Dr. Ouymaer van Twist 25 jaar arts te Lisse
Met 64 oplossingen was de zaak bekeken
Departement „Zaken Overzee"
is er dóór in Tweede Kamer
Vrouwe Fortona in een hinderlaag gelokt
BEROEMDE
LEIDENAARS
ZATËSDAG 2 MAART 1957
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 4
Exotische promoties aan Domstad-unioersiteit
Twee Indiase dames zijn vrijdagmiddag: aan de Rijksuniversiteit te Utrecht
gepromoveerd tot doetor ln de letteren en wijsbegeerte; het waren mevr.
Sharada Rani, geboren te Mathura, die promoveerde op het proefschrift
„Slotex" en mevrouw SudarshaAa Devi, geboren te Ambala, die het proef
schrift „Wrhaspati-Tattwa, an old-Javanese philosophical work", verdedigde.
De foto toont de beide promovendi, links mevr. Sharada Rani, na de pro
motie samen met hun promotor, prof. dr. J. Bonda.
De Tweede Kamer heeft zich gis
te middag accoord verklaard met het
handhaven van het departement van
Overzeese Rijksdelen, dat nu gedoopt
is met de naam „Zaken Overzee". Na
de vele bezwaren, die in het verleden
tegen dit departement zijn geopperd,
is de vergadering gistermiddag eigen
lijk tam verlopen.
Dr. BRUINS SLOT (A R.) sprak
wel van „overbodig" en „ongewenst
in deze tijd van bestedingsbeperking",
maar hij en de Chr. Historische
woordvoerder Van de Wetering, leg
den er zich toch bij neer, dat een mi
nister de overzeese belangen zal blij
ven behartigen. Minister Helders
sprak in zyn antwoord van de nood
zaak van dit departement. Anders
had hy de portefeuille niet aanvaard.
Hij beloofde echter een onderzoek
naar het recht van bestaan van zijn
departement in te stellen. Als hy
één seconde zou twijfelen, zou de
Kamer het weten.
Mevr. FORTANTERDE WIT was
de enige die voet bij stuk hied. Zij
verklaarde tegen de salarispost voor
een minister op de begroting te zul
len stemmen, hetgeen in de Kamer
de reactie ontlokte: „U maakt de mi
nister brodeloos!"
De begroting werd overigens zon
der hoofdelijke stemming aangeno-
nomen. De V.V.D.-ers wilden geacht
worden tegengestemd te hebben.
Bij het passeren van een auto
op de Eindhovenseweg te Weert is
een echtpaar uit Amsterdam met de
motor verongelukt. Ze raakten de
voor hen rijdende auto en werden
tegen de grond geslingerd, waarna
ze werden overreden door een tegen,
ligger.
Slaapkamer werd
automobielfabriek
Een inwoner uit Hasselt, de heer J.
Wijchman, werkzaam bij een groot
Nederlands bedrijf, heeft in zijn vrije
tijd uit liefhebberij zijn oude motor
fiets omgebouwd tot een miniatuur
automobiel.
De werkzaamheden, die hij hier
voor moest verrichten, deed hij in
de besloten en kleine ruimte van zijn
slaapkamer. Met het produkt, dat uit
eindelijk uit zijn handen kwam en dat
hij ,,rug-aan-rug" doopte, heeft de
ontwerper met zyn gezin in totaal
vier personen een tocht naar de
Waddeneilanden gemaakt, die goed is
gelukt. De auto kan niet achteruit
ribden.
LAGE EIERPRXJZEN.
Op de Ederveense eiermarkt lag
de prijs vrijdag tussen vijf en ne
gen cent; dat is de laagste notering,
die sinds de oorlog is voorgekomen.
LUITENANT VERDACHT VAN
AANNEMEN VAN GIFTEN.
