Wat doet men met koppensnellers,
die geen koppen meer snellen?
Mevrouw Kirchheiner, cultureel
afgezante van Denemarken
WOENSDAG 3 JULI 1957
DF LEIDSE COTJRANT
PAGINA 7
Economisch
christendom op
Nieuw Guinea
In verband met het zilveren ju
bileum, dat pater Simon Schuur
viert in de missie van Nieuw-Gui-
nea volgt hier een zeer interessant
artikel van dr W. Boelaers, mis
sionaris van het H. Hart die gedu
rende vijf jaren met pater Schuur
heeft samengewerkt en onlangs in
opdracht van de regering, als et
noloog, een studiereis naar Nieuw
Guinea maakte en daarbij ook de
missie van Kepi heeft bezocht.
II7at doet u met koppensnellers, die
geen koppen meer snellen? U
wenst u zelf geluk. De pacificatie is
geslaagd! Dacht u dat werkelijk?
Wanneer u met harde en zachte
hand koppensnellers er toe gebracht
hebt hun luguber bedrijf te staken,
dan zult u alleen bereikt hebben, dat
u een fier krijgsvolk tot een mieze
rig groepje mokkende papoea's hebt
omgevormd. Was dat uw bedoeling?
Een papoea snelt koppen niet uit
wreedheid, of honger naar mensen
vlees. Neen, hij snelt zijn mede-mens,
omdat hij wil tonen een kerel te
zijn uit een stuk. Een militair, die
zijn strepen waardig is.
Zou in Nederland een meisje, waar
pit in zit, blijvend verliefd worden
op een jongen, die haar niets heeft
aan te bieden dan een lieve zoen. Zij
zou dan gauw vragen: waar moeten
we van leven? Wat ken je eigenlijk?
Heb je een baan?
Een papoea-meisje is ook niet gek.
Die zegt; wat doe je als er een vij
and komt opdagen? Wat doe je als
ereen dief in onze sago-tuin de ene
boom na de andere steelt? Wat doe
je, als een andere man mij lastig
valt? De papoea-vrijer zal dan fier
zeggen :ik zal voor je vechten! Als
iemand ons geluk bedreigt rijg ik hem
aan de speer! Waarop zij nuchter zal
nagaan of hij al eens iets gepres
teerd heeft in zijn beroep van vecht
jasen anders zal zij hem de
bons geven.
Nu komt het bestuur en de Missie
en die zeggen; niet meer vechten
jongens, dat moet afgelopen zijn. Als
je wat hebt dan kan je bij de politie
komen. Die zoekt het zaakje wel
uitDat klinkt prachtig maar de
papoea heeft geen flauw begrip van
politie, rechtspraak, schuld, boete,
getuigen pro en contraHij denkt:
als ik naar de politie ga, draai ik
zelf de bak inniet doen, thuis
blijvenzwijgen maar....
En als er nu toch iemand aan zijn
vrouw komt of in zijn viswater wordt
aangetroffen? de aardigheid is er af,
je mag niet eens meer voor je goede
recht opkomen. Die ambtenaar be
grijpt trouwens je taal niet en wat
weet die nu van wat je rechtvaar
dige eisen zijn.
Vroeger kon je je veilig voelen en
voor je boterham zorgen, maar nu.
Vroeger kon je ridderorden verdie
nen en prestige ophouden, maar nu.
Tijdens het ter H. Communie gaan
van de Papoea's.
kocht tuinbouw-producten op en
gaf geen geld!
Wat zou een papoea met geld moe
ten beginnen. Hij kan geen cent van
een kwartje onderscheiden!
Toen had u de geduldige man
Schuur moeten zien werken! Wan
neer de papoea's soms stonden er
een honderdmannen en vrouwen
rond hem lawaai te maken met
hun producten kwamen aandragen,
zat pastoor Schuur uren op de voor
galerij. Eerst woog hij de sago of de
knollen, dan gaf hij geld aan de pa
poea en daarna opende hij zijn win
keltje en ging voor al die kostbare
centjes spulletjes verkopen: broek
jes, hemdjes, sarongs, borden, lepels,
messen, kralen, kammen, spiegeltjes,
spijkers, lucifers en tabak. Opgeto
gen gingen allen naar huis! Er was
wat te verdienen bij de Missie!
