Kindertekenwedstrijd van de KAB
leidde tot boeiende tentoonstelling
Zilveren bisschopsjubileum
van Mgr* Lemmens
Regering betaalt reiskosten terug
aan gevluchte Hongaren
WOENSDAG 20 MAART 1957
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 7
Zó zien kinderen hun vader
Gistermiddag liepen wij over één
van de karakteristiekste pleinen, die
ons land kent, namelijk over het 551.
Janskerkhof in Utrecht, in de scha
duw van Albert Termote's indruk
wekkende beeld van St. Willibrord.
En in het gebouw „St. Jan", een van
de huizen die het plein omgrenzen,
stond Louis Beumer, propagandalei
der van de KAB, al gereed om de
verfrissingen te laten aanrukken, die
zijn aanstaande toehoorders moesten
laten bekomen van de reisvermoeid-
heid, die nog steeds verbonden is
aan een rit per trein. Die toe
hoorders bestonden uit ongeveer tien
journalisten, want Louis Beumer
hield een persconferentie, naar aan-
lending van een tentoonstelling „Zó
zien kinderen hun vader", die door
het gehele land zal trekken. De ex
positie kan gevoeglijk worden gepast
in bijzondere activiteiten, zoals jubi
lea, vergaderingen en tentoonstellin-
gen-op-ruimere-schaal van de KAB.
De heer Beumer
vertelde dan, dat de
KAB het vorig jaar
een tekenwedstrijd
heeft georganiseerd
voor de kinderen,
wier vader is aan
gesloten bij de K.
A.B. De opdacht
was, een kleurplaat
van pasteltinten te
voorzien, en boyen
dien naar eigen
verkiezing een op
stel of een versje
over vader te ma
ken, of een teke
ning over vader in^\
zijn vrije tijd of in'
zijn werk. „Wie
animo heeft, schrijft of tekent maar",
had Louis Beumer bij de opdracht
geschreven. Welnu, er Is getekend en
geschreven. Niet door zo maar een
paar duizend kinderen, maar door
liefst 52.000. Het is te begrijpen, dat
schifting door zo'n grote toevloed
van papier noodzakelijk was. Een
speciaal voor dit doel samengestelde
jury toog aan het werk: iedere jury
apart in zijn eigen plaats of district.
Van de 52.000 inzendingen bleven
er na ampele beraadslaging precies
5000 over, van deze verdwenen er
nog eens vierduizend in de prulle-
mand, en van de rest sorteerde men
de helft voor de expositie, die vanaf
maandag drie dagen in Utrecht is te
zien en dan verder door het land
gaat. Die laatste schifting is gemaakt
door Jan Muller, cultureel adviseur
van de KAB, Luc Geurts, cultureel
leider van de KAB in Zuid-Limburg,
Gerard van Stoutenburg, chef van
studio „Lumax" te Utrecht, en Juul
Jongeneelen.
Scherpe kijk op arbeiders
milieu.
Ongeveer 95 procent van de inzen
dingen waren tekeningen. De jury
heeft ze onderverdeeld in drie groe
pen, namelijk naar de leeftijdsklas
sen van 4 tot 7 jaar, van 7 tot 9 en
van 9 tot rond de twaalf, dertien jaar.
Een grote moeilijkheid kreeg zij te
overwinnen bij de vaststelling van de
normen: expressie, visie, originali
teit of typisch kinderlijke weergave.
Duidelijk is, dat bij zulke vage gren
zen de beoordeling min of meer aan
de persoonlijke mening van de keur
meesters ondorworpen is geweest, en
dat er van de ruim vijftigduizend te
keningen sommige best in de exposi-
j Scherpe kijk op de omstandigheden j
in het arbeidersmilieu
tie opgenomen konden zijn. Dat
spreekt vanzelf.
