Onverkwikkelijkheden die 13 juni begonnen, kleuren het jaar 1956 IN VOGELVLUCHT DOOR HET VERVLOGEN JAAR Nuchterheid voorkwam grote moeilijkheden MAANDAG 31 DECEMBER 1956 DE LE1DSE COURANT PAGINA 9 O MO N0II0IIC3IIC3II0I10 IIOIIO IIOIIO MO IIOIIO IIOIIOII O llÓ IIOIIOIIOIIOIIOIIOIIOIIOIIO MO IIOIIO HO IIOIIOII MO IIOIIOIIOIIOIIO Jedcr jaar heeft zo z'n eigen kleur en de laatste jaren vormen een kaleidoscoop van bonte afwisseling. Er was een jaar, dat getekend werd door het zwart van de rouw; een ander door het groen van een steeds uitbottende hoogconjunctuur en soms was het kleurloos, omdat er „niets" gebeurd was; het afgelopen jaar wordt gekenmerkt door onverkwikkelijkheid. 1956 Heeft Nederland verscheidene malen in ongemakkelijke situaties gebracht, soms door eigen schuld, soms ook door bemoeizucht van buitenstaanders, die met glimlachend gezicht hun vriendschap voor enkele zilverlingen verkochten. De meest onverkwikkelijke situatie ontstond op de dag der Tweede Ka mer-verkiezingen 13 juni - rond ons Koningshuis. Interne moeilijkhe den, die soms het Staatsvlak benader den, waren door buitenlandse sensa tiebladen uitgebuit om de meest op zienbarende nieuwtjes de wereld in te zenden. Min of meer grappig was ech ter, dat deze nieuwtjes in Nederland zelf de minste beroering veroorzaak ten. De Nederlandse bevolking was van mening, dat rust en bezonnenheid de beste heelmeesters voor deze moei lijkheden waren. Het Koninklijk Paar vroeg 29 juni advies aan drie hoog staande Nederlanders prof. Beel, prof. Gerbrandy en jhr. Tjarda van Starkenborch Stachhouwer en 24 augustus voltooide dit drieman schap deze opdracht. Wijzigingen aan het Hof, door hen voorgesteld, bleken noodzakelijk, toen enkele weken later 10 oktober twee hoge hoffunctionarissen nieuwe stof voor wilde verhalen aan de Britse sensatiepers hadden verstrekt. Lichtpuntjes. F\OCH niet slechts moeilijkheden U bezochten ons koningshuis in 't afgelopen jaar. Kroonprinses Beatrix, op 31 januari 18 jaar geworden, slaagde 2 juni voor het eindexamen gymnasium en tekende in op de Leidse Universiteit. Voordien was zij op 7 februari lid van de Raad van State geworden, en 30 juni bracht zij haar eerste officiële bezoek aan Amsterdam. ONONTWARBAAR. De tweede onverkwikkelijke kwes tie begon op dezelfde dag als de eer ste, op 13 juni. Toen in de nacht van 13 op 14 juni bekend werd,, dat de K.V.P. met drie winstzetels toch nog onder de P. v. d. A. was geble ven, omdat deze partij vier winst zetels had geboekt, begon een poli tiek geharrewar, dat na 11.9 dagen op 10 oktober pas ontrafeld kon wor den. Na 42 dagen gaf dr. Drees de opdracht ofri een kabinet te forme ren op 24 juli terug. Prof. Romme had het vlugger bekeken en ver telde reeds een week later 1 augus tus dat hij er geen kans toe zag. Vijf dagen later 6 augustus verscheen tot ieders verrassing de roemruchte professor P. Lief- tinck op het politieke toneel, maar op 16 augustus moest ook hij, dank zij tegenwerking van zijn eigen partij (P. v. d. A.), de opdracht teruggeven. Een nieuwe opdracht hield hij vijf dagen tot 22 augus tus onder zijn berusting en prof. Romme, die daarna weer een kans kreeg, zag er al meteen geen kans toe en weigerde. Gedurende enkele weken meende Nederland vervolgens, dat prof. De Gaay Fortmann uitkomst zou bren gen, maar een merkwaardig, ma noeuvre van de V.V.D. wierp ook deze politicus uit het formatie-zadel en na 23 dagen gaf hij 13 september zijn opdacht^aan de koningin terug. Ondertussen was Prinsjesdag al voorbij en nog steeds was Neder land kabinetloos. Een week later 30 september aanvaardde de P. v. d. A.-politicus mr. Burger de opdracht en met medewerking van alle partijen, die een einde aan de wantoestand wilden maken, bereidde hy een kabinet voor, dat dr. Drees als minister-president op 10 oktober aan de Volksvertegenwoordiging ken presenteren. VROUWEN-VREUGDE parlementair gezien, is het afgelo- pen jaar verder niet bijster schokkend geweest: 24 januari aan vaardde ook de Eerste Kamer de adoptiewet; 20 april leed minister Cals een nederlaag, doordat de Tweede Kamer, onder de indruk van studentendemonstraties, niet accoord ging met zijn plan van studietijd- beperking aan de universiteiten; 25 april aanvaardde de Eerste Kamer de