Wie puzzelt mee
De Ringeling sch
ZATERDAG 30 MAART 1957
DE LETDSE COURANT
PAGINA 9
Horizontaal: 1. vogel, 7. looizuur, 13.
hemelgeest, 14. niet dezelfde, 15. ge
neesheer, 17. strookje, 19. zwakke, 21.
doorweekt, 23. achterdeel v. d. hals,
25. zandheuvel, 26. wortelstronk, 29.
staartster, 31. eenmaal, 32. gevierde
zangeres, 33. inlandse sigaar (mal.),
37. muurvlakte tussen twee ramen,
41. vrouw van Jacob, 42. plomp, 44.
huisdieren, 45. hoekpijler, 47. vreem
de taal, 49. honingdrank, 50. dorp aan
de Rijndijk, gem. Eist, 52. marterach
tig roofdier, 54. landschap van Pale
stina, 55. voorheen.
Verticaal: 1. in elkaar gevlochten
ring van bloemen, 2 zuiver gewicht,
3. meisjesnaam, 4. rijksgrens (afk.),
5. Europeaan, 6. aanloop, 7. opgege
ven werk, 8. voorvoegsel, 9. na dato
(afk.), 10. keurig, 11. godin van de
vrede, 12. muggenlarve, 16. knaagdier,
18. vruchtje, 20. stok, 22. witte popu
lier, 24. bladerkroon, 27. Javaanse
huisvogel, 28. boomloot, 29. hoender
achtige vogel, 30. mens, 33. kruipend
dier, 34. telwoord, 35. houten klepper,
36. gesloten, 38. zeeschade, 39. land in
Europa (afk.), 40 fijne haren zeef,
42. meisjesnaam, 43. soort van anti
lope, 46. hogepriester te Silo, 47. ri
vier in Engeland, 48. sociëteit (afk.),
49. voorzetsel, 51. inhoudsmaat (afk.),
53. trustee (afk.).
Een goede oplossing van de bijgaan
de puzzel wordt deze week gehono
reerd met een sigarettenkoker. Voorts
staan een sieraad en een boek ter be
schikking. Daartoe moeten de inzen
dingen voor vrijdagmorgen in het be
zit zijn van de Puzzelredaktie van de
Leidse Courant. Denkt u vooral om
dat laatste: stuurt u de oplossing aan
de puzzelredaktie, dan is de kans op
vergissingen ten minste kleiner.
OPLOSSING VAN VORIGE WEEK.
Horizontaal: 1. arm, 4. stengel, 10.
luit, 12. tas, 13. ree, 14. Tweed, 16. ik,
17. bint, 18. prove, 20. hoes, 21. al, 23.
energiek, 25. non, 27. al, 28. ant, 29.
stunt, 31. Dekan, 35. eer, 37. te, 38.
are, 39. stukwerk, 42. ar, 43. ster, 44.
arena, 46. Pool, 47. hl., 46. Nethe, 50.
ale, 51. ree, 52. loon, 53. fornuis, 54.
les.
Verticaal: 1. althans, 2. ruw, 3. Miep,
4. stier, 5. tak, 6. es, 7. Griek, 8. eens,
9. Let, 11. tere, 15. donateur, 17. boete,
19. vel, 20. hinderen, 22. lot, 24. ga,
26. nu, 30. netel, 32. ka, 33. ara, 34.
nergens, 36. R.-K., 37. ter, 39. stoer,
40. Wales, 41. knel, 43. solo, 45. atol,
46. paf, 47. hei, 49. hoe, 51. Ru.
Het geluk was deze week met C.
Langezaal sr.. Nieuwe Rijn 7 te Lei
den. Hij werd winnaar van de taart,
die we de vorige week in het voor
uitzicht stelden. Het sieraad kwam
terecht bij mej. A. van Dijk W. J. dr.
Hooftstraat 153 te Alphen a. d. Rijn
en het boek werd toegewezen aan
Gerard Booy, Molenstraat 47 in Sas-
senheim. De prijzen zullen worden
thuisgestuurd.
