Oproep van bisschop van Rotterdam
getuigen van Christus te zijn
Pastoor Beukers vierde te
Lelden 55-jarig priesterfeest
Benoeming te verwachten tot Geheim Kamerheer
Bisschop hield
toespraak
MAANDAG 20 AUGUSTUS 1956
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 1
derd, dat u week-in- week-uit, jaar-
in, jaar-uit naar Warmond kwam.
Bewonderd heeft men u ook om
de talloze attenties, welke ge steeds
hebt bewezen in de parochie, en in de
stad. Bij het stijgen der jaren en
uitbreiden der parochie-grenzen hebt
gij dat brengen van attentie-bezoeken
op onnavolgdbare wijze bijgehouden,
daarbij u-w eigen zin op zijde schui
vend.
Het is jammer, aldus mgr., dat ik
u het meeste verdriet heb aange
daan. Ik ben het geweest aan wie
u een groot, het meest vertrouwde
gedeelte van uw parochie hebt afge
staan. Zeker, u hebt dit volkomen
„ex corde" gedaan, maar het mense
lijk offer dat ge bracht, was ongetwij
feld niet gering.
Mgr. verklaarde om al deze rede
nen blijde te zijn, pastoor Beukers
op deze dag te feliciteren, blijde ook
om te mogen verklappen, dat is aan
gevraagd, pastoor Beukers te benoe-
tot Geheim Kamerheer van Z.H.
de Paus. Helaas heeft de betreffende
bulle ons land nog niet bereikt.
Niettemin hoopte de bisschop, dat
deze aangekondigde benoeming voor
pastoor Beukers een verrassing en
een voldoening zou zijn. Mgr. hoop
te, zo spoedig mogelijk weer te ko
men, maar dan niet „met lege han
den",
DE RECEPTIE.
Nadat pastoor Vollaerts eveneens
een hartelijk woord van gelukwens
had gesproken, mede namens het
kerkbestuur, stroomde de zgal reed6
vol met belangstellenden. Vertegen
woordigend het gemeentebes tuur fe
liciteerde de loco-burgemeester, de
heer S. Menken.
Na hem drukten honderden uit stad
en parochie de oud-pastoor de hand-
Pastoor Beukers luisterde glim
lachend naar de wensj es. die door
kinderen werden voorgedragen, had
voor velen een vriendelijk of gevat
weerwoord) op de hartelijk geluk-
kensen, die hem ten deel vielen.
Het moet voor em-pastoor Th. M.
Beukers een diepe vreugde en een
grote voldoening zijn geweest, dat hij
gisteren dank zij de welwillend
heid van pastoor A. M. A. Vollaerts
in de St. Petruskerk, de kerk die
hjj heeft laten bouwen, het feest-van
zijn 55-jarig priesterschap heeft kun
nen vieren, tezamen met „zijn" kape
laans en met „zijn" parochianen.
Dat de parochianen van St. Petrus
hun oud-pastoor nog niet vergeten
waren, bleek wel toen pastoor Beu
kers om 9 uur in een kerk, die ge
vuld was als op hoogtijdagen, de
plechtige Hoogmis opdroeg. Het
hoogaltaar en de absis waren ver
sierd met rose anjers en gladiolen en
de plechtigheid geschiedde met al de
liturgische statie, waarmede pastoor
Beukers tijdens zijn pastoraat de ere
dienst zo gaarne omgaf.
De plechtige H. Mis.
Hij werd daarbij geassisteerd door
kapelaan J. F. Franse als presbyter-
assistens, door de kapelaans C. W.
Thomans en P. H. L. v. Ingen, resp.
als diaken en subdiaken, terwijl ka
pelaan J. W. de Jong als ceremonia-
rius fungeerde.
Op het altaar hadden plaats ge
nomen deken P. A. Juffermans van
Zoeterwoude en diens broer father C.
W. Juffermans, terwijl ook pastoor
A. M. A. Vollaerts een gedeelte van
de H. Mis bijwoonde.
Na het Evangelie sprak kapelaan
Franse de jubilerende oud-pastoor
toe in eenvoudige maar recht van hart
tot hart gaande woorden. Formeel en
kerkrechtelijk staat de parochie van
St. Petrus thans los van de pastoor,
die haar zovele jaren als een „goede
herder" heeft geleid door woord en
voorbeeld. Maar een nog hechtere
band is blijven bestaqn, de levende
band van de levende liefde. Pastoor
Beukers leeft nog altijd met het wel
en wee van de parochie als zodanig
en met zijn parochianen individueel
mee en omgekeerd verheugen zich de
parochianen over de goede gezond
heid, waarin hun oud-pastoor een zo
mooie levensavond mag genieten. Al
is de plicht van gehoorzaamheid op
geheven, de plicht van eerbied en
liefde is gebleven; pastoor Beukers is
en blijft onze geestelijke vader in
Christus. Namens pastoor Vollaerts,
de geestelijkheid der St. Petrusparo
chie en namens de parochianen dank
te kap. Franse de jubilerende oud
pastoor voor alles wat hij in de lange
jaren van zijn pastoraat voor de pa
rochie heeft gedaan en wenste hem
geluk met de zegeningen van zijn 55-
jarig priesterleven. Wij hopen al
dus de predikant dat God u in de
eeuwigheid zal lonen, maar daar
voor u nog jaren lan ghet loon zal
gunnen van een goed geweten, van
de vrede in Christus en van vreugde
in de H. Geest.
