Hoe voelt men zich na het
winnen van de honderdduizend?
Leids echtpaar in 'n half jaar
naar Canada en weer terug
Uitgelaten loterijclub bij
„Begeer", Voorschoten
WPENSQAG 20 FERRUARI 1957
DE LEID SE COURANT
PAGINA 7
SltitiA damauat hieeg, (tiaemen op het toneel
Vol trots bekijken de heer en me
vrouw l'AmleVan Hoorn een af
beelding van het schip, dat hen naar
Canada sal brengen.
Door Oberbürger-
meister geopend
Keulen, woensdagmorgen.
Laat nu de bevolking van de Dom
stad en desnoods het gehele Roer
gebied maar naar de Messehallen
aan de oevers van de Rijn komen!
Want de show is klaar. Een fantas
tische expositie, zoals men nog nooit
heeft gehad. Men heeft nog wel
eventjés in de zorgen gezeten, omdat
de laatste vracht bloemen, die men
in de nacht van maandag op dins
dag had verwacht, niet verscheen.
Maar gisteren dinsdagochtend om
half tien reed Jan v. d. Kwaak uit
Hillegom zijn zware diesel de hallen
binnen en slaakte de vaderlandse
kolonie een zucht van verlichting,
die men bij wijze van spreken bij
de Donk kon horen.
Men heeft de laatste dagen nog
meer dan daarvoor met man, macht
en geestdrift moeten werken. liet
aantal werkers was toen trouwens
uitgebreid met vele vrijwilligers uit
de streek. De heer C. de Vroomen
van Bloemhist vertelde ons, dat 70
Hollanders en 15 Duitsers aan de
opbouw bezig waren. Er nemen niet
minder dan 53 Hollandse firma's aan
deze show deel, een aantal dat men
in het verleden voor een show te
Lisse niet eens kon benaderen, laat
staan overtreffen.
Honderden en nog eens honder
den potten en kisten met bloeiende
tujpen, narcissen, hyacinten, crocus-
sen en vele andere soorten „bijgoed"
heeft men de laatste dagen op hun
definitieve plaats moeten zetten.
Van maandag op dinsdag was het al
ver over middernacht, voor men
zifcn wolletje kon gaan opzoeken.
Vannacht is er van slapen bijna he
lemaal niets gekomen en ge zult ons
dan ook niet horen beweren, dat
dè bouwers er vanmorgen allemaal
naar uitzagen, dat ze het gevleugel
de woord, volgens hetwelk de-> mor
genstond goud in de mond heeft,
bijzonder geestdriftig beaamden
Maar ja, dat is nu eenmaal vrij
wel onvermijdelijk bij de opbouw
van ?p'n show. Dat was in Lisse
meestal zo en by een expositie van
deze omvang, ook al heeft men
daarvoor meer mensen ter beschik
king, komt nog veel meer nacht
werk en overuren kijken.
's Middags om half één hoorden we
de heer Buurman uit Oegstgeest
tenminste zeggen, toen ze hem vroe-
Hier en daar wordt de Keulse ten
toonstelling opgesierd met prieeltjes.
(Foto: Mieloo, Lisse.)
gen of hij nu nóg niet kwam eten
„Ik heb geen tijd", hij ging door met
het bouwen van de stand van de f.
J. Uitenbogaard Zn. uit Oegst
geest. Eten en uitrusten deed men
vanmiddag wel, toen de opening
achter de rug was.
Een briljante show.
Zoals gezegd men heeft er een
briljante show van gemaakt. Men
heeft de mogelijkheden die deze hal
len boden, volkomen weten uit te
buiten. Het gebouw, dat de vorm
van een smalle maansikkel heeft en
als het ware in tweeën gespleten
wordt door een rij dikke pilaren,
waar het dak op rust en de wit ge
pleisterde wanden vroegen om een
strak, modern ontwerp. En dat heeft
men er dan ook op de betonnen
vloer gelegd. Geen kronkelpaden,
geen tierlantijnen, maar recht en
vlot en tóch „sprekend". Doordat
het gebouw door die pilaren in
tweeëen is, heeft men gelijk een uit
stekende gelegenheid om een één
richtingsverkeer in het tentoonstel
lingsgebouw in te stellen. Men voor
komt daarmee gedrang.
