HL'isa
Hoogtepunten uit
het K.R.O. - programma
DE STRAATRIDDER
(f) DUIZEND KAARSEN
Cyprus wenst aansluiting bij Griekenland
Waarom slijten onze kledingstukken'
KALODERMA
SANOSTOL s»
r
HET HUIS de
VRUDAG 27 JANUARI 1956
DE LETDSE COURANT
DERDE BLAD PAGINA 2
Olympische Winterspelen
A.V.R.O., K.R.O.V.A.R.A. en We
reldomroep zullen gezamenlijk de re
portages verzorgen van de Vile
Olympische Winterspelen.
In het K.ILO.-programma van de
komende week zijn reportages ge
plaatst op zondag 20 januari a.s. (5000
meter hardrijden op de schaats). De
chef van de reportage-afdeling van
de K.R.O., de heer Fikkert, heeft
zich naar Cortina d'Ampezzo bege
ven om als chef d'équipe op te tre
den, zulks ter vervanging van de
oorspronkelijk aangewezene, de heer
Tom Sohreurs.
De strijd om de toren, hoorspel.
De hoogte van de kerktoren in
een klein Zwitsers dorp is telkens
opnieuw aanleiding tot conflicten
tussen de pastoor en de burgemees
ter. Op humoristische wijze wordt
Aetherklanken
ZATERDAG
TELEVISIEPROGRAMMA
NTS: 11.46—13.00 Olympische win
terspelen.
NTS: 20.00 Journ. en weeroverzicht.
VARA: 20.15 Cees de Lange ont
vangt. 20.50 Filmverz. progr. 21.20
Carnavalsprogramma.
NTS: 22.15—22.25 Olympische win
terspelen.
NTS: 23.00'23.30 Ushockeywed-
strijd ItaliëCanada.
HILVERSUM I. 402 m.
7.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA.
19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gym. 7.20
Gram., 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.55
Voor de huisvrouw. 9.00 Gym. voor
de vrouw. 9.10 Gram. (9.359.38
waterstanden). VPRO: 10.00 „Tijde
lijk uitgeschakeld", caus. 10.05 Mor
genwijding. VARA: 10.20 Voor de ar
beiders in de continubedrijven. 11.35
Pianorecital. 12.00 Orgel en zang.
12.30 Land- en tuinbouw meded. 12.33
Gram. 13.00 Nieuws. 13.15 VARA-
Varia. 13.20 Lichte muziek. 13.45
Sportpraatje. 14.00 Voor de jeugd
14.35 Muzikale caus. 14.50 Dansmu
ziek 16.15 Streekuitzending. 1540
Olympische Winterspelen. 16.00 Ka
merorkest en solist. 16.45 „Het volle
pond", caus. 17.00 Lichte muziek,
17.30 Actualiteiten. 18.00 Nieuws en
commentaar. 18.20 Dansmuziek. 18.45
Regeringsuizending: .Atlantisch al
lerlei". Een en ander over de 15 lan
den van het Atlantisch Pact. 19.00
Artistieke Staalkaart. VPRO: 19.30
„Passepartout", caus. 19.40 Toespraak
19.55 „Deze week", cus. VARA: 20.00
Nieuws. 20.05 Gevarieerd programma.
22.00 Soc. comm. 22.15 Lichte muziek.
22.30 Samenzang. 22.40 „Binnen zon
der klappen", hoorspel. 23.00 Nieuws.
23.1524.00 Gram.
deze dorpsstrijd beschreven door de
bekende Zwitserse priester-schrijver
Keinrich Federer in zijn roman
„Papst und Kaiser im Dorf". Deze
roman is in het Nederlands vertaald
onder de titel „De Strijd om de to
ren". Helène Swilders bewerkte het
boek tot een luisterspel in drie delen;
de K.R.O. zendt het eerste deel zon
dag 29 januari a.s. uit.
Brabants Halfuur.
