SPOOK-KANO
Regering handhaaft huurverhoging van
25 pet. en blokkering van de helft
Straaljagers op vliegbasis Deelen
Was hij dronken of suikerziek?
weeckelykse caonycke
ZATERDAG 4 MEI 1957
DE LETDSE COTTOANT
PAGINA 4
Uit de memorie van antwoord die minister Witte met betrekking tot de
aangekondigde huurwetten aan de Tweede Kamer heeft gezonden blijkt,
dat de regering niet voornemens is de huurverhoging van 25 in te trek
ken terwijl zij tevens de blokkering van de helft dezer verhoging wil hand
haven.
Daar staat echter tegenover dat de regering haar standpunt nog niet de- 5—---•- - -
finitief heeft bepaald omdat het overleg met de Stichting van de Arbeid, ceuntFu.^ ^ijl dt Prins het
ojn. over de coa pensatie voor de loontrekkenden, nog gaande is, terwijl
tevens nog een beslissing moet worden genomen over eventuele compensa
ties aan niet-loontrekkenden.
Wanneer de aangekondigde wetten in werking treden zal het Nederlandse
\olk 156 miljoen gulden meer aan huur op tafel moeten leggen.
Nog meer in zicht
Het is nog niet bekend wanneer
na de invoering van de 25% verho
ging wederom nieuwe voorstellen tot
verhoging zullen worden ingediend.
De minister overweegt echter de mo.
gelijkheid te openen dat de nieuwe
verhogingen buiten het parlement
om kunnen worden opgelegd by al
gemene maatregel van bestuur en
deze mogelijkheid in de nieuwe huur
wet te openen. Wel zal ook bij deze
toekomstige verhogingen de bepa
ling gelden dat zij bij verwaarlozing
van de panden door de verhuurder
niet doorgaan.
Bedrijfspanden vallen niet onder
de verplichte huurverhoging doch de
regering wil de huren daarvan toch
niet geheel vrij laten. Huurder en
verhuurder van bedrijfspanden, als
winkels e.d. zullen n.l. gebonden zijn
NOG GEEN TARTEFV^RHOGING
IN TELEFOONVERKEER
MET INDONESIë.
De P.T.T. heeft onlangs meege
deeld, dat het tarief voor radiotele
foongesprekken met Indonesië, op 3
mei zou worden verhoogd. Thans
wordt door de P.T.T. medegedeeld,
dat er voor de Indonesische P.T.T.-
administratie redenen zijn om deze
tariefverhoging npg niet te doen
ingaan.
De P.T.T.-dienst heeft zich hier
mede akkoord verklaard, zodat het
huidige tarief tot nader bericht ge
handhaafd blijft.
LEVENSVERZ. MIJ. UTRECHT.
Het verzekerd kapitaal van de Le-
vensverz. Maatschappij Utrecht heeft
in 1956 de twee miljard gulden over
schreden en bed*- eg eind 1956
ƒ2.183.261.635. In totaal werd voor
286.21 v.j. ƒ260.99) miljoen aan
nieuwe verzekeringen afgesloten.
Aan verzekerden met recht op aan
deel in de winst kwam ruim 2.75
miljoen ten goede.
Het aandeel van de vaste goederen
in de totale beleggingen is gestegen
tot 8.91 (v.j. 8.75) procent. Hierin is
begrepen een uitbreiding van de ont
ginningswerkzaamheden vooral in
Drenthe.
De taxatiewaarde van het bezit aan
vaste goederen overtreft de balans-
waarde aanmerkelijk e.i bedraagt
ƒ67.73 miljoen. Aan renten en hu
ren werd, na aftrek van de kosten
van onderhoud van de vaste goede
ren, 22.60 (v.j. 20.39) miljoen ont
vangen. De hypothekenportefeuille
steeg tot 30.51 (v.j. 27.70) procent van
de totale belegging.
De winst bedraagt f 8.67 (v.j.
7.72) miljoen. Uitgekeerd wordt
13M (v.j. 12 K) procent.
aan een bepaald maximum die een
verhoging van 25% niet overschrijdt.
De eigen woningen, volgens schat
ting van de minister 27% uitmaken
de van het areaal, vallen wèl onder
de verhoging, zodat de vastgestelde
huurwaarde hiervan eveneens met
25% zal stijgen.