Misschien ook valt uit de groot
scheepsheid van de deelneming op
te maken, dat de tentoonstelling
meer is dan het resultaat van een
tekenwedstrijd: zij is een sociale
studie, het resultaat van een scher
pe kijk van kinderen op de om
standigheden in 't arbeidersmilieu
Vaak bijvoorbeeld geven de kin
deren de toeschouwer een beeld
in de huiskamer, die blijk geeft
van een zucht naar pompeuze
luxe. Vader slapend in een luie
stoel, soms met een grappig vers
je erbij, dat eindigt met „slapen,
slapen, slapen" is onmiskenbaar te
wijten aan hét continubedrijf.
Maar met alle welwillendheid van
de zijde der kinderen heeft de jury
zich niet „in de boot laten nemen",
als een tekening al te veel concessies
deed en een niet meer reëele gene
genheid voor de KAB aan de dag
legde.
Tekening hiernaast:
Tonny van Opdorp (4 jaar) uit
IJzendijke maakte als kleinste deel
nemer zo'n beetje de kleinste teke
ning, die ondanks alle kleinheid
prachtig is (vader met de zaag)
Frappant was om een voorbeeld
te geven, de gelijkenis die de va
der van een der tekenende kinde
ren aan de dag legde met profes
sor Romme. Iets dergelijks is na
tuurlijk wel toegestaan.
Dat de jury aan waardering voor
het werk van de KAB niets te kort
is gekomen bewijst de tentoonstelling
zelf wel. Aan de ingang staat een
groot bord, waarop rechts een aantal
levensgroot gefotografeerde kinderen
zijn afgebeeld met de tekenstift in de
hand, met ernstige gezichten starend
naar evenzovele vaders.
Naar „een vader, die zulke grote
vissen vangt", of „een vader, die ner
gens bang voor is". De 4 500 teke
ningen zijn namelijk aangebracht op
een twaalftal grote borden, gerubri
ceerd naar diverse categorieën om het
geheel overzichtelijk te maken.
Wel, het is een geheel geworden,
dat het bekijken alleszins waard is:
door de kinderlijke onbeholpenheid
of de gedurfde visie, door een gevoel
voor artistieke vormgeving en kleu-
ren-gebruik en raakheid van type
ringen, maar bovenal door de be
wondering of de liefde voor vader.
Een tentoonstelling, die zijn weg door
het land wel zal weten te vinden.
Mjjn vader werkt in de fabriek
van kaazen en van melk
hij doet dat graag en 't is gezond
want melk is goet voor elk
en als ik later grooter word
danga ik met hem mee
ik spaar dan voor een fiets
dan gaan we met z'n twee
Een simpel, klein versje van Albert Nijenhuis, dat een blijk geeft
van gevoel voor maat en liefde voor zijn vader.
Eenzaam in een sneeuwhut
Edammer kaas keerde na 45 jaar
naar het vaderland terug
Veel belangstelling
Een Edammer kaas is, na een af
wezigheid van 45 jaar, van de Zuid
pool naar Nederland teruggekomen.
De Edammer reisde in 19.12 met
Shackleton en Scott naar Antarctica
en bleef daar in een der depóts langs
de barre en ijskoude route achter.
De volharding, die hem in staat stel
de, om zijn verblijf zolang voort te
zetten, doet herinneren aan de bewe
ring, dat Hollanders kaaskoppen"
zijn.
Onlangs vonden deelnemers aan de
poolexpedities van dit jaar het oude
depót terug.
De diepgevroren Edammer (kaas)
werd naar Londen gestuurd, waar
vanwege het ministerie van land
bouw een onderzoek naar kwaliteit
en smaak werd ingesteld. De kaas
bleek, na ontdaan te zijn van de oor
spronkelijke verpakking, nog even
vers en smakelijk te zijn als ten tijde
van de leverantie. Terwijl men toch
„Een in zijn soort volmaakte tekening", zei Gerard van Stoutenburg, „die
doet denken aan de eerste periode van Bart van der Lek". De tekening
boeit door een harmonische vlakverdeling, terwijl al het afgebeelde plat
is weergegeven, zonder perspectief.
