Nederland zal niet aan de j
Olympische Spelen deelnemen
Sportbonden aanvaarden
unaniem het NOC-voorstel
m m u m i
p n m m
a y ii m
w.
n
m
m
mm ja
a
m
"mm
WOENSDAG 7 NOVEMBER 1956
DE LETDSE COURANT
DE ENIG MOGELIJKE BESLISSING
Rusland's
verradersgelaat
„Wü hebben nu het eigenlijke gelaat
(van Rusland) gezien, een gelaat,
dat geen ontmoeting In sport waar
dig is, zodat het nationaal onwaar
dig zou zUn zich daarmede op één
lUn van sport te stellen". Aldus dr.
J. Linthorst Homan gisteravond in
de vergadering van het N.O.C.
In het gebouw van de K.L.M. te Den Haag is gisteravond de buitengewone
algemene ledenvergadering gehouden van het Nederlandsch Olympisch
Comité, waarin een beslissing moest worden genomen over het deelnemen
van de Nederlandse ploeg aan de Olympische Spelen te Melbourne, in ver
band met de internationale toestand.
Dr. J. Linthorst Homan, de president van het N.O.C., deelde de vergade
ring mee, dat het bestuur in de middaguren het probleem zorgvuldig had
bestudeerd en dat het de leden drie besluiten wenste voor te leggen.
Het eerste besluit hield in, dat de Nederlandse ploeg NIET zal worden
uitgezonden.
Het tweede besluit betrof de konsekwenties van technische en finan
ciële aard.
Het derde ging over het, onder bepaalde reserves, afstaan van een zeer
groot bedrag aan de slachtoffers in Hongarije.
Niet met Russen.
Het bestuur heeft het besluit, alsnog van deelneming aan de spelen af
te zien genomen, omdat daaraan wordt meegedaan door sportbeoefenaren,
die zijn aangewezen door het Sowjetrussische olympische comité. Tot dus
ver leek de mogelijkheid niet uitgesloten, dat de olympische spelen zouden
kunnen bijdragen tot een beter onderling begrip tussen de jeugd van de
deelnemende landen. Sinds en door de gebeurtenissen van de laatste dagen
in Hongarije ontbreekt echter de sfeer van een olympisch festijn.
Dr. J. Linthorst Homan wees er in zijn
openingswoorden op, dat de vergade
ring een bijzonder karakter had en dat
niet alleen wegens de ernst van de te
nemen beslissingen. De kring was anders
dan gewoonlijk. Als gasten waren aan
wezig vertegenwoordigers van de Neder
landse Christelijke Sport Unie, de Ne
derlandse Culturele Sportbond en de Ne
derlandse Katholieke Sportbond en hun
aanwezigheid was reden voor het bestuur
voor dankbaarheid. „Dit demonstreert
een wederzijdse erkenning en wederzijd
se behoefte aan contact in deze zo zware
dagen", aldus dr. Linthorst Homan.
Om later elk misverstand te voorko
men, gaf hij een verklaring van wat aan
deze vergadering was voorafgegaan:
„In de eerste plaats constateer ik dan,
dat ons bestuur, en stellig velen met
ons, ook bij eerdere olympische spelen
zich de vraag heeft gesteld, of het wel
zin had op sportvelden, in zalen en
zwembassins de beste gaven van onze
vertegenwoordigers te doen meten met
die van vertegenwoordigers van landen,
die onze heiligste overtuigingen reeds
lang met voeten treden. Die vraag rees
stellig ook eerder in de geschiedenis, De
Grieken kenden dan hun olympische
vrede. Onze tijd ziet dat anders, doch
toch heeft men in 1936 aan de spelen in
Berlijn meegedaan en toch zijn ook wij
gegaan naar Oslo, Helsinki, Cortina d'Am
pezzo, waar wij werden geconfronteerd
met vertegenwoordigers van opvattin
gen, welke de onze op elk denkbaar ter
rein blijkbaar van de kaart wilden poet
sen.
Wij zijn gegaan, omdat wij In ons op
timisme en ons wellicht kinderlijke idea
lisme de hoop bleven koesteren, dat het
goede in de wereld zou worden erkend
en dat ons spel want „spel" blijft juist
ook de beste sportontmoeting zou kun
nen bijdragen voor het ontstaan van
enig begrip. Wij zijn sportief gebleven en
ik moet zeggen, dat wij ons sportief
ook niet te beklagen hebben gehad.
