Spaarregeling voor
Rijksambtenaren
m
ET HUIS
Prins Bernhard vertrok gisteravond
zonder baard naar Ver. Staten
Zoetermeerse zeeman ontvluchtte
in zicht van vrijheid gevangenis
„Ik zet mijn gehoorapparaat af
en ga dan heel hard brullen!"
„Buddyseaf op brommers werd
te Assen aan de kaak gesteld
van LEVEN en DOOD
ZATMDAG 20 OKTOBER 1956
DE LEID5E COURANT
PAGINA 3
Druk programma
„Deze reis naar Amerika is al bijna
een jaar geleden vastgesteld", zei
prins Bernhard gisteravond op Schip-
Hol, waar hij vlak voor zijn vertrek
per K.L.M.-lijnvliegtuig naar New
York de aanwezige verslaggevers Cen
onderhoud toestond.
Naar bekend zal de prins ir» Ame
rika elf dageh lang een druk pro
gramma afwerken. Eerst zal hij een
bezoek van drie dagen brengen aan
de marinebasis Norfolk en aan boord
van het modernste vliegdekschip
„Forestall" Vlootoefeningen bijwonen.
Dinsdagavond hoopt hij in Washing
ton voor de tweede maal aanwezig
té zijn bij de üitreiking van de Wil-
lêm de Zwijgerprijs aan de Ameri
kaanse journalis, die in 1955 het
Béste artikel over de Amerikaans-
Nederlandse verhoudingen heeft ge
schreven.
Daarna hoopt hij nog een bezoek
te brengen aan een fabriek van de
AKU in Ashe'ville en zal in New Or
leans een rede uitspreken vóór dé
vereniging tot bestudering van inter
nationale vraagstukken. Tot slot staat
op het programma een bezoek van
de prins aan de Nederlandse Kamer
van Koophandel in New York. Op 2
ftóvember a.s. wordt hy in Nederland
terugverwacht.
Niet naar .Olympische spelen.
De prins verscheen op Schiphol m
een geruit colbertjasje boven een
effen broek; op zijn revers was de on
afscheidelijke witte anjer gestoken.
f)e prins is nog niet genezen van de
ontsteking aan zijn been, die hij in
Tanganyika heeft opgelopen, zodat
hij bij het lopen van een stok gebruik
maakte.
Er werd hem gevraagd of hij nog
plannen had om na zijn reis naar
Amërika de Olympische spelen in
Australië te bezoeken.
„Daar kan geen sprake van zijn",
antwoordde de prins, en lichtelijk te.
teurgesteld voegde hij er aan toe:
„Het spijt me zeer, ik had de spelen
gTaag wilien bijwonen, ik heb er drie
uitnodigingen voor ontvangen en ook
prins Philip, die er wel heengaat,
heeft mij destijds in Stockholm al
vóóTgesteld, dat wij ze samen zouden
•bijwonen. Maar het is volstrekt on
mogelijk; ik heb er geen tijd voor".
Afrika-avonturen.
Op diverse vragen over zijn récen
te verblijf in Afrika gaf de prins ten
antwoord, dat hij weinig avonturen
had beleefd: „In hoofdzaak heb ik
mijn tijd besteed aan zwerftochten
achter het wild aan, om het te fil
men. Ik heb soms wél vijftig kilo
meter per dag gelopen en slechts wei-
KONTNC IN BEZOCHT
TENTOONSTELLING.
Koningin Juliana heeft gisteren een
bezoek gebracht aan de eerste lus
trum-aankooptentoonstelling Van
werken van jonge Nederlandse kunst
schilders, die meedingen naar de jaar
lijks thans voor 1957 toe te ken
nen koninklijke subsidie voor vrije
schilderkunst, in het centraal mu
seum te Utrecht.
Na de rondleiding liet koningin
Juliana enige der exposerende jonge
schilders aan zich voorstellen.
Soldaat schoot
jongen dood
Omstreeks half zeven gisteravond
is in Arnhem op de Klarenbaltse weg
een tragisch ongeval gebeurd. Een
dienstplichtig soldaat, die bij de
Meiuio van Coehoorn-kazerne op
wacht stond, wétd door jongens ge
gooid met stenen en geplaagd met
stokken.