Waar kreeg pastoor Schuur zijn
spulletjes vandaan? Vraagdat maar
aan zijn gulle vrienden! Vraag het
gerust ook aan het Nederlandse be
stuur. De altijd charmante hulpvaar
dige Tuan Simon vond bij het be
stuur steeds een welwillende mede
werking. Hij kocht zijn zaken bij het
bestuur of in het verre Merauke. In
het laatste geval zorgde het bestuur
voor de opvoer van de goederen.
Maar ook de bevolkingstuinen zelf
hadden zijn aandacht. Eens per jaar
maakte hij er een feest van de tuin
gronden plechtig te zegenen. Hij las
de H. Mis in de tuin zelf. De mensen
kwamen met de paradijsvogels op
De zegening der veldvruchten doof
pater Simon Schuur.
hun hoofd ter Heilige tafel en met
de gezichten onder de verf, want God
ziet ook de papoea's graag in al hun
kinderlijke vreugdesuitingen.
Kijk, zeide Tuan Schuur, dat is nu
economisch christendomwe hei
ligen als christenen de primitieve
economie.... en als die wat op
brengt, dan geven we de papoea's
nuttige zaken voor hun huishouden
en hun leven, hun katholiek leven,
wordt mooi.
Daar bleef het niet bij. Pastoor
Schuur ging ook eens praten met de
burgemeester, de heer F. Cappette.
Zij waren het er al spoedig over
eens, dat de Mappiers niet tevreden
zouden blijven met een broek en een
bord. Er moest hogere economie ko
men en hogere cultuurgoederen.
De heer Cappette speelde het klaar
met het hoofdbestuur, de regering
en Hollandia aan het gebied van
Tuan Schuur te interesseren. Er
kwamen gewichtige commissies en
een nog gewichtiger rapport en toen
stichtte het gouvernement een land-
bouw-training-centrum. Op dat in
stituut kwamen om de beurt, van elk
dorp vijf jong getrouwde gezinnen
op school. Ja u leest het goed „ge
zinnen". Man en vrouw kwamen er
op school. De Broeders van War
mond gaven landbouwonderwijs aan
de mannen en de Dochters van O. L.
Vrouw van het H. Hart gaven huis
houdelijk onderwijs aan de vrouw
tjes.
Intussen was er door Hollandia
een landbouw-consulent benoemd en
die onderzocht de gronden, welke ge
schikt waren voor cacao-cultuur.
U zult het meemakenover vijf
jaar drinkt u even een kopje choco
lade van het merk: ex-koppensnel
lers thans cacao-boeren.
De ziel van deze economische plan-
nén was pater Schuur, die altijd,
wanneer er iets scheef dreigde te
gaan, eerst vriendelijk en zacht de
gemoederen bedaarde en met een
wijs compromis de zaak vooruit
kreeg.
Zo werkte pastoor Schuur. Vaak
onopgemerkt, vaak achter de coulis
sen, maar altijd edel, goed, welwil
lend. Anderen liet hij de eer; hij was
alleen bezorgd voor zijn economisch
christendom.
De papoea had een lichaam en be
hoefde gezonde economie.
De papoea had een ziel en behoef
de een menslievend christendom.
Wanneer deze priester die niet over
een ijzersterk lichaam beschikt, die
bovendien een zwaar Japans con
centratiekamp doormaakte, schijn
baar geen missieheld van groot for
maat isu weet hét beter: hij is
een priester en een mens, allebei in
topvorm hij heeft dit weten neer
te leggen in een prachtige missie
methode: het Economisch Christen
dom. Dr W. BOELAERS, M.S.C.
Gesprek in Alphen aan den Rijn
JN een fleurig décor van gebloemde ook adressen versterkt van perso-
Zo ging de fut er uit. Het leven
had geen aardigheid meer. De cate-
chesatie was even interessant, omdat
je als modern mens toch geen heiden
kon blijven en een doopfeest was
tenminste een feest, al was het maar
slappe thee in vergelijking met de
oude koppenfeesten.
Dastoor Simon Schuur uit Zoeter-
woude zag dit en liet er, in fijne
aanvoeling van zijn volk, zijn ge
dachten over gaan. De priester
Schuur wilde de zielen naar God
brengen, mar de mens Schuur had
met de mens Papoea diep medelijden.
Van hem stamt het woord: wij moe
ten de papoea een „economisch
christendom" brengen. Wat bedoel
de hij daar precies mede?
