Oranjeteam won in teleurstellende
wedstrijd met 4-1 van Luxemburg
y
Overwinning zonder bevrediging
Met eewte Medeitatid&e daeCpunt
„Champagne verdiend" zei Appej
De spelers onder de loupe
DONDERDAG 21 MAART 195/
DE LTODSB COURANT
PAGINA 7
Qaed a pet van Cat v. d. Qyp en
kanthalf, Matetmanó,
De leidende figuren van de topscorers-
lijst, Coen Dillen en Cor van der Gijp,
hebben hun opdracht uitgevoerd. De
spelers, die in dit seizoen in de ere
divisie de meeste goals scoorden, hebben
de taak, hun toebedeeld door de KC,
nauwgezet uitgevoerd. Zij hebben elke
kans om te schieten aangegrepen.... en
zij hebben ook nu voor doelpunten ge
zorgd.
Mede daardoor heeft het Nederlands
elftal in zijn eerste ontmoeting in de
strijd om de „coupe Jules Rimet" tegen
Luxemburg een 41 zege behaald. Een
ruime overwinning weliswaar, maar toch
niet een zege. die de ongeveer 53.000
toeschouwers bevrediging heeft ge
schonken.
Nog stroomden de bezoekers binnen
en nog stonden voor de loketten van het
Feyenoord stadion liefhebbers voor een
kaartje, toen aanvoerder Roel Wiersma
en zijn Luxemburgse collega Nicolas
Kettel hun teams het speelveld binnen
leidden.
Geen sfeer.
Al voor het begin van de ontmoeting
werd duidelijk, dat het ditmaal geen
sfeervolle interland zou worden. Er
waren kale plekken op de tribunes, het
Wilhelmus, dat ditmaal werd gespeeld
door de kapel van de rijkspolitie-muziek-
vereniging. werd slechts hier en daar
schuchter meegezongen.
Ondanks de bijna onbewolkte hemel
en het goede weer bleef het kil in de
kuip van het stadion.
Het gebrek aan interesse was overi
gens begrijpelijk. Want op het veld ont
wikkelde zich geenszins een boeiende,
levendige strijd, die gebaseerd was op
technische vaardigheid. Integendeel,
beide teams bleven op een niveau, dat
voor een interlandduel beslist onvol
doende was. Het Nederlands elftal miste
tegen deze vaak primitief spelende te
genstander voortdurend de prikkel om
met volle overgave te strijden. De men
tale instelling was, ondanks de voorbe
reidingen van KC en bondscoach, foutief
en dat demonstreerde zich tijdens het
duel in een vaak opmerkelijke noncha
lance. waarschijnlijk een gevolg van het
feit, dat men dacht het tegen deze
Luxemburgers gemakkelijk te kunnen
klaren.
Er was nog een andere factor votpr het
teleurstellende spel van onze landgeno
ten: dat was het ontbreken van het nood
zakelijke teamverband, het" gevolg van
een ontoereikende kennis van eikaars
kwaliteiten. De spelopbouw werd daar
door in de eerste fase vaak chaotisch.
Vooral in de voorhoede, die in de eerste
twintig minuten zeer streng werd gedekt
door de Luxemburgse achterspeler's,
onderscheidden de spelers in die periode
nauwelijks de mogelijkheden tot een be
gripvolle combinatie.
Het had er alle schijn van, dat de
Nederlanders gemakkelijk de gegeven
opdracht om met lange passes kansen
te scheppen voor Van der Gijp, Appel en
Dillen zouden kunnen volbrengen.
Na enkele minuten reeds kon Appel,
afgezwenkt naar de linkerzijlijn, doordat
rechtsback Brosius talmde met ingrijpen,
met een verre, hoge trap zijn naar bin
nen gelopen rechtsbuiten Dillen berei
ken. Maar vóór de PSV-er kon schieten
had Brosius zich hersteld. Nederland
bleef in de aanval in het eerste kwartier.
Appel kwam vrij door een misser van
stopper Mond, doch het schot van de
Fortuna-man was te onzuiver en ging
voor het doel langs.
Pas na ruim 10 minuten kwam voor
het eerst gevaar van Luxemburgse zijde.