De soldaat raakte daarbij óvefStuur
en wilde de jongens verwijderen. Hij
ontlaadde zijn geweer en bedreigde
er daarna de jongens mee. Hierbij
haakte hij de trekker over. Tot zijn
gïote schrik bleek toen nog een kogel
in het geweer te zijn achtergebleven,
waardoor de achtjarige Michael Ver
meer dodelijk werd getroffen.
nig gejaagd". Wel gaf de prins toe
een olifant en een gazelle te hebben
geschoten. „Ik beschouw Zo'n ver
blijf in het verre Afrika als een ech
te vakantie, waarbij ik" en hier
begon de prins te glimlachen „niet
door verslaggevers wordt lastig ge
vallen".
Kans voor Nederland.
Desgevraagd vertelde prins Bern
hard verder iets over de Uitgestrekte
landerijen, die hij in Afrika gekocht
heeft. Met een bulldozer en ander
gereedschap probeert men de terrei
nen wat meer begaanbaar te maken.
Gebouwen staan er in het geheel niet;
dé prins en zijn drie vrienden heb
ben er dan Ook, hetzij ónder de blote
hemel, dan wél énkele nachten in een
tent geslapen. In Tanganyika liggen
volgens de prins ook voor Nederland
mogelijkheden open. Ër zijn al Ne
derlandse ondernemingen, zowel in
dustriële als handelsondernemingen
Kon. Marine dankt
„Van Galen"
en „Banckert" af
Hr. Ms. torpedobootjagers Van Ga
len en Banckert zullen omdat zR niet
méef voldoen aan de eisen, die aan
dergelijke schepen worden gesteld,
van de sterkte van de Koninklijke
Marine worden afgevoerd.
Óp 5 mèi 1942 kort nU dé indierist-
stelling verleende de „Van Galen"
steun bij de verovering van Madagas
car. Later voerde het schip aanvallen
uit de Andamanen en Nicobaren.
Op 23 augustus 1945 vertrok de
„Van Galen" als eerste Nederlandse
oorlogsbodem van Rotterdam naar
het toenmalige Nederlands-Indië met
de eerste in Groot-Brittanniê opgelei
de oorlogsvrijwilligers..
Na enige tijd afwisselend in de In
donesische en Europese wateren te
hebben dienst gedaan werd „Hr. Ms.
van Galen" op 16 maart 1951 naar de
Koreaanse wateren gedirigeerd als
eenheid van de zeestrijdkrachten der
Verenigde Naties in het Koreaanse
conflict. 21 Juni 1952 kwam het schip
terug naar Nederland.
torpedobootjager „Banckert"
grote farms; onze landgenoten werd op 1 oktober 1945 in dienst ge-
i j j_ i na«3at dit schip onder Britse
vlag had deelgenomen aan de oorlog.
Evenals de „Van Galen" deed de
.Banckert" afwisselend dienst in de
Indonesische en Nederlandse wateren
tot oktober 1951.
hebben er een bijzonder goede naam.
De prins bevestigde, dat hij in Afrika
tijdens zijn vakantie zijn baard had
laten groeien, die hij had behouden
tot zijn. terugkeer op het paleis
Soestdijk.
Premierente vafl
ruim 10 pGt
De commissie voor personeelsaan
gelegenheden in de ministerraad heeft
in principe besloten een spaarrege
ling met aantrekkelijke premierente
voor alle 217.990 rijksambtenaren
in te voeren aldus meldt „De Tele
graaf". Aanleiding daartoe is een ad
vies van de Centrale commissie voor
georganiseerd overlég in ambtenaren
zaken, om te kunnen komen tot be
zitsvorming voor alle categorieën van
rijksoverheidspersónéél.
De spaarregeling, die, indien mo
gelijk, nog per 1 januari zal ingaan,
komt hierop neer, dat een rijksamb
tenaar een door hem zelf te bepalen
bedrag.van zijn loon laat inhouden.
