uisheilige of tuntfiguur? ,U/ie er koek krijgt, wie de gard 7' EEN KLEIN IDEE VOOR EEN GROOT SUCCES KIJK DE KAT NIET UIT DÉ BOOM p® s Jantje écht bang 1 voor Zwarte Plet Moderne kleuter is meer gewend Niet alleen suikergoed en marsepein DONDERDAG 28 NOVEMBER 1957 DE LEIDSE COURANT PAGINA 9 door dr P* H* RITTER jr* SINT NICOLA AS was in mijn jeugd een huisheilige. Zijn eredienst was een cultus "an het gezin. Wan neer zijn avond verschenen was, dan kwam hij ons vriendelijk berispen, maar wij kregen altijd de koek en nooit de gard. Hij was precies op de hoogte van onze kleine zonden en ge breken, maar ook van onze harte- wensen. Het sinterklaasfeest van mijn jon ge jaren werd gekenmerkt door de geheimzinnige toenadering van de Sint. Nog voor zijn tabbaard in de huiskamer pronkte, waren er tekenen van zijn nabijheid. Als er een deur open woei, dan vroegen wij ons af: is hij daar al? Hij w?i altijd in of om het huis. Zijn paard huppelde over het dak en wij meenden zijn stem te herkennen als de wind door de schoorsteen blies. Bestaat deze beminnelijke kinder vriend nog in zijn oude gestalte? Er zijn er velen, die nog in hem geloven, maar er is toch wel iets aan hem ver anderd. SINT NICOLAAS is in onze dagen geworden tot een openbare figuur. Zijn inkomst binnen onze grote ste den is een luisterrijke optocht gewor den, door politieruiters omgeven en de burgemeester hangt de ambtske ten om de schouders en ontvangst hem op het bordes van het stadhuis. Er is veel van de stille opgetogen heid van de feestvreugde verdwenen, die toch in eerste -anleg voor de kin deren is bestemd. Alles is veel luider geworden om en .an de bisschop. De reclames flikkeren en schallen. Sin terklaas is veel meer een feest voor de straat geworden dan het vroeger was. Brede scharen bewegen zich door de warenhuizen om hun inkopen te doen. En de bestedingsbepreking wordt ir de dagen voor 3 december terugge drongen door het verlangen de mede mens wel te men. Dit is een goed en verheugend feit: lat men zijn naaste vreugde wil geven en daarvoor een offer over heeft. MAAR MOETEN WIJ ons tot die openbare feestviering bepalen? Sin terklaas vieren is meer dan genieten van de kostelijke 'talages, dan ver rast te worden door moderne vindin gen en bereikingen, waarmee men zijn vrienden een genoegen wil doen. Er is, daarachter, £e stille luister, de geheime verwachting vm het huise lijk feest en die waarden moeten wij niet laten verdwijnen. Inkopen doen, telkens verrast te worden door nieu we, heerlijke ontdekkingen, die de moderne zaken in overmaat te aan schouwen geven, dat is een prettige bezigheid. Maar Sinterklaa- vieren is meer dan „inkopen doen". Het is de ge schenken omwikkelen met koddige en oorspronkelijke omhulsels, het is zich toeleggen op sinterklaasverzen, waarin het hart sp-eekt en 't schalks vernuft zich doet gelden. LAAT ONS ONS SINT NICOLAAS- feest verinnigen. Laat de oude, huise lijke samenleving op deze ene avond in het jaar zich opnieuw openbaren, want de pakjesavond is een der pei lers van het huisgezin. Het gezins leven verliest in onze dagen veel var. zijn scheppende kracht. Wij zijn te lijdelijk, vooral in onze amusementen. Wij zoeken ons tijdverdrijf in bio scoopbezoek, wij luisteren naar de ra dio of wij zitten te staren naar de te levisie. Maar wat doen wij zelf? In hoeverre maken wij het samenzijn met wie ons het naaste bestaan tot een levende gemeenschap? „SINT NICOLAAS" geeft ons de kans voor de opbouw en de opbloei van het huiselijk leven, voor het be ter begrijpen van elkaar. En het schept die sfeer van onderlinge gezel ligheid, die wij zo makkelijk kunnen verliezen nu de