Het drama der inboorlingen van Australië
Leidschendam niet enthousiast
over satellietstad
Maatregelen voor de landbouw
Minister Witte maant tot
voorzichtige grondpolitiek
MAANDAG 11 FEBRUARI 1957
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 6
Waarom niet in Leiden bouwen?
Het is niet prettig uit de kranten
te moeten vernemen, dat b. en w. van
's-Gravenhage van plan zijn in onze
gemeente te bouwen, zei burgemees
ter Banning van Leidschendam gis
teren tijdens een kort onderhoud, al-
das het „Vaderland". Helemaal over
vallen had het nieuws hem echter
niet, daar hij drie jaar geleden, toen
door het Nationaal Planbureau in de
Driemanspolder grondonderzoek
werd verricht, reeds vermoedde, dat
men daar eventueel een stad wilde
bouwen. Een bepaald oordeel over
het stichten van een satellietstad en
de vele problemen, die dit voor Leid
schendam opwerpt, had de burge
meester zich nog niet kunnen vor
men.
Hy vermoedde, dat een oppervlakte
van ruim 200 ha. van de Driemans
polder, liggende aan het einde van
de Kostverlorenweg en begrensd
door Wilsveen volgebouwd zal wor
den. De beste oplossing leek hem ech
ter het naburige Leiden, nu een stad
S.U.S. hield strooiavond
Politie bewaakte tonnen gelds
De laatste trekking van de derde
S.U.S.-loterij is gehouden in een ge
combineerde radio- en televisie-uit
zending van de K.R.O. Onder de vele
aanwezigen in de zaal waren deel
nemende bestuurders van de ver
schillende begunstigde doelen, be
stuursleden van de K.R.O. en afde
lingshoofden, de belangrijkste hel
pers bij de gevoerde actie.
Het hoogtepunt was uiteraard de
verdeling van „de buit". De organi
sator A. M. Bergers kwam de grote
studio binnen met een grote koffer
vol geld, bijna twee miljoen gulden,
omgeven door mannen van de rijks-
en gemeentepolitie. Het was een
spectaculaire intocht, die ook op
straat veel belangstelling had. Men
mene echter niet, dat de begunstigde
dames en heren al dat geld zo maar
hebben meegenomen. Ze hebben het
even in handen gehad, maar het
spoedig weer tijdelijk ingeleverd om
dat het wat riskant werd geacht, hen
met zoveel geld naar elders te stu
ren. Ze krijgen het nu prompt nage
zonden.
Toen de televisie-uitzending om
tien uur was uitgevallen terwille van
de Eurovisie en een paar kleuters
een dankgedichtje hadden opgezegd,
verenigden de officieel genodigden
zich in de ontvangzaal, waar zij wer
den verwelkomd door prof. dr. J. B.
Kors O.P. en drs. A. J. J. van der
Made, onderscheidenlijk voorzitter
en directeur van de K.R.O.
Brand in loods
te Zaandam
In Zaandam is zondagochtend
vroeg een grote houten loods aan de
Houthavenkade, waarin de N.V. Me-
taalcoating Mij en de Kunstharsafde
ling van het constructiebedrijf Woes-
tenburg en Van der Meer waren ge
vestigd, in de as gelegd.
Om kwart voor vier ontstond door
onbekende oorzaak brand in de 110
meter lange loods. Toen de brand
weer verscheen, viel er al niets meer
te redden. Uit de vuurzee klonken
zware knallen, veroorzaakt door het
ontploffen van acetyleenflessen. Een
van deze vijftig kg. zware flessen
vloog door de lucht en kwam 150
meter verder op de provinciale weg
terecht.
Vrijwel al het personeel van de
Zaandamse brandweer was op het
terrein van de brand aanwezig. Met
het oog op de ontploffingen achtte
men het echter raadzaam, het vuur
niet te dicht te naderen. Omstreeks
7.es uur kon de nablussing worden
begonnen.
In het deel van de loods, waar het
metaalbedrijf was gevestigd, werden
vier auto's een prooi van de vlam
men. Van het constructiebedrijf wer
den veertien machines vernield. Bei
de ondernemingen waren op beurs-
polis verzekerd.
In de loods werkten normaal 28
man van het metaalbedrijf en vijf
man van het constructiebedrijf.
