RIJNSTREEK DE STRAATRIDDER DUIZEND KAARSEN RECHTZAKEN HET HUIS met de MAANDAG 16 JANUARI 1956 DE LE1DSE COURANT DERDE BLAD - PAGINA 2 ALPHEN AAN DEN RIJN klubhuis voor „bloemhof- Eertijds werd op voorstel van b. en w. door de gemeenteraad afwijzend beschikt op het verzoek van de speel tuinvereniging „Bloemhof" om een renteloos voorschot ter gedeeltelijke financiering van de kosten, verbon den aan de voorgenomen bouw van een kluibhuis op het terrein van de speeltuin. De ver. heeft inmiddels rechtsper soonlijkheid verkregen. Zij verzoekt nu de raad een geldlening van 4000. De grote activiteit van de vereniging staat vast. Het verenigingswerk wordt evenwel belemmerd door het gelbrek aan een behoorlijk klubhuis. Het hu ren van geschikte lokalen voor de grootste speeltuinvereniging kost jaarlijks grote bedragen. Het te stich ten gebouw wordt door eigen leden opgetrokken, waardoor een aanmer kelijke besparing op de bouwkosten wordt verkregen. Het bouwfonds van de vereniging bezit thans 5.500. B. en w. stellen un de raad voor op het verzoek gunstig te beschikken, te gen een rentevergoeding van 3 en een jaarlijkse aflossing ad 2Ö0.— Aangenomen kan worden dat mede door verkrijging van de lening het klubgebouw gesticht en gefinancierd zal kunnen worden. brug over heimanswetering Van Provinciewege zal in het ko mende voorjaar een begin worden ge maakt met de werkzaamheden voor de bouw van een nieuwe brug over de Heimanswetering. Juist ter plaatse van het nieuwe werk ligt een groot aantal kabels, een waterzinker en een gaszinker. Het is noodzakelijk deze kabels en zinkers te verleggen. Van de gelegenheid wordt gebruik gemaakt om tot ver nieuwing en verzwaring van een ge deelte van de gas- en waterhoofd leidingen over te gaan. Tevens zal de hoogspanningskabel naar Van de Kloot Meylbrug en Duinker en Ver- ruijt verzwaard worden. Hiermede wordt bereikt dat de ring Geniepark Duinker en VerruijtVan der Kloot MeybrugVan Oordt weer geslo ten is. Bi de te maken kosten zal de Pro vincie bijdragen. B. en w. vragen credieten: voor het elektriciteitsbedrijf 78.435.voor het gasbedrijf 41.540.en voor het waterleidingsbedrijf 41.790.—. Gemeenteraad. Woensdag 18 jan. komt de gemeenteraad in vergadering bijeen om 8 uur des avonds. B. en w. stellen de raad voor een crediet ad 450.beschikbaar te stel len voor de voorbereiding van de mo gelijkheid tot het geven van bijzon dere gymnastiek voor kinderen met houdingsafwijking. Hét aantal van de hiervoor, op aanwijzing van de school arts, in aanmerking komende kinde ren wordt voorlopig op 500 geschat. Het gemeentebestuur zal een daar toe bevoegde kradht aantrekken en zorgen voor een lokaliteit. De school arts zal d<e kinderen aanwijzen die hiervoor in aanmerking komen en be palen wanneer zij de gymnastiek oefeningen voor houding, spierge- bruik e.d. mogen verlaten. De tijd ge durende welke deze oefeningen nood zakelijk worden geacht wordt gesteld op 6 maanden 2 x per week, in klub- jas van 12 a 15 leerlingen. De kinde- len dragen per week 15 a 20 cent bij in de kosten. Dit bedrag wordt ge ïncasseerd door de leerkracht en maandelijks afgedragen aan de ge meente-ontvanger. De ten laste van de gemeente blijvende kosten worden geraamd op 10.