RANG
Kiest de smiujde
DE BRULLENDE BERG
De dochter
Algemeen onderzoek niet
uitvoerbaar geacht
Mgr
Jansen celebreert
pontificale Hoogmis
KOLENHANDEL kan NIET
VLOT AFLEVEREN
Wederom spoorlijn van
Apeldoorn naar Zwolle?
Aan MORFINE verslaafd
Voorbarig „IN M E M 0 RIA M"
ICS
ÜQ
DINSDAG 3 JULI 1956
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 2
Onregelmatigheden zuiveringsdossiers
De ministers van Binnenlandse
Zaken en Justitie achten een alge
meen onderzoek naar onregelmatig
heden met zuiveringsdossiers niet
uitvoerbaar. De dossiers worden be
waard in de archieven van de depar
tementen. De kans dat afschriften
daarvan alsnog in handen van onbe
voegden zouden komen is tot een mi
nimum gereduceerd.
Dit antwoorden de ministers op
vragen van het Eerste-Kamerlid de
heer De Vos van Steenwijk.
Vastgesteld is dat stukken uit het
zuiveringsdossier en het politieke
strafdossier van de opperwachtmees
ter H. Koren (waarin o.a. gegevens
vermeld waren over de arrestatie
van het Joods gezin in Hazerwoude,
zich bevonden in het archief van het
bureau zuivering van de afdeling
politie en van het bureau bijzondere
rechtspleging van het .ministerie van
Justitie. Vermoedelijk in het begin
van 1952 zijn de stukken ter inzage
verstrekt aan de in 1952 ontslagen
hoofdcommissaris van politie te Den
Haag. De laatste heeft van een dezer
stukken (de verklaring van de burge
meester) fotokopieën laten vervaar
digen.
Verder is gebleken, dat een figuur
uit het voormalig verzet een uittrek-
„Durf edelmoedig te zijn"
Voor de eerste maal na zijn wij
ding heeft de bisschop van Rotter
dam, mgr. M. A. Jansen, zondagmor
gen kerkenhpuwzondag een pon
tificale hoogmis opgedragen in zijn
kathedraal van de H.H. Laurentius
en Ignatius.
Assistentie verleenden mgr. H. J. J.
van Hussen, voorzitter van het fonds
voor kerkenbouw in de bisdommen
Haarlem en Rotterdam, vier Rotter
damse bouwpastoor: J. Loeraker, dia
ken, J. Groenen, subdiaken, G. Lam-
pe O.P. en T. Thoen O.F.M., beiden
troondiakens, deken J. H. Niekel en
de vicaris-generaal mgr. A. C. Schaa-
per.
Mgr. Jansen hield een toespraak tot
de vele parochianen die de kerk vul
den. Hij sprak er allereerst zijn vreug
de over uit, dat hij thans voor het
eerst na zijn H. Wijding tezamen met
hen op luisterrijke wijze de H. Eucha
ristie mocht vieren. Hij was God
dankbaar, dat hy zo spoedig na zijn
onfortuinlijke val was hersteld; nu
was hij geheel gereed om zich te ge
ven aan de hem opgedragen taak.
De bisschop sprak daarna, zeer con
creet wordend, over de toestand in
Rotterdam op het gebied van de ker
kenbouw, die hij ronduit bedroevend
noemde. Wat moet er, zo vroeg hij
zich af, van het godsdienstig leven
terecht komen, als men ter kerke
moet gaan in een stationskoffiehuis,
een theehuis of een boerenschuur?
Mgr. Jansen stelde zich de vraag,
wanneer men eigenlijk wèl in staat
is kerken te bouwen, als dat in deze
tijd van hoogconjunctuur niet lukt.
Op deze situatie past voor iedereen,
van wie een offer gevraagd wordt ter
leniging van de nood, een volmondig:
ja als antwoord. Durf edelmoedig te
zijn, zo besloot de bisschop zijn toe
spraak.
