A
DE STRAATRIDDER
Inde Krantentuin
Rovers knevelden directiegezin en
roofden tienduizend
gulden
Auto botst tegen wielrijdster
Zwaar gewonde
overleden
Prins Bernhard
kon niet
vertreken
MAANDAG 2 JANUARI 1956
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD - PAGINA 3
Overval te Briltil
Stralen in de nacht
Het oudejaar is voor de fabrieks
directeur van de Lijemf-condensfa-
briek te Briltil (Groningen) en voor
diens gezin op nogal sensationele
wijze geëindigd door een gemaskerde
overval, die de brandkast in de nacht
van vrijdag op zaterdag j.l. 10.000
armer en het gezin een familie-
avontuur rijker maakte.
De echtgenote van de fabrieks
directeur werd omstreeks 2 uur in de
nacht wakker met een gil en vertel
de haar ontwakende man, dat zij ijzig
gedroomd had; op dat moment zagen
de echtelieden drie stralen van zak
lantaarns op zich gericht en hoorden
zij een stem: „Het is om het geld te
doen; jullie zult zelf ongemoeid ge
laten worden".
Nog slaapdronken hoorde de direc
teur verder vertellen, dat bij het drie
tal een man was, die volkomen met
de situatie in het huis op de hoogte
•was en dat hij op moest staan om
mee naar de brandkast te gaan.
GEEN KLAP.
Met de loop van een revolver in de
rug en een ander r p de borst werd
de directeur door de rovers naar be
neden geleid, waar zich de brandkast
bevond.
Terwijl hij aan de letterkombinatie
draaide, informeerde de directeur:
„Als de brandkast open is, slaan jullie
me zeker neer?"
De hoofdman van de rovers deelde
MEISJE BIJ AANRIJDING
GEDOOD.
Op de Amsterdamse straatweg te
Utrecht ter hoogte van de Muinck
Keizer staalfabriek is zaterdagavond
om kwart over zeven een dertienjarig
meisje, dat de weg per fiets over
stak, door een personenauto uit de
richting Maarsen gegrepen en tegen
de straat gesmakt. Het kind overleed
ter plaatse. Het negenjarig zusje, dat
op de bagagedrager zat, kreeg een
hersenschudding.
mede, dat het alleen maar om het
geld ging en dat zij de directeur weer
naar zijn slaapkamer zouden brenger*
als de brandkast geopeftd was.
Wat dit betreft waren het „gentle
men-inbrekers", want toen het slot
opemklikte, werd de directeur weer
naar boven gebracht, waar hij
evenals zijn vrouw op het bed
vastgebonden werd met touwen, die
de rovers meegebracht hadden. Toen
twee zoontjes van de familie ver
schrikt kwamen toelopen, werden ook
zij gekneveld, maar deze jongens ver-
keren juist in een leeftijd 12 en 14
jaar dat zij een dergelijk avontuur
wel waarderen kunnen.
DE POLITIE ZOEKT.
Na ruim een half uur wist de direc
teur zich te bevrijden en daar de te
lefoonleiding doorgesneden was, ren
de hij naar de fabriek, waar hij
iemand van de nachtploeg naar de po
litie zond.
Een onderzoek toonde aan, dat voor
ruim 10.000.uit de brandkast ver-
dwenen is. Helemaal kalm zijn de
rovers echter toch niet te werk ge
gaan," want een stapel bankpapier van
4.000.lag naast de brandkast ver
geten op de grond.
De politie is zoekende het nieuwe
jaar ingegaan, maar tot nu toe nog
zonder sukses.
Twee jongere kinderen, benevens
hun 80-jarige grootvader, hebben
rustig door het gehele avontuur heen-
Nijkerkerveen in de
vleesput
Was er onlangs het dorpje Ter-
schuur onder Barneveld, dat zuchtte
onder het gebrek aan een deskundige
kapper en dat tenslotte een kapper
kreeg, thans slaakt een dorp van 400
gezinnen, n l. Nijkerkerveen, onder de
gemeente Nijkerk, een andere ver
zuchting: geef ons in 1956 een slager.
Het dorp is geen slagerij rijk en
de bewoners moeten voor een stukje
vlees, worst of gehakt de reis naar
Nijkerk of Amersfoort maken. Was
dat voorheen niet zo erg, doordat vele
boerderijen zelf wel in hun behoeften
aan vlees konden voorzien, nu er een
dorpskern is gekomen, doet het,be
zwaar zich gevoelen.