Bij de hoofdingang stuit men direct
op een fraaie gemengde inzending
met enkele grote pergola's en enkele
meters verder op zien de bezoekers
op een prachtige stand dubbele tul
pen, die gegroepeerd zijn rond een
tuinhuis stijl 1957.
Links en rechts is het één bloe
menzee, waarbij de tulpen in alle
kleuren) overheersen, de narcissen
op de tweede plaats komen en de
hyacinten op de derde.
Honderden sparren en coniferen
en forsythia's en andere heesters
zorgen voor een welkome opvulling
of achtergrond, terwijl er zo hier en
daar ook knap gecomponeerde
bloemstukken staan.
Wat het sortiment betreft: naast
oude vertrouwde Bartigon-sports,
enz., ziet men bij de tulpen ook
soorten, die hier in behoorlijke hoe
veelheden gekweekt worden, maar
het buitenland nog niet voldoen
de bekend zijn. Zo zagen we er heel
wat potten Dreaming Maid, Rose
Korneforos, Atom, Bellona, Roland,
Mirjoran enz. Bij de narcissen nam
de bekende gele trompet Golden
Harvest een voorname plaats in.
Voor de persconferentie, die dins
dagavond om zes uur plaats vond en
waar de heer v. d. Kolk de penne-
ridders het nodige over de bolbloe-
men vertelde, hadden de bouwers
ook al voor propaganda gezorgd.
Versiering op carnaval.
Zoals we u in ons vorig artikel al
vertelden, bevindt zich boven de
hallen, waar nu de bloemententoon
stelling wordt gehouden, een
schouwburg-concertzaal die plaats
biedt aan 4000 personen. Zaterdag
avond vond daar een soort voor-
carnaval plaats en de vaderlandse
Bloeiende bollenvelden midden in
Keulen.
kolonie had voor een fraaie versie
ring van het toneel gezorgd op voor
waarde, dat men dat 's avonds even
aan het geachte publiek bekend zou
maken, dat de Hollanders, die nu
een bloemententoonstelling aan het
opbouwen waren, voor deze geurige
en kleurige versiering hadden ge
zorgd. De man achter de microfoon
kweet zich prima van zijn opdracht
en zo wisten 4000 mensen weer wat
er deze week in de hallen te doen is.
Maandagavond kwam Prins Carna
val himself op het podium in ge
noemde zaal en van deze gelegen
heid hebben de Hollanders opnieuw
gebruikt: ze offerden Zijne Konink
lijke Hoogheid een fraai boeket
bolbloemen en ook toen werd weer
eventjes bekend gemaakt, dat de
Hollanders een grote bolbloemen-
show aan het opbouwen waren.
Vanmiddag om twaalf uur heeft
Herr Oberbürgermeister van de stad
Keulen de expositie geopend. Een
expositie, waarvan de Duitsers zeg
gen, dat men gemakkelijk honderd
duizend bezoekers langs de tourni
quetten zal krijgen. Het Bloemlust-
bestuur durft nog niet zo optimis
tisch te zijn om deze prognoses met
een maar als vaststaand aan te ne
men. Ze hebben al te veel bittere er
varingen opgedaan in Lisse. Maar
wellicht kan men zondagavond met
een tevreden gezicht de balans af
sluiten. Is dat niet zo, dan is de kans
groot, dat het bij dit ene experiment
blijft.
MEIJE-ZEGVELDT
Pastoor
J. A. J. Schulte f
Pastoor A. Schulte te Meye-Zeg-
veld die sinds enige weken in het
Luthers Ziekenhuis te Amsterdam
was opgenomen, waar hij de vorige
week een zware operatie aan de milt
heeft ondergaan, moest gistermiddag
van de H. Sacramenten der Sterven
den worden voorzien, daar zich com
plicaties in zijn toestand hadden
voorgedaan.
Hedennacht is de pastoor overle
den.
De thans ontslapen herder is ge
boren te Rotterdam in 1901.
Hij werd priester gewijd op 15
augustus 1929 en was achtereenvol
gens kapelaan te Monster, Maassluis,
Rotterdam (H. Laurentius), Amster
dam (de Papegaai) en 's Gravenhage
(H. Martha).
