Laatste rit van Blauwe Tram
DE DODENRIT
Televisieschandaal op
Koninginnedag
Staatssecr. mr. René Höppener
gelast een onderzoek
BUSSÏVI&N
„Roerend" afscheid in
Amsterdam en Haarlem
Het eerste stukje Rijksweg 4a
in gebruik
visie op
televisie
MAANDAG 2 SEPTEMBER 1957
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 5
De televisieuitzending van zaterdagavond, getiteld „Dag Koninginnedag",
als nationaal programma uitgezonden door de N.T.S. en verzorgd door de
V.P.R.O. heeft een storm van protest ontketend tegen de ergerlijke uitlatin
gen die in enkele op het scherm vertoonde interviews zijn gedaan.
Protesten werden ingediend bij de staatssecretaris van het ministerie van
onderwijs, kunsten en wetenschappen, mr. René Höppener, terwijl meer
dere invloedrijke personen vernietigend commentaar hebben gegeven.
Mr. Höppener heeft een onderzoek in deze onverkwikkelijke affaire ge
last.
Nog geen officiële
commentaren
Naar aanleiding van de medede
ling, dat staatssecretaris mr R. G.
A. Höppener een onderzoek heeft ge
last, heeft het A.N.P. zich tot hem
gewend met de vraag, welke deze
uitlatingen zijn. De staatssecretaris
deelde mee, dit niet te kunnen zeg
gen. Er zijn dingen gezegd en termen
gebruikt, waartegen bij televisiekij
kers zó ernstige bezwaren rezen, dat
velen hunner zich met klachten tot
hèt ministerie" hebben gewend. Het
thans gelaste onderzoek zal moeten
uitmaken, welke uitlatingen precies
zijn gebezigd en zodra dat is vastge
steld, kan worden uitgemaakt of de
klachten gegrond zijry, aldus de
staatssecretaris.
Evenmin als de staatssecretaris
kon de Nederlandse Televisie Stich
ting mededelingen doen omtrent de
„bepaalde uitlatingen", daar bij de
N.T.S. nog geen officiële klacht is
ingediend.
Het programma waarin de uitlatin
gen zijn gedaan, was een nationaal
programma ter gelegenheid van de
verjaardag van prinses Wilhelmina,
dat getiteld was „Dag Koninginne
dag". Het programma was samenge
steld door Jan Vrijman en Joes Odu-
fré, in opdracht van de televisiesec
tie van de V.P.R.O., die ditmaal aan
de beurt was om het nationale pro
gramma voor te bereiden. Dit wordt
bij de N.T.S. namelijk "bij toerbeurt
door de aangesloten secties gedaan.
Ook de V.P.R.O. televisie-sectie
kon, bij monde van dr L. A. de Ko
ning, geen nadere mededelingen doen.
Men wacht daar eerst het onder
zoek af.
Omroepkringen
verontwaardigd
„In afwachting van het onderzoek,
dat staatssecretaris mr R. G. A. Höp--
pener heeft aangekondigd, zal ik geen
verklaringen afleggen", zo deelde
desgevraagd de programmacommis
saris van de Nederlandse Televisie-
Stichting, de heer J. W. Rengelink,
mede.
In de kringen der omroepsecties
echter, is men over het televisiepro
gramma „Dag Koninginnedag" sterk
verontwaardigd. Insiders, die hangen
de het onderzoek hun naah verzwe
gen willen zien, verklaarden, dat het
bedoelde programma aanvankelijk
door de V.P.R.O. onder eigen naam
zou worden uitgebracht. Naar aan
leiding van de verjaardag van de
prinses wilde de N.T.S. echter een
nationaal programma uitzenden en
daarom werd het bewuste program
ma tot nationaal gestempeld. In de
televisie-coördinatiecommissie werd
daaromtrent door de V.P.R.O. mede
gedeeld, dat het een herdenkings
programma van een tijdperk betrof,
maar er werd niet verteld dat stof
werd gebruikt die moeilijkheden zou
kunnen veroorzaken. Men voelt zich
in kringen der omroepsecties daar
over zeer teleurgesteld en acht dit
misbruik van vertrouwen. Niettemin
aanvaardt men thans toch de verant
woordelijkheid, omdat het als een
N.T.S.-programma is gelanceerd.