Zelf reikte mgr. Jansen de H. Com
munie aan de gelovigen uit. Tot slot
van de plechtigheden trok hij, in vol
bisschoppelijk ornaat, en gevolgd
door de gehele assisterende geeste
lijkheid, zegenend door de kerk.
Aan allen die tijdens de H. Mis ge
communiceerd hadden, werd met
Pauselijke goedkeuring een volle af
laat verleend.
Prinses Wilhelmina heeft giste
ren, vergezeld van enkele dames, een
bezoek gebracht aan de Rembrandt-
tentoonstelling in Museum Boymans
te Rotterdam.
De contributie van de A.N.W.B.
is, ingevolge een besluit van het za
terdag j.l. gehouden congres, ver
hoogd van 6.— tot 7.50; de con
tributie van de wegenwacht steeg
van 10.tot 12.
sel van de beide door de burgemees
ter afgelegde verklaringen ter inzage
heeft verstrekt aan een toenmalig
redacteur van een weekblad.
Het is niet gebleken dat- de ge
noemde hoofdcommissaris fotokopiën
aan derden heeft verstrekt of op an
dere wijze aan de inhoud daarvan
bekendheid heeft gegeven.
Gezien het grote aantal personen,
dat destijds uit hoofde van hun func
tie rechtstreekt of zijdeling bemoei
ing heeft gehad met de behandeling
van zuiveringsaangelegenheden, kun
nen de ministers de vraag, of reke
ning moet worden gehouden met de
mogelijkheid dat nog meer dossiers
uit de zuiveringstijd in verkeerde
handen zijn gekomen, helaas niet
ontkennend beantwoorden.
Vragen van prof. Romme
Wat zei schout-bij-
nacht Kruys?
Het Tweede Kamerlid de heer Rom
me (KVP) heeft aan de minister van
Marine en aan de staatssecretaris van
Marine schriftelijk gevraagd of het
juist is, dat bij de tewaterlating van
de mijnenveger „Sneek", de schout
bij-nacht W. J. Kruys in een amb
telijke toespraak de kabinetsforma
teur dr. W. Drees verweten heeft, zich
een voorstander te hebben betoond
van inkrimping der marine-uitgaven.
Ook zou de schout-bij-nacht daar
bij de hoop hebben uitgesproken, dat
de geest van onafhankelijkheid, de
uitlating van de kabinetsformateur
ten spijt, vaardig zal blijven over het
Nederlandse volk.
Indien deze vraag bevestigend zou
worden beantwoord, zijn de minister
en de staatssecretaris dan bereid hun
oordeel over dit optreden te geven,
alsmede mededeling te doen van de
stappen, waartoe dit optreden hun
aanleiding heeft gegeven en/of zal
geven?, aldus de heer Romme.
Zomerprijzen oorzaak
van grotere vraag
De verkoop van kolen tegen spe
ciale zomerprijzen is geen succes ge
weest. Men had destijds deze rege
ling gemaakt om een spreiding van
de werkzaamheden te verkrijgen. De
regeling was tot 1 juli j.L van kracht.
Inderdaad heeft het publiek meer be
stellingen gedaan in de maanden mei
en juni, maar de handelaren waren
niet in staat deze vlot af te werken.
Allerlei factoren hebben zich hierbij
doen gelden. Zo was er bij de mijnen
een achterstand bij de aflevering ont
staan. Er zijn kolenhandelaren, die
him juni-kwantum nog niet in huis
hebben.
Soorten.
Ook het vraagstuk van de soorten
BOERDERIJ AFGEBRAND
Gistermiddag is een kapitale boer
derij in de buurt van Makkum in de
gemeente Wonseradeel in Friesland
afgebrand. De oorzaak van de brand
is nog niet vastgesteld, maar zal ver
moedelijk kortsluiting zijn; hooibroei
wordt onmogelijk geacht.