Op 6 maart zal de 3«8-jarige tweede
luitenant W. H. van B., beroepsoffi
cier bij de koninklijke landmacht,
voor de krijgsraad te velde west te
's-Gravenhage terechtstaan, omdat
hij in de functie van hoofd van de
dienstkring der genie van de direc
teur van een aannemingsmaat-
schappy ingediende declaraties,
men en daarvoor door deze maat
schappen ingediende declaraties,
waarop meer arbeidsuren en meer
en duurdere materialen in rekening
werden gebracht, dan in werkelijk
heid in het desbetreffende werk wa
ren verwerkt, zou hebben goedge
keurd en ter uitbetaling doorgezon
den. De giften beliepen ongeveer
1400 gulden.
Verzekeringsinspecteur
pleegde verduistering
Een jaar en zes maanden gevange
nisstraf met aftrek van voorarrest,
eiste gisteren de officier van justi
tie bij de Utrechtse rechtbank, mr.
W. J. Kolkcrt, tegen een 40-jarige
inspecteur van een levensverzeke
ringsmaatschappij te Utrecht, die te
recht stond wegens verduistering van
een bedrag van 10.000.gulden.
In de jaren 1953/'56 had hij meer
malen gelden van betalingspremies
e.d. achtergehouden. Aanvankelijk
was het tekort 500.waarna men
hem overplaatste naar Utrecht, doch
de tekorten werden steeds groter en
bedroegen tenslotte 10.000.De
verdachte gaf het hem ten laste ge
legde volmondig toe, hij verklaarde
geen kans te hebben gezien uit de
moeilijkheden te komen waarin hy
eenmaal was geraakt. Bij de maat
schappij stond hij bekend als een
kundig vakman.
De officier van justitie zeide in
zijn requisitoir zich er over te ver
wonderen dat de directie van de
maatschappij steeds opnieuw cle
mentie met verdachte had getoond.
Naar zijn mening had de verdachte
ernstig gefaald en moest hiertegen
over dan ook een strenge eis volgen.
Mr. Julsingha, verdachte's verdedi
ger, voerde aan, dat de huiselijke om
standigheden van zijn cliënt zeker
van invloed zijn geweest. In verband
hiermede drong hij aan op een ge
combineerde straf met toezicht.
Grootse huldiging in „De witte Zwaan"
Lisse heeft er gisteren geen twij
fel aan laten bestaan of men dokter
A. J. Duymoer van Twist een warm
hart toedraagt: tijdens een besloten
receptie waar behalve de burge
meester, mr. Th. M. J. de Graaf o.m.
ook minister 'Algera tegenwoordig
was werden vele hartelijke woor
den gesproken en kostbare cadeaus
overhandigd; we noemen slechts een
koelkast-van-grote-afmetlngen, een
moderne bloeddrukmeter, enz., ter
wijl 's avonds een stroom van vrien-
den, kennissen en patiënten de ju
bilerende arte en zijn gezin kwamen
gelukwensen.
De oud-Hollandse zaal van „De
Witte Zwaan" was gistermiddag stijl
vol versierd met tientallen bloem
stukken en geheel gevuld met geno
digden, toen dokter Duymaer met
zijn gezin binnentrad. Na opening
door de voorzitter van het huldi
gingscomité, de heer Hendrikse,
commandant van de Rijkspolitie
groep Lisse, voerde als eerste spre
ker de burgemeester van Lisse, mr.
Th. M. J. de Graaf, het woord. „Ze
hebben je vandaag lekker te pak
ken", zo zei Lissa's eerste burger tot
hem, „en dit is wel je natuur een
geweld aandoen". Ik zonu de jubilaris
aldus spr. kunnen schilderen als
hoogst verdienstelijk voor hetgeen
Slaap
Uw pijn
weg!
Hoofd- en kiespijn, zenuw-
reumatische pijnen verdwijnen
's nochts dank zij Witte Kruis-
poeders en U stoot verkwikt op!
IVII If AKI/S
(Aa ver tenue)
Leidse studenten
berekenden succes
en wonnen 5'/2 mille
In een rubriekje in de Leidse
Courant kunt u wekelijks ervaren,
hoe mensen over de gehele wereld
zich hun leven lang hebben bezig
gehouden met de vraag: Hoe wordt
men mililonajr? U leest dan slechts
over die lieden, die er ln geslaagd
zijn hun fantasieën te verwezenlij
ken, maar er zRn vele anderen, die
het wat bescheidener doen en zich
blijven afvragen, of er ook voor hen
niet ergens een gelukje zou zijn weg
gelegd.