Een dode en twee zwaar gewonden
Zaterdagavond rond vijf uur is op
de rijksweg Bredfr-Jtoosendaal ter
hooget van het dorp Sint Willebrord
een personenauto, bestuurd door de
heer D. K. uit Best, in volle vaart
op een wielrijdster gebotst, die zon
der waarschuwing plotseling de weg
overstak.
De wielrijdster, mej. A. K. uit Sint
Willebrord, werd op slag gedood. Bij
een poging om haar nog te ontwijken
verloor de automobilist de macht
over zijn stuur. De wagen 'begon te
slippen, botste met een harde slag
tegen een paal en kwam vervolgens
in een sloot langs de weg terecht. De
heer D. K., zowel als zijn echtgenote,
die naar hem zat, werden daarbij ern
stig gewond. Zij werden overgebracht
naar het R.K. ziekenhuis te Breda.
Voor hun leven wordt niet gevreesd.
Hiun drie kinderen van resp. zeven,
vijf en drie jaar, die achter in de
auto zaten, bleven ongedeerd. De auto
werd nagenoeg geheel vernield.
INITIATIEF TOT EEN BOND VAN
FATSOENLIJKE WEGGEBRUIKERS
De heer H. A. J. Klusman (Zoeter-
woudsesingel 56a) te Leiden heeft
via een „open brief", daarvan hij
een afschrift deed toekomen aan H.
K. H. Prinses Wilhelmina, aan de
ministers var* Verkeer en Waterstaat
en van Justitie, de A.N.W.B., de K.N.
A.C. en de dagbladpers aandacht ge
vraagd voor zijn denkbeeld een bond
of vereniging op te richten, waarbij
elke weggebruiker zich kan aanslui
ten, en die ten doel heeft „de bevor
dering van de eenheid en de goede
wil op de weg".
Gysbreght van Aemstel
Op nieuwjaardsga hèeft de Neder
landse Comedie in de Amsterdamse
Stadsschouwburg de traditionele
opvoering van Vondels „Gijsbreght
van Aemstel" gegeven.
Hans Bentz van den Berg was
Gijsbreght en Ank van der Moer
Badeloch; de andere hoofdrollen wer
den vertolkt door Ph. la Chepelle als
Vosmeer, de spie, André van den
Heuvel als Arend van Aemstel, en
Ko van Dijk als de bode.
De rey van amsterdamse maeghden
werd gezegd door Sigrid Koetsen;
die van Klaerissen door Lous Hensen;
Bob Goedhart droeg de rey van ede-
linghen voor en Johan Fiolet die van
.burghzaten; de regie was van Johan
de Meester en de décors waren ont
worpen door Nicolaas Wijnberg.
Na de pauze volgde de bruiloft van
Kloris en Roosje waarin de nieuw
jaarswens geschreven door Eduard
Jongkindt uitgesproken werd door
Paul Huf als Thomasvaer en Mimi
Boesnach als Pieternel.
BURGERLIJK PENSIOENFONDS
WORDT GESANEERD.
De minister kan de verzekering ge
ven, dat hij zijn denkbeelden op het
stuk van- de totstandkoming van een
geheel nieuwe comptabiliteitswet niet
prijs geeft.
De regering heeft zich een oordeel
gevormd over de voorstellen, ver
meld in het interimrapport van de
staatscommissie, voor de pensioen-
wetgeving betreffende maatregelen
tot sanering van het Alg. Burger
lijk Pensioenfonds. Besloten is een
wetsontwerp voor te bereiden, strek-
bende tot sanering van dit fonds.
Verwacht wordt, dat bij de opstelling
van de staatsbalans per ultimo 1955
rekening zal kunnen worden gehou
den met de consequenties van dit
wetsontwerp.
Ongeluk te Geleen
Een van de drie ernstig gewonden
van het ongeluk te Geleen, waar op
34 meter hoogte een betonvloer in
stortte en 8 arbeiders het leven ver
loren, H. de la Couture uit Span-
beek is gistermorgen overleden. De
toestand van de twee andere zwaar
gewonden is nog zeer ernstig; het
ongeluk heeft thans negen doden ge
ëist.
