door Brabant De Ctiyelöe Meten SCHOONHEID Enkele tips voor de vacantie per auto Denk aan VEILIGHEID Het avontuur ligt vóór uw voeten Het water breekt in duizend tinten rose en blauw op de okeren leem-oevers DE LEIDSE COURANT PAGINA 8 LAND VAN ONGEREPTE HET MEREN DISTRICT heeft een den tenminste indien men de paden betoverende naam. Men vindt er bergen, meren, en bossen van een woeste, grootse schoonheid. De bevol king bestaat uit stoere, nijvere men sen. Dit alles maakt dat deze strook een aantrekkelijk centrum is voor toeristen. Het district, dat in het Noord-Westen van Engeland is gele gen, vlak bij de Schotse grens, en dat de graafschappen Westmarland, Cum berland en een klein deel van Lan cashire omvat, heeft de hoogste ber gen en de grootste meren van Enge land (niet te verwarren met Groot- Bnttannië). In vergelijking met die van andere landen zijn de bergen niet hoog en de meren niet groot, maar dat neemt niet weg dat zij op zichzelf beschouwd juwelen van natuurschoon zijn. In de kleine dorpjes aan de oevers van de meren, komt men vrijwel geen toeristen tegen. Het uitgestrekte heu velachtige terrein neemt hen als het ware geheel in zich op; en men is daar, waar de natuur nog de meester van de mens is, alleen met de aarde en de hemel. Het Meren District is een paradijs voor de wandelaar, en indien u ar een week tussen uit kunt, neem dan een paar stevige met spijkers beslagen schoenen mee, warme kleren, een goede wandelstok, een wandelkaart en niet te vergeten een kompas (want zelfs in de zomer kan men plot seling door mistbanken worden over vallen). Op deze manier alleen kan men de bevolking en het land goed leren ken nen. Indien u een serieus bergbeklim mer bent, bedenk dan dat, ofschoon de bergen niet erg hoog zijn, vele van 's werelds beste bergbeklimmers nog steeds eerbied voor hen hebben. Be klim de rotsen niet zonder advies van degenen, die de streek werkelijk goed kennen. MAAR MISSCHIEN hebt u geen tijd of zin om deze streek te voet te doorkruisen. Mocht dit zo zijn, dan kunt u ook per auto of in een van de luxe bussen een zeer goede indruk krijgen van de streek, en al de char me aanschouwen van haar meren en dorpjes. Indien u uw eigen autoroute uitstippelt, vergeet dan niet dat de accommodatie in deze streek beperkt is en dat men voor de zomermaanden altijd van tevoren dient te bespreken. De uitgestrektheid en ongerepte schoonheid heeft reeds vele eeuwen dichters en schrijvers geïnspireerd. Wordsworth, Coleridge en Southey hebben er allen gewoond. John Rus kin heeft vele jaren in Coniston, bij Coniston Water doorgebracht en is daar gestorven. Hugh Walpole maak te de streek om Derwentwater on sterfelijk in zijn „Herries Cronnicles" Indien u de streek per auto gaat doorkruisen zult u zeer waarschijn lijk wel in Kendal, een oude stad in het zuiden van het graafschap West morland, beginnen. Van Kendal reist men vervolgens naar Windermere, het grootste en meest geëxploiteerde meer, ongeveer 15 kilometer lang, maar slechts twee kilometer breed, gemeten op het breedste stuk. Stoom boten varen hier bedrijvig heen en weer en men vindt er een uitsteken de gelegenheid tot het beoefenen van de zeilsport. Aan de oostelijke oever ligt Bowness en aan i noordelijkste punt Ambleside; beiden hebben goe de hotels. Meer naar het Westen in het graaf schap Lancashir* vindt men de me ren Esthwaite Water, ondiep en met veel riet begroeid, en Coniston Water, met op de achtergrond de 800 meter hoge berg „Coniston Old Man", die zonder gevaar beklommen kan wor- volgt. W; VERLATEN WINDERMERE nu via Troutbeclc, da. iets van de oostelijke oever van het meer af ligt, èn wij volgen de prachtige weg in noordelijke richting over de Kirksto- ne Pas, welke ons naar het op één na grootste meer leidt, Ullswater. Dit meer wordt door velen beschouwd als het mooiste meer. Op ie achtergrond ziet men de berg0 p de „Hevel lvn" en zijn omringend- fells" (bergen), die hoog boven alles uitsteken. In het kennen. voorjaar zult u de oevers bezaaid zien met goudgele narcissen, welke heen en weer wiegen in de wind, zoals ze dat lang geleden voor Wc Isworth ook deden. Meer naar het Zuid- "osten ligt