Speculerend op die talloze wens
dromen, tieren loterijen, al dan niet
voor liefdadige doelen, welig. Dag
bladen en periodieken die hun abon
nees een „redelijke kans" bieden om
een soms niet onaanzienlijk dou
ceurtje in de wacht te slepen, zien
hun lezerskring zich als een olievlek
uitbreiden.
Een van de Nederlandse weekbla
den die zyn lezers boeit door een
prijsvraag, is de „Haagse Post", die
een kruiswoordpuzzel plaatst, waarin
men voor verschillende woorden
meer dan een oplossing kan geven.
De prijs bestaat uit vijfhonderd
gulden, voor de goede oplossing,
wordt die niet ingezonden, dat blijft
het uitgeloofde bedrag staan. Het
feit, dat er elf achtereenvolgende
weken niemand de „poet" in de
wacht had kunnen slepen, en het be
drag tot vijf en een halve mille ge
groeid was, prikkelde acht Leidse
studenten.
Het werd een obsessie voor hen
te weten, dat de buit door niemand
benaderd zou kunnen worden. Aan
vankelijk zwoegden ze los van el
kaar. Later vormden te twee groep
jes: een van drie en een van vier
man. Toen ze elkaar in de soos met
ernstige gezichten bezig zagen kwa
men de twee clans tot een fusie,
waarbij zich de achtste man aansloot.
Bij vergelijking van de uitkomsten,
ontdekten men éétti basisoplossing,
waarnaast zes dubieuze woorden
overbleven.
Pakket in drie gedeelten.
Een eenvoudig rekensommetje deed
de rest: Twee mogelijkheden voor
elk van de zes woorden geeft 2»
64) oplossingen, waarbij men de
plezierige zekerheid heeft, dat zich
daarbij ook de gevraagde oplossing
bevindt.
Dus Investeerde men per man drie
gulden in het toekomstig geluk.
Om de zekerheid te verhogen („Je
weet nooit, of zo'n dikke enveloppe
niet een paar dagen bij de posterijen
blijft liggen"), stuurden ze de vorige
week dinsdag het hele pakket in drie
gedeelen naar de puzzelredaktie van
genoemd blad.
Een week later werd de heer F.
J. Stols, op wiens naam de prijs
kon nog niets met zekerheid zeg-
En dit zijn de acht spitse studenten,
die na enige berekeningen de puzzel
redaktie van de Haagse Post
mille ontfutselden. Inzet: De man.
die we niet thuis troffen. Hij reisde
juist de kiosken af om inkopen te
doen voor de volgende oplossing.
I werd opgevorderd, opgebeld. Men
gen, maar het zag er naar uit, dat hij
de prys gewonnen had.
Na een lange dag van gespannen
I wachten waren de heren elk een
slordige zeshonderd gulden rijker.
In een eerste opwelling van vreugde
werd besloten met twee zwarte auto's
en gemaskerd, het bedrag van de
bank te gaan halen. De overweging
echter, dat het pistool van een bank
bediende eenste los ocht -zienmen
bediende eens te los mocht zitten,
en de omstandigheid, dat men een
postcheque thuis kreeg, deden dat
plan niet voor verwezenlijking in
aanmerking komen.
Geen patent
Toen we de gelukkigen opzochten
was hun reaktie: „We hebben nog
wel geen patent, maar van nu af
kunt u elke week op bezoek komen.
We hebben de puzzel van deze week
alweer opgestuurd, niet wetende
dat
Dat ze hun vinding consetfuent
blijven toepassen getuigt het feit
dat de nieuwe inzending een omvang
van V 128) exemplaren.
„Het is een sport geworden, we
doen het heus niet om het geld",
spotten ze. „Niet onbelangrijk is het
bij deze sport geheel in het be
lang van de civitas, bevriende
werkstudenten om te kopen".
