Drievoudige Franse zege in 15e étappe
Tourl957 beheerst door de Fransen
HET AARDS PARADI|S is bij
haarlem niet ver te zoeken
ZATERDAG 13 JULI 1957
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 10
Spanjaarden bezaten de kracht
niet in eigen land te winnen
(Van een speciale A.N.P.-verslaggever)
BARCELONA. 12 juli. Bernardo
Ruiz begreep het niet. Moedeloos met
het hoofd schuddend reed hij het sta
dion binnen, de hardheid van zijn me
tier verfoeiend. Want de rit naar Bar
celona was hard geweest voor de Span
jaard, zoals in feite iedere étappe hard
is voor de nationale en regionale ploe
gen, uitgezonderd de formatie van Bidot,
die slechts één doel heeft: triomfen;
desnoods ten koste van de werkkracht
van de overige coureurs.
Het was vandaag een belangrijke dag
\oor de restanten van de Spaanse équipe.
Vanmorgen had signor Luis Puig de
ploegleider van Spanje, zijn renners bij
een geroepen en hen bijna gesmeekt om
hem in Barcelona een overwinning te
bezorgen. De reputatie van de chef
d'équipe van de Spaanse wielersport
stond op het spel. De renners beseften
dat, maar slechts twee van hen bezaten
de capaciteiten om die wens te realise
ren: Jesus Lorono en Bernardo Ruiz.
Op hen gokte Luis Puig. Ruim dertig
kilometer lang is Lorono, wiens naam
wit gekalkt op de stoffige Spaanse
wegen op het Iberische schiereiland
een magische klank heeft, in de aanval
geweest. Toen liet hij zich teleurgesteld
op de hoofdmacht terugvallen; de con
trole van de Franse nationalen was te
sterk. Luis Puig schoof vervolgens zijn
andere troef naar voren: Ruiz, die be
gerig op zijn kans had gewacht. De
Spanjaard demarreerde zo krachtig, dat
het leek of hij de juichende mensen
massa in Barcelona naar zich toe trok,
maar zijn krachtsinspanning was toch
niet voldoende om de Franse suprematie
te breken. Toen Ruiz na een wild ge
reden kilometer achterom keek, schrok
hij. André Darrigade van de Franse
nationale équipe zat aan zijn wiel en
bleef daaraan zitten, vriendelijk doch
beslist weigerend als de Spanjaard hem
vroeg de kop over te nemen. Bij dit
tweetal sloten zich later nog vier ren
ners aan: René Privat, Poulinghe, De-
filippis en Beauvin. Opnieuw drie trico
lores. En daarmee was de étappe gete
kend: drie ijverig werkende coureurs,
die fel voor hun kansen vochten, en
drie lijdzaam reagerende Fransen. Het
was dan ook geen wonder, dat Privat
als eerste in Barcelona arriveerde
zijn derde étappezege voor Darri
gade Bauvin en de teleurgestelde Ruiz,
wiens arbeiden zonder beloning bleef.
Franse taktiek
Ploegleider Marcel Bidot speelt het
spel uitstekend. Speculerend op de eer
zucht van de overige renners en pro
fiterend van de zwakte van hun ploegen,
schuift hij dag na dag een lid van zijn
équipe naar voren. Jean Stablinski, de
ijverige waterdrager, mocht twee dagen
achtereen op avontuur uit. Hij verbe
terde daardoor zijn positie in de alge
mene rangschikking, aangetast door zijn
veie helperswerk, niet onaanzienlijk. Fo-
restier en Mahé werden ook naar vo
ren gestuurd met de opdracht de hoog
ste plaatsen in het algemeen klassement
te veroveren, zonder evenwel de positie
van Jacques Anquetil, lieveling No. 1
van het Franse sportpubliek te be
dreigen.
Het is een voortreffelijke taktiek.
Langzamerhand worden alle buitenlan
ders en regionalen uit de kopgroep ver
dreven en het aantal risico's voor Bidot
verminderd.
