Politie zette Paul de Groot-aanhangers
uit het E.V.C.~gebouw te Amsterdam
Beledigde de burgemeester
P*v*d. At-raadsleden 1
TOPHIT
VRIJDAG H MAART 1958
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 7
Jteuzen tuinten Atieeuut in een miniatuutótadje
Op het Amsterdamse Begijnhof is dezer dagen een man bezig de sneeuw met een grote bezem van de da
ken der oude huisjes af te vegen, dat wil zeggen; op het Amsterdamse Begijnhof in miniatuur, dat U na de ope
ning op 3 april as. weer kunt gaan bewonderen in Ma durodam te Den Haag. Al met al leverde deze uitzonder
lijke sneeuwruimerij een aardig plaatje op.
Na mishandeling
van penningmeester
Steeds heviger wordt de strijd tus
sen de aanhangers van Paul de Groot
en de bestuurders van de communis
tische vakvereniging, de E.V.C. In
de verwarring van het strijdgewoel
Is niet duidelijk te onderkennen of de
vakvereniging de dictatuur van de
partijsecretaris moe is, dan wel of
zij zelf een greep waagt naar de
macht
Op verzoek van de bondsvoorzitter
der E.V.C., de heer F. Reuter, heeft
de politie gisteren drie trawanten
van Paul de Groot uit het E.V.C.-
gebouw op de Prinsengracht te Am
sterdam gezet.
Er werd tegen hen evenwel geen
proces-verbaal wegens vredebreuk
opgemaakt omdat zij zich op de eer.
ste vordering van de politie direct
verwijderden. Van dit drietal was er
één, de heer H. Cohen uit Haarlem,
juist zondag gekozen in het presi
dium der E.V.C.-metaaL
Het E.V.C.-pand aan de Prinsen
gracht was gehuurd door de coöp ver
eniging „Westeinde", waarvan Rei-
nier Simidt penningmeester is. Deze
in 1935 student aan het Marx-
Lenininstituut te Moskou had het
huurcontract getekend en in zijn be
zit
Mishandeling.
Hij moest echter het bed houden,
nadat mannen die maandagavond bij
Paul de Groot in ongenade waren
gevallen, hem in een telefooncel in
de Indische buurt overvielen en hem
een hersenschudding sloegen. Rein
Schmidt had de heer Reuter als zijn
gevolmachtigde aangewezen. Deze is
namens de coöperatie opgetreden,
toen hij de politie verzocht de drie
mensen uit het E.V.C.-pand te ver
wijderen.
Daarmee was echter de kous niet
af: Er is nu een rel ontstaan over de
vraag of de politie bevoegd was, de
drie uit het gebouw te zetten. De
secretaris van de coöperatie is het
namelijk niet eens met de handel
wijze van Rein Smidt, die de heer
Reuter als gevolmachtigde had aan
gewezen. Hij heeft zich, samen met
een van de drie en met de rechts,
kundig adviseur van de C.P.N., mr.
Olara Enthoven, op het politiebureau
Singel beklaagd. De mogelijkheid be
staat nu, dat de rechter in een civiele
procedure zal moeten uitmaken, wie
er recht hebben op 't EV.C.-gebouw:
de E.V.C.-ers met Bert us Brandsen
en Frits Reuter of de aanhangers van
Paul de Groot
Indachtig de „gewapende staats
greep", die zondag in Krasnapolsky
plaatsvond, heeft de Amsterdamse
politie gisteren tot vijf uur 's mid
dags twee agenten voor het gebouw
laten posten, om ervoor te waken,
dat het er niet tot verdere in-offi-
ciële moeilijkheden zou komen.
AUDIëNTEE BISSCHOP VAN
HAARLEM.
De Bisschop van Haarlem zal
woensdag 19 maart a.s. geen audiën
tie verlenen.
Verongelukt op weg
naar gouden bruiloft
Gistermiddag is op de rijksweg
Zutphen-Winterswijk in de gemeen
te YVarnsveld een auto, bestuurd door
de 45-jarige heer D. J. Makkink uit
Eefde, na het passeren van een trek
ker met aanhangwagen op de lin
kerzijde van de weg tegen een boom
gereden.
De bestuurder en zijn vijfjarige
dochtertje waren op slag dood. Zijn
echtgenote, de 31-jarige mevrouw A.
B. MakkingBoers, werd zwaar ge
wond. Een tien-jarig dochtertje liep
een beenbreuk en zware inwendige
kneuzingen op, een driejarig zoon-,
tje inwendige kneuzingen.