De ontwikkeling en bloei van het
middelbaar en hoger onderwijs in
Noord-Brabant is het onderwerp van
een klankbeeld, dat Jet de Pont
schreef voor de K.R.O.-ruibriek „Bra
bants Halfuur". In dit klankbeeld,
dat zondag 20 januari a.s. wordt uit
gezonden* zijn o.m. gesprekken opge
nomen met Mgr. Prof Dr. Th. Goos-
sens rector van de R.K. Leergangen
te Tilburg en met Drs. A. Tummers,
voorzitter van de Tiliburgse Acade
mische Economische Kring
Kinderuitzending in de winter.
Het begrip kinderuitzending doet
gewoonlijk denken aan bleekneusjes
die zonlicht en frisse lucht behoeven.
In een klankbeeld, dat Martha Doyle
samenstelde en waaraan o.m. de be
woners van een kinderkoloniehuis
St. Willibrord in Vierhouten mede
werken, wordt echter aangetoond,
dat ook in de winter kinder uitzen
ding zin heeft en zelfs grote voorde
len biedt. Het klankbeeld wordt uit
gezonden in de „Onder Ons"-ruibriek
van de K.R.O. op dinsdag 31 januari
In het lichte muziek programma
an de K.R.O. zijn een aantal wij
zigingen aangebracht, die per 5 fe
bruari van kracht worden.
De beide K.R.O.-ensembles „De
Troubadours" o.l.v. Jo Budie en het
Saloraorkest o.l.v. Jbhnny Ombach
zullen niet meer in het programma
voorkomen. Daartegenover worden
de volgende nieuwe programma's in
gevoerd:
„Rendez-vous avec Marcel Thiele-
mans", een Frans programma waarin
verschillende gasten zullen optreden.
Uitzending zondagmiddags eenmaal
in de veertien dagen, voor het eerst
op zondag 5 februari.
„De Joffers en de Jonkers spelen
in 't Stamineeke" o.l.v. Jack Bulter-
man, waarin overeenkomstig de titel
voornamelijk Nederlandse en Vlaam
se werkjes worden opgenomen. Uit
zending eenmaal in de veertien da
gen, voor het eerst op dinsdag 7 fe
bruari.
Ensemble Johnny de Mol, met Guus
Jansen, hammondorgel, en rhythme.
Johnny de Mol zong vroeger bij het
ensenble Eddy Christiani. Uitzending
zondags vóór de lunch eens in de
veertien dagen, voor het eerst op
zondag 12 februari a.s.
Ensemlble „Piacere" o.l.v. Wessel
Rekker met internationale amuse
mentsmuziek. Uitzending zaterdags,
eenmaal in de veertien dagen. Eer
ste optreden nog niet vastgesteld.
HILVERSUM II.
m.
7.0024.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15
Koorconcert. 7.45 Morgengebed en
lit. kal. 8.00 Nieuws en weerbericht.
8.15 Gram. 9.00 Voor de huisvrouw.
10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gram.
10.30 Ben je zestig? 11.00 Voor de zie
ken. 12.00 Angelus. 12.03 Gram.
(12.3012.33 Land- en tuinbouw
meded.). 12.55 Zonnewijzer. 13.00
Nieuws en katholiek nieuws. 13.20
Dansmuziek. 13.45 Boekbespreking.
14.10 Gram. 14.20 Engelse les. 14.40
Koorconcert. 15.00 Kroniek van lette
ren en kunsten. 15.40 Fanfare-orkest.
16.00 De schoonheid van het Grego
riaans. 16.30 Voor de jeugd. 17.00
Gram. 17.20 Voor de jeugd. 18,CÖ
Simple music. 18.15 Journalistiek
overzicht. 18.25 Gram. 18.30 Van het
Binnenhof. 18.40 Instrumentaal octet.
19.00 Nieuws. 19.10 Gram. 20.00 Licht
baken. 20.20 Actualiteiten. 20.35 De
gewone man. 20.40 Gevarieerd pro
gramma. 21.45 „Sprong in het heelal",
hoorspel. 22.05 Cabaret. 22.35 Wij
luiden de zondag in, avondgebed en
liturgische kalender. 23.00 Nieuws.
23.15 Nieuws in het Esperanto. 23.25
—24.00 Gram.
