Oranje boekte en verdiende
gelijk spel tegen de Belgen:
een
2-2
Overwinning was heel goed mogelijk geweest
Binnenspelers faalden en brachten
de voorhoede zonder verband
Ze uietd het 2-1 ffietgië
dp,pet maakte apnieuia yetyh: 2-2
Pierre Smeyers - invaller midvoor -
de verrassing der Rode Duivels
MAANDAG 17 OCTOBER 1955
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA
De 81e landen wedstrijd tussen Oranje en de Rode Duivels is dan ook
weer achter de rug en met het gelijke spel zullen vooral de Belgen, ondanks
het feit, dat zij tweemaal de leiding wisten te nemen, zeker tevreden mogen
zijn, want in de tweede helft van de wedstrijd hadden de gasten maar heel
weinig, zelfs bitter weinig in te brengen. Dit zou er eigenlijk toe moeten
leiden, dat wij zouden schrijven, dat Oranje met dit gelijke spel meer dan
tevreden zou moeten zijn. Toch is dit niet het geval. Het feit, dat ons natio
nale elftal gedurende het grootste gedeelte van de wedstrijd in de meerder
heid is geweest zonder dit in doelpunten uit te drukken, wijst erop, dat er
dan toch iets gehaperd moet hebben. En dit was zeker het geval. De oor
zaak, dat Oranje deze wedstrijd niet gewonnen heeft, moet geheel op
rekening van de binnenspelers in de voorhoede worden geschoven.
Inderdaad, de veelbelovende bin.
nenspelers van Willem II, de Bruy-
ckere en Brooymans, hebben niet
aan de verwachtingen beantwoord,
die er in hen gesteld werden. We mo
gen gerust zeggen, dat zij als aan*
vallers, als mede-opbouwers van de
aanval zeker gefaald hebben, 't Is
waar, zij waren niet gewend aan het
speltype van midvoor Bram Appel,
maar omgekeerd was deze ook niet
aam hun spel gewend, doch deson
danks heeft hij er zich moedig door
heen geslagen en ondanks het gemis
van twee binnenspelers van formaat,
heeft de Fortuna-man, zij het dan
met eigen speltype, zich van begin
tot einde een voortdurend gevaar
voor de Belgische defensie getoond
en wat meer zegt: ook gezorgd, dat
er tenminste een gelijkspel uit deze
wedstrijd kwam.
Bram Appel was de stormram, die
vooral gesteund door debutant Bos-
selaar als rechtsbuiten en Clavan als
linksbuiten, van begin tot einde ge
zwoegd heeft, dat het een lust was en
daarom was het zo teleurstellend, dat
zij zo weinig steun van de beide bin
nenspelers hebben gehad. Het is mo
gelijk, dat zij met hun eigen midvoor,
de Willem Il-er Jan van Roessel meer
hadden bereikt, doch van goede in
ternationals mag men toch zeker ver
wachten, dat zij zich beter zouden
aanpassen. Tenslotte weten zij tóch
waar het om gaat, wat hun taak is
als binnenspelers, maar wat zij ver
toonden werkte meermalen eerder
remmend op de aanval en zo was het
geen wonder, dat de hechte Belgische
defensie wel raad wist met het aar
zelend en onvoldoende optreden de
zer spelers.
Wanneer men een vergelijking
maakt van de kracht van twee elf
tallen, dan ziet men gaarne naar de
corner verhouding, die altijd een aar
dig beeld geeft van de verhouding in
het veld. Welnu, voor de rust was de
cornerverhouding 42 voor Oranje,
na de rust 60. Dat betekent het ge
hele verloop van de wedstrijd en hoe
wel we mogen zeggen, dat de Belgen
nog steeds technisch 'n tikje sterker
zijn geweest, valt toch ook niet te
ontkennen, dat doelman Gernaey er
tenslotte voor gezorgd heeft dat de
Rode Duivels niet de derde nederlaag
in successie te incasseren hebben ge
kregen, want vooral in de tweede
helft en speciaal tegen het einde heeft
de Belgische doelman enige zeker
schijnende doelpunten weten te voor
komen door zijn doortastend en fan
tastisch optreden.