Telefoon herstelde familieband
Zaterdagmorgen zou Z.K.H. prins
Bernhard zich per vliegtuig naar
Oostenrijk hebben begeven om de
oudejaarsavond met zijn gezin door
te brengen. Daar de weerberichten
melding maakten van kans op ijsaf
zetting der vleugels, kon de prins
niet vertrekken. In de avond heeft hij
ongeveer een half uur lang met de
koningin getelefoneerd.
Sleepboot strandde bij
Hoek van Holiand
Zes opvarenden gered
Zes opvarenden van de Nederlandse
motorsleepboot „Johan" konden za
terdagavond bij Hoek van Holland
nog tijdig worden gered, toen het
scheepje omstreeks zeven uur op de
noorderpier liep en in een benarde
positie geraakte.
De reddingsboot „President Jan
Leis" en de loodsboot voeren op het
eerste alarm uit naar de in nood ver
kerende sleepboot en de bemanning
hiervan slaagde er in de schipbreu
kelingen aan boord te nemen en naar
Hoek van Holland te brengen. De
„Johan", een motorsleepboot yan de
firma Johan de Groot Zn., te Pa-
pendredht, keerde teruig uit Enge
land. Aan boord bevonden zich de
kapitein Johan de Groot, zijn vrouw
een 14-jarige zoon en een Engelse
zeeloods. Het schip raakte uit de
koers toen zich een hevige regenbui
boven de Noordzee ontlastte. De ge
redden zijn in een hotel in Hoek
van Holland ondergebracht.
Zondagmorgen vroeg is een ber-
gingsvaartuig met de 54.69 ton meten
de motorsleepboot op sleeptouw naar
de berghaven van Hoek van Holland
gegaan.
U riidt oo een voor-
rangsweg. welke ge
kruist wordt door een
n iet-voorrans weg.
Aetherklanken
DINSDAG.
TELEVISIEPROGRAMMA.
VPRO: 19.3023.30 „Gijsbrecht
van Aemstel". (In de pauze: Film).
HILVERSUM I, 402 m.
7.00 VARA. 7.50 VPRO.
8.00—24.00 VARA.
7.00 Nieuws. 7.10 Gym. 7.25 Gram.
7.50 Dagopening. 8.00 Nieuws. 8.15
Nieuwjaarsrede. 8.25 Gram. 9.00
Gym. voor de vrouw. 9.10 Voor de
huisvrouw. 9.15 Gram. 9.35 Waterst.
9.40 Morgenwijding. 10.00 Gram. 10.50
Voor de kleuters. 11.00 Orgel en
saxofoon. 11.30 Sopr. en piano. 11.50
Gram. 12.00 Promenade-ork. 12.30
Land- en tuinb. meded. 12.35 Prome
nade-ork. 13.00 Nieuws. 13.15 Meieri.
of gram. 13.20 Lichte muz. 13.55
Beursber. 14.00 „Het schoolleven van
50 jaar geleden", caus. 14.20 Radio
Philharm. ork. 15.00 Voor de vrouw.
15.30 Pianorecital. 16.00 Gram. 16.30
Voor de jeugd. 17.20 ..De dierenwe
reld en wij", caus. 17.30 Jazzmuz
18.00 Nieuws. 18.15 Pianospel. 18.30
R.V.U.: Dr. ir. H. L. Muller; ,.De
automatisering in de industrie". Eer
ste lezing: „De technische zijde".
19.00 Voor de kleuters. 19.05 Paris
vous parle. 19.10 Amateurprogr 19.45
Filmpraatje. 20.00 Nieuws. 20.05 Ge-
var. progr. 21.40 De Antwoordman.
21.55 „Mag ik mij even voorspellen?
Mijn naam is Cox!", hoorsp. 22.25
Bas en piano. 22.55 „Ik geloof, dat.
caus. 23.00 Nieuws. 23 15 New York
calling. 23.20 Act. of gram. 23.39
24.00 Gram.
HILVERSUM II. 298 m.
7.00—24.00 KRO.