's Morgens was de temperatuur
van het hooi nog gecontroleerd en
deze kwam toen niet boven de 60
graden. De boerderij is in een kwar
tier ty'ds totaal afgebrand; van het
huisraad kon vrijwel niets worden
gered.
Tweederde van de hooioogst ging
eveneens verloren of kreeg water
schade. De boerderij werd bewoond
door de heer B. Hoekstra en was het
eigendom van de heer Bakker uit
Wieringermeer. 1
De brandweer van Makkum was
spoedig ter plaatse aanwezig maar
kon slechts nog wat nablussingwerk
verrichten; persoonlijke ongelukken
deden zich niet voor en er is ook
■geen vee omgekomen, daar dit niet
in de schuur was.
De gemeentebesturen van Hattem,
Heerde, Epe en Apeldoorn hebben
zich tot Ged. Staten van Gelderland
gewend met het verzoek mede te wil
len werken, dat de spoorwegverbin
ding ZwolleApeldoorn, die in 1950
vervangen werd door een busverbin-
dig, wederom ingesteld wordt.
De spoorwegen verklaren, dat de
lijn slechts met exploitatie-verlies
onderhouden kan worden, maar de
gemeenten stellen, dat de belangstel
ling voor de lijn voor 1950 zo gering
was, omdat het tr£j"nmateriaal op de
lijn uitermate slecht was en de fre
quentie zeer laag.
Hun bezwaar tegen de bussen geldt
de altijd onzekere tijden van aan
komst en vertrek, benevens het feit,
dat geen fietsen of handbagage mee
gevoerd kunnen worden.
Het econ.-technologisch instituut
te Arnhem zal een rapport over deze
aangelegenheid uitbrengen.
heeft een belangrijke rol gespeeld.
Het publiek wil gaarne zo goedkoop
mogelijke antraciet. Die is echter
zeer schaars. Op Amerikaanse huis
brand is het publiek niet erg gebrand.
De import van Amerikaanse kolen,
waarop ons land is aangewezen om
zijn tekort aan te vullen, komt eerst
in de komende drie maanden goed op
gang. Van belang is ook, dat de indu
strie enorme hoeveelheden vraagt.
De situatie is voor de kolenhande
laar niet zo eenvoudig als het publiek
sofris wel denkt en men zal er dan
ook goed aan doen geen al te hoge
eisen te stellen.
DOODSHOOFD GEVONDEN.
Jongetjes, die hun vrije tijd zoek-
brachten met het omspitten van een
terreintje bij de Schapenstraat te
Leeuwarden, deinsden gisteren ge
schrokken van hun arbeid terug, toen
een van hen plotseling op een doods
hoofd stootte.
De gewaarschuwde politie stelde
een onderzoek in en vermoed wordt,
dat het doodshoofd ongeveer 15 jaren
in de grond gelegen heeft.
Men acht het niet uitgesloten, dat
men hier te maken heeft met een
drama uit de bezettingstijd.
Al eerder zijn in de omgeving van
deze plaats delen van een geraamte
gevonden.
Arts veroordeeld
De rechtbank te Amsterdam heeft
vanmorgen een aan morfine ver
slaafd geraakte arts uit de hoofdstad,
die zich ter verkrijging van narcoti
cum aan diverse misdrijven schuldig
had gemaakt, veroordeeld tot tien
maanden, waarvan zes voorwaarde
lijk en aftrek van de preventieve
hechtenis. Gedurende de proeftijd
van drie jaar moet de arts zich onder
toeszicht stellen van de dr. Meyes-
vereniging te Utrecht en, voor zo
lang als deze toezichthoudende ver
eniging het noodzakelijk acht, wor
den opgenomen in de sanatorium
afdeling van de St. Willibrordus-
stichting te Heiloo.
Dit vonnis, hem opgelegd wegens
diefstal meermalen gepleegd, en het
aanbieden van valse recepten, wai
overeenkomstig de eis van de offi
cier van Justitie.