En dit gebeurde niet door een goede
combinatie van de gasten, het was alleen
te wijten aan Wiersma, die slordig
terugspeelde en daardoor maakte, dat
De Munck zijn doel uit moest komen om
middenvoor Letsch een scoringskans te
ontnemen. Wiersma kreeg de bal meteen
terug en er volgde een voorzet in de
Luxemburgse doelmond. Hoog sprong
Bram Appel boven zijn tegenstanders
uit. Hij raakte de bal wel aan. maar zijn
sprong was niet geheel juist getimed,
waardoor zijn kopbal vrij ongevaarlijk
bleef.
Strijd kreeg ander aspect.
Het aspect van de strijd wijzigde zich
halverwege de eerste helft. Appel en
Van der Gijp gmgen veelvuldiger de
„switch" toepassen en onttrokken zich
daardoor aan de dekking van spil Mond
en rechtsachter Brenner, die voortdurend
tevergeefs naar hun „directe" tegenstan
ders zochten. Bovendien versterkten
Brusselers en de zeer ijverige Bosselaar
de aanvalskracht door regelmatig langs
de zijlijnen op te rukken en vervolgens
de overige voorhoedespelers in het spel
te betrekken.
De zwakke Luxemburgse achterhoede
vond niet de instelling om zich tegen
deze gewijzigde aanvalsmethode te ver
weren. Er ontstonden voortdurend
„gaten", die de Nederlandse halfspelers
noodden om hun door de KC meege
geven opdracht, als schakelspelers te
fungeren, te vergeten.
Doelpunten kwamen los.
Rechtshalf Notermans ondernam, na
26 minuten, als eerste een „drijfjacht".
Het werd de inleiding tot het eerste
doelpunt. Want zijn pass naar Bosselaar
werd gevolgd door een snelle combinatie
met Van der Gijp, die verrassend naar
het centrum van de aanval was gezwenkt
en glijdend scoorde (10).
Het tweede doelpunt, dat spoedig
volgde (eveneens van Van der Gijp),
leek het karakter van „strijd" aan het
duel te zullen ontnemen, Maar een fout
van Van der Hart, die tot de stand 21
leidde, schonk de Luxemburgers een
nieuwe stimulans en daardoor werd het
laatste kwartier voor de rust het meest
aantrekkelijke gedeelte van de wedstrijd.
Sensationeel begon de tweede helft. In
de eerste minuut kopte Bosselaar de bal
door naar Van der Gijp. die hard in
schoot. De Duitse arbiter Treichel kende
zonder aarzelen een doelpunt toe. Maar
Bosselaar had de bal met de hand door
getikt naar de Feyenoordspeler. Een
protest van de Luxemburgers volgde. Na
overleg met de Nederlandse spelers en
nyl de grensrechters annuleerde de heer
Ijeichel dit derde doelpunt Een beslis
sing. die 't publick met applaus ontving.
Na de hervatting hraft het Nederland,
elftal overigens, zonder tot een opmer
kelijke prestatie te kunnen komen, ge
makkelijk de beslissing kunnen forceren.
Het lage tempo bleek toch reeds te veel
van de krachten der Luxemburgse spe
lers te hebben gevergd. De Luxemburgse
achterhoede reageerde vaak traag en
daardoor ontstonden goede scoringskan
sen, die evenwel onvoldoende werden
gebruikt. Slechts twee keer ontstond in
de monotone strijd een opleving: door de
doelpunten, waarmee Dillen en Brusse
lers de eindscore op 41 bepaalden.
Het Luxemburgse team heeft in de
tweede speelhelft vrijwel geen dreigende
situaties voor ons doel kunnen scheppen.
Daarvoor was de spelopbouw op het
middenveld te primitief en bleef de
doortastende middenvoor Letsch een te
eenzame figuur temidden van de Neder
landse verdedigers. HU kon slechts
hopen op kansen, die de verdedigers van
de Oranje-ploeg mogelijk weggaven, en
dat geschiedde, door een te geringe
concentratie, zowaar enkele keren.
Het waren weinig gelukkige overwin
naars, die daarna de kleedkamers op
zochten. Henk Pellikaan liep met een
vaag glimlachje op het gelaat naast de
lang niet stralende Bram Appel. George
Hardwick, de bondscoach, bleek evenmin
erg tevreden. En achter hen kwamen de
overige spelers van het team, met de
hoofden gebogen, als verlieten zij als
verliezers het terrein.