Dit spaarbëdrag wordt dan waar
schijnlijk voor de duur van 3 a 5 jaar
geblokkeerd.
Compensatie.
Als compensatie voor deze blokke
ring verleent het rijk een direct in
gaande premie-rente, die varieert tus
sen de 10 en 15 pet.
De blokkering van het gespaarde
bedrag plus premie-rente zal alleen
bij wijze van uitzondering mogelijk
zijn, bijv. in géval van overlijden,
erhstige ziekte en emigratie.
Als ftiótiéf voor déze vèrrassefide
spaarregeling zal de overheid aanvoe
ren, dat de Nederlandse rijksambte
naar er door in staat gesteld wordt
persoonlijk eigendom te verkrijgen,
waardoor hij minder kwetsbaar en
minder onvrij zal wórden.
Duurzame goederen.
Men zal uitsluitend kunnen sparen
voor z.g. „erkende beleggingsobjec
ten", zoals een eigen huis, vernieu-
In
Uw
huisapotheek
horen Witte Kruis-poeders tegen
de pijntjes van elke dag. Witte
Kruispóedérs in huis houden de
JL Ook in tablet- en j
cachet-vorm
Vis
{Advertentie)
wing van duurzaam meubilair, Kapte
taalverzekering, huwelijksuitzet, stu
diekosten, spaarpolissen, spaarcertifi-
caten, polissen voor lijfrente e.d.
De regering volgt hiermee het
voorbeeld van de Nederlands^, staats
mijnen, die reeds op 1 juli 1954 eéft
regeling voor bezitsvorming invoer
den, door op 't in te houden gelds
bedrag van huii Werknemers één toe
slag te verlenen van 20 pet.
Ook het bedrijfsleven kenf, i# het
nog zeer beperkt, déze wijze van be
zitsvorming. Vijf procent van. hét
bruto-inkomen van een particuliere
werknemer is soms het bedrag, waar
op de werkgever maximaal éen door
hemzelf .3 bepalen premie geeft.
NA DE OORLOG HALF MtLlÓÉN
HUIZEN IN NEDERLAND.
Op 22 november zal de 509.<MMfcte
woning die na de oorlog in Nederland
is gebouwd, te Groningen officieel
worden geopend door de minister van
Volkshuisvesting en Bouwnijverheid,
ir. H. B. J. Witte.
Het is een woning aan de Rem
brandt van Rihijnstraaf, behorend tot
een modern complex mofttagéWonin-
gen, gebouwd door dé firma Rotting
huis te Groningen voor de woning
bouwvereniging „Gruftó".
Terwijl ze aan boord bezig was
met de was, is gistermorgen een 36-
jarige schippersvrouw uit Bêfnfnél
door onbekende oorzaak te water ge
raakt en verdronken. Zé werd ëefst
geruime tijd later vermist. Het lijk
was gisteravond nog niét gevonden.
De vrouw was gehuwd én móêdéf
van twee kinderen.
Onder de ogen van de
directeur en bewaker
Een 21-jarige zeeman uit Zoeter-
meer, die wegens diefstal met ge
weldpleging tot enkele jaren gevan
genisstraf veroordeeld was en reeds
geruime tijd in de Rotterdamse straf
gevangenis doorbraeht, heeft gister
morgen kans gezien in een auto te
ontsnappen, onder ogen van de direc
teur en bewaker.
Het plan was goed voorbereid en
hoogstwaarschijnlijk uitgevoerd door
een medegevangene, die enkele da
gen geleden in vrijheid werd gesteld.
Onbegrijpelijk is het, dat de ver
oordeelde zeeman deze ontsnapping
op touw gezet en volvoerd heeft, daar
hij onlangs bericht had ontvangen,
dat wegens goed gedrag een groot
deel van zijn straf kwijtgescholden
zou worden, zodat hij over korte tijd
voorwaardelijk in vrijheid gesteld
Zott worden.
Als gevolg van hef goede gédrag
watén hem ook énkele privileges
toegestaan én êen van de vertron-
wensbaantjès was het buitenzetten
der vuilnisbakken.
MARIE VAN WARMÉLO OP ZIJN
90ste JAAR GEHULDIGD.