Controle op militaire
uitgaven gevraagd
Tiidens de gisteravond in de For
ste Kan er voortgezetts beschouwi
gen over de begroting van Oorlog
en Marine heeft de heer Sassen
(K.V.P.) de minister verzocht mede
werking te willen verlenen aan de
samenstelling van een parlementaire
commissie voor controle op de mili
taire uitgaven.
Het zou een wijs beleid zijn van
de bewindsman, aldus de heer Sas
sen, indien hij hierin zou willen toe
stemmen. Ook achtte de heer Sassen
de tijd gekomen voor een diepgaand
parlementair debat over een be
hoorlijke civiele verdediging. Spre
ker zou gaarne hierover een nota
van de regering tegemoet zien. 1
VERZOEK OM MARGARINE MET
BOTER TE MOGEN MENGEN.
Een verzoek de verordening op te
heffen die het vermengen van room
boter met margarine verbiedt, is bij
de minister van landbouw ingediend
door de commanditaire vennootschap
B.B.Z. te Zoetermeer. De vennoot-
sdhap wil een melange op de bin
nenlandse markt brengen, die be
staat uit boter en margarine.
In januari deed dezelfde firma een
dergelijk verzoek aan het produkt-
schaip voor zuivel, maar dit heeft
hierover nog geen beslissing geno
men. Teleurgesteld over deze grote
vertraging in de behandeling van
haar verzoek, heeft zij zich thans tot
de minister gewend. Minister Mans-
holt heeft op zijn beurt weer advies
gevraagd over het mengverbod ma -
garine-boter, aan het produktschap
voor margarine, oliën en vetten.
(Parool)
van een uitermate „belegen" kaas
kan spreken.
Een stuk van deze Edammer werd
gistermiddag, keurig in een stopfles
verpakt, aan het kaascontrolestation
Zuid-Holland te Den Haag ontvan
gen, daarbij waren de opvolgers van
de leveranciers uit 1912 aanwezig.
Warm onthaal.
De zeldzaamheid van de terugkeer
van deze Edammer Zuidpoolreiziger,
na 45 jaar in de ijskoude eenzaam
heid te hebben vertoefd, trok de
warme belangstelling van kaasma
kend en kaasminnend Nederland.
Ir J. M. van Voorst van Beest van
de agrarische vertegenwoordiging
in het buitenland van het ministerie
van landbouw heeft gistermiddag het
stuk kaas overhandigd aan de heer
J. Broere, een van de huidige direc
teuren van een kaasexportonderne-
ming in Rotterdam, die destijds deze
Edammer voor de expeditie heeft ge
leverd. De teruggevonden kaas, zo
vertelde de heer van Voorst, heeft
een scherpe maar niet onaangename
geur en is slechts een klein beetje
ranzig. Dat dit kaasprodukt nu na
vijftig jaren nog goed is, optne wij
de perspectieven voor de toekomst,
zeide hij voorts.
Hfj sprak over de plannen die in
Amerika bestaan om van de Zuid
pool een grote koelkast voor de ge
hele mensheid te maken waar in tij-
den van overvloed voorraden aan
gelegd kunnen worden voor moeilij
ker jaren.
De heer Broere vertelde hierop
o.m., dat de kaas, die voor de expe
ditie was geleverd, normale tropen-
bestendige kaas was geweest.
Dr ir C. Schiere, directeur van het
controlestation, zal de oude kaas in
zijn laboratorium laten onderzoe
ken.
Hoge Raad beslist:
Linnengoed mag bij zeep
cadeau gegeven worden
Door het O.M. bjj de Rotterdamse
Rechtbank was een zaak tegen een
zeepfabriek in Rotterdam aanhangig
gemaakt in verband met overtreding
van de nieuwe wet op het cadeaustel
sel, daar de fabriek bij haar produk-
ten linnengoed tegen gereduceerde
prijs aanbood.