Microben als de
daders ontmaskerd
Op het Zuid-Duitse kasteel Hohen-
stein is het instituut voor physiolo-
gisch textiel-onderzoek gevestigd, dat
met ondersteuning van de West-Duit
se textiel- en confectie-industrie ver
band tussen kleding en gezondheid
onderzoekt. Deze werkzaamheden
hebben de daar werkende geleerden
op microbenjacht gebracht. Textiel-
onderzoek heeft in zoverre met bac
teriën te maken, dat deze micro-orga
nismen op het menselijk lichaam en
vandaar uit de kledingstoffen bela
gen. Een aanzienlijk deel van de kle
ding en vooral ondergoed-slijtage is
direct of indirect aan de werking van
microben te wijten. Het betreft hier
dus een belangrijk hygiënisch en eco
nomisch probleem.
De bacteriën en schimmels, die tex-
tielschade veroorzaken, komen met
de lichaamsafscheiding vooral met
transpiratie, in dunne kleding. Het is
lang bekend, dat op plaatsen waar
de mens sterker transpireert, textiel,
vooral wollen stoffen, worden aange
tast. Het onderzoek op kasteel
Hohenstein heeft het bewijs gele
verd, dat niet transpiratie als zodanig
de wolwezels aantast, maar dat de
schade aan de v/ollen stof wordt ver
oorzaakt door bacteriën. De daders
werden gegrepen; het zijn in hoofd
zaak bepaalde soorten kogelbacte
riën, mi'krococcen.
Microben in soorten.
Een jonge geleerde, mevrouw D.
BaesslerDachtler heeft zich zeer
intensief met dit onderzoek bezigge
houden. Zij schreef er haar proef
schrift over.
Zij vond 21 verschillende soorten
microben, waaronder 7 soorten mi-
krococcen en 3 soorten sarcinen. Dit
zijn coccen, die zich in drie richtin
gen kunnen delen en nieuwe vormen
scheppen.
Voorts vond zij 2 soorten gistschim-
mels, waarvan één overéénkomt met
gewone gist. Deze gistdelen zitten
diep in de poriën en worden er door
transpiratie als het ware „uitge
spoeld".
De microbenbevolking is niet op al
le .lichaamsdelen dezelfde. In de ok
sels wonen overwegend cóccen en
hun aanverwahte microben, de sar-
cinen-bacteriën komen hier zelden
voor. Die bevinden zich meer op
lichaamsdelen, die aan de lucht wor
den blootgesteld, waarschijnlijk om
dat staaf-bacteriën door de lucht ple
gen te „reizen". Van de staaf-bacte
riën is de proteus vulgaris als veroor
zaker van verrottingsverschijnselen
.ontmastkerd. Deze bacterie valt
eiwitstoffen aan, om het even of dit
huidschilfers dan wel deeltjes van
wollen stoffen zijn. Deze bacteriën
kunnen ook huidziekte veroorzaken.-
Microscopische opnamen toonden de
wijze waarop de wolvezels worden
vernield door al deze microben en
gistschimmels. De bacteriën vernie
len het weefsel, tot er nog slechts
enkele restjes over zijn. Gezien de
enorm snelle vermeerdering van de
microben, die zich gemiddeld in min
der dan 30 minuten verdubbelen
„werken" deze bacteriologische tex-
tielvernielers zeer snel.
Anti-bacteriologische zepen.
De hygiënische kant van dit moei
zame onderzoek betreft in de eerste
plaats het vraagstuk van de reukver
wijdering. Hiermede houden weten
schap en industrie in vele landen
zich in toenemende mate bezig. Sinds
men er achter is, dat microben een
groot aandeel hebben in de lichaams
geur, zijn verschillende soorten anti-
bacteriële zeep in de handel geko
men, die wel een vooruitgang op dit
gebied betekenen, maar waarmede
het probleem echter nog niet is op
gelost. Het betreft niet uilsluitend
zij het wel in grote mate een bac
teriologisch probleem, maar boven
dien mogen de bactericiden stoffen
slechts in uiterst geringe hoeveelhe
den aan de zeepsoorten worden toe
gevoegd, willen deze niet schadelijk
zijn voor de huid. Daarvan is dan ech
ter weer geringere uitwerking op
resp. vermindering van de microben
het gevolg.
