A. v. Lent uit Boskoop bouwde 'if
fabriekje in badplaats bij Sidney
Meubelmaker roeide
tegen de stroom op
NIVEA
WIE WEET....
MAANDAG 4 FEBRUARI 1957
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 6
1 .i9e
WEET IK WEL DAT DE HEER A. VAN LENT het wat overdreven
zal vinden, indien ik hem als voorbeeld stel, dat het voor een immi
grant mogelijk is voor zichzelf te beginnen. Ik heb de vraag reeds te vaak
horen stellen, om hier op niet een duidelijk antwoord te geven. Hoewel de
heer Van Lent heus niet zo vreselijk enthousiast is, levert hij het bewijs,
dat er voor de zakenman toch genoeg te bereiken is.
In Boskoop, aan de Bieze 95, werkte de heer Van Lent in het meubel-
makersbedrijf van zijn vader, toen hij plannen tot emigreren kreeg. Wat
hem daartoe bewoog? „Ik dacht dat er hier beter kansen zouden zijn dan
in Holland," luidt zijn verklaring, hetgeen een goed motief kan worden ge
noemd. Bovendien, de heer* Van Lent was toentertijd niet getrouwd, zodat
hij geen al te grote risico nam en hij zich in het vreemde land wel zou
redden.
Hij had dus niet te kampen met ac-
comodatie-problemen, zoals de meeste
gezins-emigranten, al is hij geduren
de zijn vrijgezellentijd dan ook me
nigmaal verhuisd.
Bovendien wisselde hij driemaal
van werkgever, hetgeen hem echter
de mogelijkheid gaf de Australische
werkgevers beter te leren kennen.
Hij kwam al dadelijk in zijn vak te
recht, al verschilt dat van de meu
belmakerij in Holland.
Zijn eerste kennismaking met het
nieuwe land was zodanig moedge
vend, dat mej. Sluis uit Boskoop als
verloofde, hem al spoedig naar deze
zijde van de wereld volgde en met
hem in het huwelijk trad.
Toen liet de kwestie van de huis
vesting zich wat meer gelden.
In Belgowlah, één der voorstadjes
van Sydney, werd een flat gevonden,
waarvoor 70 gulden per week moest
worden neergeteld, hetgeen precies
het bedrag was, dat de heer Van Lent
verdiende. Na een halfjaar begon dat
„gelijkspelen" hem wel te verdrieten,
want men moest leven van het sala
ris, dat mevr. Van Lent verdiende.
Er werd een andere flat gevonden,
iets goedkoper. Er volgden nog wat
omzwervingen op andere kamers, tot
dat in de buurt van Manly, één van
de drukste badplaatsen bij Sydney,
een stuk land kon worden gekocht.
HIJ BOUWDE EEN FABRIEK.
De heer Van Lent had inmiddels
plannen gemaakt voor een eigen fa
briek, waarvoor het land bestemd
was. Hij begon te bouwen aan een
werkplaats en maakte er een stuk bij,
waarin men voorlopig zou gaan wo
nen. Dat bracht een einde aan de om
zwervingen, al was het dan ook erg
behelpen voor mevr. Van Lent.
Langzaam bouwde de heer Van
Lent zijn bedrijf op en nu na vijf jaar
heeft hij een oordeel gevormd over
het bedrijfsleven in dit land.
„Er zijn beslist mogelijkheden,
maar de afbetalingen bemoeilijken
veel, al heb ik in mijn bedrijf prac-
tisch geen moeilijkheden meer", zo
vertelt hij.
De kwestie is nl. dat de heer Van
Lent zijn klanten veelal onder de be
ter gesitueerden heeft gekregen, ge
volg van zijn grote vakkennis. Hij
bouwde bijv. onlangs een kast, die te
vens een bar, radiotoestel en andere
„extra's" herbergde. Terwijl ik op
bezoek was, stonden de tafels volge
pakt met sieradendoosjes van bijzon
dere uitvoering o.a. met muziek. De
heer Van Lent had in enkele maan
den tijd daarvan enorme hoeveelhe
den aan de grote magazijnen in Syd
ney geleverd. Daarnaast leverde zijn
timmerbedrijf andere materialen af,
zodat hij juist rond Kerstmis een zeer
drukke periode achter de rug had,
waarin zelfs mevr. Van Lent haar
deel ontving. Tot diep in de nacht
werd aan het afwerken van de doos
jes gearbeid.