Geen duel Coppensvan der
Hart.
De verwachting, dat het in deze
wedstrijd weer eens tot een fel duel
zou komen tussen onze stopperspil
Van der Hart en de lastige midvoor
der Belgen, Rik Coppens, is ditmaal
niet uitgekomen. In de eerste helft
ontweek de Belg door zijn zwerven
de Oranjespil heel veel en het is
misschien daarom dat Van der Hart
niet zijn gewone spel ontplooide, on
zeker was bij zijn ingrijpen en
wat wellicht van grotere invloed was
onzuiver in zijn plaatsen. Daardoor
ook kwam de kracht van het Oranje-
Deze foto toont de situatie tijdens
het maken van het eerste Nederland
se doelpunt. V.l.n.r. zien we Mees,
Bosselaar (7), boven hem Brooy
mans, verder de Bruijckere, Carré
(5), Appel, de maker van het doel
punt; de Belgiche doelman Gernaye,
en Dries. De bal zit hoog in de tou
wen juist onder de lat
nen en dat is geweest ten aanzien van
de keuze van de scheidsrechter.
Want Nederland wilde gaarne een
Engelse scheidsrechter voor de ont-
ontmoeting zien aangewezen, maar de
Belgische voetbalbond verwierp dit
verzoek, omdat een Belgische scheids
rechter kennelijk nooit eens een kans
i krijgt ook eens een belangrijke wed-
strijd over 't Kanaal te mogen leiden.
Zo is men aan de heer Bernardi ge-
komen, die tegenover de zeer bijzon-
J dere sfeer,kenmerkend voor Holland
België, volkomen vreemd stond. Zélf
moet hij dat ook gevoeld hebben, want
menigmaal klonk het vaak onhoor
bare fluitsignaal pas, nadat een of
meer spelers voor een overtreding
hadden geappelleerd.
DE NEDERLANDSE SPELERS.
Het is kennelijk de bedoeling ge
weest om Bram Appel als stormram
te gebruiken want dat was de reden
waarom de keuze-commissie de voor
keur heeft gegeven aan de Fortuna-
man boven Jan van Roessel, wiens
spel als „week" werd gekwalificeerd.
Met die tactische keuze heeft de com
missie ongetwijfeld succes gehad.
Want Appel was een voortdurend ge
vaar voor de Belgische defensie,
waarin de geroutineerde Carré het
moeilijk had tegen de stevige Neder
landse middenvoor, die niet voor lijf
aan lijf werk terugdeinsde. Met twee
keurige doelpunten vierde hij na ze
ven jaar zijn terugkeer in het Ne
derlands elftal op verdienstelijke wij-
ze. Maar Jan Brooymans, een on
vermoeide zwoeger, had zijn slag
vaardigheid thuis gelaten en in de
tweede helft wist hij menigmaal met
de bal geen raad. Hij faalde op de
ogenblikken, dat Appel gaten in de
Belgische verdediging had geslagen
en juist daarom kan men het debuut
van de Willem Il-speler niet geslaagd
de helft niet in meerdere doelpunten
werd uitgedrukt.
Aan het uithoudingsvermogen van
de Nederlandse spelers heeft het ze
ker niet gelegen, dat Oranje tenslotte
met een gelijk spel tevreden moest
zijn, want tot het einde toe werd
fris en vlot gespeeld, ondanks het
falen van de binnenspelers. Nog
slechts zelden hebben we het Neder
lands elftal tot het einde toe zo krach-
tig zien volhouden. Dat wijst erop,
dat de lichaamsvaardigheid zeker veel
beter is geworden.
Geladen in het veld.
De heer Hoolboom, voorzitter van
de Keuze-Commissie en bondscoach
Max Merkel hadden er des morgens,
tijdens een intiem halfuurtje in Den
Haag, voor gezorgd, dat de Oranje
hemden geladen in het veld kwamen;
dat zij met nimmer verminderende
verbetenheid zich in de strijd wierpen.
