DE SPOKENJAGE ET HU Wagenaar sprak voor een lege Tweede Kamer Hongaarse vluchtelingen komen volgende week Meeste Nederlanders uit Indonesië terug Tramkaarlje bracht overvallers ten val VRIJDAG 9 NOVEMBER 1956 DE LEID SE COURANT PAGINA 9 Gistermiddag heeft de communist Wagenaar op duidelijke wijze een idee gekregen van de stemming, die het Nederlandse volk thans in al zijn gele dingen beheerst. Het zal in de toekomst erg moeilijk voor hem zijn te be weren, dat slechts een klein groepje jeugdige oproerkraaiers hun afschuw over het Russische verraad in Hongarije tot uiting brengt. De communist Wagenaar voelde zich tijdens de behandeling van de be groting van oorlog geroepen de volksvertegenwoordiging uiteen te zeten, hoe het dappere Russische miljoenen-leger met 6.000 tanks de revolutie van gevaarlijke Hongaren, in een moedig gevecht neergeslagen had. Als éné man stonden alle volksvertegenwoordigers op en verlieten de zaal. Dit voorbeeld werd gevolgd door de publieke tribune, zodat de com munist voor een lege zaal zijn lofzang op het dappere Russische leger kon houden. Slechts de voorzitter der Tweede Kamer, de minister-president, de minister van oorlog, de beide staatssecretarissen en de twee andere com munistische Kamerleden waren reglementair genoodzaakt de hol-klinkende redevoering te beluisteren. Tijdelijk in kampen Volgende week reeds zullen de deze gezinnen, als er weer doortocht duizend Hongaarse vluchtelingen, die naar Hongarije mogelijk is, te com- Het aantal alleen gevluchte kinde ren valt gelukkig nog mee. De kampen waar de vluchtelingen worden ondergebracht zjjn modern ingericht (z.g. voor aanvullende werkzaamheid). Minister Klompé zal Nederland wil toelaten, in ons land aankomen. Zij zullen ondergebracht worden in de kampen in de Peel en in Zeeland. Het is de bedoeling dat zij zo spoedig mogelijk ir> gezinnen enz. ondergebracht worden. Van regeringswege is er gisteren een klein team naar Wenen vertrok ken om daar overleg te plegen. Het zijn mej. R. van Hoogevest van het ministerie van Maatschappe lijk Werk, de heer A. Oosterveld van Justitie en de heer G. Krol van So ciale Zaken. Het is niet de bedoeling om een selectie toe te passen. Gevraagd is aan de Nederlandse regering om tij delijke onderbrenging van de dui- j zend vluchtelingen, maar men moet er op voorbereid zijn, dat die tijde lijkheid wel eens zeer lang kan worden. Omdat de meeste Hongaren dit maal uit de westelijke streek van het land komen, kan men aannemen, dat het voornamelijk agrariërs, kleine middenstanders, studenten enz. zul len zijn. In Oostenrijk zal men voor lopig de zogenaamde „gebroken" ge zinnen vasthouden, om te proberen EXPORT VAN NEDERLANDSE PLUIMVEEHOUDERIJ- PRODUCTEN NEEMT TOE. Nederland heeft van januari tot en met oktober 1956 voor bijna 375 mil joen gulden aan pluimveehouderij- produkten geëxporteerd. Dit is 42 miljoen meer, dan in de overeenkom, stige periode van 1955. West-Duite land was de grootste afnemer. Dit land nam bijna 70 procent van de pluimveehouderijprodukten af en ook van de 1.764.398.965 eieren die dit jaar reeds geëxporteerd werden, werd 80% door de Bondsrepubliek afgenomen. Er werden ruim 10 miljoen broed- eieren meer geëxporteerd dan het vorig jaar. Men schrijft dit toe aan de toenemende Italiaanse belangstel ling voor de broedeieren ter uitbrei ding van de pluimveestapel. De ex port van eendeneieren loopt terug onder invloed van de vrees voor pa- ratyphus. De afzet vindt thans voor namelijk plaats in het binnenland, waar