Op 3 October 1908 hielden zeven
Leidse jongens een boerenbruiloft
Zondag 1 dec. start S.U.S. IV
„WEET JE NOG 7"
Van mosterd en hoofdpijn,
ramenas en turnen
„Zacrn&e kCafi"
JAN M. PIERROT
OVERPEINZING
Tuinder te Leidschendam bedong
te hoge prijs voor zijn tuin
Inzeti een miljoen gulden voor
de Katholieke Noden
't Hoorntje
ITRDAC^
30 NOVEMBER 1957
DE LEIDSE COURAN1
Spiegeltje, Spiegeltje asn de wand...???
Nederlander vond
volmaakte' betonweg
uit
Wij vernamen, dat een Nederlands
ingenieur, ir. J. C. Langedam te
Amersfoort, er in is geslaagd een met
asfalt geïmpregneerde betontegel te
construeren waardoor een revolutie
in de wegenbouw teweeg gebracht
zou kunnen worden. Ir. Langedam
heeft drie jaar aan de ontwikkeling
van de poreuze tegel gewerkt, in wel
ke tegel onder lage druk asfalt wordt
geperst. Volgens de vervaardiger en
enige experts kan thans een wegdek
worden verkregen, dat volkomen
naadloos is, praktisch geen slijtage
vertoont, honderdmaal zachter is dan
grint en zand en door ongeschoolde
werkkrachten want behalve de on
derlaag kan het wegdek geheel ge
prefabriceerd worden kan worden
gelegd. Bovendien is het buitenge
woon veerkrachtig. Een Amsterdam
se firma heeft het octrooi voor eer.
twintigtal landen aangevraagd en een
Brabantse firma zal de productie
krijgen
Oude liefde en oude vriendschap hebben tenminste een ding gemeen» en
dat is, dat ze zoals het spreekwoord wil roestvrij zijn. Men behoeft
heus niet uit het hart te verliezen, wat men uit het oog verloor. Maar vijf
tig jaar is wel een hele tijd en vele vriendschappen zullen in een halve
eeuw door „roest" van hun oude luister ontdaan zijn, dan wel helemaal
verloren zijn geraakt.
Niet zo de vriendschap van enige geboren-Leidenaren, die wij gistermid
dag aantroffen in de gezellige voorkamer ten huize van mevr. v. Zonneveld-
I'era aan de Hoofdstraat te Sassenhèim. Het waren allen heren die Abra
ham al enige tijd geleden hadden gezien en die nu bijeen waren om elkaar
nog eens te ontmoeten.
Het waren de heren H. J. Neuteboom, thans in Bilthoven, de heren L. C.
van Wingen en C. G. van Wingen uit Leiden en de heer John Pera, die voor
een korte vakantie in Nederland was overgekomen uit de Verenigde Staten,
waarheen hij in februari 1909 is geëmigreerd.
Ter reünie bijeen. Van links naar
rechts: 31r. John Pera, de heren C.
G. van Wingen, L. C. van Wingen en
H. Neuteboom.
Oud-Leidenaars
op reünie bijeen
Waarover zouden na vijftig jaar
echte Leidenaars anders praten,
dan over het laatste 3 Oktoberfeest,
dat ze samen gevierd hebben? De he
ren hebben er goede, zeer goede her
inneringen aan en het „Weet je
nog.is niet van de lucht.
Jongens van zeventien, achttien
jaar hebben ze toen met zeven man
de boel aardig „versierd".
De heer Pera, zoon van de vroege
re wethouder, is nog altijd niet ver
geten, dat hij de disselwagen moest
besturen, waarop het vriendenploeg-
je in de grote optocht van 1908 een
boeren-bruiloft uitbeeldde. Met een
hoge hoed op, als een boer-op-zon-
dag, zat hij op de dissel met de klomp
tegen de bil van het paard, dat hij
juist de week tevoren had leren lei
den. Hoe zeker koetsier Pera van zijn
zaak was, blijkt wel als hij vertelt,
dat hij „een knecht van Schraven-
öijk" op post had gezet, daar waar
de wagen van de Hooigracht linksaf
de Oude Rijn op moest draaien.
