Binnenkort daveren auto's en treinen
ónder het Noordzeekanaal door
Cldam iwieltevei...ueinieuwitig.
Qig.antiA.cfi iacH.fi aan jaten
nadat zijn aaCtaaüng
Alaóüau frauuit ztadian uoon 102.C0C toeóckuuiuetó
ATLETE STAL WESTERSE
(MODE) GEHEIMEN
Mijn vriend komt niet
meer in mijn huis
CLL& de zomen om
een hoedje dijkt
ZATERDAG 1 SEPTEMBER 1956
DE LEID SE COURANT
VIERDE BLAD - PAGINA 1
Toen de laatste brokstukken van de scheidingsmuur tussen de twee
tunneldelen te Velsen vielen, lag tussen de beide oevers van het verbrede
Noordzeekanaal een gloednieuwe, zij het nog ruw uitziende noord-zuid-ver
binding. De tunnelmoten waren nu alle verbonden tot één lange, door
tijdelijke lampen spookachtig verlichte, autoweg onder het drukke scheep
vaartwater.
Donderdagmiddag 30 augustus zal een historische datum blijven in de
geschiedenis van de Velser tunnelbouw. Al heeft men ook met opzet een
muurtje laten wachten, dat al lang gesloopt had kunnen worden, toch was
het goed gezien van de Rijkswaterstaat om de symbolische verbinding tus
sen noord en zuid met enige plechtigheid te vieren. En zo zag ook minister
Algera deze „doorbraak". Voor gebruik is de tunnel echter nog niet gereed,
dat ontwaarden wij toen wij met de heer Visser, technisch hoofdambtenaar,
een rondgang maakten over het terrein.
Noord-Zuidverbinding door Velser tunnel
Als machtige betonnen kolossen liggen daar de moten van de
spoorwegtunnel.
Een miljoenen project.
„Wij werken hier aan een miljoe
nen project, om precies te zijn aan
een werk, waarmede omstreeks 125
miljoen gulden gemoeid zijn", vertel
de onze gastheer.
De problemen, die om een oplos
sing vroegen, hadden betrekking op
het landverkeer, het verkeer te wa
ter en de waterafvoer. In 1934 werd
een onderzoek ingesteld en men
kwam tot de conclusie, dat de beste
oplossing voor het autoverkeer ge
vonden kon worden in een tunnel
onder het kanaal, terwijl hetzelfde
gold voor het treinverkeer, waardoor
de spoorbrug, die een belemmering
vormde voor de scheepvaart, zou
kunnen verdwijnen.
De inmiddels ingetreden oorlog
vertraagde het begin van de uitvoe
ring tot het voorjaar van 1941, doch
in november 1942 moest op bevel van
de bezetter het werk worden beëin
digd. Bijna tien jaar heeft het werk
toen stilgelegen. Pas in april 1952 liet
de toestand van 's lands financiën toe,
dat men weer aan het werk toog.
Sinds 1954 worden de tunnels nu ver
sneld afgebouwd en men hoopt okto
ber 1957 het werk klaar te hebben".
Inmiddels waren wij bij de bouw
put gekomen, waarin wij afdaalden.
Het project is zo groots, dat men
daar staande geen flauw idee heeft,
dat hier een tunnel wordt gebouwd,
waardoor op omstreeks 20 meter on
der de wateroppervlakte over enige
tijd het verkeer zal razen. Er is geen
water in de naaste omgeving te zien.
Men legt tunnelmoot na tunnelmoot
op zijn plaats en deze gigantische mo
ten worden vervaardigd van beton.
De spoorwegtunnel.
De totale lengte van de spoorweg
tunnel bedraagt 3224 m, waarvan een
gedeelte, lang 2032 m, gesloten is. De
tunnel krijgt hellingen van 1:63 en
1:60.
Omdat er met electrische tractie
gereden zal worden, kan een kunst
matige ventilatie achterwege blijven.