„Al jaren werken we zo", aldus
deze televisie-menspn, „wij hebben
bij de N.T.S. geen eigen produktie-
staf zoals de Nederlandse Radio-Unie
wel voor radio-uitzendingen heeft.
We zijn dus aangewezen op één der
omroep verenigingen en dat heeft tot
nu toe nimmer aanleiding gegeven tot
moeilijkheden".
Men vermoedt in de kring van de
ze insiders, dat men in regerings
kringen voornamelijk is gevallen
over de strekking van dit program
ma, dat verzorgd en samengesteld,
werd door auteur Jan Vrijman en
V.P.R.O.-regisseur Joes Odufré.
GEWRAAKTE UITLATINGEN.
Men noemde als gewraakte uitla
tingen het volgende: In een interview
vertelde de heer K. ter Laan, oud
burgemeester van Zaandam, over de
dagen waarin zijn woning door
oranje-klanten geheel oranje werd
geschilderd, omdat hij als S.D.A.P.'er
„rood" was.
De commentator zei daarover:
„Tien jaar later werd deze man door
dezelfde koningin Wilhelmina be
noemd tot burgemeester van Zaan
dam: de eerste „rode" burgemeester
van ons land".
Vorder kwam in een interview een
oud-koloniaal vertellen over de strijd
op Lombok, waarin hij verklaarde:
„dat Holland immers de ping-ping
van Indië nodig had".
De grootste ergernis, aldus deze
insiders, werd gewekt door het feit
dat men voor een officieel interview
voor de televisie-camera een man
uitnodigde die destijds na de muiterij
op de „Zeven Provinciën" door de
Nederlandse justitie werd veroor
deeld tot negen jaar gevangenisstraf.
Deze man deed thans verklaringen
die officiële handelingen van toen in
een vreemd daglicht stelden, onder
andere, dat men op het eiland On
rust" gevangen was gezet, daar door
de behandeling sterk was vermagerd,
en kort voor de rechtzitting met kip
en ander lekker eten wat was bijge-
voed om „er niet zo erg uit te zien".
Tevens wérden in dit interview
een aantal personen volledig bij de
naam genoemd, waarbij kwalificaties
werden gegeven als: „die is in de oor
log fout geweest", terwijl ook het
werpen van de bom op de „Zeven
Provinciën" uitvoerig werd bespro
ken.
Dit interview werd afgenomen
door de journalist Tom Pauka en zou
niet in het draaiboek van het pro
gramma zijn opgenomen. De heer
Pauka bevestigde de opmerking van
de man, dat de piloot van het vlieg
tuig .die de bom indertijd heeft afge
worpen, later in een zenuwinrichting
moest worden opgenomen. Volgens de
hoge legerleiding zou de vlieger op
dracht hebben gehad de bom naast
het schip te gooien „maar de vlieger
heeft dit later ontkend, en gezegd,
dat hij wel degelijk opdracht had het
schip te raken. Hijheeft zich deze
verdraaiing van zijn opdracht zó aan
getrokken dat hij in een zenuwin
richting moest worden opgenomen".
Daar dit alles behandeld werd in
een nationaal programma ter gele
genheid van de verjaardag van prin
ses Wilhelmina worden deze pro
gramma-onderdelen en ook nog enige
andere, als „het releveren van de ro
de revolutie van '18", bijzonder pijn
lijk en weinig smaakvol geacht.
„Wij hebben een tijdsbeeld willen
geven van de regering van koningin
Wilhelmina", deelde de V.P.R.O.-
functionaris mede. „Daarin zijn nu
niet alleen maar mooie dingen ge
beurd".