En aangezien de Rode Duivels hoe
kon het anders verwacht worden in
deze derby? zich met dezelfde do
sis geestdrift weerden, viel er in en
rond het veld weer die ouderwetse
nerveuse sfeer waar te nemen, welke
zich soms uitte in een te hard ge
vecht om de bal, zonder dat echter
een ogenblik de sportiviteit uit het
oog werd verloren. Slechts één man
kon dit verbeten gevecht niet op prijs
stellen: scheidsrechter Bernardi, een
Italiaanse referee, die in zijn taak
werd bijgestaan door twee landgeno
ten als grensrechters. De heer Ber
nardi voelde de sfeer van deze ont
moeting, een strijd tussen twee aloude
tegenstanders, niet aan en floot de
wedstrijd voor een belangrijk deel
stuk, zonder en daar wensen wij
de nadruk op te leggen ook maar
één seconde een van de beide ploegen
elftal minder sterk uit. Voeg daórbij te bevoordelen,
het minder sterke spel van beide De derby is in een gelijk spel ge-
backs vooral Wiersma schijnt op eindigd, waarmede de Belgen imis-
zijn retour te zijn dan kan men schien iets meer hebben gekregen,
begrijpen hoe het komt, dat de veld- dan hun toekwam. Maar in één op-
meerderheid van Oranje in de twee-'zicht heeft België de match gewon-
noemen. De Bruyckere heeft welis
waar bewezen, dat hij anderhalf uur
kan voetballen, maar hij was niet in
staat eenheid in de aanval te brengen,
hij was geen motor, noch een verbin
dingsman en bovendien kwam er
geen behoorlijk schot van zijn voet. De
ijverige Tinus Bosselaar, de jongste
van het elftal, debutant evenals
Brooymans, heeft uitstekend vol
daan. Hij was niet alleen ijverig,
maar bovendien zeer snel. Hij nam
ook als de bal op de andere helft
was, aan het spel deel, zijn voorzetten
stichtten veel verwarring in de gele
deren van de Rode Duivels. Ook over
Clavan kan men ongetwijfeld tevre
den zijn, gezien de weinige steun,
welke hij van Brooymans ondervond.
De middenlinie telde geen uitblin
ker. Zonder Uitzondering heeft het
drietal Schaap, v. d. Hart en Klaas-
sens goed voldaan. Met onverminder-
der energie en ijver werd getracht
het vaak geraffineerde samenspel
van de Belgische aanvallers te bre
ken. Op ditzelfde niveau stonden
Wiersma en Kuys, zonder dat hun
spel tot grote hoogte steeg. Doelman
De Munck heeft weinig moeilijk werk
gekregen; het tweede doelpunt had
hij kunnen voorkomen als hij de
vrije trap van Or lans beter beoor
deeld had. Nu deed hij een poging
om de voorzet te onderscheppen,
maar hij „timede" verkeerd.
De Belgen.
Van de Belgische spelers was doel
man Gernaey ongetwijfeld de beste.
Hij is zeker niet van mindere klasse
dan de „oude" Meert, die in zo menig
Holland-België-duel van zich heeft
doen spreken. Wanneer Gernaey
Zondag in minder goede vorm ware
geweest, zou de uitslag er voor onze
zuiderburen waarschijnlijk heel wat
ongunstiger hebben uitgezien.
De verdediging heeft uitstekend
werk geleverd. Behalve Carré had
ook de klasse-speler Van Brandt de
handen vol. Hij had kennelijk niet op
een zo gevaarlijk tegenstander als de
jeugdige Bosselaar was, gerekend.
Zijn college Dries, bleek, met 't oog
op Clavan, beter ingelicht. Hij kende
de kwaliteiten van zijn opponent en
heeft daar op verdienstelijke wijze
tegenmaatregelen voor getroffen,
zonder nochtans uit te blinken.