deze eieren verwerkt worden in beschuit. De uitvoer van slachtpluimvee be droeg bijna 75 miljoen gulden. In tegenstelling tot het vorige jaar zijn dit jaar geen pluimveehouderij produkten afgenomen door de Ame rikaanse strijdkrachten in Duitsland. Men stelt van die zijde eisen, waar aan de Nederlandse pluimveehoude rij niet kan voldoen. Scherpe kritiek uitte hij op de Amerikaanse regering, die de export van Amerikaans slecht- pluimvee naar West-Duitsland gaat stimuleren en subsidiëren met 45 cent per kg. Het wordt niet onwaar- t schijnlek geacht, dat dit slechts een over de definitieve onderbrenging eenmalige subsidie is. Zonder deze onderhandelingen voeren met de subsidie durft de Nederlandse ambtelijke instanties en het particu- pluimveehouderij de concurrentie lier initiatief. De overheid treedt met de Amerikaanse pluimveehoude. slechts bemiddelend op. rij wel aan. DE NIEUWSTE, MODERNSTE, STOFZUIGER ^RUTON-RX* "•"18 gemakken voorzien véél beter - véél goedkoper V 'J (Advertentie). Brallende belediging door Russen te A'dam De Amsterdammers hebben gis termiddag te 12 uur wel een bijzon der staaltje van zelfbeheersing ge toond. Toen te 3 minuten voor twaalf het verkeer stilviel, de fabrieken hun werk staakten en geheel Nederland met de gehele beschaafde wereld ge durende 3 minuten het dappere ge vecht om de vrijheid van Hongarije herdacht, werden de ramen van de Russische handelsdelegatie op het Museumplein opengeworpen en werd de stilte verstoorn door luid-schette- rende marsmuziek, die vanuit Rus land via een op volle sterkte wer kende radio uitgebruld werd. Precies om twaalf uur, toen Am sterdam en de wereld haar werk zaamheden weer hervatten, werden de ramen dichtgesmeten en de Russi sche handelsdelegatie bleef onbe schadigd.... Bakker overmeesterde twee inbrekers Het aanhoudend geblaf van hun hond maakte de Hengelose bakker H. Marman en zijn vrouw gister-- nacht klaar wakker. In de woonka mer trof de bakker twee inbrekers, van wie hij er een herkende als zyn voormalige loopknecht. Terwijl hij de beide insluipers in bedwang hield waarschuwde zijn vtouw de po litie, die naderhand de jeugdige reci divisten heeft ingesloten. Ofschoon de politie gelooft een goede vangst gedaan té hebben blijft het tweetal ontkennen, aan meer in braken schuldig te zijn. Door een auto werd gistermid dag een 55-jarige petroleumventer nabij zijn woning aan de provinciale weg te Boven-Haastrecht, aangere den, toen hij op zijn bakfiets reed. Hij werd vrijwel op slag gedood. Minister Klompé verwachtt Huisvesting wekt bezorgdheid Te verwachten is dat het meren deel van de thans nog in Indonesië wonende Nederlanders dit land in de eerstkomende jaren zal willen verlaten. Hun aantal wordt geschat op 40.000 k 45.000. Op 1 januari 1957 zullen zich naar schatting nog on geveer 60.000 Nederlanders in Indo nesië bevinden. De minister van Maatschappelijk Werk, mej. dr. Klompé, die dit in haar Memorie van Antwoord aan de Tweede Kamer meedeelt, ziet met betrekking tot de huisvesting der ge- repatrieerden, nu deze zulk een gro te omvang heeft aangenomen, de ko mende jaren met 'n zekere bezorgd heid tegemoet. Verdere uitbreiding van het aantal contract-pensions zal noodzakelijk zijn. De Nederlanders in Indonesië on dervinden in steeds toenemende mate moeilijkheden, zowel bij het verkrij gen en behouden van een werkkring, als door de voortdurende prijsstij gingen, waarmede geen (evenredi ge) verhoging van de inkomsten ge paard is gegaan. Voor 1957 is dan ook een