Vandaag zal het bestuur van de
N.T.S. in vergadering bijeen komen
in welke vergadering deze uitzen
ding onderwerp van behandeling zal
zijn.
ZEVEN NIEUWE
MATER AMARELISSCHOOL
In het septembernummer van het
„tijdschrift voor de Mater Amabilis-
scholen" wor'dt bericht, dat er deze
maand bij het begin van het nieuwe
schooljaar weer zeven nieuwe Mater
Amabilisscholen geopend worden.
Daarmee wordt het totaal aantal Ma
ter Amabilisscholen in Nederland op
139 gebracht.
De nieuw te openen scholen wor
den gevestigd te Haaksbergen, Nieu
wer Amstel, Noordwijkerhout, Cuyk,
Groesbeek, Made en te Zundert. Op
gemerkt wordt nog, dat de oprichting
dezer scholen wordt doorgezet, on
danks de stellige zekerheid, dat voor
deze scholen dit jaar geen rijkssub
sidie zal worden verstrekt.
Reikhalzend
ziet U uit naar het kopje
koffie met BUISMAN
voor die extra fijne smaak
en geur. Buisman spaart boven
dien op dure koffie.
Ook bij NESCAFÉ en andere
soorten oplosbare koffie doet
een beetje Buisman wonderen.
(Advertentie)'
BOND ZONDER NAAM
Eigen leider in België
Tijdens de eerste Belgische D-day,
zondag in het Apollo-theater te Ant
werpen gehouden, heeft pater W.
Loop S.M.M., leider van de Bond
zonder ÏTaam in Nederland, pater
Philip Bosmans S.M.M. aangesteld ot
leider van de Bond zonder Naam in
België. Zeshonderd Belgische en vier
honderd Nederlandse promotoren en
promotricen namen aan deze D-day
deel, welke opgeluisterd werd door
een Nederlands cabaret.
Pater Loop heeft de Belgische me
dewerkers verteld over de acties van
de bond in Nederland. Hierbij weidde
hij uit over de nieuwe activiteiten,
welke op het program staan. Met in
gang van 1 oktober zal de Bond zon
der Naam een eigen weekblad in be
heer nemen.
De verhoging der Nederlandse post-
tarieven leveren uiteindelijk een be
sparing voor de bond van duizend
gulden per manad op, jaar sinds de
verhoging een deel van de post door
de talloze medewerkers wordt rond
gebracht.
JUBILEUM
PATER D. A. LINNEBANK O.P.
Vrijdag 13 september viert pater
D. A. Linnebank O.P. zijn veertigja
rig professiefeest. De jubilaris zal
die dag echter niet te bereiken zijn,
omdat hij er de voorkeur aan geeft
het feest in fetiltè te laten voorbij
gaan.
Pater Linnebank, die 3 februari
van dit jaar 60 jaar werd, heeft voor
al bekendheid gekregen als promotor
van het apostolaat van de rozenkrans
en door de jaarlijkse rozenkransbede
stonden in tal van Maria-oorden in
Nederland.
NIEUW ELEMENT IN GROENTIJD
TE DELFT.
In de groentijd van het Delftsch
Studenten Corps te Delft is ditmaal
een nieuw element gebracht. Teza
men met eerste, en tweede jaarsstu
denten zullen de groenen drie dagen
gaan werken bij de herverkaveling
in Schouwen en Duiveland, waar zij
in kampen zullen worden onderge
bracht.
Behalve dat men dit als een goede
bezigheid beschouwt, ziet mei. er ook
een verlichting in voor de gang van
zaken op de sociëteit „Phoenix",
welke thans een verbouwing en uit
breiding ondergaat. Reeds vorig jaar
kampte men er met ruimtegebrek en
men verwacht, dat dit zich nu minder
laat voelen als twee groepen gedu
rende drie dagen naar Zeeland gaan.
