UITJES op sap Wereldrecord monowielen DE LEIDSE COURANT „Prachtig, mijnheer! Dit costuum maakt U veel groter SamJe bril!" cAtr* u. ..,a „Nooit zal ik vergeten, Harry, dat je „hoera" riep, toen de tenor in de orkestbak viel". «Heb jij ook het ideedat ze gehoord heeft, wat we van haar zeiden?" Dacht ik het niet, je armen zijn tekort!" Er bestaan al heel wat vreemde records op de wereld; toch worden ze op een of andere dag: wel verbeterd dat hangt weer van de concurrentie af. De jonge Franse amateur acrobaat, die op deze foto is afgebeeld en die van plan is óók een record te vestigen, behoeft niet zo benauwd te zijn, dat het door hem moei zaam verworven duurrecord „monowielen" spoedig verbeterd zal zijn of mis schien dan door hemzelf. Hij wil op het vreemde apparaat klauteren, om er zo lang lang mogelijk op te blijven. Hoewel het hier niet om snelheid gaat, is hij tóch wel trots op de prestatie om een afstand van 70 km. in 2y2 uur af te leggen iets, dat hem tijdens zijn training lukte. W&uBSÉËIBBÈËË* „Kom binnen Alice, maar bereid je voor op een versch. ikl: „Mijne Herenen tenslotte nog dit. In het rapport, dat U kreeg toege zonden was sprake van een winst van twee millioen. Dit moet zijn een verlies van twee millioen!" „Nou eens even kijken. Eerst breng ik Pietje naar de bioscoop, dan telefo neer ik Jeannette, Vic en Margaretha, haal de kruidenierswaren op, ga naar de slager en de bakker, haal Pietje uit de bioscoop en breng hem naar de tandartsen dan kom ik jou hier ophalen". Grapjas. Een Amerikaanse geleerde was be zig een grote telescoop te bouwen en op de dag, dat dit apparaat in ge bruik zou worden genomen, was de hele pers op de been. Met grote ogen bekeken de journalisten het nieuwe apparaat. Op een gegeven ogenblik kwam de professor binnen. Hij deed erg geheimzinnig. Heel voorzichtig trok hij zijn schoenen uit en keek toen door de lens. „Mijne heren", merkte hij op, „wij krijgen regen!" „Hoe ziet U dat nou?", vroeg een van de journalisten. „Ik zie het niet", antwoordde de professor, „maar mijn likdoorns ste ken". Prima middel. Kunt U 's avonds de slaap niet vatten? Geen pillen of poeder slik ken! 'n Duits blad publiceerde kort geleden de goedkoopste oplossing van dit probleem. Men behoeft al leen zijn haar enkele minuten te borstelen met een stevige, harde borstel. Het resultaat moet verbluf fend zijn. Als het borstelen niet helpt, kan men misschien met de borstel op de muur kloppen totdat de buren de ra dio hebben afgezet. Groot gevecht. 'n Man rende zenuwachtig een ca fé binnen. „Geef me een borrel", schreeuwde hij. „Vlug! Want het wordt een verschrikkelijk gevecht!" Daarna holde hij naar de telefoon en smeekte een dokter: „Kom vlug! Het wordt een vreselijk gevecht!" Van de telefoon ging hij weer naar de tapkast. „Gauw een dubbele", riep hij tegen de kastelein. „Ik sta te trillen op mijn benen. Het wordt een krankzinnig gevecht!" „Maar met wie dan?", vroeg de kastelein. „Met jouw", antwoordde de man. „Ik heb geen geld bij me om te be talen!" Vol en leeg. Een Amerikaans tijdschrift schreef laatst een prijsvraag uit. Deelnemers behoefden niets anders te doen dan neer te schrijven, wat volgens hen het moeilijkste probleem van een dictator is. „Zijn grootste phobleem is", schreef de prijswinnaar, „de magen gevuld te houden en de hoofden leeg". Kan niet. De Times staat bekend als een def tige krant. Onlangs las iemand er zijn doodsbericht in. Hij belde ogen blikkelijk de redactie op en deelde mede, dat hij niet dood was. „Ik ben springlevend", zei hij, „en ik eis een rectificatie". „Als er in de krant staat, dat U dood bent, dan bent U dood", ant woordde de redacteur. „Wij maken geen vergissingen. Maar als ik U er mee van dienst kan zijn, dan wil ik uw naam met genoegen in de bur gerlijke stand plaatsen onder rubriek „geboren". Heldendom. Heer (telefonerend) „Dus de tand arts is thuis?" „Jawel, mijnheer". „En is 't druk in de wachtkamer?" „Er is niemand, mijnheer!" „Dus ik kan direct geholpen wor den?" „Ja zeker, mijnheer". „Prachtig, dan kom ik een volgen de keer wel". Beledigd. Meisje: „Oh, wat hebt u mooie tanden! Die kunnen onmogelijk van U zelf zijn!" -Oud baasje: „Oh nee? Dan zal ik je de kwitantie even laten zien!" Tacticus. „Zou mijn zaak niet uitgesteld kunnen worden tot over enkele da gen, edelachtbare?" Rechter: „En om welke reden?" „U kijkt zo nijdig vandaag!" ,De loodgieter vraagt, wanneer 't het beste uitkomt. Donderdag a*. 's morgens of 's middags?" Wilt U dit heel even tekenen?" „Jansen, begrijp me goed. om je ieder jaar een keer Ik vind je een beste kerel, maar ik heb 't te druk, te ontvangen om over 'n loonsverhoging te praten".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1955 | | pagina 13