Schip ging zinken
in de nacht
Een schippersgezin, bestaande uit
man, vrouw en vier kinderen zijn
gistermorgen aan de verdrinkings
dood ontsnapt, doordat de man, de
43-jarige rjjnschipper J. Faase, wak
ker werd van het geluid van afknap
pende trossen. Hij ging eens aan dek
kijken, wat er aan de hand was en
merkte tot zijn schrik, dat zijn Rijn
motorschip „Eendracht" in zinkende
toestand verkeerde.
Het voorschip lag zelfs reeds ge
heel onder water. Ijlings ging hij
weer naar beneden om zijn vrouw
en vier kinderen te redden, die hij
eerst in veiligheid bracht, waarna hy
een bergingsmaatschappij opbelde.
Deze verscheen spoedig met een drie
tal drijvende bokken, die het verder
zinken van het 536 ton metende schip
verhinderd hebben.
Men is de gehele dag bezig ge
weest de lading graan uit de ruimen
te halen en het water weg te pom
pen. Naar de oorzaak van het lek
wordt nog een onderzoek ingesteld.
met 95.000 inwoners, uit te breiden
tot een woonplaats voor 200.000 bur
gers; tevens kunnen daar nutsbe
drijven, fabrieken en werkplaatsen
gevestigd worden. Door bouwen in
de Driemanspolder komen agrarische
belangen in het geding. Wanneer de
plannen van Den Haag verwerkelijkt
zouden worden, krügt Leidschendam
het gevoel of het een te nauwe boord
aan heeft.
Prijzen stijgen te snel
Het Consumenten Contact Orgaan,
waarin zitting hebben de Nederlandse
Huishuodraad en de Nederlandse
Consumenten Bond zijn besprekingen
begonnen over de vele prijsstijgingen
van de laatste tijd. In verschillende
sectoren van het bedrijfsleven komen
stijgingen voor van 6 tot 25 proeent.
Het vermoeden bestaat, dat deze zon
der voldoende overleg tot stand zijn
gekomen. De snelle stijgingen van de
laatste weken doen vrezen, dat de
kosten van het levensondertioud in
een veel te snel tempo een niveau
zullen bereiken, dat de vakbeweging
in een brief aan de regering ontoe
laatbaar heeft geacht.
Bij de regering zal er op worden
aangedrongen alles in het werk te
stellen om de prijzen in de hand te
houden.
Minister danste met
ambassadeur
De ambassadeur van Canada en
deken van het corps diplomatique,
de heer Thomas A Stone, noodde de
minister van Maatschappelijk Werk,
mej. dr Marga Klompé, ten dans in
het voormalig koninklijk paleis aan
het Noordeinde en daarmee was za
terdagavond het jaarlijks Interna
tional Charity Ball van de organisa
tie van studenten van het Interna
tional Institute of Social Studies, of
ficieel geopend.
„To instruct you how to dance",
zei ambassadur Stone toen hij met
onze eerste vrouwelijke minister op
de tonen van het dansorkest van de
marinierskapel van de Koninklijke
Nederlandse Marine, het voorbeeld
gaf. Ambassadeur Stone was niet al
leen een lid van het comité van be
schermheren, hij had een actief en
levendig aandeel in dit bal, dat thans
voor de tweede maal werd georgani-
serd ten bate van Unicef, het Kin
derfonds van de Ver. Naties.
Ambassadeur Stone en ministef
mej. dr Marga Klompé leidden di
rect na de opening een polonaise
door de vele zalen, in enkele waar
van de gasten al geruime tijd met
de dans een niet-officieel begin had
den gemaakt.
Van verschillende universiteiten
was de senaat vertegenwoordigd.
Men zag temidden van de honderden
gasten voorts vele docenten van het
instituut, vertegenwoordigers van het
bedrijfsleven, van tal van ministeries
en instellingen.
Niet verder dan
200 miljoen
Naar de Volkskrant verneemt, zou
de regering van plan zijn om een ge
deelte van de hogere vergoeding, die
eigenaars van boerderijen zullen
krijgen, te blokkeren. Het zou gaan
om een totaalbedrag van 50 miljoen
gulden dat per eigenaar op een groot
boek ingeschreven zal worden. De re
gering is bereid om aan de landbouw -
eisen voor een bedrag van ongeveer
200 miljoen gulden tegemoet te ko
men. Het Landbouwschap heeft om
350 miljoen gulden gevraagd.