Met betrekking tot hel koninklijk
bezoek aan de Philipsfabrieken op 17
mei, kan nog worden medegedeeld,
dat Koningin en Prins om 10.00 uur
op het vliegveld van Eindhoven zul
len arriveren
Zij zullen daarna worden ontvan
ger. in het hoofdkantoor door de di
rectie van Philips; vervolgens brengt
de Koningin een bezoek aan de jon
gt nsnijverheidsschool en aan het m>
Pi liips-bedrijf zal bezichtigen.
In de namiddag begeven Koningin
en Prins zich naar het natuurkundig
1 iboratorium, waar zij een nagalm-
demonstratie zullen bijwonen.
GIFT VAN PRINSES BEATRIX
VOOR POLIOBESTR1J DING.
H.K.H. Prinses Beatrix heeft zich
met een zeer be.angrijke jaarlijkse
bijdrage als donatrice van r.et naar
haar genoemde nationaal fonds voor
de bestrijding van de kinderverlam
ming laten inschrijven
Voorlopige aanslagen 1957 worden
in versneld tempo opgelegd
Opbrengst eerste kwartaal groter dan de raming
Gedurende de maand maart zijn door de fiscus voorlopige aansla
gen over het belastingjaar 1957 verzonden tot een bedrag van ruim
24 miljoen gulden, terwijl vorig jaar eerst in mei daarmee een begin
werd gemaakt.
De regering is daartoe overgegaan gedwongen door de omstandig
heid dat de bodem van de schatkist op hinderlijke wijze is te zien
en daarom is volgens haar haast bij het werk.
Intussen heeft diezelfde schatkist in het afgelopen kwartaal aan
loon- en omzetbelasting, enz. (de z.g.n. niet kohierbelastingen) een
bedrag van 1.2 miljard gulden ontvangen. Gaat het zo door dan zal
de raming over het gehele jaar. die 4 miljard bedraagt met niet
minder dan 300 miljoen gulden worden overschreden.
GEEN VERTRAGING BIJ
VERDERE AFWIKKELING
De versnelde oplegging van de
voorlopige aanslagen 1957 betekent
niet dat het andere werk, de uitzen
ding van de definitieve aanslagen
over 1956 en vroegere jaren, voor zo
ver og niet geschied, zal blijven lig
gen. Over 1956 zijn nog geen defini
tieve aanslagen opgelegd, terwijl men
aan de afwerking van 1955 bezig is.
Deze gang van zaken houdt voorts
ook niet in dat de terugbetalingen
van teveel betaalde belastingpennin
gen (verschil tussen voorlopige en
definitieve aanslagen) in het gedrang
zullen komen. Deze terugbetalingen
vinden normaal doorgang waarbij er
echter de aandacht op moet worden
gevestigd dat in het algemeen recla-
men op voorlopige aanslagen niet mo-
Een brutale diefstal is gisternacht
gtpleegd in Ie goud- en zilverzaak
„De Gulden Keien" aan de Geester-
weg te Alkmaar, die de dader(s) voo-
cuca tienduizend gulden aan gouden
armbanden, nriljanten en andere sie
raden heeft opgeleverd.
Met een glassnijder is in
de rechter etalageruit in het por
tiek een cirkel gesneden Deze is ver
volgens met een steen stukgegooid.
De eigenaar van de zaak opgeschrikt
door de alarminstallatie hoorde een
auto met grote snelheid wegrijden.
Van de dader'sj ontbreekt tot nu toe
ieder spoor Verzekering dekt de
schade.
Over het plan om op de vliegbasis
Deelen een squadron straaljagers te
stationeren is geen overleg gepleegd
met het provinciaal bestuur van Gel
derland, de bestoren van omliggende
gemeenten en het bestuur van de
stichting het nationale park „De
Hoge Veluwe", omdat de regering
geheel op de hoogte was van de be
zwaren van die instanties.
Dit blijkt uit het antwoord van
minister Staf op vragen van het
Tweede Kamerlid Vermeer.
Eerst na ampele overwegingen, al
dus de minister, en rijp beraad is het
besluit genomen.
Het zweefvliegen op Teriet (het
zweefvliegcentrum van de Kon. Ned.
Vereniging voor Luchtvaart) zal door
het beleggen van de vliegbasis Deelen
met een operationeel straaljager
squadron in zoverre worden beïn
vloed, dat beperkende bepalingen
dienen te worden gesteld aan de
vlieggebieden voor Teriet en Deelen.