Terwijl nu Melbourne naderde en Ne
derland door grote hulp van volk en
overheid een ploeg kon sturen, die er
mag zijn. trokken donkere wolken over
de sportvelden. Wij werkten door en
ieder onzer heeft genoten van de harde
voorbereiding onzer jongeren, mannen
en vrouwen, voor een ferme fikse sport
ontmoeting, waar wij goed voor den dag
hoopten te komen en de sport en ons
land eer zouden aandoen.
Toen nu enige tijd geleden een gedeel
te van de wereld een conflict zag groeien
en uitbarsten, betreurden wij dat, doch
wij meenden, dat wij toch naar Melbour
ne moesten gaan. Wij namen afscheid
van enkelen onzer, die op 28 oktober van
Schiphol zijn vertrokken en zetten de
verdere voorbereidingen daar voort.
De heer Linthorst Homan stond bij zijn
inleiding vervolgens stil bij de gebeurte
nissen van zaterdag en zondag, welke 't
bestuur zich deden afvragen of het nog
zin had naar Melbourne te gaan. En hij
wees erop, dot daarbij twee dingen te
genover elkaar stonden:
„Als olympisch comité voor Neder
land hadden en hebben wij te beseffen,
dat ons ideaal zich richt op een beter
begrip tussen hen, die elkaar in de olym
pische sport ontmoeten. Dat ideaal was
ook vroeger hooggehouden onder vaak
grote wederzijdse spanninen. Een - tele
gram van het internationale olympische
comité, dat wees op de toenadering tus
sen de volkeren, de taak jegens de mens
heid, herinnerde ons hieraan.
Maar daar gaat het nu niet om. Het
gaat om de vraag, of inderdaad de „trou
ble malheureux" als een „divergence po
litique" kan worden beschouwd". En
hierover gal de heer Linthorst Homan
als zijn persoonlijke mening, dat hij deze
aanduiding halfzacht vond. Hoe kan de
sport „prevaloir" zijn boven wat in Honga
rije is gebeurd? Hoe zouden wij 't zelf vin
den, wanneer bij gruwelijke uitmoording
van ons volk een ander zou zeggen, dat
de sport daar boven staat?
Niet alleen kwamen de telegrammen
van de confessionele bonden ons sterken,
ook de culturele sportbond belde ons op,
dat ook zij zo denkt. En hoe ons volk
denkt, is wel duidelijk. Doch het ging
ons vooral om de reacties in eigen kring,
want slechts het NOC en niemand anders
heeft hier de verantwoordelijkheid te
dragen.
Enerzijds stond ons ideaal en de aan
maning van het IOC, maar daar tegen-
dingen", vervolgde de voorzitter, „nie
mand onzer of uwer vergeet ook de
enorme voorbereidingen, vooral die der
deelnemers zelf. Welk een concentratie,
welk een training, geestelijk en fysiek is
er nodig om op wereldniveau uit te ko
men. En welk een anti-climax, welk eer
tragiek bijna, moet zich afspelen in dat
jonge gemoed, dat zich gaaf had gericht
op het hoogste wat in de sport mogelijk
is. En hoe prachtig heeft ons volk ons
bij de voorbreidingen gesteund. Maar
doen wij iets in de sfeer van een mo
ment? Het is wellicht in Boedapest een
momentopname, doch dan van een men
taliteit, welke dwars tegenover datgene
staat, wat het menselijke ideaal der
olympische gedachte is. Wij hebben nu
het eigenlijke gelaat gezien, een gelaat,
dat geen ontmoeting in de sport waardig
is. Zodat het nationaal onwaardig zou
zijn zich daarmede op één lijn van sport
te stellen.
Dat is ons conflict van hedenavond".
De heer Linthorst Homan besloot met
zijn spijt uit te drukken voor de Austra
lische vrienden, met wie zo intens voor
bereidingscontact is geweest en wier
enthousiasme en gastvrijheid het NOC
heeft leren hoogschatten.
„Het is hard. Maar wij moeten hard
zijn in deze zo harde wereld", aldus de
voorzitter.
Instemming der sportbonden.