Daar komt de bruid.
De wagen zelf was schitterend op
getuigd met bloemen en de wielen
droegen de rood-witte kleuren van
de stad.
Ook het bruidspaar was ter reünie
aanwezig: de heer Louis van Wingen
heeft nog plezier als hij van zijn ega,
de heer H. Neuteboom vertelt: „Hij
was een knappe bruid met die Friese
kap op!" En „de bruid" vertelt hoe
zijn zuster zijn toilet had gemaakt
en hoe 'n pijn hij wel in zijn hoofd
had. door die harde, gouden kap.
De baby alleen zijn ze kwijt: die
rolde tijdens de optocht tot groot
vermaak van de toeschouwers al
steeds uit de wieg, die achterop de
wagen werd meegevoerd. De bezorg
de moeder moest dan telkens weer
haar kind ophalen en afzoenen.
De geveinsde verontwaardiging is
rog algemeen, als de heren er ran
denken, dat hun het ringsteken op de
Papengracht werd ontzegd: als zij
aankwamen werden de ringen opge
haald. Niettemin werd de feest
vreugde voortgezet op de hutspot
maaltijd, na afloop in de Stadsge
hoorzaal.
Het bruidje, dat schuchter zweeg
en ondanks veler verzoek niet spee
chen wilde, werd tot spreken ge
dwongen met een flinke lik mosterd,
die in een onbewaakt ogenblik tus
sen haar haring terecht kwam.
De Club.
Wanneer we de vraag stellen hoe
de club is ontstaan, treffen we de
roos, want er komt een heel verhaal
los.
De jongens leerden elkaar kennen
op de turn- en atletiekclub „Hercu
les", die regelmatig trainde in het
gymnastieklokaal aan de Pieters
kerkgracht. Na afloop werd dan de
kennismaking voortgezet in het
„Zeeuwse Koffiehuis" aan de Lange-
hrug, waar de heer Batenburg de
scepter zwaaide. Dat was een gezel
lige waard, die altijd voor een grap
je te porren was en die er niets op
tegen had als de jongens die ge
woonlijk niet dik in de slappe was
zaten de hele avond met een spel
letje biljart, of een glaasje bier van
één dubbeltje doorbrachten of als ze
gingen miezemouzen zonder ook
maar iets te drinken. Tegen de win
ter kregen ze dan zelfs wat zoute
ramenas toe. Moest er afgerekend
worden, dan rekende Batenburg
steevast een dubbeltje teveel en hij
had het grootste plezier, als zijn jon
ge gasten hem met een talent, waar
op Brugman jaloers geweest zou zijn,
van zijn onbillijkheid trachtten te
overtuigend
Natuurlijk ging er dair een dub
beltje van de prijs af.
Het was ook Batenburg, die de
heer Pera leerde de disselwagen te
besturen. Bracht het opsieren van die
kar al een bijzonder genoegen met
zich, nadat de wagen was terugge
bracht naar de boer op Voordorp, die
hem de jongens geleend had, hebben
ze nog een heel feest beleefd. De
boer tracteerde en het mag dan ge
woon bessensap geweest zijn, de club
was toch wel zo vrolijk, dat ze in
het gebouw van een gymnastiekver
eniging binnengingen en er de tur
ners prikkelden. Die kwamen naar
buiten en er ontstond een vechtpar
tijtje, waarvan de heer Neuteboom
zich alleen nog herinnert, dat hij
met een knots een tik op zijn rug
kreeg waardoor hij ergens op een
arduinen stoepje naar zijn adem
heeft zitten zoeken.
Verschillen.
Natuurlijk vraagt de heer Pera
naar de moderne viering van het drie
Oktoberfeest. Hoewel het programma
in grote lijnen gelijk is gebleven,
menen de andere heren, dat er vroe
ger vooral in de optocht veel
meer aandacht werd geschonken aan
het eigen idee. En ook het hossen is
veranderd. Niet ten gunste overi
gens, want het afgescheiden gedeelte
op ,,'t land", voor donateurs van de
drie Oktobervereniging, was toch
zo'n slechte vinding nog niet. Men
vindt het er nu te ruw toegaan.