Aetherklanken
ZONDAG.
HILVERSUM I. 402 m.
8.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.30 IKOR.
12.00 AVRO. 17.00 VPRO. 17.30
VARA. 20.00—21.00 AVRO.
8.00 Nieuws. 8.18 Weer of geen
weer. 9.45 Geestelijk leven, caus.
10.00 Voor de jeugd. 10.30 Doopsge
zinde kerkdienst 11.30 Vragenbeant
woording. 12.00 Lichte muz. 12.30
Sportspiegel. 12.36 Even afrekenen,
Heren! 12.45 Dansmuz. 13.00 Nieuws.
13.05 Meded. of gram. 13.10 Voor de
strijdkrachten. 14.00 Boekbespre
king. 14.20 Omr.ork. 15.30 Het Gul
den Vlies, hoorsp. 15.55 Dansmuz.
16.30 Sportrevue. 17.00 Gesprekken
met luisteraars. 17.15 Het platteland
nu. 17.30 Hoorsp. v. d. Jeugd. 17.50
Nieuws en sportuitsl. 18.05 Sport-
journ. 18.30 Strijkens. 19.00 Op de
keper beschouwd. 19.30 Het huis is
te klein, hoorsp. m. muz. 20.00 Nws.
20.05 Gevar. muz. 20.50 De gouden
vlinder, hoorsp. 21.30 Alsof het gis
teren was. 22.20 Joum. 23.00 Nieuws.
23.15 Schaken. 23.20—23.55 Met de
Franse slag.
HILVERSUM II. 298 m.
8.00 NCRV. 9.30 KRO. 17.00 IKOR.
19.00 NCRV. 19.45—24.00 KRO.
8.00 Nieuws en weerber. 8.15 Or-
gelconc. 8.30 Morgenwijding. 9.15
Vocaal ens. 9.30 Nieuws. 9.45 Gram.
9.55 Hoogmis. 11.30 Kamerork. en
9oliste. 12.06 Instr.octet. 12.20 Apo
logie. 12.40 Instr.trio. 12.55 Zonne
wijzer. 13.00 Nieuws en kath.nieuws.
13.10 Radio Dansconcours. 13.45
14.30 Bariton en piano. 15.00 De kerk
Boekbespr. 14.00 Voor de kinderen,
van heden en de wereld van mor
gen, caus. 15.26 Pianorecital. 15.50
Lichte muz. 16.15 Sport. 16.30 Ves
pers. 17.00 Rep. 16.00 De kerk aan
het werk. 18.15 Filmrubriek. 18.45
Muzikale caus. 13.30 Overpeinzingen
van een dorpsdominee. 18.40 Radio-
schipperscatechisatie. Nieuws uit de
keiken. 19.05 Gram. 19.25 Zondag
avondgesprek: De angst in het leven
van de mens. 19.45 Nieuws. 20.00
Gevar.orogr. voor de strijdkrachten.
20.30 Act. 20.45 De gewone man.
20.50 Cabaret. 21.00 U bent toch ook
van de partij?, caus. 21.30 De witte
hel. hooT^p. 22.20 Promenade Ork. en
soliste. 22.45 Avondgebed en lit. kal.
23.00 Nieuws. 23.15—24.00 Stedel.
orkest van Utrecht en sol.
TELEVISIEPROGRAMMA'S
NTS. 20.15—21.45 Relais van de
Duitse Televisie. TV-quiz in kermis-
sfeer.
MAANDAG
HILVERSUM 1. 402 m.
7.00—24.00 NCRV.
7.00 Nieuws en SOS-ber. 7.10 Ge
wijde muz. 7.30 Gram. 7.45 Een
woord voor de dag. 8.00 Nieuws en
weerber. 8.15 Sportuitsl 8.25 Gram.