Het zangkoor en het knappnkoor
zullen het muzikale hart van pastoor
Beukers goed gedaan hebben, want
zij voerden op werkelijk uitstekende
wijze de Messe de Ste Marguerite
van L. Saint-Requier uit, terwijl na
het Offertorium het bekende Ave
Verum van Mozart en onder de H.
Communie een Panis Angelicus van
H. Rijnbeek eveneens voortreffelijk
werden gezongen, evenzo na de H.
Mis 't Exsulate Deo van Herman Stra-
tegier. Alles onder leiding van de
organist-directeur H. Rijnbeek, op
het orgel begeleid door de heer drs.
G. Bots.
Bij de opening der receptie arri
veerde de bisschop van Rotterdam,
mgr. M. *A. Jansen, vergezeld van de
ken Haring en rector Vester aan de
Tegenlichtopname in de pastorie van
de St. Petruskerk tijdens de toe
spraak van mgr Jansen tot pastoor
Beukers.
Na door pastoor Vollaerts en de ka
pelaans verwelkomd te zijn, werd
mgr. de met bloemstukken versier
de zaal binnengeleid, waar mèt pas
toor Beukers, zijn familie en architect
Kropholler, ook het kerkbestuur met
de dames aanwezig waren.
De bisschop richtte zich onmiddel
lijk in een toespraak tot de jubilaris.
Is het reeds een voorrecht aldus
mgr. priester te zijn, nog groter
voorrecht is het, het zo lang te mo
gen beleven, en vooral ook in blaken
de welstand. Gij viert dit jubileum
in de u vertrouwde omgeving. Het
overgrote deel van uw priesterschap,
meer dan 30 jaren, hebt u doorge
bracht in de St. Petrus-parochie en
uw werkzaamheid alhier heeft haar
sporen nagelaten. Daarom ben ik blij
dat, al bent u hier geen pastoor
meer, dat pastoor Vollaerts gemeend
heeft en daarbij wist hij de ge
hele parochie achter zich dat uw
55-jarig priesterjubileum in deze kerk
moest worden gevierd. Daaruit blijkt,
dat ge bij velen niet vergeten zijt.
Gewoonlijk is het zo, dat een pas
toor na zijn vertrek al spoedig verge
ten wordt. Als het u gelukt is maar
dat hebt ge zeker niet positief be
doeld niet vergeten te worden, dan
is dat wel een bewijs, hoe men u
heeft gewaardeerd en blijft waarde-
Die waardering betreft niet alleen
uw pastorale arbeid, maar ook uw
activiteiten in de Cunera-stichting en
andere stedelijke aangelegenheden
en ook buiten de stad, in de St. Gre-
igoriusvereniging en als lesgever op
„Warmond". Van uw zanglessen heb
ikzelf ook geprofiteerd. „Dat is goed
te merken!" interrumpeerde pastoor
Beukers). Het les-geven was voor u
geen sinecure, en men heeft u bewon-
Op de foto is het moment vastgelegd,
waarop mgr. Jansen zegenend de St.
Lodewijkskerk te Leiden betreedt,
vóór hij een pontificaal lof celebreer
de. (Voor verslag zie elders in dit
blad).
Onder de receptiegangers waren:
prof. A. v. d. Boog van het semina
rie Warmond, vele andere geestelij
ken uit Leiden en omgeving, zusters
van „Verbum Dei", zusters van de
Voorzienigheid Hogewoerd, zusters
Dominieamesen van de St. Jacobs-
gracht, zusters van het St. Elisaibeth-
ziekenhuis, de zusters van „In den
Vrolijcke Arke", prof. dr. C. C. Berg,
leden van colleges van de St. Petrus-
parochie, leden van de kath. fractie
van de gemeenteraad, vertegenwoor
digers van het verenigingsleven, en
vele anderen.
Tot vier uur bleef, de stroom van
receptiegangers voortduren. Vele ge
schenken werden de juilerende pas
toor overhandigd.
DANK EN AVONDGEBED.
