Arie van Kesieren S3 jaar koster
Veertig jaar bakker-bezorger bij
Broodfabriek v. cL Mey te Leiden
Leidse Rembrandt-tentoonstelling
herleefde in lichtbeelden
In memoriam pastoor AJ.A.Schulte
Barbaren, kannibalen, kaaskoppen
Wekelijks schouwspel in Leiden
jr -r.- m
DONDERDAG 21 FEBRUARI 1957
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 7
Dc heer Koo!e kreeg
kon. ouderscheiding
Had de morgenstond het was
nog maar nauwelijks negen uur
voor de heer I. Koole dan geen goud
in de mond, in ieder geval was het
toch brons en zilver. De heer Koole,
die deze dag het feit herdacht, dat
hij voor veertig jaar als bakker/be
zorger in dienst trad bij de N.V.
Broodfabriek v/h Z. van der Meij,
ontving uit handen van de burge
meester, jhr. mr. F. H. van Kinschot,
de bronzen ere-medaille, verbonden
ian de Orde van Oranje Nassau,
waaraan zijn directie de zilveren me
daille van de Werkgevers in het Ne-
derindse Bakkersbedrijf toevoegde.
Met het oog op de werkzaamheden
in het bedrijf, die him normale ver
loop moesten hebben, moest de huldi
ging wel in alle vroegte plaats heb
ben. Temidden van directie en perso
neel, waarbij zich ook de depothou
ders en enkele genodigden hadden
gevoegd, heeft het de jubilaris deze
ochtend niet aan lof en waardering
ontbroken. De heer W. Latooy, die
als eerste spreker namens dé directie
het woord voerde, herinnerde er aan,
dat de heer Koole vrijwel steeds m
de twee-ledige functie van bakker/
bezorger werkzaam is geweest. Snel
rekenen en noteren en daarbij het
onder alle weersomstandigheden be
waren van een goed humeur zijn
eigenschappen waaraan een goede be
zorger moet voldoen, omdat hij naar
het oordeel van de spreker de ver
tegenwoordiger is van het bedrijf.
Vakmanschap.
Bovendien zal hij eerlijk en cor
rect moeten zijn. Al deze eigenschap
pen, aldus de heer Latooy, waren in
de persoon van de heer Koole ver
enigd. Daarnaast is hij een kundig
vakman, die in staat voor de kwali
teit van het produkt.
De heer Latooy, die ook de echt
genote van de jubilaris in de hulde
betrok, bood namens de directie een
enveloppe met inhoud aan.
Burgemeeste Van Kinschot, die
eveneens veel waardering had voor
de capaciteiten van de heer Kools, die
in de loop der jaren een band had
weten te leggen tussen het bedrijf en
zijn afnemers, stelde de jubilaris er
van in kennis, dat het H.M. de Ko
ningin had behaagd hem de bronzen
ere-medaille, verbonden aan de Orde
van Oranje Nassau, te verlenen.
Grote waardering
Namens het personeel en de weder
verkopers sprak de heer A. Strijk
woorden van gelukwens en waarde
ring waarbij hij enkele herinnerin
gen ophaalde en wees op de prettige
collegiale omgang met de jubilaris.
Ook hij bood een bedrag onder cou
vert aan. De heer J. G. v. d. Zeeuw,
voorzitter van de afdeling Leiden
van de Alg. Bedrijfsbond van werk-
nëmers in de Voedings- en Genotmid-
delenbedrijven, zette uiteen, dat de
jubilaris niet alleen een uitstekend
vakman is, doch tevens één der voor
trekkers van de vakbeweging. Bin
nenkort is hij ook veertig jaar lid
van de Leidse afdeling. Een kistje si
garen vormde de tastbare dank voor
zoveel trouw en plichtsbetrachting.
In gelijke geest voerden hierna het
woord de heer Van Berge Henegou
wen, een der oudste depothouders,
en de heer J. C. iVIattaar namens de
directie van de N.V. Meelfabriek „De
Sleutels" vh. De Koster Co. Ook
dit bedrijf liet het niet alleen bij
woorden, doch bood de heer Koole
een kist sigaren aan.
Na een dankwoord van de jubilaris
ging reeds in dit vroege ochtenduur
de ere-wijn rond.
Leidse Universiteit
Gepromoveerd tot doctor in de
Rechtsgeleerdheid op proefschrift ge
titeld „Post-war International Civil
Aviation Policy and the law of the
Air, de heer H. A. Wassenberg, ge
boren te Hattem en thans wonende te
Scheveningen.