7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.45 Mor
gengebed en liturg, kal. 8.00 Nieuws
en weerber. 8.15 Gram. 9.00 Voor de
vrouw. 9.40 „Lichtbaken", caus. 10.00
Voor de kinderen. 10.15 Gram. 10.30
Chansons. 11.00 Voor de vrouw. 11.30
Gram. 11.50 „Als de ziele luistert",
caus. 12.00 Angelus. 12.03 Gram. 12.15
Voor de boeren. 12.30 Land- en tuin-
bouwmeded. 12.33 Pianoduo. 13.00
Nieuws en kath. nieuws. 13.20 Metro-
pole ork. en solist. 14.00 Franse muz.
14.30 Granj. 15.10 Sopr. en luit. 15.30
Gram. 15.45 .Voor de vrouw. 16.00
Voor de zieken. 16.30 Ziekenlof. 17.00
Voor de jeugd. 17.40 Koersen. 17.45
Regeringsuitz.: Z. Exc. mr. W. F.
Lampe: De Nederlandse Antillen.
18.00 Voor de jeugd. 18.20 Sport-
praatje. 18.30 Koorzang. 19.00 Nieuws.
19.10 Gram. 19.15 Uit het Boek der
Boeken. 19.30 Gram. 20.20 Act. 20.35
De gewone man. 20.40 „Sabeth of de
Zwartgerokte gasten", hoorsp. 21.55
Concertgebouwork. 22.4o Franse ver
kiezingen. 22.45 Avondgebed en li
turg. kal. 23.00 Nieuws. 23.15 Verslag
schaakwedstrijd. 23.2024.00 Gram.
In en om 't Heide-huis
Vervolgverhaal
Dat was een drukke week geweest. Het
vlees moest ingemaakt en gezouten wor
den. De slager was gekomen om de
worsten te maken. „Ze moesten de lek
kere kluiven maar eens proeven in de
erwtensoep", zei opa en hij wreef met
genoegen al in zijn handen.
„Ik zal de gordijntjes maar open
schuiven. anders is het zo erg donker",
zei oma toe ze de zusjes lekker onderge
stopt had in het grote bed. Even later
ging het licht uit en het was 'toen vol
komen donker. „Toch wel eng", vond
Leni, die thuis gewend was, dat de lan
taarn aan de weg, precies in hun ka
mertje scheen, en ze kneep Lia eens in
de arm. Toch wenden ze gauw in het
donker want de sneeuw op de denne-
bomen en op de vensterbank begon al te
glinsteren in het maanlicht. Ze luister
den nog even naar het lawaai van de
varkens, die nu gevoerd werden en toen
sliepen ze weldra als rozen.
Juichend kwamen de kinderen de vol-,
gende morgen beneden toen het al dun
netjes begon te sneeuwen. Warm inge
pakt en met de laarzen aan leverden ze
die morgen een geducht sneeuwgevecht
tegen opa en vader. Met kleuren op de
wangen en gloeiende handen kwamen ze
tegen etenstijd in huis en dan zou vader
weer vertrekken. Ze brachten hem alle
maal naar de bus en na nog eens voor
de zoveelste maal beloofd te hebben
goed hun best te doen, wuifde het drie
tal vader na.
Ze zaten al gauw weer knusjes in de
warme keuken aan de grote tafel en be
gonnen plannen te maken voor de ko
mende dagen.
„Als 't zo blijft sneeuwen, gaan we er
morgen met de slee op uit. In de bossen
is 't prachtig", opperde opa een prettig
plan.
„Gaat u dan ook mee oma?" vroegen
Leni en Lia gelijk.
„Nee kinders. ik zorg voor 't eten.
want reken maar dat jullie honger heb
ben. als je thuiskomt".
„We nemen geen boterhammen mee
voor onderweg. Ik zal tante Dien opbel
len dat we tegen twaalf uur bij haar
zijn, dan zal ze best voor iets warms
zorgen".
Jongens, wat zou dat een fijne dag
worden!
„Maar als *t nu gaat dooien, gaat de
tocht dan niet door?" wou Jacques nog
weten.
„Maar het gaat niet dooien. De radio
vertelt het tegendeel en al sneeuwt het
ook niets meer bij, de laag is toch dik
genoeg om te arren. En nu heb ik nog
een mooi werkje voor jullie. Het bellen
tuig van Bles moet netjes opgepoetst
worden. Kom gaan jullie even mee naar
het voerhok, dan gaan we het halen."