De heer Van Lent houdt zich in
sterke mate bezig met interieur
werk, waaraan in de betere huizen,
grote kapitalen worden besteed. „Zo
lang er goed werk wordt geleverd,
gaat het best in de zaken", consta7
teert hij.
DE HAAGSE WONINGBOUW
IN 1956.
In 1956 werden te 'sGravenhage
3.002 nieuwe woningen voiltooid, dat
is 209 minder dan in het voorafgaan
de jaar. Tevens kwam voor het eerst
een aantal (222) woningen, behoren
de tot het Haagse woningcontingent,
in Voorburg en Rijswijk gereed. De
ze woningen medegerekend, ligt de
woningbouw in 1956 op hetzelfde ni
veau als in 1955. In totaal zijn nu na
de oorlog 25.565 woningen in Den
Haag gebouwd.
Het aandeel van de gemeente in de
woningbouw bedroeg jn 1956 rond
tweevijfde, evenals dat van particu
lieren, terwijl de woningbouwvereni
gingen een vijfde gedeelte voor hun
rekening namen.
HcL. aantal woningen in uitvoering
bedroeg 6.013 op het einde van het
jaar 1956. Dit aantal is groter dan ooit
te voren en ligt ruim 1500 hoger dan
bij het begin van het jaar. In Voor
burg waren nog 407 „Haagse" wonin
gen in uitvoering.
Seute. c^fiiciële daad aan e&ïite. kiAyeïeJ
Mevrouw E. van Hall—Nijhoff, echtgenote van de burgemeester van Am
sterdam, gezien tijdens de doopplechtigheid van het motorvrachtschip
„Batu", die zij zaterdagmiddag op de werf van de N.D.S.M. verrichtte. De
„Batu" zal de dienst onderhouden tussen Nederland en Indonesië.
Er wordt in de omgeving van Mah^
ly veel gebouwd, hetgeen ook beté
kent dat al degenen, die bij de bouw
nijverheid zijn betrokken, daarin een
kans vinden.
Er is ook menige Hollander, die ziéh
voor zijn woninginrichting met dé
heer Van Lent verstaat. In elk geval
trof ik nogal wat landgenoten op zijfi
kantoor aan!
Toch meent de heer Van Lent, dat
het niet zo gemakkelijk is zich in
het Australische zakenleven te hand
haven; men kan beginnen, het bé1
drijf tot zekere hoogte opwerkeöy
doch naar hij meent komt er zo gé^-
makkelijk een dood punt, waardoor
men niet verder kan. Daarvoor kun*
nen verschillende oorzaken zijn, ook
dat van de ruime credieten en afbe
talingen, die het bedrijfsleven in de
weg staan. Hetgeen overigens weer
niet betekent, dat de mogelijkheden
beperkt zijn, daarvan levert de heer
Van Lent zelf het bewijs. Want hij
hoopt zijn bedrijf spoedig meer uit-
breiding te geven en dan definitief
een huis voor zich te laten bouwen.
Maar om l.et zakenleven in Austra-
te onderschatten, is gevaarlijk.
Iemand die hard aanpakt, kan wel
iets bereiken. Met welke wetenschap
een toekomstig emigrant zijn voor
deel kan doen!
Neen, van z'n emigratie heeft het
echtpaar Van Lent allerminst spijt.
Dat er kansen zijn in dit land, heeft
het bewezen.
Duitse zeeman
gearresteerd
Pleegde roofoverval aan boord
Aan boord van de Liberiaanse tan
ker „Olympic-Wind", die in de Rot
terdamse haven ligt, heeft een 25-
jarige machinist zijn collega onder
bedreiging en mishandeling bewogen
tot het geven van geld. De Rotter
damse politie heeft zich over de jon
geman ontfermd.