Ha- waswater, en in het Zuiden, tussen Windermere en Ullswater, vindt men de kleine meren Rydal Water en Grasmere. GRASMERE is een prachtig meer in een schitterende omgeving. Het dorp is beroemd om zijn jaarlijk se sportdag (de belangrijkste van het Meren District). Deze wordt in de re gel op een donderdag in augustus ge houden; enige var de onderdelen zijn, het traditionele worstelen en het ja gen achter de meute. In Grasmere verbleef William Wordsworth sinds 1802, in welk jaar hij er met zijn bruid kwam wonen; hij stierf er in 1850. Dover Cottage, zijn eerste huis in Grasmere, is nu toegankelijk voor het publiek; het is ingericht als een herdenkingsmuseum. Ten Westen van Ullswater ligt Thirlmere en vervolgens Derwentwa ter met Keswick aan haar oever, het beste uitgangspunt voor tochten langs de noordelijke meren. Derwentwater wedijvert met Ullswc.ter om de naam, het mooiste meer. Enthousiaste bewonderaars bewe ren dat men slechts in een mensen leven de streek ten volle kan leren Het heeft er de laatste maanden naar uitgezien dat er dit jaar van een buitenlandse vakantiereis per auto weinig kon komen. De benzine rantsoenering in de verschillende landen dreigde een flinke streep door de rekening te halen, doch nu kan men weer zij het in sommige landen nog slechts tegen inlevering van bonnen voldoende brandstof krijgen om elke dag een behoorlijk traject af te leggen. Onderstaande losse tips zullen u misschien goede diensten kunnen bewijzen bij het treffen van uw reis- voorbereidingen. Allereerst dan de „papieren" voorbereidingen. Wie zich op het laatste ogenblik tot de NWB of KNAC wendt voor het in orde brengen van de auto-papieren, beloopt de kans, niet meer op tijd te kunnen worden geholpen. Deze in stellingen hebben het in de zomer maanden extra druk en wie te laat komt, kan daar veel schade van on dervinden. door ANTOON COOLEN. Drie dagen fietsen door het zome rende Brabantse land! De V.V.V. in Den Bosch heeft ook voor dit jaar weer een tocht door het gewest in kaart gebracht; ze koos daarvoor de middenzomerdagen van 18, 19 en 20 juli. Rond vijftienhonderd fietsers doen aan deze tochten mee. Er is geen be tere wijze van er op uittrekken om onmiddellijk met de zomerschoonheid van het gewest in aanraking te zijn. Uit de spoorwegcoupé zie je het landschap in zijn geheel, in die voort durend verschuivende draaiing om een keerpunt, maar de trein voert u er langs en ge hebt er geen deel aan. In het stijgende vliegtuig neem je voor eventjes afscheid van dit kleine stukje aarde, dat je onder je ziet weg- zwenken met de kleine en grote hui zengroepen waar stad en dorp zijn, met de stromen, de lintsmalle, blan ke wegen, de kaarsrecht getrokken kavels, waarover soms de schaduw van de vleugels glijdt; maar de vliegmachine hoort het wolkenland schap toe. En in de auto zie je niets van de natuur. Je ziet dat onafgebroken gladde naar je toesnellen van het bitumen of macadamwegdek, met de witte streep in het midden, dat altijd wordt weggeslokt, je ziet de bakens, de on ophoudelijke tegentocht van de witte paaltjes langs de berm. En telkens weer die ruk der in een flits verhe vigde suizing door het open portier raampje als een boom in de rij voor bijvliegt; wat was dat voor een boom? De fiets alleen brengt midden in de natuur. Ze brengt midden in het hart en wezen van de dingen overal die stad en dorp en streek toebehoren. Ze heeft ik weet niet hoeveel weer standen van storm en regen in ons klimaat en altijd tegenwind en de kletterende gesel van voor. Maar er blijven ondanks alle ge mopper nog heldere dagen in elk sei zoen, en het geknerp van grint en sintels van het fietspad onder de smalle rubberband is hun blij geluid. De fiets vermijdt de weg, waar het geluid van het snelverkeer bruist als een branding. Ze kiest het pad langs de voorvaderlijke keiweg; en tussen hagen en hoeven komt ge op een pleintje, een brink, en stapt af voor een oase van stilte in het menselijk samenwonen. En het hoeft niet altijd het oud- eenwse kerkje te zijn en de toren met het rood van de avondzon, of het plein van Oirschot met de Sint Pieter, of de lindenberceau van Oisterwijk of die van Geertruidenberg, of