VOORRANGSWEG DOOR LEIDEN
VERDWIJNT 1 MAART.
De voorrangsweg in Leiden over
het tracé Hoge Rijndijk, Levendaal,
Korevaarstraat, Breestraat, Noord
einde en een gedeelte van de Ilaag-
weg, zal met ingang van vrijdag 1
maart opgeheven worden.
E.H.B.O.-WEDSTRIJDEN
Op zaterdag 23 februari organiseert
de E.H.B.O.-Raad, waarbij aangeslo
ten alle E.H.B.O.-verenigingen uit
Leiden en Oegstgeest, E.H.B.O.-t>e-
dryfswedstrijden voor ploegen uit
Leiden en omgeving.
Waar deze wedstrijden reeds voor
de vierde maal in succesie worden
gehouden en het 'bestuur ook nu
reeds vele inschrijvingen ontving,
zal de rivaliteit ook nu weer zeer
groot zijn.
De wedstrijden worden gehouden
in de Don Bosco-school aan de Boer-
haavelaan, te 8.30 uur nam.
Met de vertoning van dia's, door
de heer H. Renia gemaakt op de ten
toonstelling „Rembrandt als leer
meester", werden de werkzaamheden
van de Commissie Herdenking Ge
boortedag Rembrandt gisteravond
in de Lakenhal besloten. De heer J.
N. van Wessem, directeur van de La
kenhal, besprak de lichtbeelden van
de collectie, die hem veel uren van
voorbereiding gekost moet hebben.
Commissie herdenking
geboortejaar.
Hoewel sommige beelden lang niet
zo goed van kleur waren als de schil
derijen, heeft men toch opnieuw ge
noten van het werk van de grote
Europese schilder en zijn leerlingen,
van wie de bekendste wel Carel Fa-
britius, Govaert Flink, Jan Lie-
vensz, Nicolaas Maes en Gerard Dou
waren. Al is in hun werk duidelijk de
invloed van Rembrandt, de meester,
te bespeuren, de verschillen zijn ook
merkbaar. Dit toonde de heer Van
Wessem aan. Het interessante van
deze lichtbeelden is, dat men de de
tails kan vergroten, waardoor de ver
deling van licht en donker eerder
opvalt, en men meer aandacht kan
besteden aan de expressie van elk
detail afzonderlijk.
Eerst ging de heer Van Wessem de
ontwikkeling in Rembrandt's schil
derijen na, om vervolgens op d«
werkwijze van zijn leerlingen over te
gaan. Dou wijkt in zijn manier van
schildéren in zoverre van Rembrandt
af, dat hij niet laat zien hoe de pen
seelstreek is gegeven. Dit verhoogt
het raffinement; de visuele kracht is
echter groter dan de beeldende.
Een halve eeuw in dienst van de St. Agatha-kerk te Lisse
rHET VROEGE VOORJAAR van ren zijn eerste moeilijkheden, het zijn
1907, dus nu vijftig jaar geieden,
stuurde de toenmalige pastoor van de
St. Agathakerk een boodschap naar
de familie Van Kesteren: „Laat Arie
eens bij mij komen". En Arie ging
naar pastoor Kleekamp die hem a
bout portant zeide< „Jij wordt mijn
koster."
De toen 23-jarige van Kesteren pro
testeerde, hij had niets geen in
het kostersambt, maar het gevolg v.an
pa.stoor Kleekamps min of meer dic
tatoriale woorden is dan toch maar
geweest, dat dezelfde heer v. Keste
ren op het punt staat zijn gouden ju
bileum als koster van de Lisser St.
Agathakerk te vieren.
Bij vier pastoors.
De heer A. van Kesteren (73. blo
zend, zier er uit als een zestiger) ving
op 3 Maart 1907 zijn werk in de kerk
aan, die toen vijf jaar oud was. We
weten niet waarom pastoor Klee
kamp juist zo op de heer van Keste
ren gesteld was, de jubilerende kos
ter weet het trouwens zelf ook niet,
maar dat de pastoor een goede neus
bleek te hebben, kan men aan iedere
Agatha-parochiaan vragen, waaron
der er nog velen zijn die 's kosters
eerste schuchtere pogingen om toch
vooral niemand, die plaatsengeld
moest betalen over te slaan, hebben
gezien. Dat met het plaatsengeld wa-,
eigenlijk ook zijn enigste geweest.
