FRANS lAHN WERELDKAMPIOEN DER AMATEURS OP DE WEG RIK VAN STEENBERGEN EERSTE IN KOPENHAGEN SCHULTE FINISHT ALS DERDE van Patten won de Ronde van de Bavo v. WETTEN LEVERDE GEEN STRIJD Buis legde beslag op derde plaats MAANDAG 27 AUGUSTUS 1956 DE LEIDSE COURANT TWEEDE BLAD PAGINA 1 De Wereldkampioenschappen Wielrennen De derde kampioens titel van Frans Mahn Zwaar pakten de regenwolken zich samen boven het Ballerup-circuit, toen zaterdagmiddag om 1 uur de wereldkampioenschappen zouden be ginnen met de wedstrijd voor ama teurs op de weg. Het was een wedstrijd over 15 ronden met een totaalafstand van 194,4 km. Reeds een tiental minuten nadat de president van de UCI de 112 deel nemers het startsein had gegeven, begonnen de wolken zich te ontladen en wakkerde de wind in het vlakke W er eldkampioenschap amateurs het lijkt een traditie weer in Nederl. handen De jonge Amsterdamse amateur renner Frans Manh heeft zijn derde kampioenstitel van dit jaar behaald, nadat hij in Nederland te Zandvoort de nationale titel op de weg had veroverd en zich op 17 augustus in een bijna eindeloos duel met zijn stadgenoot Joop Captein van het sprintkampioenschap verzekerde, zette hij op het circuit van Ballerup, nabij de Deense hoofdstad, de kroon op het werk door met groot vertoon van kunnen het wereldkampioen schap op de weg voor amateurs op te eisen: een ongeëvenaarde presta tie in de vaderlandse wielerhistorie. Het was bijna een herhaling van het prachtige succes dat onze amateurs in 1949, eveneens tijdens de wereld- pioenschappen te Kopenhagen be haalden, toen Henk Faanhof als eerste en Huib Vinken als derde ein digden. Het werd een overtuigende zege voor de 23-jarige Frans Manh, die weliswaar op de laatste tientallen meters voor de finish terrein ver loor op de rappe Vlaming Norbert Verougstraete, maar dank zij een formidable laatste krachtinspanning toch nog 'met een halve lengte voor sprong op zijn laatste concurrent over de meet ging. Frans Mahn, die op 24 juni 1933 werd geboren, werkt, als hij niet fiets, in een metaalwarenfabriek van zijn vader in Amsterdam. Hij begon zijn wielerloopbaan op 14-jarige leef tijd bij de Amsterdamse vereniging Olympia, waarvoor hij vier jaren la ter als amateur ging rijden. Het werd een succesrijke loopbaan, die dit jaar op een indrukwekkende wijze naar ©en toppunt voerde. Nadat hij de ronde van Noordwest Nederland en ©en zestal criteria had gewonnen, volgden respectievelijk de Neder landse kampioenstitels op de weg en voor de sprint waarbij dus nu dit wereldkampioenschap kwam. Frans Mahn is thans de derde Ne derlandse wereldkampioen amateur op de weg na Kees Pellenaars in 1934 (Leipzig) en Henk Faanhof in 1949 (Kopenhagen). Een van de eersten die de nieuwe wereldkampioen kwam gelukwensen was de grijze vijfvou dige oud-wereldkampioen Piet Moes- kops. land rondom het parkoers sterk aan. Met zomersport bleek deze wedstrijd niet veel meer te maken te hebben. Ongeveer 1500 toeschouwers woon den de wedstrijd bij en het Deense publiek, toch al niet zo verzot op wegwedstrijden, gaf slechts in zeer gering© mate blijk van belangstel ling. Op de houten tribunes zaten de onverzettelijksten te rillen van de kou: de rest zocht vertier in enor me tenten, waarin restaurant waren ondergebracht. Reeds in de eerste rond vond er een massa-valpartij plaats, toen een van de deelnemers in de eerste bocht tegen een verkeerspleintje stootte en in zijn val een 15-tal andere renners meesleurde. Met uitzondering van twee Engelse deelnemers Booty en Brittain, konden allen de strijd voortzetten. In de tweede ronde, na 12,960 km, vormde, zich een kopgroep je van zes man onder aanvoering van onze landgenoot Jan Rol, een groepje dat verder bestond uit de Italiaan