Vandaag was het de beurt aan Gil
bert Bauvin en Privat. Het plannetje
gelukte: dank zij het vele werk van
Ruiz, Poulinghe en Defilippis wonnen
zjj drie en een halve minuut op de
hoofdmacht. De voorsprong van de kop
groep was echter nog juist niet vol
doende om het succes volledig te ma
ken. Marcel Bidot had gehoopt na van
daag vier tricolores op de hoogste plaat
sen in het algemeen klassement te heb
ben. Indien het verschil 36 seconden
meer was geweest, zou de opzet zijn
geslaagd; nu behield de verrassend goed
rijdende Oostenrijker Christian zijn vier
de plaats, na Anquetil, Forestier en
Mahé, maar vóór Gilbert Bauvin. Wim
van Est, die met het peloton arriveerde,
daalde door de strakke richtlijnen van
de Franse ploegleider echter één plaats
evenals de Belg Janssens en verder Pi-
cot van de regionale westploeg. De op
zet van de nationalen wordt onopval
lend, maar doeltreffend voltooid. Zelf
hebben zij weinig meer te duchten, want
het is voor de overige coureurs onmo
gelijk om de tricolores te controleren.
De hoogstgeplaatste buitenlanders rij
den meer verdedigend dan aanvallend,
in de hoop hun positie te handhaven.
Dit verweer is foutief en zij worden
er langzamerhand het slachtoffer van.
Maar het is door de grote verdeeldheid
tussen de ploegen en de kracht van de
nationale Fransen bijzonder moeilijk om
een andere meer effectieve strijdwijze
te vinden.
Spaanse aanval
De belangstelling ging in deze 15de
étappe dus vooral uit naar de prestaties
van de eerzuchtige Spanjaarden. Toch
kwam de eerste aanval niet van hen: de
regionaal Queheille ontvluchtte al na
enkele kilometers. Het was een poging,
die zonder resultaat moest blijven, want
de Franse nationaal Bergaud sprong met
hem mee en toen bovendien Jacques
Anquetil het tempo van het peloton
verhoogde, was de aanval spoedig af
geremd. Er werd in deze fase vaak zeer
hard. gereden en dat had een onprettige
konsekwentie voor de Spaanse kampioen
Ferraz. Tijdens de beklimming naar de
Frans-Spaanse grens, waar alle formali
teiten voor de volgers bijzonder snel en
prettig werden afgewikkeld, zakte hij
langzaam maar zeker uit de hoofdmacht
weg. Huilend zat Ferraz op zijn fiets met
een verkrampt gezicht Het is voor een
renner dan ook zeer pijnlijk omj
laatste te arriveren in het land, w:
van hij nationaal kampioen is. Ferraz
kreeg na enkele tientallen kilometers
echter weer aansluiting, maar elk initia
tief van hem was bij voorbaat gebroken.
Na de ontsnappingspoging van Que
heille, die later gevolgd werd door een
vergeefse vlucht van de Belg Cerami
(enkele maanden geleden de winnaar
van de Ronde van België, nu een voor
beeldige knecht), is het niet lang rustig
geweest; de hoofdmacht was daarvoor
teveel door nervositeit bevangen. Op de
Spaanse wegen knapten regelmatig
bandjes en de wagens der ploegleiders
stoven heen en weer om de renners te
helden. Piet de Jongh kreeg eenmaal
een lekke band: hij werd opgehaald door
Piet van Est, kort daarna reden beiden
vergezeld van Stolker en Gerrit Voor-
ting opnieuw achter het peloton, dit
maal om Jaap Kersten te assisteren. Na
een kilometer lange vlucht keerden zij
in de hoofdmacht terug. Vrijwel de ge
hele Belgische équipe heeft nog langer
op de pedalen moeten duwen om de
achterstand, veroorzaakt door een lekke
band van Keteleer weg te werken. Het
rennersveld was voortdurend in op
schudding en daarvan wilde Lorono
profiteren, maar Jean Stablinski had
zijn plannen doorzien. Met een snelle
reactie sprong hij naar het wiel van
de Spanjaard, die tegen beter weten in
nog enkele kilometers met de Fransman
doorreed, zich daarna terug liet vallen
en opnieuw weg sprong, maar weer zon
der succes.
Aanval van Ruiz
Bernardo Ruiz nam na 64 km. de taak
van de diep bedroefde Lorono over. Hij
bekommerde zich niet over de aanwe
zigheid van Darrigade. Hij trapte slechts.