De verversing van de tunnelatmos
feer geschiedt door de langsstroom
die door het treinverkeer en door
barometrische invloeden wordt opge
wekt. De tunnel biedt ruimte aan
een dubbelsporige baan met aan
weerszijden een inspectiepad en is
voorts zodanig ruim, dat de sporen
in de bogen met de vereiste verkan-
ting kunnen worden gelegd. De in
spectiepaden zijn laag gelegen om ge- i
makkelijk bereikbaar te zijn voor het
op de spoorbaan werkende personeel,
dat zich voor een naderende trein in
veiligheid moet stellen. Onder de pa
den zijn ruimten voor het onderbren
gen van dienstleidingen. Evenals de
autotunnel wordt de spoorwegtunnel
omkleed met een waterdichte asfalt-
isolatie.
De autotunnel.
De rijbanen van de auto tunnel
krijgen hellingen van 1:28,5, over
eenkomend dus met die van de Maas
tunnel te Rotterdam en de Schelde-
tunnel te Antwerpen.
De totale lengte van de tunnel be
draagt horizontaal gemeten rond
1644 meter, waarvan het middenge
deelte van 768 m het eigenlijke tun
nelgedeelte vormt met geheel geslo
ten rijruimten. Op dit gedeelte slui
ten aan weerszijde de toegangen aan,
die elk ongeveer 438 m lang zijn. De
ze toegangen zijn aan de bovenzijde
open en hebben in dwarsdoorsnede
dus de vorm van een bak. De wanden
die in het gesloten deel de rijbanen
van elkaar scheiden, lopen over een
lengte van ongeveer 200 m in de open
opritten door. Er boven wordt een
roosterwerk vein betonschotten aan
gebracht, dat een tweeledige functie
heeft Het doet namelijk dienst als
stempeling tussen de zijwanden en
als zonnewerend rasterwerk, dat zorg
draagt, dat direct zonlicht de er on
der gelegen rijbaan niet kan treffen.
Hiermede wordt een geleidelijke
lichtovergang verkregen tussen het
directe daglicht en het kunstlicht in
het gesloten tunneldeel.
De beide rijbanen krijgen elk een
breedte van zeven meter, met aan
weerszijde een trottoir, dat een meter
breed wordt, terwijl tussen het trot
toir en de wand een 15 cm brede
open sleuf komt. De hoogte boven de
rijbanen bedraagt 4.20 m.
Ventilatie.
Alleen het gesloten deel van de
autotunnel te Velzen zal worden ge
ventileerd. Hierbij wordt zowel verse
als verontreinigde lucht door kana
len gevoerd, die buiten de rijruimten
liggen en daarmee door zij ruimten
zijn verbonden
Natuurlijk zal er reeds veel lucht
verversing ontstaan door de langs
stroom veroorzaakt door het verkeer
zelf. De centrale posten voor de be
diening van de ventilatie worden in
gericht in twee kamers, die ter hoog
te van de rijruimte komen. Die ka
mers krijgen aan elke verkeersruim
te een glazen erker. Het zicht en het
verkeer in beide verkeersruimten
kunnen dus van deze kamers uit wor
den beoordeeld. Is door druk ver
keer, waarbij het tempo laag ligt,
extra ventitatie nodig, hetgeen ge
constateerd wordt door een lucht-
proef te analyseren, dan stellen de
mannen in de centrale posten de ma
chines in werking.
De afwerking.
De tunnel zal verlicht worden door
TL-buizen, die stuk voor stuk in een
nis in het plafond worden geplaatst,
waarbij de richting van het rijver-
keer de richting is waarin de lamp
straalt. Het licht straalt de bestuur
der dus nie in het gelaat. De lampen
worden aangebracht in het gesloten
tunnelgedeelte en in de open opritten
tot zover de stempelramen reiken.