De landbouw wenst, dat de werke
lijke eigenaarslasten en niet langer
de „beheerste" pachtbedragen in de
kostprijsberekeningen worden ver
vat. De regering overweegt thans
in de bestedingsnota zal ze het defi
nitief meedelen hierin met een be
drag van 65 miljoen gulden tegemoet
te komen. Het grootste deel 50
miljoen zou uit de staatska* moe
ten komen. Voor dit bedrag zal ter
ontlasting van de schatkist voor dit werkzaamheden.
jaar een rekening per eigenaar in
een grootboek worden geopend. De
rest, die voornamelijk betrekking zal
hebben op tarwe en suiker, zal in het
najaar, na de nieuwe oogst, waar
schijnlijk worden afgewenteld op de
consument.
Voor de beloning van de boer als
bedrijfsleider en voor de handen
arbeid van boer en meewerkende ge
zinsleden zou een bedrag van 95 mil
joen gulden beschikbaar moeten ko
men, hetzij uit de schatkist, hetzij
van de consument.
De landarbeiders.
Het bedrag, dat nodig is voor de
loonsverhoging van de landarbeiders
(de tweede 3 procent en de tweede 2
procent vakantietoeslag) zal voor 25
miljoen ondergebracht worden in de
200 miljoen, die de landbouw ten
goede komt. Deze 25 miljoen heeft
alleen betrekking óp de landbouw -
produkten, waarvoor een garantie-
lening bestaat (zoals de melk). De
verhoging van deze lonen zal natuur
lijk ook gelden voor alle andere
DE AANPASSING VAN VLUCHTE
LINGEN IN NEDERLAND.
Een werkgroep uit de in 1949 op
gerichte Nederlandse Commissie tot
Bestudering van het Europese Vluch
telingenvraagstuk (voorzitter, dr. W.
Verkade te Arnhem), heeft dezer da
gen een studie afgesloten, die in 1952
werd begonnen en die gericht was
op de vraag hoe de verschillende
soorten vluchtelingen van voor. en
na de tweede wereldoorlog zich aan
de Nederlandse toestanden hebben
aangepast.
In deze studie wordt geconclu
deerd, dat vluchtelingen in Neder
land vrij snel in het economische
leven worden opgenomen en dat er
over het geheel genomen geen sprake
is geweest van een ernstige declasse
ring. Veeleer valt voor hen, die enige
jaren in ons land zijn, reeds enige
maatschappelijke stijging waar te ne
men.
Wel komt de commissie tot de con
clusie dat onder de vluchtelingen, die
na de tweede wereldoorlog in Neder
land zijn opgenomen, aanvankelijk
een veel sterker verloop is geweest
dan onder de vroegere vluchtelingen.
De commissie schrijft de hoofdoor
zaak van dit verschijnsel toe aan de
psychische onrust, die aan vluchtelin
gen, die onder de invloed van sterke
politieke spanningen in andere lan
den een toevlucht zoeken, eigen is.
Daarom wordt gesteld dat het aantal
arbeidsplaatsen, dat men blijvend ter
beschikking van vluchtelingengroe-
pen wil stellen, niet bepalend kan
zijn voor het aantal dat kan worden
toegelaten.
De resultaten van dit onderzoek
sterken de commissie in haar mening,
dat de morele verplichting tegenover
de Hongaren zelf en tegenover het
door deze massa-vlucht in moeilijk
heden gebrachte Oostenrijk, Neder
land gebiedt het uiterste te doen om
een billijk aandeel in de hulpverle
ning op zich te nemen voorzover het
geen al te grote risico's met zich
brengt.
MET POLITIE AUTO ER VANDOOR
In de nacht van zaterdag op zon
dag zijn in Groningen twee jeugdige
personen uit het publiek er met een
politieauto, een „blauwe taxi", tus
sen uit getrokken, toen de chauffeur
van de auto een politieagent hielp de
gemoederen in het „Wiener-café"
aan <le Herenstraat te Groningen,
waar een vechtpartij was ontstaan, te
kalmeren.
De eigenaar van het etablissement
had de assistentie van de politie in
geroepen, nadat de vechtpartij was
ontstaan, maar het publiek maakte
het de politie lastig en belette hem
de vechtersbazen naar het politie
bureau te brengen, waarop de chauf
feur van de „blauwe taxi" de agent
ging helpen. Enige jonge mensen za
gen hierop hun kans schoon en reden
met de politiewagen weg. Deze werd
later teruggevonden in de Coehoorn-
singel. Naar de identiteit van de da
ders wordt een onderzoek ingesteld.