Wetenschappelijk onderzoek naar
de vraag hoe de lichaamsgeur te ver
minderen, heeft bewezen, dat -verse
transpiratie reukloos is of slechts een
zeer lichte, meestal niet onaan
gename geur heeft. De kwalijke geur
ontstaat door het vernietigingspro
ces, waaraan de microben zo'n groot
aandeel hebben. Want zij zijn het,
die het zuurpercentage van de zweet-
afscheiding telkens weer wijzigen.
Omdat bij iedere zuurgraad een be
paald soort microben goed gedijt, ont
staat er een soort arbeidsdeling,
waarbij verschillende soorten micro
ben elkaar het werk overnemen en
tenslotte de transpiratie in een uiter
mate kwalijk riekend vocht hebben
veranderd, dat kleding aantast. Hier
bij speelt vooral de proteus vulgaris
een grote rol. Deze microbe is zeer
schadelijk voor wollen kledingstuk
ken. Katoen lust hij echter niet. Ook
de andere huidmicroben vallen dit
uit celluse bestaande weefsel niet
aan; ook perion en nylon zijn tegen
nen bestand.
Ten aanzien van de bestrijding van
huidmicroben is enige voorzichtig
heid geboden, niet alleen omdat de
bestrijdingsmiddelen de huid kunnen
aantasten, (zolang niet absoluut on
schadelijke middelen zijn gevonden),
maar ook omdat hierdoor de door
de natuur gevormde evenwicht kan
worden vernield. Onze huidflora
heeft ongetwijfeld ook beschermende
functies. Alleen op bijzonder sterk
transpirerende plaatsen wordt dan
ook tot bestrijding overgegaan.
Scholieren „maakten"
een kinderopera
Hoe lyceum-scholieren een opera
.maken", hebben we met interesse
gevolgd tijdens een uitvoering van
^,De kleine schoorsteenveger", een
kinderopera, waarvoor Eric Crosier
het libretto heeft geschreven en de
bekende Britse componist Benjamin
Britten de muziek. Eigenlijk speelt
het verhaal zelf niet een belangrijke
rol en de handeling is zeker niet in
gewikkeld. Maar op het toneel van
Grand theatre Gooiland, waar de pre
mière is gegeven, ging aan de eigen
lijke opera wel het een en ander voor
af. Want Britten en Crosier hebben
getoond, hoe deze opera tot stand
komt en hoe de repetities verlopen.
In het eerste bedrijf hebben de
toeschouwers, gezien, hoe de jeugd
aan wie het verhaal van de kleine
schoorsteenveger wordt verteld, rea
geert. „We zouden er best een toneel
stuk van kunnen maken", zeggen de
jonge artisten tegen elkaar. „Welnee
jó' een opera is veel mooier". En dan
is het idee van „Laten we een opera
maken" geboren.
De Hilversiimse jongelui van het
christelijke lyceum hebben zich onder
leiding van Marinus Voqrberg van
de Omroep met vlijt en hartstocht
op het experiment geworpen en Jan
Jonker van de televisie, die voor de
vertaling had gezorgd, voerde ook
de regie. Alleen voor de enkele hoofd
rollen waren beroepskrachten ge
vraagd; de rest deden de lyceïsten
zelf. En tijdens de uitvoering fun
geerden ..het publiek als koor; Brit
ten had daar zelf op gerekend.
Het gehele werk, dat in een be-
Niet zo eenvoudig
als het lijkt
Wat vroeger het woord „An
schluss" betekende voor de Oosten
rijkers, betekent „Enosis" voor de
Cypriotten, de bewoners van het
eiland Cyprus. Het eiland is een
Britse kroonkolonie en reeds gerui
me tijd is er beweging gaande tot
aansluiting bij Griekenland.
Het is een wat eigenaardig geval
met Cyprus, naar grootte het derde
eiland in de Middellandse Zee, met
zijn ruim 500.000 inwoners. De Cy
priotten zijn, voor de reeds genoem
de 80 procent, Griekser dan de Grie
ken zelf. Zij dragen voornamen als
Aristoteles, Socrates, Alcibiades en
zijn trotser op het grote Griekse ver
leden dan de gemiddelde Athener.
Maar in hun gehele, ruim 3000 jaar
oude geschiedenis hebben zij nooit
tot Griekenland behoort.