Door een goede coördinatie tussen
de vliegbasis en het zweegvliegcen-
trum, alsmede door het zonodig in
stellen van een westelijk straaljager
circuit zal, met inachtneming van
het bovenstelgede, het zweefvliegen
op Teriet mogelijk blijven, te meer
daar gezien de sterkte van het te
Deelen te plaatsen squadron het
vliegverkeer beperkt zal blijven.
Naar het A.N.P. van de Kon. Ned.
Ver. voor Luchtvaart vernam, is
evenmin overleg gepleegd met deze
vereniging De K.N.V.V.L. verheelt
niet, dat zy uitermate ongerust is
over de gevolgen van de beslissing
voor 't zweefvliegcentrum. Het cen
trum Teriet ligt nl. in het enige
goede thermiekgebied in geheel Ne
derland.
gelijk zijn en door de inspecties
slechts in bepaalde omstandigheden
kunnen worden verminderd wanneer
de belastingplichtige kan aanitonen
dat de voorlopige aanslag in geen
verhouding staat met de feiten.
Paula Bakkers wilde niet
mee met de Zuiderkruis
De Zuiderkruis is vrijdagavond de
reis met emigranten naar Australië
begonnen met aan boord het echt
paar Joosten uit Roermond, maar
zonder de 17-jarige pleegdochter,
Paula Bakkers, die kans had gezien
de benen te nemen, iets dat haar
moeder en tweede vader eerst don
derdagavond te weten kwamen.
Het schijnt dat een „romance" de
oorzaak is van deze houding van het
meisje; immers ook de 20-jarige J.
v d. Boogaard, eveneens afkomstig
uit Roermond en waarmee het meisje
verliefde betrekkingen onderhield,
was dezelfde tijd spoorloos.
Toen het donderdagavond bleek
dat het meisje niet thuis kwam, kreeg
de familie Joosten argwaan en waar
schuwde de polir;e. loen zij ook
vrijdagmorgen niet kwam opdagen is
de politie gaan zoeken, maar hi i tof
aan het tijdstip van het vertrek van
het schip nog niets gevonden.
In arren moede trok het echtpaar
Joosten zonder Paula naar Amster
dam om zich in te schepen en eerst
nadat de Zuiderkruis de sluizen van
LJmuiden was gepasseerd, werd het
meisje opgespoord bij kon nissen in
Geertruidenberg. Voor alle zekerheid
heeft de politie haar in het politie
bureau te Raamsdonkveer ingeslopen.
De vlucht van Paula Bakkers had
inmiddels tot gevolg dat de Zuider
kruis een kwartier te laat uit Am
sterdam is vertrokken.
Tegen betaling van 25 cent per per
soon zijn de koninklijke landgoede
ren „De Horsten" te Wassenaar ge
opend van zondag 5 mei tot en met
19 mei alle dagen.
Op zondagen 5, 12, 18 mei door
het ingangshek aan de Papeweg.
Op werkdagen tussen 5—19 mei
door het ingangshek aan de Rijks
straatweg no. 557.
Op genoemde zondagen wegens ge
vaarlijk oversteken op de Rijksstraat
weg, door de ingang aan de Papeweg.
De Papeweg is gelegen tussen „Den
Deijl" te Wassenaar en Voorschoten.
Slinger- chauffeur voor rechtbank
Met bevestiging van het vonnis, dat door de niet volkomen correcte wij
de rechtbank te Alkmaar in de herfst
van het vorig jaar heeft uitgesproken,
heeft de procureur-generaal bij het
gerechtshof te Amsterdam 229 dagen
gevangenisstraf met aftrek van het
gehele voorarrest (eveneens 229 da
gen) en 5 jaar ontzegging van de rij
bevoegdheid geëist tegen de 61-jarige
makelaar en scheepsbevrachter J. S.
uit Wemeldinge, die op 11 maart
1956 uit Alkmaar komend eerst in
Heiloo en later in Castricum slinge
rend met zijn auto rijdende tot 3-maal
toe bijna wachtmeesters der rijkspo
litie, die hem trachtten aan te houden,
omver reed.