Boerenkapel leidt Neuzenbal der Krabben
In het „Krabbegat", de Brabantse stad, die buiten de tijd rondom carna
val gewoon Bergen op Zoom heet, is zaterdag ter inleiding van de carna-
valstijd het jaarlijkse „neuzenbal" gehouden, waarop o.m. aan de achter
enorme neuzen verborgen deelnemers, en die waren er nogal wat!, het
nieuwe carnavalslied werd bekend gemaakt. De foto toont de Bergense
Prins Carnaval tijdens deze vrolijke bezigheid.
De minister van volkshuisvesting,stemming is gegeven, de gemeenten
ir Witte, heeft de gemeenten advies
uitgebracht inzake de politiek bij de
aankoop en -uitgifte van niet-land-
bouwgronden. De minister heeft ge
meend, na de opheffing van de prijs-
beheersing van niet-landbouwgron-
den en van gronden waaraan een
andere dan een landbouwkundige be-
Zij sterven langzaam uit
Het drama van een grote groep
inboorlingen, openbaar gewor
den door een onderzoekingstocht
welke een commissie nlt het par
lement maakte door een deel van
West-Australië, heeft opnieuw
een schril licht geworpen op de
omstandigheden, waarin die oor
spronkelijke bewoners van dit
land thans hebben te leven.
Pogen te leven, want daar zijn
er velen die in ellende sterven.
IN EEN PLAATS waar 't kort gele
den aan inboorlingen was verbo
den om een bioscoop o:f zelfs een
openbare hall te bezoeken, was ik de
gast in een nederzetting van deze
„uitgeworpenen".
Er waren verschillenden onder hen
die de Engelse taal spraken; toch
hoorde ik van hen geen bitter woord.
Men accepteerde gelaten de beslis
sing door de blanke heersers in het
land genomen.
Doch felle woorden werden gespro
ken door een lid der Australische
missie in het kamp: „Wanneer je de
ze mensen goed kent, is het onbegrij
pelijk hoe men hen een dergelijke be
handeling kan aandoen", verzuchtte
zij.
Inderdaad, ik zag er niets dan
vriendelijkheid en welwillendheid in
deze gemeenschap van primitief le
vende mensen, die in hun heidendom
nog angsten en vreugden meemaken.
Eens waren er 680 stammen
stammen in Australië. Dat is dui
zend jaren geleden, nadat zij van de
zuidkust van Azië, naar dit „nie
mandsland" waren overgestoken.
Iedere stam had zijn eigen gebied
voor jacht en landbouw, doch gelei
delijk stierven de stammen uit. Enke
le maanden geleden nog overleed de
laatste man van een bepaalde stam.
In 1778 waren er 300.000 inboorlingen,
vandaag zijn er hoogstens nog 30.000
benevens 50.000 „halfbloeds".
Daar zijn stammen die een ver
schrikkelijk einde hebben, zoals met
die in West-Australië het geval is.
Er is geen water; er zijn geen me
dicijnen.
Er zijn temperaturen van 115 gra
den in sommige gebieden; men loopt
soms dagen om water te vinden. Ve
le inboorlingen lijden aan oogziekten
en worden blind; worden soms in de
onherbergzame gebieden achter gela
ten om daar ellendig om te komen.
In die stam leven nog plm. 1000
personen; zij sterven van honger,
dorst of hitte.
Hier en daar is er een missie-post
onder de inboorlingen, doch het is
moeilijk om deze ras-Australiërs uit
hun „schuilplaats" te krijgen.
Dit is zelfs het geval met de be
faamde kunstschilder Namatjari uit
de Arunta-stam. Ofschoon zijn kunst
werken, welke middels regeringsin
stellingen verkocht worden voor
stevige prijzen van de hand gaan,
leeft hij zijn armoedig leven in een
tent of de openlucht.
Bijna 300 km. van de dichtsbijzijnde
stad, Alice Springs, woonachtig, leeft
hij er als een onvolwaardig, uitgeban
nen man, terwijl in de grote steden
men een behoorlijke prijs voor slechts
een reproductie van zijn verken be
taalt!