Men heeft op die manier kans gezien
een keurige overgang te krijgen tus
sen daglicht en kunstlicht, mede door
het rooster nabij de einden van het
gesloten tunneldeel, dus aansluitend
aan de kunstverlichting een zwarte
kleur te geven en deze geleidelijk
via diverse grijze tinten in wit te
laten overgaan bij de open opritten.
Natuurlijk heeft men in een .der
gelijke tunnel te maken met grote
accoustische problemen. Al het ge
luid zal galmen, de auto's zullen echt
daveren en zo meer. Men heeft het
plafond voorzien van een geluidab-
sorberende stof, die de geluiden in de
tunnel tot normale proporties zal te
rugbrengen. Bovendien is menvan
plan de tunnel niet in één kleur uit
te voeren. Hiervoor spraken we reeds
over de kleurovergangen in het roos
ter. Zo is men voornemens het pla
fond van geluidsabsorberende stof in
nachtblauwe kleur uit te voeren.
Men verwacht hiervan, dat de tun
nel hoger zal lijken. Aan de zijwan
den geeft men een zacht geelgroene
kleur, die in lichtreflectie weinig voor
wit onderdoet Uit de genomen proe
ven bleek, dat hierdoor trouwens
eveneens de tunnel wijder zal lijken.
Rijweg en trottoir zullen in zo licht
mogelijke kleuren worden uitgevoerd
De tunnelbouw te Velzen is wer
kelijk een gigantisch werk, waarme
de Nederland weer eens laat zien wat
het waard is op waterstaatkundig
gebied. De tunnels voorzien in een
grote behoefte en zullen de kop van
Noordholland met de rest van Neder
land op solide en snele wijze verbin
den
Z'J GEVEN DE WERELD HAAR FILMS
Deze foto geeft een beeld van het centrale stadion, het grootste van Moskou, dat in de wijk Luzhniki van de
Russische hoofdstad kortgeleden is voltooid. In het moderne stadion zijn zitplaatsen voor 102.000 mensen. Alle
tribunes bij elkaar zouden, als zij op een rij werden gezet, een afstand van veertig kilometer bestrijken.
Speciale schermen zjjn aangebracht om de toeschouwers te beschermen tegen al te felle zon en regen.
Carnaval.
„Ha die Jansen, wat een idiote
neus heb jij op gezet!"
„Meneer, ik heet geen Jansen en
mijn neus is echt!"
ZE WAS - en is -
ER WEG VAN!
Een Russische atletiekploeg, die
vrijdag en zaterdag a.s. tegen een
Engels team uitkomt, heeft een be
zoek gebracht aan Londen.
Enige vrouwelijke en mannelij
ke leden ,van de ploeg, gingen
daarbij een dameshoedenwinkel in
Oxfordstreet binnen. Bij hen was ook
Nina Ponamareva, Europees kam
pioene discuswerpen in 1954 en num
mer twee op de wereldranglijst. Toen
Nina de zaak verïhten had bleken
er vijf hoeden tot een waarde van
ruim anderhalf pond sterling (pl.m.
18 gulden) verdwenen, zonder dat
er voor betaald was. De winkelier
diende ijlings een klacht in en de
atlete moest zich, op beschuldiging
van diefstal voor de politierechter
verantwoorden. Daartoe was ze eerst
vrijgelaten, op borgtocht van vijf
pond sterling, een bedrag, dat door
de Russische consul te Londen werd
betaald.
De consul zei bij de gelegenheid,
dat hij er voor in stond, dat Nina de
volgende dag in Marlborough Street
present zou zijn, maar wie er ook
voor de balie verscheen, Ponomareva
niet.
Ze liet verstek gaan. Ze was niet
in haar hotel of op het veld te Hur-
lingham, waar de andere leden van
de Russische ploeg onbewogen voort,
oefenden. Ook was ze niet in het Rus
sisch consulaat of op de ambassade.