Nadat de verschillende vertegen
woordigers van de sportbonden hun
stemming hadden betuigd met het voor
stel van het bestuur om Nederland niet
aan deze spelen te laten deelnemen,
dat daaraan door het Sowjet Russische
olympische comité aangewezen sportbe
oefenaars zullen deelnemen, werd dit
voorstel unaniem door de vergadering
aangenomen. Een enkel tegenwoord
werd slechts gehoord van de heer Simon
de Wit, die sprak namens de Koninklijke
Verbonden Nederlandsche Watersport
verenigingen. In een speciale vergadering
had deze bond namelijk de hoop uitge
sproken, dat eventuele deelneming wel
licht toch van belang kon zijn om in de
toekomst toch betere verhoudingen te
krijgen *n dat de kwestie met Rusland
eigenlijk niet anders was dan ooit te
voren. De heer De Wit was echter on
middellijk bereid het voorstel van zijn
bond in te trekken en ook hij had slechts
woorden van lof voor de beslissing van
het bestuur.
De heer Van der Braak, (Nederlandse
boksbond) had slechts een opmerking
over de motivering van het NOC. Hij had
liever gezien, dat Nederland zich terug
trok in verband met de internationale
politiek, doch na kort beraad besloot het
bestuur de oorspronkelijke motivering te
handhaven. Deze officiële motivering
luidt:
Dat de olympische spelen zijn bedoeld
als een bijdrage tot het vormen van een
beter onderling begrip tussen de jeugd
der volkeren door een sportief samen
zijn, gezamenlijke sportbeoefening en
sportieve krachtmeting,
dat alleen dan de hoop op een zodanig
beter onderling begrip gerechtvaardigd
is, indien daarvan reeds een minimum
aanwezig is althans dit door deelneming
kan ontstaan,
dat de mogelijkheid daartoe tot dus
verre niet uitgesloten moest worden ge
acht, doch dat dit sinds en door de ge
beurtenissen der laatste dagen in Honga
rije wel het geval is ten aanzien van offi
ciële Sowjet-Russische deelnemers,
dat mitsdien de basis voor een geza
menlijke sportbeoefening met zodanige
deelnemers ontbreekt,
dat bovendien door die gebeurtenissen
in Hongarije de sfeer ontbreekt voor een
olympisch festijn.
Steun aan Hongarije.
Het tweede voorstel: het bestuur te
machtigen om een bedrag van 100.000
beschikbaar te stellen voor de leniging
van de nood onder de Hongaren werd bij
acclamatie aangenomen.
De voorzitter maakte de vergadering
er echter op attent, dat gezien het hoge
bedrag het noodzakelijk was deze mach
tiging ook nog eens door de eerstkomen
de vergadering te laten bevestigen. Maar
men mag aannemen, dat deze formele
toezegging, gehandhaafd zal worden.
Tenslotte kwam het punt aan de orde
over de consequenties van technische en
financiële aard. Een uitgebreide toelich
ting hierover werd het bestuur van het
NOC bespaard door de opmerking van de
heer Van der Braak (Nederlandse boks
bond), dat men na de „harde beslis6in
gen ook tot het einde toe hard moest
blijven. Men had de beslissingen geno
men en men diende de consequenties
daarvan volkomen te aanvaarden. En de
heer Van der Braak maakte hiervan een
officieel voorstel, dat onmiddellijk door
de vergadering werd geaccapteerd.
Wat du?
Met een daverend applaus beloonden
de afgevaardigden de suggestie van Cees
Kerdel de ploegbaas van onze olym
pische ploeg, zoals hij zichzelf aankon
digde gebruik te maken van de bla
kende vorm van de leden van de Neder
landse ploeg en hen in wedstrijden,
waarvan de baten zullen worden aan
gewend voor het lenigen van de nood
van de Hongaarse vluchtelingen, te laten
uitkomen. „Het bestuur kent de ernst
van het genomen besluit, het is zich be
wust van het grote offer, dat jonge sport
lieden moeten brengen, maar juist dat
offer geeft waarde en inhoud aan deze
beslissing en maakt, dat dit geen frase is',
riep de chef de mission vol vuur uit. En
hij vervolgde: „ik doe een suggestie aan
de bonden. Gebruik de uitstekende vorm
van de deelnemers in de geest van de
beslissing, die wij zojuist genomen heb
ben. Maak gebruik van deze atleten in
topvorm, laat hen wedijveren voor het
zelfde doel de ondersteuning van de
slachtoffers. De beslissing van deze
avond neemt er door aan waarde toe".
„Nu het besluit is gevallen moet men
daaruit niet distilleren, dat wij de olym
pische gedachte moeten prijsgeven", zei
vervolgens generaal-majoor C. F. Pahud
de Mortanges in een slotwoord. De vice-
president van het NOC en chef van de
Nederlandse delegatie, die naar Melbour
ne zou gaan besloot met een oproep tot
allen het olympische ideaal hoog te
houden, met de woorden: „wij moeten
blijven strijden voor vrijheid en vrede.