In het holst van de nacht klopte de
man, en Duitser, aan de hut van de
51 jaar oude tweede machinist die
eveneens de Duitse nationaliteit heeft.
Toen de laatste opendeed, greep de
jongeman hem beet, mishandelde
hem en dreigde hem met een schrijf
machine, om zijn verzoek om geld
kracht bij te zetten.
De tweede machinist wees hem
naar zijn schrijfbureau, waaruit de
rover wat vreemd geld wegnam. De
politie heeft de man later in zijn
hut gearresteerd.
BROMFIETS TEGEN BOOM.
Zaterdagavond is op de weg van
Spijk naar Roodeschool een ernstig
ongeluk gebeurd, waarbij de 47-ja-
rige bromfietsbestuurder M. W. van
Spijk levensgevaarlijk werd gewond.
Omstreeks kwart voor acht was hij
op weg naar huis. Enige personen,
die door hem werden ingehaald,
hoorden plotselingeen hevige klau.
Tot hun ontzetting zagen zij de
bromfiets, die op een recht gedeelte
van de weg tegen een 'boom aan de
linkerzijde was gebotst, in brand
staand. Zij snelden toe en wisten de
bestuurder, die onder de brandende
bromfiets lag, uit de vlammen te ha
len. Het slachtoffer, dat zware brand
wonden aan benen en onderlichaam
alsmede een schedelbasisfractuur had,
is in levensgevaarlijke toestand, naar
het Academisch Ziekenhuis te Gro
ningen overgebracht. De bromfiets
werd totaal vernield.
ACH^MRÏGE JONGEN OFTÏOOD
DOOR ONVOORZICHTIG
OVERSTEKEN.
Op de President Rooseveltweg te
Utrecht, is zaterdagmiddag om
streeks vier uur de achtjarige A. V.
Stormbroek door een auto gegrepen
toen hij plotseling de weg overstak.
In zorgwekkende toestand werd het
knaapje naar het Sint Antonius-zie-
kenhuis te Utrecht overgebracht,
waar hij zondagmorgen overleed.
Het ongeluk gebeurde, nadat hij
met vriendjes een defecte auto had
helpen opduwen, waarvan hij plot
seling genoeg had. Hij stak toen zon
der op het verkeer te letten de weg
over. Een juist passerende auto be
stuurd door de heer R. B. uit 's-Hc •-
togenbosch, overreed de jongen.
Alleen NIVEA bevat Euceril
b(L- voedingsmiddel voor de huid
Advertentie.
WEET U HET OOK NIET
Vraag V. D.: Wat omvat de Land-
bquwvoorlichtingsdienst en welke
kosten zijn er aan verbonden?
Antwoord: De rijkslandbouwvoor-
lichtingsdienst is een onderdeel van
het min.van Landbouw, Visserij en
Vcjedselvoorzienin/g. Aan het hoofd
staat de directeur-generaal (directie
van de Landbouw). Naast een afde
ling landbouwonderwijs, cultuurtech
nische dienst enz. enz. zijn er ook af
delingen voor de voorlichtingsdienst
inzake veeteeltwezen, akker- en wei-
debouw, zuivelaangelegenheden en de
plantenziektekundige dienst te Wage,
ningen. Hiervoor zijn verschillende
rijkslandbouwconsulenten aangesteld,
al of niet met een ambtsgebied. Voor
uw gebied zal misschien in aanmer
king komen de landbouwconsulent in
Rotterdam ir. C. P. Scheepers, tele
foon 0180028943. Alle adviezen zijn
gratis. Alleen als er b.v. op geregel
de tijden schriftelijke adviezen in de
vorm van bulletins of briefkaarten
toegezonden worden zoals dat in de
tuinbouw wel voorkomt, moet zo'n
abonnement betaald worden. Ook als
er werk verricht moet worden b.v.
bodemkartering of grondonderzoek,
moet dit volgens vaststaande tarieven
betaald worden.