9.00 Voor de zieken. 9.25 Voor de
vrouw. 9.30 Gram. 9.36 Waterst. 9.40
Mastklimmen. 10.10 Gram. 10.30
Theologische etherleergang. 11.10
Gram. 11.20 Gevar.progr. 12.26 Voor
boer en tuinder. 12.30 Land- en
tuinb.meded. 12 33 Gram. 12 45 Va-
kantietips. 13.00 Nieuws. 13.15 Con-
certork. 13.45 Gram. 14.05 School
radio. 14.30 Gram. 14.45 Voor de
vrouw. 15.15 Lichte muz. 15.40 Kla
vecimbel voordr. 16.00 Bijbellezing.
16.30 Kamermuz. 17.00 Voor de kleu
ters. 17.15 Voor de jeugd. 17.30
Gram. 17.40 Beursber. 17.45 Rege-
ringsuitz.: Rijksdelen overzee. We
tenschappelijk onderzoek Suriname-
Nederlandse Antillen, door mr. Jo-
hanne Felhoen Kraal. 18 00 Orgel
spel. 18.30 Sportpraatje. 18.40 Eng.
les. 19.00 Nieuws en weerber. 19.10
Nederl volksliederen. 10.30 Volk en
Staat, caus. 19.45 Boierspel. 20.00
Radiokrant. 20.20 Lichte muz. 20.45
Tam-Tams voor Bokulu, hoorsp.
21.25 Gram. 21 45 Lichte muz. 22 00
Boekbespr. 10 Kamerkoor. 22 35
Gram. 22.45 Avondoverdenking.
23 00 Nieuws. 23 15 Gram.
HILVERSUM n. 298 m.
7.00—24.00 AVRO.
7.00 Nieuws. 7.10 Gym. 7.20 Gram.
8.00 Gram. 8.15 Gram. 8.45 Idem.
9.10. De groenteman. 9.15 Gram. 9.40
Morgenwijding. 10.00 Gram. 11.00
Hersengym. 11.20 Gram. 11.30 School
radio. 1200 Orgel en zang. 12.30
Land- en tuinbouwmededelingen.
12.33 Voor het platteland. 12.43
Gram. 13.00 Nieuws. 13.15 Meded. of
gram. 13.20 Metropoleorkest. 13.55
Beursber. 14.00 Voor de vrouw. 14.45
Pianorecital. 15.15 Voordracht. 15.30
Gram. 17.00 Lichte muz. 17.30 Voor
de jeugd. 17,50 Mil. comm. 18.00
Nieuws. 1815 Gevar. muz. 18.50 De
plaats van Nederland in het huidige
Europa, caus. 19.00 Volksliederen.
19.18 Muzikale caus. 19.30 Orgelspel.
19.45 Regeringsuitzending: Landb.-
rubriek: 1 Nogmaals: de aardstralen.
2. Atoomenergie in de landbouw. III.
20.00 Nieuws. 20.05 De radioscoop.
22.40 Volksmuz. 23.00 Nieuws. 23.15
Beursber. 23.16 Rep. schaken. 23.21
Onze buitenlandse correspondenten
Televisieprogramma's.
VPRO: 20.30 Rotonde. 21.00 Fla
mingo's tellen tot drie, gesprek. 21.15
Uitgerust uitrusten, rep. 21.45 Dans
feest in Nigerië.
Het gaat mij het meest aan het hart,
dat we nog eerste klasse betaald
hebben.
Niet goed, geld terug. De amb
tenaar fronste nadenkend de wenk
brauwen en vroeg zijn bezoeker:
Heb ik u al eens niet eerder gezien?
Ja, zei de bezoeker. Ik kom u
vragen of u denkt, dat het eerlijk is,
van de vergissingen van anderen te
profiteren.
Natuurlijk niet, zei de ambte
naar zeer beslist.
Zo zei de bezoeker. Geef me
dan maar eens gauw die 25 gulden
terug, die ik u een maand geleden
heb betaald voor m'n huwelijksinze
gening.
Pantoffelhfld. Als ik een schoon
moeder zou krijgen, die de baas wil
de spelen, zou ik er korte metten mee
maken. Ik zou haar eenvoudig over
de knie nemen.
Zeg, zou je niet met mijn doch
ter willen trouwen?
Verschil. Net gebeurde in New
York.