Een derde punt van vergelijking
vormen in dit verband de muziek
korpsen. die vroeger wel wisten wat
blazen was. „Nu rusten ze liever een
kwartiertje".
Niet de gehele club is op de reünie
aanwezig. Een van de getuigen" van
de bruiloft, de heer K. Wijnnobel is
opgenomen in het Diaconessenhuis
en natuurlijk worden afspraken ge
maakt om hem te gaan bezoeken.
Waar de anderen gebleven zijn is
niet met zekerheid te zeggen. Mis
schien leven ze nog wel en dan zul
len ze door dit verhaaltje in gedach
ten zeker weer met hun vrienden
bijeen zijn.
met belslagwerk f HOC
vanaf
MAARSMANSTEEG 21
(VOOR OE ZONDAG)
WELKE RICHTING GAAN WIJ UIT?
Het is geen gedachte, waar de oorspronkelijkheid in dikke drop
pels afdruipt, wanneer we het leven vergelijken met: een weg.
Het is een weg door een verborgen landschap en het leven een
puzzel-tocht, waarvan het einddoel onbekend blijft.
Hier en daar zijn controle-posten opgesteld en als we onze ogen
goed de kost geven, kunnen we bij onszelven nagaan, of we de
juiste richting houden.
Een van die controle-posten passeren we morgen.
„Toon mij, Heer, uw wegen en leer mij uw paden kennen", is mor
gen de openings-psalm.
Men kan zichzelf controleren met zich af t^ vragen: wandel ik
werkelijk op 's Heren weg of zoek ik er tenminste te wandelen.
„Zie, de Heer gaat komen, en al zijn heiligen met hem; en op die
dag zal een groot licht verschijnen" (Vespers).
Dat slaat op de aanstaande herdenking van de komst des Heren in
nederigheid en de aanstaande terugkomst des Heren „in grote
macht en majesteit".
Maar het slaat ook op onze eigen levensweg, die morgen, op de
eerste zondag van de advent, op een tweesprong komt.
Welke richting zullen we inslaan?
Het grote licht, dat komen gaat, werpt zijn schijn reeds vooruit.
Maar er zijn er, die de duisternis meer beminnen dan het licht; die
het interessanter of meer overeenkomstig hun eigen-waarde achten
rond te dwalen in de duisternis, dan het licht tegemoet te gaan.
Wie bij deze controle-post 's Herenweg kiest, hem zal een groot
licht verschijnen, want de Heer zal hem op de levensweg tegemoet
komen, en „al zijn heiligen met Hem."
Beter geleide kan niemand verlangen!
Op advies van Grondkamer-lid
Het verschil
terugbetalen
Een tuinder te Leidschendam moest
zich dezer dagen voor de economische
strafkamer van de Haagse Rechtbank
verantwoorden, omdat hij zijn tuin
derij had verkocht voor een hoger
bedrag dan door de Grondkamer voor
Zuid-Holland was toegestaan.
De door de Kamer goedgekeurde
prijs voor tuinderij en woonhuis be
droeg 75.000 gulden maar verdachte
had de grond en zijn woning verkocht
voor de abnormaal hoge prijs van
120.000 gulden. Hij had het verschil
verrekend in een afzonderlijke, on
derhandse overeenkomst, waarbij de
koper de inventaris van de tuinderij
overnam voor een exhorbitant hoge
prijs met lijfrenteverplichting.
De koper had de bedongen prijs
geenszins te hoog geacht: de tuin was
het hem waard. Maar een tweede ge
tuige, een voormalig lid van de
Grondkamer uit Voorburg, was wel
van de overvraging op de hoogte: hij
had er zelfs zijn ontslag voor uit de
Kamer moeten nemen. Hij had na
melijk als adviseur koper en verko
per ter zijde gestaan en had hierom
ontslag moeten nemen als lid van de
Grondkamer. Zelfs en dit nam de
president getuige hoogst kwalijk
had hij in de Grondkamer meege
werkt aan het verlenen van goedkeu
ring in deze affaire.