Vraag H. G.: Wanneer kvyamen de
eerste bromfietsen op de weg?
Antwoord: Tussen 1890 en 1900
kan men wel zeggen. Meer in het
Vragen omtrent premies van zieken
fondsen alsmede omtrent uitkeringen
van ziekenfondsen.
Antwoord: Hierover kan men zich
beter om inlichtingen wenden tot een
ziekenfonds zelf. Een beantwoording
van dergelijke vragen, die gewoon
lijk te algemeen en te vaag gesteld
word,en, zou al te uitgebreid worden.
Vraag: Betreft arbeidsbureaus en
gew. bladèn in Zuid-Limburg.
Antwoord: Gewestelijke arbeidsbu
reaus (of nevenbureaus) zijn geves
tigd in Brunssum, Kerkrade, Valken
burg en Maastricht. Streekbladen in
die omgeving zijn De Zuid-Limbur
ger, Hoofdstraat 13, Kerkrade; De
Speurder, Slachthuisstraat 4, Sittard;
De Nieuwsbron, Dorpsstraat 78,
Brunssum; Maas- en Geleenbode,
Markt 4, Geleen. Dagbladen met
streeknieuws: Limburgs Dagblad,
Heerlen; De nieuwe Limburger,
Maastricht.
Scheepsberichten
ABBEKERK 3 te Amsterdam. ALM-
KERK 2 v Amsterdam n Bremerhaven.
ARTEMIS 3 v Amsterdam n Trinidad.
BATJAN 2 v Amsterdam n Hamburg.
BATUM 2 te Water. BUSSUM 2 te Am
sterdam. EEMLAND 3 A'dam. HESTIA
3 te A'dam. ILOS 3 te A'dam. MAAS 3 v
A'dam n West-Indië. PEPERKUST 2 te
A'dam. RIJNKERK 2 v A'dam n Hamb.
SAWEGA 2 v A'dam n Indonesië. STAD
j Wornor mnlnrfiotc" tiai I F~t.1 L- LUEN ERlVEKK 5 te JöOITlbay VerW3Cht.
de „Werner-motorfïete Het uiterlijk te R-dam prins JOH AN WILLEM
van deze „motorfiets" was vrijwel
gelijk aan onze tegenwoordige brom.
mers. Genoemd merk is gemaakt in
Engeland en komt veel overeen met
onze moderne, eenvoudige bromfiets.
De tegenwoordige bromfietsen date
ren van na de tweede wereldoorlog.
In 1905—1907 reden in ons land ook
reeds brommers. Dat waren gewone
rijwieleh waaraan een derde wiel met
motor (bediening vanaf het stuur)
bevestigd was aan het achterwiel.
Deze „motoren" knetterden geweldig,
2o4a,t menig p^ard op hol doeg.
Vraag H. D Als men dikwijls
wordt opg.ebeld door iemand en niet
te weten kan komen wie die aardig
heid uithaalt, hoe moet men dan han.
delen?
Antwoord: Stel u in verbinding
met de chef van de Storingsdienst in
uw district. Er zijn wel moeilijkhe
den, doch geen kosten aan verbon
den. Snappen ze de dader dan komt
u dat (veelal) niet te weten, maar
er is dan wel bereikt, dat het gebel
ophoudt.
Vraag mevr. V. S.: Ik kwam door
een toeval tot de ontdekking, dat
hoe meer ik klopte op de zitting van
mijn crapeau, hoe meer stof er uit
komt en ik dacht nog wel dat ik alles
zo goed onderhield. Hoe kan dat?
Antwoord: Inderdaad, hoe meer
men met de matteklopper slaat hoe
meer er stuk geslagen wordt van het
binnenwerk, dus hoe meer men klop
pen moet. Behandel uw stoelen met de
stofzuiger en borstel de bekleding
gewoon, maar goed na, doch slaat u
in elk geval niet te veel, want het
binnenwerk gaat er aan.
Vraag: Mijn definitieve
voor de inkomstenbelasting 1955, be
rekend naar een vastgesteld inkomen
van ƒ6949.bedroeg ƒ91.Ik heb
kinderaftrek voor zes kinderen.