KIND KREEG TRAP VAN VEULEN
Zaterdagmiddag is het 3-jarig zoon
tje van de familie Van Dalen uit Zalt-
bommel getrapt door een veulen, dat
naar de wei werd gebrachf Zwaar
gewond werd het kind overgebracht
naar het ziekenhuis*
Bij het haltekantoor van de N.Z.H.V.M. aan de Spuistraat in Amsterdams
binnenstad is zaterdagnacht om een uur op feestelijke en luidruchtige wijze
afscheid genomen van de blauwe tram, die in meer dan een halve eeuw
ettelijke miljoenen passagiers op het traject AmsterdamHaarlemZand-
voort v.v. heeft vervoerd.
Dermate overweldigend was de belangstelling der hoofdstedelingen voor
dit afscheidsfestijn er stonden er in de Spuistraat alleen al enige dui
zenden dat uit veiligheidsoverwegingen het uit drie wagens bestaande
tramstel, dat kort na middernacht arriveerde, ijlings officieel tot de laatste
tram werd verklaard. Dit tramstel, voorafgegaan door vlaggen der buurt-1
comité's en de drumband van het Veteranenlegioen, kon zich slechts met
behulp van politieruiters een weg door de dicht opeengepakte Amsterdam-
mers banen.
Veel Tam-fam
Jhr. dr. J. C. Mollerus, oud-secre
taris van de Kamer van koophandel
en fabrieken en de voetbalclub HFC
sprak vervolgens een lijkrede uit,
waarna de directeur van de NZHVM,
de heer J. J. Jurrissen, woorden van
dank sprak tot de componist, de
dirigent, de zangers en de spreker.
Van deze gelegenheid maakte hij
tevens gebruik dank te brengen aan
zijn personeel voor de trouwe dien
sten, en aan de Haarlemmers voor
hun vertrouwen in de tram.
Wethouder B. Ram sprak namens
het stadsbestuur een woord van af
scheid tot „de ons zo sympathieke
blauwe tram, die na de Gooise Moor
denaar, de Kikkert en het Boemeltje
van Purmerend nu is verdwenen
De directeur van de NZHVM, ce
heer J. J. Jurissen, dankte voor „dit
overweldigende afscheid" dat tram
en personeel in Amsterdam was be-
feid. Over enkele uren zeggen wij:
„Amsterdam, daar zijn wij weer, met
onze bussen".
Nadat een enorme krans met vele
linten aan de laatste wagen was ge
hecht, een jordaanfamilie in oude
klederdracht met veel moeite in de
al overvolle tram was gehesen, zong
Willy Alberti als afscheidsode „O,
blauwe tram". Bestuurders en con
ducteurs hadden inmiddels van het
afscheidscomité presentjes ontvan
gen en als gaLgenmaal was beschuit
met haring rondgediend.
Toen greep rechter-beiaardier mr.
R<->mke de Waard de zwengel van
het pierement en klonk een echt Mo-
kuimse deun. Het fluitje van de chef
snerpte vele malen en terwijl de
Amsterdamse politiekapel „We gaan
naar Zandvoort aan de zee" inzette,
vertrok de tram tenslotte met een
half uur vertraging langzaam rijdend
naar de Spaarnestad. Ook langs de
route door de stad was een grote be
langstelling van het publiek voor
deze laatste rit.
De echte laatste tram uit Haar
lem arriveerde pas tegen twee uur,
maar toen waren de schijnwerpers
van het filmjournaal al gedoofd.
Slechts enkelen hebben echt de laat
ste tram zien verdwijnen.
Requiem in Haarlem
Reeds eerder in de avond hadden
duizenden Haarlemmers in de Tem
pelierstraat reeds a&cheid genomen
van de tram, die zo vele jaren een
verbinding heeft gevormd met Zand
voort en Amsterdam.