De vluchtelingen kregen een voorsprong
van 1 min. Toen demarreerde ook Pou
linghe, die van Marcel Bibot, René Pri
vat als metgezel mee kreeg. Er werden
in het peloton nog meer ontsnappingen
voorbereid. Wim van Est demarreerde
enkele malen, evenals de regionaal Rohr
bach. Maar de aandacht van de natio
nalen, die van deze renners beslist geen
aanval toestaan, was te sterk op hen
gericht en hun pogingen faalden. Nino
Defilippis had, toen Poulinghe en Privat
de vluchtelingen reeds hadden bereilrt,
meer succes. De tricolores lieten hem
gaan, want de Italiaan werd in staat
geacht om de meegesprongen Gilbert
Bauvin naar de kopgroep te rijden. Zij
hadden het goed doorzien. Na 91 km.
bij Gerona, haalden Defilippis er. Bau
vin de vier aanvallers in. Hun opzet
was voltooid
Weinig enerverend
Het is daarna een weinig enerveren
de strijd geworden. Op kop deden drie
renners het werk voor zes en het pe
loton werd geregeerd door het ijzeren
regiem van de nationalen. Vele tiental
len demarrages, onder anderen van Jaap
Kersten, De Jongh en Michel Stolker.
bleven zonder resultaat, eenvoudig om
dat de nationale ploeg steeds tijdig
reageerde. Slechts eenmaal waren zij te
laat: bij een aanval van Lampré en
Ruby, die zich in deze ronde regelmatig
onderscheiden. Hun sprong naar de kop
groep, die op de met lelies bezaaide
wegen langs de Middellandse Zee voort
durend een voorsprong van 3 tot 4 min.
behield, gelukte tenslotte. In Barcelona
had Ruiz nog de illusie van een over
winning. Maar door de lange vlucht
had hij teveel van zijn krachten ver
bruikt om op de slopende hellingen
van de Montjuich het tempo van de
Fransen te weerstaan. Darrigade en
Bauvin maakten het gat, waardoor Pri
vat een voorsprong op de overige vluch
telingen kreeg. In het stadion, waar
voor Ruiz het gejuich opging alsof hij
juist een stier had geveld, schudden zij
tenslotte de arme Spanjaard van zich
af; de anderen waren al eerder door
de coalitie gebroken. Geen triomf dus
voor Ruiz, al mocht hij een ere-ronde
rijden. De grootste winnaar van deze
dag, Marcel Bidot, heeft het niet ge
zien; hij zat al in zijn hotelkamer om
zijn tactiek voor de volgende étappen
te ontwerpen.
Puntenklassement
Voor onze landgenoten was het slechts
belangrijk, dat Wim van Est zijn positie
in het puntenklassement verbeterde. Hij
werd tweede in de eindsprint van het
peloton, vóór Schellenberg en Thomin,
de drager van de groene trui. Van Est
verspeelde echter enkele punten aan
Forestier, die zich in deze rit als 10de
klasseerde.
Uitslagen en
klassementen
Etappe-uitslag. De officiële uitslag van
de 15e étappe luidt: 1. Privat (Fr.) 5
uur 24 min. 47 sec. met bonificatie
5.23.47; 2. Darrigade (Fr.) 5.25.25 met
bonificatie 5.24.55; 3. Bauvin (Frankrijk)
5.25.37; 4. Ruiz (Spanje) z.t.; 5. Lanpré
(Zuidwest) 5.25.47; 6. Ruby (N.O.C.)
z.t.; 7. Poulinghe (West) 5.25.54 8. De
filippis (Italië) z.t.; 9. Baffi (It.) 5.29.18;
10. Forestier (Fr.); 11. Morales (Sp.);
12. Padovan (It); 13. Wim van Est; 14.
Schellenberg (Zwitserland); 15. Thomin
(West)16. Anglade (Zuidoost)17.
Voorting (Ned.)18. Christian (Zw.)
19. Lorono (Spanje); 20. Keteleer (Bel
gië); 21. Stolker (Ned.); 24. Piet van
Est (Ned.)34. Kersten en De Jongh
(Ned.), allen z.t.
Algemeen klassement: 1. Anquetil
92.16.30; 2. Forestier 92.20.32; 3. Mahé
92.22.11; 4. Christian 92.26.14; 5. Bauvin
92.26.49; 6. Janssens 92.27.32; 7. Picot
92.28.20; 8. Wim van Est 92.30.27 op 13.57;
9. Defilippis 92.32.48; 10. Rohrbach
92.33.11; 11. Jean Bobet 92.33.23; 12. Lo
rono 92.34.38; 13. Barone 92.35.08; 14.