Is de aanslag juist.
Antwoord: Uw aanslag is inderdaad
juist.
Vraag: Cursus Dokters- of tand-
krtsassistente.
Antwoord: Stelt u zich in verbin-
'ding met het IMEVO, Instituut voor
medische voorlichting, Sarphatie-
straat 127 te Amsterdam.
FRISO 4 v Haifa n Antw. SIBAJAK 4
FIRO 4 v Haifa n Antw. SIBAJAK 4 v
Sydney n Melbourne. SUNETTA (t) 5
te Suva verw. TARAKAN 4 v Londen
naar Dakar.
Aetherklanken
TELEVISIEPROGRAMMA.
NTS: 20.30 Journ. en weerber.
KRO: 20.45 Film. 21.15 Filmver-
lag HILVERSUM I. 402 M.
7.00 AVRO. 7.50 VPRO. 8.00—24.00
AVRO.
AVRO: 7.00 Nws. 7.10 Gym. 7.20
Gram. VPRO: 7.50 Dagopening. AV
RO: 8.00 Nws. 8.15 Gram. 9.00 Gym
v. d. huisvrouw. 9.10 Voor de huis
vrouw. 9.15 G-am. 9.35 Waterstanden.
.40 Morgenwijding. 10.00 Gram. 10.50
Voor de kleuters. 11.00 Gram. 11.30
Pianorecital. 12.00 Mil. ork. 12.30
Land- en tuinb.meded. 12.33 Ham
mondorgelspel. 13.00 Nws. 13.15 Me
dedelingen en gram. 13.25 Lichte muz.
13.55 Beursber. 14.00 Gram. 14.40
Schoolradio. 15.00 Voor de vrouw,
15.30 Sopr. en piano. 16.00 Lichte
muz. 16.30 Voo.- de jeugd. 17.30 Gram.
18.00 Nws. 18.15 Pianospel. 18.30 Voor
de jeugd. 18.40 Lichte muz. 18.55 Pa
ris vous parle. 19.00 Voor de kinde
ren. 19.05 d'Oprechte Amateur. 19.45
Toneelbeschouwing. 20.00 Nws. 20.05
Gevar. progr. 22.15 De Antwoordman.
22.30 Sopr. en piano. 22.55 Ik geloof,
datcaus. 23.00 Nws. 23.15 Beurs
ber. v. New York. 23.18 Act. en New
York calling. 23.3524.00 Gram.
HILVERSUM II. 298 M.
7.00—24.00. KRO.
KRO: 7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.45
Morgengebed en liturg, kal. 8.00 Nws.
en weerber. 8.15 Gram. 8.50 Voor de
vrouw. 9.40 „Lichtbaken", caus. 10.00
Voor de kleuters. 10.15 Gram. 10.30
Schoolradio. 10.55 Gram. 11.00 Voor
de vrouw. 11.30 Gram. 11.50 Als de
ziele luistert, caus. 12.00 Angelus.
12.03 Gram. 12.15 Voor de boeren.
12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33
Gram. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nws.
en kath. nws. 13.20 Dansr._uz. 13.50
Gram. 14.00 Schoolradio. 14.20 Gram.
14.30 Voor de vrouwen van het plat
teland. 14.40 Gevar. progr. 15.50
Gram. 16.00 Voor de zieken. 16.30 Zie-
kenlof. 17 00 Voor de jeugd. 17.40
Koersen. 17.45 Regeringsuitz.Neder
land en de wereld: Mr. J. A. U. M.
van Grevenstein: „De voltooiing van
het speciale emigratieprogramma
naar de Verenigde Staten. 18.00 Lich
te muz. 18.20 Sportpraatje. 18.30
Amus. muz. 19.00 Nws. 19.10 Gram.
19.15 Uit het Boek der Boeken. 19.30
Cabarat. 19.5530.30 Act. 20.45 De ge
wone man. 20.50 „En Gij zult het aan
schijn der aarde vernieuwen, klankb.