De arts, die vorig jaar wegens
diefstal van ampullen morfine tot
twee maanden voorwaardelijk was
veroordeeld, werd toen hij zich op
nieuw op ongeoorloofde wijze mor
fine verschafte, gearresteerd.
Hij heeft drie maanden in voor
arrest gezeten; zijn praktijk heeft hij
verkocht.
„Na zaterdagmorgen hebben we hem niet meer gezien!", vertelde de
kapitein van het motorschip „Antares", dat momenteel in de Harlinger
Zuiderhaven ligt, gistermorgen aan de politie, en daarop kwam het vlet je
van de rivierpolitie op het water om met een dreg naar de vermiste te
zoeken.
„Zonde van die Swart!", zeiden de mannen aan boord van het schip, die
met ernstige blikken de verrichtingen van de rivierpolitie gadesloegen en
het eerste loflijke „in memoriam" van de 23-jarige matroos A. J. de Swart,
die verdwenen was en vermoedelijk de dood in de golven gevonden had,
werd aan de railing geboren.
Het groepje toeschouwers, dat aan de wal de pogingen van de politie
met huiverende belangstelling bekeek, groeide geleidelijk aan en een politie
man, die moest zorgen, dat niet nog meer mensen in het water rolden,
vertelde uitvoerig, hoe het drama volgens hem gebeurd moest zijn.
„Wie zoeken jullie feitelijk?", werd hem op zeker moment gevraagd.
„Een zekere Swart, de ongelukkige kerel is van de loopplank afgegleden
zonder dat iemand het bemerkt heeft", deelde de politieman mede.
„Zoek dan maar niet verder", zei de onbekende". Ik ben De Swart!"
Tegelijk met het politiebootje, staakten ook de medelevende maats van
de railing hun beschouwingen over de goede eigenschappen van De Swart
en toen de kapitein tijdens een intiem onderhoud vernam, dat matroos De
Swart zonder dit te melden een weekendje verlof naar Terschelling had t
gemaakt, bleef er van het loffelijke „in memoriam" maar bitter weinig over. van zijn verdediger, op vrije voeten.
U kocht wel eens drups of populair
gezegd „zuurtjes".
Als u echter naar RANG vraagt, kunt
u veel meer genieten, maar....let op
dat u werkelijk RANG ontvangt.
Dc naam RANG staat duidelijk op het be
schermend omhulsel van elk „Rangetje" en
OP IEDERE ROL RANG.
*t>g itètsttapetüq. twidtatdétaftf.
(Advertentie)
Legionair weer vrij
Hij kwam te vroeg thuis
De Maastrichtse rechtbank heeft
gisteren een 26-jarige Maastrichte
naar, die onlangs uit het Franse
vreemdelingenlegioen terugkeerde,
wegens verduistering van een rijwiel
in 1950 tot zes dagen gevangenisstraf
veroordeeld, hetgeen overeenkwam
met zijn voorlopige hechtenis.
De man had in juni 1950 bij een rij
wielhandelaar te Maastricht een fiets
gehuurd, waarmee hij toen, via Bel
gië, naar Frankrijk reed, waar hij zich
voor het vreemdelingenlegioen meld
de. Gedurende zes jaar heeft hij toen
als legionair in Afrika en elders
rondgezwalkt. Enkele weken geleden,
toen zijn diensttijd om was, kwam hij
over de Nederlandse grens terug en
werd aangehouden. Slechts enkele
dagen zou het nog duren, of het feit
der verduistering was zes jaar gele
den, en dus wettelijk verjaard. De
officier van justitie betekende direct
in het huis van bewaring, een dag
vaarding voor dat bijna verjaarde
misdrijf. Ter zitting, veertien dagen
geleden, had de officier van justitie
een maand met aftrek geëist, maar de
rechtbank stelde de man op verzoek
(61)
Maar Tante en]eroen?1sergeen
spoor te zien m de reus?)