— per week, bij een aantal leerlingen en lessen als boven aangeduid. Met het geraamde bedrag ad 450 wordt de post „onvoorzien" van de gemeentebegroting 1956 verlaagd. Het in 1948 gelegde riool in de Ruisdaelstraat is onderheid met palen van 6 meter lengte, de putten met pa len van 9 meter lengte. De riolering blfjkt thans over een afstand van 250 meter ernstig verzakt te zijn. Bij de putten hebben zich geen verzakkin gen voorgedaan. Het is noodzakelijk dit gedeelte riolering te vernieuwen en een nieuwe paalfundering aan te brengen. De kosten worden geraamd op rond 40.000. B. en w. vragen dit bedrag beschikbaar te stellen. De ka- pitaalsdienst 1956 wordt met dit be drag verhoogd. Aanbesteding. De plaatselijke firma Gesman en Zoetemeijer, aan nemers, was de laagste met 372.000 bij de onderhandse aanbesteding van de bouw van een kantoorgebouw met cantine voor het Geniecomplex in wijk Hoorn te Alphen a. d. Rijn. De paalfundering voor dit gebouw is reeds in uitvoering bij dezelfde fa. Brand in café. In café „Spoor- zicht' te Alphen aan den Rijn viel zaterdagavond plotseling het licht uit. Toen de echtgenote van de caféhou der, mevr. Lunneman, zich naar bo ven begaf om enkele kaarsjes te halen, bemerkte zij, dat de boven verdieping vol was van verstikkende rook. Een begin van brand in de om geving van het rookkanaal van de schoorsteen, was oorzaak dat het electrisch licht uitviel. Dit gebeurde gelukkig bijtijds, want de bewoners konden nu, hoewel de brandweer spoedig ter plaatse was, het ergste voorkomen. De brandweer bepaalde zich tot het uitzagen van een ge deelte van het plafond. Autobotsing. Toen de heer G. Bruines, Alphen a. d. Rijn, zijn aan vankelijk ter hoogte van het kruide- niersbedrijf Bogerman in wijk Hoorn geparkeerde vrachtauto zaterdag avond omstreeks 7 uur liet optrek ken en naar links zwenkte, op het moment dat een personenauto, be stuurd door de heer A. G. B. Sanders uit Leiden en rijdende in de richting van de Sleutelstad, de vrachtwagen te dicht had genaderd, vond een vrij ernstige botsing plaats tussen beide voertuigen. De personenauto, waarin vijf personen zaten, werd zwaar be schadigd. De inzittenden liepen hoe genaamd geen letsel op. De vracht auto werd licht beschadigd. Viswedstrijd. De hengelaarsver eniging Ons Genoegen organiseerde zondag een viswedstrijd in de Oude Aar. De belangstelling hiervoor was goed, de weersomstandigheden niet fraai en de vangst slecht. De prijzen die hiervoor beschik baar gesteld waren werden als volgt behaald: le. D. van Leeuwen; 2e. J. Zondag; 3e. L. Vonk; 4e. A. Veenstra en 5e. A. Bloos. LEIDERDORP BRUTALE INBRAAK In de vroege zondagochtend om half vijf heeft een inbreker zich toe gang verschaft tot de woning van de fam. Seret aan de Hoofdstraat en daar op brutale wijze een grondig onder zoek ingesteld, waarbij het hem klaar blijkelijk om geld te doen was. De heer Seret bevond zich niet in huis wel diens echtgenote met een vrien din. Deze was het, die de man op haar kamer ontdekte en alarm sloeg, waar op het individu vluchtte. Na eerst getracht te hebben met een beitel het slot van de keukendeur te forceren, heeft de inbreker, toen dit niet lukte, een hoek uit het glazen paneel van de keukendeur gesneden waardoor hij de zich aan, de binnenkant bevindende sleutel kon omdraaien en daardoor vrij spel kreeg om binnen te komen. Heel rustig, zoals later bleek, heeft de insluiper beneden alles nagezocht, want ale laden en kasten bleken overhoop gehaald. De buit bedroeg slechts plm. dertig gulden en enige sigaretten. Blijkbaar vond het heer schap de buit te gering en besloot zijn onderzoek boven voort te zetten. Hier belandde hij eerst op de slaap kamer van de vriendin van de be woonster. Waarschijnlijk heeft hij daar gerucht gemaakt, want de vrien- din ontwaakte en zag tot haar grote sohrik een man met een lamp in haar kamer. Op haar gegil nam de inbreker de vlucht en rende in grote haast de trap af. Mevr. Seret, wakker