Geef mij een sandwich met sar
dines, zei mr. Ekhammer tegen de
kellner.
Amerikaanse of geïmporteerde?
Wat is het verschil?
De geïmporteerde kosten vijf
cent duurder!
Nou, geef me dan maar Ameri
kaanse! Denk je soms, dat ik de boot
reis van jouw geïmporteerde sardi
nes wil betalen?
Beste pak. Eindelijk kreeg de
politie de beruchte inbreker, die al
zo vaak gezeten had. maar die een
paar weken terug uit de gevangenis
was ontsnapt (zo iemand als Gerrit
de Stotteraar) dan toch nog te pak
ken. Hoewel het een grote sterka
kerel was. bijna een hoofd groter
dan de agent, liet hij zich kalm mee
voeren.
Er was een opstootje geweest, toen
hij werd gearresteerd, maar toen de
mensen zagen, dat er verder niets
Ïcbeurde, dropen ze teleurgesteld af.
ie politie-agcnt, die al heel wat in
zijn leven had meegemaakt, was ver
wonderd.
Waarom liep Je zoo kalm mee?
vroeg hij, toen ze op het bureau wa
ren gekomen.
Nogal 1
breker. Ik heb m'n beste pak aan.
1 logisch, ntwoordde de in-
Altijd zuinig! De Schotse boer
was in de mestput gevallen en
schreeuwde om hulp. Zijn vrouw
kwam hard aanrennen en keek ver
schrikt over de rand.
Probeer boven te blijven!, riep
ze. Ik zal de arbeiders gaan roepen!
Wacht even! riep hij naar boven.
Hoe laat is hef
Tien minuten over half twaalf.
Ga zo dan om twaalf uur halen,
want dar hebben ze schafttijd. Ik
blijf die twintig minuten nog wel
rondzwemmen.
Maar u spaart toch een hoop geld,
vader! Ik kan dezelfde schoolboeken
volgend jaar ook nog gebruiken.
EEN TROUWE VRIEND
Een paar dagen later gaat Max met
de rode kruis-colonne mee op reis naar
het front. Vader brengt hem naar de
trein. Robbie en moeder hebben thuis al
afscheid genomen. Een vriendelijke
zuster pakt Max aan en ze belooft goed
voor hem te zullen zorgen. Dok belooft
ze af en toe een bericht te sturen, hoe
de hond het maakt. Vóór Max de trein
in gaat. krijgt hij een plankje aan zijn
halsband met zijn naam en adres er op.
Toen vader afscheid nam leek het net
of Max vochtige ogen had en langer dan
anders gaf hij vader nog een afscheids-
poot De tocht naar het front duurde
lang. doch er werd onderweg goed voor
de dieren gezorgd. Er waren ook paar
den en postduiven in die trein.
Dicht bij het oorlogsfront werden de
honden in kennels ondergebracht. Ze
moesten eerst wennen aan het geraas en
geknetter van de bommen en de mitrail
leurs en na een aanval werden ze ge
oefend in het zoeken van de gewonden.
Dat was een geduldwerkje maar toen
Max eindelijk zover geoefend had. dat
ze hem wel los durfden laten, kon hij
aan zijn werk beginnen. Dan werd hij
na een aanval van de vijand er op uit
gestuurd, omhangen met twee tasjes,
waarin verband en medicijnen zaten. Dan
besnuffelde hij de gewonden, die meestal
buiten kennis lagen en met zijn dieren-
instinct constateerde hij dat er nog leven
in die mensen was. Met zijn poot waar
schuwde hij dan of hij belikte het ge
zicht. Soms bleef hij als een trouwe
waker liggen tot de gewonde ontwaakte
en zo goed en zo kwaad het ging maakte
de gewonde dan gebruik van de genees
middelen of het verband, dat in de tasjes
geborgen was.
Het legerkamp was vlak aan een rivier
gelegen en toen gebeurde het op een
dag, dat een boot met soldaten door een
bom, uit een vliegtuig geworpen, werd
getroffen. Het was een paniek. De boot
brak vrijwel onmiddellijk in tweeën en
de arme slachtoffers dreven op het
woelige water. Sommigen konden zwem
men. maar de meesten konden door hun
kleding niet veel uitrichten. De kom-
mandant beval de honden los te laten.
