„De stemmeni*ovei*V
Jongeren leiding geven mag geen
jongleren zijn met eenzijdigheid
Veel werknemers met ontslag bedreigd
als gevolg van Indonesische ontwikkeling
Heeft u uw vrouw al eens verrast A I PliniAin J aa
met de nieuwe RANG rol? KANv \J\XlWl QJl tuCiUV E35KT Si^ST"
;>Di
Het 3e SUS-huis
Aartsbisschop bij open ng militair vormingscentrum
Redenen tot
vreugde
en tot
waakzaamheid
SOMBERE VERWACHTINGEN
Veelal geen
werk ineer
WOENSDAG 22 JANUARI 1958DE LEIDSE COURANT
tnde sterren slat sesümmfit fidonmen fame
m hint menden levend wlten vmden.rn een oude
I ^tfhmtn
jjUÏU C*0ilf*x het meer.
Qiemur uesr vi wtotam ohpmho
in nesnrnn a shoot vmno oir.
TH
JÜUJüULmJUULIÜÜLUJÜJUUÜI.IIX».UAJUUUUAjJUULmjJUUI.MJI.mXUjüUXU^UUg
snapering voor jong cn oud.
.v.'-~"nrmrrmTrmTmTiiTirrrinrrrm"innnnrrrrrrrmTrirnnnrrrrrrire^ tirrrrmTe'riTrrnft
(Advertentie).
van Gods eigen wezen, deel hebbend
aan het liefdeverbond van God met
zijn volk? En is vanuit dit gezichts
punt het quamprimum van de kerke
lijke wetgeving niet te waarderen
niet als een louter juridische bepa
ling, waarvan men de rekbaarheid
kan trachten te vergroten maar als
een uiting van de pastorele en moe
derlijke zorg van de Kerk, dat geen
mensenkind langer van dit voorrecht
en deze genaderijke!om verstoken zal
blijven dan door de omstandigheden
noodzakelijk is? Zou dan ook een
moeder die dit mysterie van Gods
liefde in geloof benadert hoe kost
baar de eigen aanwezigheid bij de
doop ook voor haar mag zijn niet
bereid zijn ook dit offer te brengen
voor haar kind, voor wie zij al zoveel
heeft geofferd en voor wie zij zal blij
ven offeren tot haar dood? In ieder
geval, alleen 'n beschouwing van alle
zijden die aan dit vraagstuk verbon
den zitten, kan de weg openen naar
de juiste oplossing. Het feit, dat in
andere streken de gelovigen ondanks
de boven geschetste zorg van de Kerk
anders doen, is geen reden om een
hier bestaande gewoonte te gaan wij
zigen, wanneer deze in zich beter en
juister geacht zou moeten worden.
Het schijnt echter voor Nederlan
ders in tegenstelling met andere
volkeren altijd moeilijk te zijn om
te erkennen dat iets in het buitenland
niet beter is dan wat we zelf bezitten.
Ik ben intussen wel zeer ver afge
dwaald van de aanleiding die ons hier
heeft samengebracht. Het is dunkt
me, niet meer nodig nog expliciet te
zeggen dat ik mij over de opening
van dit tweede huis van het vor
mingswerk verheug. Daarb'ij sluit ik
gaarne aan mijn bijzondere dank als
legerbisschop aan zijn excellentie de
minister die dit werk met een groot
moedig hart warm is toegedaan. Aan
het Katholieke Nationale Thuisfront,
dat ook hier weer een goed werk
heeft verricht. En aan al degenen
die op welke wijze ook de opening
van dit huis hebben mogelijk ge
maakt.
Dit huis, besloot de aartsbisschop,
moge een zegen en een vreugde zijn
voor al de jonge mensen, die vol ver
wachting dit huis zullen betreden
een zegen ook en een vreugde voor
al degenen, die hier zullen werken.
in Nederland terugkomt de dienst
betrekking k? afgelopen,
Javasche Cultuur. De directie
van de Javasche Cultuur Maatschap
pij verwacht aan een twintig man
ontslag te moeten geven, aangezien
er voor hen geen emplooi meer is.
Senembah. De ontslagen bij de
Senembah Maatschappij zullen ver
moedelijk voor ongeveer 25 man gel
den.
Geo Wehry. Geo Wehry zal ver
moedelijk ongeveer vijftig man per
soneel moeten ontslaan. Ook op het
kantoor in Nederland zullen ontsla
gen vallen door het verbreken van
de verbindingen met het voornaam
ste arbeidsterrein van de vennoot
schap.