Sinds 16 augustus 1052 was de
zeereerw. heer Schulte pastoor te
Meye-Zegveld.
Op bezoek bij
de kinderen
Hoeveel van de ouders van jonge
Nederlanders, die na de oorlog emi
greerden, omdat hun land te klein
bleek, zouden met zekerheid kunnen
zeggen dat hun kinderen er in ge
slaagd zijn in den vreemde een nieuw
leven op te bouwen?
Het aantal, dat zich door een be
zoek aan het verre land van het suc
ces van hun kinderen heeft kunnen
overtuigen is zeker nog minder: de
reis is zo duur en vermoeiend.
Vorig jaar kregen de heer en me«
vrouw P. l'Amiev. Hoorn, wonend
aan de Mamixstraat 39 te Leiden een
uitnodiging van hun kinderen in Ca
nada om eens op vakantie te komen.
Aanvankelijk leek het hen niets. De
moeilijkheden wegen zwaar wanneer
je, zoals de heer l'Amie de zeventig
onlangs bent gepasseerd. En me
vrouw l'Aonie, die wel erg verlangend
was, haar kinderen weer te zien
kon toch niet alleen naar „de drie
Canadeesjes, die daar geboren zijn"
gaan kijken.
Toch is het echtpaar naderhand se
rieuze reisplannen gaan maken, met
het gevolg, dat ze passage lieten
boeken op de „Maasdam", die van
daag afvaart naar Amerika en Ca
nada.
De heer des huizes, die zijn leven
lang tuindersknecht is geweest te
Roelofarendsveen, kwam eerst ze
ventien jaar geleden in Leiden wo
nen. Hij heeft nog nooit gevaren en
verheugt zich op de reis. Trots zegt
hij: „Dat ik als oude man nu nog
zo'n reis mag maken. Ik had er nooit
aan kunnen denken".
Hy kent het trotse zeekasteel
door de folder al uit zijn hoofd en
weet precies aan te wijzen welk dek
en welke hut voor hem en zijn
vrouw gereserveerd zijn. Bij zijn
echtgenote, die in het vooruitzicht
van de bootreis eveneens geniet,
overweegt toch het gelukkige idee,
dat ze naar haar kinderen gaat.
De zoon Gerard is verpleger in
een psychiatrische inrichting en de
dochter is getrouwd met een em
ployé van de General Motors-automo
bielfabrieken. Ze wonen dicht bij el
kaar te Oahawa, Ontario. De eerste
heeft een eigen huis met een grote
tuin. En ook op het werken in die
tuin, verheugd zich de heer l'Amie, die
nog steeds zijn oude vak niet verge
ten kan.
De heer en mevrouw l'Amie ma
ken de reis met de familie Van Gils
uit Alphen, met wie ze op 7 sep .em
ber a s. ook weer terug hopen te ko
men. Tot zolang blijft de woning aai)
de Mamixstraat in veilige handen
achter.
Lot werd in
Leiden gekocht
Om half tien vanmorgen belde
iemand op bij de zilverfabriek „Be
geer" in Voorschoten: „of meneer
Dubbeldeman aan de telefoon kon
komen".
De heer Dubbeldeman, die in de
fabriek werkt, werd een halve mi
nuut later op de hoogte gesteld van
bet feit, dat op het lot 9429, dat door
het loterijclubje was gekocht, de
honderdduizend was gevallen.
De heer Dubbeldeman dacht aan
een grap. Hij vertelde: ze hebben
ons clubje al eens vaker in de ma
ling willen nemen. Maar de heer
Ginjaar uit Leiden dat was de
boodschapper aan de andere kant
van de lijn bezwoer bij alles wat
hem lief was, dat het ernst was en
langzamerhand begon de ernst van
de situatie ook tot de gelukkige
door te dringen.
Zijn loterij clubje, dat al elf jaar
in de loterij speelt altijd met het
zelfde ploegje meneer! zonder
ooit maar eens door fortuna toege
lachen te worden, had de hoofdprijs
uit de Nederlandse Staatsloterij ge
wonnen.