Van de kanthalfs won de kleine
36 Toegangsbewijzen
voor Ned.-Belgie
Op de vergadering van de be
langenvereniging van 2e, 3e en
4e klassers afdeling West II is
tijdens de rondvraag onder meel
de distributie van toegangsbe
wijzen voor interlandwedstrijden
via het Rode Kruis ter sprake
gekomen. Uit de vergadering
werd namelijk melding gemaakt
van een geval, waarbij iemand
voor de wedstrijd Nederland
België vijf aanvragen aan het
Rode Kruis inzond en daarop
vier kaarten ontving. Een an
der zou op vijfenveertig aan
vragen zelfs zesendertig kaarten
hebben gekregen. Afgezien van
deze onbillijkheid was het ergste
nog, dat de ontvangen toegangs
bewijzen bijna zonder uitzonde
ring via de zwarte handel zou
den zijn doorverkocht.
Het bestuur zegde toe een na
der onderzoek te zullen instellen
en indien het juist bleek, dat
dergelijke slechte verdelingen
inderdaad konden voorkomen,
maatregelen te zullen bevorde
ren, welke het onmogelijk ma
ken, dat een en dezelfde aanvra
ger in de toekomst meer dan een
of hoogstens twee kaarten ont
vangt, zelfs al zou het lot hem
een groter kwantum toewijzen.
De gedachte van het KNVB-
bestuur zal oorspronkelijk wel
deze richting zijn uitgegaan.
Huysmans het van de Antwerpenaar
Mees. Onwillekeurig is men vaak ge
neigd een verdienstelijke speler, die
klein van gestalte is, lof toe te
zwaaien. Maar wat Huysmans, zowel
aanvallend als verdedigend presteer
de, getuigde van groot vakmanschap.
In de Belgische voorhoede waren
de buitenspelers Jacquemyns en Or-
lans het meest waardevol, waarbij de
eerste zich op ondubbelzinnige wijze
de productiefste heeft getoond. Van
aanzienlijk minder gehalte waren de
binnenspelers (evenals in het Neder
lands elftal de zwakkere schakels
in de ploeg). Van beider spel slaan
wij dat van Reyniers intussen hoger
aan dan van zijn college Mathonet.
Ned. België-jeugd 1-4
Oranjejeugd stelde danig teleur
Pierre Smeijers, de zeventienjarige middenvoor van de Belgisch-Lim
burgse overgangsklasser Winterslag, is bij verrassing de „ster" ge
worden van de wedstrijd NederlandBelgië jeugd (tot 20 jaar). Pierre
werd nl. op het laatste ogenblik opgeroepen, omdat de gerenommeerde Van
der Eist ziek geworden was. Pierre Smeijers bleek behalve als middenvoor,
ook op de vleugel productief. In de eerste de beste minuut van het jeugd-
duel joeg hij de bal reeds onhoudbaar langs keeper Van Dijk (Sparta) en
hij kwam even verbluffend met een tweede verrassing, nog voor er na de
rust 60 seconden verstreken waren! Ook verder had de technisch zeer
vaardige en razendsnelle Smeijers een belangrijk aandeel in de ruime en
volkomen verdiende Belgische 4—1 zege. Het zal hem des te meer plezier
hebben gedaan, dat de spelers van het Belgische A-elftal zich onder de
ongeveer 6000 toeschouwers bevonden.
Met het oog op de Nederlandse
voetbaltoekomst waren de prestaties
van de Oranje-broeken niet bijzon
der opbeurend. Er werd op een door
de regen glad en „zwaar" gewofden
veld gespeeld. En dat bracht in het
begin de tekortkomingen in de Ne
derlandse ploeg op schrijnend duide
lijke wijze tot uiting. Door betere
lichaamsbeheersing en techniek
speelden de jonge „Rode Duivels" de
bal veel gemakkelijker en vlotten
hun combinaties met goed gerichte
passes langs de grond veel beter dan
in het Nederlandse team, dat na de
ontnuchterende openingstreffer van
Smeijers slechts langzaam op toereir
kwam. Het binnentrio Van Elderen-
Rutten-Moulijn werd nadien toch
nog een waardevol deel van de
ploeg. Maar toen middenvoor Rutten
(Roda Sport) na de rust niet terug
keerde, bleek die waarde sterk ge
daald en was de kracht van de
Zo werd het 21 voor België. V.l.n.r.:
Kuys, De Munck, Reyniers, achter
deze v. d. Hart, verder Jacquemijns
die de goal uit een kopbal maakte,
en Coppens.