De vrijdag negentig jaar geworden
oud-acteur Mari van Warmelo is op
een hem die middag in Amsterdam's
Stadsschouwburg door het gemeente
bestuur aangeboden receptie op bui
tengewoon hartelijke wijze door de
toneelwereld gehuldigd. Spontaan zet
te de grote schare receptiebezoekers
„Lang zal hij teven" in, toen de
jarige met zijn vrouw de grote foyer
betrad.
De directeur van de stadsschouw
burg, de heer Joh. M. Bendien, bood
namens het college van b. en w. als
eerste gelukwensen aan, gevolgd door
dé heer Karei Rijken, die dit deed
representant van de minister van O.,
K. en W. Hij deeldé mede, dat het
mede dank zij hét pensioenfonds voor
Nederlandse tonelisten, mogelyk was
géworden een lievelingswens van de
jarige in vervulling te doen gaan.
Namens de oud-wllega's gewaagde
Emma Morel van dé bewondering
Veor dé toneelprestaties van de jari
ge. „Je was niet vergeent en daarom
hierbij een dunne envelop met een
dikke inhoud", aldus de actrice, die
voorts nog een herinnering uit het
ver vervlogen verleden ophaalde.
De voorzitter der Nederlandse Ver
eniging van Toneelkunstenaars, Ferd.
Sterneberg, bood met de gelukwen
sen een kistje sigaren aan. Voorts
spraken nog de voorzitter der Ver
eniging van Schouwburgdirecteuren
ih Nederland, de heer H. Deinum, de
oud-actrices Mien ErfmanSasbach
eft Rika Hopper. „Je hebt een dende
rende verjaardag", zo richtte Rika
Hopper op de haar zo eigen wijzé
zich tót de jarige. Jan Lemeire Sr.
slóót de rij der sprekers rrïêt een feli
citatie namens hét Rotterdams Toneel
Er waren talrijke falicitatie-tele-
gfatnffneft van acteurs, actffêes, Vrien
den en bewonderaars. En óok een
vaft dé Nederlandse vegetariëtsbond.
Dé jarige is n.l. vegetefiëf.
Diep geroerd dankte de heer Van
W arme lo voof dé hem gebffichte
bukte.
Dreigement in Koedijkse gemeenteraad
„Ik gn brullen!", dreigde gister
avond het F.v.d^A.-lid der Koedijkse
gemeenteraad, toen de burgemeester
hem mededeelde, dat hij geen betoog
over gemeentepolitiek kon gaan hou
den, zonder dit te voren aan te vra
gen. De burgemeester antwoordde,
dat hij dan nog harder zou gaan ha
meren, doch het geachte raadslid ver»
telde hierop, dat hij dan zijn gehoor
apparaat af zou zetten en nóg harder
zou gaan brullen.
Al deze hardheid was het gevolg
van een woningkwestie, waarbij het
P.v.dA.-raadslid een vrij actieve ról
had gespeeld. Uit het verdere betoog
van de burgemeester bleek althans,
dat de doorbraak-volksvertegenwoor
diger lid was geweest van een w<v
ningbouwvereniging, hetgeên tot
moeilijkheden had geleid.
Sinds het geachte gemeenteraads
lid uit de bouwvereniging verdwe
nen is, zijn eT geen moeilijkheden
meer, veTtelde de burgemeester,
maar het geachte raadslid was nog
lang niet uitgepraat en een ander
eveneens geacht lid, kwam
tussenbeide: „Laat dat gezin maar
in de woning zitten, burgemeester",
adviseerde éen K.V.P.-afgevaatdig-
de, „want teft kóst# van dit gezin
wil men U wegwerken".
Met stemverheffing verteld# de
burgemeester hiér óp, dat er in Koe
dijk niets aan de hand is, dat de ver
houding raadburgerij uitstekend is
én dat dé mening Van éért raadslid
naët de opinie van dé gehele raad
vormt.
Dit vertrouwensbaantje heeft de
Eoetérmeérse zeeman thans mis
bruikt door onder dé ogen van Zijn
bewaker naar de auto te rennen,
die voor dé poort met ronkende mo
tor klaarstond en onmiddellijk na
dat de man ingestapt was, wegrèed.