Mocht hij in het begin nog denken
dat de plaatsengeldschuldigen, die
hij nog niet kende, hem een knip
oogje zouden geven, dan kwam hij
toch bedrogen uit, zegt hij zelf. Die
politiek mocht deze kerkgangers niet
baten, want het duurde niet lang of
Arie van Kesteren kende zijn klan
tjes.
Vier pastoors heeft hij gediend.
Pastoor Kleekamp ruim zeven jaar,
diens opvolger, pastoor Toman, 22 en
pastoor Van Zuylen nog eens 20 er
achteraan. Van de tegenwoordige her
der, pastoor G. J. Schneiders, is hij
sinds enkele maanden de toegewijde
hulp.
Tal van kapelaans heeft de koster
in die vijftig jaren zien komen en
gaan. Velen zijn reeds gaan hemelen,
anderen zijn pastoor. Van de meeste
herinnert hij zich de namen niet meer,
zo veel waren het er wel.
Behalve koster en klokluider is de
heer v. Kesteren ook doodgraver en
stoker geweest en natuurlijk waren
er dan de boodschappen voor de pas
toor of diens gedienstigen. Met de
dames van de pastorie heeft hij het
altijd best kunnen vinden, zegt hij,
en dat is misschien óók nog een klei
ne oorzaak van het jubileum. Hoe het
zij, pastoors, kapelaans en huidshoud
sters kwamen en gingen, de koster
bleef. Twee nieuwe kerken heeft hij
er in Lisse bij zien komen doch daar
mee verminderde het aantal van „zijn
parochianen" niet. Thans is het zie
lental nog even groot als toen hij als
koster begon.
Vroeger cn nu.
Het was niet altijd een dikbelegde
boterham die de koster vroeger met
zijn werk op tafel bracht, dikwijls
was het „Geef ons heden". Sociale
voorzieningen waren onbekend en er
is een tijd geweest, dat er op andere
wijze „bijgewerkt" moest worden om
het loon van een bloemistwerkman te
halen. En dat was in die tijd ook niet
zo bijzonder hoog. Langzamerhand is
dat echter allemaal veel verbeterd, er
is een pensioenfonds, ook een koster
heeft een veertiendaafe vacantie, al
heeft Arie van Kesteren nooit veel
vacantie genomen, ze hebben een
eigen vakbond, en zo al meer. In vijf
tig jaren is er veel veranderd.
De heer Van Kesteren denkt er nu
echter over om zijn plaats aan een
jongere over te geven. Het liefst had
hij de vijftig volgemaakt en dan
meteen op non-actief gegaan maar de
pastoor vindt dat hy zijn oude koster
met de goede week en Pasen nog niet
missen kan en dus blijft hij zijn ambt
nog waarnemen tot half april. Maar
dan is het definitief uit en neemt hy
rust, een rust overigens die, evenals
bij alle mensen van zijn slag, wel be
trekkelijk zal zijn.
Zondag 3 maart wordt het gouden
feest gevierd. Hóé dat weet de heer
Kesteren nog niet, maar dat het
hem die dagen niet aan belangstelling
ontbreken zal, daarvan kunt u ?ich
overtuigd houden.
Van de minder bekende leerlingen
werden o.a. tekeningen van Ph. Co
ning en Bakker vertoond. De „Drie
Nonnen" van de hand van de eerste
wijzen' in hun ritmiek duidelijk op
Rembrandts invloed.
Belangwekkend.
Belangwekkend was naar sprekers
mening ook de afwijking van de tra
ditie, met name in de schildering van
bijbelse voorstellingen. Rembrandt
had bijvoorbeeld oog voor het ele
ment van „displaced persons" in de
voorstelling van de heilige familie op
de vlucht naar Egypte. Door middel
van een detail als de boor van de
timmerman plaatste hij het geheel
in een voor de tijdgenoten aanne
melijke sfeer. Behalve zijn techniek
is ook de overdraging van het senti
ment zijn grote kracht.
Dankwoord.
Wethouder Van Schailc, de voor
zitter van de commissie, die ook de
bijeenkomst had geopend, kwam nog
even terug op het succes van de ten
toonstelling, waarvoor men ook in het
buitenland alle lof had. Iijj dankte
alle medewerkers aan de Rembrandt-
herdenking.