Ifeb/iven dsn in mkgnptotde reus komt!
tA
de top, en als daar niemand is,
keer ik dadelijk om!^
QfimfKztTDiBFnmim VERDER.
ZtMCB DEWS ONTDEKT TE HEBBEN J?
VERZUCHTENDE OMSTTJNDtOHEiD 'MiST.
[en vreemdeling beklimt de top Haat
voor één keerde Monttadsu eens niet
Wiske, pns op! Vssrm de berghokken weer!
'.Verhip, min soep shot net op het vuur!)
Toen er niemand in de kerk
was, is gisteren het 50-kilo wegende
.toren-uurwerk van de katholieke
kerk te Soest door verscheidene to-
renvloeren heen, in de doopkapel ge
vallen; van de kokken en van de
doopkapel bleef niet veel- meer over.
Aetherklanken
WOENSDAG.
Televisieprogramma.
VARA: 17.00 Voor de kinderen.
VPRO: 20.00 Gesprek aan de
schrijftafel. 20.10 Wij zijn oprecht,
blijspel.
HILVERSUM I. 402 M.
7.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA.
19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gym. 7.20
Gram. 8.00 Nieuws. 8.50 Voor de
vrouw. 9.35 Waterst. 9.40 Gram.
VPRO: 10.00 Morgenwijding. VARA:
10.20 Gram. 12.00 Dansmuz. 12.30
Land- en tuinb.-meded. 12.33 Voor
het platteland. 12.38 Hammondorgel
en zang. 13.00 Nieuws. 13.15 Ten
toonstellingsagenda. 13.18 Instr. Trio.
13.45 De wereld werd ontdekt, lezing.
14.00 Operettemuziek. 14.30 Voor de
jeugd. 16.00 Voor de zieken. 16.30
Gram. 17.30 Instr. kwint. 17.50 Rege-
ringsuitzend.: Rijksdelen overzee:
Jeugduitzend.: Correspondentieklub.
o.l.v. Regina Zwart. De brievenbus
gaat open. 18.00 Nieuws en commen
taar. 18.20 Pianospel. 18.35 Act. 18.50
Hammondtrio. 19.10 Gram. VPRO:
19.30 Voor de jeugd. VARA: 20.00
Nieuws. 20.05 Tussen de regels door.
20.15 Gram. 20.45 Drees wordt zeven
tig, klankbeeld. 21.15 Concertgebouw
orkest. 21.50 Sport. 22.00 Jiddische
liederen. 22.20 Medische kron. 22.30
Gram. 23.00 Nieuws. 23.15 Gram.
23.50-24.00 Soc. nieuws in Esperanto.
NCRV: 7.00 Nieuws en S.O.S.ber.
7.10 Gewijde muziek. 7.45 Een woord
voor de dag. 8.00 Nieuws en weer
berichten. 8.15 Gram. 8.30 Salonork.
9.00 Voor de zieken. 9.25 Voor de
vrouw. 9.35 Lichte muz. 10.00 Gram.
10.30 Morgendienst. 11.00 Gram. 12.00
Lichte muz. 12.30 Land- en tuin-
bouwmeded. 12.35 Lichte muz. 12.55
Gram. of act. 13.00 Nieuws. 13.15 Mi
litaire kapel. 13.45 Gram. 14.00 Ka
merorkest en orgel. 15.00 Gram. 15.30
Meisjeskoor. 16.00 Voor de jeugd.
17.20 Gram. 17.40 Beursber. 17.45 Or
gelspel. 18.15 Blaasensemble. 18.45
Spectrum v. h. Chr. Organisatie- en
Verenigingsleven. 19.00 Nieuws en
weerber. 19.10 Vocaal ens. en soliste.
