]3ont-gekleurde Paaseitjes
ZATERDAG 31 MAART 1956 DE LEIDSE COURANT VIERDE BLAD PAGINA 1
Niet verspillen.
Enige bewonderaars van Rossini
hadden het plan opgevat om een
standbeeld van de componist op te
richten.
Hoeveel gaat dat kosten?", vroeg
Rossini op zekere dag.
„Ongeveer tien millioen francs",
antwoordde een lid van het comité.
„Vei*spil geen geld, kerel", ant
woordde Rossini. „Voor de helft ga
ik zelf op het voetstuk staan".
Bijkomende kosten.
Dame: „Bij dit avondtoilet komen
dus geen verdere kosten?"
Verkoper: „Nee mevrouw, hooguit
een hoestdrankje".
Delicate vraag.
De advocaat onderwierp de getui
ge aan een streng verhoor.
„U beweert", zo zei hij, „dat u op
11 maart naar mevrouw De Winter
.ging. Wat zei ze, toen ze u open
deed?"
De advocaat van de tegenpartij
protesteerde. „Dat is een zeer indis
crete vraag meneer de president",
merkte hij op.
Tussen de rechtsgeleerden ontstond
toen een langdurig debat en pas na
een uur stond de rechter de vraag
toe.
„Wat zei mevrouw De Winter toen
zij opendeed?" herhaalde de advo
caat.
„Niets", antwoordde de getuige.
,Ze deed niet open, want ze was die
avond niet thuis".
Weteidtecatd „tief. en teed"
„Lieve hemel Betty, zeg asjeblieft tegen die knul, dat je hem vergeven hebt"
Net echt.
Het jonge paar was op huwelijks
reis. Toen zij in het badplaatsje aan
kwamen, zei zij: „Zeg schat, doe nu
net, of we al een hele tijd getrouwd
zijn".
„Dat is best", antwoordde hij.
„Hier, draag jij de koffers maar".
Dankbaarheid.
Jongeman: „Dokter, ik dank u
voor alles, wat u voor me gedaan
hebt".
Dokter: „Voor U gedaan? Ik ken
u niet. Bent u patiënt?"
Jongeman: „Nee, geen patiënt.
Erfgenaam!"
„Mientje hier is S!
Moeilijk geval.
Vrouw: „Eergisteren hebt u tegen
mijn man gezegd, dat hij veel fruit
moest eten. Met schil en al. Maar
sindsdien is hij veel beroerder ge
worden".
Dokter: „Wat voor soort fruit
heeft hij dan gegeten?"
Vrouw: „Cocosnoot".
Kende de familie.
Vader zat te borrelen met oom
Jan. Henkie had al een poosje zitten
toekijken en plotseling vroeg hij:
„Krijg ik ook een glaasje, vader?"
„Nee jongen", antwoordde de va
der. „Later, als jo net zo groot bent
als oom Jan".
„Dan is die fles toch al lang leeg",
mopperde Henkie.
„Dit is het einde van 't programmaGoede avond dames en heren!"
Hatelijk.
Matroos: „De drank maakt van u
een schone vrouw".
Zij: „Maar ik heb helemaal niet
gedronken".
Matroos: „Weet ik! Maar ik wel!"
Zielig jongetje.
Conducteur: „Wat zegt U, is dat
jongetje nog geen vijf jaar. Hij ziet
er veel ouder uit".
Vader (onverstoorbaar): 't Kind
zal zorgen hebben".
,,'t Kaartje't kaartje.wat deed ik nou toch weer met dat kaartje?"
Geen critiek.
Huismoeder: „Heus meneer, ik
heb geen tijd om naar de radio te
luisteren. Maar een paar keer per
dag zet ik 'em aan".
Enquêteur: „Hebt u dan geen cri
tiek op het programma, dat u wel
beluistert?"
Huismoeder: „Helemeal niet".
Enquêteur: „Waar luistert U altijd
naar?"
Huismoeder: „Drie maal per dag
naar het tijdsein".
Heel gewoon.
Mevrouw Pieterse was in pension
op een boerderijtje in een klein Ve-
luws dorp. Al enkele malen had een
varken geprobeerd haar kamer bin
nen te komen.
„Ik geloof, dat dat varken iets in
me ziet", merkte ze lachend op. „Hij
probeert telkens in mijn kamer te
komen".
„Dat is heel gewoon, hoor", ant
woordde de boer, „als de kamer niet
verhuurd is, slaapt 't beest daar al
tijd".
„Laat mij 't vertellen lieveling! Al is het alleen maar om een lang verhaal
kort te maken"
Met Kerstmis werd „oom" Ned in de Amerikaanse staat Tennessee 103 jaar.
De leeftijd van zijn echtgenote, tante Rosie is niet precies bekend, doch zij
moet ver in de negentig zijn. Een ijverige cijjferaar heeft nu berekend, dat
zij minstens 82 jaar getrouwd zijn, hetgeen een record genoemd mag wor
den! Het echtpaar hpeft 19 kinderen gekregen, doch slechts drie zonen zijn
er nog in leven. Zij vermoeden ongeveer 60 kleinkinderen en achterklein-
kinderen te hebben.
„Hé Jansen, de telefoon!"
„En hebt u nog steeds de hik, meneer Pieterse?"
|30D5
Opvoeding.
De eigenaar van het restaurant
was een zeer precies man. Toen een
gast een lucifer op de grond gooide
ging hij naar hem toe en zei: „Dat
moet u niet doen, meneer; 't wordt
hier zo'n rommel".
Even later liep de gast de deur uit
en kwam pas na een half uur terug".
„Hebt u een wandeling gemaakt?",
vroeg de eigenaar van het restaurant.
„Nee", antwoorddie de gast. „Ik
ben even in de Rijn wezen spuwen".
De oplossing.
Waarzegster: „U komt heel dik
wijls in een café".
Man: „Daar klopt niets van!"
Waarzegster: „Dan bent u eige
naar van een café of u erft binnen
kort een café".
Man: „Absoluut uitgesloten".
Waarzegster: „Dan begrijpt ik er
niets van. Ik krijg telkens een vi
sioen van zes flesjes bier".
Man: „Dat klopt! Ik ben geboren
in Sexbierum".
,Zelf behangen is voordeliger, zei je toch'?"
Opluchting.
Reiziger: „Waarom hebt U een
goudvis op uw bureau staan?"
Directeur: „Het is zo leuk om naar
iemand te kijken, die zijn mond open
doet zonder om opslag te vragen".
Eigen schild.
Dame: „De vis, die u me gisteren
verkocht heb, was niet vers".
Visboer: „Eigen schuld, dame. Die
zelfde vis heb ik u in het begin van
de week ook al aangeboden".
Pieterlieveling, ben je daar weer"
Zenuwpees.
„Dus U hebt uw betrekking al
leen opgezegd, omdat uw vorige
mevrouw zo nerveus was?"
„Ja, dat mens kon niet tegen het
geluid van brekend aardewerk".
Rustige ober.
Gast: „Zeg ober, moet ik hier blij
ven wachten tot ik dood ga van hon
ger?" f
Ober: „Dat kan niet gebeuren,
meneer. We sluiten om half elf".
Verleiding.