De gevangenisdirecteur, dié in zijft
woning naast de gevangenis voor het
raam stond en de gevangene naar de
auto zag rennen, kon weinig meer
doén dan het nummer van de auto no
teren, hetgeen dé bewaker ook reeds
gedaan had
De auto bleek afkomstig te zijn uit
vangene. dié enkele dagen gel»
Heerlen en in bezit van de rrede-.
e-ge-
edeft
ontslagen wefd.
TWEE MAANDEN VOOR
ELECTRICITEITS DIEFSTAL.
Hef Haags Gerechtshof veroordeel
de een banketbakker uit Alphen a.
d. Rijn tot twee maanden gevangenis
straf, omdat hij van 1951 tot en met
1955 diefstal had gepleegd van elek
trische energie. In eerste instantie
wös verdachte hiervan vrijgesproken,
maar de procureur-generaal had ver
nietiging -'an dit vonnis gevraagd. In
het arrest noemde het Gerechtshof
net onbegrijpelijk, dat men bij de
water- en lichtbedrijven deze fraude
niet eerder had bemerkt. Gedurende
al die jaren had verdachte een klan-
destiene stroommeter in huis, waarop
hij naar believen zijn automatiek en
een deel van de liehtleiding kon aan
sluiten. Verdachte stond op het stand
punt dat deze meter er was geweest
zo lang 'Bj kon heugen en dat hij
steeds van mening was geweest dat
hét een tussen meter was.
Ttefltje boete
De officier van justitie bij dé éf-
dissementsrechtbank te ASsen, heeft
gisteren eert boete van 10,— of een
dag hechténts geëist tegen een btom-
fietselgenaar té Diever, die terecht
stond wegéfts het berijden van een
bromfiets met een zadel, dat niet aan
de voorschriften voldoet.
De brommer had zijn bromfiets
vóór de 27ste augustus, de dag waar
op de voorschriften betreffende het
uiterlijk van bromfietsen waren ver
anderd, voorzien van een zgn. „bud-
dy-seat'. In de nieuwe voorschriften
was de eis dat een zadel „bruikbaar"
moest zijn, veranderd in„gebruike
r-ik"
De politie, die tegen de brommer
próces-verbaal had opgemaakt was
van mening, dat de bromfiets met
zo'n zadel ondergebracht moest wor
den in de catégorie „motorrijwielen"
en daar had dé man niet de vereiste
papieren voor.
Pygmeeën in N. Guinea
De békeftdé Oostenrijkse ethnoloog,
pater dr Martin Gusinde S.V.D., Is
van zijn expeditie naar de Pygmeeën
van Nieuw-Gulnea teruggekeerd.
Binnen enkele dagen wordt de
priestergeleerde op de katholieke
universiteit vaft WaShlngtoö ver-*
wacht, waai hij sinds 1949 anthropo
logic doceért.
De expeditie, de laatste groté ont
dekkingsreis van de 79-jarige geleer
de, had een sensationeel suéces.
vaststellen, dat het ontoegankelijk ge
bergte ven dit deel van Nieuw-Gui-
nea door dwergmensen bewoond
wordt; op hét ogenblik leven nóg on
geveer 3590 óérwouddwergen in het
nauwelijks ofttdekte berglandschap
v'an dit éilafid.
De priestergeleerde neemt aan, dat
deze Pygmeeën de eigenlijke inwo
ners van Nieuw-Guinea zyn, die door
de Kanakken steeds verder terugge
drongen wérden, en dat hun ras en
primitieve cultuur in de afgesloten
bergen onveranderd bleef. De klein
ste bergbewoner, die pater Gusinde
in het Lsai-dal aantrof was slechts
1,28 groot, een krachtige man Van on
geveer 38 jaar. Over het algemeen
worden deze „oerwouddwergen" van
Nieuw-Guinea ongeveer 146 cm.
TWEEDE SLACHTOFFER KOLEN
DAMPVERGIFTIGING OVERLEDEN
In de afgelopen nacht is ift het al
gemeen Burger Gasthuis te Bergen
op Zoom overleden de 29-jarige F.