het kei pleintje van Halsteren met het lilli- put-raadhuisje, of het kapelletje van Heusdenhout, of het Helmondse kas teel in zijn park aan het kanaal. Het kan ook de Hinthamerstraat zijn of de Parade of de Sint Jan. Of ge komt langs de Markt en ziet in 't verschiet de toren oprijzen van de Bredase Lieve Vrouw; en in haar schaduw fietst ge het marktplein op onder het geklepel en gesprankel van het melodieus carillon bij de wolken. En het kan dat Brabantse Detroit zijn van het Philipscomplex, of het ver gezicht van water en land met aan de einder het vernevelde opdoemen van de torens der machtige centrales van Donge en Amer. Of de brug bij de Moerdijk, of de silhouet van de Maas- stuw bij Lith en het blonde, blije windbevlogen rivierlandschap. En de tocht leidt langs dat alles heen met elke kalmte die ge wenst, met elk op onthoud dat ge begeert, zo dicht bij alles als ge maar verlangt. Het er zich voor openstellen, het zich op nemen zal de ervaring geven, dat die eindeloze verscheidenheid van land en gewest aller horizont toebehoort, aller hart en aller genegenheid. Met geen hulpmiddel bereikt men dat in een intenser aanraking dan met de fiets. Dit alles, het oude, het pittoreske, het monumentale, het moderne, dat hoeft het niet te zijn, dat hoeft het niet alléén te zijn. De fiets leidt over het gaanpad langs de weg van wagensporen, langs het harde holle pad over de hei, ook nu mooi in haar gagelachtig bruin, dat afsteekt tegen de groengesluierde zilversingel van de berken. Ze leidt over het A.N.W.B.-sintelpad, dat voert langs het koren, en de halmen schie ten reeds in de aren met de geur van het stuiven. Het staat stil in de zon, of het ruist en wiegt in de wind; en de leeuwerik in de hoogte erbo ven kun je volgen in zijn luide klim- vlucht en in zijn neerschietend dalen naar het verborgen nest. De fiets brengt je bij de Loonse heuvelen en bij de Drunense zand verstuivingen, waar de wind de ge rimpelde delling vouwt en uit zijn handen de toplijn doet vloeien in die blanke wereld; doch ginds bij de stug ge begroeiing van eik en struik en hardnekkige den brokkelt de kantlijn af tot de wind ze weer effent. De fiets brengt je naar de bosrand, waar de nieuwe denneappels Open knapperen in de zomerzon en waar de brem bloeit in haar kanariegeel, of, uitgebloeid, haar fluisterend gesprek met u voert in het knappen van haar peultjes. De fiets voert u langs de naaldgladde, -olie bosweg, waar de vlaamse gaai schreeuwend en kleurig tussen de masten vliegt. De koekoek daagt u uit in de zon-open zomerende wereld, waar ge neerligt in het gras en tuurt naar alle ding en luistert naar elke stem. De fiets brengt u langs het canadassenwoud, langs de nimmer zo* luid als nu doorfloten loverhallen en sappige grienden, langs de wou den en sparren; en waar zingt zo melodieus de wind als hier? En naar het waterpralen van ven en vlaas met blad en biezen en beweeglijk riet, en het spiegelbeeld van al de over huivende overbegroeiïng en de wind- rimpeling daarover, of de natte stem van een blije plotselinge regen en van talinkjes en eend en karekiet. Van rustpunt tot rustpunt veran dert deze kleine wereld van Bra bant in haar duizendvoudige ver scheidenheid. Vlug is de fiets naar uw wil en lui als ge lui wilt zijn en ze met u neerligt in haar blinkende rust, omdat ge langs berm en mur melende beek wilt toeven en u wilt doordrenken van deze levendige dui zendvoudigheid, die uw deel wordt en u toebehoort. Goede reis met goede kaarten Wanneer u toch bij de verkeers- bond binnenstapt, vraag u dan gelijk alle inlichtingen betreffende de ben- zievoorziening onderweg en maakt u tevens van de gelegenheid gebruik om uw kaartenvoorraad aan te vul len. Goede kaarten vormen een on misbaar bezit, niet aleeen geduren de de reis, maar ook vóór het ver trek, bij het kiezen van de snelste of de mooiste route. Deze voorbe reidingen moeten met zorg en aan dacht geschieden. Bedenk, dat het uw welverdiende vakantie is en dat er dus niet het uiterste van u en üw passagiers mag worden gevergd. Kies de dagtrajecten niet te lang, hoogstens 200 a 250 km per dag, en vooral wanneer u onderweg nog eens wilt uitstappen of