grondwetswijziging, waardoor het aantal parlementariërs met 50 werd verhoogd; 2 mei werd de Ne derlandse vrouw door de Tweede Kamer juridisch gelijk gesteld aan de man de vreugde der dames kende geen grenzen 5 juni ging de Eer ste Kamer accoord met een beper king van het afbetalingssysteem. OORLOGSGEVOLGEN. Een aparte rol speelde de volks vertegenwoordiging naar aanleiding van de Russische misdaden in Hon garije. Toen de moord op Boedapest zondag 4 november begon, geraakte geheel Nederland spontaan in be roering. Op klinkende wijze werd aan vele „Waarheid-gebouwen" de waarheid gezegd en fel protesterend kwamen duizenden Nederlanders op pleinen en in zalen bijeen. De volks vertegenwoordiging sprak onomwon den haar grote afschuw uit, besloot tot hülpverlening en bood onmiddel lijk 1.000 vluchtelingen onderdak aan; binnen 14 dagen was dit getal, gezien de enorme stroom van vluch telingen, die Oostenrijk binnenkwam, driemaal zo hoog geworden. Een an der oorlogstoneel de strijd om het Suez-kanaal deed de regering be sluiten om per 13 november een be perkte oliedistributie in het leven te roepen, welke autobezitters m.i.v. 25 november verbood zonder speciale vergunning op zondag te rijden. VIJANDSCHAP. Een andere buitenlandse mogend heid, die de volksvertegenwoordiging tot openlijke verontwaardiging bracht was Indonesië. De houding van dit land, die sinds 1950 nooit overdreven vriendelijk is geweest, groeide in het afgelopen jaar uit tot een openlijke vijandschap. Als eerste slachtoffer hiervan viel 19 april Leon N. H. Jungschlager. Na een proces, dat ieder mens met enig rechtsgevoel walging bezorgde, werd door een wraakzuchtige officier van justitie, die de stem van een opgezweepte volksmassa tot maatstaf van het recht nam, op 23 februari tegen hem de doodstraf geëist. Voordat een ge rechtelijke uitspraak kon volgen, stierf Jungschlager, op 19 april in gevangenschap. Nog 14 Nederlanders zuchten mo menteel in Indonesische gevan genkampen en dat de Indonesische „justitie" onbeschaamd verder gaat het recht te verkrachten, blijkt uit de eis, die Schmidt na een scherts proces 15 oktober te horen kreeg: Levenslang. PROF. LIEFTINCK kwam, toen de gehele kabinetsformatie muurvast gelopen was. DE DOORBRAAK (van de Velser Tunnel) kwam op 31 augustus, en MARGA KLOMPé kwam, toen alles in kannen en kruiken gekomen was, op een ministerszetel. Niet alleen Amerika deed kramp achtige pogingen om Soekarno een glimlach te ontfutselen, ook Rusland liet zich niet onbetuigd en met veel meer succes. Glimlachend schudden Russische staatshoofden de president van de staat, waar een onschuldig man in gevangenschap stierf, de hand. Terug in Indonesië bleek Soe karno wel wat voor het totalitaire: regime te voelen. Dat zijn onder danen daar enigszins anders over denken, tonen de gebeurtenissen van de laatste dagen. Ere-doctor. Maar behalve laffe wraakneming op weerloze individuen, joeg In donesië ook op „groot wild"; 14 fe bruari zegde deze staat zonder vorm van proces het Unieverdrag met Ne derland op dit was in feite toch slechts een tragische klucht, dus zo heel veel verloor Nederland er niet mee en uit waardering voor al deze manipulaties benoemde de Co- lumbia-universiteit te Amerika de representant van deze staat een maand na de dood van Jungschlager 24 mei tot eredoctor in het recht Soekarno meende zich deze eretitel waardig te moeten betonen en vertelde op 3 augustus, dat Indo nesië niet van plan was zijn schul den aan Nederland af te betalen. VERLIEZEN. Om nog even bij de regering te blijven: i9 maart werd een loonac- coord bereikt, dat behelsde een niet verplichte loonronde, variërend van 3—6 en een „uitkering-ineens" over 1955. De vrijwilligheid moest bij het toen volgende overleg tussen werkgevers en werknemers nogal eens geweld aangedaan worden er kwamen verspreid zelfs enkele sta kingen voor maar op 9 oktober kon de regering mededelen, dat de meeste werknemers een verhoging van 6 hadden gekregen. In de eerste helft van het jaar ont vielen de ministerraad twee leden: in de nacht van 3 op 4 februari stierf de minister van justitie, mr. Donker en in de nacht van 17 op 18 iuli over leed de minister van Overzeese Rijksdelen, prof. dr. W. A. J. Kern kamp. Ook de K.R.O. leed een gevoelig verlies, toen 22 januari