gewor den door het tumult en menende dat er beneden iets asm de 'hand was rende eveneens de trap af ach ter de inlbreker aan. Toen deze even wel via de keuken naar buiten vluch ten en bovendien de deur aan de bui tenkant op slot draaide begreep mevr. Seret dat er iets anders aan de hand was en keerde naar de bovenverdie ping terug. Daar trof zij haar vrien din en hoorde van haar wat er was gebeurd. Vanaf het balcon waarschuwden de dames een paar voorh-ijgangers. Op haar verzoek waarschuwden deze de buren, die op hiun beurt de politie opbelden. Toen deze arriveerde, ont dekten zij de overhoopgehaalde bene denkamers. Later in de ochtend is een onderzoek met speurhonden in gesteld echter zonder resultaat. Het onderzoek wordt voortgezet. J. B. BLANKESTEIN 25 JAAR SCHOOLHOOFD Zaterdagmiddag vond in het raad huis in aanwezigheid van het voltal lig gemeentebestuur, schoolpersoneel, schoolbestuur, onderwijsinspectie en meerdere genodigden de herdenking plaats van het 25-jarige jubileum van de heer J. B. Blankestein als hoofd der openbare lagere school. Toen de heer Blankestein vergezeld van echt genote en kinderen de raadzaal be trad werd hij eerste toegesproken door burgemeester Van Diepingen. Deze zei, dat het gemeentebestuur verheugd is, dat de heer Blankestein destijds benoemd is omdat gebleken is dat de jubilaris het onderwijs naar beste weten heeft gediend en hoewel de mogelijkheid voor een benoeming elders aanwezig was, is de heer Blan kestein toch in Leiderdorp gebleven. Hoewel het in overheidsdienst niet de gewoonte is bij dergelijke gelegen heden een gratificatie te geven, wilde spr. dit jubileum toch niet ongemerkt voorbij laten gaan. De jubilaris is een liefhebber van de natuur en spr. bood daarom een compleet vistuig met toebehoren aan, daaraan de wens toevoegend dat het hem nog vele jaren gegeven mocht zijn in het on derwijs werkzaam te zijn. Mevr. Blan kestein werd in de hulde betrokken met een fraaie ruiker anjers. Namens de schoolinspectie voerde het woord de heer L. Schipper, die zeide veel waardering te hebben voor het werk van de heer Blankestein. Een persoon lijk woord liet de heer M. P. Splinter horen die, als oud-wethouder des tijds mede de jubilaris hier benoemde. Hij liet zijn woorden vergezeld gaan van een doos sigaren. Vervolgens sprak de heer v. d. Hoek als collega schoolhoofd en de heer Splinter Jr. namens 't schoolbestuur, die 'n fraaie bloemenmand aanbood. Nadat tenslot te adjudant Kronenburg, namens het politiekorps het woord had gevoerd dankte de heer Blankestein allen, die tot hem het woord hadden gericht alsmede voor de geschenken en sprak de hoop uit dat alle aanwezigen ook getuigen mochten zijn bij het 40-jarig jubileum, dat hij te zijner tijd hier hoopte te vieren. Hoktentoonstelling de Rijnklievers. De p.v. „De Rijnklievers" hield een hoktentoonstelling. Dank werd gebracht aan de heer L. Gijsman uit Leiden voor het belangloos keuren, het lid N. Hoogervoi'st voor het be schikbaar stellen van zijn zaal en de tentoonstellingscommissie voor het opofferen van hun vrije avonden om deze show te doen slagen. Uitslagen: 1. Hokkampioen: M. Jongeleen; 2. J Boom; 3. K. A. Boekee. Beste oude doffer: J. Truyers jr. Beste oude duivin: F. Wassenberg. Beste jonge doffer: J. Truyers jr. Beste jonge duivin: M. Jongeleen. Beste van het geheel: F. Wassen berg. NIEUWKOOP CABARET-SHOWAVOND. De kon. ver. E.H.B.O., afdeling Nieuwkoop, heeft zijn 10-jarig be staan gevierd zaterdagavond in Sport hotel De Koker met een uitstekend geslaagde cabaret-show-avond. Het was zeer jammer, dat de zaal niet