Pan- Ibianco, de Deen Dalgaard, de Bul gaar Kocew, de Belg Van der Lin den en de Rus Tcherepovitch. Zij handhaafden lange tijd een voor sprong van ruim een minuut op het peloton, waaruit de zwakke broeders al zeer spoedig waren gelost. In de negende ronde moest Jan Rol, wiens band leeg liep, de kopgroep laten gaan en ook Kocew kon niet langer bijblijven. Er reden dus nog vier man voor het peloton uit, maar het Frans Hahn voor het eerst in de regenboogtrui. werd spoedig duidelijk dat ook zij het niet lang meer zouden volhou den. In de elfde ronde werden zij, in de nabijheid van het dorp Risby door de jagers met Jan Buis als lei der, ingehaald. Twee toeren lang be waarde de Italiaan Ronchini in zijn eentje de voorsprong van enkele tientallen meters op het peloton, waarin zich de vijf overgebleven Ne derlanders bevonden. Laatste vier ronden bepalend Daarna moest hij boeten voor zijn overmoed en zakte hij ver terug. Toen de bel ging voor de laatste ronde, bestond het leidende peloton nog uit een veertigtal renners. Frans Mahn, die kort tevoren een lekke band had gehad en die nog een tweede maal van rijwiel had moe ten verwisselen omdat zijn derailleur kapot ging, lag toen niet in gunstige positie. Maar hij verschafte zich deze, op de laatste kilometers, toen Italia nen en Belgen verwoede pogingen deden om uit te lopen. Kort voor het einde, bij het afdalen van een klein heuveltje, lagen er vier Belgen op kop. Twee van hen reed Frans Mahn voorbij. Hij lag dus toen in derde positie enhij had Jan Buis aan zijn wiel. Tweehonderd meter voor de finishlijn passeerde Mahn ook de derde Belg, Hermans. En hij ging goed gelanceerd, ook Verougstraete voorbij, die hij op het laatste stuk geen kans meer liet tot een geslaag de tegenaanval. De regenboogtrui. Enkele minuten later werd hij doör de Fransman Achille Joinard, presi dent van de internationale wielerunie in de zo begeerde regenboogtrui ge holpen en het duurde niet veel lan ger of hij stond in de stromende re gen, breed glimlachend en met de hand ten groet omhoog geheven, te luisteren naar. het Wilhelmus naar de toejuichingen van de do< weekte en met, natte voeten in modder staande toeschouwers. Naast hem stond Jan Buis uit Badhoeve dorp, die vlak achter Verougstraete Op de derde plaats was geëindigd en die daarmee een fraaie beloning had gekregen voor zijn ondernemings geest, zijn durf en fraaie volharding. Jan Buis was namelijk enkele jaren geleden naar Australië geëmigreerd. Maar Om zidh zelf een kans te schep pen voor de Olympische spelen te Melbourne reisde hij in dit voorjaar naar het vaderland terug om de sportcömmissie van de KNWU zijn capaciteiten te tonen. Zo hij daar al niet in was geslaagd, is dit nu wel gebeurd op het parcours van Balle rup waarop vrijwel onophoudelijk de regen in stromen neerplensde en waar een harde, koude wind het rij den vaak tot een marteling maakte. Film bracht geen uitkomst. De finish van het peloton, dat vlak achter de eerste vijf aankomenden Mahn, Verougstraeten, Buis, Jen sen (Denemarken) en Hermans volgde, leverde de jury heel wat moeilijkheden op. Zelfs de film bracht hier na urenlange bestude ring van de beeldjes geen uitkomst. Er bleek dat Jan Rol (Alkmaar) tiende en de nog geen 18 jaren tel lende Coen Niesten uit Beverwijk elfde waren geworden, een prestatie die zeker met ere mag worden ver meld. Vijf van de zes Nederlandse ama teurs hebben de 15 ronden uitgere den, op zich al een bevredigend re sultaat, alleen Piet de Jongh uit Ma den, die een lekke band kreeg en Medeitatid& kampioen 150C meten. Uit de strijd om het zwemkampioen-1 als winnaar te voorschijn gekomen, schap van Nederlmd heren over 1.500 Zijn tijd was 19 min. 34 sec.; Jans meter, welke gistermiddag