Het werd een wedstrijd wie er het eerst
was en de honden verrichtten prachtig
reddingswerk. Onvermoeid zwommen ze
steeds weer terug om de drenkelingen
naar de wal te slepen en daarbij was
Max één van de besten. De komman-
dant hield aantekening van het aantal
geredden terwijl de zusters de mensen
verder verzorgden. Een paar dagen later
had er een eenvoudige maar indrukwek
kende plechtigheid plaats. De komman-
dant in zijn beste uniform, de zusters in
schone witte schorten en de honden
mooi opgekamd en met splinternieuwe
dekjes aan. De muziek speelde een vro
lijke mars. De kommandant sprak over
de heldendaden door de honden ver
richt en toen moest iedere hond naar
voren komen om een ridderorde te ont
vangen. die op de dekjes werden opge
speld. Onze Max kreeg er liefst drie.
maar die snapte niet veel van die hoge
onderscheiding want hij had veel meer
aandacht voor de schotel lekkere kluiven
die ze als traktatie kregen.
Weer was er een groot bombardement
geweest en de honden deden als altijd
weer prima werk. De laatste vliegtuigen
waren al uit het gezicht verdwenen toen
er één terugkeerde en nogmaals met een
mitrailleur het terrein bestookte. De
honden kenden geen angst. Ze bleven
gewoon doorgaan met hun werk. tot
opeens onze Max jankend neerviel. Hij
was door een kogel getroffen. Enige
soldaten brachten hem weg naar het
hospitaal. De dokter onderzocht de ge
troffen poot en zag dadelijk, dat er
niets meer te redden viel. De poot was
totaal versplinterd en zou afgezet moeten
worden. De hond werd op een tafel
gelegd en dadelijk werd de operatie ver
richt. Iedereen had medelijden met hem.
't Was ook zo'n zielig gezicht, die flinke
ranke hond met nog maar drie poten.
De wond genas snel en het lopen op drie
poten leerde hij ook in korte tijd aan.
maar hij werd afgekeurd voor de dienst
bij het rode kruis. Op zyn dekje kwam
er weer een nieuwe medaille bij, zodat
er nu vijf op prijkten.
Op een morgen haalde Robbie een
brief van het Rode Kruis uit de bus.
„Zeker weer een bericht van Max",
dacht hij. want in de vorige brief had
een zuster in geuren en kleuren het
mooie reddingswerk van de hond be
schreven toen de boot gezonken was.
„Mama, een bericht van Max", holde
hij naar boven, waar zijn moeder de
slaapkamers aan het stoffen was. Moeder
deed de brief open- en naast elkaar op
het bed gezeten begonnen ze te lezen.
„O, mama, wat vreselijk, Max met
drie poten. Nu kan hij nooit meer met
ons spelen", huilde Robbie, toen hij het
droeve nieuws gelezen had.
„O, jongen, dat zal wel meevallen.
Laten we blij zijn. dat hij nog leeft. En
zie eens hoe dapper hij zich gedragen
heeft. Liefst maar vijf medailles. Gewoon
een hond om trots op te zijn."
Op school was Robbie nog vol over
zijn hond. Iedereen moest het weten. De
vriendjes vonden het ook al even erg
als Robbie zelf. maar toen ze goed en
wel aan het idee gewend raakten, om nu
geen viervoetige maar een drievoetige
makker te hebben, begonnen ze plannen
te maken om de hond een grandioos
welkom te bereiden. In de brief stond
duidelijk aangegeven, met welke trein
Max zou aankomen. Het tijdstip van
aankomst was gelukkig na schooltijd,
anders hadden ze zeker een uurtje vrij
gevraagd.
De hele klas zou aan het station zijn.
Het moest feestelijk zUn. dus ieder
maakte een feestmuts. Er moest muziek
zijn, dus ieder zocht thuis een instru
ment op. zelfs deksels kwamen er aan
te pas. Voorop Robbie met een vlag,
zo marcheerde de ^las naar het station.
