Magistrale Waag gaat weer open De geschiedenis van de Leidse markt- en havendienst Het gebouw dat 8*000 gulden kostte werd voor 3 ton gerestaureerd Drie eeuwen bestaan worden morgen gevierd de echte zware shag VAN NELLE WOENSDAG 26 SEPTEMBER 1956 DE LEIDSE COURANT PAGINA 5 F EN begeleidend artikel by de her- opening van de Waag kunnen wij niet beter beginnen dan met een klein vergelijkend overzicht van de prijzen, die het gehele gebouw en de restauratie hebben gekost. Het met selwerk van de oude Waag werd ge gund voor 3.000. Enkele weken later het houtwerk voor 1.600. De hard stenen blokken en pilaren werden aangenomen voor 1.15Ü. Alles bij elkaar heeft het prachtigé Waaggebouw, ontwerp van de bouw meester Pieter Post, 8.000 gekost. De totale kosten voor de restauratie van het Waaggebouw belopen ruim 300.000. Men kan dus veilig vast stellen, dat er in de laatste 300 jaar wel het een en ander gewijzigd is. /"\P 21 september 1657 werd aan de bouwmeester Pieter Post de op dracht gegeven een ontwerp voor een Waag te leveren. In die zelfde tijd zo lezen wij het boekje „De Waag" van de hand van de adjunct-directeur van de markt en havendienst te Lei den, de heer D. R. Kooiman moet de oude Waag en het daarnaast aan de Rijn liggende boterhuis „tot aan De Verkeerde Pot" in. de Manden- makerssteeg zijn afgebroken. Op 6 november 1657 werd de eerste steen gelegd door Philips van Buytevest, zoon van één der burgemeesters. De burgemeesters hadden aan de beeld houwer Rombout Verhulst opgedra gen het gevelstuk te maken, voorstel lende het Waagbedrijf, overeenkom stig de hem voorgelegde tekening. Ook het boven de toegang tot het boterhuis in de Mandenmakerssteeg ontworpen TVerk, voorstellende de boterhandel, werd goedgekeurd. De heren burgemeesters, t.w. Cornelis Anthonis v. Buytevest, Willem Paedts Pauls van Swanenburgh en Johan Meerman hun wapens, in zand steen gehouwen, bevinden zich in het boterhuis boven de doorgang naar de Waag hebben op 16 juli 1659, na inspecteur de waag overgenomen. wyi.J besloten de zwaarste schaal aan de voordeur aan te brengen en een „matige" aan de zijdeuren, in- en uitschuifbaar „gelijk in de Waage te Amsterdam geschiet". Deze schalen zijn nog aanwezig en in hun onverminderde bruikbaarheid zijn zij een getuigenis van de be kwaamheid van hun maker, die in 1647 deze voor die tijd bijzonder zware stukken smeedwerk met het nog primitieve gereedschap van Vulcanus zo voortreffelijk bewerkte. Na de in gebruikneming van Waag en Boterhuis bleek het laatste, ge bouwd als een rondlopende gaanderij om een open binnenplaats, een imi tatie van het Romeinse impluvium, ongeschikt voor het doel: regen en stof kwamen naast de binnenplaats ook ofc) de botervaten, open opgesteld onder de gaanderij terecht. De met spoed aangebrachte overkapping vor derde nog een uitgave van f 2.700. ÏJET Waaggebouw is een afspiege- ling van de mentaliteit der stads bestuurders in die eeuw. Men stelde ziah niet tevreden met het oprichten van een utiliteitsgebouw, doch de Waag moest tevens getuigenis afleg gen van de stand en de welstand van de stad en de magisstraat. Men had bijv. voor dit bedrijf geen verdieping nodig. Dat men er het „Collegium ad negotia obstetrica artis" (opleiding der vroedmeesters) vestigde, vloeide voort uit het gebrek aan college zalen der universiteit. De bestemming tevens tot vergaderruimte van het „Collegium Medicum et Chirurgicum" (chirurgijnsgilde) lag in hetzelfde vlak als het afstaan