in het Koster won bij de dames in 20 min. zwembad „Kromme Rijn" te Utrecht 43 seconden. De foto toont Willemse werd gestreden, is Herman Willemse 1 op weg naar zijn kampioenschap. toen op een voor hem te kleine re serve fiets kwam te zitten, waar door hij kramp kreeg, heeft (in de dertiende ronde) de strijd moeten staken. DE UITSLAGEN: 1. Frans Mahn (Ned.), dje de 194.4 km. aflegde in 4 uur 47.54 sec. en daardoor het wereldkampioenschap op de weg voor amateurs veroverde; 2. Noibert Verougstraete (België); 3. Jan Buis (Ned.); 4. Hensen (Dene marken); 5. Hermans (België). 10. Jan Rol (Ned.); 11. Coen Niesten (Ned.); 29. Kersten (Ned.) allen in de zelfde tijd als Frans Mahn. De zesde Nederlander, Pieter de Jongh, staakte de strijd. Voor 41 ren ner in totaal werd de zelfde tijd geno teerd als die van de winnaar. Van de 112 gestarte deelnemers reden er slechts 62 de race uit. Melbourne's stadion in gebruik genomen Het vernieuwde Olympische Stadion van Melbourne, dat voor de a.s. Olym pische Spelen met nieuwe tribunes is uitgebreid, waarvan de kosten ongeveer 6.200.000 gulden bedroegen, is voor het eerst in gebruik genomen. Ongeveer 80.000 toeschouwers woonden een voet balwedstrijd bij. Het stadion biedt plaats aan 120.000 personen. Qeen taót aan ziaante aoeten! Een voetbalploeg uit Uganda speelt dit weekeinde een wedstrijd tegen een Engelse ploeg. Op zichzelf is dit niet zo bijzonder, ware het niet, dat de gasten blootsvoets sipelen. Voor de, aan alle mogelijke voetkwalen lijden de, Europeanen een griezelig gezicht doch de Uganda's hebben er 'geen last van integendeel, zij „spelen' met een zware lederen bad! Op de foto ziet u ze bezig tijdens de training te Londen. VOORSPELLING BEWAARHEID Stan Ockers op de 4de plaats De Belg Rik van Steenbergen heeft uit een veld van 71 renners van wie er slechts 27 de koers uitreden evenals in 1949 het wereldkam pioenschap op de weg voor profs gewonnen door in de eindsprint ze gevierend door de finish te gaan voor de andere leden van 't groepje van een man of tien dat overgeble ven was na een geslaagde uitloop poging in de 17e ronde. Rik van Looy en Gerrit Schulte, die men bijna geen veteraan durft te noemen, zo vurig en onvermoeibaar heeft hij weer gereden, pvobeerden het hem lastig te maken maar toch had de snelle Rik nummer 1 meer dan een lengte voorsprong toen hij over de streep stoof. Dit kampioenschap werd een triomf voor de Belgen die de eerste twee plaatsen confiskeer- den en vijf mannen hadden bij de eerste zes. Een derde plaats voor Schulte, een zevende voor Gerrit Voorting en een tiende voor Daan de Groot, gaven echter ook de Ne derlandse kolonie ruimschoots reden tot tevredenheid. De weersomstandigheden waren bij de start zo mogelijk nog slechter dan de vorige dag. Een krachtige wind zwiepte de regen in vlagen over het open circuit van Ballerup en tot in de schaars bezette tribunes. Later kwam de zon tussen de wolken massa's doorgluren, maar het bleef winderig. Al in de eerste ronde kre gen Schulte en Bahamontes mate- riaalpech. Schulte zette er daarna zo'n va^rt in dat hij zich spoedig weer bij de kopgroep kon voegen. Maar de Spanjaard kon het hoge tempo niet volhouden en stapte in de derde ronde voor goed af. Zijn voorbeeld zou later gevolgd worden door tientallen andere ren ners (bij wie de zeer vermaarde Koblet) toen de strijd eenmaal in volle hevigheid ontbrandde. Er wer den successievelijk vele uitlooppo gingen gedaan, en na kortere of lan gere tijd verijdeld, waarbij ook Rus man, De Groot, Schulte, Van Est en Gerrit Voorting zich deden gelden. In de 17e ronde zetten de Belgen echter een beslissend offensief in, met het gevolg dat een kopgroep van 13 man ontstond, met Schulte, Ger rit Voorting, De