Een groot aantal van deze mensen
heeft een ruime internationale erva
ring en velen zullen dan ook werk
kunnen vinden bij buitenlandse on
dernemingen en in de Belgische
Kongo.
Niettemin zullen velen, die geruime
tijd in Indonesië gewerkt hebben en
er op het ogenblik nog werken, plot
seling aan da kant worden gezet,
zonder dat zij de kans hebben ergens
anders geplaatst te worden.
Niet alleen de mensen, die uit In
donesië terug komen, zullen veelal
werkloos worden, maar ook velen,
die hier in Nederland werk hebben,
dat uitsluitend of voor een groot deel
gericht was op Indonesië. Bij enkele
handelsfirma's in ons land is reeds
aan een aantal van dit kantoorperso
neel ontslag aangezegd.
Sociale voorzieningen
Bij het salaris van 6.900 per jaar
ligt de grens van de wachtgeldrege
ling. Wie werkloos wordt en minder
verdiende dan 6.900 kan volgens
Gekapseisde zandbak
teruggedraaid
Schipper nog vermist
Gisteravond is men erin geslaagd
de zandbak „Volharding I", die maan
dagavond door de Belgische tankboot
Antwerpen" op de Oude Maas bij
Dordrecht is aangevaren en tengevol
ge daarvan is gekapseisd, om te
draaien. Personeel van het Rotter
damse bergingsbedrijf van de Graaf
en Mulder is sinds maandagnacht on
afgebroken bezig geweest met de te
gen de oever van het zogenaamde
Duivelseiland liggende bak. Het was
geen gemakkelijk karwei om strop
pen onder het vaartuig te krijgen,
omdat dit gezonken was en zich met
de bolders vast in de zachte kleilaag
van de rivierklant had gedrukt.
Eindelijk lukte het de stroppen te
bevestigen, zodat een gereedliggende
bok de „Volharding I" in zijn takels
kon nemen. De wacht is nu op laag
water, zodat men de bak leeg kan
pompen. Dit zal waarschijnlijk van
daag geschieden.
Hoewel in theorie de mogelijkheid
nog altijd bestaat, neemt men toch
niet meer aan, dat het stoffelijk over
schot van de vermiste schipper Verse-
veld zich in het vaartuig bevindt. Een
voorzover de omstandigheden dit toe
lieten ingesteld onderzoek leverde
geen resultaat op. Vrijwel zeker is
dat de man over boord geslagen is op
het moment, waarop het ongeluk op
de Oude Maas gebeurde.
De winnaar van het derde SUS-
huis Is een jong echtpaar in Den Haag.
Het is de 25-jarige timmerman C.
Kortekaas in de Piet Paaltjensstraat,
die sinds een half jaar getrouwd is.
Het huis is ook nu weer in goede han
den gevallen, want het echtpaar
woont in bij een zieke dame. De
vrouw van de timmerman hoorde gis
teravond, toen zij de zieke aan het
verzorgen was, dat op haar lot C 4779
de grote prijs gevallen was.
de wachtgeldregeling gedurende 21
weken in aanmerking komen voor
een uitkering. Deze is voor gehuwden
maximaal 80 procent van het laatst
verdiende loon met een maximum
van 19 per dag over 6 dagen in de
week te rekenen.
De verdere sociale voorzieningen
zijn gesplitst in een a- en b-regeling.
Volgens de a-regeling kan men in
aanmerking komen, weer voor een
tijdsduur van 21 weken, voor een uit
kering van 80 procent van het laatst
verdiende loon, maar tot een maxi
mum uitkering van 9,71 per dag.
De b-regeling geeft een vast bedrag
per gezin van 35 in de week in een
eerste klas gemeente plus een toeslag
ter grootte van de volle huishuur plus
een kolenbijslag.
Wie werkloos wordt en een salaris
verdiende van meer dan f 6.900 per
jaar, valt direct in de sociale voorzie
ning volgens de a- of (indien deze ho
ger uitkomt) volgens de b-regeling.
Voor hem is de wachtgeldperiode niet
weggelegd. Aan de b-regeling is geen
tijdslimiet verbonden.
(Alg. Dagblad)
GOEDKOOP HUIS VOOR
EVACUéS.
Enkele particulieren te Den Bosch
hebben in de nieuwe wijk „De Pette-
laer" in plan-Zuid aldaar, zes nieuwe
woningen gekocht voor de huisves
ting van gerepatrieerden. Deze een
gezinswoningen zullen door de nieu
we eigenaren tegen sterk verlaagde
huurprijs ter beschikking van gerepa
trieerden uit Indonesië worden ge
steld. De woningen zullen in overleg
met het gemeentebestuur en het mi
nisterie van Maatschappelijk Werk
worden verhuurd.