Ze liepen achter opa aan, door de
koeienstal naar de paardenstal, waar
Bles al begon te hinneken toen hij de
kinderen hoorde. De voerstal lag er vlak
naast en daar hingen de tuigen aan de
muur. Opa haalde het bellentuig er af
en samen brachten ze het naar de stal.
De meisjes kregen ieder een schort aan
cn daar begonnen ze te poetsen dat het
een lieve lust was. Het koper was groen
Jt'
geworden, maar nu begon het te glim
men alsof het goud was. De lampjes uit
de stal schitterden als kleine priklichtjes
in hun ogen en opa keek dan ook tevre
den naar het. tuig toen het gereed was.
Ziezo, dat was dus klaar voor morgen,
's Avonds speelden ze nog een poos:
„Mens erger je niet", dat ze in de kof
fer hadden meegenomen en toen ging
het bijtijds onder de wol.
Bles kreeg de volgende morgen een
extra beurt, gekamd en geborsteld. Zijn
manen werd met rode linten gevlochten
en de hoeven ,met zwartsel netjes opge
poetst. Oma deed op het koperen hoofd
stel een mooie rode strik en toen de kin
deren ontbeten hadden, stond het paard
al ingespannen voor de slee, ongeduldig
te wachten. Opa liep nog te zeulen met
twee grijze dekens en oma vulde twee
grote kruiken met heet water. Deze wer
den onder in de slee gelegd om de voe
ten warm te houden.
De kinderen, warm ingepakt, dansten
verheugd rondom de prachtig gekleurde
slee. zodat de rode pluimen van hun
mutsen honderdvoudig in de koperen
bellen glinsterden.
„Ik vind het nog mooier, dan onze
kerstboom!" riep Leni uit, toen ze al die
pracht aanschouwde.
Plotseling pakte opa haar op en zette
haar op het bankje, toen volgde Jacques
in het midden en Lia op de andere hoek.
De dikke dekens werden om hun benen
gevouwen. Opa trok zijn sneeuwmuts
om de oren, hij nam de teugels in de
handen en stapte op het bankje vlak
achter de kinderen. Oma met het meisje
en de knecht stonden lachend toe te zien,
hoe opa met een prachtige draai over de
binnenplaats de slee stuurde naar de
grote weg. De sporen waren duidelijk in
de sneeuw te zien. Nu was het een ge-
wuif en geroep: „tot vanavond" en daar
gingen ze. De snoetjes van de kinderen
glommen van de kou en van pret. De
voeten voelden al de warmte van de
kruiken. Hè wat was dat lekker. De bel
len rinkelden in de ijle vrieslucht en de
paardenhoeven klonken gedempt op de
dikke laag sneeuw. Ze gingen langs de
dennebossen. waarvan de bomen met een
laag sneeuw bedekt waren, 't Was prach
tig om te zien, maar nog fijner er langs
te arren. Nadat ze een poos de grote weg
gevolgd waren, sloegen ze een zijweg in,
waar de sneeuw nog onbetreden was.
„Hebben jullie het koud?" vroeg opa,
toen hij zelf zijn handen begon warm te
blazen.
„Nee opa", riepen ze alle drie gelijk.
„Nou, dan kom ik me even aan jullie
warmen" en meteen deden zes warme
kinderhandjes hun best opa's koude han
den te warmen. Daarna kregen ze alle
maal een pepermuntje en voort ging het
weer. door de bossen.
De boerderij van tante Dien lag wat
afgelegen, maar toen ze een hoek om
draaiden wees opa hen op het be
sneeuwde huis met rieten dak. Ze waren
er eigenlijk veel te vlug en hadden nog
best een uur willen arren. Op het geluid
en gerinkel van de bellen begon de
waakhond te blaffen en tegelijk ver
scheen tante Dien al in de deuropening.
Eén voor één tilde opa de kinderen
van de slee. die juichend met tante naar
binnen gingen terwijl opa het paard uit
spande en naar de stal bracht.
Wordt vervolgd
NOG IS DE VACANTIE NIET UIT
en duseen paar spelletjes
De geheimzinnige mand.
Doe in een mandje of bakje 6 tot 8
voorwerpen, die kinderen goed kennen
b.v. een puntenslijpertje, een beestje,
een poppetje, een autotje. enz. We leg
gen een doek over de mand en de kinde
ren gaan op de gang staan. Ze mogen
nu ieder op de beurt binnen komen en
krijgen dan een blinddoek voor. Ze
worden bij het mandje gebracht en moe
ten door het betasten van het voorwerp,
raden wat het is. Eén van de kinderen
staat er bij om aan te tekenen, hoeveel
ze goed hebben. Wie alles geraden heeft,
heeft gewonnen.