De trein kwam binnen. Een soldaat
stapte met Max uit en daar begon de
muziek te schetteren. Robbie kon niet
in het gelid blijven staan. Hij liep naar
voren en viel zijn vriend om de hals.
Max was zichtbaar blij; kwispelend met
de staart uitte hij zijn blijdschap.
In optocht ging het nu naar huis, waar
moeder voor de jongens een verrassing
had. 's Avonds stond er een groot stuk
in de krant met een foto van Max met
het dekje met de vijf medailles.
EINDE.
CORRESPONDENTIE.
Marijke Veen, Lelden. Vandaag ben
jij aan de beurt met je verhaaltje:
IJSPRET.
Het had flink gevroren. De sloten
waren allemaal dicht. Wat was dat fijn!
Kees. Lenie en Riet lagen nog in bed.
Opeens liep de wekker af: riiiiiingü!
Ze stonden vlug op. kleedden en
wasten zich en gingen vlug naar beneden.
„Goedemorgen!" zeiden ze.
„Goedemorgen kinderen! Gaan Jullie
maar gauw eten. Drink maar fijn je
warme thee. want het is koud buiten. Het
heeft flink gevroren."
„Ha fijn, dan kunnen we schaatsen
rijden, lekker, heerlijk", riepen ze door
elkaar. Ze waren in een kwartiertje
klaar met eten. toen bidden en nog even
helpen de tafel afruimen.
„Mogen we nu gaan?"
„Natuurlijk, maar doen jullie je lange
broek aan."
Ja moeder", en weg waren ze om zich
te verkleden en de schaatsen te pakken
„Dag kinders, veel plezier hoor!"
wuifde moeder ze na.
„Waar zullen wc naar toe gaan?" vroeg
Lenie.
„We gaan naar de tankval!" zei Kees
en ze liepen wat ze konden om er vlug
te zijn. Het was er druk. Gauw de
schaatsen ondergebonden en daar gingen
ze. Wat ging het fijn.
„Boem", daar lag Riet.
„Geeft niet hoor. ik sta alweer", riep
ze lachend.
„Zullen we nu eens met drieën achter
elkaar gaan?" vroeg Kees. En daar ging
Lenie voorop en Riet het laatste. Het
ging toch zo fijn. Na een paar baantjes
vroeg Lenie: „Weten Jullie hoe laat het
is?" „Wacht, we zullen het aan die mijn
heer vragen." „Het is kwart voor één",
zei hij.
„Maar dan moeten we vlug naar huls
om te eten", en ze deden hun schaatsen
af en holden naar huis.
Gerda van Tol, Alphen, maakte voor
ons een klein verhaaltje over:
HET ONDEUGENDE POPJE
Kleine Elsje had van oma een pop.'
gekregen en ze noemde het Nellie. Het
was een heel ondeugend popje. Op een
keer was ze in de teil gevallen en nu
was haar mooi zijden jurkje drijfnat.
„Stoute pop. wat heb Jij Je mooie
Jurkje nat gemaakt", zei Els huilend.
Moeder kwam Juist de keuken in en
zei: „Wat heb je nu gedaan?"
Elsje begon nog harder te huilen: „De
p-p-op is in de teil gevallen."
„Sus, sus, huil maar niet hoor. Moeder
zal wel een ander jurkje maken.""
Toen was Elsje weer blij.
Marijke den Dekker, Alphen. Leuk
Marijke, dat je voortaan met ons mee
doet. Je hebt zeker al vaak uitgekeken
of je verhaaltje in de krant stond. Nu.
vandaag ben JU aan de beurt, vertel
maar:
DAT KWAM EB VAN
In een groot bos woonden de elfjes.
Een er van heette Rozelinda. Het was
een allerliefst elfje, maar ze had een
groot gebrek: ze snoepte zo graag.
Op een dag was er groot feest. De
elfenkoningin was Jarig. Alle elfjes moes
ten een dans in de lucht doen. Ze hadden
goed geoefend en het ging toen best.