Het „moderne" Australië heeft be
zit genomen van het land en zijn oor
spronkelijke bewoners.
Bij de geest van hun
voorvaderen
BIJ GROTE GROEPEN onder de
inboorlingen heerst nog een sterk
bijgeloof en hun godsdienst is daarop
gericht.
In één van de nederzettingen in
het diepe achterland, zag ik vele to
tempalen, bijna alle met een in hout
uitgesneden kop van een kangoeroe;
dingo, emu of een uil.
Het bijgeloof vertelt, dat eenmaal
in deze dieren de geest van hun voor
ouders huisde, zodat zij deze in hoog
aanzien houden en in sommige stam
men het doden absoluut, is verboden.
Het is bijvoorbeeld de stam van
Namatjari, die ervan overtuigd is dat
hun voorgangers in grote ^roepen, te
zamen met kangoeroe en emu doo£
het land trokken, waarbij indien zij1
stopten, sommigen onder de grond
zich begaven, doch hun geest boven
gronds bleef.
Ook nu nog zijn er vele ceremoniën
aan de totems verbonden.
Het hele leven van de inboorling is
nog heidens; geregeld bij duivelse-
en goede magische krachten.
Enkele maanden geleden vond men
in een afgelegen gebied een zwerven
de vrouw, die als „duivelse kracht"
in haar stam bekend stond en daarom
was uitgewezen om van henger en
dorst om te komen.
De rechter kwam er onlangs aan te
pas toen een inboorling door zijn
stamgenoten half dood was geslagen,
omdat ook hij tot de duivels werd ge
rekend.
Kunstzinning.
Afgezien van namatjari, die
overigens tientallen leerlingen
voor zijn schilderkunst heeft, blijken
de inboor li-gen zeer kunstzinnig te
zijn, waarvan men de bewijzen in
menige hut of tent kan aantreffen.
Waarin zij vooral knap zijn, dat is,
wat zy noemen „corroboree". een
soort van toneelspel.
Het gebeurde enige tijd gelpden
dat een blanke, die een stam bezocht,
uitgleed en achterover in een mod
derig riviertje viel. Op dit thema
voerde dezelfde avond de stam zulk
een grappige schets op, dat zelfs het
„slachtoffer" er de grootste pret om
had.
Harold Blair, de inboorling-tenor,
had vooral in Queensland een grote
naam.
Op het gebied van houtsnijwerken
hebben de inboorlingen grote vaar
digheid en het zijn niet alleen de ver
maarde „boemerangs", welke door
hen worden gemaakt.
Als geheel oefenen de inboorlingen,
hoewel in verhouding tot de bevol
king gering in aantal, toch een grote
invloed op Australië uit. Men kan
evenwel niet zeggen dat hel nieuwe
geslacht dat zich ging vormen, veel
égards voor hen heeft gehad en waar
dering getoond, integendeel; men
heeft de oorspronkelijke bewoners
van het land tot in de diepten van
de rimboe verbannen. Ze zijn nu
schuw van de „blanke man", en mij
den hem.
Prof. A. P. Elkin, hoogleraar in de
Anthropologic aan de Universiteit in
Sydney, constateerde dat vele inboor
lingen, die gedurende het seizoen op
landbouwbedrijven werken, en zich
dan „geciviliseerd" kleden, na het ein
de van elk seizoen weer in de rimboe
verdwijnen en het leven van vele ge
slachten voortzetten.
Dat wil ook zeggen, zich overgeven
aan de „medicijnman" rpet al diens
toverkunsten; deelnemen aan krijgs
dansen, etc.
Een inboorling-echtpaar druk bezig
met „huisvlijt"; vervaardigen van
mandwerk.
Over „geheimzinnige machten"
gesproken.
/"\VERIGENS is het niet helemaal
duidelijk, welk soort politiek
door Australië gevoerd wordt ten
aanzien van haar oorspronkelijke be
woners.
Men is geneigd te constateren dat
er weinig prijs op hen wordt gesteld,
oordelend naar de maatregelen welke
zo hier en daar tegen hen worden ge
nomen en de pogingen welke van re
geringswege worden aangewend om
inboorlingen naar scholen te zenden,
slechts als een „show" moet worden
aangemerkt.