„Wy zijn uitgekookte jongens: we
hebben op alle gebieden onze ex
perts! Vier medische studenten zor
gen voor het oplossen, twee studen
ten in de rechten voor de uitein
delijke belastingzaken en een stu
dent in de chemie lost de chemische
formules op
Maar ondanks alle scherts hebben
de winnaars vastomlijnde plannen
voor de besteding van hun aandeel.
Een van hen wil een faee-contrast
microscoop aanschaffen. Een ander
gaat zich verloven, er wordt gespro
ken over „boeken die ze anders nooit
koopt" en er moet een motor gekocht
worden, die dringend noodzakelijk is
voor het werk.
Het grapje van de acht studenten
is een groot succes voor hen gewor
den. Of de puzzel van de Haagse
Post in de toekomst een even groot
succes zal blijven, is nog een open
vraag.
hij deed en nog doet voor de E.H.B.
O., voor het feit, dat hy met de
meeste bereidwilligheid meewerkte
aan de organisatie der B.B., voor de
vele adviezen die hij met betrekking
tot de volksgezondheid aan het ge
meentebestuur heeft gegeven, maar
spr. wilde het nu juist hebben over
de wezenlijke en menselijke eenvoud
van dè jubilerende arts, die als enig
doel heeft: het dienen van de lijden
de mensheid. Namens het gemeente
bestuur was 's morgens al een bloem
stuk gestuurd namens b. en w. en
mèt de gelukwensen en bij deze ge
lukwensen wilde de burgemeester
zich nogmaals aansluiten.
Hierna spfrak de heer Brouwer als
vertegenwoordiger van het Zieken
fonds Haarlemmermeer en omstre
ken, die de jubilaris een leren kof
fertje aanbood. Dr. Van Dijk voerde
namens de plaatselijke collegae het
woord. Spr. wees op de uitstekende
verstandhouding tussen de plaatse
lijke doktoren onderling. Hij liet zijn
felicitaties vergezeld gaan van een
moderne bloeddrukmeter.
Vervolgens sprak de heer Van
Aalst namens het Groene Kruis, dat
dr. Duymaer al 18 jaar als bestuurs
lid dient, terwijl deheer Tanis de
gelukwensen van de E.H.B.O. afd.
Lisse overbracht.
Prof. Algera (een broer van de'
minister) was de volgende spreker
en wel t.g.v. net feit, dat hij 25 jaar
geleden de eerste patiënt was van
Dokter A. J. Duymaer van Twist en
zijn echtgenote bij het koele geschenk,
dat zo hartelijk werd aangeboden.
dokter Duymaer van Twist. Hij wees
er op, dat de eerste kennismaking al
gauw was uitgegroeid tot een hechte
vriendschap, die zich in de loop der
jaren steeds heeft verdiept.
Aan het slot hield adjudant Hen
drikse, als voorzitter van het huldi-
gingscomité een geestig speech je en
overhandigde dokter Duymaer van
Twist als geschenk van de patiënten
een grote koelkast. Van een overhan
digen in de letterlijke zin van het
woord was natuurlijk geen sprake.
De grote kast had gedurende de spee
ches achter de rug van de jubileren
de arts gestaan onder een hoes. Voor
mevrouw Duymaer waren er speciale
ijskastschalen.
Dr. Duymaer dankte alle sprekers
hartelijk voor de vele goede woorden
en de prachtige geschenken. „Ik heb
erg tegen deze dag opgezien, maar
het is een onvergetelijke voor mij
geworden", zo besloot hij.
's Avonds was er gelegenheid voor
de patiënten, de jubilerende arts te
complimenteren. Het was toen zó
druk, dat de wachtenden binnen niet
eens meer een plaatsje konden vin
den. Het was een aardig moment, dat
mevr. Polanen-Westerink, die 25 jaar
geleden de eerste baby was die dr.
Duymaer ter wereld hielp brengen,
zich onder de belangstellenden be
vond en de jubilerende arts een tri
logie aanbood.
Men vertelt wel eens, dat de p
Leidse studenten Kneppelhout,
Hxizebroek en Beets, een wed
denschap hadden afgesloten, wie
van hen de beste roman zou
schrijven.