Hoorelbeke 92.36.05; 15. Planckaert
92.36.24; 16. Nencini 92.37.14; 17. Schel
lenberg 92.41.35; 18. Adriaenssens
92.44.11; 19. Dotto 92.45.00; 20. Lauredi
92.45.31; 27. Voorting 93.12.16; 32. Piet
van Est 93.22.53; 40. De Jongh 93.42.25;
52. Kersten 94.08.04; 61. Stolker 94.32 49.
Busto van de Zuidoostploeg was bij
het sluiten van de controle nog niet ge
arriveerd.
Dagploegenklassement: 1. Frankrijk
16.14.19; 2. Spanje 16.24.13; 3. Zuidwest
16.24.23; 4. ex aequo Westploeg en Italië
16.24.30; 6. ex aequo Zuidoost, lie de
France, België, Noodrdoost centraal,
Nederland (Wim van Est, Voorting, Stol
ker), Zwitserland 16.27.54.
Algemeen ploegenklassement: 1. Frank
rijk 274.37.17; 2. Italië 276.14.50; 3. West
276.36.19; 4. De de France 276.54.04; 5.
Noordoost Centraal 277.07.35; 6. Neder
land 277.17.03; 7. België 277.18.02; 8.
Zwitserland 277.59.47; 9. Zuidwest
278.05.38; 10. Zuidoost 278.24.35; 11.
Spanje 279.00.47.
Puntenklassement: 1. Thomin 220 pnt.;
2. Wim van Est 238 pnt.; 3. Forestier
243 pnt.; 4. Picot 254 pnt.; 5. Schellen
berg 255 pnt.; 6. Christian 261 pnt.; 7.
Anquetil 292 pnt.; 8. Planckaert 336 pnt.;
9. Bauvin 347 pnt.; 10. Keteleer 382 pnt.;
11. Bober 407 pnt.; 12. ex aequo Mahé
en Voorting 410 pnt.; 14. Nencini 17
pnt.; 15. Defilippis 440 pnt.; 16. Lauredi
455 pnt.; 17. Rohrbach 479 pnt.; 18. Ba
rone 485 pnt.; 19. ex aequo Padovan
en Jean Bobet 495 pnt.
De prijs voor de meest strijdlustige
renner was voor de Spanjaard Ruiz.
HONKBAL
Het Nederlandse honkbalteam heeft
de Europese titel behouden. In de laat
ste wedstrijd versloegen onze landgeno
ten de Belgische ploeg met 140.
WATERPOLO
LZC—SWIFT 3—1.
Een snelle en enthousiaste wedstrijd
waarin de thuisclub door het verlies
van een protest tegen de Goude een
puntje op de ranglijst achter kwam,
doch tegen deze sterke tegenstander
een verdiende overwinning wist te be
halen.
In Poelmeer was de wind de grote
spelbreker en voor rust wist LZC met
deze storm tegen toch de stand op 0—0
te houden.
In de tweede helft kreeg LZC wind
mee en nadat D. Timmermans zijn schot
zag gekeerd kon Gerrit Kramer in
schieten (10). Steeds golfde het spel
van doel tot doel. totdat een strafworp
de stand gelijk bracht (11). LZC vocht
voor een beter resultaat en toen Fr. Te
gelaar een kans kreeg werd het 21).
Swift gaf zich niet gewonnen en nadat
keeper Heek een zeker doelpunt had
weten te voorkomen, kwam F. Tege
laar alleen voor de Swiftkeeper en
werd het 31.
LZC II versloeg DWT met 113.
VOETBAL
WALTER NAUSCH OVERLEDEN.
Walter Nausch, de man die in de jaren
van 1947 tot 1953 alleen het Oostenrijks
elftal opstelde, is te Wenen aan een
hartziekte overleden. Hij is 50 jaar oud
geworden.