erstrooiing ons hoe langer hoe meer van buiten wordt aangebracht. HEEFT DE SINTERKLAASAVOND een toekomst? Of betekent hij alleen n aar een heimwee naar een verle den, dat bezig is te vergaan? Wij kunnen alleen maar vaststel len, dat wij de oude Sint nog hard nodig hebben. Het rmterklaasfeest is j een hardnekkige legende. Zij wortelt in de zin van de mens voor het ro- I mantische, die door de groeiende heerschappij van de techniek niet kan worden vernietigd. Voor onze dochters. r\E MEISJES mogen niet vergeten worden voor hen komen natuur lijk in de eerste plaats ih aar merking de poppen en de poppekleertjes. Voor wat lichaamsbeweging zorgt het springtouw. Ballen en handwerkjes zijn altijd in trek. Kan de goedheiligman het finan cieel doen, dan stellen onze meisjes natuurlijk grote prijs op een wieg met toethoren, middelen om vader tje en moedertje te spelen, zieken huisje spelen, doen ze erg graag, evenals winkeliertje spelen. Wat denkt u van matjes vlechten? Jongens en meisjes boven genoem de leeftijd kan men ook zij gaan reeds met hun tijd mee verblijden met een badmintonspel. Een drukke rij met toebehoren is doorgaans even eens voor beide partijen geschikt, zij kunnen er briefje- mee drukken voor vader en moeder, het is een leer zaam werkje, vooral als zij zonodig hulp en bijstand krijgen van grote ren, die meer geletterd zijn. Legpuzzels. RUSTIGE KINDEREN in deze leef tijd kan men dikwijls blij maken met legpuzzels, al dan geen eenvoudi ge, maar het meest boeit hun dit werkje als zy gelegenheid hebben het product waarmede zij bezig zijn een nachtje te kunnen bewaren als het nog niet klaar is en het klokje van gehoorzaamheid roep L om naar bed te gaan. Het is immers sneu als zij nog niet Een kinderhand is niet zo gauw gevuld SINT NICOLAASTIJD nadert weer met rasse schreden en dus zitten we te piekeren welke cadeautjes wij bij de goede Sint zullen bestellen, op dat ze vroegtijdig in ons landje zullen aankomen. Onze Kinderen in de leeftijd, va riërende van zo ongeveer 4 tot 6 jaar, voelen zich al groot en dus moet het geschenk waarmede zij bedacht zul len worden, dienovereenkomstig zijn. Men geve deze groep dus b.v. kleur potloden, boetseerklei, plakboeken, tekenbord of leesplankje. Een school bord is voor enkele van deze kinde ren eveneens een welkom geschenk. Ook gemakkelijke gezelschapsspelen worden in de regel wel op prys ge steld. De jongens preferen natuurlijk al een autoped, ook zijn er enkele die van hoepelen houden. Verder natuur lijk de beweegbare geschenken als autootjes, spoortreintjes, natuurlijk deze, die met een veer worden voort bewogen. De daarbij behorende rails en stations mogen natuurlijk niet ver geten worden. Wat is een knaap van deze leeftijd niet trots op zijn India- nenpakje, compleet met tomahawk enz. enz. Wil men niet iets dat zo op windend kan zijn als dit geschenk, bedenk hen dan met een conducteurs- uitrusting, tang enz. gereed zijn met hun puzzel en toch de hele boel weer moeten inpakken, om dat zij moeten gaan slapen. Tien te gen een dat zij er de volgende dag niet weer aan beginnen. Is men reeds begonnen met mecca- dozen of huizenbouwdozen, dan is een vervolgdoos altijd welkom; het betekent voor Sint-Nicolaas geen gro te uitgave ineens! Geef zieke Jantje of Marietje op die grote avond een plank op zijn of haar bedje, opdat er direct gespeeld kan worden. De zieke gaat immers voor? Kan het zo geregeld worden, dat het patiëntje op die avond in de huiselijke kring kan verkeren, weet dan dat u hiermede aan zijn grootste verlangen tegemoet komt. Zyn dank baarheid kunt u zien als u hem in zijn oogjes kijkt. Zij schitteren gelijk