haar direc teur Paul Speet tijdens een dienst reis te Milaan plotseling stierf. BEDREIGDE BISSCHOP. Het Nederlandse Episcopaat, dat op 2 februari officieel per Pauselijk de creet met 2 bisdommen werd uitge breid, vaardigde op 19 januari een verzachting van de vastenwet uit. Zaterdag 10 maart kwam als grote verrassing voor Leiden het bericht, dat deken M. A. Jansen tot bisschop van Rotterdam was benoemd, maar toen deze op 8 mei tot bisschop werd gewijd, was een scherpzinnige advocaat, mr. Dirkzwager, bezig hem zijn Nederlanderschap te betwisten. De regering schatte deze actie op zijn juiste waarde, zodat mgr. Jansen 13 juni als iedere andere Nederlander zijn stem kon uit brengen. Drie dagen na mgr. Jansen werd op 11 mei mgr. P. A. Nierman tot bisschop van Groningen gewijd. Vluchtelingen-vraagstuk MOMENTEEL doet Nederland zijn uiterste best om de 3.000 Hon gaarse vluchtelingen in Nederland een nieuw vaderland te schenken. Dat dergelijke gastvrijheid consequenties met zich brengt, bewezen de moei lijkheden, die dit jaar in verschei dene Ambonezenkampen ontstonden. De regering wilde van deze mensen burgers maken, maar de militaire sta tus was deze oud-strijders zo lief, dat 300 gezinnen in de avonuren van 28 mei demonstratief het Plein 1813 te Den Haag bezetten en daar de nacht in de open lucht wilden door.- brengen. Een Nederlander, die vanwege zijn buitengewone bekwaamheden door de UNO aangesteld was als Hoge Commissaris voor de vluchtelingen, mr. G. J. v. Heuven Goedhart, stierf 8 juli te Genève, en bijzonder smar telijk moet voor hem in de laatste uren het besef geweest zijn, dat on danks zijn zwoegen het schrijnende vraagstuk van de vluchtelingen sinds 10 jaar weinig of niets nader tot een oplossing gekomen is. SPROKKELINGEN. WOOR een kroniek-schrijver, die slechts eenmaal per jaar in het boek der historie mag schrijven, is volledigheid een onmogelijkheid. Sta pels notities liggen nog rond ons en brandende koppen springen uit de „spiegel der geschiedenis", de krant, naar voren. De onverkwikkelijkheid van het jaar werd nog benadrukt met het rumoer rond burgemeester Schokking van Den Haag, dat 6 juli leidde tot zijn ontslag-aanvrage; Ban ning Cocq werd door het Rernbrandt- jaar verleid uit zijn lijst te stappen en marcheerde in het nachtelijk duis ter van 15 juli door Amsterdam; de spoorwegen namen op 3 juni nog slechts eerste en tweede klas reizigers op; brand in een Amsterdams woon- scheepje eiste in de vroege morgen uren van 26 mei het leven van drie kleine kinderen; de brommers brom den omdat zjj niet meer zo hard mo gen brommen als zij zelf graag zou den willen; de Haagse hoofdagent Ax wefd 5 juli door een 14-jarige scho lier, die zo graag een echte revolver had, met een bijlslag van het leven beroofd; in Nederland woedde vanaf 2 september, toen Utrecht begon, een gevaarlijke „rock and roll'-woede de dijk van Oost Flevoland werd 13 september gedicht. Op 17 juni dacht men, dat Musserts lijk van het Haagse kerkhof gesto len was; 25 juni kwam men tot de ontdekking, dat men zich vergist had; 23 juni beleefde de nieuwe Techni sche Hogeschool te Eindhoven haar geboortedag en 11 oktober zorgde een oplettend winkelmeisje te Muiden, dat de politie een valsemuntersbende kon oprollen, die sinds 29 november 1955 Nederland onveilig had ge maakt. Zo zouden we nog door kunnen gaan, maar vele feiten hebben vorige jaarverslagen al gekleurd of zullen komende verslagen kleuren. De werkgevers zullen ongetwijfeld ook het volgend jaar weer betogen, dat de belastingmaatregelen hen ver moorden en dat de prijzen omhoog moeten. En de werknemers zullen, evenals het afgelopen jaar, verkla ren, dat de lonen omhoog moeten en dat iedere prijsverhoging misdadig is. De spoortarieven zullen stijgen en ook Tante Pos zal hebzuchtiger wor den; aan de hoogconjunctuur schijnt een voorzichtig einde te komen, want de SER heeft geadviseerd de beste dingen met 700 miljoen te verlagen om inflatie te voorkomen. Maar dit laatste kan wellicht het volgend jaar een speciale kleur ge ven, niet het afgelopen 1956. 1956 Werd ongemerkt gekleurd door 365 dagen, die slechts zelden de kleur verraden, waarmede zij van plan zijn het jaar te sieren.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1956 | | pagina 17