Op de Kwakkenberg bU Nijmegen heeft de aartsbisschop van Utrecht, Z.H.Exc. mgr. dr B. J. Alfnnk, tevens
vicaris van de Nederlandse strijdkrachten, het tweede r.k. vormingscentrum voor militairen „Westerhelling
tnvereeend en geonend in tegenwoordigheid van ir C. Staf. minister voor defensie en vele hoge militaire en
geestelijke autoriteiten. Tijdens de pause tussen de insegening en de opening onderhield minister Staf (Units)
zich met de aartsbisschop.
met voorde sterren kunt when, moe
ten mie nxhtshmhtm!
tutten san ut mets onders op.
ixroemo voorop Sehouden.
itervmo rou door stemnki-
kir trekken.. I
De aartsbisschop van Utrecht, mgr.
dr. B. J. Alfrink heeft bij de opening
van het tweede vormingscentrum
voor militairen „De Westerhelling" te
Nijmegen een rede gehouden, waar
aan het volgende is ontleend:
Er zullen ook twijfelmoedigen zijn,
die hopen, dat de bisschop die door de
zegening van de Kerk dit huis voor
zijn bestemming heeft gewijd, op bij
zonder krachtdadige en effectieve
wijze de verlichting van de H. Geest
heeft afgeroepen over het werk dat
hier gaat geschieden.
Hoe dan ook, men kan moeilijk
ontkennen dat dit vormingswerk zich
verheugt in een bijzondere belang
stelling en grote groepen van jonge
mensen trekt, blijkbaar omdat het
hun iets te zeggen heeft. Men kan im
mers moeilijk veronderstellen dat het
alleen de enkele dagen vrij van dienst
zouden zijn die deze jonge mensen
naar Waalheuvel doen komen. Er
moet ook iets anders zijn. Een ver
langen naar godsdienstige verdie
ping en een niet tevreden zijn met
de oppervlakkigheid en de sleur
waarin zij vastzitten. Een zoeken naar
oplossingen van vragen levensvra
gen waarmee zij zitten te houën en
waarop zij het antwoord niet zien.
Een verlangen naar bevrijding uit
een gevoel van onvoldaanheid, waar
van zij zelf misschien de oorzaak niet
onderkennen. Kortom zou men kui-
nen zeggen, een verlangen naar God
een zoeken van God misschien
ten dele onbewust en onbestemd,
maar toch werkelijk en levend, en
hier in dit vormingswerk ontbolsterd,
bewust gemaakt, ontleed en zuiverder
georiënteerd.
Als dat zo is, dan moet men zeg
gen dat dit werk wat hier geschiedt,
ook heel bijzondere kanser\ heeft om
jonge mensen te helpen in hun leven
de goede weg te vinden, de weg naar
God, de weg, waarvan Christus heeft
gezegd dat Hijzelf de Weg is. Dit
zijn dan heel uitzonderlijke mogelijk
heden, waarvan men ook onmiddel
lijk moet zeggen dat zij een heel uit
zonderlijke verantwoordelijkheid leg
gen op degenen die dit werk doen.
Dit werk is dan uiterst belangrijk;
en zo laat het zich verklaren dat dit
vormingswerk heel bijzondere aan
dacht en belangstelling trekt van
zeer velen, ook van degenen die niet
direct de bedoeling hebben zich on
der de luisteraars en leerlingen neer
te zetten. En het is deze belangstel
ling in brede kringen die voor dege
nen die de leiding van dit instituut
hebben, niet alleen een reden zal zijn
tot vreugde, maar ook een nieuwe
aanleiding tot waakzaamheid en be
hoedzaamheid.
Nieuwe tijden brengen andere men
sen, mensen die ten opzichte van het
leven en hetgeen het leven vult, wel
licht anders staan dan de generatie
te voren. Men zoekt naar een nieuwe
houding ten opzichte van de oude
waarheden, niet alleen ten opzichte
van die zaken die men voor waar
heden heeft versleten zonder dat zij
het waren, zodat een nieuwere gene-
Katholiek militair
ratie ze overboord wil werpen, maar
ook ten opzichte van de werkelijke
oude waarheden. De mens van van
daag heeft een andere wijze van be
naderen van de waarheid.
Soms maakt hij de indruk meer
te voelen voor het zoeken naar de
waarheid dan voor het bezit er van.