volledig bezet was, want het pro gramma was tot in alle onderdelen zeer goed verzorgd. Voorzitter A. Blij leven opende de avond met een welkom aan allen en gaf voor de rest van de avond de lei ding in de uitstekende handen van de conferencier M. Swartsenburg uit Utrecht, die al direct contact kreeg met de aanwezigen en de prettige stemming er in wist te 'houden. Mede werking verleenden verder het trio onder leiding van Simon de Koker met een zeer gevarieerd muzikaal programma, dat er zijn mocht. Voorts de sopraan Lize Schoo, die met be geleiding van Simon de Koker tus sen de programma's door verschil lende liederen zong o.a. Standchen van Schubert, Franse herdenkings- liedjes en ook enige Hollandse liede ren o.a. het bekende Zonnelied van Catharina van Rennes. Lize Schoo heeft een prachtige stem en een uit stekende techniek. Zij oogstte dan ook telkens een welverdiend dank baar applaus. AI met al is het tweede lustrum van onze actieve E.H.B.O.-afdeling op een waardige wijze gevierd. Na afloop incident. Nadat de gasten met de storm in de rug aanvankelijk met een goed doelpunt de leiding hadden genomen en het geleidelijk aan sterker wor dende Nieuwkoop door Rinus van Dam op fraaie wijze gelijk had ge maakt, kwam geheel onverwachts het einde van deze wedstrijd, die tot dan toe in een goede verstandhouding was gespeeld en het aanzien zeker waard was. Op dat moment na 37 minuten spelen, stuurde scheidsrechter van Prooyen uit Waddinxveen de linksbin nen van Groeneweg, W. v. d. Haak, uit het veld, daar' deze zich na een niet ernstige buiteling, waarvoor niet gefloten werd, op beledigende wijze tegenover de scheidsrechter zou hebben uitgelaten. Het bleek tussen de Zevenihuizers en de heer van Prooyen, die even te voren hun middenvoor wegens onbe suisd spel tegenover keeper Rijnbeek, een waarschuwing had gegeven, niet erg te boteren. Reeds vóór de wedstrijd had deze de speler van den Haak, met wie hij het in een vorige wedstrijd al eens aan de stok had gehad, op volgens de gasten ontactische wijze, een waar schuwing toegediend, waarover men bij voorbaat al niet erg gesticht was. De spelers van Groeneweg namen het dan ook niet, dat de heer van Prooyen hun linksbinnen, volgens hen ongemotiveerd, van het veld stuurde, staakten onder protest de wedstrijd en zochten de kleedkamer op, waarvoor het publiek, dat de houding van de Groenewegspelers niet erg op prijs kon stellen, samen dromde. En toen kwam het incident. Het raadslid, de heer L Stoppelenburg, van de prins geen kwaad wetende, informeerde heel te goeder trouw naar de reden van dit onverwachte einde en ontving als antwoord op zijn vraag van de blijkbaar over stuur zijnde doelverdediger van Groe neweg een plotselinge vuistslag op de mond, waardoor hem het bloed op de lippen kwam. Het was maar goed voor deze voetbalvlegex. dat hij juist op tijd naar binnen kon glippen, eer de verontwaardigde toeschouwers er zich mee konden bemoeien. De intussen gewaarschuwde politie deed dit wel, zodat de lafhartige daad van deze held voor hem nog wel een onaangenaam staartje zal hebben. Al'les tezamen een onprettige voet balmiddag. Z0ETERW0UDE „IN LIEFDE BLOEYENDE" SPEELDE „JAN EN ANN". De toneelvereniging „In Liefde Bloeyende" was niet, zoals we ver moedden, een stille dood gestorven, maar had genoten van een lange, welverdiende zomerslaap. Aan het begin van het nieuwe jaar presen teerde de vereniging zich als een jong gezelschap, dat in die lange rustperiode waardevolle spelers had weten aan te trekken. De nieuwe „lichting" heeft in het gisteren ge speelde „Jan en Ann" getoond dat het Zoeterwoudse toneel een hoop volle toekomst tegemoet gaat. Ter zijde gestaan door geroutineerde oudere spelers krijgt de vereniging dan weer een kern die in staat zal zijn geregeld op te treden. 