verdere aanmerkelijke verhoging van de raming der uitgaven aan voorzieningen daar te lande noodza kelijk. De minister deelt mee, dat 't in de bedoeling ligt de vertrekmogelijkheid die voornamelijk afhankelijk is van de vervoermogelijkheid en de verantwoorde opvangmogelijkheid in Nederland op het hoge peil van de laatste jaren te handhaven. Bij de vertegenwoordiging van In donesië in Nederland zouden blij kens ontvangen mededelingen nog nenprovincie. meer dan 500 aanvragen van Am- bonese gezinshoofden voor terugkeer berusten. Desgevraagd wordt aan hen, die wensen te repatriëren, alle hulp ver leend, maar de regering ziet de re patriëring als een zaak van de Indo nesische regering en de Ambonezen. Het aantal Ambonese mannen, dat door arbeid in ons land in het le vensonderhoud voor Éich en hun ge zinnen voorzien, is thans gestegen tot circa 3200. In dit getal zijn zij, die in de woonoorden ten behoeve van de eigen gemeenschap werken, begrepen. Van de Nederlanders in Indonesië ontvingen op 1 juli 1946 ongeveer 9500 personen ondersteuning van rijkswege en/of medische hulp. In het jaar 1956 zullen naar schatting 3900 Nederlanders op rijksvoorschotbasis terugkeren uit Indonesië. De minister stelt de volgende wets ontwerpen in het vooruitzicht: ver vanging van de armenwet door een wetgeving op de maatschappelijke zorg en het maatschappelijk werk, beperking van het verhaalsrecht in gevolge de armenwet; toezicht op de bejaardentehuizen. Geneesheer geaffilieerd aan Capucijnenorde pater nen heeft dr. B. WoKring ter gele genheid van zijn 25-jarig jubileum als medisch verzorger van de Capu- cijnen te Nijmegen geaffilieerd (deel achtig gemaakt aan zekere geeste lijke gunsten) aan de Orde. In te genwoordigheid van zijn familie en van pater Severinus van Velp, gar diaan van het Capucijnenklooster te Nijmegen, heeft de provinciaal der Nederlandse Capucijnenprovincie, pater dr. Clementinus van Vlissin- gen, de jubilerende dokter inmiddels de officiële affiliatiebrief overhan digd. Het recht om leken te affiliëren aan de Orde werd de paters Capucij- nen verleend door Paus Urbanus VIII (1623—1644). De affiliatie houdt in, dat de geaffilieerde wordt opgeno men in de Orde, inzoverre dat hij deelt in de vruchten van alle H. Mis sen, gebeden en goede werken van alle leden der Nederlandse Capucy- Advertentie). Prinses Beatrix naar Groningen Kroonprinses Beatrix zal donder dag a.s. een bezoek brengen aan Gro ningen en Delfzijl om zich op de hoogte te stellen met de problemen rond de verruiming van het Eems- kanaal en het stichten van grote werkobjecten te Delfzijl. Tevens zal zij de onthulling bijwonen van het monument voor de tijdens de oorlog gevallen leerlingen en oud-leerlingen van de zeevaartschool te Delfzijl. Prinses Beatrix zal woensdag reeds te Groningen arriveren en logeren ten huize van de commissaris der ko ningin. In de avonduren van donderdag zal de prinses weer uit Groningen vertrekken. 15 Maanden geëist tegen woeste messentrekker De officier van justitie bij de recht bank te Breda heeft gisteren tegen een 33-jarige fabrieksarbeider uit Sint Willebrord vijftien maanden met aftrek wegens poging tot doodslag geëist; verdachte heeft op 28 mei jL een wachtmeester van de rijkspolitie ernstig met messteken verwond. 