Sneeuwvlokjes tellen.
Van een krant scheuren we een groot
aantal kleine stukjes die de „sneeuw
vlokken" zullen vormen, en we doen al
die vlokken in een doos. Alle kinderen
mogen hieraan mee helpen. De oudste
van de kinderen neemt de doos en ver
telt aan de anderen dat het hard zal
gaan sneeuwen. Ieder kind moet dan
proberen, de vlokjes op te rapen en in
zijn hand te bewaren. „Het gaat sneeu
wen!" roept het kind met de doos en
strooit tegelijk alle vlokken omhoog. De
kinderen beginnen dadelijk te verzame
len. Zijn alle sneeuwvlokken opgeraapt,
dan worden ze geteld, door ze in rijtjes
van 5 voor zich neer te leggen. Wie de
meeste vlokken verzameld heeft, is de
winnaar.
Versjesspel.
De kinderen zitten in een kring op de
grond, terwijl er één in het midden
staat met een bal in de hand. Hij gooit
nu de bal langzaam naar één van de kin
deren en zegt terwijl cic helft van een
regel van een versje. Zodra de ba! ge-
Gebeurt dat niet. dan moet hij een
pand geven. B.v. Zie de maan schijnt
door de bomen; of: Drie kleine kleuter
tjes zaten op een hek; enz. Met het
verbeuren van de panden, vullen we dan
de rest van de middag.
Namen doorzeggen.
De kinderen zitten om de tafel of in
een kring op de grond. Het eerste kind
noemt een naam, b.v. Olga. Het volgende
kind zegt nu een naam die begint met de
laatste letter van Olga. b.v. Adriaan. de
volgende zegt dan weer: Nanda. dan
weer. Alfons enz. We kunnen dit spel
ook doen met plaatsnamen.b.v. Amster
dam Monnikendam. Meersen, Nijmegen,
enz., maar dan is het meer geschikt
voor grotere kinderen.
kinderen mogen dan om beurten een
voorwerp raden van die kleur en wie het
geraden heeft, krijgt de beurt.
Watje blazen.
We halen het tafelkleed van de tafel
en zitten allen om de gladde tafel. Nu
hebben we nog nodig een stukje watten.
Het plukje watten ligt midden op de
tafel en iedereen zit stevig tegen de ta
fel aangedrukt met de handen op de rug.
Op een gegeven teken beginnen allen te
blazen en proberen het watje tegen één
van de spelers te blazen. Wordt iemand
geraakt dan moet hU een pand geven.
Na twee panden is men af.
Correspondentie
Ineke Spierenburg, R'veen. Je ver
haaltje over: „St. Nicolaasfeest" kwam
te laat. Ik kan het nu niet meer plaatsen
Ineke. Volgend jaar beter hé.
Joke Verhaar, R'vi
vertelt ons over:
HOE ANJA GESTRAFT WERD
Anja was een prinsesje. Eens op een
keer zei Anja's moeder: „Zeg Anja, ga
jij dit eens aan papa brengen".
„Nee. ik doe het toch niet", zei Anja
heel brutaal. Zó stout was ze. Ze deed
ook nooit haar best en was dikwijls on
gehoorzaam. Telkens ook moest ze haar
zin hebben. Ze had een kast vol speel
goed en liep zich altijd te vervelen om
dat ze er niet mee wou spelen. De konin
gin was daar erg verdrietig over. Ze
sprak er met de koning over en deze
gaf haar standje en straf maar niets
hielp.
Op zekere dag, toen de koningin weer
zo verdrietig was, kwam er een fee in
het paleis en nam Anja mee. Toen werd
ze in een vies, vuil meisje veranderd. Ze
moest voor een oude vrouw elke hout
sprokkelen in het bos en nog veel meer
vieze werkjes moets ze opknappen. Dat
deed ze in 't begin ook niet graag, maar
ja, 't moest.