EindelUk was het dan zo ver, want
iedereen had natuurlijk naar het feest
verlangd. Kijk. daar kwamen de elfjes
al aan. En daar had Je de koningin ook
al. De elfjes begonnen te zingen. De
dans begon. Maar o wee. Roznlinda had
te veel gesnoept en kon nu de lucht niet
meer in. Ze was te zwaar. Ze probeerde
het nog eens en nog eens, maar het ging
niet. Daar stond ze nu. Je begrijpt, dat
de elfenkoningin heel boos was. Dat dit
ook juist moest gebeuren op haar
verjaardag. Maar ja. er was niets oan
te doen. Zo moest voor straf naar de
zwarte man en die woonde midden in
het bos. Ze huilde heel erg, maar dat
hielp niet. ze moest. Bij de zwarte man
kreeg ze geen snoep en een kale boter
ham. Toen ze het snoepen had afgeleerd,
mocht ze weer naar de elfjes terug.
Ria v. d. Geest, Zoeterwoude. Dat
vind ik knapjes gedaan voor een meisje
van acht jaar. Heeft moeder soms ge
holpen? Dat mag wel hoor Dag Rta!
Annie Sassen. Ter Aar. Aardig
broertje heb jij zeg Vertel er eens iets
over, dan kunnen de andere kinderen
ook eens lachen om die stoutigheidjes. Je
versje komt niet in de krant. Het is een
versje uit een leesboekje, dat ik toeval
lig ken. Probeer zelf eens wat te maken.
Theo Slof, Ter Aar. komt ons vertellen
over:
ANNELIES BIJ DE KABOUTERS
Annelies zat in de kamer stil te spelen.
Een poosje later kwamen er een paar
meisjes vragen of Annelies mee naar
het bos mocht.
„Ja", zei haar moeder, „als Jullie n
goed op haar letten."
Annelies liep mee naar het bos en daar
gingen ze wegkruipertje spelen. Anne-
liesje kroop in een holle boom. Geen van
de meisjes kon haar vinden en toen
gingen ze maar naar huis.
De moeder van Annelies werd onge
rust. Ze riep vader en samen gingen zc
aan het zoeken.
Annelies was in slaap gevallen tot ze
opeens wakker werd door een gekriebel
aan haar voet. Ze ging recht zitten
wat zag ze daareen kabouter.
„Ik ben de kabouterkoning", zei hU
Annelies schrok. Ze had al meer ot
de kabouters gehoord.
„Ga je mee naar mUn paleis?" vroeg
de koning.
„Ja, graag", zei het meisje en samen
gingen ze nu de trapjes af in de holle
boom. Annelies was opeens heel klein
geworden.
Het was erg donker op die trap. Toen
kwamen ze aan het paleis. O, wat was
het daar druk. Iedereen was uon het
werk. De koks waren aan het koken en
de hofdames liepen af en aan. 's Avonds
zou er feest zUn. De koning liet haar
het hele palels zien en tenslotte vroeg de
koning of ze nog eens terug kwam. Nu.
dat vond ze fijn. maar ze moest nu eerst
proberen de weg naar huis te vinden.
Toen ze buiten de boom stond kwam er
een Jager aan Deze zag haar staan en
hU vroeg: „Meisje, ben je verdwaald?"
.Ja", zei ze.
De Jager nam haar mee en bracht haar
naar huis. De vader en moeder van
Annelies waren blij. dat ze er weer was
en toen Annelies goed de weg kende,
ging ze nog eens naar de kabouters terug
Marlies Broxtersnan. Warmond. Wel
kom Marliesje in onze nichtjes- en
BMfJaÉkrtag "t Is altijd fijn om er weer
een nieuw familielid bU te krijgen. Je
eerste verhaaltje komt vandaag aan de
beurt.
HOE JANNIE HET PLAGEN
AFLEERDE.