28 Mei was de laatste dag van de Vlaamse kermis te Sprundel onder de gemeente Rucphen. Om 12 uur moesten de café's gesloten zijn en drie wachtmeesters van de rijkspoli tie deden op dat uur hun plicht en verzochten het publiek om heen te gaan. Dit ging nogal gemoedelijk, maar in zeker café sloeg verdachte plotseling met volle vuist in het ge zicht van de wachtmeester. Deze ver weerde zich doch werd door de broer van verdachte naar achteren getrok ken en op dat moment stootte ver dachte met een mes toe. Hij raakte de wachtmeester in de hand, hals, de linkeronderarm en linker dijbeen, en het scheelde slechts weinig of hij had de slagader geraakt. Op de grond liggend bleef verdach te doorsteken, todat andere politie agenten hem en zijn broer arresteer den. De officier van justitie hekelde eerst het gemeentebestuur van Ruc phen, dat de straatlantaarns een half uur voor sluitingstijd had laten do ven; daardoor moesten de politieman nen in het donker werken. Opheldering Boerenleenbank-roven Dank zij de doortastendheid van de districterecherche van de rijkspo litie te Tilburg en de oplettendheid van een verkeersbrigade in dit dis trict, konden de roofovervallen op de boerenleenbanken te Wijk en Aal burg en te Biest-Houtakker tot klaar heid komen. Als verdacht van deze overvallen werden gearresteerd een 26-jarige vertegenwoordiger uit Rot terdam, een 26-jarige inwoner van Breda en een 28-jarige man, eveneens uit Breda. De laatste twee waren zonder vaste werkkring en oude be kenden van de politie. Eigenlijk is de arrestatie van dit drietal te danken aan een samenloop van omstandigheden. Toen maandag j.L, kort na de melding aan de rijks politie van de overval op de boeren leenbank te Biest-Houtakker een re chercheur zich opmaakte het bureau te Biest-Houthakker te verlaten, ge raakte hij in gesprek met een juist binnenkomende équipe van de ver- keersbrigade. Op het „nog iets bij zonders?" antwoordden de laatsten, dat zij zojuist een jacht hadden ont ketend op een op de rijksweg Tilburg Breda geparkeerde gesloten perso nenauto met drie mannen. Dit we gens overtreding van het parkeerver bod. VERZENDING ZEEPOST. Met de volgende schepen kan zee post worden verzonden. De data, waarop de correspondentie uiterlijk ter post moet zijn bezorgd, staani tus sen haakjes achter de naam van het schip vermeld. Argentinië: ss. „Argentina" (12 nov.); Australië: ss. „Himalaya" (14 nov.); Brazilië: ss. „Argentina" (12 nov.); Canada: ms. „Prins Willem V, Oranje" (17 nov.); Chili: via New York (15 nov.); Indonesië: ms. „Ma- taram" (15 nov.); Ned. Antillen: ss. „Solon" (14 nov.); Nieuw Zeeland: via Engeland (17 nov.); Suriname: ms. „Hera" (14 nov.); Unie van Z.- Airika en Z.W.-Afrika: ms. „Carnar von Castle" (18 nov.). Inlichtingen betreffende de ver zendingsdata van postpakketten ge ven de postkantoren. Zenuwen? Toen de politiemannen echter de bestuurder op zijn overti'eding wil den attenderen, reed de personenauto onverwacht met grote snelheid weg. De verkeersbrigade had met haar stationcar de achtervolging ingezet, doch moest kort nadien, toen de vluchtelingen de smalle bochtige weg naar Driel nabij Tilburg insloe gen, de jacht opgeven, omdat zij door verschillende verkeersobstakels het spoor bijster was. Men had echter het kentekennummer van de auto genoteerd. De rechercheur lichtte ter stond zijn commandant in over de vergeefse jacht. Toen omwonenden verklaarden een grote gesloten auto te hebben gezien met drie inzitten den, werd terstond naar een associa tie gezocht. Bij het onderzoek ter plaatse werd een tramkaartje uit Rotterdam aan getroffen. Later bleek nog, dat de auto op naam stond van een verhuur- onderneming in Rotterdam en op de bewuste avond was verhuurd aan een 26-jarige