Ongetwijfeld stammen de onge
veer 365.000 Grieks sprekende van de
Cypriotten af van Griekse kolonis
ten, die omstreeks het jaar 1400 v.
Chr. uit Arcadie naar Cyprus kwa
men. Maar evenals Griekenland zelf
bestond Cyprus in de oudheid uit
kleine, onafhankelijke stad-staten,
geregeerd door een koning.
Sinds de antieke tijd, van welks
hoge beschaving nog talrijke bewij
zen te vinden zijn, heeft het eiland
slechts weinig vrijheid gekend. Nog
voor het b^in onzer jaartelling be
leefde her*langdurige overheersin;
door de Assyriërs, de Egyptenaren
en de Persen. In 333 v. Chr. voegde
Alexander de Grote het aan zijn
rijk toe. Tien jaar later na het over
lijden van Alexander en de verde
ling van het Macedonische wereld
rijk kwam het opnieuw, onder Egyp
tisch bestuur. Vervolgens was het
van 85 v. Chr. tot 395 n. Chr., een
provincie van het Romeinse rijk en
daarna 800 jaren lang, tot 1185, een
provincie van het Byzantijnse kei
zerrijk.
Aan een korte periode van onaf
hankelijkheid, onder koning Isaac
Commenos kwam 'n einde toen Ri
chard Leeuwenhart het eiland
in het jaar 1011 veroverde en het
aan de Orde van de Tempel
ridders verkocht. Deze laatste deden
het weer over aan de orde der Lusig-
nans, die er 300 jaar over regeerden.
Daarna volgden 100 jaar van Vene-
tiaanae overheersing, tot de Turkse
sultan Selim II het eiland aan de Brit
ten gaven, in ruil voor Engelse steun
aan de Turken tegen Russische aan
spraken op Anatolie.
scheiden, maar aantrekkelijk decor
werd gespeeld, maakt in de Neder
landse uitvoering een aangenamen in
druk.
In die tijd begon de Enosis-bewe-
ging voor aansluiting bij Grieken
land. De Éritten stonden daar niet
geheel afwijzend tegenover, maar
onderhandelingen, die ten doel had
den Griekenland he. beheer .over
Cyprus te schenken in ruil voor het
eiland Cephalonia, waar de Britten
een vloot-basis wilden vestigen,
werden door het uitbreken van We
reldoorlog nr. I afgebroken. In 1915,
nadat Engeland Cyprus formeel van
Turkije, dat de zijde der Centrale
Mogendheden gekozen had, gean
nexeerd had, bood Londen 't eiland
aan Griekenland aan, onder voor
waarde, dat de Grieken aan de zijde
der Geallieerden zouden meestrij
den. De Griekse regering wilde ech
ter toen haar neutraliteit niet op
geven.
Na de eerste wereldoorlog erkende
Turkije de annexatie van Cyprus
door de Britten officieel en werd
het eiland een kroonkolonie. Maar
nooit heeft het overgrote deel der
Cypriotten zich daarbij neergelegd.
Verscheidene malen hebben de Brit
ten met geweld grotere opstanden
moeten onderdrukken, het lijdelijk
verzet der Cypriotten is permanent
en van Griekse en Cypriotische zij
de is al meerdere malen een beroep
op de Ver. Naties gedaan, echter
zonder succes.
De Cypriotten verwijten de Brit
ten, dat zij hun het recht op zelfbe
schikking weigeren, dat zij bereid
zijn aan de eerste de beste stam in
de binnenlanden van Afrika toe te
kennen.