Er aeerste in de binnenstad een
vrolijke stemming zoals die vroeger
ook heerste op deze laatste dag van
augustus, koninginnedag. De voorbe
reidingen van het afscheid waren
echt in mineur gestemd. De Haar
lemse musicus Jos de Klerk had de
tekst en muziek geschreven van
„Een Requiem voor de Blauwe", bij
wijze van parodie op het thema uit
de finale van de Eroica, de derde
symfonie van Beethoven. Op dit the
ma zongen tachtig leden van de 126
jaar oude Koninklijke liedertafel
„Zang en Vriendschap" onder leiding
van Jack 'P. Loorij het refrein „Trem,
trem, trem, trem, dit is de Requiem",
waarop twee variaties volgden waar
in de namen van de belangrijkste
stopplaatsen waren verwerkt. De
zangers hadden een hoge hoed opge
zet en waren in geklede jas gestoken.
Op 1 januari zullen de oud-Indi-
sche ambtenaren hun gesaneerde pen
sioenen, vastgesteld na jaren van
overleg en onderhandelingen tussen
de regering en hun organisaties, uit
gekeerd krijgen. In de loop van het
volgend jaar ontvangen zij bovendien
de achterstallige pensioenvorderin
gen, die zij op de overheid hebben.
De nieuwe gesaneerde pensioenen
hebben namelijk een terugwerkende
kracht tot 1 januari 1956.
Deze verheugende mededeling
aldus de „Volkskr." heeft de voorzit
ter van de Federatie van Nederland
se Katholieke Amtenaren en Parti
culiere werknemers in Indonesia (KN
AF), J. B. Haring, zaterdag in Utrecht
gedaan op de algemene vergadering
van deze organisatie.
De voorzitter voegde aan zijn mede
deling toe dat de organisaties van
ambtenaren thans een beroep zullen
gaan doen op de fiscus om deze te be
wegen tot een milde belastinghef
fing.
Rond de Hofstad
Twee en halve kilo
meter sneller en
veiliger
Zaterdagmorgen werd, zonder veel
openbaar vertoon, de verbinding tus
sen de rijksweg 13 RotterdamDen
Haag en Voorburg opengesteld. Deze
weg, die bij vliegveld Ypenburg af
takt naar een verkeersrotonde met
viaducten boven de rijksweg 12 Den
Haag:Utrecht, zal het doorgaande
verkeer AmsterdamRotterdam in
aanzienlijke mate versnellen en bo
vendien het verkeer dóór Rijswijk
Den Haag en VoorburgLeidschen-
dam aanzienlijk ontlasten.
Ongeveer 1000 voertuigen per uur
maken van de verbinding Rotterdam-
Amsterdam door RijswijkDen Haag
en Voorburg gebruik. Dit verkeer
zal, volgens voorlopige schattingen,
door het nieuwe, 2,5 km lange krui-
singsvrije weggedeelte voor 25 tot
30 percent worden ontlast.
Het nieuwe stuk is een onderdeel
van de rijksweg 4a, die op den duur
het rechtstreekse verkeer Rotter
damAmsterdam aan zal trekken.
Van de verkeersrotonde bij Voor
burg af, zal het verkeer in de rich
ting Amsterdam een stukje van de
rijksweg 12 volgen en voorts langs
de Laan van Nieuw Oost-Indië en
het Bezuidenhout naar Wassenaar
worden geleid.
Ofschoon aan de opening van deze
nieuwe verkeersslagader geen offi
cieel tintje werd gegeven, is hij toch
niet geheel onopgemerkt verlopen.
Op verzoek van de ANWB, die door
directeur de heer A. G. M. Boost ver
tegenwoordigd was, onthulden de
bouwers van de weg het nieuwe
richtingbord aan de kant van Voor
burg door het wegnemen van de
ANWB-vlag.
Onder aanvoering van een wegen
wacht-escorte werd daarna een rit
over het rotonde-viaduct en de nieu
we weg gemaakt. De ANWB heeft
voor de nieuwe verbinding 27 nieu
we richtingborden en 4 wegwijzers
geplaatst. De wegenwacht is dade
lijk met patrouille begonnen.