vertegenwoordiger, leek de zaak vrij eenvoudig, temeer om dat veertien dagen geleden op het tijdstip dat de overval in ".Vijk en Aalburg werd gepleegd, eveneens een auto door dezelfde ondernemer aan deze man was verhuurd. De Rotterdamse politie werd inge licht en de vertegenwoordiger werd op zijn rnzen door het zuiden des lands in de volgende dagen gescha duwd. Niet zo erg als hij dacht. Argeloos is hij tenslotte in de val gelopen. Toen hij vernam dat hij ge zocht werd wegens een verkeersover treding, meldde hij zich bij een der politiebureau's in Rotterdam aan met de opmerking dat „het toch zo erg niet was geweest". Hoe erg het wel was merkte hij weinige ogenblikken later, toen de Rotterdamse politie hem, in samenwerking met de rijks politie, in arrest nam, verdacht van deelneming aan de roofovervallen. Zeer spoedig kwam de man, die uit goede familie afkomstig is, tot zijn bekentenissen. Aan de hand daarvan, konden toen kort nadien de beide Bredanaars worden aangehouden en ingesloten. Alhoewel het onderzoek nog niet geheel is afgesloten meent men nu alle bij do twee roofoverval len betrokkenen in handen te hebben. (58) WéefióeyoKen möetesterBVttrnrmImerdem ÏÏoenhttmrrH Melkt heek vroeter zmet kwhd tgÜMÊ morton de mm m spotten hrmjjf In) 18). door ALAN SULLIVAN. Hij opperde net nuchter, pogend onbevooroordeeld te zijn, denkend aan Hervey's waarschuwing, zich le vend de bliksemschicht te herinne ren, die de grote glazen cel gevuld had, en probeerde zich wiis te maken, dat het allemaal inbeelding van An- thea was. Dat was immers begrijpe lijk genoeg, gezien de ongewone om standigheden waarin ze leefde. „Nee nee! Je moet niet denken, dat het zo eenvoudig is. Denk eens na waarvoor is Dimitri hier? Waarom heeft Absalom alleen be jaarde vrienden? Waarom komen ze van heinde en ver hierheen? Waarom zei Dimitri, dat mrs Baxter spoedig verder zou trekken? En zag je niet, dat Absalom aan tafel met de oude man speelde?" „Speelde?" „Ik kan me haast niet voorstellen, dat je nog maar pas op Monk's Mount bent", zei ze geduldiger. „Het was slechts katjesspel, en oh, zo wreedI Ik las iets op zijn gezicht, dat ik vrees een soort spanning. Hij wilde eens zien, hoe dicht Dimitri ongestraft de.... de dood kon laten naderen!" „Wat?" „De dood!" Hectors lippen waren droog. „An- thea", zei hij langzaam, „vertrouw je me?" Ze knikte, hem met grote ver schrikte ogen aanziende; „Volkomen? Anders heeft het geen waarde". „Ja", zei ze met een droef gebaar, dat er iemand anders was, die ze vertrouwen kon. „Luister dan. Je zegt me, dat je ge zworen hebt, bepaalde dingen geheim te houden en je vertelt me in één adem, dat Absalom met de levens van anderen speelt. Als we dat aanne men wat ik betwijfel heb je dan wel het recht om je eed te hou den?" „Ik verwachtte, dat je me dit vra gen zou. Ik heb het mezelf wel dui zendmaal afgevraagd." „En?" „Ik weet het antwoord niet nu nog niet, maar lang kan het niet du ren, als iets tegen de natuur in druist, kan het niet lang duren, wel?" Hector, die wilde dat ze voortging, zweeg. „En dan moet ik ook nog aan mijn stiefvader denken. Misschien kan hy niet helpen, dat hij zo is. Ik heb hem wel gekend zo treurig, dat het vre selijk was om te zien, met ogen zo hol als de dode kraters van de maan. Ondanks zijn werk is hij ontzettend eenzaam. Hij ziet eruit, of hij iets verloren heeft de gave om te voe len en er alles voor zou geven om dat terug te krijgen. Doch alleen dat buitengewone brein is nog over, Hec tor, en het wonderlijke lichaam, waarin