Raats de man udt het echtpaar, dat
op 10 oktober buiten bewustzijn n-i
zijn woonwagen werd aangetroffen.
De vrouw bleek toen reeds te zijn
overleden. Bij R. kóft men de levens
geesten opwekken, doch zonder tot
bewustzijn te zijn geweest is R. thans
eveneens overleden. Het tweejarig
dochtertje van het echtpaar verbleef
tijdens de bewuste nacht in het zie
kenhuis eft is als weesje achterge
bleven.
Het onderzoek heeft inmiddels
uitgewezen, dat het echtpaar aan ko
lendampvergiftiging is overleden. Bij
het aantreffen van de slachtoffers was
er geen kolendamp te bespeuren.
Vandaar dat de politie eerst voor een
raadsel stond. Gebleken is, dat het
echtpaar pas een nieuwe kachel had
aangesdhaft en men meent aan, dat
de kachel al zo lang uit was, dat de
cl amp al vervlogen was.
Vëteehfl vaft mening.
De officier van justitie herinnerde
aan vonissen van de kantonrechters
te Meppel en Hilversum, die hadden
uitgemaakt dat de minister géén
eisen had mogen stellen aan het za
del, omdat dit niet behoort tot het
rijwiel als zodanig, maar was het
hiermee niet e'ens; hij meende dat het
zadel wel degelijk tot de bouw van
een rijwiel behoort.
Nu voorgeschreven is, dat een
bromfiets een voor een rijwiel ge
bruikelijk zadel moet hebben,
achtte hij de zaak erg eenvoudig.
Een buddyseat geeft een bromfiets
het karakter van een motorrijwiel,
het is in ieder geval dan géén
bromfiets meer, die aan de voor
schriften voldoet.
Hij wees er op, dat het hier in de
eerste nlaats ging om een principiële
kwestie.
Uitspraak over vèerlien dagen.
ÜNÉSÖÓ-STUDÏÊREÏS-ROMÈ.
Een 16-tal afgevaardigden van de
Nederlandse Katholieke Bond van
Hotel-, Café- en Restaurant geëm
ployeerden met de sectie Biocoop en
Theaterpersoneel hebben een studie
reis van 19 dagen naar Rome ge
maakt. Tot de deelnemers aan deze
studiereis, welke door de Unesco was
Aangeboden, bevond zich ook de heer
Joh. M. v. Asperdt, bondssecretaris
uit Leiden.
Dé reis, die 8 oktober begon met
één dag Parijs, waar een bezoek werd
gebracht aan het Frans Christelijk
Verbond en aan het Uneseo-gebouw,
werd gevolgd door een eendaags be
zoek aan Turijn, met bezichtiging
van de kerk en schoolgebouwen eftz.
van Don Bosco. Hierna volgde een
vierdaags bezoek aan Rome met be
zichtiging van- de vele monumentale
kerken en Vaticaanstad, waar ook
een bezoek werd gebracht aan de
Pauselijke tuin, hetgeen voor het ge
zelschap een bijzonder voorrecht was.
Zaterdag 2 oktober des middags
5 uur volgde er een massa-audiëntie
bij Z.H. de Paus. In verschillende ta
len sprak dë H. Vader de aanwezigen
op het plein in Castel Gandolfo toe,
waarbij Z. H. ook dankte voor de
aanwezigheid van de leden van de
Ned. Kath. Bond St. Antonius, terwijl
de paus dankte voor het mooie ca
deau, dat hem was aangeboden.
Bij deze gelegenheid was n.l. aan
de H. Vader een door de Ceramique
vervaardigd blauw aardewerk wand
bord aangeboden, met als voorstel
ling de patroonheilige van de bond
St. Antonius.
De terugreis ging via Milaan én
Flüelen met een rondvaart over het
Vierwoudstedenmeer en de beklim
ming van enkele bergen (1200 m.
hoog) en bezichtigingen van hotels,
naar Luzern. Van Luzern naar Brus
sel, waar het gezelschap de gast was
van het Internationale Christelijke
Vakverbond en ook de Internationale
Vókgroep van de Hotelgroep.