de lichtjes in de kerstboom, die 3 weken later ontstoken wordt. Er zijn tegenwoordig van die echt gezellige kinderblaadjes, wellicht een abonnement op zo'n blad een prachtig geschenk en wij zijn er van overtuigd, dat de uitgever het Spaan se briefje van Sint Nicolaas wel zal kunnen ontcijferen en best wil wach ten met de betaling hieivan tot de goede Sint zijn intrede in ons landje heeft gedaan. Raadpleeg alvorens U Uw St. NIcolaas-geschenken gaat kopen, allereerst de advertenties In dit blad ZEER GEACHTE DOKTER. Zou u niet eens kunnen schrijven over de nervositeit die sommige kin deren tegen Sint Nic< laas vertonen? Volgens mijn gedachten leven veel kinderen in die tijd in een te grote spanning met het gevolg dat ze uit de band springen." Jawel, lieve lezeres, daar wil ik wel eens met u over spreken. Staat u mij toe dat ik daarbij over normale kin deren schrijf en d met de voorop stelling dat verreweg de méeste kin deren beslist niet abnormaal zijn? Welnu dan, ik persoonlijk ken eigenlijk geen kinderen en ik zie er jaarlijks nogal veel die nu spe ciaal in de sinterklaastijd vervelend, dwingerig en huilerig zouden zijn. Volgens mij doen gewone, normaal opgevoede kinderen, ook de dagen die aan de zesde december voorafgaan, heel gewoon. Er zijn wel kinderen die omstreeks dit jaarlijkse gebeuren ongenietbaar zijn en dat zijn er heus niet zo wei nig maar die zijn dat volgens mij met Kerstmis, Pasen en Pinksteren en., op hun verjaardag net zo goed. Waarom zouden al ie opvoedingsfou ten, die zich aan kinderen voltrek ken, en waardoor ze zo bijzonder vervelend kunnen worden, nu juist alleen in de sinterklaastijd worden gemaakt? EN DAN, wat stelt u zich eigenlijk voor van de speciale ir vloed, die dit feest op de kinderziel zou hebben? Eerlijk gezegd, kan ik me daarbij zo veel niet voorstellen. Voor u en mij, lezeres, was „Sinterklaas" nog wel een gebeurtenis, want in onze tijd was er de rest vah het jaar nu niet zo bar veel te doen. Maar de kleuter anno 1957: moet die nu wakker liggen om de spanning van „het krijgen"? Dat is iets wat er bij mij niet in wil, want het schaap heeft sedert zijn geboorte al zoveel gekregen, dat ons aller minister Hof- stra er een bestedingsbeperking voor heeft moeten invoeren. Ook „de opwinding" van het feest kunnen wij voor een moderne kleu ter niet zo geweldig groot vinden. Goed, er wordt een paar keer aan de huisbel getrokken, maar is dat schok kend voor wie in wieg en box is op gegroeid met permanent radiogejen- gel, voor wie vanuit z'n kinderstoel naar het wiebelende televisiebeeld heeft mogen kijken en voor wie het gierende snelverkeer dagelijks langs z'n wandelwagentje raast? Monsters en ontploffingen. EN DAN REST \TJ nog te spre ken over „de angst". Natuurlijk als het maar systematisch wordt aange pakt zyn kinderen nog best bang te krijgen, met „zak", „baard", „meene men", „schoorsteei." en „zwarte knecht". Maar daar moet men dan r.-jjns inziens tamelijk veel moeite in steken. Want de kleuter anno 1957 staat wel voor hetere vuren wanneer hij, op het strand verdwaald, naar een politie post wordt gebracht of wanneer hij in een warenhui? z'n moeder kwijt geraakt is Bovendien mogen de meeste kleuters dagelijks bij het boodschappen doen in de buurt de schreeuwende reclame's voor oorlogs-, indianen-jungle en wildwestfilms, met messen, ooglappen, monsters, ontploffingen en pistolen, in zich op nemen. Daarom vindt schrijver dezes het sinterklaasfeest voor hedendaagse kinderen n sar een vrij saaie en wei nig schokkende boel. Het is moeilijk in te zien hoe een kleuter daa: nu nerveus /an moet worden. Geloof me lezeres, als kinderen