wanneer er kinderen meegaan moet er bijzon dere aandacht aan dit punt worden besteed. Natuurlijk is er geen be zwaar tegen, eens een dag een gro tere afstand af te leggen, maar van echt uitrusten is dan niet veel spra ke meer. Uw vakantie begint ten slotte bij het dichttrekken van de huisdeur en ook op reis naar het einddoel valt er genoeg te zien en te genieten. Zorg ervoor goed uitgerust op reis te gaan. Natuurlijk, u bent moe en u hebt daarom vakantie nodig, maar dit neemt niet weg, dat u daarom niet eens een paar avonden voor het vertrek vroeg naar hed kunt gaan. Laat u dat aardige televisie-pro gramma maar eens voor wat het is en neem de kans waar om eens wat uit te slapen. Dit is belangrijker dan menigeen vermoedt en alleen een uitgerust mens kan voor de volle 100% van zijn vakantie genieten. Is de auto reisklaar? Vanzelfsprekend vergeet u bij de voorbereidingen ook de auto niet. Raadzaam is het deze vóór de aan vang van de vakantie door de ga ragehouder geheel reisklaar te laten maken, d.w.z. grondig controleren, olie verversen en doorsmeren en eventueel bepaalde zwakke plekken herstellen. Een pak met de meest voorkomende reserve-onderdelen, een sleepkabel, enig gereedschap en een goede crick behoren tot de vas te uitrusting van de goede autotoe rist. Probeer van tevoren eens of de erkk ook werkelijk werkt (daar ont breekt nog wel eens wat aan) en stelt u zich eens op de hoogte van de werkwijze bij het verwisselen van een wiel. Het behoeft geen betoog, dat een lekke band direct moet worden gere pareerd wacht men hiermee te lang en raakt er onverhoopt nog een band defect, dan is Leiden in last. Aanbeveling verdient het voorts, één of twee blikken olie van het merk dat u altijd gebruikt, mee te nemen. Het gebruik van een andere olie kan risico's inhouden. Voor een grote reis verdient het ook aanbe veling een blikje remolie in te pak ken. Het vraagstuk, wat er aan bagage zal worden meegenomen, vormt een hoofdstuk op zichzelf. Meestal neemt men veel te veel mee en dat geeft alleen maar overlast. Uiteindelijk dient men zelf te beslissen, wat noodzakelijk is en hoe dit het beste kan worden ingepakt Een stukje zeep en een handdoek buiten de kof fer, b.v. in het handschoenenkastje, kunnen uitstekende diensten bewij zen. ATTENTIE: KRUISPUNT Het is de A.N.W.B. gebleken, dat de betekenis van dit berd nog lang niet tot elke weggebruiker voldoende is doorgedrongen. Dit bord betekent: U kruist een weg, waarop het ver keer géén voorrang heeft. Zulke borden staan op voorrangs kruispunten namelijk aan de kant, van het verkeer dat voorrang heeft, en eók op voorrangswegen. Vraag: U rijdt op een voorrangs- weg, welke is aangeduid door het be. kende vierkante oranje bordje, en U ziet in de berm bovenvermeld bord. Hoe is Uw recatie daarop? Antw.: „Ik nader een gevaarlijk kruispunt, dus ik moet snelheid ver minderen en het kruispunt voorzich tig passeren!" zo zegt de A.N.W.B. Niet: Met dezelfde snelheid door rijden, omdat U immers voorrang hebt! Niet: Met „half gesloten" ogen het kruispunt passeren, want het kan best zijn dat iemand dat bord „nadering voorrangsweg, -kruising, -splitsing" niet heeft gezien. DE GROOTSTE ETERS VD. WERELD JAARL'JKSE HOEVEELHEID VOEDINGSMIDDELEN PER HOOFD VAN DE BEVOLKING de grootsteaaiiappel- efers zijp de leren met 181 kilo (Nederl.106kilo) de grootste suikereters zijn de Australiërs met 51kilo(Nederl.38kilo) degroobtevleesetèrszijn d? Australiërs met 108 kilo(Nederl.38kllo) zijn de'Jslanders met 390liter(Nederl.210liter, ziin de Belgen meHIO lirer(Nederl.17 liter) degroots^w^j^rs van eiwitten zijn de'Js- landers met ll3gr.