„Wij moeten het olympische ideaal in het
hart blijven dragen", eindigde hij zijn
korte toespraak.
De vergadering werd besloten met de
mededeling van de voorzitter, dat de he
ren Paulen en Quarles van Ufford wél
naar Melbourne zullen gaan, maar daar
in geen enkel opzicht Nederland zullen
vertegenwoordigen. Ir. A. Paulen is door
de internationale atletiekunie gevraagd
naar Melbourne te gaan voor het con
troleren van het materiaal, dat bij de
olympische atletiekwedstrijden wordt ge
bruikt. Hij zal een dezer dagen naar Mel
bourne vertrekken doch vóór de aanvang
van do spelen terugkeren. Wel maakt
het NOC dankbaar gebruik van zijn aan
wezigheid aldaar om enkele details met
het organisatie-comité af te handelen,
terwijl de heer Paulen tevens de terug
reis van de in Australië vertoevende
vier Nederlandse atleten, voor de aan
vang van de spelen, zal verzorgen.
De aanwezigheid van jhr. L .J. Quarles
van Ufford wordt in Melbourne vereist
door zijn functie als president van de
Internationale Hockeyfederatie. Doch ook
de heer Quarles zal zodra zijn .bezighe
den dit toelaten onmiddellijk naar Ne
derland terugkeren en in geen enkel
opzicht Nederland bij de spelen verte
genwoordigen.
Hedenmorgen om 7 uur Melbourne-tijd
hebben Australië en de Nederlandse
kolonie vernomen, dat Nederland niet
deel neemt aan de olympische spelen. Op
de Nederlandse emigranten maakte dit
nieuws diepe indruk en in kringen van
de Nederlandse kolonie heerste de opinie,
dat het een betreurenswaardig besluit is
om politieke redenen.
De Nederlandse consul in Melbourne,
de heer G. J. A. Veling verklaarde: „Ik
ben zeer teleurgesteld door dit besluit.
Ik kan geen commentaar geven omdat ik
de beweegredenen niet ken. Ik heb mij
met de Nederlandse ambassadeur te Can
berra, de heer Winkelman in verbinding
gesteld, die evenmin bericht had ontvan
gen. Zolang er geen officieel bericht
is geef ik geen commentaar".
De heer E. J. Smiley, olympisch at
taché voor Nederland, de heer W. Jon
ker, voorzitter van de „Dutch Australian
Association" in de staat Victoria. Annie
Timmermans, trainster voor de Neder
landse zwemploeg waren allen zeer on
der de indruk en teleurgesteld. Iedereen
was er van overtuigd, dat de niet-deel-
neming van Nederland een slechte in
druk op Australië maakt.
De directeur van het Nederlandsch
Olympisch Comité, dr. W. van Zyll had
om 12 uur plaatselijke tijd nog geen be
richt van het NOC ontvangen. Hij wacht
op instructies.
Nederlandse atleten geschrokken.
De Nederlandse atleten, die in het
olympisch dorp waren, zijn geschrok
ken toen zij het bericht vernamen. Waar
schijnlijk wordt er een bijeenkomst ge
arrangeerd om de jongens en meisjes een
uiteenzetting van de situatie te geven.
De RKSV Kimbria te Maastricht heeft
in telegrammen aan de Koninklijke Ne
derlandse Atletiek Unie en aan de Ko
ninklijke Nederlandse Voetbalbond aan
gedrongen op het verbreken van alle
sportcontacten met Rusland.
VOETBAL
GO AHEAD WIL ACTIE TEN BATE
VAN HONGARIJE.
De vereniging Go Ahead heeft er bij
de KNVB op aangedrongen, op zondag
18 november de competitie stil te zet
ten, ten einde de verenigingen in staat
te stellen, liefdadigheidswedstrijden te
spelen ten bate van de slachtoffers van
de strijd in Hongarije. Go Ahead heeft
zelf vrijstelling gevraagd van de compe
titiewedstrijd op die datum tegen Veen-
dam. Met wil in de plaats daarvan in De
venter tegen Enschede uitkomen en de
recette afstaan.
WATERPOLO
SLEUTELS—ZWIP (DAMES) 6—1.
In een enthousiast gespeelde wedstrijd
heeft de thuisklub verdiend gewonnen.