Eis en verdediging.
De officier van justitie eiste 3900
gulden boete en meende dat het te
veel ontvangen bedrag aan de koper
diende te worden terugbetaald, waar-
De duivelskunstenaar op het gebied van loterijen-met-een-grote-opbrengst,
ae heer A. M. Bergers uit Rotterdam, gaat na de voorgaande drie S.U.S.-ac-
ties thans 'n vierde Sla-Uw Slag-leveren onder de wat prozaische naam „Fi
nanciële radio- en televisieactie SUS IV".
Morgen 1 december wordt de eerste klap gegeven. Dan zullen aan 1600
Nederlandse parochiekerken de nu welbekende vijfdelige SUS-loten ten ver
koop worden aaneboden a raison van één gulden en dat betekent dat U
voor die éne gulden vijf kansen koopt voor twintig centen elk.
Het is wederom een actie waarvan verwacht mag worden dat de netto
opbrengst een miljoen gulden zal bedragen, welke som ten goede zal komen
aan vijftien door een adviescommisise aangewezen goede doelen. De ver
wachtingen zijn zelfs nog hoger gespannen dan dat miljoen. SUS III werd
vorig jaar overtekend met 130 duizend gulden.
De heer Bergers, die dit jaar kans zal zien om met deze en andere loterijen
zeven miljoen bij elkaar te goochelen, heeft ons dat alles een dezer dagen
verteld.
Goede bestemming
De actie wordt gevoerd ten bate
van de Stichting „Katholieke Noden",
waarin 15 verschillende instellingen
gevat zijn, die zullen delen in de op
brengst van deze SUS-atie.
Deze 15 instellingen zijn geselec
teerd uit niet minder dan 87 aanvra
gen. Deze 87 aanvragen zijn door een
bevoegde commissie van advies van
alle kanten bekeken, er is gewikt en
gewogen totdat dan uiteindelijk de 15
gelukkigen uit de bus kwamen. Het
zijn het bisdom Groningen; een ver
pleeghuis in Oosterwolde, een dorp in
de uiterste Z.O.-hoek van Friesland;
de Roomsk Frysk Boun; het Centrum
van r.-k. medisch-opvoedkundige bu
reaus: de Katholieke Vereniging voor
geestelijke volksgezondheid (bekend
onder de naam „De Kortenhorst-
fonds); het Dr. Veeger-instituut voor
sociaal-medisch onderzoek te Nijme
gen; het National Curatorium Katho
lieke levensscholen voor jongens en
jongemannen te Den Haag; de Broe
der Everardus Witte-stichting te
Woerden (het geven van onderwijs
aande kinderen van r.-k. kermis-ex-
ploitanten in een internaat); de Stich
ting „Naarderhaven" te Amsterdam,
voor de vorming van jongens van 13
17 jaar, die in opleiding zijn voor de
scheepvaart; het Apostolaat ter Zee;
de Katholieke Actie; de Katholieke
Centrale voor beroepskeuzen-voor
lichting; de adviescommissie voor de
geestelijke ontwikkelingsgebieden in
het bisdom Haarlem; het Bedrijfs-
apostolaat in de bisdommen Haarlem
en Rotterdam, en tenslotte de „Vrien
den van de Eilanden" te Amster
dam, voor een eigen wijkgebouw om
de grote activiteit „van andere zijde"
het hoofd te bieden.
Al met al een eerbiedwaardige
reeks van goede werken. Vier jaar
geleden steunde SUS I er één, een
jaar later waren het er 7, vorig jaar
9 en nu dus 15.
HET SYSTEEM.
Er zullen niet minder dan 1.600.000
loten worden verkocht. Elk lot be
staat uit 5 z.g.n. coupons, welke op de
datum daarop vermeld, meetrekken.