In de namiddag volgde het „Dank
en Avondgebed op een Feestdag".
De parochianen wachtte een drie
voudige verrassing. Op de eerste
plaats verscheen pastoor Vollaerts-
zelf na zijn zeer zware ziekte op de
preekstoel. Op de tweede plaats: zijn
mededeling, dat de benoeming te
verwachten was van pastoor Beu
kers tot „monseigneur"; vooruitlo
pend daarop had het kerkbestuur
reeds een paarse sjerp aangeboden.
Op de derde plaats: de Completen
in het Nederlands.
Pastoor Vollaerts zeide, dat hij,
„na tweemalen de dood in de ogen
te hebben gezien", bij de voorberei
dingen van het feest van pastoor
Beukers zich weer voor 't eerst nor
maal aan het werk had kunnen zet
ten.
Daarna gingen de grote deuren
van de sacristie open en schreed de
jubilaris, omringd door zijn assisten
ten, de kapelaans der parochie, de
kerk binnen. In het priesterkoor had
prof. Van der Boog uit Warmond
plaats genomen.
Het wit-marmeren altaar praalde
in een glorie van goud, zilver, licht
en bloemen (rose anjelieren). Langs
de ronding van het priesterkoor wa
ren staven van bloemenruikers (rose
gladiolen) aangebracht, een even bij
zondere als fijnzinnige versiering
rond de zeer bijzondere, misschien
wel als historisch te vermelden ge
beurtenis, dat, tezamen met de tach
tigjarige jubilaris, de gemeenschap
der gelovigen de kerkelijke Comple
ten in het Nederlands zong.
IHet was een ontroerende plech
tigheid, het zeer schone Dank- en
Avondgebed van de Kerk met zijn
psalpen, schuldbelijdenis, les en
voorzangen in de eigen taal mee te
zingen. Pastoor Vollaerts had daar
toe een gelukkige keuze uit de tekst
gedaan en voor een goede vertaling
op de Gregoriaanse melodie gezorgd,
terwijl kapelaan Van Ingen, die als
voorzanger optrad, veel voldoening
beleefde van de voorbereiding. De
'beurtzang tussen priester, koor en
gemeenschap slaagde uitstekend. Het
is ook wel een getuigenis van een
jeugd, welke volgens het psalm
woord „ais een adelaar wordt ver-1
nieuwd", dat pastoor Beukers dit Ne
derlandse Dank- en Avondgebed heeft
willen leiden en blijkbaar tevoren ter
dege had ingestudeerd.
Wij kunnen ons niet herinneren,
ooit in ons leven zo diep geroerd en
zo begeesterd te zijn geweest als bij
dit Dank- en Avondgebed.
Na de slot-zegehbede vain pastoor
Beukers: „Zegene en beware ons de
almachtige en barmhartige God
werd het H. Sacrament uitgesteld en
het „Christus vincit" in de prachtige
toonzetting van de koordirecteur, de
heer H. A. Rijnbeek, uitgevoerd, Be
halve de bij een Lof gebruikelijke
hymnen, werd ten besluite van het
hoge feest het „Te Deum" gezongen.
Pastoor Beukers, wiens hart wel
overvloeien moest van dankbaarheod
dit feest op zulk een wijze te mogen
vieren, sprak geen dankwoord, en
dat was misschien maar goed ook,
want het kon niet allen hem maar
ook de parochianen wel eens te
machtig zijn gewordenZo ein
digde deze diaig in verstilde ontroe
ring.
Elfde eeuwgetij van St. Jeroen, pastoor van Noordwijk
Mensen-tooi en
bloemen-sier
De luisterrijke St. Jeroenskerk te
Noordwijk was gistermorgen volge
stroomd, toen ,,de apostolische man",
de bisschop van Rotterdam, er plech
tig zijn intrede dééd om het elfde
eeuwfeest van de marteldood van de
eerste pastoor van Noordwijk te za-
men met diens geestelijke nakome
lingschap te herdenken.
Deze mensenmenigte onder de hoge
gewelven van de majestueuse kerk
v/as de edelste versiering op dit
feest, waarop wij ons als katholieken
dankbaar verenigd voelen met de
verre eeuw, dat het christendom hier
voor het eerst verbreid werd „in
vrede en gemeenschap" met de Stoel
van de apostel Petrus, de Steenrots,
op welke de Kerk is gebouwd van
het begin af tot de voltooiing der tij
den.
Als symbolische weergave van
deze dank en hulde waren hoogal
taar en priesterkoor getooid met fon
teinen van uit-eenspattende witte
gladiolen, omwolkt met de wuiven
de zege-palmen van het martelaar
schap, terwijl het altaar van de eer
ste pastoor en patroon verheerlijkt
was door een vuurwerk van rode
zwaard-lelies.