Tot slot werden nog enkele dia's
vertoond van de wedstrydexpoaitie
,De jeugd en Rembrandt".
Hoewel de toestand van de
zeereerw. heer A. J. A. ■—■Pil 1 i1..""
Schulte, pastoor te Meye-
Zegveld de laatste dagen
zeer ernstig was, kan men -L
zich de droeve mare van
zijn dood slecht6 moeilijk
realiseren.
Met pastoor Schulte is een
van de meest populaire
zieleherders ontslapen.
Groot was altijd zijn be
langstelling zowel voor de
geestelijke als stoffelijke
belangen van zijn parochia
nen.
Een optimistische geest
kenmerkte zijn leven en
zelfs zijn zware ziekten
vermochten daar geen af
breuk aan te doen.
Ook in niet-katholieke
la-ingen stond pastoor
Schulte in hoog aanzien.
Moge hy thans de rust ge
nieten, welke hij zich tij
dens zijn leven nooit ge
gund heeft.
Heden zal het stoffelijk
overschot in de Meije aan
komen en opgebaard wor
den in de kerk voor de
laatste eerbewijzen.
Vrijdagavond worden de
Metten gezongen.
Zaterdag om half 10 de
plechtige H. Mis van Re
quiem, waarna de bijzet
ting van het stoffelijk om
hulsel in het priestergraf
op het parochiekerkhof.
Waarschijnlijk zal bij deze
plechtigheid ook mgr. Jan- klasgenoot van de overledene, aan-
sen, bisschop van Rotterdam en oud- wezig zijn.
„Tuinbouw en
Plantkunde"
BESPRAK DE VILLATUINEN
Gisteravond hield de afdeling Lei
den en omstreken van de Konin'klij-
ke Nederlandse Maatschappij voor
tuinbouw en plantkunde een verga
dering in het Federatiehuis „Huys
Over 't Hoff", Gerecht 10. Een ver
gadering, die een zeer belangwek
kende werd door een voordracht,
verlucht met kleurendia's.
Voorzitter J. Jonker riep om acht
uur de aanwezigen een hartelijk wel
kom toe, en na enige strikt zakelijke
besprekingen kwam de rubriek: „Wie
weet hoe ik heet?" aan bod, een ru
briek, die beoogt, namen van bloe
men en planten na te gaan. als de
leden deze zelf niet weten. De hoofd-
De vreemdeling en utij
In de lezingen-reeks van het Rijks
museum voor Volkenkunde hield gi$-
teravond de heer H. H. Frese, van de
educatieve afdeling, een inleiding
over „Barbaren, kannibalen en kaas
koppen".
De heer Frese heeft maandagavond
j.L voor de „Olub de Limetz" een le
zing gehouden onder dezelfde titel.
De causerie, die hij gisteravond in
het museum voor Volkenkunde hield
week echter toch weer af, van het
geen hij maandag vertelde.
Hij toonde aan, hoe ieder van deze
begrippen is ontstaan in een
paald tijdperk; zij weerspiegelen
het denken van de Europeanen
„de buitenwereld".
Zo beschouwden de oude Grieken
de vreemdelingen als „barbaroi" of
stamelaars. In de 17e eeuw vonden
Europes ontdekkingsreizigers
mensen, die zij „wilden" noemden,
want men meende dat deze men
sen nog leefden als beesten en el
kaar opaten. Het is intussen geble
ken, dat dit sterk overdreven is; er
bestaan geen „kannibalen", die men
senvlees eten, omdat ze het lekker
vinden.
Zo passeerden nog vele andere
soortnamen de revue, immers, ook over
bepaalde rassen en volken hebben wy
ons oordeel klaar, vaak ten onrech
te: de nikker, de rare chinees, zij zijn
ons bekend uit radio-programma's,
tekengrapjes en boeken. Met deze
verkeerde voorstellingen in het hoofd
bezoekt men het museum.
Van zyn Epuropese buren, dichter
bij huis, heeft de Nederlander even
eens een bepaalde voorstelling: als
men spreekt over dé Fransman, dé
Duitser, is het oordeel lang niet al
tijd gunstig!
Gelijkwaardigheid en
gelijkheid.
Al deze voorstellingen, die stereo
tiepen worden genoemd, hebben dit
gemeen, dat zij meestal bezijden de
waarheid zijn. Dat blijkt duidelijk als
wij horen wat men in het buitenland
over ons denkt, waar men ons
„kaaskoppen" noemt.