NA NEDERLAND-LUXEMBURG
.Jongens, we hebben champagne ver
diend....". De opgewekte kreet van
Bram Appel breed grynzend op de
massagebank doorbrak de spanning,
die men na afloop van de wedstrijd in
de Nederlandse kleedkamer van de ge
zichten van de spelers en officials kon
aflezen. „Ja jongens, champagne
de toegezegde beloning voor een over
winning met forse cijfers, al had Appel
zelf daartoe misschien het minst bUge
dragen.
De kreet was de enige uiting van op
gewektheid. Want de spelers waren ken
nelijk niet voldaan over hun prestaties.
Schuchter fluisterend en met strakke ge
zichten werden de gesprekken gevoerd,
en met gedempte stem commentaar ge
leverd.
Herberger als trooster.
Sepp Herberger, de trainer van de
Duitse ploeg, die de wedstrüd had ge
volgd, kwam hen troosten. „Zo'n strijd
is -geen maatstaf. Ik weet hoe moeilük
het is om tegen een ploeg als die van
Luxemburg te spelen, nietwaar, een
elftal dat zelf niet veel kan, heeft niets
te verliezen. Maar voor de tegenstander,
in dit geval het Nederlands elftal, wordt
het dan zeer lastig om tot goed spel te
komen. En dat heeft de Nederlandse
ploeg nu ondervonden".
Het commentaar van de heer Pellikaan,
lid van de keuze commissie, kwam met
dat van Herberger overeen. „Het spel
was onbevredigend, maar de overwin
ning verdiend. Ik ben blij, dat het ex
periment met de linkervleugel volkomen
is geslaagd."
De heer Kruyver, voorzitter van de
technische commissie, had een andere
verklaring voor het teleurstellende spel.
„Het elftal is sinds de in september j.l.
gespeelde wedstrijd tegen Denemarken
zijn zekerheid kwyt. Ten dele komt dat
door verandering van trainer bijna
elk duel werd door een andere oefen-
meester voorbereid ten dele ook door
de verjonging van de Nederlandse ploeg.
WU moeten meer oefenwedstrijden hou
den, opdat de jongens, vooral de voor-
waartsen, beter op elkaar raken inge
speeld". De heer Kruyver achtte het een
positief feit, dat er veel was geschoten.
„Meer en beter dan vorige week in de
oefenwedstrijd tegen Duisburger Spiel-
verein", zei de TC-voorzitter.
Hardwicki Nog veel te doen.
Allerminst tevreden was de bonds
coach George Hardwick. „Ik heb vorige
week al gezegd, dat er nog veel moet
worden gedaan", aldus de Engelsman,
„en zelfs al zouden wU met 100 hebben
£en fcanjet aan QXitlen had Auccea
Deze foto lait tien, hoe Cor v. d. Gijp
In de 26ste minuut van de eerste helft
het eerste Nederlandse doelpunt scoorde.
V.l.n.r. Brosius, achter hem staand Mond,
Cor v. d. GUp, Brenner en de geslagen
doelman Michaux.
Hier ziet men hoe het derde van de 1 te schieten het kanon Coen Dillen ver- I Toon Brusselers, Cor v. d. Gijp, Brenner
vier Nederlandse doelpunten ontstond rassend tot een vliegend en onhoudbaar Schmidt en de verslagen Luxemburgse i
toen Cor v. d. Gijp inplaats van self]schot in de gelegenheid stelde. V.Ln.r.doelman Michaux.
gewonnen, dan zou mUn mening nog niet
*Un gewUzigd. Het teamverband moet
nog worden verbeterd. Maar gelukkig
is de conditie van de spelers zeer goed.
Dat was de beslisgende factor in deze
wedstrijd".