De blijde mare verspreidde zich
snel over het bedrijf. De boodschap
ging boven de fonkelend zilveren
messen lepels en bokalen van mond
tot mond: de jongens hebben de hon
derdduizend gewonnen.
De penningmeester van het uit vijf
tien man bestaande clubje dat lote
rijclub „Zilfa" is gedoopt, de heer
P. J. Lasschuit, maakte met een pot
loodje snel een „delinkje" op de rand
van een krant: zij hadden een half
rlot, ze waren met zijn vijftiener, dat
is dus 50.(KM)15% belasting. Eïk van
de gelukkige winnaars zal een be
drag van 2803 gulden en 34 cent ont
vangen.
We stellen ons voor, dat dat staartje
van 33 gulden en 34 cent aan de di
recte festiviteiten zal opgaan. Mor
genavond komen de gelukkige win
naars met hun dames in een zaaltje
bij elkaar en daar zal dan het bijzon
der gebeuren feestelijk gevierd wor
den.
Feest bij Begeer
In de schafttijd of half één kwa
men ons by de poort van de zilver-
fabriek de dolgelukkige feestelingen
tegemoet. Ze zongen een toepasselijk
feestlied: „Als je de honderdduizend
wint", een joelende schare dames en
heren achtervolgde de gelukkigen.
..Wat gaat u met al dat geld doen?"
vroegen wij plichtsgetrouw, want dat
wil je dan als goede maar onge
lukkige klant van de Staatsloterij
wel eens weten.
Maar op deze vraag hebben wij
geen rechtstreeks antwoord gekre
gen. Alleen de heer v. d. Maat, die
binnenkort in dc huweiijksstaat zal
treden heeft positieve plannen met
zijn geld.
De anderen zijn van mening, dat
het in ieder geval goed van pas
komt. Het is een dure tijd en in een
gezin komen zo'n slordige twee en
een halve mille altijd goed van pas.
Op de jongeman met huwelijks
plannen na zijn alle gelukkigen ge
huwd. Zij komen uit Leèden, Voor
schoten en Zoeterwoude.
Zij voelen zich goed!
Toon wy na enige plaatjes gescho
ten te hebben dc fabriak verheten
De bokalen van „Begeer" die het win
nen van de honderduizend werden
geheven, zijn nog leeg. Dat zal straks
wel anders worden. Op de voor
grond rechts Ie penningmeester en de
koper van het lot. De penningmeester
is een neef van de heer Ginjaar te
Leiden. Maar dat heeft met het win
nen van dit lot niets te maken.
(Foto: „De Leidse Courant").
hoorden wij buiten op dc oprijlaan
nog het geloei van dc uitgelaten
schare. „Lang zullen zij leven" en
„Zilfa" gaat nooit verloren" klonk
het. Hiermedé hebben wij ook een af
doende antwoord gekregen op een
vraag en antwoord dat men niet kon
formueren.; Hoe voelt u zich nu
eigenlijk".
„Goed, heel goed" zouden we kun
nen zeggen.
De andere series.
Het winnende lot is in de serie b.
door de collecteur, de heer M. van
Esch, in Soestdijk verkocht in een
tiende gedeelte aan de heer Kraay-
kamp te Amersfoort en voorts klei
ne coupures in Soest. Niet bekend
zijn de namen van de winnaars in
Purmerend, waar het lot in de serie
f werd verkocht door de heer N. J.
Schoute aan vijf personen, waar
van er drie in Purmerend wonen,
een in Watergang en een in Neck.
Een groep van 20 werknemers
van de AKU heeft de prys van het
lot in de serie c, dat door mevrouw
Dricssen ter Meulcn Van Cleef te
Arnhem is verkocht, gewonnen. Het
lot was in zijn geheel gekocht door
de heer P. Smit van de afdeling co-
nerij van de Algemene Kunstzijde
Unie. Precies een jaar geleden ia het
lot eveneens door mevrouw Drics
sen ter Meulcn verkocht Het lot
was toen verdeeld in een halfje,
twee tientje® en twee twintigjes.
In Rotterdam is het lot in de serie
g verkocht door dc V -r A, dc Zwart
In een kwart en verder kleine cou
pures van twintig.