onhandelbaar zijn komt dat omdat ze te laat naar bed gaan, omdat ze geen middagslaap je meer doen, of omdat de sfeer in huis om de een of andere reden niet goed is. dr ALFREDE BRIEDE. Hartigheid op pakjesavond BIJ ALLE VREUGDE op pakjes avond mag de inwendige mens niet vergeten worden. Af en toe moet ge stopt wo1 den met het uitpakken van de stapels pakjes en dan komt moe der de vrouw met een pittige versna pering voor de dag. Wij zijn er zeker van, dat onderstaande lekkernijen er best in zullen gfan. Daarna kan men weer ten volle zijn aandacht schen ken aan al het moois dat er te zien is. WAT DENKT U van een stuk of wat gevulde eitjes? U hebt voor 4 personen nodig: 4 ei ren, 100 gr boter of margarine, wat zout, peperkap pertjes of peterselie of tomatenket chup, kropsla, tomaten en komkom mer. U gaat als volgt te werk: de eieren hard koken, pellen en in helften snij den. De dooiers zeven en vermengen met zacht geroerde boter of margari ne. Het mengsel op sn aak brengen met zout, peper en desgewenst iets aroma. Van de eihelften een kapje afsnijden, zodat ze kunnen staan en ze vullen met de boter. Als garnering neme men een kappertje, stukje pe terselie of iets tomatenketchup.. De eieren op een schoten plaatsen en ze garneren n.et kropsla, tomaat, kom kommer of de eieren geven in com binatie met andere koude gerechten. Een hartiger hapje. EEN EITJE MET KERRYSAUS is doorgaans ook gewild. Hie volgen de benodigheden: op 4 hardgekookte eieren op een schotel plaatsen en ze bouillonblokjes, 1 kleine ui, 3f gr bo ter of margarine, 3'. gr. bloem en 1 theelepel kerrypoeder. U gaat als volgt te werk: de eieren hard koken, pellen, ;n helften snijden en bedekken met de saus. De kerry- saus maakt u als volgt: de ui zeer fijn hakken en met het kerrypoeder heel licht fruiten in de boter of de marga rine. De bloem toevoegen en bij scheutjes tegelyk, al roerende, het vocht. De saus even laten doorkoken en op smaak afmaken met zout. Gebakken kaas! VAN ONZE ALOM bekende Hol landse kaas maakt u vc r deze a 'ond eens wat gebakken kaasplakken; men kan ze „uit het vuisje" oppeuzelen. Hier volgt hetgeen u nodig hebt: 4 dikke plakken belegen kaas van 50 75 gr elk, 25 gr. bloem V, lr water, wat boter of margarine en wat zout en desgewenst wat peper. Allereerst wordt de bloem gemengd met het water tot een glad papje. Doe er wat zout en eventueel wat peper bij. De kaasplakken dooi het beslag wentelen. De boter /ervolgens in een koekepan heet laten worden en hierin de kaasplakken snel aan beide zijden bruin bakken. De plakken moeten warm worden opgediend. Tenslotte een recept voor borstplaat. ER GAAI GEEN Sint Nicolaasfeest voorbij zonder bors plaat en aange zien vele huisvrouwen niet weten hoe zij dit zelf moeten maken, laten wij hier het recept nog eens volgen. Men heeft nodig: 250 gr. suiker, 5 eetlepels melk en y, lepel custardpoeder. De suiker en de custardpoeder moeten goed dooreen geroeid worden en met d*- melk zachtjes laten smelten. De vloeistof inkoken totdat een gordijn tje van suikerstroop blijft hangen tussen de tanden van een vork en ook de laatste druppel die van de vork afloopt, een draadje trekt. De pan van het vuur nemen en de massa kloppen totdat deze dik is en ondoor zichtig begint te worden. Niet onge duldig zijn svp. De stroop uitgieten in ingevette borstplaatvormen op een vet aanrecht of vetvrij papier. Wan neer de figuren geheel koud en stijf zijn, ze op de zijkant zetten om te drogen. U weet zeker wel, dat er niets bo ven eigen maaksel gaat. Het is lek kerder, goedkoper en u weet wat er in zit.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1957 | | pagina 9