De reis, welke zeer leerzaam, mooi
en prima verzorgd was, zal het gezel
schap tot blijvende herinnering zijn,
maar het doel ervan was in de eerste
plaats in inauwer contact te komen
met verschillende volkeren, hun ge
woonten, leefwijze enz.
Van deze studiereis zal een uitvoe
rig veTSlag verschijnen. lederlid van
het gezelschap had een speciale taak'
t.a.v. de verschillende punten van
studie. Zo zal het rapport gegevens
bevatten over de lonen en arbeids
voorwaarden in andere landen, over
de verzorging der sociale belangen
enz. Een exemplaar van dit rapport
zal aan de Unesco worden toegezon
den.
1).
„Kinds!', diacht Hector, de modde
rige oprijlaan volgend.
Het landgoed bleek inderdaad zeer
uitgestrekt te zijn en hij liep wel een
halve myl voor hij, bij een bocht
van de weg, het huis zelf in het ge
richt kreeg.
Een groot, bakstenen gebouw, geel
wit geschilderd, naar de stij'l te oor
delen uit de tijd der Georges. Aan de
oostkant was onlangs een kleine vleu
gel van één verdieping aangebouwd,
wat de verhouding van de gevel be
dierf. Om hét hiuis lag een grasveld
en enkele verspreide bloemperken
vertoonden wat chrysanten en kerst
rozen.
Hector bleef een ogenblik staan
met de nieuwsgierigheid van iemand,
voor wie dit ^buis misschien een
grote fol zou spelen. Het hal iets
opvallends en gaf toch een *ekerê
indruik was het die van eenzaam
heid? Wat moest een privé-secre-
taris hier uitvoeren? Als hij wat vrije
tijd ovesrtueld, zoveel te beter.
Nadierkomend zag bij naar de ven
sters en ontwaarde op de eerste ver
dieping een vrouwengestalte. Te ver
weg om bijzonderheden te kunnen
zien. Terwijl hij nog keek, werd snel
het gordijn dichtgetrokken.
Waarom gebeurde dat? Was het
misschien mevrouw Absalom, die op
post was gaan staan om de stroom
van mogelijke privé-secretarissen in
ogenschouw te nemen? Er zou wel 'n
héle stroom komen opdagen, onge
twijfeld. Absalom! Vreselijk om zo
te heten.
Op de stoep bleef hilj staan, de hand
uitgestrekt naar dé bel. Hij wist, dat
hjj zich dit ogenblik altijd 'zou herin
neren. De bel zou iets doen ontwa
ken, dat jarenlang door ztfn leven zou
weergalmen. Hij zag ze in zijn gees
tesoog hangen, stoffig, stom, wachtend
op haar beurt, een geheimzinnige,
mystieke bel.
Een wonderlijke gedachte. Er school
geen vrees in noch enig voorge
voel, miaiar wel een zekere verwach
ting en een nieuwsgierigheid, die hij
moest bevredigen. Toen belde hij tan
en hoorde helemaal geen schel over
gaan. Enkel de ruk van het koord.
Zo vlug ging de deur open, dat 'het
leek of de man er achter had staan
wachten, de knop in de hand, tot hij
kwam. Hector was lichtelijk verbluft.
De man was gladgeschoren, min
zaam, een butler in het geijkte toilet
van de butler, zwaluwstaart, fantasie-
vest, gestreepte pantalon. Erg correct,
gezien welk een afgelegen landhuis
het was. Kalm# blik. Kalm# houding.
Hector kende het soort, maar had
niet verwacht het hier aan te treffen.
Doch dit was wiet allee. Hij keek
strakker dan zelfs voor een butler
gewoon was een soort half-levend
standbeeld. Zijn blik was beleefd-
vragend en verried geen enkel ge
voel.
Hector toonde 2tfp visitekaartje en
d# advertentie. „Ik wilde graag me
neer Absalom spreken, naa^ aanlei
ding van deze annonce".