Aanvankelijke nam Zwip het initiatief en
alleen door een zware afzetbal werd het
01. Direct trok de thuisklub fel van
leer en spoedig bracht Ans Laseur de
stand op 11. Vlug na het uitzwemmen
ging een schot van Zwip via de bovenlat
achter, maar direct er op nam Sleutel
stad de aanval over en werd het door
Annie Oosterom 21. Nadat een Zwip-
speelster het water werd uitgezonden,
werd de strafworp gemist. Voor rust
werd het echter door Annie Oostrom
toch 31. Nog voor het einde van de
eerste helft ging ook 'n speelster van de
thuisklub naar de kant. Bij de eerste
aanval in de tweede helft werd opnieuw
een speelster van de tegenpartij naar
de kant verwezen en nu schoot Lies Wol-
ters zuiver in (41). Direct na het uit
zwemmen kwam Lies Wolters opnieuw
vrij en met een strak schot werd het
51. Alhoewel Zwip het niet opgaf zorg
de Lies Wolters nu met een ver schot
voor een verdiende 61 overwinning.
KLAVERJASSEN
LEIDSE BEDRIJFSCOMPETITIE.
De uitslagen zijn:
Afdeling 1: SLFT. en D. 6'4—5^;
P. v. H.—SLF 2—10; DSB—DKB 8—4;
LBF—APP 9—3; Oosthoek—P. v. H. 8V4
3]4; GroenoordKrantz 66; MDS
Zaalberg 7 ]44
Afdeling 2: T. en D. 2—SLF 2 6—6;
LFB 2—P. v. H. 2 4\4—iy2; DSB 2—
Groenoord 2 5\46J^; AWS't Centrum
75.
Afdeling 3: 't Centrum 2—Overijn 66
Overijn—DSB 4 6—6; DKB 2—DSB 3
66; APP 2Oosthoek 3 57; Krantz 2
't Centrum 2 93; T. en D. 3Groen
oord 4 75.
DE COMPETITIE.
De uitslagen van de competitiewed
strijden. gespeeld in de week van 28 okt.
tot en met 3 november zijn:
Dames 1: BatswingersKitno 100;
DSB—Salamanders 55; PTT Te Wer-
ve 28; WilhelmusTreffers 4-6; WIBO
—DOS 2 5—5.
2A: Sportief—WIBO 3 5—5; Salaman
ders 2Unitas 2 55; ScyllaVVV 46.
3A: VVV 2—Netbal 3 7—2; Avanti—
BAT 4—6; Smash 2—Hafa 2 4—6; St.
HoogerRustenburg 2 100; Ford 2
Sportief 2 91.
3C: DSB 2—DTS 7—3; St. Vooruit-
Rustenburg 46; SmashWilskracht
61; Wilhelmus 2Salamanders 3 100;
MVO 2—Treffers 2 6—4.
4C: RTCTOV 4—6; St. Vooruit 2—
PTT (L) 5—5; Slagvaardig 2—PIT '54 2
2—8.
4B: SparklerPIT 54 64; Slagvaar
dig—Treffers 3 8—2; TNSA—PTT (L) 2
9—1.
Heren IA: WVAssumy 64; Scylla
2—St. Hooger 2 3—7; DVS—DOS 4 4—6;
DHCDSS 1—9.
IC: Scylla 3Olympus 64; WIBO 5
-Batswingers 4 010; St. HoogerVVV
2 64; Salamanders 3GEB 19.
2A: WIBO 7—Assumy 2 63; St. Hoo
ger 5—Treffers 3 010; SettDSS 4
8—2; DHC 2—Scylla 4 6—4.
2B: Batswingers 6GEB 4 46; FSA
—Treffers 4 6—4; Den Burcht—PGS 7-3;
Ford 2—Salamanders 6 64.
2D: Unitas—PTT 2—8; DTS 3—Sala
manders 4 46; Docos 2DOS 6 100;
St. Hooger 4—ATTC 2 5—5.
3B: Den Burcht 4Docos 5 46; BAT
-Dolfijn 2 2—8; PTT (L) 2—RTC 1
LPSV—Sparkler 3—7.
3C: DSS 5—DOS 7 1—9; DWL-EN
46; Docos 3Assumy 4 73; Te Wer-
ve 2—RAS 2 4—6; St. Hooger 6—DSB
3 7—3.
3F: OrionDen Burcht 2 46; Hafa
Batswingers 8 46; Docos 6MVO 2
4—6; Olympus 2—DHC 4 6—4; Te Wer-
DVS 3 9—1.
4C: PIT '54Docos 7 6—4; Olympus
—St. Hooger 7 65.