De gewonden werden naar het zie
kenhuis te Zutphen overgebracht. Het
gezin Makkink was op weg naar de
ouders van de man, woonachtig in
Vierakker, gemeente Warnsveld, die
hun 50-jarig huwelijksfeest vierden.
Bij de aanvang van de dinsdag
avond gehouden spoedeisende ver
gadering van de gemeenteraad van
Gorinchem heeft het socialistische
raadslid Schipper een verklaring af
gelegd, waarin hij enkele uitspraken
van de bufgemeester van Gorinchem,
mr. L. R. J. Ridder van Rappard,
weergaf, in hoofdzaak ontleend aan
een verslag in „Het Vrije Volk" on-
Prins Philip inspecteert zijn regiment
Prins Philip, de gemaal van de Engelse koningin, is tijdens zijn privébe-
zoek aan Duitsland met een helikopter van de Engelse luchtmacht op het
exercitieterrein van de Schlieffenkazerne te Luneburg geland om een aan
tal oefeningen van de Koninklijke Ierse Huzaren gade te slaan De prins was
gekleed in het uniform van de huzaren, waarvan hij erecommandeur is. On
middellijk na aankomst inspecteerde de prins de erewacht.
der de titel „Riddertrots".
Volgens dit verslag van een cause
rie, welke de burgemeester te Nij
megen heeft gehouden voor de Nij
meegse leden van de Mij. voor Nij
verheid en Handel, zou mr. Ridder
van Rappard hebben gezegd: „Nu
kan ik mij voorstellen, dat u niet
graag in de raad wilt zitten om u
daar op een gegeven moment door
een vlerk van de P. v. d. A. te laten
afbekken."
Verder wordt in bedoeld verslag ge
zegd: „Hjj (de burgemeester) vertelde
met onverholen trots, dat hij vroeger I
eens toen hij nog burgemeester I
was van de gemeente Zoelen een
arbeider eigenhandig met een gum-1
miknuppel het raadhuis had uitgeran- i
seld, toen het de gemeentebode niet'
met goede woorden was gelukt."
„De met de kwalificatie „vlerken" i
betitelde leden van de P. v. d. A. in
deze raad aanwezig, hebben het no
dig geoordeeld door middel van deze
verklaring, de gepubliceerde mentali
teit van de huidige voorzittter in uw
raad te signaleren", aldus de heer
Schipper.
„Vals weergegeven".
In zyn antwoord op deze verklaring
zei de burgemeester, dat de heer
Schipper afgaat op een krantebericht,
waarvan de juistheid door hem nietl
is geverifieerd. Hij sprak van een per-
fide bericht, waarin men de onwaar-1
heid door de regels heen leest. „Als
u meent uw zaak op deze wijze te
kunnen dienen, dan verraadt dit uw
zwakheid", zei hij.
„Er is hier sprake van een valselijk
weergegeven bericht en dat ledei\
van de gemeenteraad van Gorinchem,
die beter kunnen oordelen over de
kwaliteiten van mijn persoon, dit
bericht voetstoots geloven, bevreemdt
mij", aldus de burgemeester.
„Dat de fractievoorzitter van de
P. v. d. A. aanneemt, dat die bewe
ring juist is, acht ik perfide en dat,
terwijl men in eigen fractie mensen
heeft, die zoveel boter op hun hoofd
hebben in de zaak waar het vanavond
over gaat. De publieke opinie zal hier
wel uitmaken, wat waarheid is en
wat niet", verklaarde de burgemees
ter verder.
Aan het einde van de vergadering
aldus „Trouw" ontspon zich op
nieuw een scherp debat tussen de
burgemeester en de heer Schipper.
Op de vraag van de heer Schipper of
de burgemeester de term „vlerk" wel
of niet gebruikt heeft antwoordde
de burgemeester: „In deze vorm?
Neen. Het betrof hier niet eens een
uitspraak van mijzelf."
ze tekort. Werkelijk, wie geen dat wat op deze pagina staat.
Mééi dan de ayen zien kunnen
hand uitsteekt, roept de vloek over
OHItAll BJHB zich af, die Christus uitsprak over
(JU ^0 de man die zijn ene, maar unieke
talent vruchteloos in de grond be-
h mm u ja groef als het mosterdzaad.