Deze trekkingen zullen worden ge
houden op 2, 4, 7, 8 en 9 februari
1958 door notaris mr. M. J. Meijer te
Amsterdam.
Er zijn vijf series, elk in een an
dere kleur en gemerkt A, B, C, D en
E. In totaal zijn er in deze actie weer
vijf woonhuizen, thans ter waarde
van 25.000,per stuk. Voorts nog
5000 andere waardevolle prijzen. Het
totaalbedrag aan prijzen beloopt
225.000—
Ter ondersteuning van de ver
koop zal gratis huis-aan-huis een
krant met een „geheim" worden
verspreid in een oplage van
3.000.000 exemplaren. Het geheim
aan deze krant verbonden zal in
de nacht van „oud op nieuw" per
radio worden uitgezonden aan
vangende 0.10 uur via de zender
Hilversum I (402 m.). Bezitters
van „geheime" kranten dienen
zich persoonlijk te melden op 1
januari vóór middernacht aan het
adres: Heemraadssingel 303 te Rot
terdam. Er zullen 155 prijsbepa-
lende kranten zijn, welke door no
taris mr. M. J. Meijer (Amster
dam) tussen de overige worder
gevoegd.
Het geheim van de krant wordt
slechts éénmal uitgezonden. Tele
fonisch of schriftelijk zullen daar
over geen inlichtingen kunnen
worden verstrekt, dus de enige
voorwaarde om mede te dingen
bestaat uit het luisteren naar de
hier bedoelde uitzending. Men kan
bij SUS niet „Slapende rijk wor
den!!!"
In de actie zijn duidelijk twee de
len te onderscheiden, namelijk de
kerkverkoop op zondag 1 december
en de nationale verkoop. Over de
kerkverkoop hebben alle Pastoors en
Rectoren in ons land bericht ontvan
gen. Niet alleen werd hen het be
lang van een succesvolle „SUS"-actie
onder het oog gebracht, doch tevens
werd hen verzocht de actie te willen
aanbevelen op 1 december.
Voor deze kerkverkoop werden in
nagenoeg alle parochies en rectora
ten leiders aangeworven, die met een
aantal medewerkers de verkoop zul
len behartigen. Met uitzondering van
enkele steden hebben de aldus ge
vormde comité's de alleenverkoop tot
10 december. Daarna worden even
tuele overschoten teruggezonde, zo
dat deze fas-» kan worden afgesloten.
Daarna begint de nationale ver
koop. De loten worden dan opnieuw
gebundeld en gedistribueerd onder
pl.m. 10.000 wederverköpers-winke
liers, die medewerking hebben toe
gezegd.
Er is een schat te winnen!
Door het Nederlandse bedrijfsleven
zal één van de vijf woonhuizen ge
heel worden „aangekleed". Hierme
de wordt bedoeld dat gratis gezorgd
wordt onder andere voor complete
meubilering, stoffering en verlichting
Voorts allerhande luxe zaken als ra
dio, televisie, enz. Nuttige voorwer
pen als een electrisch scheerapparaat
en een /.ig-zag naaimachie. Een heel
jaar lang vrij koffie, thee, sigaretten,
enz. alles gerekend voor vijf perso
nen. En voor het geval dat er ook
nog een zesde gezinslid op komst is
komt een complete luieruitzet op
de lange lijst voor.
Een prisma-bibliotheek ter waar
de van 500, is niet vergeten. Een
Austin-auto. Zelfs een vette koe ter
waarde van 1000,plus nog een
lange reeks van andere plezierige en
nuttige dingen. En of dat alles nog
niet genoeg ware: de winnaar van
deze huisinrichting krijgt ook nog
een geldcassette met tweehonderd
gulden huishoudgeld voor de eerste
week en een lot voor de volgende
actie „Appèl" ten behoeve van de
Nederlandse Militaire Oorlogsslacht
offers. De waarde van dat alles be
draagt niet minder dan een halve ton
en dit gevoegd by de ƒ25.000,— van
het woonhuis, wordt dan een totaal
van 75 mille!