4F: TOV 3—Wilskracht 2 9—1; PTT
VAN HET TAFELTENNISFRONT
(L) 4—Reflex 1—9; St. Vooruit 2—LPSV
3 9—1; DRS—Sparkler 3 3—7.
4G: AvantiDen Burcht 37TOV 2
Slagvaardig 91; St. Vooruit 4Reflex
4 5—5.
4H: St. Vooruit 3—LPSV 2 2—8; Baro
nie—PTT (L) 3 7—3.
Junioren 1B: Wilhelmus—Batswmgers
2 7—3; DSS—FRR 8—2; Sett—Sett 2
5—5TOV—Treffers 7—3.
2A: Hafa 2Salamanders 3 73; Sala
manders 4—St. Hooger 2 37; TSB 5
VVV 1 3—7.
2C: BAT—Docos 2 4—6; Treffers 2—
PIT '54 2 8—2; Docos 2—Sparkler 5—5;
PIT '54—TNSA 6—4.
ATTC. Sportief uit Den Haag, dat
verleden jaar de 2e plaats in de le klas
behaalde en ook nu als tweede staat ge
klasseerd kon het tegen het bij keuze
gepromoveerde ATTC niet verder bren
gen dan een gelijk spel. Een keurige
prestatie van de Alphenaren en een be
wijs, dat het team in de le klas goed
mee kan. In de le klas staat ATTC nu
samen met Sportief 1 en GEB 2 gelijk
met 5 punten uit drie wedstrijden. Vol
gende week speelt ATTC tegen GEB 2
uit Den Haag. De Alphense reserves
speelde in de 2e klas gelijk tegen Steeds
Hooger 5.
beroemde
geneesmiddelen
in I tablet
doen wonderen!
dl b»»eh.rmd deor hel beitanddeel Chelerea
(Advertentie),
ONZE
RUBRIEK
ONZE PROBLEMEN.
Rectificatie.
In probleem 595 behoort in de cijfers-
stand nog een stuk op 37 te staan, zodat
de diagramstand correct is.
Bij de nieuwe problemen. Eerst een
vraagstuk van een van onze oude garde,
de heer Geerlings. De aanvangsstand is
goed en de winst wordt door toepassing
verkregen, wat een verdienste op zichzelf
is.
Probleem i
o. 597.
Zwart: 1, 7, 11, 13/15, 18, 20, 22, 24, 28,
31 en 36.
Wit: 16, 25. 29. 38/43 en 47/50.
Vervolgens een vraagstuk van de heer
De Zwart. Ook deze stand is behoorlijk,
doch een gewoon offerprobleem.
Probleem no. 598.
'M, M, g
m w m i>
B, o E
gg m m m
Zwart: 6. 8. 9, 13, 18. 19. 23, 24. 27. 29, 33.
Wit: 16. 22. 30, 31. 35. 36, 40/42 en 48/50.
Verder nog een vraagstuk van de be
kende problemist de heer Kleen. Een
vraagstuk met goede eigenschappen. Het
verdienstelijke van dit vraagstuk is wel,
dat niet het zware geschut behoeft te
worden opgesteld om zijn tegenstander
tot staan te krijgen.
Probleem no. 599.
Auteur: D. Kleen. Heemstede,
le Publicatie.
§n
¥3 ffl
ii81
m
m a
|p p|
n
jpn
m
m
ym m
|p
b
Zwart: 6/9, 20, 22. 24. 29, 30 en 39.
Wit: 17, 28, 33. 35, 38, 41, 44, 45, 48 en 50
Voor alle geldt: wit speelt en wint.
Oplossingen worden gaarne tegemoet
gezien tot 20 nov. a.s. aan: W. J. v. d.
Voort, Korenaarstraat 30, Nieuw-Vennep.
„KONINGS-SERIE".
Nu de avonden langer worden en onze
probleemliefhebbcrs 's avonds van de
problematiek willen genieten, plaatsen
wij hieronder een serie problemen van
onze Rotterdamse problemist, de heer
Konings. Al zijn het niet bepaald pro
blemen van de hoogste rang, toch bevat
deze serie zeer goede eigenschappen, me
rendeels bij de slotstanden, welke veel
leerzaams geven, vandaar dat zij het op
lossen waard zijn. Wij zullen onder de
oplossers twee prijzen van 2.50 verlo
ten. Ook willen wij onze mindergeoefen-
de oplossers een kans geven, hetgeen de
geoefende oplossers hun zeker van harte
gunnen. Zij behoeven alleen de nummers
1/4 op te lossen om mede te kunnen
loten voor een der twee prijzen. Alle
oplossers paraat en veel succes!