Hij was op deze gevaarlijke tocht
tot voorbij Beverwijk door ver
schillende auto's achtervolgd, maar
werd tenslotte op weinig spectacu
laire wijze gegrepen. In Beverwijk
gingen voor zijn neus de spoorbo
men dicht en hij stopte normaal. En
kele ogenblikken later sleurden de
wachtmeesters die hem achtervolgd
hadden de man uit de auto.
Ter zitting voerde de verdachte,
die 7 maal op het strafblad voor
komt, en in Rotterdam al eens was
veroordeeld wegens het besturen van
zijn auto in dronkenschap, aan, dat
hij aan suikerziekte lijdt en dat dit
de reden van zijn vreemd gedrag ge
weest is. Hij ontkende op de bewuste
dag sterke drank te hebben gebruikt
en zei het antwoord schuldig te moe
ten blijven op de vraag waarom hij
geen gevolg had gegeven aan de
stoptekens.
„Ik kan mij van die hele rit nl. niets
meer herinneren", hield hij vol. Hij
bleef dus ook het antwoord schuldig
op de vraag van de president hoe hij
dan wel zeker wist niets te hebben
gedronken.
In het politiebureau was een zij
het niet geheel volledige bloed
proef genomen die een alcoholgehalte
van 1.75 pet. uitwees. De verbalisant
had een zeer sterke alcohollucht in
de auto waargenomen.
Mr. B. J. Asscher vroeg het hof
zijn cliënt vrij te spreken.
De uitslag van de bloedproef was
ze waarop ze genomen was, volgens
hem niet betrouwbaar. Als gevolg van
de suikerziekte had verdachte vol
gens de raadsman al eens eerder een
soort bewustzijnsinzinking gehad. Het
hof zal op 17 mei arrest wijzen.
Dienstbode door
„mevrouw" getuchtigd
Wat deed dat water
in die koekepan?
In vierde instantie werd gisteren
door het Amsterdamse gerechtshof
een ruzie behandeld, die in het voor
jaar van 1956 losbrandde tussen een
33-jarlge hulsvrouw en haar 21-jarig
dienstmeisje.
Aanvankelijk was de mevrouw
door de politierechter, op grond van
opzettelijke mishandeling, veroor
deeld tot een boete van 75 gulden.
De verdachte hield echter, tegen
de mening van de politierechter in,
staande dat zij haar dienstbode al
leen wat water over het hoofd had
willen gooien. Ze erkende, dat ze
daarbij het meisje pijnlijk had ge
raakt. Het Haagse Hof, dat de zaak
vervolgens behandelde, deelde de
mening van de Rotterdamse politie
rechter, reden waarom de Hoge Raad
der Nederlanden het geval naar Am
sterdam verwees.
Gisteren concludeerde de procu
reur-generaal aldaar tot vrijspraak
omdat hfj het verweer van verdachte
wel aannemelijk achtte. Uit getui
genverhoor kwam vast te staan, dat
de werkgeefster haar dienstmeisje
wel meer een afstraffing had toege
diend.
„Omdat ze zo brutaal was" had
mevrouw haar enkele slagen op het
hoofd toegediend met een natte af-
droogdoek.
Uitspraak volgt.
Het was een weeck van veele goede gaeven
en koninghinnedagh, het jaerlyks vreughdefeest.
De lint j ens woeyen uyt naer honderdtallen braeven
en de medaillenstroom is maer weer ryck geweest.
Er quaemen officieren, commandeuren
en ridders sonder tal, zo man als vrouw.
Het was als yeder jaer weer 't sellefde gebeuren
van 't groote loon voor moed, beleyd of trouw.
Ick heb dit jaer myn lint nogh niet gekreeghen,
al wacht lek daerop reeds so langhe, langhe tyd.
Ben ick dan niet als d'anderen so gedeeghen
dat men aen my wil oock so'n lint jen quyt?
Geen bronsen plack selfs kon er ooverschieten
en spreeck dan nogh maer niet van silver of van goud.
Er moet weeral een heel jaer nogh vervlieten.
Het is maer raer verdeeld; sulx heyt me steeds berouwd.
IWIaer blyf ick, Horstendael, van lintjes dan verstoocken,
toch fier in 't cnoopsgat stack oock ick een cnoop,
oraengien gecouleurd. Want liefde, ongebroocken,
doorgloeyt myn borst voor 't vorstenhuys en hoop
dat 't langhe nogh magh syn. De nieuwe ridd'ren wensch
ick heel veel geluck en van hun lint playsier.