En daarom zal de oudere die de in
druk maakt van te weten hoe het
is en hoe het moet, hem kregel ma
ken en ongeduldig. Wie de jonge
mens van vandaag de weg wil wij
zen, zal nauwelijks enige kans krij
gen als hij begint met hem te willen
overtuigen dat de vroegere genera
tie het toch wel bij het rechte eind
had.
Hij zal veeleer zich met hem moe
ten afzetten van datgene wat vroeger
was, om gezamenlijk te zoeken naar
datgene was blijvend is, wat waar
devol is, wat waarheid is.
Het ligt voor de hand dat deze
methodische aanpak bij anderen
gemakkelijk een zekere wrevel kan
zindheid, de liefde is primair, maar tijd een voorbeeld dat hier weinig
het doen is er onafscheidelijk en ter zake doet, maar een bisschop
natuurnoodzakelijk mee verbonden, heeft nu eenmaal zo weinig gelegen-
Wanneer men een van beide overbe-heid om zich te uiten ik bedoel de
licht, vertekent men het beeld. Maar j discussie in de dagbladen over het
als men een van beide negeert het tijdstip van het toedienen van het sa-
komt er nauwelijks op aan welke crament van het Doopsel. Iedere ge-
van beide dan wordt het beeld lovige kan begrijpen hoe het voor de
vals.
Jongeren leiding geven schijnt
de venokking met zich mee te bren
gen deze eenzijdigheid enigermate
te cultiveren, er mee te spelen, er
mee te jongleren, zou men bijna
willen zeggen. Men moet zich dan
niet verbazen dat er ook mensen
zijn, die voor dit spel niet altijd de
gewenste waardering weten op te
brengen.
Men kan zich trouwens afvragen
of deze eenzijdigheid niet een symp
toom is van deze tijd, dat men tel
kens weer kan aanwijzen. Bij aller
lei complexe problemen ziet iemand
ineens een zijd^e van het vraagstuk
heel duidelijk voor zich, meent de
wekken, vooral wanneer men daar-°Plo3sinS van het probleem ,e heh-
bij een vertekend beeld geeft van het ^Bevonden en schrW^een inge-
vroegere of, na eerst gezegd te heb
ben, dat er van het vroegere niet
veel deugde, vaak tot conclusies
komt, die altijd al gehouden werden.
Vele oudere lezers van het be
kende tijdschrift kunnen daarin ont
dekken hoe modern zij altijd zijn ge
weest, maar ze moeten voor lief
willen nemen, dat zij zwart op wit
bij de ouderwetsen worden gere
kend.
En daar dit voor niemand plezierig
is, loopt men gevaar potentiële
vrienden minstens tot wijfelaars te
hebben gemaakt Wie op het ogen
blik leidinggevend aan jongeren
voor het voetlicht treedt, doet
geloof ik goed niet alleen de psy
chologie van de jongeren te bestu
deren, maar ook die van de ouderen.
Wanneer men de tegenstelling
oud-jong in zwart-wit kleuren wil
tekenen, loopt men altijd gevaar
door generaliseren te vertekenen en
af te stoten. Ik geloof dat niemand
van de ouderen het prettig vindt
ik weet ook niet bij welk jaar men
tot deze categorie gerekend gaat
worden als hij voortdurend moet
vernemen dat zijn Christendom
een verschraald en versleten doe-
Katholicisme is, waarvan de geest
ontbreekt en waar het aankomt op
vervullen van voorschriften en het
optellen van goede daden. Waar
schijnlijk zullen er wel zulke doe
mensen rondlopen.
Maar generaliseert men niet zeer
zonden stuk in de krant Het betreu
renswaardige is echter dat deze een.
zijdige kijk blijft. Gaat het dan bij
deze eenzijdige kijk op het probleem
om wat men zich een moderne aan
pak van de zaak denkt, dan is ieder
die het er niet mee eens kan zijn-,
omdat hij gewoon is en bij machte
is het totaalbeeld te overzien, te
voren reeds in het vak van de ouder
wetsen thuis gebracht.
Een voorbeeld: het uitstellen
van het Doopsel.
Misschien mag ik deze bijna symp
tomatische eenzijdigheid illustreren
met een voorbeeld uit de allerlaatste
moeder een kostbaar ogenblik moet
zijn om persoonlijk haar kind aan te
bieden voor de doop. Heel veel uitleg,
is hierbij niet nodig. Maar het is
slechts één zijde van het vraagstuk
over het gewenste tijdstip van het
doopsel. Evenzo kan men gemakke
lijk begrijpen dat de toediening van
dit sacrament een heel uitzonderlijk
relief krijgt, wanneer het wordt toe
gediend ten aanschouwen van de ge
meenschap. Maar tenslotte komt toch,
geloof ik, de vraag, of er nog niet een
derde element is dat hier van beteke
nis is, misschien zelfs van doorslaan
de betekenis, namelijk bet kind.