No. 1: Zwart: 6, 9. 10, 12/14. 17 en 22.
Wit: 24. 26. 28. 31/33, 35 en 40.
No. 2: Zwart: 5. 9. 16. 19. 23. 26. 29. 39.
Wit: 27. 28. 31. 32. 35. 38, 47 en 49.
No. 3: Zwart: 9 16. 18. 20. 22. 24. 30. 33.
Wit: 26. 27, 32. 37. 44. 45. 47 en 48.
No. 4. Zwart: 10. 12/14. 17. 18. 20 en 22.
Wit: 27/29. 31/34 en 40.
No. 5. Zwart: 7/10, 13, 17/19, 22, 28,
31. 36.
Wit: 26. 27, 29. 33, 37. 39/42 en 46/48.
No. 6. Zwart: 9, 10, 12/14 en 16/21.
Wit: 23, 26/29, 32, 34, 35, 40, 42 en 48.
No. 7. Zwart: 5, 6, 9, 14, 18. 20, 21, 23,
29 33 en 35.
Wit: 16. 25, 27, 32, 37, 38, 42, 44, 45,
47. 48.
No. 8. Zwart: 1. 7/10, 12, 14, 19/21. 24/26
Wit: 16. 22, 27, 28, 30/32, 34, 35, 37,
38. 42 en 48.
Voor alle geldt: wit speelt en wint.
Oplossingen voor 21 nov. a.s. aan bo
venstaand adres.
CORRESPONDENTIE.
B. J. P. te 'b G„ wat de bijdrage be
treft, dit is in orde,
J. S. te N., in dank ontvangen!
J. v. B. te N.. maandblad ontvangen,
waarvoor mijn dank.
G. M. L. te V„ daar wordt voor ge
zorgde b.v. zoals S. K.
IHI
16).
Ze wendde zich om met een glim
lach, die hem verrukte, vluchtig, in
nemend, bekoorlijk. Nooit had hij
haar zo zien glimlachen.
„Ja, ik zei het expres, Anthea; en
nog eens, Anthea. Het zou belache
lijk zijn als-we onder de gegeven om
standigheden anders deden. Ben je
het met me eens?"
Ze stemde verheugd toe.
„Vertel me dan dat is de eerste
vraag, die Absalom mij gedaan heeft.
Een beetje onbescheiden misschien,
maar
„Wat?"
„Ben je verloofd?"
Toen gebeurde er iets onverwachts.
Ze wendde het gelaat af, sloeg het
paard, dat het steigerde en in wilde
galop wegstoof. Zij rende door de la
nen, tussen de bomen, dwars over de
glibberige oprijlaan, midden door de
rhododendrons en, baande zich ten
slotte een gevaarlijke doorgang door
het bos zelf. Telkens weer ontweek
ze maar amper een tak, die haar de
schedel zou hebben verbrijzeld, ter
wijl het paard uitgleed en glibberde
over de vochtige bodem.
Nog nooit had Hector iemand zo
roekeloos zien rijden en hij volgde,
koud van angst, haar niet te dicht
durvende volgen uit vrees dat het
gedonder van zijn nadering haar ros
nog tot groter snelheid zou aanvu
ren. Even plotseling hield Anthea de
teugels weer in. Toen hij haar be
reikte, was ze volmaakt kalm en keek
hem met onbewolkte blik aan.
,Heb je ook niet wel eens dat gevoel
dat je graag je nek zou breken?"
„Wel eens een gevoel of ik een
ander graag de nek zou breken.
Hemel! Die éne keer scheelde het
niet veel!"
„Wel", zei ze bitter, „ik zou het
wel graag vóór het te laat is. Zal
ik je zeggen, wat me te wachten
staat? O, Hector, ik zie het zo duide
lijk voor me".
„Zie je het voor je?"
„Ja schande. Jaren van bittere
schande als ik in leven blijf".
„Wat heeft Absalom nu weer ge
daan?", vroeg hij vertoornd.
„Het is wat hij mij laat doen". Haar
stem trilde van verbittering. „Je
doorziet het nog niet allemaal. De
dingen gebeuren geleidelijk op
Monk's Mount".
„Lieve kind", zei hij zacht, „jouw
brein kan geen schandelijke dingen
verzinnen en meisjes als jij kunnen
ze niets doen".
Dit trof haar diep. „Och, Hector,
wacht maar af. En jouw voorland is
toorn".