Door het openen van dit wegge
deelte is het mogelijk geworden de
nieuwe ingang van vliegveld „Ypen
burg" in gebruik te nemen.
Tijdens een korte samenkmst in
„Hoornwijck" heeft de burgemeester
van Voorburg, dr J. W. Noteboom
namens alle gemeentebesturen ge
tuigd van grote vreugde bij de ope
ning van de nieuwe weg, waarvan de
volgende gedeelten, die Rijswijk,
Den Haag, Voorburg, Leidschendam
en Wassenaar totaal zullen kunnen
ontlasten, in 1959 gereed zullen zijn.
(Van onze t.v. medeweker.)
De Ned. Televisiestichting heeft
31 augustus gevierd met een „Dag
Koninginnedag", een bonte geschie
denis in vogelvlucht, die begon om
streeks de geboorte van prinses Wil
helmina, maar min of meer bruusk
eindigde in de bossen van Buraa,
waar Wim Kan een gereconstrueerd
cabaretprogrammaatje ten beste gaf.
Overigens was alleen de aanvang
wat statisch door een plechtig gele
zen groet van oud-gouverneur Tjarda
van Starkenborgh. Dan wisselden
cabaret, reportage en vraaggesprek
elkander af, te beginnen bij de ver
dwenen Naatje van de Dam, een
selectie uit filmarchieven door het
hammondorgel ondersteund en het
verschijnen voor de t. v. camera
van enkele bekende figuren uit de
oude tijd. Het waren een 87-jarige
oud-Lombokstrijder, de nu 86-jarige
socialist K. ter Laan, aanvankelijk
allerminst een Oranjeklant en ten
slotte gekozen tot eerste rode burge
meester van ons land. Ook trad
voor de lens een opstandeling van de
vooimalige Zeven Provinciën uit 1933
die tot tien jaar was veroordeeld,
maar die nu wat milder oordeelde
dan in die dagen. (Over een verdere
beoordeling daarvan, zie elders in dit
blad).
Vooraf ging een gesprek van
prof. dr. Van Holk voor de VPRO
met enige deelnemers van het pas
gesloten congres der Wereldfedera
listen. Helaas was Abbe Pierre er
niet bij, maar bijvoorbeeld wel een
actrice uit de Scandinavische landen,
die intelligent en dynamisch haar
mening te kennen gaf en waarbij
bleek, dat ze niet minder dan tien
talen beheerste.
Noordwijk aan Zee was in het
kinderprogramma van de KRO in
het.beeld en werd zelfs in Eurovisie-
verband vertoond. Dat kwam door
de internationale trapauto-races om
de t.v.-cup, waaraan niet alleen Ne
derlandse, maar ook Belgische,
Franse en Engelse jeugd meedeed.
Het was een lieve lust te zien, hoe
zeer de jongens en meisjes zich in
spanden, vooral toen de strijd om de
wisselbeker aan de beurt was. Onder
de prijswinnaars waren jongens uit
Leiden en Noordwijk. Voor de lens
en microfoon mochten ze een paar
woorden zeggen, aangemoedigd door
Hannie Lips en begeleid door het
ooggetuigenverslag van Louis van
Noordwijk.
Zowel zondag als daags tevoren
zijn in Eurovisie-verband recht
streekse reportages gegeven van de
Europese roeikampioenschappen in
Duisburg met soms wel wat erg uit
bundig commentaar van Aad van
Leeuwen. Het leek er wel eens op,
of we radiocommentaar beluisterden.
Waarmee gezegd wil zijn, dat hetgeen
de kijkers zelf kunnen waarnemén,
niet nog eens behoeft te worden be
schreven.