het huist. Hij moet de schran derste man van de wereld zjün. Dat ellendige laboratorium is zijn ko ninkrijk en daar werk hij, rijk on noemelijk rijk moet hij zijn met de wereld aan zijn voeten, en staat, zoals we weten, zelf buiten de we reld". „Waarvoor staat er een stoel in die glazen cel?", vToeg hij grimmig. Ze huiverde even. „Dat zal je wel dra vernemen! O, zie je niet, dat nooit enig meisje een lot te dragen had, zo zwaar als het mijne?" Ze keerde zich af en snelde de kamer uit. Hij hoorde haar blindelings de trap opstommelen en daarna het luid dichtslaan van een deur. Hector was een lichte slaper en het was misschien drie uur in de morgen, toen hy met een schok wak ker werd. Het was nog donker, maar niet meer met de bijna tastbare duis ternis van enkele uren geleden en uit zijn bed kon hy de vensterope ning zien. Die vormde een doorschij nende rechthoek, en langzamerhand begon hy de voorwerpen in de kamer te onderscheiden. Toen werd zijn blik weer naar het venster getrokken. Eerst wist hij niet zeker of hij wat zag, maar hij meende een vorm te on derscheiden, rond als een mensen hoofd, ondoorzichtig, vaag in het don ker, alsof een nachtelijke schim zich had gematerialiseerd; hij keek en wachtte. Het bewoog zich niet maar hij wist, dat het er om middernacht niet geweest was. „Een inbreker", dacht hij. „Ditmaal ben je aan het verkeerde adres, vriend!" Hy lag doodstil, gereed om op het juiste ogenblik toe te springen, zon der enige vrees, ja, schepte eigenlijk genoegen in het incident. Iets nor maals om morgen over te praten. De man kwam misschien op Dimitri's ju welen af. En terwyl hij daar zo lag, elke spier gespannen, het hart wat langzamer kloppend zoals altijd vóór een gevecht, kreeg hij de zelfde scher pe reuk in de neus, die hy al eens eerder had opgemerkt. Niet sterk, maar doordringend, on gewassen, leidde het zijn gedachte van de inbreker af. Inbrekers roken zo niet. Toch was de lucht niet onbe kend, menselijk en ook weer niet menselijk. Een waanzinnig ogenblik vroeg hij zich af, of Absalom's anthropologie I soms enig gekruist monster, half mens half beest, had geschapen, dat hy opgesloten hield in de ommuurde ruimte naast de studeerkamer. Maar zulke dingen bestonden im mers niet? Ondanks deze overtui ging steeg een onoverwinnelijke af schuw in Hector op. Hij meende ogen te zien glinsteren en slingerde eens klaps het ding de karaf met water van zijn nachtkastje naar het hoofd. Het geluid van brekend glas en de verschijning verdween, Op het zelfde ogenblik hoorde hij Absalom's stem onverstaanbaar schreeuwen! De rest speelde zich bliksemsnel af. Hij vloog naar het venster, kon niets onderscheiden, maar hoorde iets over het dak klauteren. Er viel een dakpan omlaag. Absalom's geroep stierf in de verte weg en, net hoorbaar, een vreemd druk gebabbel van een andere stem. I Het kldnk naar een misvormde mond of een gespleten verhemelte. Toen 'n gerammel van ijzer een stilte. Onmogelijk hier werkloos te blij ven wachten; dus wierp hij een ka merjas om en ging de gang in. Di mitri's deur was gesloten. Die van Anthea eveneens. Als ze iets ge hoord had, achtte ze het blijkbaar beter dit niet te tonen. Hij maakte licht en ging naar beneden. Er was niets te zien of te horen. Hij vroeg zich af of hij soms ge droomd had, toen Hervey, half ge kleed, de studeerkamer-gang uit kwam. Hij was hevig opgewonden, nog bleker dan gewoonlijk cn zijn ge laat verried angst. 'Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1956 | | pagina 11