„Ik waarover tegen wie?"
„Mij".
Hij klopte haar op de schouder.
„Anthea, ik zal je iets zeggen, en
ik meen het. Ik was niet van plan om
het nu al te zeggen zo ooit. Wat
het ook zijn mag ,ik sta je bij tot
het einde". Hij zweeg even, keek haar
met zijn eerlijke ogen aan, gedreven
door een plotselinge opwelling. „Ik
kwam hier om jou, alleen om een
speciale reden. Ik schaamde tne, weg
te blijven en je de zaak alleen te la
ten opknappen. Dat was het. Maar
ik blijf om nóg een andere reden.
Die die zal ik je later wel eens
vertellen nu niet".
„Hector, je je hebt het me nu
al verteld!"
„Mooi zo". Hij voelde zich onhan
dig en schaamde zich enige ontroe
ring te tonen, dus begon hij haastig
over iets anders. „Raad eens wat ik
vanmiddag doen ga, als ik weg kan
komen?"
„Wat dan?"
„Deserteren en naar Henley wip
pen. Als ik kan wil ik die foto na
sporen".
Dimitri werd eerst tegen het diner
verwacht, Absalom had die middag
geen brieven, en vlak na de lunch
slenterde Hector de oprijlaan af, in
het volle gezicht van het huis. Zodra
hij echter de beschuttende rhododen
drons bereikt had, sloeg hij in noor
delijke richting het park in tot hij
een eind voorbij de portierswoning
de muur bereikte. In een wip was
hij er overheen en spoedde zich naar
Hertford, waar hij een auto huurde.
Ruim een uur later was hij in Henley.
Daar begon het hem tegen te lopen.
De fotograaf woonde er niet meer
en de naam Absalom bleek onbe
kend. De Stadhuisregisters vermeld
den geen dergelijk huwelijk. Hij was
op het punt, het op te geven, toen
een blik op de torens van de Angli-
kaanse kerk hem een ingeving
schonk. De kerkelijke registers!
Het kostte hem meer tijd dan hem
lief was, vóór hij de koster gevonden
had, de kluizen ontsloten waren en
hij kon gaan zoeken in de stoffige
folianten maar eindelijk vond hij
wat hij zocht.
Eerst de doop van John Henry Ab
salom op 15 februari 1829, welk kind
geboren was op 20 november van
het voorgaande jaar. Nog verder te
rug hij sloeg met onvaste vingers
de bladen om het huwelijk van
John Absalom, uit Henley, met Mary
Warner, uit Reading, in januari 1828.
Hector gaf de koster een flinke fooi
en reed versuft naar huis. Als de
heer van Monk's Mount inderdaad
John Henry Absalom was, dan zou
hij morgen honderd jaar worden!
Toen de deserteur terugkeerde was
de thee al afgelopen en zag hij geen
spoor van Absalom, Dimitri of An
thea. In de gang ontmoette hij Her-
vye, die hem eigenaardig aankeek,
op het punt scheen iets te zeggen,
maar doorliep. Hij liep de trap op. De
deur van Anthea's zitkamer stond
open en hij hoorde een zacht „Kom
binnen". Ze leek zenuwachtig.
„Hij heeft je gemist", zei ze snel.
„Hoezo?"
„Dimitri is vroeg gekomen vóór
hij verwacht werd. Hij was er met
de thee. Absalom vroeg naar je, om
je aan hem voor te stellen. Heb je
in Henley nog iets ontdekt?"
Hi> gaf haar het afschrift uit de
registers. „Hier heb je het, en als
Absalom dezelfde John Henry is,
dan heb je gelijk. Het is vreselijk
verward. Heet je stiefvader John
Henry?"
Zij knikte.
„Wat zullen we nu doen?" vroeg
hij diep ademhalend.
„Wacht af", verzocht ze. „Mrs. Bax
ter komt morgen met de auto, hier
dineren. Ze blijft niet overnachten.
Ik wil, dat je haar met Dimitri samen
ziet, vooral als Absalom erbij is. Dat
zal je veel duidelijk maken".
Meer wilde ze niet zeggen en hij
drong niet verder aan. In zijn kamer
vond hij Ram Singh bezig, zijn avond-
costuum klaar te leggen en hij stak,
alleen gebleven, een pijp op. Doch
zijn gedachten waren verward en hij
bedacht met schrik, dat hij nü al zijn
belofte gebroken had om het park
niet te verlaten.
(Wordt vervolgd).