Wie of het sy, in Leyden of daeromme. Elck mensch
gun ick dat plack of lint syn trouwe boesem sier.
/^•eluk wensche ick oock weer aen de houwelyckspaeren
in Leyden: Vinkestijn, en Matze (Haeserswou).
Met kind en maegh sal God hen langh nogh spaeren
tot loon voor vyftich, sestich jaeren huwelyckstrouw.
Weemoedigh wasset scheyden van pleeghouders en kind'ren
die weer naer 't eyghen vaederland syn terugh gegaen.
Die scheydingh moghe dan toch niet verhinderen
dat vreughde sy om wat aen hen is wèl gedaen
f^ie in het eyghen land so veel ontbeeren moeten,
*-* verdreeven als sy syn van hoff en huys en haerd.
Wa rom toch moeten sulcke cleenen boeten?
Waer-m is hen, so jongh, geen ongeluck bespaerd?
Och, vraeghe niet waerom. Denck liever aen de vryheyd
die wy te naeste weeck in 't land weer vieren gaen.
Een vryheyd die ons toch so lief en nae aen 't nert leyt;
wy weeten 't allen wel maer dencken niet daeraen.
f^e dooden syn gegaen, die voor de vryheyd vielen,
waer oock ter waereld sy gestreeden hunnen stryd
die oock de onse was. God hebbe hunne sielen.
De vlagh die waeyt halfstock, maer sy syn uyt de tyd.
Wy neemen 't leeven licht, bepereken de besteedingh
soals ons opgeleghd in onser vryheyd naem.
Waerom en sou het niet? Gaet elcke volcksgeleedingh
niet aen 't bepereken so 't past in eyghen craem?
\7oor 't licht der vryheyd vlood het duyster heenen,
dat vieren wy (tsy min of meer) den vyfden Mey. -
Het rood-wit-blauw in top en van de vloer de beenen.
Sonder bepereking dan neem dat maer aen van my.
WILLEM VAN HORSTENDAEL.
Hollandse Nieuwe
10-15 pet duurder?
Het bestuur van het produktschap
voor vis en visprodukten heeft de
minimumaanvoerprijzen voor gezou
ten haring voor het seizoen 1957—
1958 vastgesteld. De regeringsver
tegenwoordiger wees erop dat de
nieuwe prijzen een verhoging van 10
tot 15 procent inhouden en hij zei dat
het niet zeker is of de regering in
verband met de prijsstabilisatie daar
mee genoegen zal nemen.
De reders zullen hun argumenten
gestegen exploitatiekosten, o.m.
door de gestegen gasolieprijzen, ver
anderingen in de loonovereenkomst,
ongunstiger bedrijfsresultaten, vrees
voor overbevissing van de Noord
zee waar moeten maken. Er werd
nog opgemerkt, dat die prijzen wei
nig invloed op het binnenland zul
len hebben, daar de haring voor 70
procent wordt uitgevoerd.
Een vertegenwoordiger van de mi
nister van Landbouw, Visserij en
Voedselvoorziening merkte nog op,
dat het mogelijk is, dat de minister
voorbehoud zal maken, aldus meldt
„Trouw".
Jeugdige taxi-bandiet
in België gegrepen
t -De. 17-jarige jongen uit Hendrik
Ido Ambacht, die dinsdagavond met
een kameraad van 14 4aar in Rotter
dam een taxi-chauffeur heeft over
vallen, is op zijn vlucht door de Bel
gische politie te Charleroi aangehou
den.
De damesfiets, die hij in Rotterdam
gestolen had, he^ft hij aan de Belgi
sche grens achtergelaten en zich te
voet naar Antwerpen begeven, waar
hij opnieuw een rijwiel stal en naar
Charleroi fietste. Hij zal aan de Ne
derlandse politie worden uitgeleverd.
EEN JAN STEEN CADEAU.
Mej. M. C. van den Honert te Bla-
ricum heeft aan de Staat der Neder
landen, ter plaatsing in het Maurits-
huis te 's-Gravenhage, ten geschen
ke aangeboden een schilderij van
Jan Steen, voorstellende „De Kan
deelmakers". Dit werk vormt een
aanwinst voor het Mauritshuis te
meer omdat het een facet van Jan
Steen toont, dat in dit museum ont
brak.