van de boven vertrekken in de stadspoorten vóór de bijeenkomsten van andere corpora. Later tijd. ^IET lang nadat het Waagbedrijf in 1920 was gevoegd bij de markt en havendienst, bracht de directeur van deze dienst zijn bureau uit zijn particuliere vertrekken over naar de bovenverdieping van het Waagge bouw. De grote zaal bleef in gebruik als repetitiezaal voor het stedelijk muziekcorps, restant van de Schutte rij-muziek. Zijn opvolger verkreeg in ,1927 de zaal om daarin zijn bureau te vestigen en tevens in te richten tot vergaderzaal voor de raadscommissie van de markt- en havendienst, Later werden voor de vestiging van de dienst nog enige voorzieningen ge troffen. Bij de aanleg van de centrale verwarming in 1954 kwamen enige gebreken aan het licht, die de eer bied voor de bouwers van weleer wel iets verminderde. Een ingrijpende restauratie was niet te vermijden, wilde men het gebouw behouden. In 1952 zag de gemeente zich ge noodzaakt ten aanzien van het Waag bedrijf aan de eisen van de tijd toe te geven en de balansen welker be diening veel tijd kostten buiten be drijf te stellen. De opstelling van een automatische weeginrichting bracht mede de buiten gebruik stelling der wielstellen, waarmede de losse kaas bakken werden verreden en de aan schaffing van plateauwagens, op ko- gellagerwielen. Ï_ÏET aantal boeren, dat naar de Waag reed werd steeds geringer en noopte de gemeente uit te zifen naar een oplossing, waarbij niet alle provenuen werden opgeslokt door de te betalen lonen. Deze oplossing werd gevonden in het verhuren van ge bouw en installatie op vrijdagmorgen HOOFDPIJN? WEG HOOFDPIJN (Advertentie) aan de grootste der particuliere waag- houders. Een aardige bijzonderheid over de gebruikte gewichten is nog, dat Lei den de eerste deV Hollandse steden was, dat het Amsterdamse waagge- wicht invoerde. Lokaal „patriotisme" en gevoel voor superioriteit van de eigen stad maakten, dat er in Neder land „zoveel steden, zowel gewich ten" waren. Leiden had echter inge zien, dat de overzeese handel. Am sterdam boven Leiden had doen uit groeien. De heer Kooiman besluit dan ook zijn overzicht met een variant op het bekende: een klein land kan ook in kleine dingen groot zijn: de grootte van een stad wordt niet bepaald door haar omvang en inwonertal, doch door de daden die haar verheffen. Arabië Deze foto geeft een beeld van de conferentie van de Arabische „grote drie" welke in de Saoedie-Arabische stad Damman is gehouden. Rechts op de foto zien we van voor naar achter de Syrische president Sjoekri el Koeatli, koning Saoed van Saoedie-Arabië, de Egyptische president Gamal Abdel Nasser en diens politieke adviseur, Ali Sabry. Tegenover koning Saoed zit kroonprins Feisal, geflankeerd door delegatieleden. Uit de besprekingen is gebleken, dat Syrië en Saoedie-Arabië het beleid van Egypte ten aanzien van het Suez-kanaal steunen. Einde van de rit. Begin van een vers pakje zware VAN NELLE. In het blauwe pakje van de Weduwe zit voor mij nog altijd de allerbeste zware shag. Bij een 60-jarig bestaan Morgen wordt in Leiden de her opening van de Waag gevierd, voorts het 300-jarig bestaan van dit nuttige gebouw en het 60-jarig bestaan van de markt- en haven dienst. De markt- en havendienst bestond eigenlijk het vorig jaar al 60 jaar en de Waag zou volgens het jaartal in de gevel over twee jaar pas voor een jubileum in aan merking komen. Maar een ge meente moet altijd iedere gelegen heid tot feestviering aangrijpen. Wat