(Ned 81) vruchten zijn de Grieken meM3kiloiNe<lerl.3kilo) degrootsteverbroikers van vetten enolien zijn deNederlanders m28kjlo Reizen en vakantiehouden zijn twee begrippen, die bij elkaar horen als het ei en de kip. Begeeft men zich in bijna alle gevallen in de vakantie naar andere plaat sen dan naar die, waar men doorgaans vertoeft en waagt men zich in vele gevallen in andere omstandig heden, dan die, waarin men als regel verkeert. Er zijn slechts twee manieren waarop men zijn jaarlijkse va kantie-reis kan uitbuiten. Met een bepaald doel voor ogen, kan men zo veilig, vlug en voordelig mogelijk reizen, naar de streek, waar men in weinig tijd veel wil zien en zo bruin mogelijk wil worden, om zich aan het eind van die heerlijke dagen zelf te kunnen laten zien. De andere wijze, waarop men de vakantie-reis kan uitbuiten, is die, van zich niet te bekommeren om reis wijzers, tijdtabellen, spoorboekjes of overstapplaatsen en er op goed geluk op uit te trekken. Wanneer daarbij die reis een voetreis is, dan is dat goede geluk bij voorbaat verzekerd. Welk een heerlijk ogenblik, wanneer door het om draaien van de huissleutel alle verbindingen met het alledaagse worden verbroken en men alleen het avon tuur vóór zich weet. Niet iedereen kan zich door het zwerven aangetrokken voeler) maar degenen, die deze vorm van waaghalzerij eens willen proberen moeten aan drie eisen voldoen. E MOETEN KUNNEN breken met alle comfort, dat twintig eeuwen. Westeuropese beschaving hen als „normaal" doet voelen. Ze moeten geneigd zijn, zo primitief te leven, als de herders in de Dolomieten of in de hooglanden van Spanje. Ook moeten ze tegen de eenzaamheid bestand zijn. Het kan natuurlijk voorkomen, dat men door een streek trekt, waar in de verste verte geen mensen te bekennen zyn, maar ook in het hartje van een wereld stad kan men zich plotseling verlaten voelen. De derde voorwaarde, die nauw samenhangt met de beide voorgaande, is, dat ze tegen een beetje ver moeidheid en pijn zijn opgewassen. Wanneer men denkt aan deze voorwaarden te vol doen, dan is er één practische raad; gaat niet direct naar het buitenland, maar probeer het in eigen land. Tussen de oneindigheid van de hemel en het stof van de weg liggen alle heerlijkheden, die Sint Fran- ciscus en Benedictus Labre hebben gedeeld. Het sap- page, ronde landschap van de zomerse Beemster, waar de horizont alom gevormd wordt door hoge dijken, is vol van een nijverheid, die onverwacht openbruist op de markt van Purmerend. Na de haast deftige boeren- zaten aan het Noordhollands kanaal met zyn wuiven de rietkragen, is het als een eerste kontakt met de be woonde wereld, wanneer men aan de horizont de to rens van de stad Alkmaar gewaar wordt. QP HET HEERLIJKE TUINLANDSCHAP van de Streek, waar kleine dorpen liggen tussen boom gaarden en weilanden volgt het streng gecultiveerde land van de Wieringermeer, dat des avonds in de oogsttijd aandoet als een magisch-realistisch schilderij en het wijdse weideland van Nederlands mooiste pro vincie, Friesland, is als een bekroning na drie en der tig kilometer afsluitdijk. Voor wie van vogels houdt en van verre horizonten, is zelfs de Afsluitdijk een weg, waarlangs men met diepe teugen kan genieten. Ten onrechte zullen de Friezen de naam van „stijf" blijken te dragen. Hun gastvrijheid zal in de herinne ringen aan de reis, kunnen concurreren met het mede leven van de onverstoorbare afstammelingen van de Saksen in Twente en Salland. Voor wie uit de stad komt, is het een angstige ont dekking, als er des morgens voor dag en dauw op nog geen vijf meter afstand een adder uit Ae berm van een bosweg komt sluipen. Een bijzonder avontuur is het ook, wanneer men tegen het vallen van de avond de weg kwijt raakt. Door het onnoemelijk grote aantal wegwijzers en paddestoelen komt men gauw genoeg op het goede spoor maar het is het idee, dat het don ker gaat worden, dat de romantiek met zich brengt. Romantiek ook ondergaat men bij een bezoek aan de oude librije van de Walburgiskerk te Zutphen of bij een zonsopkomst langs de IJssel, waar het water in duizenden tinten rose en blauw breekt op de okeren oevers van leem en zand, waarboven zacht golvend groen van weiden en boomgroepen zich uitstrekken tot de heuvelige horizont, die tegen de hemel steekt als een gescheurd blad papier. Schoonheid is er te vinden in het landschap en in de steden in kastelen en kerken, huizen, pleinen en parken en aan schoonheid is ons land zeer rijk. Daar om raden wij iedereen aan een voetreis te maken, als hij zijn eigen land wil leren kennen. Dan eerst buit hij zijn vakantiereis volledig uit. Het is een kwestie van zien.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1957 | | pagina 8