Varkensgekrijs veroor
zaakt slapeloze nachten
Een groot aantal inwoners van
Naarden en Bussum heeft zich in
een verzoekschrift gericht tot Gede
puteerde Staten van Noord-Holland
om uitbreiding van het slachthuis te
Bussum te voorkomen, daar genoem
de inwoners in hun nachtrust ver
stoord worden door het wilde gekrijs
van varkens.
Zij geven met verontschuldigde eer
bied te kennen, dat „vooral op don
derdagen en vrijdagen in de voor de
nachtrust bestemde tijd de reeds eer
der tot stand gekomen uitbreiding
van de slachtafdeling gepaard pleegt
te gaan met zodanig lawaai, dat de
nachtrust van de omwonenden wordt
gestoord, aangezien de werkzaamhe
den tot diep in de nacht voortduren.
Dat tevens op sommige werkdagen
des morgens vroeg, wanneer de
nachtrust der omwonenden nog niet
is beëindigd weer met de slachthuis-
arbeid pleegt te worden begonnen,
waarbij het varkensgeschreeuw en
het geschreeuw van het slachthuis-
personeel ertoe leiden, dat de nacht
rust der omwonenden ontijdig wordt
beëindigd". De omwonende klagers
verzoeken Ged. Staten het besluit
van de Bussumse gemeenteraad van
3 april, waarbij tot uitbreiding werd
besloten, te vernietigen.
DE
DOOR WILLIAM BYRON NJOWERY
3).
„Ik ja, ik ontmoetteDat
was gisteravond aan de mond van
de Dunbar. Tegen donker kwam hij
in mijn kamp, leende wat eten en
kookte op mijn vuur, en we praat
ten nog een beetje voor het slapen
gaan. Toen ik vanmorgen opstond,
was hij al weg. Maar luister eens
hy kan mijn goud niet hebben weg
genomen. Ik sliep met de knapzak
onder mijn hoofd".
„Wie was die man?", vroeg Joan.
„O, het was wasnu ik er
over denk, heeft hij zijn naam niet
gezegd en ik heb er niet naar ge
vraagd. Ik noemde hem gewoon „ka
meraad".
Joan Hastings keek Alan een ogen
blikje medelijdend aan.
„De man heeft u bestolen, mr.
Laramie. U had ver geroeid, u was
moe en sliep vast, en zo kon hij uw
goud wegnemen zonder u wakker te
maken! Hij verving het goud door
zwaar zand, opdat u uw verlies niet
zou bemerken voordat het te laat
was".
Alan's gedachten vlogen terug
naar het kamp van de vorige avond
en de lenige onbekende met de schit
terende ogen, die op de gloed van
zijn kampvuur was afgekomen, naar
hun gesprek en zijn onschuldige op
merking, dat hij die zomer goud ge
wassen had en voor zevenhonderd
dollar stof uit de bergen meebracht.
Die man had hem ongetwijfeld be
stolen, zoals Joan Hastings zei.
Terwijl hy naar het hoopje zand
staarde, drong het langzaam tot hem
door, dat zijn goud, zijn kostbaar
goud, waarvoor hij de hele zomer
gezwoegd had? weg was; dat hij geen
cent bezat, niets dan zijn versleten
kleren. Met een schok besefte hij
verder, dat zijn laatste jaar aan de
universiteit, zijn examen in de geolo
gie en de hele, rozige toekomst plot
seling in rook waren opgegaan
hem ontstolen door een gemene
dief.
„Het spijt me voor u", zei Joan
zacht, getroffen door de smart in zijn
grijze ogen. „Het spijt me vreselijk,
meneer Laramie. U was te goed van
vertrouwen".
Alan bevochtigde de lippen.
„Maar maar als iemand voed
sel van je aanneemt en zich warmt
aan je vuur, verwacht je toch niet
dat hij je als dank daarvoor zal be
roven. Dat heeft hij gedaan de
rat". Hij wierp het zand op de vloer,
balde de vuisten en Joan aanziende,
zei hij, half in tranen. „Ik ga terug
de rivier op. Ik zal die kerel wel
krijgen, ik haal mijn goud terug, ik
zal die hond levend villen".
Zachtjes wees zij hem terecht.
„Hij is intussen al in de wildernis
verdwenen en het is nogal een uit
gebreid terrein, waarin u hem moet
zoeken".