te denken van de opening van het ondergrondse bouwwerk t.o. het Stadhuis dat ook onder de supervisie van de marktdienst valt? De markt- en havendienst is dus in 1895 pas als volwaardige loot aan de gemeentelijke stam zijn bestaan be gonnen. Vóór die tijd was er géén hoofd van de dienst. Er was een aparte waagmeester, die de waag van de gemeente pachtte. Verpachten was in die dagen een specialiteit van de gemeente. Het bespaarde haar een hoop extra zorgen. In 1830 werd de eerste marktmeester benoemd. De Franse revolutie had een omwente ling gebracht in de organisatie van de gemeenten in Nederland. Programma bij de heropening Waag Het programma naar aanleiding van de opening van de Waag te Lei den is als volgt: Om half twaalf worden de genodig den in de Burgerzaal van het stad huis welkom geheten door de burge meester. Wethouder van der Kwaak houdt een rede naar aanleiding van Met 60-jarig bestaan van de markt en havendienst. Kwart over twaalf begeeft het gezelschap zich naar de Waag, waar de stadsarchitect, ir. Th. Koch, ontwerper van de plannen tot restauratie, aan de burgemeester de sleutel die op een Leidse kaas zal rusten, zal overhandigen.. Hierna spreekt de burgemeester een herdenkingsrede uit naar aanleiding van het 300-jarig bestaan van het Waaggebouw. Een kaaswagen met een Leidse en een kaaswagen met een Goudsekaas rijden vervolgens naderbij; de kazen worden op de ouderwetse manier gewogen. In het Boterhuis wordt een koud noenmaal gebruikt Onder de genodig den zijn alle zelfkazers, die nog Leidse kaas maken, ongeveer 20 in getal. Commissaris In 1870 was de commissaris van politie te Leiden verantwoordelijk voor de scheepvaart (schipperij) te Leiden. In 1895 werd de inspecteur van politie, J. Romanesko belast met de toezicht over de bruggewachters. Men zal zich afvragen hoe deze in specteur met de gemeentelijke brug gen in aanraking kwam. De politie herbergde echter vóór die tijd al 's nachts twee bruggewachters, die klaar stonden om op verzoek van de schippers de schepen door de stad te loodsen. De heer Romanesko bleef tot sept. 1923. Hij werd opgevolgd door de heer L. A. Mennes, die tot 1950 direc teur bleef. In 1920 was de Waagdienst in handen van de markt en haven dienst gelegd. Voor die tijd was de gemeenteontvanger de verantwoorde lijke man. In 1935 werd de veemarkt van de oude Beestenmarkt naar het huidige terrein overgebracht. In 1950 kwam de heer M. Weima in dienst van de gemeente als directeur van de markt- en havendienst. Zijn adjunct de heer Kooyman trad in 1925 in ge meentedienst. Te land en te water. Thans zou men de dienst voor markt en haven kunnen omschrijven als de dienst, die zich bemoeit met alles wat zich in economische zin te land en te water in de stad afspeelt. Eén van de belangrijkste aspecten van de dienst is de bouw van een nieuwe veemarkthal, die eens voorbij het Schuttersveld zal verrijzen. Vierde markt. De veemarkt staat op de vierde plaats in Nederland, de schapenmarkt is landelijk de grootste en de lamixje- renmarkt zou men de grootste van Europa kunnen noemen. Eén van de creaties van de huidige dienst is de organisatie van de woensdagse wa renmarkt. Van hoeveel belang de Leidse markt is blijkt wel uit de cij fers, die onlangs zijn geproduceerd over het marktbezoek. Op een mooie zaterdag bedraagt het aantal bezoe kers van de markt ruim 40.000. Vol gens een enquête is 33% afkomstig van buiten Leiden. De Leidse mid denstand in het algemeen heeft on getwijfeld baat bij deze Leidse mag neet. De markt- en havendienst vindt het dan ook van groot belang de ont wikkeling van de markt te stimule ren. Probleem. Een zwart schaap voor de staf van de dienst is het woonarken probleem. Leiden heeft op het moment 165 woonschepen. 