1 In „Jan en Ann" maken we allei*- éerst kennis met Ann Erdtsiéck; zij beantwoordt volkomen aan de verha len die men tegenwoordig kan horen vertellen over de „moderne jeugd". Ze is beu van het gezapige leven, dat ze slijt bij haar ouders die. volgens haar, niet uitmunten in daadkracht. Enfin, ze rebelleert tegen de levens stijl die de bankiersfamilie demon streert en laat dit ferm uitkomen door zich met élan te werpen op het maatschappelijk werk. Ze trekt de sloppen in, al maar goed doend. Op een avond redt ze een jonge man die door een stel onverlaten afgetuigd wordt; zij neemt hem mee naar haar flat waar Jan onder haar hoede zijn oude krachten hervindt. Want krach tig is hij en flink; hij heeft pit en is een persoonlijkheid zelfs zó, dat hij zijn sporen al verdiend heeft in de onderwereld. Toch vindt zij dat wel vervelend en tot ovennaat van ramp was zijn laatste werkterrein de kluis van bankier Erdtsiéck, die nu vijf tien mille armer is. Bovendien heeft Jan de hele buit opgestreken, want hij is bang dat die niet eerlijk ver deeld zal worden. Hij vertrouwt na melijk de chef van de bende niet, eigenlijk vertrouwt hij niemand, want Jan is als een kneusje uit de oorlog gekomen in een maatschappij die er ook al niet op vooruitgegaan is, zegt Jan. Zo zit hij tussen de po litie en de bende in en is het mik punt van Ann's liefdevolle reclasse- ringsstrategie. Zijn liefje, van Fran se origine en immer hunkerend naai de zee die in het Zuiden blauw en de luchten die daar dito heten te zijn, is op haar hoede. Zij mag Jan niet verliezen, daar hij haar enige hoop is om haar nooit vergeten vaderland te- rug te zien. Hoewel haar capaciteiten niet onderschat mogen worden lukt bet haar toch niet Jan te behouden. Zij is machteloos tegen de belange- looze goedheid van de sociale werk ster, die zich inderdaad niet bewust is van haar motieven. Ook Jan is machteloos; hij strijdt tegen zijn ver leden en afkomst die als onzichtbare maar niet weg te denken muren tus sen hem en Ann in staan. Maar Ann triomfeert: 't resultaat van haar re- classerinigsbemoeiingèn is, dat Jan de f 15.000 retourneert. Voorwaar ze mag tevreden zijn; toch is ze het niet want haar gevoelens worden bewust maar Jan acht de barrière die hen scheidt onoverkoombaar en met ver scheurde harten wordt afscheid ge nomen. In de deur wordt Jan door de chef van de bende doodgeschoten en aan het einde van de tragedie sterft hij in Ann's armen. Loulou. de fran?aise, wordt door de bankier in staat gesteld af te reizen naar de Ri- vièra en zal van daar wel af en toe een bosje mimosa zenden naar Ann om haar de minnesmart te doer* ver geten. Het geheel was flink gelar deerd met jenever .en ook het habiele gebaar met de revolver was niet af wezig. Wat de dramatische verwik kelingen betreft kwamen de toe schouwers wel aan hun trekken. Het spelpeil was heel behoorlijk. Elly Mank had gezorgd voor een goede regie en ook de moeilijke rol van Lculou op zich genomen; zc deed het voortreffelijk. Co Ammerlaan speel de heel verzorgd de rol van Ann Erdtsiéck, terwijl K. Mank een fraai getypeerde gangster met nobele in borst op de planken zette. A. Paar- dekooper was de bankier cn maakte die figuur aannemelijk, een presta tie De kleinere rollen waren opval lend goed bezet: Toos Ammerlaan, Kees van Cromvoirt, Gijs Belt, A. Buitendijk. Er was geen leeftijdsgrens gesteld en daardoor, waren