Toen Anja ongeveer een jaar bij de
oude vrouw geweest was, werd ze weer
door de fee gehaald en naar het paleis
gebracht. Ze was veel veranderd en veel
liever geworden. Nu deed ze ook alles
haar moeder zei. Nooit was ze meer on
deugend of ongehoorzaam. De koningin
was de fee heel erg dankbaar. Door het
hele land werd het bekend dat het prin
sesje veel beter geworden was en daar
waren de mensen blij om. Vele jaren
later ging ze trouwen met een prins en
zij werd toen ook koningin, 't Werd
een heel lieve koningin want ze hielp
veel mensen, zieken en gezonden en
vooral de arme mensen. Nadat met de
fee was mcegeweest was ze wel helemaal
veranderd.
Peter v. d. Mey, Katwijk. Zeg Peter,
't is wel laat, maar ik moet je toch nog
even zeggen, dat ik die Sint Nicolaaste-
kening van je, heel mooi vindt.
Wim v. Denzen, Noordwijkerhout.
„Ga je mee schaatsen?" vroeg Jan aan
zijn vriendje.
„Best, ik zal even mijn schaatsen ha
len".
„Goed. loop ik alvast langzaam door".
Ze hadden samen een poos geschaatst
toen Kees opeens vond dat het zo don
ker werd. Ze waren op de sloten en
vaarten verdwaald.
„Joh, zie je daar dat licht?" riep Kees.
„Kom we gaan er naar toe".
Ze deden de schaatsen af en toen ze op
de weg kwamen, zagen ze er veel men
sen lopen, die allemaal naar de kerk
gingen. Ze liepen mee en gingen ook de
kerk binnen.
Het eerst wat ze zagen was een grote
ster, die boven op de stal stond en toen
ze dichtbij kwamen zagen ze daar het
kindje Jezus liggen in de kribbe met Ma
ria en Jozef en vier herders. O, wat
mooi was dat!
„Joh, ga knielen. Wat mooi hé!"
Toen gingen ze naar huis toe en ver
tellen wat ze allemaal gezien hadden.
Jacques Zandbergen. Leiden komt
met een samenspraakje.
Piet en Jan waren aan het spelen.
„Jongens, eten!" Dat was moeder.
„Nu al!" riep Piet.
„Ja, vader is zo thuis". „Ringgg!" daar
ging de bel.
„Dag pa!" riepen Piet en Jan tegelijk.
„Wat eten we?" riep Piet luidkeels.
„Spruitjes".
„Ha. heerlijk!" riepen de jongens.
„Zo het eten is klaar, hier heb je een
schaaltje spruitjes. Deel jij maar", zei
moeder tegen Piet.
„Jij hebt veel meer dan ik", riep Jan.
„Nietes".
„Welles".
„Ruil je bord dan maar om", zei vader
boos.
Wat keek Jan op zijn neus.
Ria Heemskerk. Zoeterwoude. Hoe je
vorige briefje is kwijt geraakt is me een
raadsel. Enfin, het kan de beste gebeu
ren. Maar hier komt je versje.
ONS POESJE
Wij hebben een klein poesje.
O, het is toch zo'n snoesje.
Eens waren we haar kwijt
En we hebben er lang om geschreid.
Maar even later
Vonden we haar bij het water
Toen vierden we feest
Voor het kleine beest.
Annie van Veen, Zoeterwoude. Maar
natuurlijk mag je zusje met ons mee
doen en ik hoop gauw een briefje van
haar te krijgen. Leuk Annie, dat je zelf
een versje gemaakt hebt.
BOODSCHAPPEN DOEN.
Miesje gaat een eindje lopen
Om wat boodschappen te kopen.
Hier eens wat en daar eens wat
In die winkel koopt ze wat.
Daar koopt zij een pondje koekjes
En een half pondje snoepjes
Maar nu wordt het zoetjesaan
Tijd om weer naar huis te gaan
Tante Jo en Oom Toon wensen alle
kinderen en hun ouders een Zalig
Nieuwjaar. Dag allemaal.
(19)
Ik
ik
wat jij niet ziet.
We zitten gezellig om de tafel of op
de grond. Eén van de kinderen zegt: „Ik
zie. ik zie, wat jij niet ziet". De andere
kinderen vragen dan in koor: „Wat zie
je dan?" Het eerste kind zegt dan: „Ik
zie ietsen noemt dan de kleur van
een voorwerp in de kamer. De andere