21.30 Kamerkoor. 21.45 Cello en pia
no. 22.05 Klein koor en Radiofilharm.
ork. 22.45-Avondgebed en liturg, kal.
23.00 Nws. 23.15—24.00 Gram.
Hirohito houdt troonrede op de trap
Staande voor de zetel met de rijzende zon opent keizer Hirohito van Ja
pan de 26ste jaarzitting van het Japanse Hogerhuis. De bekendmaking van
het belastingbeleid 1957 maakte het voornaamste punt van de zitting uit.
DOOR I. F. J.
33).
„Groot gelijk", bromde Tom, „ab
sinth vermoord je zenuwen, vooral
dat bocht, dat je hier overal krijgt. Ik
had ook liever een goed glas whisky,
maar die is alleen in Ierland te krij
gen. Ik maakte ze in die tijd zelf, maar
de ambtenaren kregen er de lucht
van en namen alles in beslag. Ik heb
er ec* in het ziekenhuis geslagen.
Tom en Baby deden de rest en daar
om, wel, daarom zitten we hier. We
hebben maar niet afgewacht, wat ze
er van zeggen zouden, maar we kro
pen in een vrachtboot, die ons netjes
over de plas bracht, zonder dat het
een cent kostte".
„Dat is waar", zei Pat, „maar ik heb
nu nog pijn in de rug van het werken,
dat we op die smerige schuit moesten
doen".
De waard had de glazen opnieuw
Oorspronkelijke Nederlandse Roman
GROOTHEDDE. gevuld. Er werd geklonken op Hali's
gezondheid. Pat begon te zingen en
dadelijk vielen de twee anderen in.
Ze zongen een Ierse melodie:
„O Shamrock, green immortal
Shamrock".
Het was verwonderlijk om te zien,
hoe ernstig de mannen ineens wer
den, nu ze het zinnebeeld van hun
vaderland bezongen. Hall moest be
kennen, dat het niet kwaad klonk,
maar hij had niet veel zin, om het
verdere deel van de dag in de her
berg door te brengen. Hij rekende
af met de waard en riep: „We gaan
mannen".
Black-Devil ontlokte uitroepen van
bewondering aan de drie en dat Hall
ook nog een pakpaard bezat, vervulde
hen met eerbiedige verbazing.
Hall steeg op en reed vast naar de
weg.
Het duurde nog al lang, voor de an
deren kwamen. Omziend schoot Hall
in een lach. De kleine Baby was op
een hoog, stevig gebouwd paard ge
zeten. De stijgbeugels had hij opge
knoopt, om dat hij er anders niet bij
kon. De twee grote kerels zaten te
zamen op een klein, mager schar
minkel, dat dreigde door te zakken
onder de zware vracht. Hun lange be
nen raakte bijna de grond en zowel
paard als ruiters keken zo melancho
lisch, dat Hall schaterde van het la-
chen.
„Waarom ruilen jullie niet?", slaag
de hij er op het laatst in te vragen.
„Hij wil niet!", snauwde Pat, op
Baby wijzend, die op zijn paard troon
de, als een Maharadja van Indië op
een olifant.
„Hij liegt", schreuwde Baby ver
ontwaardigd, „maar het is ieder jaaf
hetzelfde. Ze komen net als ik met
goede paarden van het Noordenr
maar als hun geld verdronken is, rui
len ze ze voor scharminkels in en
verdrinken het geld, wat ze er bij,
overhouden. Als dat op is,verkopen
ze ook nog een van die paarden en1
kruipen samen op het andere. Drank-1:
zucht en anders niet. En dan denkem
ze maar, dat ik hun weer mijn paardj
geef. Maar dit jaar gebeurt het niet.
Voor mijn part moeten ze lopen, maarï
ik houd mijn eigen beestje".
Hij klopte zijn rijdier op de nek,
stak zijn neus in de wind en stapte
weg.