Evenals vorige jaren was de
rechtstreekse reportage van het bloe
mencorso in het Brabantse Zundert
een lust voor het oog. Hier was het
strakke commentaar van Siebe van
der Zee een weldaad. Jammer alleen
dat men hetgeen voor de lens voorbij
trok, niet in kleuren kon genieten.
Tal van kleurrijke sprookjes werden
met veel applaus ontvangen, waarbij
de hinderlijke regen niet kon hin
deren. Er waren enorme wagens bij,
die (onzichtbaar) door vele man
nen werden getrokken. En het
wa$ leuk om te zien, hoe zij van bui
tenaf in het gareel moesten worden
gehouden. Er waren wagens van 15
meter iengte, en om nog een ander
cijfer te noemen: er waren rond
150.000 mensen op de been, ook uit
Vlaanderen
door RIE VOLLEBREGT
HOOFDSTUK I.
De bevolking van de stad had de
naam stijf te zijn en alle exploitan
ten van de amusementsbedrijven, die
tegen hoge prijzen hun standplaat
sen op de voor de kermis de eerste
sinds de bevrijding aangewezen
pleinen hadden gehuurd, vroegen
zich vol schrik af wat het moest wor
den, toen er om 9 uur nog maar wei
nig belangstellenden waren, die bo
vendien enkel kijkers bleken te zijn,
of in ieder geval niet bereid als gang
makers te fungeren. Maar allengs
werd het drukker. De clowns en
spullebazen deden hun best, met sen
sationele beloften de belangstelling
te trekken en nauwelijks waren de
eerste schapen over de brug of de
kijkers werden medespelenden in dit
oord van humbug en begoocheling.
Waar eerst drie of vier mensen ston
den toe te zien, met een sceptisme
dat schijn van werkelijkheid trachtte
te onderscheiden, verdrongen zich nu
lange rijen, ouderen zowel als jonge
ren, allemaal met glanzende ogen,
popelend van verlangen naar hun
beurt. De ritten werden hoe langer
hoe korter en het geld stroomde de
cassa's binnen.
Bij de Dodenbaan klonk het voort
durend af en aan rijden van de wa
gentjes, die door de donkere tent
zwenkten en zwierden, waar onver
wachts lichtjes aangingen om de pas
sagiers met allerlei schrikwekkende
dingen de stuipen op het lijf te jagen:
een doodskop, een mensaap en zelfs
een geraamte.
De eigenaar van dit bedrijf wreef
zich in de handen In de vooravond
had hij zich, met weinig resultaat
overigens, schor staan schreeuwen
om wat passagiers voor de lugubere
ritten te krijgen, maar nu was het
niet langer nodig. De cassière kwam
handen te kort om iedereen te be
dienen. De knechten duwden wa
gentje na wagentje door de klapdeu
ren de tent binnen en boven het. ge
loei van de sirene uit klonken de gil
len van de schrik.
Dirk Versluis en Klaas v. Dijk ble
ven met hun meisjes voor de tent
stilstaan.
Zullen we hier eens ingaan?
stelde Dirk voor; een keertje lekker
griezelen?
Ik zal er heus niet meer van
griezelen, antwoordde Klaas lachend.
Ik ben al zo dikwijls in het ding ge
weest dat ik precies weet, wat er ko-
mdh gaat en dan is er geen aardig
heid meer aan. Maar als je de
„dodenrit" nog nooit gemaakt hebt,
dan moet je het zeker nu doen.
Ga je mee, Truus?, vroeg Dirk
aan zijn meisje.
Als het maar niet al te grieze
lig is.
Kom nou! Het is toch allemaal
onzin. Wachten jullie hier zo lang?
Klaas en Willy beloofden dat te zul
len doen en de andere twee namen
kaartjes en schaarden zich in de ^ij,
wachtend op hun beurt.
Toen de deurtjes van de uitgang
weer openklapten, bemerkte Klaas,
dat Truus bleek zag.
Geschrokken?", vroeg hij spot
tend: Kom eens mee naar de lach
spiegels, dan kun je zien hoe ont
daan je er uit ziet.