„Niets is zo moeilijk dan in het veld
te stappen met de opdracht om met groot
verschil te winnen", was de mening van
aanvoerder Wiersma. Doelman De Munck
klaagde over de wind, die grillige effec
ten aan de bal meegaf en spil Van der
Hart begreep nog niet hoe hy die fout.
die tot het enige Luxemburgse doelpunt
leidde, had kunnen maken. „Ik schrok
toen ik die middenvoor opeens naast
mij zag. en weifelde.... tja
In de kleedkamer der Luxemburgers
was de stemming uiteraard evenmin op
gewekt. De spelers toonden duidelijk
tekenen van vermoeidheid. „Dat komt",
zo verklaarde spil Mond. „omdat vier
van ons zondag j.l. in storm en regen
een bUzonder zware bekerwedstrijd heb
ben gespeeld. En daarvan waren de ge
volgen nu merkbaar".
De spelers vonden over het algemeen
het scoreverschil te groot „Nederland
wacht een moeilijke wedstrijd tegen
Oostenrijk", voorspelden zij. „Er is nog
een duidelijk verschil in techniek".
Een Hongaarse Idealist
De enige, die zich werkelijk opwond,
was de trainer van de Luxemburgse
ploeg. Nandor Lengyel Hongaar van
geboorte. „Het is een schande, dat Ne
derland maar met 41 van ons won",
zei hij met stemverheffing, „want, be
grijpt u, wy zijn maar amateurs en zij
krijgen er geld voor. Wij spelen het spel
voor ons plezier, wU zijn idealisten, be
grijpt u, mUnheer?"
Wij begrepen het. Maar durfden tegen
over hem onze heime'ijke gedachte, dat
men met idealisme alleen niet ver komt
in een toernooi om het wereldkampioen
schap, niet uit te spreken.
Een enigszins geflatteerde 32 zege
heeft het Nederlandse jeugdteam gister
avond in het Utrechtse stadion behaald
op een bondsamateurelftal. Nadat een
teleurstellende eerste helft was beëin
digd met een 20 achterstand, wist de
jeugdvoorhoede na rust het bondsteam te
overrompelen en driemaal te scoren.
Vooral in de eerste 40 minuten bleken
de amateurs aanmerkelijk sterker. De
jeugdspelers zagen geen kans de hechte
achterhoede te doorbreken. Het man
keerde aan samenhang In de aanvals-
linie. waarbU individueel goed spel van
De Vries, Feldmann en Alma weinig
waarde had. Kort na elkaar scoorden
Uittenbosch en Klinkenberg voor het
amateurelftal nadat zij de jeugdverdedi-
ging uit verband hadden weten te spelen
(0—2).
Direct na rust tapte de jeugd uit een
ander vaatje. Een voorzet van rechts
binnen Bouwmeester belandde bU
Vreeken. die de aarzelende doelman De
RUk met een hard schot passeerde (12).
rechtervleugel van de jeugd, be
ide uit Braam en Alma, kwam
.ma pas goed op toeren. Het duurde
ït lang of uit een van hun combina-
doelpuntte Alma en bracht zodoende
stand op 22. Een fout van doelman
Rijk bezorgde de jeugd een fortuin-
overwinning. Braam kreeg de bal
uitstekende wijze voorgezet van
Vreeken en het te laat ingrijpen van De
RUk kostte een doelpunt (32).
Een ereplaatjc In de
krant voor
De beste speler van het Nederlands
elftal was ditmaal Cor van der Gijp, die
de moeibjke taak had om als linksbuiten
enig raffinement aan de aanvallen te
geven. In de eerste twintig minuten werd
hU te weinig in het spel betrokken maar
daarna werd hy, dank zij de begripvolle
samenwerking met de uitstekende Bosse
laar (wiens passes overigens enkele
keren verwaaiden) een voortdurende
dreiging voor de Luxemburgse achter
hoede. Van der GUp toonde een opmer-
kelUk spelinzicht en dat leidde tot de
eerste twee doelpunten.
De rechtervleugel DillenBrusselers
speelde aanmerkelUk zwakker. Brusse
lers remde vaak een snelle opbouw en
verzuimde bovendien directe passos te
geven, waarop Dillen zou kunnen reage
ren. Het spel van de PSV'er miste de
„speelsheid", die de Luxemburgse achter
hoede had kunnen desorganiseren; de
combinaties van deze vleugel waren te
doorzichtig en zij kregen slechts een
dreigend karakter, Indien ook Bosselaar
of rechtshalf Notermans onze beste
halfspeler daarin werden betrokken.