Hij sprak: willen wij de papoea
levensvreugde brengen, dan moeten
wij hem zijn menselijk leven weer
de moeite waard maken. Hoe kunnen
wij dat? Natuurlijk moeten wij hem
laten dansen en zingen, maar er
moet een- reden zijn om opgewekt te
zijn. Wat vindt de Papoea dan de
moeite waard? Wel, precies datzelf
de, wat elke mens de moeite van het
leven waard maakt: een goede
vrouw, voeding, kleding, huisvesting
voor vrouw en kindgoede ont
spanning na gedane arbeid. Dat is
veel gezegd in één zin, want mooier
wonen, beter eten, fraaier gekleed
zyn haal je niet uit de sagoboom of
uit moerasplantenen verder was
er niets. Wat doe je met een terneer
geslagen voedsel-verzamelaar in een
moerasland?
De voorganger van pastoor Schuur,
de bekende missionaris Verschuren
had met het bestuur reeds bevol
kingstuinen georganiseerd: klappers
planten en knollen kweken! Dat was
al iets... Maar Simon Schuur wist
dit gegeven uit te huiten. De missie
ZOETERWOUDE
Zilveren priesterfeest
pater Simon Schuur
Pater Simon Schuur, missionaris
van het H. Hart, hoopt op 22 augus
tus a.s. te midden van zijn bekeer
lingen op Nieuw Guinea zijn zilveren
priesterfeest te vieren.
Wij mochten van de Zoeterwoudse
missionaris uit zijn misie zeer inte
ressante brieven ontvangen, waarin
hij ons o.m. vertelde dat in deze
week in een dorp van zijn missie in
Kepi een doopfeest zal plaats hebben
van ruim 100 volwassenen en in de
maand juli in een ander dorp van
130 oudere dopelingen.
Op 10 augustus zal er in Kepi een
groot feest zijn waarbij 1300 com
municanten uit 14 dorpen bijeen zul
len komen.
Zij komen niet met lege handen,
want dan hebben zij al de stijlen en
het kaphout bij zich voor de nieuwe
houten kerk van 32 m lang en 14 m.
breed, door deze inlanders met de
hand besisseld.
Het spreekt vanzelf, dat de Zoeter-
wouders bij het zilveren priesterfeest
van deze missionaris die steeds op
de zwaarste posten heeft gewerkt
ook niet met lege handen zullen ko
men.
Een comité, daartoe gevormd, stelt
zich voor, dat alle Zoeterwouders 'n
kleine gift zullen geven. Het gaat
niet om een groot bedrag, maar wel
om een levendig contact, een morele
steun aan Pater Simon voor zijn wer
ken in het land van de koppensnel
lers.
De missienaaikrans is hierin zo
mooi voor gegaan door alle jaren te
werken voor deze missionaris. (We
komen op dit jubileum nog terug).
Zangsucces. De r.k. zangver
eniging „Santa Lucia" behaalde op
het bondsconcours te Hoorn in de
tweede afdeling met 294 punten de
tweede prys. i
LEIDSCH'NDAM
Woningbouw. Het bouwen van
15 flats met bergruimten aan de Wil
lem Pijperlaan wordt onder architec
tuur van architect H. Pril te Wage-
ningen voor eigen rekening uitge
voerd door de N.V. Bouw- en Aan
neming Maatschappij Bakhuizen te
Hilversum.
W0UBRUGGE
WERKBEZOEK COMMISSARIS
DER KONINGIN
Het werkbezoek van mr. J. Klaa-
sesz, Commissaris van de Koningin,
aan de gemeente is vastgesteld op
woensdag 17 juli. Nadere bijzonder
heden over het programma volgen
nog.
Anjercollecte De collecte ten
bate van het Anjerfonds had dit keer
mede dank zy de medewerking der
muziekkorpsen, een mooi succes. In
Hoogmade en Woubrugge werden
resp. opgehaald 101.- en 70.50, dus
totaal 171.50.