11 H1M1Q 11 1 BI fi Dank zij Mgr. Cardijn en zijn
m WW mM %JF Wk Lj jongens zijn er nu overal in de
wereld, in meer dan 80 landen,
kerngroepen van jonge mensen,
die trachten te luisteren en mee te
N W P W m 1B1Bleven, die voortdurend om zich
heen zien, de pijnlijke feiten sig-
U 7ETI MIC* TT ET ET M c 12 F 12 11 12 naleren, ze in Christus' geest be
ll IJ Mm Eb I UW I Ei IE E IN E LI #1 IN oordelen en naar vermogen tot de
herstellende daad overgaan. Hun
Een van onze perronbezoekers paar jonge arbeiders in zijn paro- °Pdracht in
heeft een vers meegebracht, chie. Wat hebben zijn collega's 25.ÏÏW, in ^Ke chl
Het is een beetje triest. Je hoort zich vaak verbaasd, dat hij uren £aUi'°l>ek wil zun- D'e °P^ra
de laatste jaren veel van die uitin- „verdeed" met drie of vier jon- Wel rich
gen, in romans, verzen, liedjes, gens. Cardijn begon eigenlijk niets „JXl- ,;~h
Mode? Beslist niet alleen. Het is nieuws. Door steeds herhaalde J™deze jongens ^n meisjes zich
echt een rare bedoening: onze we- vorming in evangelische mentali- ï'teIi^en°,e jeued waartoe rii
reld wordt steeds eivoller, we zit- teit, door activiteiten van dienst- we™™™ Maar hun bSiammg-
ten bijna als haringen in een ton- baarheid aan hun medejongeren, t (Katholieke aSiwc
netje en moeten elkaar haast wel maakte hij hen langzaamaan be- (Katholieke Arbeidende
op de tenen trappen. En toch zijn wust dat ze „katholiek" waren dat z^nS^n cüe deze be"
we eenzamer. Ach ja, er kwamen betekent: van allen en voor allen, ^r zyn zeiis groepen me oeze oe
zoveel mensen en je kreeg het Het groeide traag als een zaadje zaSes ta tod de
veel te druk met iedereen te groe- Nog menen massa's gelovigen, dat "n K'e'ne zaadjes, in heel de we
ten. En dan betekent de zakelijk- apostolaat en kerstening de taak "jjd tV reven
heid een reuze oplossing: loketjes van de priesters» is en dat alleen we« een warm hart te geven,
(van A t/m Z), automaten (je als die het niet meer aankunnen, Ach, als we nu eens met heel,
hoeft niet een dankjewel te zeg- er ook nog wel een paar gelovi- heel veel katholieke jongeren wa
gen), loonzakjes (de belasting is gen kunnen „bijspringen". Cardijn ren, die een heel, heel klein beetje
er al afgetrokken), machines (ik laat zien, hoe doodsgevaarlijk deze meer begonnen te beseffen, dat zij
heb geen mens meer nodig). Ja, opvatting is. Mijn verantwoording „katholiek voor allen" waren, er
vroeger had mijn peettante zo'n voor de anderen kan niemand van zouden zeker veel, veel minder ver
leuk kriebelpootje. Nu heeft ze me overnemen. Zonder mij komen zen geschreven moeten worden als
een keurige typewriter!
We zijn zelf trouwens ook bijna
„volautomatisch" aan het worden.
Een trap op de pedalen van mijn
medereiziger op de tram en ik
mompel stante pede: sorry. Of hij
het gehoord heeft, doet er overi
gens zoveel niet toe. Leve de ro
bot j es van mensenvlees!
Nee, eenzaamheid wordt niet op
geheven door een heleboel men
sen op een kluitje. Eenzaamheid
los je alleen maar op met een
beetje hart. En daarvoor is vaak
maar één ander nodig
„Bond van meelevers"
Misschien snapt die ander je
troubles helemaal niet De erfzon
de heeft nu eenmaal zulke stuk
ken onbenul van ons gemaakt.
Maar hij luistert blijkbaar en hij
leeft met je mee. Eigenlijk is
daarmee haast alles al weer dra-
gelijker geworden. Ik ken iemand,
die nooit veel weet te zeggen,
maar hij luistert met heel zijn
hart. Je kan zo heerlijk tegen hem
aanpraten. Zo moesten er veel
meer mensen zijn. Zouden we niet
een vereniging kunnen stichten
van luisteraars, een soort „Orga
nisatie ter Bevordering van het
Medeleven onder de Mensen"?
Ja, zegt iemand, en dan zeker
weer wekelijkse vergaderingen en
contributiekaarten. En dan krijgt
iedereen een nummer en dan wor
den ze om de beurt „behandeld."
De Idee van Cardijn.