Truus gaf onomwonden toe, dat ze
erg geschrokken was, ook al steun
de haar verloofde de spot van zijn
vriend: 't was toch immers allemaal
onzin!
Maar ik vond die dode kerel be
paald griezelig, verdedigde Truus
zioh.
Ha, ha, die is goed! proestte
Klaas: m'n compliment voor je op
merkingsgave, maar ik heb na vijf
keer nog niet kunnen vaststellen, dat
die dode een man was.
Truus keek hem verwonderd aan.
Niet kunnen vaststellen?,, vroeg ze
twijfelend of Klaas probeerde haar
„er door te halen" maar
Dirk plaagde: Nou Klaas, als jij
die opmerkingsgave van Truus be
wonderenswaardig vindt, dan moet
ik die van jou toch heus beklagens
waardig noemen.
Man, hoe kun je nu toch aan
een stel botjes een, twee, drie zien,
of die een man of een vrouw steun
gegeven hebben?
„Botjes?" riepen Truus en Dirk on
geveer gelijktijdig verwonderd uit.
Ja, botjes, of wou je soms. zeg
gen, dat het geraamte een pak en
een stropdas aan had?"
Geraamte? klonk het weer.
Nou zegik.... ehge
loof, dat jullie zenuwen geschokt zijn
door het dodenritje. Zullen we even
bfj de dokter langs gaan?
Maarhet was geen ge
raamte, het was een man, die met
een akelig verwrongen gezicht
Ja, beaamde Dirk, het was een
man. Zijn hoofd was neergebogen en
je zag zijn gezicht dus enkel in de
schaduw. Natuurlijk was het een pop,
maar het was zó goed nagemaakt, dat
het net echt leek. Ik kan me best be
grijpen, dat Truus het griezelig vond.
Zullen we verder gaan?
Vap verder gaan was echter geen
sprake. Klaas' mond was van verba
zing opengevallen. Hielden Truus en
Dirk hem nu voor de gek? Neen,
daarvoor was de schrik van Truus
al te groot. Zpu de eigenaar van deze
dodenbaan een noviteit hebben be
dacht? Dat moest hij dan eens zien!
Kom mee Willy, zei hij tegen
zijn meisje: Dan zullen wij ook eens
gaan kijken of de botten een gezicht
en kleren hebben gekregen. Nu is het
jullie beurt om te wachten, Dirk.
Ga niet, Willy, ried Truus haar
vriendin aan: 't is echt griezelig.
Maar het meisje verklaarde, al zo
dikwijls de sensatie van deze rit te
hebben ondergaan, dat zij werkelijk
geen enkele rilling meer kon ver
oorzaken. Die dode kerel? Wel, daar
was zij nu op voorbereid en ook die
zou haar niet meer aan het schrikken
brengen.
Vol spanning keken Dirk en Truus
naar de deurtjes van de uitgang, ver
wachtend Klaas en Willy met ge
schrokken of althans overtuigde ge
zichten te voorschijn te zullen zien
komen.
Maar toen de deurtjes open klap
ten, lachte het jonge paar spottend
en Klaas riep al van verre: Toch
maar even naar de dokter, jongens!
Wat jullie hebt is gevaarlijk!
Goen
Botten, geen lood vlees!
Maar dat kan niet. Wij zijn toch
niet gek!
Misschien nog niet, maar jullie
zijn wel hard op weg om het te wor
den.
Dirk maakte zich kwaad.
Kom met mij mee, Willy, zei hij
tegen het meisje van zijn vriend, dan
zal je zien dat ik
Ik vind het goed hoor, plaagde
Klaas, mits er niet gezoend wordt.
Dirk was echter nu niet in staat,
grapjes te waarderen. Hij stapte met
Willy in het wagentje om na een
minuut of drie in volkomen verwarde
toestand te verlaten
(Wordt vervolgd).