Het zou geleid hebben tot het
ontstaan van de wereldvermaar
de „Camera Obscura". Beets
heeft met dit boek, dat hij onder
de naam Hïldebrand liet ver
schijnen deze wedstrijd wel
glansrijk gewonnen, maar ook
Johannes Kneppelhout, zijn toe
gewijde vriend en medestudent
in Leiden, heeft zich met zijn
boeken Studententypenen
„Studentenleven", die onder het
pseudoniem ,JClikspaan" ver
schenen, grote faam verworven, j
U kent misschien wel deze
studententypen", die gegrond
vest zijn op acht jaar waarne
ming door de auteur, in de stu
dentenwereld. Als u deze niet
kent wordt het tijd, dat u met
hen kennis gaat maken zij zijn JOHANNES KNEPPELHOUT
uw belangstelling waard: Flanor,
het type van de „goede student",
jeugdig overmoédig, maar tegelijk degelijk en begaafd. Hier staan
tegenover alle lage karakters van de „fluimen", die de academie
„besmeuren": „de afleggers", „de Bivalva's", „de klaplopers" en „de
hovelingen".
Johannes Kneppelhout (18141885) was de zoon van aanzienlijke
ouders. Hij kreeg zijn opleiding aan het beroemde onderwijsinstituut
Noorthey te Voorschoten. In 1831 werd hij ingeschreven als student
in de rechten aan de Leidse universiteit. Na acht jaar studie had
hij nog geen enkel examen afgelegd.
De studie trok hem niet aan, en dank zij het aanzienlijke vermogen,
dat hem op zijn levenspad vergezelde, behoefde hij zich om een
maatschappelijke positie weinig zorgen te maken. Beets heeft hem
over zijn zorgeloosheid in brieven wel eens gekapitteld: „dóe toch
iets, maak je te nutte". Maar Kneppelhout gaf er de voorkeur aan
zijn ziel in lijdzaamheid te bezitten. Dit wil niet zeggen, dat hij als
een leeghoofdig rentenier zijn dagen verdeed. Iiij bezat één harts
tocht: de literatuur.
Als vriend van Beets, Gewin en Hasebroek sloot hij zich aan bij
de „Rederijkerskamer voor uiterlijke welsprekendheid", hét literaire
centrum van de universiteit. Hij maakte reizen naar Frankrijk, omdat
hij de Franse taal volkomen wilde beheersen om Franse gedichten
en romans te kunnen schrijven. Hij bezocht Victor Hugo en Jules
Janin, die zijn Franse probeersels bestempelden als „het werk van
een vreemdeling".
Na twee Franse bundels, die Janin afkeurde, volgden er nog zeven.
Zij werden later gebundeld en uitgegeven als „Les Opuscules de
Jeunesse". Franse tijdschriften wezen zijn artikelen over Nederlandse
schrijvers en dichters af, omdat zij de stijl te vreemd en te gekunsteld
vonden. Langzamerhand groeide bij de Leidenaar echter het besef,
dat hij zijn ontvluchting naar een vreemd taalgebied moest beëindi
gen: hij zag in, dat hij als volbloed Hollander het gevaar liep zijn
kostbaarst bezit, de taal, te verliezen.
Zijn studententypen en studentenleven werden geboren. Het
waren de enige geesteskinderen, die hun vader beroemd konden
maken. Door deze Studententypenheeft Kneppelhout meegewerkt
aan do verjonging van de letterkundige stijl, die hij cultiveerde. Als
„Klikspaan" leeft de Leidenaar voort in de geschiedenis van de
letterkunde. Juist door deze werken, die hij het minst als letter
oefeningen beschouwde naast de vele serieuze pogingen, die hij
heeft gedaan een groot schrijver te worden hebben hem on
sterfelijk gemaakt.
Kneppelhout stierf niettemin in 1885 te Oosterbeek op zijn luister
rijke buitenplaats „De Hemelse Berg", bekend als maecenas en wel
doener der mensheid. Hij heeft niet alleen zijn talent maar ook zijn
geld toch nog op de juiste wijze nuttig weten te maken.