„Ik volg hem tot in Alaska. Ik
zal hem krijgen, al duurt het een
jaar! Ik zal me niet zo laten beste
len zonder...."
Hier werd hy onderbroken door
een hand op zijn schouder. Hij keer
de zich om en stond tegenover kor
poraal Eric Norman, en de ogen van
de Bereden Politieman waren scherp
en wantrouwend.
Door de open deur volgde de Crees
en mestiezen van de aanlegplaats
Norman en omringden de nieuwaan-
gekomene. Bij het zien van Normans
strenge gelaat beving hem een ang
stig voorgevoel. Hij kon niet weten
dat hier in Lac L'Outre lang drei
gende gebeurtenissen plotseling tot
uitbarsting waren gekomen, als een
lawine neerstortend, en dat hij, de
argeloze vreemdeling, op het punt
stond, hierdoor te worden meege
sleurd; maar hij voelde instinctief
dat er gevaar dreigde.
„Waar kom je vandaan, Laramie?
als je zo heet", vroeg Norman.
„Waar ik woon. bedoel je?", sta
melde Alan, geschrokken door de on
heilspellende veranderde houding
van de politiebeambte. „Ik heb ei
genlijk geen woonplaats of familie,
's Winters studeer ik aan de univer
siteit en 's zomers ga ik hier of daar
werken".
Joan Hastings nam het woord.
„Eric, hy heet werkelijk Alan La
ramie; dat weet ik".
Norman keek haar aan. „Weet je
dat zeker, Joan?"
„Positief".
Norman keek weer naar Alan.
Door het wantrouwen heen schemer
de zijn instinctieve sympathie.
„Wat voer je in deze streek uit,
Laramie?"
„Ik heb goud gewassen, langs de
Sultena".
„Laat je stof een zien".
„Ik ik heb niets meer".
„Hoezo?"
„Ik ben gisteravond bestolen, pen
kerel gapte me alles af".
Normans gezicht verried spijtige
teleurstelling. Langzaam zei hij;
„Ik verwachtte ook niet, dat je goud
stof zou hebben. Vertel me eens. La
ramie, waar was je vier dagen ge
leden?"
„Wel, in het noorden, bbven de
Sultena Splitsing. Vier dagen gele
den verliet ik juist de Grizzlies".
„Als je dat kon bewijzen, vriend!"
„Wat bewijzen?"
„Waar je vorige dinsdag was".
„Bedoel je, of ik daar iemand ont
moet heb? Nee, natuurlijk niet. Er
leeft daar niemand, zelfs geen In
dianen. Maar ik was er".
„Ik zou je graag geloven", ver
klaarde Norman, „maar ik heb be
wijzen van het tegendeel" Hij vroeg
ineens: „Hoe komt dat pak bont in
je kano?"
In zijn verdriet over het verlies
van het goud had Alan helemaal het
pakket bont vergeten, dat de vreem
deling hem de vorige avond had toe
vertrouwd, maar Eric Normans vraag
bracht het in zijn herinnering terug.
„O", legde hij verlegen uit, „dat
heeft iemand me gegeven. Gister
avond aan de mond van de Dun
bar".
„Iemand wie?"
„Ik weet zijn naam niet en ook
verder niets van hem. Hij praatte
als een woudloper of zo", antwoord
de Alan openhartig. „Ik ontmoette
hem toevallig en hij vroeg me, of ik
dat pak wilde meenemen en het bij
de Factorij aan de Landing afgeven
en ik zei „Best", maar luister eens
wat is er eigenlijk aan de hand?
Waarom vraag je me dit alles?"
Norman keek hem met Ijzig onge
loof aan. „Zo. Je loopt iemand tegen
het lijf, een onbekende zo maar
'n man en hij geeft je voor dui
zend dollar pelswerk mee! Dat is
nogal dunnetjes, vrind. Ik hoopte
dat je een verklaring had, en in
geen doorzichtig leugentje".
Hij maakte een gebaar dat scheen
aan te geven, dat zijn laatste hoop
op de onschuld van de ander ver
vlogen was.
Alan riep strijdlustig. „Waag het
niet, me een leugenaar te noemen,
jij! Ik vertel je de waarheid. Als je
me niet gelooft, kun je naar de maan
lopenl Wat wil je van me?"
Wordt vervolgd).