er jonge lieden die niet de vereiste aandacht konden opbrengen. Zij waren echter uitzon deringen; het publiek stelde het spel zeer op prijs en gaf daarvan ook overtuigd blijk. SLAGEN OF SLUITEN. Vijf en twintig gulden boete of tien dagen en een voorwaardelijke stil legging van het schoenmakersbedrijf voor de tijd van zes maanden met drie jaar proeftijd eiste de Officier van Justitie bij de Haagse Econo mische Politierechter tegen een in woner van Katwijk a. d. Rijn. Ver dachte, die schoenhersteller is, had in zijn woonplaats zonder vergun ning een schoenmakersbedrijf ge- 4 sticht en dit onrechtmatig in stand gehouden. Hij had wel een tijdelijke vergunning, welke echter slechts tot 15 april geldig was. Verdachte deed reeds een keer examen voor zijn vakdiploma, hij werd toen echter afgewezen. In augustus zal hij weer examen doen en dan hoopt hij te slagen. Aangezien verdachte's vrouw het middenstandsdiploma wel heeft, wil de de Officier het bedrijf niet sluiten en hij eiste voorwaardelijke stilleg ging met dien verstande dat ver dachte binnen zeven maanden in be zit komt van de vereiste papieren. De politierechter vonniste conform. WIST U DIT door MEREDITH NICHOLSON 4) „Ik zou in dat stadje een stuk of wat kaarten kunnen inslaan, en er voor zorgen dat er iedere maand één aan je adres gezonden wordt". „Dat zou je kunnen doen", ant woordde hij effen. „Misschien ontmoeten wij elkaar nog wel eens, wanneer ik tenminste niet sterf van verveling. Tot ziensI" Wij drukten elkaar de hand, waarna ik per lift naar beneden ging. Een gevoel van naderende avonturen be ving mij terwijl ik langzaam naar een bank liep om mijn gehele tegoed op te nemen. Ik ontving in totaal nog geen duizend dollar. Toen ik me van het loket van de kassier afwendde, liep ik in de armen van de man, die ik daar het laatst verwachtte te ontmoeten. HOOFDSTUK II. Café-restaurant „Sherry". Het was ongetwijfeld Larry. Ik voelde weer de hitte van de woestijn en hoorde de kameeldrijvers roepen. „Wel!", riepen wij beiden gelijk tijdig uit. Hij zwaaide zachtjes op zijn voeten heen en weer, zijn handen diep in zijn broekzakken. Zo had ik hem eens zien staan in Abessynië, toen wij in vier dagen niets gegeten hadden met dezelfde zorgeloze blik in zijn ogen. „Kijk alsjeblieft niet zo verwonderd en verschi'ikt, Jack", verzocht hij mij vriendelijk. „Een paar uur geleden werd ik door een man gevolgd. Dat is nu al enige maanden het geval; vandaar mijn aanwezigheid in dit dit land van vrijheid. Hij zal nu ook wel buiten staan wachten; het is een volhoudendé kerel. Ik ben hier, om zo te zeggen, incognito. Ik heb een paar kamers in het Oosten van de stad en ik zou niet graag willen, dat je me daar kwam bezoeken. Maar ik moet je spreken". „Dineer vanavond met me bij Sherry". „Te groot; te veel mensen". „Dat betekent juist veiligheid". „Hm! Hoe laat wilde je dineren?" „Zeven uur. Wacht op me bij de ingang". „Als ik nog niet gearresteerd ben. Sta me toe, dat ik eerst naar buiten ga en volg me op straat niet, alsje blieft!" Hij liep naar buiten, zyn gehand- schoende handen op zijn rug samen gevouwen, drentelde Broadway af en verdween in do richting van de Bat tery. Ik wachtte totdat hij verdwenen was en sprong dan op een autobus. Mijn eerste ontmoeting met Dono van was in een café in Constantinopel waar ik zat te dineren. Hij kreeg twist met een Engelsman en sloeg hem neer. Het was mijn zaak niet,- maar ik had x*espect voor de manier waarop Donovan zijn vijand buiten gevecht stelde. De Engelsman had enige hatelijke dingen gezegd over Ierland en kon natuurlijk niet