Walter Nausch werd in 1947 trainer
van het Oostenrijks elftal. Hij was niet
alleen verantwoordelijk voor de voorbe
reiding van het team doch stelde de
nationale ploeg in feite ook samen. In
het najaar van 1953 kwam na een
periode waarin de Oostenrijkers slechts
enkele overwinningen behaalden een
einde aan de macht van Nausch. Daar
na werd een commissie gevormd, be
staande uit Nausch en de trainers van
Ar», 796 -. Fos dc Por! IK9m
VS™
tfelucto ^ColduPol||||or< l308^ tos
Rapid (Wenen) en Wacker, die de ver
antwoordelijkheid droeg.
Walter Nausch is o.m. mede belast ge
weest met de samenstelling van het
Fifa-team, dat op 21 okt. 1953 in Lon
den tegen Engeland speelde.
ATLETIEK
Deze wedstrijden, die zoals men
weet, morgen georganiseerd worden
door de Leidse Bataven, en ruim 300
deelnemers tellen uit 13 atletiekvereni
gingen. zullen om 12 uur precies begin
nen met de 110 m. horden, waarin o.a.
uitkomen in de A-klasse: Hoogewerf
van HollandHaarlem en F. Faber (de
B-kampioen 100 m. 1957) van Bataven.
In de B-klasse start natuurlijk de
B-kampioen 110 m. horden 1957 M. Spa
don van Bataven, die wil laten zien drt
hij deze titel waard is. Gezien de A en
B-klasse gecombineerd van start zullen
gaan. kan dit tot verrassende uitslagen
leiden. Om bij de hordennummers te blij
ven, op de 80 m. horden dames A start
mej. J. Duyn van D.E.M., die favoriet
is in deze klasse. In deze A-klasse debu
teert tevens mej. J. Dorlandt van Bata
ven, die verleden week zondag tijdens
de B-kampioenschappen promoveerde
van de B naar de A-klasse. De derde
B-kampioen van Bataven J. Berbee,
komt uit op zijn nummer, het hoogsprin
gen, en zijn naaste concurrent is hier
wel A. Eykeboom van ALO Rotterdam,
die ook wel weet wat hoogspringen is.
Op de 3000. m is ongetwijfeld C. Meester
van Olympus Alkmaar de sterkste man,
doch v. d. Brink van Bataven zou hier
weieens voor vuurwerk kunnen zorgen.
De bekende 100 m. loper en versprin
ger Bos van Estafette Amsterdam, pro
beert het ditmaal op de 800 m. c/d,
waarin in totaal 16 deelnemers uit ko
men. De 800 m. jongens A trekt deze
keer 12 deelnemers, waaronder de hoop
van de Bataven P. C. de Jong. De sprint-
nummers trekken wel de meeste deel
nemers. Zo zal de 100 m. heren D ge
lopen worden in 5 series. Vooral in deze
klasse kan van alles gebeuren, zodat
hier niets te voorspellen valt. Op het
nummer meisjes 80 m. A, zijn o.a. van
de partij mej. L. Laurier van S. L. uit
Wassenaar, en mej. Zoet van MSV. Bij
de dames 100 m. en 200 m. D zullen
beide nummers in 3 series gelopen wor
den en ook hier wordt een vinnige
strijd verwacht voor de ereplaatsen. De
estafettes die voor het sluitstuk van deze
wedstrijden moeten zorgen, zullen
waarschijnlijk ook de beslissing moeten
brengen voor de beste ploegprestaties,
waarvoor zowel bij de dames als heren
bekers zijn uitgeloofd.
De deelname van liefst 10 ploegen
voor de Olympisch Estafette, die alle
gelijktijdig van start zullen gaan, moet
wel een fantastisch schouwspel opleve
ren. zoals in geen jaren op de Leidse
Sintelbaan is gezien.
Barcelona, 12 juli.
Pellenaars is geen man
van veel woorden. De Neder
landse ploegleider, die zo
langzamerhand in huidkleur
niet veel meer verschilt van
een Soedanneger, was gauw
klaar met zijn antwoord, toen
wij hem op zijn hotelkamer
in Barcelona naar zijn me
ning vroegen over het ver
loop yan de Tour de France
totnutoe.
„Ik heb het al meer ge
zegd, de tour was al kapot
toen wij in Roubaix waren en
voor ons is hij kapot gegaan,
toen Daan de Groot moest
afstappen, dat is eigenlijk al
les wat er van te vertellen
is".
Maar wanneer Pellenaars
na een etappe eenmaal tot
rust is gekomen en hij weet,
dat zijn ploeg geheel ver
zorgd is, dan komt er bij zo'n
gesprek over dit merkwaar
dige tour-evenement nog wel
wat meer los.