Groot en Van Est. Deze laatste kreeg moeilijkheden met zijn derailleur, raakte achter en gaf op, terwjjl Magni zich na een lek bandje vergeefs afmatte om de lei ders te achterhalen. In de eindspurt bezegelden de Belgen, numeriek in de meerderheid en met de beste sprinter in hun midden, hun triomf. Bij degenen die opgaven, waren be halve Van Est, ook de Nederlanders Van der Lijke, Stolker en Adri Voor ting. DE UITSLAGEN: De profs. Bij de profs was Rik van Steenbergen de eerste, in de tijd van 7 minuten 26.15 seconde, hetgeen be tekent dat hij de 285.120 km van het parcours aflegde met de gemiddelde snelheid van 38.765 km/u., 2. Van Deze foto geeft een beeld van de finish van de zondag op het Ballerup- circuit bij Kopenhagen verreden wie lerwedstrijd om het wereldkampioen schap op de weg voor profs. Op de streep zien we de kampioen de Belg Rik van Steenbergen, achter hem zijn landgenoot Rik van Looy en op de derde plaats de Nederlandse „vete raan" Gerrit Schulte, die een kramp achtige poging doet nog enkele cen timeters te winnen. Looy (B.), 3. Schulte (N.), 4. Ockers (B.), 5. De Bruyne (B.), 7. Gerrit Voorting, 10. De Groot. De eerste tien renners reden in de zelfde tijd als de winnaar. Slechts 27 renners reden de race uit, alle anderen er waren er 71 gestart hebben de strijd gestaakt. De 11e Ronde op het prachtige par cours door de lanen van de St. Bavo- stichting heeft stellig niet beantwoord aan veler verwachting. Nu waren de ze verwachtingen wel hooggespannen, want men mocht aannemen dat A. van Wetten, de plaatselijke favoriet, die reeds tweemaal deze Ronde op zijn naam bracht, alles zou doen om ook voor de derde maal te winnen, ondanks de felle tegenstand, die hij zeker van renners als J. v. d. Putten, D. Wallet, C. Plasmeijer e.a. con currenten uit vorige ronden zou on dervinden. Van Wetten heeft practisch geen strijd geleverd. Het is ons niet recht duidelijk of hij ontmoedigd was door een sterkere tegenstand, dan hij ver wachtte, dat hij niet fit was of dat hij er gewoon eens geen zin in had. Feit is echter, dat Arie van Wetten, toen de wedstrijd ongeveer halver wege was, tegen alle voorschriften in zijn val'helm afzette en natuurlijk prompt door de wedstrijdcommissa rissen van het parcours gezonden werd. i M. Bakker uit Badhoevedorp, G. van Rhijn en S. v. d. Poll waagden reeds in de eerste de sprong voor het peloton uit. Bakker moest al spoedig lossen, maar diens plaats werd ingenomen door T. v. d. Knaap uit Poeldijk en deze renner heeft het gepresteerd om tot het einde in de kopgroep te blijven. Zijn maats daar wisselden nog al eens, totdat in de 53e ronde J. v. d. Putten en W. Knoester, beiden uit Den Haag, aansluiting kregen en met v. d. Knaap de definitieve kopgroep vormde. De voorsprong van deze groep werd al spoedig onaantastbaar en de Ronde werd een afvalrace. Van de 47 renners, die van start gingen bereikten er uiteindelijk slechts 18 de finish en hiervan lagen er 6 op meer dan 1 ronde achter de kop groep en 3 zelfs op 4 ronden. Nh een felle sprint werd J. v. d. Putten win naar. De totale uitslag luidt: 1. J. v. d. Putten, Den Haag; 2. W. Knoester, Den Haag; 3. T. v. d. Knaap, Poel dijk; 4. H. de Boer, Bussum; 5. C. Plasmeijer, Voorhout; 6. A. Kool, Delft; 7. F. v. Velthoven, Poeldijk; 8. H. v. Adrichem, Naaldwijk; 9. B. Muller, Amsterdam; 10. B. v. d. Eijk- hof, Haarlem; 11. C. v. Rhijn, Wasse naar. Aan de amateurronde ging een nieuwelingen-wedstrijd over 60 km. vooraf. De uitslag luidde hier: 1. H. v. Engelen, Harmeien; 2. G. de Lange, Woerden; 3. J. v. d. Berg, Noordwij- kerhout; 4. J. v. Wetten, Noordwijk; 5. H. Koger, Haarlem; 6. H. Faber, Rotterdam.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1956 | | pagina 5