De assistentie.
Bij het opdragen van het H. Offer
werd mgr. Martinus Jansen geassi
steerd door deken Brinkman als
presbyter-assistens. Troondiakens wa
ren de paters Roozen en Westgeest,
Mis-diakens de kapelaans Kamer
beek en Mussert, ad mitram kape
laan Vereecken, ad baculum pastoor
Bende, al librum de zeereerw. heer
Van der Togt uit het St. Jeroensge-
sticht. De andere assistenties werden
waargenomen door acolythen. Cere-
moniarius was de secretaris van de
bisschop, de zeereerw. heer E. Guljé.
Nadat het evangelie gezongen was,
hield de bisschop, gestafd en gemij
terd, staande op de treden van het
priesterkoor, een toespraak.
Toespraak van de bisschop.
De bisschop preekte naar aanlei
ding van de evangelie-woorden uit
de Mis van de H. Jeroen: „Wie zijn
leven verliest omwille van Mij, hij
zal het vinden".
Mgr. gaf uiting aan zijn vreugde,
bij de herdenking van het zalig af
sterven van de eerste pastoor en pa
troon van deze kerk, te zamen met
de Noordwij kers op de meest plech
tige wijze het H. Offer van dank
baarheid te mogen opdragen.
Op mystieke wijze staan wij allen
rond de Kruis-boom en zijn wij aan
wezig, terwijl Christus het offer van
Calvarië voortzet en Zijn leven ver
liest om ons het eeuwig leven te
geven.
Niet alleen Christus offert zich
zelf in de H. Mis aan de Hemelse
Vader, ook wij te zamen met Jezus
Christus, mogen ons met dat offer
verenigen en ons mens-zijn, ons le
ven aanbieden.
O. L. Heer vraagt ontzaglijk veel
van ons, heldhaftigheid, edelmoedig
heid, tot de dood toe. Hij vraagt van
ons méér dan de liefde van de ouders
Vóór de pastorie te Noordwijk bracht
de parochie de bisschop een juichen
de hulde.
voor hun kinderen, van de echtge
noten voor elkander.
Hij mag dat vragen, omdat Hij de
Schepper is van ons leven, dus de
Eigenaar, omdat Hij door de kruis
dood ook de Schepper is van ons
eeuwig leven.
Wij zijn van Christus. Dat klinkt
hard maar Hij is eigenaar van ons
door de liefde. Zoals de kinderen van
de ouders zijn, de echtgenoten van
elkaar, zo zijn ook wij van Christus
en is Hij door de liefde ook van ons
eens in de hemel, maar nu reeds
door het H. Sacrament des altaars.
Die liefde, wederzijds van en voor
Christus, doet ons niet verwonderen,
dat door alle eeuwen heen er bloed
getuigen, martelaren zijn geweest,
zoals St. Jeroen, die zijn leven gaf
in ruil voor het eeuwig leven in
Christus, zoals er ook in onze eeuw
zijn. Christus kan ook van óns dat
offer vragen, als dat nodig mocht
zijn, ons de kracht daartoe geven.
Maar zo Hij al geen bloedgetuigenis
van ons vraagt, Hij vraagt in ieder
geval dat wij getuigen: dat wij uit
komen voor ons geloof, dat wij ge
tuigen van Christus zijn, juist in deze
tijd. Wij moeten getuigen van ons
Christen-zijn niet alleen met de lip
pen, maar vanuit het hart Christus
prediken door de liefde, door een
liefderijk voorbeeld te zijn in deze
wereld. Ook dat getuigen van de
liefde kan soms zeer moeilijk zijn.
St. Jeroen heeft ons van dat getui
genis een voorbeeld gegeven, en zijn
bloed is niet tevergeefs gestort. Zijn
naam leeft onder ons voort en er is
hier een bloeiend geloofsleven ge
bleven. Beschouw dit geloof als de
grootste kracht cn dé kostbaarste
schat, welke wij bezitten, bewaar het
voor uw kinderen, getuig ervan naar
buiten door de liefde aldus be
sloot de bisschop zijn toespraak.
De menigte der gelovigen besloot
en bekrachtigde deze toespraak met
een machtig-gezongen geloofsbelij
denis.
Het mannon- cn jongenskoor zong
tijdens de pontificale plechtigheid de
Missa Pontificalis II van Perosi. Bei
de koren hebben, onder leiding van
de organist-directeur G. M. Laros
toegewijd gezongen. De wisselendp
gezangen *waren genomen uit het
tijd-eigen van de H. Jeroen.
Na afloop van de plechtigheid was
er in de pastorie een ontbijt, waar
aan behalve de bisschop ook de bur
gemeester mr. G. F. W. van Berckel
aanzat.
(Vervolg pag. 2, 2de blad).