„Ja man, als ik die Fran
sen zie rijden, dan denk i_k
steeds aan 1953 toen wy
steeds vooraan zaten, altijd
meegingen, wanneer er wat
mee te gaan viel en wij elke
dag in de prijzen vielen.
In de hand.
Toen hadden wij vaak de
koers in de hand, nu hebben
zfj het. Bidot heeft zich wei
eens geërgerd aan de kri
tiek die er voor de tour op
de samenstelling van zijn
ploeg kwam. Nu is hij er blij
om. want zijn jongens zijn er
door geprikkeld en van het
begin af zijn zij er op ge
brand geweest om te laten
zien, dat hun keuze wel ge
rechtvaardigd was. En nu
zijn ze zo ver, dat ze ook de
andere Fransen helpen, be
reid tot elke combine, als
het maar even te pas komt.
Zij kunnen het doen, want
zij verdienen een hoop geld.
Maar denk niet, dat het
bij die Franse nationalen
allemaal koek en ei is. Ik heb
Bidot vanmorgen gesproken
en hij vertelde mij, dat hij er
nog lang niet zeker van is,
dat Anquetil de best geplaat
ste Fransman blijft. Zij heb
ben in die ploeg geen kop
man en niemand wenst An
quetil vrijwillig te. erkennen.
Bidot is er zelfs bang voor,
cours van de tijdrit niet,
maar er is een redelijke
kans, dat Wim van Est mor
gen heel dicht bij Thomin
komt. Het scheelt per slot
van rekening maar 18 pun
ten.
Weet je welke jongen veel
kan bereiken? Jaap Kersten.
Hij is lichamelijk de sterkste
die er bij is, maar hij is te
goed, te bereidwillig. Hij
staat steeds klaar om drin-
is. dat er na het uitvallen
van Gaul en Bahamontes
eigenlijk in geen enkele
ploeg nog klimmers zijn.
Tenminste geen specialisten,
die een col met een kwartier
of meer voorsprong overko
men.
Kijk nou eens naar de Ca-
libier en die Calos. Daar
kwamen ze met ik weet niet
hoeveel man tegelijk boven".
De Pel: In 1953 hadden wij
de koers in de hand, nu zijn
het de Fransen
dat er nog een rel zal komen,
want de 3 min. 46 sec. voor
sprong van de trui is, met
de Pyreneeën voor de boeg,
niet veel en Anquetil heeft
gezegd, dat hij geen voet
meer op de pedalen zal zet
ten, wanneer een van zijn
ploeggenoten hem uit de
strijd rijdt".
„En de Nederlanders?",
wilden wij weten.
„Onze jongens, ja wat is
er eigenlijk van de ploeg
overgebleven. Toen Wagt-
mans. De Groot en Van der
Pluym naar huis waren. Ik
zit met Wim van Est en een
stel jongens, die nog veel
moeten leren. Wim ziet al
leen maar de groene trui. Hij
had al een paar maal mee
kunnen gaan in de kop en hij
had veel meer kunnen berei
ken, al moet ik zeggen, dat
hij totnutoe niet gek heeft
gedraaid".
Het puntenklassement is
het enige waar nog iets voor
ons in zit. Ik ken het par
ken te halen en hij is er al
tijd als de eerste bij, wanneer
er een plat rijdt, al zit hij er
ver voor. Die jongen zou zelf
eens wat moeten laten zien!
Maar hij voelt zelf nog niet
aan, dat hij het kan. Als hij
het volgend jaar weer van
de partij is, dan moet hij er
eerst eens flink van langs
hebben. Hij buit zijn krach
ten niet uit.
Van de andere wil ik niet
veel zeggen. Zij hebben na
tuurlijk allemaal een enor
me klap gekregen in die eer
ste warme dagen en daar
moeten wij rekening mee
houden. Maar al met al is
het wel vreemd dat Piet van
Est en Piet de Jongh, die in
de Dauphine zo goed reden,
eigenlijk niets laten zien en
dat Stolker elke eindstreep
fris bereikt zonder zich ooit
te hebben leeg gereden.
En Tfrat het nu in de Py-
reneën gaat worden? Ik weet
het niet. Wij hebben geen
klimmers en de enige troost
NEDERLANDSE PLOEG
NAAR RONDE VAN
CATALONIë.