Er leeft in België een bejaard
priester, een monseigneur die niet
van paars houdt. Hij heet Jos Car
dijn. Jaren geleden zag hij, voor
al onder de werkende jeugd, het
proces van de verzakelijking en
de massificatie. Dit moest de we
reld drijven naar vereenzaming en
geestelijke zelfmoord. En Cardijns
grote verlangen ontstond om die
wereldjes, vooral van de jeugdi
gen, weer een warm hart te ge
ven. Daarvoor stamp je niet op
één keer een organisatie uit de
grond. Hij begon met maar een
Déjeuner du
matin
O ij deed de koffie
in het kopje
hij deed de melk
in het kopje koffie,
hij deed de suiker
in de koffie met melk
en met het lepeltje roerde hjj
hij dronk de koffie
en zette het kopje weer neer
zonder me aan te spreken
hij stak een sigaret op
en blies kringetjes van rook
hij tikte de as van zijn sigaret
in de asbak
zonder me aan te spreken
zonder me aan te kijken
hij stond op
zette zijn hoed op
hij deed zijn regenjas aan
want het regende
hij ging naar buiten in de regen
zonder een enkel woord
zonder me aan te kijken
toen heb ik gehuild
met mijn hoofd in mijn handen.
L. Z.
(naar het Frans, door J. Prévert)
ZE ZIJN BINNEN
De post bracht ons nog enige
reacties van aankomende reizigers,
die zeker binnenkort aan de orde
zullen komen.
Foto's maken is beslist niet al
leen een kwestie van licht meten,
afstand berekenen en verder je toe
stel stilhouden en afdrukken. Ten
slotte zijn Rembrand en Picasso ook
geen mensen, die alleen maar zo
goed een verfkwast vasthouden.
Goed fotograferen is een kunst. En
kunst is: meer laten zien, dan ogen
kunnen zien. Op de regels schrijven
en tegelijk er tussen door. Deze foto
laat ons meer zien dan een passe
rende hond zou bespeuren. De
naamloze jongeman in het hart van
de ster in het plaveisel wekt on
miskenbaar de» suggestie, dat hij
niet geisoleerd staat. Je denkt aan
een actieradius, aan een omgeving,
waarop hij onbewust gericht staat.
Inderdaad fotograaf, niet alleen
filmsterren stralen overal. Ieder
mensenkind straalt van zichzelf uit
naar zijn omgeving. Ten goede, ten
kwade.
P.S. Zijn er geen jongeren die
jongeren fotograferen? Goede foto's
zijn van harte welkom.
DORS, MON AMOUR
Dat was een feestelijkheid woens
dagavond aan de radio en televisie.
Jammer dat onze Corry met haar
geluk geen raad wist en ze zodoende
niet meer dan één punt bij elkaar
wist te zingen.
Daar zullen wij verder niet over
treuren. Wie kan dat trouwens als
hij terugdenkt aan alles wat ons
die avond werd toegezongen.
„Dors, mon amour", „Zwei Gro-
schen Liebe", „Lago Maggiore.
amore amore".
Ten slotte kreeg hij die zijn ge
liefde de goede raad had gegeven
wat te gaan slapen de eerste prijs.
Geen wonder want terwijl zij sliep,
mijmerde hij nog wat over de liefde
na. En dat is goed. De geliefde moge
dan al eens slapen; de liefde slaapt
nimmer; zeker niet in onze top
hits.
En nu moet ik ineens denken
aan een regel uit een gedicht van
Henriëtte Roland Holst „Laten wij
goed zijn voor elkander kind, „en
het trotse hoge woord van liefde
niet meer spreken".
Er wordt inderdaad met het be
grip Liefde nogal wat gesuld. Als
wij eens begonnen eenvoudig goed
te zijn voor elkander, misschien dat
wij dan toch tot een gelouterde
liefde komen.
Dors, mon amour; vergeet de
strubbelingen van deze dag en ver
geef me in dat waarin ik vandaag
ten opzichte van jou ben tekortge
schoten.
T. S.
ffietanyatelting. aoax etkaai
Hoe denk je over
huiswerk?
„Als er zelf duizend en een
vragen in je hoofd rondspoken
hoe kan ik dan in vredesnaam
natuurkundeproblemen gaan op
lossen? Vaak is de oorzaak van
het nietsdoen de gedachte dat 't
moet: dan ontwaakt de drang in
je om het juist niet te doen, om
heerlijk overal tegenin te
gaan.
Deze ontboezeming ontvingen
we van een Leidse joffer, die het
nu en dan te kwaad heeft met
haar huiswerk. Het is een pro
bleem, dat vele anderen als een
pond vet op de nuchtere maag
ligt. Daarom willen wij van het
huiswerk maar eens een open
vraagstuk maken.
Wij zouden graag zien, dat
wize lezers (ressen) tussen Ovi-
dius, of Goethe en de wet van
Boyie-Gay-Lussac door eens aan
het perronpersoneel laten weten
hoe zij over het huiswerk als in
stelling denken. Schrijf aan het
Perron, Papengracht 32, Leiden.