Merkwaardig is dat in de discussie die
men in de dagbladen hierover tegen
komt, het kind bijna over het hoofd
gezien wordt, behalve dan in zover
het ten gevolge van de verbeterde hy
giënische verzorging weinig kans
meer maakt om zonder doopsel te
sterven, zodat uit dien hoofde het „zo
spoedig mogelijk" van de kerkelijke
wetgeving niet met alle letterlijkheid
te urgeren zou zijn. Maar ligt de kern
van de vraag niet in de betekenis van
het doopsel niet allereerst voor de
moeder en niet op de voornaamste
plaats voor de gemeenschap, maar
voor het kind? Is de oplossing van de
vraag naar het juiste tijdstip niet een
zaak die men alleen maar benaderen
kan in geloof? In geloof aan de her
scheppende betekenis van dit sacra
ment voor de mens, die wordt omge
schapen tot een nova creatura, een
nieuw schepsel, levend van Gods le
ven, opgenomen in het liefdeleven
Als gevolg van xle ontwikkeling in
Indonesië zullen vele 'werknemers
van handels- en cultuur-maatschap
pijen, die hun werkterrein in Indo
nesië hebben, worden ontslagen.
eenzijdig, wanneer men een gehele Reeds is bij het gewestelijk arbeids-
generatie zonder meer daarmee af-l bureau in Amsterdam een forse stU-
ging van het aantal werklozen, die
direct of indirect met Indonesië te
maken hadden, te constateren.
Voor de werknemers van de maat
schappijen in Indonesië, die thans^ te
rugkeren, is bij hun maatschappij in
Nederland over het algemeen geen
werk. Vele z.g. Indonesische maat
schappijen met hoofdkantoor in Ne
derland hebben min of meer belang
rijke vestigingen elders. Deze vesti
gingen zijn echter veelal goed bezet,
zodat de mensen, die terugkomen
voor het grootste deel bij deze maat
schappijen overcompleet zijn.
Cultuurbank. Bij de Cultuur-
bank zal het uiteindelijk uitdraaien
op ontslag van een vijftig werkne
mers, die uit Nederland uitgezonden
doet? In ieder geval wekt men te
genstand. Zeker, wanneer men tege
lijkertijd natuurlijk ongewild en
onbewust de indruk vestigt dat
voor de jongere generatie het doen
niet meer zo belangrijk is.
Men vervalt dan vanzelfsprekend
in een gelijksoortige, alleen veel
gevaarlijker eenzijdigheid. Het doen
heeft immers altijd de kans de geest
levend te houden of weer levend te
maken. Het niet meer doen verstikt
gewoonlijk de geest.
In een gezond christelijk leven
behoren nu eenmaal beide bij el
kaar. „Wie Mij liefheeft, onderhoudt
mijn geboden". Of omgekeerd: „Wie
mijn geboden onderhoudt, hij is het
die Mij liefheeft". De geest, de ge-
vormingscentrum Westerhelling geopend
zijn en een dertig werknemers uit
Indonesië met Nederlandse nationa
liteit.
Nederl. Handel Mij. Bij de Ne-
derlandsche Handel-Maatschappij is
er nog geen sprake van ontslag.
Voorlopig werken de Nederlandse
banken in Indonesië door.
Amsterdam Rubber. Bij de Rub
ber Cultuur Maatschappij Amster
dam zullen t.z.t. 120 mensen, die uit
gezonden zijn of als uitgezonden wor
den beschouwd, ontslagen worden.
De vennootschap heeft een vestiging
in Tanganyika waar elf man zitten,
die het werk gemakkelijk aankun
nen. Men verwacht dat tegen eind
februari de meeste ondernemingen
in Indonesië wel verlaten zullen zyn.
H.V.A. De Handelsvereeniging
Amsterdam blijft op Sumatra zagoed
en zo kwaad als het kan doorroeien.
De vennootschap heeft in Indonesië
260 werknemers. Met de gezinnen
mee is dit aantal 850, van wie 550 op
Sumatra en 300 op Java.
Vele van de werknemers van de
H.V.A. zullen bij een verdere ongun
stige ontwikkeling in Indonesië over
compleet worden, maar het is nog
niet te zeggen in welke mate de ont
slagen zullen vallen.
Men kijkt regelmatig de passagiers
lijsten na van de schepen, die met
repatriëren den binnenkomen. In het
algemeen is het zo, dat wanneer men