Middenvoor Bram Appel kon deze
middag niet zUn gebruikelijke doelpunt
scoren. HU heeft daartoe overigens wel.
zU het vaak in ongunstige positie, de
gelegenheid gehad. Eenmaal wipte hij de
BILJARTEN
BILJARTBOND BLOEMBOLLEN
STREEK
Bij de voortgezette persoonlijke bil
jartkampioenschappen van de Biljart
bond Bloembollenstreek le klasse libre
wist de VIOS-speler J. Diedericks beide
partijen te winnen met een fraai alge
meen moyenne. De uitslagen waren.
J. Diedericks 200 24 26 8.
J. Vierwinden 113 24 24 4.52
W. van Gerven 200 32 37 6.25
J. Vierwinden 152 32 20 4.75
J. Diedericks 200 28 35 7.14
W. van Gerven 126 28 12 4.50
WANDELSPORT
DE VIERDAAGSE VAN DE NWB
De vierdaagse wandeltochten van de
Ned. Wandelsportbond zullen dit jaar
van 23 t.m. 26 juli in de omgeving van
Apeldoorn worden gehouden.
bal over doelman Michaux en 't Luxem
burgse doel heon, eenmaal ook werd een
prachtige kopbal van de Limburger door
de lat gekeerd. HU heeft veel betere
wedstrUden gespeeld en leek uitgeput In
de slotfase toen een gedeelte van het
publiek meende hem te moeten uit
fluiten bU het missen van een moeilUke
kans.
Notermans en Klaassens bereikten, na
een aarzelend begin, een aanvaardbaar
niveau. Vooral de kleine, Uverigc For-
tunn-speler groeide naarmate de tUd ver
streek. Ook de prestaties van Kuys
waren onvoldoende, in tegenstelling tot
die van aanvoerder Wiersma, die bU
duels met middenvoor Letsch en links
buiten Schaack enkole keren volkomen
foutief reageerde, hetgeen zUn zelfver
trouwen zichtbaar aantastte. Van der
Hart maakte twee fouten: de oorste
leidde tot het doolpunt der Luxembur
gers. de tweede tot een goede scorings
kans voor Letsch. Doelman De Munck,
die steeds rustig en betrouwbaar ingreep,
verwerkte het schot van de middenvoor
echter bekwaam.
In de Luxemburgse ploeg onderscheid
de zich de middenvoor Letsch, een speler
met een voorkeur voor de switch, die
echter veelal onvoldoende steun van lijn
binnenspelers kreeg. Letsch was betrok
ken bij vrUwel alle gevaarlijke situaties
voor het Nederlandse doel. Die situaties
werden veelal veroorzaakt door de
vleugelspelers Halsdorf en Schaack. Ook
rechtsbinnen Clrelll, een handige voet
baller en een doorzetter, drong in de
eerste helft enkele keren goed op. Later
werd zUn spel echter aanmerkelijk
minder en mede daardoor verspeelde
Luxemburg de kansen op een spelop
bouw op het middenveld. De beste ach
terspeler was linksachter Brosius. HU
begreep vaak de bedoelingen van Dillen
en Brusselers goed en voorkwam
daardoor van die zijde moeilUkheden
voor de puike doelman Michaux, die de
Nederlandse doelpunten onmogelUk
heeft kunnen voorkomen.
Toen scheidsrechter Treichel tenslotte
het eindsignaal gaf bleef het veelbete
kenend stil in het stadion. En zelfs toen
de ploegen de groet aan het publiek
brachten was het niet meer dan een
belcefdheidsapplausje, dat hun ten deel
viel.
Sepp Jie%6etge% &tudee%de
Sepp Ilerberger, de trainer van het
West-Duitae voetbalelftal, dat op 2 april
a.s. In het olympisch stadion te Amster
dam tegen Nederland zal aantreden, was
gistermiddag naar het Feyenoord-stadlon
te Rotterdam gekomen om de toekom
stige tegenstanders gade te slaan in hun
strUd tegen Luxemburg ln de voorronde
van het wereldkampioenschap 1958. De
foto toont Ilerberger (met hoed) op de
tribune. Naast hem (met pet) zit een
van zUn machtige vrienden, de heer II.
Tissles uit Hamburg, die een van Duits
land» grootste o lie mag na ten ls.