De man wierp een Wik op het
kaartje en keek toen op, met een blik
die bijna een herdenking was. Een
lichte blos steeg naar de vale wangen
en er kwam een andere uitdrukking,
op zijn gericht.
„Mag ik vragen, of u da bekende
mijnheer Hector Court zijt, meneer?"
„Voor zover ik weet ben ik de enige
van die naam. WaaTOm?"
„Hébt tl vórig jaar bij Lord's voor
dé Gentlemen gespeeld, meneer?" De
effen stem verried opwinding.
„Ja maar wat heeft dat ermee
te maken?"
„En u won dé amateur-bokswed
strijden vorige winter, meneer bij
de N.S.C.?"
Hector trok de wenkbrauwen op
„Waar héb je bét in hemelsnaam
over? Ik ben gekómen om meneer
Abeel om te spreken. Is hij thuis?"
De butler knikte eens, maar deed
geen poging Om zijn groeiende be
wondering te verbergen. Het masker
Was afgelegd, hij leek een ander mens
zoals Hector er duizenden gezien
had, voorovergeleund, gespannen, om
geen enkele bal, geen enkele stoot te
missen.
Hij wilde Juist iets zeggen, toen er
een stem klonk in de gang, snel sis
send, in een vreemde taal. Hector
verstond niets, maar in een oogwenk
was de butler weer de oude.
„Meneer Absalom: ja, zeker, me
neer. Witt u zo goed zjjn, me te vol
gen?"
Héctor volgde, nu brandend nieuws
gierig. Hij bemerkte terstond, dat het
huis uitstekend verwarmd was
mdssöhien al te warm. De gang was
bedekt met lopers, waarin zijn voe
ten wegzonken. Aan het einde ervan
stond een Oosterse bediende, met
ge tul band hoofd en wijde witte broek,
die sandalen droeg. Achter hem voer
de een brede trap naar een overloop,
verlicht door een venster van ge
kleurd glas-in-lööd.
Aan de voet van de trap leidde de
butler hem door een gangetje naar
een paarzaam gemeubeld vertrekje,
dat twee deuren had. Hij meende,
nu in de nieuwe vleugel te zijn en in
derdaad keek het ene venster uit op
de oprijlaan.
„Als u hier even wilt wachten,
meneer, ik zal meneer Absalom waar
schuwen".
Steeds meer had Hector het gevoel,
dat hjj droomde. De bediende ver
dween en er viel een doodse stilte,
waarin hij heel flauw een ver geklop
hoorde, welks ritme aan een pomp
deed denken.
„Watertoevoer", dacht de bezoeker
en keek de kaïmer rond. Er was niet
veel aan te zien.
Hij vroeg zich af, wat voor een
soort geleerd# die Absalom zijp 2ou,
en keek peinzend uit het venster,
toen de butler weer binnentrad. De
andore deur openend zei deze, met
een handgebaar:
„Meneer Absalom kan u nu ont
vangen, meneer".
Binnentredend, stond Hector recht
tegenover een man, die aan een groot
bureau zat, waarop talloze paperassen
ordelijk gerangschikt lagen.
Hjj wa« klein en vrij mager. De
zachte en tere huid leek bijna door
schijnend. Op het eerste gezicht
maakte htf een jeugdige indruk. Bij
nader inzien, echter, leek hij oud. Het
gaf een wonderlijke tegenstelling.
Zijn grijze ogen leken vreemd droog,
het bruine haar, slap en glansloos,
maakte de Indruk van een pruik. Het
meest verrassend van zijn wonderlijk
uiterlijk waren dikke wenkbrauwen,
welker haren loodrecht omhoog groei
den, om zo te zeggen tegen het voor
hoofd geplakt, wat hem een eigenaar
dige uitdrukking van verstarde ver
bazing gaf.
Van zijn stuk gebracht door het on
verwachte aanschouwen van zulk een
vreemd wezen, schrok Hector toen hij
de zacht, klankloze stem vernam. Het
leek wel, alsof een van Madame
Tussaud's poppen 9prak.
„Goeden mlddav. mr. Court Gaat
u zitten, alstublieft".
(Wordt vervolgd).