Hall begreep dat ze op die manier niet
erg zouden opschieten en riep: „stop
eens even. Een van jullie tweeën kan
het pakpaard krijgen". Pat en Tom
lieten zich als de wind van hun paard
glijden en hadden tegelijk het pak
paard) bij de teugel, die 't met Black-
Devil verbond. Deze schrok en sprong
steigerend op, zodat ze verschrikt
achteruit weken; maar dadelijk scho
len ze weer toe, bang. dat de een de
ander voor zou wezen.
„Kalm aan", lachte Hall, „ik wou
maar zeggen, een van jullie kan
mijn pakpaard krijgen en dan zullen
we zien, of we voor de ander niet
een aardig beest op de kop kunnen
tikken. Kennen jullie hier niet een
fjaardenhandelaar?"
Ze kenden er wel tien en twistten
Wen klein kwartier, wie de beste was.
Met algemene stemmen werd ten slot
je besloten naar Bill Howard te gaan.
Daar begon het pas goed. Ze gingen
,ite keer als razenden. De paarden
^hadden alle mogelijke en onmogelijke
gebreken, waren ondervoed en schro
melijk duur. Bill was de grootste op
lichter van heel Canada en hij moest
^iet denken, dat ze een karkas wil
den kopen. Ze wilden een fatsoenlijk
paard voor een fatsoenlijke prijs.
Hall knipoogde naar Bill, maar deze
maakte een geruststellend gebaar. Hij
kende zijn pappenheimers en wist,
dat het alleen maar te doen was, om
een paar dollar van de prijs af te krij
gen.
„Zoek er twee uit", riep Hall, „we
kunnen toch niet zonder pakpaard".
Dat gaf weer nieuwe herrie. Nog
maals werden alle paarden stuk voor
stuk bekeken, betast en beklopt, Bill
moest weer wat van de prijs afdoen,
omdat ze nu in massa kochten, nieu
we scheldwoorden daalden op zijn
hoofd neer, maar het slot was toch,
dat Pat en Tom ieder op een glan
zende, goedgevormde merrie de poort
uitreden. Het magere bezit van Pat
en Tom had nog 45 dollar opgebracht
en die werden aan Hall overhandigd.
Toen deze ze ieder 15 dollar ervan
gaf, kende hun vreugde geen gren
zen meer en luid zingend verlieten
ze Regina, de dag prijzend, die hen
ruzie had doen maken om een glas
absinth.
„Maar denk er aan", waarschuwde
Hall, „deze paarden verkoop je niet
meer".
Toen trokken Pat en Tom zo'n ver
ontwaardigd gezicht, dat Hall voor de
zoveelste keer die dag in lachen uit
barstte, terwijl Baby wijs met het
hoofd knikte.
Over het stuk naar Prince-Albert
aan de Saskatchewan-rivier deden ze
drie dagen. Hall had geen spijt, dat
hij ze als reisgezellen aangenomen
had. Hij lachte in die drie dagen meer
dan hij zijn hele leven gedaan had.
In Prince-Albert voorzagen ze zich
rijkelijk van proviand, want de eer
ste plaats van enige betekenis, die ze
zouden aandoen, Fort-Reliance name
lijk, lag op een afstand van bijna 700
mijl, een afstand waarover ze, als al
les goed ging, zeker veertien dagen
zouden doen. Het pakpaard kreeg het
zwaar te verantwoorden, maar het
dier gaf geen blijken van vermoeid
heid en hield zelfs de strafste galop
bij. En galopperen deden ze nogal
eens. De Ieren, waren lettelijk met
een zucht tot wedden bezeten en iede
re vlakte, die zich aan hen voordeed,
werd een wedstrijdterrein. Als Hall
meedeed, zegevierde hij altijd en
daarom liet hij het meestal aan hen
over. Ze reden dan als duivels, want
het ging gewoonlijk om een slok ab
sinth, waarvan ze ieder een ruimen
voorraad hadden opgedaan in Prince-
Albert. Op die manier schoten ze flink
op en Hall moedigde daarom die wed
strijden aan, door een halve dollar
als prijs uit te loven, die afwisselend
door Pat, Tom en Baby gewonnen
werd.