Er gelden nl. nog steeds zeer beper
kende maatregelen voor de inboorlin
gen, niet alleen doordat hun het be
zoek van café's is verboden, geldza
ken voor hen worden behandeld en
vele andere speciale maatregelen voor
hen zijn getroffen, doch zij zijn ook
geen Australische burgers met alle
rechten van dien.
Slechts kort geleden werden „half
bloeden" boven de leeftijd van 18 jaar
als zodanig erkend.
Hoewel de Australiërs in het alge
meen de inboorlingen accepteren, is
er toch ergens voor hen een struikel
blok op de weg naar het gemeen
schapsleven, afgezien van de vraag of
zij dit voor zichzelf begeren.
Doch het is zeer waarschijnlijk ook
door de, laten we zeggen „minder
welwillende" behandeling welke zij
ondervinden, dat de inboorling zich
in zijn gebied terug trekt en ook de
eigen taal handhaaft.
In een bepaalde nederzetting trof
ik slechts heel enkele inboorlingen
aan, die een vlot gesprek in het En
gels kenden voeren.
Het ziet er naar uit dat de 30.000
nog levende inboorlingen van dit
land tot een uitsterven gedoemd zijn,
waartoe zij, zoals hiervoor omschre
ven, vrü snel'op weg zijn.
Een drama, hetwelk zich welhaast
„onopgemerkt" in dit enorme land
kan voltrekken.
te waarschuwen voor de gevaren van
een niet zorgvuldig gevoerde grond
politiek.
Hij raadt de gemeentebesturen aan,
niet terug te schrikken voor een ont
eigeningsprocedure, indien het alge
meen belang dit eist. De grondeige
naars kunnen immers rekenen op
volledige schadeloosstelling. De veel
al gevolgde gewoonte van gemeente
besturen om wat meer te bieden Voor
aan te kopen grond en hiermee een
onteigeningsprocedure te ontlopen,
acht hij gevaarlijk.
De betreffende circulaire aan de
gemeenten in „Parool" gepubli
ceerd handelt over de gevolgen
van de wet van 28 juni 1956 tot ver
vallen verklaring van het Vervreem-
dingsbesluit niet-landbouwgronden.
Deze wet trad 15 augustus 1956 in
werking.
Zij betekent niet, dat alle over
heidsbemoeiing met het prijzenni-
veau van de gronden is geëindigd.
Het verdient volgens de minister
wellicht aanbeveling, dat de gemeen
ten het prijsniveau, wanneer dit ge
lijk ligt aan dat van voor de oorlog,
geleidelijk aan verlagen.
Er bestaat bij particulieren weinig
animo voor de exploitatie van bouw
gronden. De minister ziet daarom
weinig reden meer om ruwe bouw
grond veel hoger te waarderen dan
agrarische grond.
De tijdige aankoop van gronden is
evenzeer van belang. In verband met
een mogelijk te voeren, langdurige,
onteigeningsprocedure en met het
feit, dat voor renteverlies niet be
hoeft te worden gevreesd kunnen de
gemeenten gerust overgaan tot aan
kopen in een zeer vroeg stadium.
Het is van belang, dat vooral gron
den bestemd voor de bouw van volks
woningen tegen lager prijzen worden
uitgegeven. Ook voor gronden voor
andere bebouwingen geldt dit even
zeer. Stijging van de prijs van de
laatste gronden kan immers haar in
vloed hebben op de prijs van voor de
volkswoningen bestemde bouwgron
den.
Voor een geslaafde grondpolitiek
acht de minister nodig, dat naburige
gemeenten overleg met elkaar ple
gen. alvorens tot de aankoop van
grond wordt overgegaan. Hij wijst in
dit verband nog eens op de centrale
commissie voor de onteigeningsver
goedingen te Rotterdam, die de ge
meenten kan bijstaan met voorlich
ting en taxatierapporten.
Vader trof zoon
dodelijk
Een vechtpartij te Oss tussen va
der en zoon heeft er zondagavond toe
geleid dat de 22-jarige W. S. door zijn
47-jarige vader A. S. is doodgeslagen.
De onenigheid was ontstaan doordat
de zoon, uit een café thuis komend,
zijn moeder om meer geld vroeg.
Zij weigerde, waarop de zoon enig
huisraad vernielde.
De vader ontstak hierover dusdanig
in woede, dat hij zijn zoon met een
eind hout te lijf ging.
A. S. raakte zijn zoon daarmee zo
hard, dat deze kort daarna op het erf
van de boerderij overleed.