De fabriek werd door alle instan
ties in het gelijk gesteld. Ook de
procureur-generaal bij de Hoge Rdad
heeft nu in deze zin beslist, steHèn-
de dat, waar het hier een reële kqop
betrof en geen schenking, de hande
ling niet in strijd was met de onder
havige wet. De opmerking werd ech
ter gemaakt dat, hoewel de handeliïig
naar de letter van de wet geoorloofd
is, dit niet volgens de geest is om4at
aan de bedoeling, „verpletterende"
concurrentie te voorkomen, op deze
wijze niet wordt voldaan.
Jtaagtepunt aan mg%. JPemmens' frió&chapAfeest
Mgr. dr. J. H. G. Lemmens, gefotografeerd tijdens de pontificale Hoogmis, die dinsdagochtend in de kathe
drale kerk van Roermond is gecelebreerd ter gelegenheid van het zilveren jubileum van de bisschop.
Diocesanen bieden een bedrag voor Wilhelmusherk
Gisteren heeft mgr. dr. W. Lem
mens, bisschop van Roermond, zUn
zilveren bisschopsjubileum gevierd.
Op zUn wens beperkte men zich tot
een diocesane viering, zodat wel alle
geledingen van de Limburgse bevol
king en de religieuse instellingen van
het bisdom bij de viering te Roer
mond vertegenwoordigd waren, maar
geen deputaties van de andere bis
dommen waren overgekomen.
Onder de hoogwaardigheidsbekle
ders en gasten merkten wij onder
meer op: mgr. dr. A Hanssen, bis
schop-coadjutor, mgr. H. Faulussen
vam de paters van Oadier en Keer,
dom Hieronymus Beijering, abt van
Neerbos, dom Amandus Prick van
Uhlingsheide, mr. dr. F. Hou ben,
commissaris van de koningin in de
provincie Limburg, mgr. dr. R. Geul-
jans, burgemeester van Roermond,
mr. Dautzenberg, procureur-generaal
te Den Bosch, mgr. F. op de Coul,
directeur van het katholiek bureau
voor onderwijs, mej. Geldens, secre
taresse van H.K.H. Prinses Wilhel-
mina, de Duitse consul te Maastricht,
de heer Buddenberg, leden van de
Eerste en Tweede Kamer, leden van
Gedeputeerde Staten en Provinciale
Staten, van de staats- en particuliere
mijnen, het bedrijfsleven en de
standsorganisaties.
Helaas was het weer zeer ongun
stig, toen om halftien de feeststoet
vertrok, die mgr. Lemmens van het
bisschoppelijk paleis naar de kathe
draal zou begeleiden. De bruidjes
moesten in hun regenjassen duiken
en het publiek moest de paraplu op
steken. De bisschop reed in een ge
sloten calèche ter kerke en de ove
rige hoogwaardigheidsbekleders in
gesloten auto's. De stoet werd bege
leid door muziek van de Koninklijke
Harmonie. Een grote stoet van gees
telijken uit het bisdom, leden van het
kathedrale kapittel, een groep van
de bond van landelijke ruiters en een
zee van vaandels van organisaties en
verenigingen maakten deel uit van
de stoet.
In de met bloemen en groen ver
sierde kathedraal droeg mgr. Lem
mens een pontificale hoogmis op met
assistentie. De schola cantorum van
het groot-seminarie, verzorgde de
wisselende gezangen en het kathe
drale koor de vaste gezangen. De
feestpredikatie werd uitgesproken
door pater Castulus van den Eynden,
provinciaal van de paters minder
broeders te Weert.
Na de mis om twaalf uur begon de
eigenlijke officiële huldiging, even
eens in de kathedraal. Op het hoge
koor had de bisschop plaats genomen
temidden van een grote schare van
hoogwaardigheidsbekleders en geno
digden.
Als eerste spreker voerde mgr.
Hanssen het woord, die namens het
diocees de gelukwensen aanbood.