Kees Pellenaars zal van
6 tot 13 sept. a.s. met een
Nederlandse ploeg van zes of
acht renners aan de ronde
van Catalonië deelnemen.
Nauwelijks was Pellenaars
de Spaanse grens gepasseerd
of hij werd aangeklampt door
Mario Canardo, één van Pel
lenaars grootste rivalen van
vroeger jaren. Canardo is nu
een der organisatoren van
de Ronde van Catalonië.
„Kom in sept. naar de Ron
de van Catalonië". vroeg hij
de Pel. Beiden werden het
spoedig eens.
„Laten we morgen in Bar
celona de zaak maar even
regelen, ik kom", zei Pelle
naars.
Over de samenstelling van
de ploeg kon de chef d'équi
pe nog niets vertellen. Wél
zei hij er veel voor te voe
len Daan de Groot en Leo
van der Pluym mee te ne
men.
Ook vóór een étappe is het goed rusten
Niet alleen na een etappe in de Tour
de France is het goed rusten, ook voor
de strijd des ochtends begint blijven de
renners zo lang mogelijk van hun rust
genieten om daarin de krachten op te
doen waarmee zij de komende dag weer
kwistig moeten kunnen strooien. Op deze
foto zien we vJ.n.r.: wachtend op het
vertrek uit een etappeplaats: Piet van
Est, Piet de Jongh, Jaap Kersten, Michel
Stolker. Wim van Est en de Italianen
Mario Tossato en Nino. Defilippis.
Vervolg van pag 9.
Spekpannekoeken
met stroop
LIET IS NIET ALLEEN etn toe-
vluchtsoord voor ouders met kin.
deren, die naar hartelust te keer
kunnen gaan in de speeltuin en op
het hoge duin een hele dag zoetbren-
gen, doch het heeft ook iets voor
naams. Het is een geliefde pleister
plaats, waar ruiters en amazones
graag even afstappen en hun paar
den aan de houten afrastering bin
den, op enkele meters afstand van
een moderne slee van een autoo; jam.
merlijk contrast in deze omgeving.
Ook de muze heeft hierheen haar weg
gevonden. Wegens zijn romantische
ligging en zeker niet on-Engels ka
rakter komen zo nu en dan Godfried
Bomans en een aantal grote bewon
deraars en vereerders en -sters van
de Engelse schrijver Charles Dickens
hier bijeen om de genoegelijke en in
tieme sfeer luister bij te zetten door
er een dagje te vertoeven onder het
genot van het beoefenen der schone
kunsten in „veerzen ende musijck"
en het verorberen van overvette
spekpannekoeken met stroop, een
volgens ons, wel zeer poëtische com
binatie. En na een zandstormpje wil
er nog wel eens wat zand tussen de
bakprodukten zitten; de woestijn ligt
onmiddellijk achter het huis. Maar
dat deert Bomans en de zijnen niet,
zij vinden het karakter van het ge
heel dan nóg landelijker worden en
raken licht ontroerd.
Wij hebben voor u even een tip van
de Haarlemse sluier willen oplich
ten om u een algemene indruk te
geven van wat er in en om de hoofd
stad van de provincie Noord-Holland
aan cultuur, schoonheid en natuur
opgehoopt is. Er is zoveel te vinden
binnen een straal van 10 kilometer
als er wel bijna nergens in Neder
land op zo'n klein plekje grond is te
zien. Bloemen, bossen, zee, duinen,
strand en meren. In het hart daarvan
Hollands oudste kunstcentrum en
bloemenstad. Als u op de torentrans
van de oude Sint Baaf staat kunt u
dit onvergetelijk panorama over
zien: beneden u de levende Grote
Markt met de historische gebouwen,
in het westen de duinen, de zee bij
Zandvoort en Bloemendaalse strand,
in het zuiden de Hout en het groen
van Heemstede en Aerdenhout, in
het oosten de bloemenkassen van
Aalsmeer en de torens en kranen van
Amsterdam, noordelijk tenslotte
IJmuiden met de grootste sluizen ter
wereld en de machtige hoogovens
van Velsen.
De zon schijnt nog heerlijk, het is
nog zomer en Haarlem is niet ver
weg. Wat wilt u nog meer..,.?