Inleider betoogde, dat dergelijke
stereotiepe voorstellingen een «mede
verstandhouding tussen de volken in
de weg kunnen staan.
Zij vormen met name een struikel
blok bij het tot stand komen van
een verenigd Europa. Ideeën, die uit
gaan van de minderwaardigheid van
anderen, zijn bovendien niet te rij
men met de erkenning van de ge
lijkwaardigheid der rassen en volken
binnen de Verenigde Naties.
Door betere voorlichting over an
dere volken, door reizen en inter
nationale uitwisseling, door oovoe
ding en onderwijs in een nieuwe
geest hier ligt ook een taak voor de
volkenkundige musea kunnen deze
voorstellingen worden verruimd. Dit
moet gebeuren willen wij met
ons denken over anderen, bij de tijd
zijn", zo besloot de heer Frese zijn
lezing, die hij illustreerde met licht
beelden en band-opnamen.
schotel van de agenda was echter de
causerie: „Villatuinen; hun kleur en
karakter", door de heer W. Ma-
schaupt te Wassenaar. Hij is een
vakkundig fotograaf met een open
oog voor de schoonheid van de na
tuur; zijn knappe dia's getuigden
van een ontwikkeld gevoel voor de
kleur, en de kleurenpracht van plan
ten en bloemen. Na gewezen te heb
ben op de noodzakelijke eigenschap
pen van villatuinen als: besloten
heid, intimiteit, een achtergrond, die
fraai tegen hetgeen in de tuin is ge
plant afsteekt, en een effectvolle
omheining, toonde hij aan. welke
kleurschakeringen het geslaagdst zijn
en welke niet. Niet geslaagd zijn
die tuinen, waarin kennelijk de hal
ve catalogus van een bollen kweker is
verwerkt, zodat het geheel een „ram
melend en rommelig geheel" vormt.
Wèl mooi zijn die tuinen, waarin een
bewuste, overdachte samenstelling
van kleuren geleid heeft tot een tuin,
die harmonisch bij het huis past.
Na aangetoond te hebben, dat ook
iedere plant of bloem afzonderlijk
aan kleurwetten beantwoordt, ging
de heer Maschaupt nader in op de
functie van de kleur rood, en liet tot
slot een aantal opmerkelijke foto's
zien van een zonsondergang, om
symbolisch het einde van zijn boeien
de causerie aan te geven.
De voorzitter, de heer Jonker, sloot
daarop de vergadering.
GESLAAGD.
De heer A. Blans te Leiden is in
Rotterdam geslaagd voor het examen
semi-arts.
Gisteren is te Amsterdam ge
slaagd voor het diploma Vakbe
kwaamheid Piano en Orgel, de heer
C. M. Barning, pianohandelaar te
Leiden.
MR. DR. HUGENHOLTZ TREEDT AF
ALS VOORZITTER DIEREN
BESCHERMING.
In verband met drukke werkzaam
heden zal mr. dr. W. Hugenholtz in de
op 7 maart te houden jaarvergadering
van de afdeling Leiden van de Ned.
Vereniging tot bescherming van Die
ren aftreden als voorzitter van deze
afdeling. Mr. dr. Hugenholtz, die, zo
als bekend, ook zal aftreden als voor
zitter van de Wereldfederatie, blijft
evenwel voorzitter van de landelijke
vereniging voor Dierenbescherming, i
Een uitgelaten fietsende dame op de Middelweg hoorden wij roepen:
„SJaantje kom gauw mee, er ligt een auto in de Nieuwe Rijn!" In haar stem
klonk de opwinding en het spatje leedvermaak, dat de burgers altijd be
heerst in zulke momenten.
Iedere keer ais er een auto In een van de vele wateren te Leiden is gere
den, betekent dat voor de mensen die passeren een aangenaam schouwspel,
dat waard is aandachtig bekeken to worden. En vanmorgen lieten wij ons
bij zoveel brandende belangstelling van de burgerij weer verleiden een
plaatje van deze „snoek" te maken, ook al gebeurt zoiets in het waterrijke
Leiden bijna wekelijks.
Het drama geschiedde bij de Nieuwe Rijn te Leiden, schuin tegenover het
stadhuis; de juiste tfjd was hedenmorgen elf uur en de bestuurder heeft
waarschijnlijk de handrem niet goed aangetrokken.
L_.(Foto: „De Leidse Courant")