Maar zo eenvoudig ligt de zaak
natuurlijk niet. Om een ding te noe
men: Op het eiland wonen nog een
kleine 100.000 Turken, die beslist
niet onder Grieks bestuur willen
komen. Ook heeft Turkije al vele
malen te kennen gegeven, dat het
zich niet bij een overdracht van Cy
prus aan Griekenland zal neerleg
gen. Veel belangrijker is overigens
dat Cyprus na het verlies der bases
in het vroegere Palestina en meer
recentelijk in Egypte, tot de sterk
ste Britse militaire basis in het Oos
telijke bekken van de Middellandse
Zee is geworden. En nu kunnen de
Grieken wel beweren, dat Engeland
in het kader van de N.A.V.O., waar
van ook Griekenland lid is, een ba
sis op Cyprus zou kunnen behouden,
ook indien Londen het eiland aan de
Grieken zou geven, maar voor de
Britten gaat het om deze vraag:
Kunnen wij Cyprus schenken, wat
wij Gibraltar en Singapore moeten
weigeren'
Overigens zijn de Britten niet on
geneigd om aan de wensen der Cy
priotten tegemoet te komen. Tijdens
de komende onderhandelingen met
Griekenland en Turkije zullen zij
zeker ernstig onderzoeken, in hoe
verre hun dat mogelijk is.
GELEE MJIIMMI
maakt handen zacht als fluweel
(Advertentie)
Aet dét&i&utaturieeüuZ
bereid uit heilbot- en kabeljauwlevers
Advertentie.
.mkdkeens.wudeofitnderif!!
(errmfienk mUmtoek.'Hover
mms dus niet! M m goed
mm! Hui eo Miesmhtin-
iM komen, dot om idioot gedoe
1 Ivewuiert mi<Ut
I niur Auis n*-ü,
Straatridder
HOOFDSTUK VH.
De man op de muur.
Ik was zo woedend op mijzelf, dat
ik, na aan de oever van het meer ge
land te zijn, in het dichte geboomte
verdwaalde en terecht kwam bij de
achterdeur, die doorgaans door Bates
gebruikt werd. Ik vond de weg naar
de keuken en naar een trap daar
achter, die naar de tweede verdie
ping liep. Het huis was donker en
mijn humeur werd er niet beter pp,
toen ik in het donker voortdurend
struikelde over losse planken. Mijn
onvergeeflijke grofheid tegen het
meisje hinderde mij buitengewoon;
en ik was koud geworden door de
snel neergedaalde avondnevel en ver
langde er naar van kleding te ver
wisselen. Op de tweede verdieping
aangekomen, tastte ik mijn weg naar
mijn kamer, toen ik vanuit mijn zit
kamer een gefluister meende te ho
ren.
Het was donker in de hall. Ik bleef
staan luisteren. De deur van de ka
mer stond open en e enogenblik flit
ste een lichtstraal door de gang. Ik
hoorde nu een geluid alsof men met
een hamer op houtwerk klopte.
Plotseling hield het op en een stem
fluisterde:
„Hij zal mij vermoorden, als hy
mij hier vindt. Morgen zal ik het nog
eens proberen. Ik zweer bij God, dat
ik je zal helpen, maar nu niet
meer.
Dan het geluid van schuifelende
voeten en weer het geklop van de
hamer. Na een paar minuten was er
weer een fluisterend gesprek, doch
dit kon ik niet verstaan.
Wat er daar ook voorviel, twee
of drie feiten waren my duidelijk.
Eén van de indringers was onwillig
voor een nog onbekende handeling.
Ten tweede, zij hadden geen succes
gehad en moesten wachten op een
andere gelegenheid; en ten derde, de
zaak had betrekking op mijzelf, daar
mijn apartementen uitgezocht waren
voor het onderzoek.
Plotseling kwam het plan in mij op
de indringers te laten schrikken. Ik
liep op mijn tenen naar de trap, liep
geruisloos naar beneden, bereikte de
voordeur en opende haar en sloeg
haar met een slag dicht. Een ogen
blik daarna hoorde ik boven een ge
stommel en een doffe slag, alsof
iemand viel. Ik glimlachte van genoe
gen bij het geluid van die val, liep
haastig naai' de grote bibliotheek, die
ook geheel donker was en stapte, na
één van de grote ramen geopend te
hebben, naar buiten op het terras.
Op hetzelfde ogenblik hoorde ik
iemand behoedzaam lopen, waarna
die persoon hard de brug over liep,
Ik luisterde naar het geluid, dat de
vluchteling maakte, totdat het rumoer
wegstierf in de bossen om het meer.
Daarna wendde ik mij om en zag
Bates met een brandende kaars bo
ven zijn hoofd in het geopende
ster staan.
„Hallo Bates", groette ik vrolijk.