Reden waarom de rechter maar een
een bevel tot haar inhechtenisneming
heeft uitgevaardigd.
Later op de dag vervoegde zich een
vertegenwoordiger van de Russische
ambassade bij het ministerie van bui
tenlandse zaken waar hij de zaak ter
sprake heeft gebracht. De woord
voerder van dit ministerie zei in dit
verband dat het ministerie geen ver
klaring kon afleggen, aangezien de
aangelegenheid bij een tribunaal aan
hangig was gemaakt.
Een commissaris en een inspecteur
van Scotland Yard hebben een bezoek
gebracht aan de Russische ambassade
en daarna aan het Russische consu
laat. Zij weigerden elke verklaring
over deze stappen.
Intussen is de Russische atlete nog
altijd zoek.
Ik ben al een hele poos met hem
bevriend, maar omdat mijn
huis een eindje buiten de stad
gelegen is, aan een kanaal
met langzaam voorbij varende
schepen, was het nog nooit ge
beurd, dat hij bij mij thuis kwam.
Wij troffen elkaar dan ook altijd
in het centrum en nooit ergens
anders. Maar op een lente-ach-
tige dag een weekje geleden 5s
het dan toch gebeurd, dat hij mij
de eer van een bezoek bewees.
Dat bezoek heeft gevolgen gehad.
U moet dan weten, dat mijn
vriend architect is, binnenhuis
architect wel te verstaan. Hij zit
altijd boordevol nieuwe ideeën,
waarvan ieder zegt dat ze fris
zijn,- hij draagt bovendien een
flaphoed en kappers hebben een
hekel aan hem, omdat zijn voor
beeld mits nagevolgd be
treurenswaardige gevolgen zou
kunnen hebben voor de barbiers-
stand. U begrijpt het, hij is kun
stenaar, artist.
Op 'n woensdagmiddag kwam
hij. Met een traag gebaar werd
zijn flambard op de kapstok ge
deponeerd en vervolgens betrad
hij de suite. Critisch bekeek hij
de inventaris van de woonruim
te.
„Rotzooi", zei hij en snoof ver
achtelijk.
Hij trapte met zijn bondige uit
spraak op mijn ziel, want ik heb
mijn kamers altijd erg mooi ge
vonden. Was soms dat prachtige
old-finish dressoir niets, met die
worteldoek daarboven gedra
peerd rondom wat Delfts blauw?
En dat gotisch boekenkastje met
snijwerk dan? Zag hij misschien
niet dat Biedermeier mahonie
houten kabinetje in de hoek
staan, waarop die prachtig glim
mend gepolitoerde radio stond
met een vaasje bloemen er bo
venop?
Ik probeerde de stemming te
redden.
„Ga zitten", zei ik, doelend op
een zwaar gebeeldhouwde stoel
met fraaie balpoten en gestof
feerd met terra cotta stof. Met
opzet liet ik hem daar plaats
nemen, want dan had hij uit
zicht op de gezelligste hoek van
de kamer.
Ik wachtte op een vertederend
woord, terwijl de koffie werd
binnengebracht. Maar in plaats
van vergoelijking opende hij nu
pas goed de aanval. In het begin
poogde ik me te rechtvaardigen,
maar sprekende-weg raakte ik
onder de indruk van zijn geest
en zijn uiteenzettingen over
schoonheid en esthetica. Hij ont
leedde hoe dwaas ik was er een
interieur op na te houden, waar
in het feodale tijdperk weer
spiegeld werd.
Hoe ik de vergane privileges
van de groten van een totaal
verouderde wereld poogde te
imiteren, na te apen zei-die,
door meubels „old te laten
finishen"; dat was goed voor de
stijlloze 19e eeuw; voor de peri
ode waarin je nog een redelijk
aantal booien in dienst hield.