19.30 Buitenl. overzicht. 19.50 Gram.
20.00 Radiokrant. 20.20 Radio Philh.
orkest en soliste. 21.00 Geestelijke
liederen. 21.30 Muz. luisterwedstrijd.
21.50 Gram. 22.00 Wonderlijke we
tenswaardigheden. 22.15 Volksmuz.
22.45 Avondoverdenking. 23.00 Nws.
23.15—24.00 Gram.
VAN DE PRESIDENT
door E. PHILLIPS OPPENHEIM
28)
HOOFDSTUK XXI
Het geweerschot in de schemering.
Een enkel geweerschot knalde door
de vaalgrijze schemering. Het rolde
voort langs de helling tot in het dal
van Beau Desir en het trof het oor
van ten minste één man in de kleine
kolonie. Gregory Dene opende de
deur van zijn huis en staande op de
houten vloer van de galerij, keek hij
uit naar de heuvels. Een kleine witte
rookwolk kwam naar beneden drij
ven. Duidelijk hoorde hij de hoefslag
van een galopperend paard, dat langs
de kronkelende weg in zijn richting
naar beneden kwam. Half aange
kleed en met 'n ernstig gezicht kwam
Angus naast hem staan. Hij was een
vredelievend man en Dene's woorden
hadden hem verontrust. De hele nacht
had hij wakker gelegen, zich afvra
gende wanneer de eerste klappen
zouden vallen. Het was alsof dit schot
in de vroege morgen een antwoord
was geweest op zijn vragen. Dene en
hij wisselden blikken.
„Het is waarschijnlijk een bood
schapper van San Marino" zei Dene.
„Ik begrijp echter dat schot niet.
Luister."
Het gedreun van paardehoeven
werd nu duidelijker hoorbaar. Wel
dra kwam er een man om de hoek
galopperen. Hij had geen hoed op.
Hij wankelde enigszins in het zadel.
Hij bereed een klein inlands paard
en droeg de gele uniform van een
stafofficier in president Rimarez'
leger. Toen hij zijn paard inhield en
afsteeg, zag zijn gelaat bleek van
angst. Dene stapte naar voren om
hem te begroeten en op hetzelfde
ogenblik herkende hij hem met een
kreet van verbazing.
„Kapitein Rimarez! Wat is er ge
beurd? Geen slecht nieuws, hoop ik?"
Rimarez, die op de grond stond en
veilig was, begon langzaam zijn zelf
beheersing terug te krijgen.
„Geen slecht nieuws, althans niet
van San Marino. Doch het scheelde
maar weinig of ik was op uw grond
gebied vermoord, mijnheer Dene! Op
nog geen mijl vani hier heeft iemand
uit een hinderlaag op me geschoten.
De kogel ging door mijn hoed. Het
was een gemene aanslag."
„Heeft u de man, die schoot ge
zien?", vroeg Dene kalm. „Zou u
hem kunnen herkennen?"
Kapitein Rimarez schudde 't hoofd.
„Neen. Hij had zich verstopt ach
ter de bosjes. De lafaard! Hij durfde
alleen maar te schieten uit een dek
king. Hij dorst zich niet te vertonen.
Mijn paard steigerde; anders zou ik
er alles op gewaagd hebben en op
hem afgegaan zijn."
„Kunt u de juiste plek aanwijzen,
vanwaar het schot werd afgevuurd?",
vroeg Dene snel.
Rimarez wees met zijn vinger en
zei: „Ziet u in de bocht de aanplan
ting daar?", vroeg hij. „De man moet
daarin hebben gezeten of anders
achter een van de grote rotsblokken,
vlak bij de weg."
Dene's gelaat stond donker van
kwaadheid. Hij greep het paard bij
de teugel en zei: „Angus, breng kapi
tein Rimarez in mijn huis en wek
Brown. Laat hem. voor een ontbijt en
wijn zorgen. Ik ben binnen een uur
terug."