ZWAMMERDAM
Gemeenteraad. De raad verga
dert op donderdag, 's avonds 19.30
uur, agenda o.a.: Toelating nieuw
benoemde raadsleden: F. W. Bis
schop, vac. Mevr. M. C. J. de Groot
Kempen, G. Groeneveld, vac. M.
staal; Onderhandse aanbesteding van
verschillende bestratings werken
(Kerkplein en uitbreidingsplan
Zwammerdamdorp Z.O.) aan de fir
ma's J. Verkerk te Alphen aan den
Rijn en J. Byleveld te Kouderkerk;
Voorstel tot ruiling terreintje ten
oosten van het N.H. verenigingsge
bouw aan het Kerkplein tegen het in
bruikleen aan de N.H. Kerkvoogdij
gegeven stuk tuinland bij de N.H.
Pastorie (Sportlaan 6); Garantiever
lening groot maximum 400,aan
de gymnastiekvereniging U.D.I., in
verband met door deze vereniging
op 13 juli 1957 te organiseren gymna-
Miekdem onstra ties, ter gelegenheid
van haar 50 jarig jubileum.
gordijnen, kleurige kussens
groene slingerplanten die naar men
zegt in Denemarken zo geliefd zijn
wachten we op mevrouw Kirchheiner.
Ons telefonisch verzoek om een on
derhoud heeft ze ingewilligd, en ze zal
ons nu iets over haar werkzaamhe
den als cultureel afgezante van De
nemarken in ons land vertellen.
Hoewel de zon nog niet op haar
hoogst aan de hemel staat zoeken
vakantiegangers, die op de fiets door
Alphen trekken, verkoeling en ver
frissing op een terrasje aan het wa
ter van de Rijn. In de kamer, waar
in we zijn ontvangen en van waaruit
men het uitzicht heeft op de rivier,
is het nog koel.
Nauwelijks hoorbaar treedt een
slanke, blonde vrouw, met opvallend
blauwe ogen, het vertrek binnen. In
haar ene arm draagt ze een blad met
koffiekopjes, dat op een tafeltje
wordt neergezet. Ze heeft niet veel
tijd, weten we, na enig wikken en
wegen kon op deze ochtend nog een
uurtje worden uitgetrokken. Het
duurt .dan ook niet lang of we zitten
midden in het gesprek.
IN 1947 werd mevrouw Kirchheiner
naar Nederland afgevaardigd om in
ons land de culturele belangen van
Denemarken te behartigen. Zij werd
aangesteld als leidster van het Deen
se instituut. (Det Danske Selskab),
dat voor Nederland zijn kantoor heeft
in Amsterdam.
Wat wil dit instituut en hoe werkt
het?
„Det Danske Selskab is een semi-
officiële instelling op cultureel ge
bied, die gesubsidieerd wordt door
de Deense regering en ressorteert
onder het Departement van Onder
wijs. Vrijwel alle belangrijke Deense
instanties verlenen steun aan dit in
stituut, met het doel: het culturele
contact tussen Denemarken en de
andere landen van West-Europa te
versterken. In elk land is een afgezant
gevestigd. Het isolementsgevoel, dat
in de oorlog in verschillende landen
werd geboren, is de aanleiding ge
weest tot de oprichting er van".
„Wanneer men over culturele
werkzaamheden hoort wordt direct
gedacht aan het organiseren van ten
toonstellingen", zegt mevrouw Kirch
heiner. „Mijn werkzaamheden om
vatten veel meer dan dat. Ze beper
ken zich niet tot de kunst alleen,
maar strekken zich uit over het bre
dere terrein van de cultuur, waarbij
zowel het sociaal-culturele als het
culturele-in-engere-zin is betrokken.
In de eerste plaats geeft het insti
tuut voorlichting over Denemarken,
door middel van lectuur en films. Er
zijn een aantal boeken verschenen
over onderwerpen, die naar wij
vermoeden de Nederlander zullen
interesseren. Aangezien bijna nie
mand de Deense taal kent werden ze
'gepubliceerd in het Engels of het
Duits. Op het gebied van de kunsten,
de geschiedenis, het sociaal-culturele
leven (volkshogescholen, de coöpe
ratieve beweging, openbare leeszalen
en de sociale voorzieningen) kwamen
oriënterende werken uit. Voorts gaan
wij na in welke richting de belang
stelling in de verschillende landen
met betrekking tot Denemarken gaat.