Oranje-aanval gebroken. Invaller
Kok (Amsterdam, ex-BFC) van huis
uit linksbuiten, bracht er als aan
valsleider weinig of niets van terecht.
Het te elfder ure verwisselen van
plaats met Moulijn (Feyn.) leverde
geen resultaat meer op. De ploeg
was toen al te veel gedemoraliseerd
door een hopeloos uitziende achter
stand, waartoe behalve Smeijers de
Belgische rechtsbinnen Gybels en de
sterk stuwende linkshalf Devos
extra hadden bijgedragen.
De Nederlandse verdediging met
DOS-stopper Kraay als voornaamste
pijler, had trouwens moeite de score
tot 1—4 beperkt te houden.
Wervelwind.
Bij de allereerste aanval van de
Belgen, die resulteerde in 'n scherpe
voorzet van linksbuiten Jurion, snel
de rechtsbuiten Smeijers als een
wervelwind door de ontwrichte Ne
derlandse defensie en versloeg Van
Dijk met een flitsende kopbal (01).
De Nederlandse jongens wisten zich
vooralsnog moeizaam te ontworste
len aan de greep van de tegenpartij
en middenvoor Rutten antwoordde in
Met een schot uit zeer moeilijke posi
tie zijn tweede! bracht Bram
Appel de stand op 22, hetgeen te
vens de eindstand van deze zeer le
vendige wedstrijd werd. Appel, ver
doorgelopen na zijn treffer,- doelman
Gernaye, Dries, Carré, Mees, Van
Brandt en de verdienstelijke Neder
landse debutant, Tinus Bosselaar.
de 28ste minuut met een opmerkelijk
fraaie goal uit een kopbal, na een
voorzet van Van Elderen. Het was
11, een iets geflatteerde stand mis
schien, gezien het vertoonde spel,
maar bijzonder inspirerend voor de
blij verraste gastheren. Hun geest
drift, die iets van de echte Holland
België-sfeer verwekte, leidde echter
niet tot succes.
Kort voor de rust geraakte het
Belgische doel nog eens in gevaar
door een pass van de overigens wel
teleurstellende rechtsbuiten Van der
Heyden. Middenvoor Rutten kwam
bij zijn scoringspoging helaas in bot
sing met de paal en moest naar het
ziekenhuis worden gebracht. Hij
heeft vermoedelijk een sleutelbeen
gebroken.
Zijn uitvallen en de vervanging
door Kok verzwakte de stootkracht
van de Oranje-voorhoede aanmerke
lijk. In de achterhoede had Nachte
gaal (DOS) de plaats ingenomen van
rechtsachter v. d. Veen (Leeuwar
den), hetgeen wel een kleine, maar
toch geen afdoende verbetering
bleek te zijn. Dat Smeijers meteen
al weer een rake schuiver kon lossen,
was voornamelijk aan verdedigings-
fouten te wijten (12).
Keeper Van Dijk mocht dan mis
schien bij dit schot niet helemaal vrij
uit zijn gegaan, men kon hem moei
lijk verantwoordelijk stellen voor de
nog volgende treffers van de Rode
Duivels, die na de vervanging van
Verhulst door Grimberieux (Tilleur)
welke een omzetting in hun elftal te
weeg bracht, een nog grotere veld-
meerderheid veroverden. Rechtsbin
nen Gybels bracht na een kwartier
de stand op 13 en middenvoor
Verachterd maakte in de 29e minuut
het laatste Belgische doelpunt (1—4).
Moulijn en Van Elderen lieten zich
door onnauwkeurig richten kansen
voor het Nederlands jeugdelftal ont
glippen.