„Ik ben zoeven thuisgekomen en wil
de hier eens kijken of de maan al
opgekomen was. Maar ik weet niet
waar ik hier zoeken moet".
Hij begon op zijn rustige manier de
kaarsen aan te steken.
„Het is een beetje vroeg, denk ik,
mijnheer. Zeven uur, zou ik zeggen,
was de tijd, mijnheer Glenarm!"
Bates was natuurlijk één van de
mannen geweest, die mijn kamer
waren binnengedrongen. Het was na
tuurlijk mogelijk,dat hij tegen zijn
wil tot een dergelijke handeling ge
dwongen was; maar waarom riep
hij dan niet mijn hulp in om
hem tegen die misdadiger te bescher
men? Ongeduldig schopte ik tegen
de houtblokken in de haard. Lang
zaam stak de man de vele kaarsen
aan in dat grote vertrek.Hij was
moeilijk te doorgronden en zijn ge
val werd nog ingewikkelder toen ik
dacht aan het geweerschot van de
vorige avond, zijn achtervolging van
Morgan in het bos, waarvan ik ge
tuige was geweest; en nu was mijn
kamer onderzocht met zyn goedvin
den.
Bates ging mij voor naar de trap
en zei, terwijl ik hem passeerde:
Ik heb gebakken ham voor u ge
reed gemaakt. Ik durf het met ge
rustheid bijzonder aan te bevelen,
mijnheer Glenarm. Wilt u het uur
voor het diner nog veranderen, mijn
heer?"
„Neen, volstrekt niet!", antwoordde
ik; ik vermoedde, dat Bates een
spraakzame bui had, het zekere
teken van schuld bij een bediende,
doch ik voelde mij niet in een stem
ming om. hem aan te moedigen.
Zorgvuldig sloot ik de deuren en
onderwierp beide kamers aan een
nauwkeurig onderzoek. Ik wist bijna
zeker, dat mijn persoonlijke bezittin
gen de mannen, die van mijn af
wezigheid hadden gebruik gemaakt,
om mijn kamer te doorzoeken, niet
kon hebben aangelokt. Bates had mij
helpen uitpakken en wist ongetwij
feld nauwkeurig wat ik bezat. Ik
wierp de deuren van de drie kasten
open en zag dat alles nog in vol
maakte orde was. Mijn geld had ik
zorgeloos in een lade van de was
tafel gelegd, doch één blik stelde
mij ook op dit punt gerust. En bo
vendien was er geen hamer voor
nodig om een lade te openen, die
waarschijnlijk nog nooit op slot was
geweest.
Er zat meer achter, dan ik eerst
wel gedacht had; doch eindelijk ont
dekte ik toch iets.
Het eiken houtwerk, waarmede de
slaapkamer betimmerd was, toonde
op verscheidene plaatsen indeukingen
waarschijnlijk toegebracht met een
hamer. Dicht bij de grond en bij de
bovenkant van het paneel, had men
op het hout geklopt en hoewel niet
op alle panelen die indeukingen
zichtbaar waren, scheen er toch een
nauwgezet onderzoek te hebben
plaats gegrepen. Zelfs achter het bed
vond ik de indeukingen in het hout.
Mijn bezoekers hadden ongetwijfeld
gezocht naar de één. of andere ge
heime bergplaats achter de eiken
panelen en aangezien zij die berg-
plaast niet hadden kunnen vinden,
kon ik er wel op rekenen, dat het
onderzoek herhaald zou worden.
De gehele geschiedenis deed in mij
een nieuwe belangstelling in het le
ven ontwaken. Glenarm House be
loofde werkelijk opwindend te wor
den. Uit een lade nam ik een geladen
revolver en liet hem in mijn zak
glijden, waarna ik naar beneden ging.
Toen ik na Bates' onvergelijkelijke
koffie een heerlijke sigaar opstak,
was ik in een uitstekende stemming.
In de grote bibliotheek met zyn rijke
schat aan boeken en zyn eeuwige
kaarsen, ging ik op een divan bij de
haard liggen roken en peinzen. Die
dag had veel materiaal verschaft om
bij een knappend haardvuur rustig
te overdenken.
Wordt vervolgd.