Op de jaarlijkse vergaderingen in Ko
penhagen worden de onderwerpen
die vanuit en in het werk naar vo
ren zijn gekomen besproken. Voor
elk land ligt de belangstelling weer
anders. Het hoofdbureau in Kopen
hagen stelt vervolgens voor ieder
land pamfletten of boeken over deze
onderwerpen samen, die voor belang
stellenden zijn te verkrijgen aan het
in hun land gevestigde kantoor."
Voor Nederland is het adres: Jan
Luykestrat 6, te Amsterdam.
Onlangs verscheen een pamflet
over „Townplanning" en één over
„Housing", onderwerpen die voor
ons land pijnlijk actueel zijn waar
uit men tot een vergelijking van de
situatie in beide landen kan komen.
Ook over de methoden die in Deense
scholen worden toegepast bij het on
derwijs aan woordblinde kinderen ver
scheen een publicatie. De werken
over de Deense muziek werden
voorzien van illustratiemateriaal, in
de vorm van bijbehorende gramo-
foonplaten. Wie lezingen wil hou
den over Denemarken kan gratis
films en lichtbeelden aanvragen bij
de ambassade of het instituut, dat
nen die op verzoek lezingen over
Denemarken houden voor gezelschap
pen.
Naast de voorlichting organiseert
mevrouw Kirchheiner studiereizen,
zowel voor Nederlanders in Dene
marken als voor Denen in Nederland.
In het voorjaar ging bijvoorbeeld
een aantal Leidse juridische studen
ten naar Denemarken om zich op
strafrechtelijk gebied te oriënteren.
Tenslotte zijn er de gecombineerde
vakantiereizen. Eén week wordt les
gegeven op een volkshogeschool, ge
zamenlijk met de collega's van het
land waar men te gast is. De daarop
volgende week worden bezoeken ge
bracht aan verschillende plaatsen.
„In 1953 heb ik een Deense week
georganiseerd, met culturele mani
festaties die over het hele land waren
verspreid. O.a. trad in Alphen een
Deens studentenkoor op. Momenteel,
van 22 tot 29 juni, beleeft Groningen
een Deense week. Deze gaat uit van
het gemeentebestuur; men heeft mij
als adviseuze gevraagd. Er zullen
Deense concerten worden gegeven, er
is een grote tentoonstelling van Deen
se sculptuur ingericht, waarvoor men
behalve werken uit de musea zelfs
beelden uit de Deense stdsparken
heeft moeten weghalen, en boven
dien zal de Kopenhaagse postharmo-
nie in hun rode kostuums zorgen
voor een fleurige stadsbeeld. Ook de
sport heeft een plaatsje in het pro
gramma gekregen".
Waarom juist Groningen?
„De Deense week is georganiseerd
op verzoek van het gemeentebestuur.
Er bleek in Groningen belangstelling
voor Denemarken te bestaan. Men
had behalve de mogelijkheid van stu
diereizen behoefte aan meer contact.
Elke stad kan dit verzoek tot ons
richten. De kosten van zo'n week zijn
aanzienlijk. Maar een kleine stad kan
iets dergelijks op minder grote schaal
vragen".
Constateert u ook een toenemende
belangstelling op toeristisch gebied?
„Met het toerisme heb ik niet veel
te maken, er is hier in Nederland een
speciale vertegenwoordigster voor de
Deense toeristenorganisaties,maar wél
weet ik dat het groeit. In dat opzicht
is het contact tussen beide landen zo
verrassend, want men denkt: Dene
marken is groen op dc kaart, en: o
ja boter, dat is waar, dus precies als
Nederland. Maar dat is niet helemaal
waar. De oostkust is heuvelachtig en
daar treft men de charmante combi
natie van beukenbossen en korenvel
den aan tot dicht bij de zee. Dit kan,
omdat de Oostzee en het Kattegat niet
zo zout zijn als het water aan de west
kust"
Hoe is de positie van de ge
trouwde vrouw in het Deense maat
schappelijke leven?
„De werkende getrouwde vrouw
is in Denemarken in tegenstelling
tot hier een gewoon verschijnsel. Al
sinds 1921 heeft de getrouwde vrouw
dezelfde rechten om bij rijk en ge-
Misschien is er een grotere vraag
meente in dienst te komen als de man.
naar vrouwelijke werkkrachten ge
weest, mede veroorzaakt door de
minder dichte bevolking."
Een leuze als: De vrouw hóórt in
het gezin, zoals die in Nederland nog
wel wordt gehoord, kent men er niet.