Jannie was een lief blond meisje met
een lange paardestaart. 't Was erg Jam
mer. dat ze zo graag plaagde. Op een
middag ging moeder naar de stad om
te winkelen. Jannie had geen zin om
mee te gaan, dus bleef ze thuis. Ze ver
veelde zich al gauw. Wat zou ze nu weer
eens gaan doen? Daar zag ze poesje
zitten. Jannie ging bij haar zitten op de
grond en ging haar met een stokje zitten
plagen. Zc was zó verdiept, dnt ze niet
eens merkte, dat haar broer Marticn
binnenkwam Zachtjes op de tenen ging
hU naar Jannie toe en bond haar paar
destaart aan de stoelpoot vast en daarna
ging hU weer zachtjes weg om met zijn
vriend te gaan spelen. Een poosje later
wou Jannie gaan lezen. Ze stond op maar
gaf een gil van pijn Ze kon niet los en
moest een heel tijdje bHjven zitten tot
moeder thuiskwam. Moeder wilde weten
hoe dit gekomen was en toen zei ze:
.Jannie. dit is een goede les voor Je."
En Jannie beloofde, dat zij het nooit
meer zou doen. Ze heeft woord gehouden
Henny Jansen. Llsae, komt ccn leuk
verhaaltje vertellen over:
HOE PIET KLAAS VAAK POPTE
Als Pietje nog wat op wou blUven,
kwam altijd Klaas Vaak. Op zachte
tenen sloop hij de kamer in. strooide
wat zand in Piet zijn ogen en weg was
hij. Zo'n valsaard. Dan wou Piet nog wat
in zijn prentenboek kijken, maar jawel,
telkens vielen zijn ogen dicht. Piet werd
er soms boos om.
„Waarom komt die vent niet een
uurtje later?" bromde hij.
„Vraag het maar eens aan hem zelf',
zei moeder.
Nu, dat zou hU ook wel. Als hU Klaas
Vaak maar eens te zien kreeg. Maar Je
zag hem nooit. 11U hield zich altijd
schuil, alleen merkte Je aan Je ogen, dat
hU er geweest was m dan was het te
laat Dan was hij allang dc kamer weer
uit.
.Jk zou me aan die /andman niet
storen, zei zUn zus Lena, „ik zou wakker
blijven
..Maar mijn ogen vallen altUd vanzelf
toe", en Piet keek heel zuur.
Vanavond wou hij toch eens proberen
of zUn ogen niet open konden blijven.
HU nam r.Hn mooiste prentenboek. <Un
zou hij wel geen slaap krijgen. Jawel,
daar had Je 't al. Hij merkte zelf niet
eens. dat zijn ogen dicht vielen.
„Piet! Hé?" HIJ wreef zijn ogen uit.
.Jongen, wat Jammer, dat Je sliep.
Klaas Vaak was in de kamer Ik zag
hem nog net de deur uit gnan", zei
Lena.
De volgend-- dag was het weer net
zo. Piet kon zijn ogen niet meer open
houden. HU moest naar bed.
Toen verzon hll er wat op.
,,'t Kan me niet meer schelen of ik
Klaas Vaak zie", zei hU tegen moeder.
,4k fop hem toch
,Ja? Hoe wil je dnt dan doen?"
„Wel. als mijn ogen dicht vallen, ga
ik op mUn hoofd staan. Dan vallen ze
vanzelf weer open. Is dat niet mooi
verzonnen?"
HU deed het en warempel. hU bleef
wakker. Wat keek die Zandman op zijn
neus.
Geloof Je 't niet?
Probeer het dan ook maar eens.
TANTE JO EN OOM TOON.
(65)
Mtnfd.it Mbtnmtttpikhn
-dn# im nar., min iimfa. il
M dt ihjihn m. Mmtrtf
txtnmd'
m wikn hnint
tomund.rkal
hel mrjou sfm*
len.ilhmmrtdit
iwsrdhmx to-
WbM.il to.
WTXÏzzn W
[hm Éts. in m dit h i mr hit kisteet
mixt lm, om un kirtoffel nnttrkino
h vrKin norm)
nnumt nm Xhhith mr.
om H/ft Hm ton "Ran ich
tmtu norrti non Hi urn
JfT kWllg)