Vervolgens sprak de commissaris
der koningin, die dank bracht aan
mgr. Lemmens voor alles wat hij voor
het Limburgse volk gedaan heeft. Hij
beloofde dat Limburg, waarmee de
bisschop zozeer vergroeid was, zijn
kostbaarste tradities niet zou prijs
geven. Hij herinnerde eraan hoezeer
mgr. Lemmens persoonlijk heeft
meegewerkt in dienst van het vader
land, hetgeen velen zich nog herin
neren. Na de bevrijding heeft de bis
schop de naastenliefde en de barm
hartigheid gepredikt.
„Uw roepstem, monseigneur", aldus
spreker, „waar nodig tot verzet tegen
het onrecht enerzijds, tot vergeving
jegens gevoelens van haat anderzijds,
heeft de zedelijke orde in ons vader
land mede in het juiste evenwicht
gehouden, en gij hebt daarmee aan
de uitspraak jnhoud gegeven, dat men
het vaderland beter dient naarmate
men een beter christen is".
Vervolgens bood mr. E. Delhougne
het geschenk voor de Guli-ekruiskerk,
een bedrag van 337.996 aan. De kerk
zal worden gebouwd in het Witte-
Vrouwenveld te Maastricht.
Tot slot sprak mgr. Lemmens een
kort dankwoord.
De regering heeft uiteindelijk be
sloten om alle Hongaren, die daar
om vragen geld voor de terugreis
naar hun vaderland te geven. Tot nu
toe zijn ongeveer 120 Hongaren te
ruggekeerd.
Het rumoer op het federatiebureau
was steeds zeer groot. De vluchte
lingen die nl. terug wilden gaan en
bij de federatie voor Vluchtelingen
hulp geld gingen vragen traden daar
met zoveel kracht op, dat het perso
neel dikwijls de hulp van de politie
moest inroepen. Tientallen Honge
ren weigerden het gebouw te verla
ten. Het schijnt dat de Hongaarse
legatie bij dit alles een minder
fraaie rol speelt. Hij adviseert nl.
aan de Hongaren om op het bureau
een grote mond op te zetten en al
dus een betaling te forceren. De fe
deratie verwacht, dat de stroom van
terugkerende Hongaren zich in de
komende dagen zal uitbreiden.
Op 31 maart vervallen de bepa
lingen van de regering-Kadar, dat
tegen vluchtelingen na terugkeer
geen maatregelen genomen zullen
worden.
De Hongaarse legatie adviseert
bij de Hongaren terug te keren en
dit ook aan landgenoten door te ge
ven.
De hardnekkigheid waarmede
de Hongaren zich in Den Haag blij
ven ophouden na afwijzing op het
federatiebureau stelt de politie en
de minister van justitie voor grote
problemen.
Zij bivakkeerden op de stations of
moesten door de politie in het hotel
van het Leger des Heils worden on
dergebracht.
Een passerende auto doodde gis.
teravond omstreeks half tien op de
Kruisberg te Maastricht de 70-jarige
mevrouw M. LeerschoolKonings
uit Meerssen. Zij werd zodanig ge
wond, dat zij vrijwel onmiddellijk
overleed. De dame was uit de bus ge.
stapt, vermoedelijk onvoorzichtig de
weg overgestoken en door de passe
rende auto gegrepen.
Jeugdige frelangAtelting ut Ütaewiand&e katftediaat
De plechtige viering van het zilveren bisschopsjubileum van mgr. dr. J. H. G. Lemmens, bisschop van
Roermond, in de kathedrale kerk van die stad, kende een bijzonder ongedwongen intermezzo. Een aantal
echte Roermondse kwajongens had zich n.l. een zitplaatsje gezocht op de grond voor de gereserveerde bank in
de kerk, waarm oa. prof. dr. L. J. M. Beel had plaatsgenomen. Het was een schouwspel, dat echt een plaatje
waard was.