Hij besteeg het paard en draafde de
steile weg op. Binnen een paar minu
ten bereikte hij ,de aanplanting, die
Rimarez had aangeduid. Hij stapte af
en drong met zijn revolver in de hand
door tot in het midden van de don
kere, dicht opeengegroeide pijnbo
men.
„Als de vent slechts half zoveel
moed had als,zijn zuster, zou hij deze
plek doorzocht hebben. Ze is maar
enkele meters diep", mompelde hij in
zich zelf.
Hij had nauwelijks vijf minuten
nodig, om zich ervan te overtuigen,
dat daar niemand meer op de loer
lag. De sporen van iemands aanwe
zigheid waren duidelijk genoeg. Er
hing zelfs nog een zwakke kruitdamp
die zich vermengde met de geur der
harsachtige pijnbomen en veler wel
riekende struiken in de frisse mor
genlucht. Na een zorgvuldig onder
zoek van de plek stond Dene verbaasd
hoe zijn aftocht mogelijk was ge
weest. Van de plek waar hij was af
gestegen, had men een ruim uitzicht
op de open vlakte en hoger op in de
bergen was ook al geen beschutting
te vinden. Het andere eind van het
bosje liep uit op een steile, ogen
schijnlijk ontoegankelijke afgrond.
Hij keek overal rond naar een weg
om erin af te dalen. Hij kon er
geen ontdekken. Het was absoluut
onmogelijk naar beneden af te dalen.
Dene verliet aarzelend en in gedach
ten verzonken deze plek. Hij reed de
helling weer af en ging terug naar
de kolonie. In plaats van zijn eigen
huis binnen te gaan, gaf hij het paard
over aan de jongen Pietro en klopte
aan de deur van Dom Petro's huisje.
Na ongeveer een minuut deed Pedro
zelf open. Dene had eerst al aan de
deurknop gedraaid, maar de deur
bleek van binnen gesloten.
„Je bent vroeg op. Pedro", zei Dene.
„Niet zo vroeg als u", was het sne
dige antwoord. „Ik werd gewekt
door een geweerschot".
Dene knikte en zei: „Ga even mee
naar de Plaza, Pedro; ik moet je wat
vragen."
Pedro volgde zonder aarzelen. Dene
wachtte tot het bosje 'goed te zien
v/as. Toen wees hij er naar.
„Het schot werd daaruit afgevuurd.
De man, die het loste moet tussen die
bomen verborgen hebben gelegen. Nu
heb jij de reputatie, dat je elke
duim grond hier in de streek kent,
Pedro. Kun je me ook zeggen, waar
de man die schoot, zich binnen een
kwartier kan hebben verstopt?"
Pedro keek naar alle kanten en
schudde het hoofd.
„Ik zie geen schuilplaats", ver
klaarde hij.
„Is er geen pad naar beneden tot in
de kolonie?", vroeg Dene.
„Alleen met vleugels of een val
scherm", antwoordde Pedro.
„Dus je weet geen andere weg?"
„Het zou er dan een door de lucht
moeten zijn", antwoordde Pedro
grimmig. .„Neen, er is geen pad naar
beneden dan met groot gevaar van
je nek te breken."
„Weet je, wie onze vroege bezoeker
is?", vroeg Dene.
Pedro antwoordde niet, maar even
was er een vreemde blik in ziin ogen.
„Het is kapitein Rimarez", ging
Dene voort. „Hij schijnt op het nip
pertje ontsnapt te zijn. Pedro, wat
zijn je schoenen nat! Ben je van mor
gen al eerder buiten geweest?"
„Naar mijn aardappelland", ant
woordde Pedro. „De planten waren
nat van de dauw."
Dene dacht diep na. Toen sprak hij
ernstig: „Pedro, ik zal niet verder
vragen. De jonge man is ongekwetst;
anders zou ik binnen vijf minuten
ieder geweer hier bij mij laten bren
gen, om het te onderzoeken. Luister!
Wordt vervolgd.