Men zit er echter thans met het pro
bleem van de overbelaste gehuwde
vrouw, die overdag buitenshuis haar
werk verricht en bijna geen huishou
delijke hulp kan krijgen want die
is ook in Denemarken schaars. Men
zoekt de oplossing in het „part-time-
work". Een gedeelte van de dag kan
aan het werk buitenshuis worden be-
steeds, de resterende tijd blijft gereser
veerd voor de huishouding en het ge
zin.
Wat is nu uw mening over de
werkende gehuwde vrouw?
„Door het contact met de wereld
buitenshuis krijgt de vrouw meer be
grip voor het leven van de man, dat
zich voor een groot deel in die bui
tenwereld afspeelt. Zij kan daardoor
beter de kameraad van haar man
zijn. Tevens zal ze een goede leidster
worden van haar kinderen, die deze
wereld moeten betreden. Zeker, er
zijn vrouwen die gebukt gaan onder
overbelasting, maar aan de andere
kant zeggen Deense artsen ook dat
vele vrouwen op middelbare leeftijd,
die de hele dag thuis, in een moderne
flat, zitten, zenuwverschijnselen krij
gen doordat ze te weinig te doen '..eb
ben. Het „part-timework" kan hier
een oplossing brengen".
Het Deense Instituut is gevestigd
in Amsterdam. „Hoe komt het dat u
in Alphen woont?"
„Ja.een lichte twinkeling komt
in de blauwe ogen omhoog „in
1947 werd ik met deze opdracht naar
Nederland gezonden. Enkele jaren
later leerde ik mijn huidige echtge
noot kennen. Na mijn huwelijk kwam
ik in Alphen te wonen, want weet
u, mijn man is hier kantonrechter."
NOORDEN
ZILVEREN PRIESTERFEEST VAN
FATHER ZUIJDERVLIET
Father Zuijdervliet, wiens zilveren
priesterfeest op 13 en 14 juli a.s. te
Noorden zal worden gevierd, is ge
boren te Wilnis op 28 januari 1908.
Hij werd priester gewijd op 17 juli
1932 in Mill Hill, Londen, Hij behoort
tot de missionarissen van de St. Jo
seph Congregatie, genoemd de con
gregatie van Mill Hill. Na zijn pries
terwijding werd hij benoemd tot le
raar aan het Sint Joseph Studiehuis
in Tilburg.
Na enkele jaren werd hij aan dit
zelfde klein seminarie benoemd tot
waarnemend directeur.
In 1941, tijdens r'e oorlog, volgde
zijn benoeming tot directeur van een
door hem in Nijmegen op te richten
nieuw tehuis voor pasgev/ijde pries
ters, die in verband met de oorlogs
omstandigheden niet naar de Missie
konden vertrekken. Daarna volgde in
1943 de benoeming tot directeur van
het St. Bonifacius Missiehuis, klein
seminarie, te Hoorn, en in 1948 werd
hy aangewezen als hoofdprocurator
van Mill Hill in Nederland.
Hoewel Father Zuijdervliet steeds
gehoopt had éénmaal naar de Missie
te mogen vertrekken, wilde dit hem
tot nog toe niet gelukken. Zijn liefde
en belangstelling voor de missie is
daardoor echter niet in het minst
gehinderd.
De intocht van father Zuijdervliet
in Noorden \^indt plaats zaterdag, 13
jnli a.s. te 7 uur, vertrek vanaf het
Kruis.
Op zondag 14 juli zal door de jubi
laris een plechtige Heilige Mis uit
dankbaarheid worden opgedragen.
Na deze H. Mis zal er gelegenheid
zijn de jubilaris te complimenteren
en wel van 12.30 tot 13.30 voor geno
digden en daarna tot 14.45 voor alle
overige parochianen en belangstel
lenden. Deze receptie wordt gehou
den bij mevr. de Wed. A. de Leeuw,
tegenover de kerk, aldaar.
's Middags zal de jubilaris om 3
uur een sluitingslof doen, waaronder
door hem een dankwoord zal worden
gesproken.
LEIMUIDEN
Woningbouw. Aan de Herenweg
alhier worden naar eigen ontwerp
twee woningen gebouwd voor de
Gebroeders de Bruin alhier. Het werk
wordt uitgevoerd door de fa. Chr.
Overdevest te Rijnsaterwoude.