weten, dat onze vriend Donovan zich het on gelukkige lot van Ierland hevig aan trok. Toen ik pas kennis met hem had gemaakt, trachtte ik hem tot an dere, minder oproerige gedachten te brengen, doch spoedig zag ik het nutteloze ervan in. Spoedig bemerkte ik, dat Donovan nooit een gelegen heid liet voorbijgaan om te trachten het verloren prestige van zijn geliefd Ierland door krachtige maatregelen te herstellen. Hy bezocht veel ver gaderingen en bracht enige maanden in hechtenis door wegens opruierij. Vanuit Constantinopel trokken wij samen naar de Middellandse zee om in Caïro van elkaar afscheid te nemen. Hij keerde terug naar Enge land en later naar Ierland, op zoek naar nieuwe moeilijkheden, ver moedde ik. Die avond verliet Larry zijn pen sion, keurig gekleed, de indruk ver wekkend van vrede en gereserveerd heid, hetgeen in directe tegenspraak was met zijn vaardigheid in het kwe ken van hachelijke toestanden. Wij waren dan ook die avond in Sherry uitstekend op onze plaats. Wij waren beiden iets boven de middelmatige lengte, gespierd en in goede conditie; onze clean-shave gezichten waren diep gebrand. Larry was nog nooit eerder in Amerika geweest en het was voor ons beiden een vrolijk en nieuw schouwspel. Ik had Larry steeds ver teld, dat de Amerikanen het knapste en amicaalste volk ter wereld waren, en die avond kreeg hij het bewijs van mijn woorden, toen zijn aan weelde en schoonheid gewende ogen met welbehagen rustten op het publiek in het restaurant. „En vertel me nu je geschiedenis", verzocht ik hem. „Heb je een moord gepleegd? Is er nog iets aan te doen?" „rk was op een vergadering in Gal- may, en ik raakte handgemeen met een politieagent. Ik moet hem nogal aardig geraakt hebben, te oordelen naar het bericht in de la*ant. Ik hield me een paar weken kalm, nam een boot naar Queenstown en nu wacht ik maar op een kans om naar Ierland terug te keren zonder in de boeien geslagen te worden". „Je werd ongetwijfeld geboren om opgehangen te worden, Larry. Je kunt beter in Amerika blijven. Er is hier meer ruimte dan ergens anders en het is niet gemakkelijk om een man uit Amerika te ontvoeren". „Je kunt gelijk hebben; maar toch is de toestand niet erg rustig", zeide hij. „Let eens even op die gezette heer aan de derde tafel, rechts hij zit naast de dame in het rose. Mis schien doet het je genoegen te weten, dat het de Britse consul is". „Maar dat is onzin! Je wilt toch niet beweren „Dat hij mij bespiedt? In het ge heel niet. Maar hij heeft in ieder ge val mijn naam genoteerd. De detec tive, die mij gevolgd heeft, was niet erg handig. Hij verloor mij vanmor gen uit het oog, toen ik met jou stond te praten in de bank. Later had ik het genoegen hem een uurtje te vol gen totdat hij het Britse Consulaat binnenstapte. Neen, dank je, geen vis meer! Ik bon niet geboren om op gehangen te worden en daar ik een politiek misdadiger ben, betwijfel ik of ik uitgeleverd kan worden". „En vertel me nu iets van je eigen onmiddellijke toekomst". Ik vertelde hem het verhaal van mijn grootvadei's erfenis zo kort mo gelijk, want beknoptheid was een on geschreven wet voor ons beiden. „Een jaar, zeg je, waarin je niets anders mag doen dan met gevouwen armen zitten wachten? Het klinkt niet erg aanlokkelijk. Ik zou het maar liever zonder het geld doen". „Maar ik ben van plan te werken. Ik ben mijn grootvader verschuldigd het beste er van te maken, wat er van te maken is". „Deze fijngevoeligheid is uwer waardig, miinheer Glenarm", zei hij spottend. „Wat zie je een geest?"

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1956 | | pagina 5