Voor de trekkingen verleent de
de K.R.O. wederom alle medewer
king; ze zullen allen worden uitge
zonden. De laatste komt tevens op de
televisie waar ook de inrichting van
een der vijf gewonnen huizen zal wor
den geloot, hetwelk op een originele,
nog nader bekend te maken wijze zal
geschieden.
Tenslotte is er vanmiddag in het
Wigwamprogramma van de KRO een
kinderwedstrijd waarvoor zij niets
hoeven te doen of te offeren, een
wedstrijd van „duizend geheimen".
toe verdachte ongetwijfeld door de
civiele kamer van de rechtbank zou
worden veroordeeld.
Pleiter zeide, dat zijn cliënt geheel
ter goeder trouw had gehandeld en
blindelings de adviezen van het lid
van de Grondkamer had opgevolgd.
Hij zag het verschil in koopsom als
een vergoeding voor inkomstender
ving, zoals die ook bij onteigening
van grond wordt toegekend.
Pleiter bestreed, dat er een ver
plichting bestaat tot terugbetaling
van 45.000.
Voor dit standpunt deed hij een be
roep op het standpunt van de meer
derheid van de Tweede Kamer, inge
nomen bij het tot stand komen van
de wet op de vervreemding van land
bouwgronden. Omdat zijn cliënt
slechts een formele overtreding zou
hebben gepleegd, bepleitte hij een
zeer clemente geldboete.
De rechtbank zal op 10 december
uitspraak doen.
|"\E dicht-fabriek gaat weer open
U deze dagen, want men moet het
niet in zijn hoofd halen op Sinter
klaasavond rijmloos met de stukken
op tafel te komen. Nu is het een ge
lukkige omstandigheid, dat bijna
iedereen omstreeks 5 december de
poëzie hanteert
alsof het zijn
broodwinning was.
Hoewel, er zijn al
tijd nog lieden, die
een feest-artike
len-winkeltje bin
nensluipen om er
voor een paar
dubbeltjes rijm-
aan-een-stuk te kopen in plaats van
niespoeder. En zo'n vader thuis maar
vertellen, met een nonchalant ge
zicht. „Had je niet gedacht hè? Ja,
dat gaat me nog best af." Zo kan het
gebeuren, dat in tientallen huiska.-
mers hetzelfde verhaaltje rouleert
waardig voor te dragen van de
Pieterbaas op zoek naar brave kin-
ders. Piet is gehaast en loopt straat-
in, straat-uit met een stuk spijs in
zijn mond om op krachten te blijven.
Dan lezen we:
„Als ik het adres nou maar
gauw vind,
da's zo gemakkelijk voor Sint".
Een eindje verder is het:
„Is Marie wel zoet geweest,
met 't oog op Sint z'n feest?"
Nadat de qualificatie „sint" te pas
en te onpas nog schier ontelbare ma
len met terechtwijzingen en lofprij
zingen zijn verweven besluit de ex
tra voordelige aanbieding openhar
tig, tegelijk de romantiek de dood
steek toebrengend:
„Sint en Piet gaan hand in hand
met de Leidse Middenstand."
Bij deze woorden krijgt vader, die
geen tijd meer had, het commerci'ile
rijm naar waarde en waarheid te
toetsen, de zaak dóór en met een
hoofd als vuur overhandigt hij moe
der, die met groeiende argwaan heeft
toegeluisterd, het laatste pakje, dat
een gebroken suikerbeest blijkt te
bevatten. Nee, beste lezer, bespaar
uw huisgenoten èn uzelf de schande.
Pleeg zélf al dan niet wankele poëzie
en volsta desnoods met een simpele
aanduiding:
„Dit zijn pantoffels met
hoge hakken,
je vroeg erom; hier, aanpakken."
Het rijmen voor dit knusse feest
heeft eigenlijk op de St. Nicolaas-
puzzle van vandaag nog iets voor: be
halve een boterletter kan men er ook
nog een punthoofd van overhouden.
EEK.