30 staan op de wacht lijst en het duurt dikwijls jaren vóór een gegadigde voor een plaatsje aan de wallekant in aanmerking komt. De markt- en havendienst heeft 35 man vast personeel en 40 losse werk krachten. 24 Bruggen in Leiden wor den door de dienst bediend. RECHTZAKEN HAAGSE POLITIERECHTER. HOVENIER MET OVERUREN. Overeenkomstig de eis veroordeel de de Haagse Politierechter een 26- jarige hovenier uit Voorschoten tot 25,boete of vijf dagen en een maand voorwaardelijke gevangenis straf. In dienst van een tuinbouw kundige had verdachte diverse tui nen opgeknapt. Hij bracht echter veel hogere bedragen in rekening bij de klanten dan moest en gaf aan zijn baas de doorslag van een andere re kening met lagere bedragen. Het ver schil stak hij in zijn eigen zak. In één geval had hij voor 22.56 te veel berekend, maar aangezien hij zich met het optellen nog een tientje vergiste kreeg hij 32.56 te veel. De klant gaf hem nog 1.50 fooi ook! De verdachte voerde aan, dat hij dikwijls overuren maakte en dat hij dit daarom voor zichzelf rekende. Vroeger was het al eens mis geweest en toen had zijn baas hem gewaar schuwd. De verdachte was reeds tweemaal eerder veroordeeld. Voor de Haagse Politierechter was gedagvaard een 21-jarige veehouder uit Nieuwkoop, die te Bodegraven op 6 mei j.l. bij het overbrengen van een koe het dier bij herhaling pijn zou hebben veroorzaakt door het tegen de buik te trappen, zulks met over schrijding van de middelen die nood zakelijk waren ter bereiking van het redelijk doel. De verdachte ontkende niet getrapt te hebben, maar hij voer de aan dat er anders niets met het dier te bereiken viel. „Een koe trap je zo maar niet in elkaar. Het dier had geen letsel en liep later vrolijk met de andere koeien in het weiland. Het beest zag er goed verzorgd uit", overwoog de rechter. Wachtmeester K. uit Bode graven vertelde, dat er een klacht was gekomen van iemand die lid van de Dierenbescherming was. Hij meende echter ook dat er een oude vete achter zat. De officier van justitie achtte het tenlastegelegdé niet wettig en over tuigend bewezen en hij vorderde vrij spraak. De rechter kon zich hiermee verenigen. Leidse Universiteit Geslaagd voor het doet. examen Sociologie de heer H. A. Brasz te Den Haag. Vrijdag 28 sept. a.s. om 4 uur zal dr. J. W. de Jong, benoemd tot ge woon hoogleraar in de faculteit der Letteren en Wijsbegeerte aan de rijksuniversiteit te Leiden, om onder wijs te geven in^de Buddhologie en het Tibetaans, zijn ambt openlijk aanvaarden door het uitspreken van Paardengetrappel begeleidde het huwelijk van mej. J. Verboon uit de Da Costastraat te Leiden en de heer C. uit den Boogaard te Warmond, een rede in het Groot-Auditorium. 1 Bruid en bruidegom zijn n.l. lid van de landelijke Rijvereniging „Konin gin Emma" uit Wassenaar. De ruiters en paarden vormden voor de trap pen van het stadhuis een ere-haag en door deze haag schreed het bruids paar de huwelijksplechtigheid tege moet. Uiteraard bestond voor dit bij zondere evenement in de drukke Breestraat veel belangstelling. De politie moest er aan te pas komen om het verkeer in goede banen te leiden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1956 | | pagina 5