„Daar wil ik af", drong het
plotseling als een verlossend idee
door mijn hoofd. „Help me" riep
ik. En tezamen sleurde wij het
meubilair het huis uit, staken er
de weg mee over en smeten dat
boel in het kanaal, zodat de
plons was te horen en steen na
steen viel van mijn hart. De
hemel zij geprezen, fluisterde ik.
Samen gingen wij naar de stad
en ik liet hem de keus doen voor
nieuw meubilair. Het was alle
maal heel licht van kleur, dat is
modern zei mijn vriend; het was
stuk voor stuk recht toe recht
aan; dat is voor het goedkope on
derhoud zei mijn vriend.
Doodop kwam ik thuis met de
nieuw verworven bronnen van
levensvreugde. Ik viel als een
blok op een van de pas gekochte
rechtlijnige, fragile, functioneel
uitgebalanceerde stoelen, en zak
te er krakend doorheen.
Uit de keuken geklapt
Gevulde meloen.
1 meloen, 300500 gr. verse
vruchten, 34 dl. suikerstroop,
desgewenst iets slagroom.
Van de meloen het dekseltje
afsnijden, de pitten eruit halen
en het vruchtvlees voorzichtig
losmaken zonder de schil te be
schadigen. Het vruchtvlees in
dobbelsteentjes snijden en ver
mengen met het andere fruit,
eventueel ook in plakjes gesne
den banaan. De meloen met de
vruchtensla vullen, de suiker
stroop erover gieten en desge
wenst garneren met wat slag
room.
Stoofpot-appelen, witte bo
nen en spek.
200 gr. witte bonen, 1 kg. aard
appelen, 1 kg. zoete appelen, 60
gr. boter, iets zout, 2 lepels don
kere stroop.
De aardappelen gaarkoken en
stampen. De apart gaargekookte
witte bonen en de boter erdoor
roeren. De stroop en het spek er
apart bij presenteren.
nig echt zomers weer gehad,
toch keek de zon zo nu en dan
wel om een hoekje en gaf ons de
suggestie van zomer. Op zulke
dagen hebben we ons gehaast
om onze zomergarderobe produc
tief te maken. Al is dit jaar deze
garderobe niet zo intensief ge
bruikt als wij gehoopt en ver
wacht hadden, toch kunnen we
dergelijke kledingstukken nu
eenmaal niet ontberen. Zij be
horen bij de collectie, die iedere
vrouw dient te hebben.
Trouwens laten wjj in weerwil
van de opgedane ervaringen niet
wanhopen want de mogelijkheid
is zeker niet uitgesloten, dat de
zomer, al is het laat, toch nog
komt en we voldoende gelegen
heid krijgen onze zomerkleding
te benutten.
Zomerkleding is over het al
gemeen licht van kleur en smet
snel, waardoor het kan voorko
men, dat verschillende jurkjes
in de was zijn. Dat is een reden,
dat wij vrouwen over het alge
meen een uitgebreider zomer
garderobe hebben, dan dit met
onze winterse collectie het geval
is. Trouwens dit kunnen we ons
veroorloven, aangezien de zo
merkleding over het algemeen
goedkoper is in aanschaf.
Een heel aardig jurkje voor
zomerse dagen brengen wij hier
bij op onze illustratie. Het is ver
vaardigd van veredeld katoen,
ondergrond heel zacht blauw met
als motieven verschillende
prachtige bloemfiguren in diep
blauw, rood en geel. De bloemen
staan ver uiteen en in de tussen
liggende ruimte vinden we tak
jes en bladachtige figuren in ge
kleurde spatjes. Een buitenge
woon aardig stofje, waarvan deze
leuke jurk is vervaardigd. Wat
het model betreft: de rok is wijd
en luchtig, het bovenstuk is zeer
eenvoudig en voor en achterkant
worden als het ware door brede
schouderbandjes met strikjes er
op bijeen gehouden. Deze creatie
van Nederlandse origine is wer
kelijk heel aardig en doet het
bijzonder goed vooral bij slanke
vrouwen.
