Rijksweg 4A
jjSPROOKJES?
Een belangrijke beslissing over
waterhuishouding van de Noordzijdepolder
2P (51)
jfêlS-<9
WOENSDAG 28 SEPTEMBER 1955
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 3
WERKZAAMHEDEN AAN ONZE WEGEN IN 1956
De wegen zijn de basis waarop Ne
derland drijft en ook in het volgend
jaar zal er weer aan ons wegennet
worden gewerkt. Door geheel Neder
land zullen werkzaamheden worden
uitgevoerd die bedragen van mil-
lioenen guldens zullen vragen. Onze
kaart geeft een duidelijk overzicht
van deze werkzaamheden naar de
aard van het werk. Aan tal van de in
deze kaart genoemde projecten wordt
al jaren gewerkt en als „oudste"
werk vinden wij de aanleg van rijks
weg 4a, de nieuwe verbinding van
Amsterdam met Rotterdam. Met deze
weg is men reeds in 1937 begonnen
en het volgend jaar' werkt men ook
weer aan deze verbinding in het deel
YpenburgHaarlemmermeer. Van
de wegenaanleg is deze rijksweg 4a
ook de kostbaarste want totaal om
vatten de kosten voor de aanleg ca.
55 millioen gulden. Van deze 55 mil-
lioen zal men er volgend jaar 11 mil
lioen uitgeven. Ongeveer 22 millioen
zijn er reeds in deze weg gestoken
die over vier jaar gereed zal zijn en
een belangrijke verbinding in Neder
land zal worden.
Het project dat het meeste geld
vraagt van alle werkzaamheden is de
bekende tunnel in Velsen, want to
taal zijn de kosten hiervoor liefst-
123 millioen waarvan men dan het
volgend jaar 31 millioen gulden zal
uitgeven. In 1957 zal deze tunnel ge
reed zijn.
Het wei-k dat het verste in de toe
komst grijpt is een rijksweg in het
zuiden van ons land. Het weggedeel
te MaastrichtHoltum zal pas in
1965 gereed zijn. Tot de werkzaamhe
den waarvoor men het volgend jaar
de eerste spade in de grond gaat ste
ken behoren tien projecten. Van deze
is de verbetering van rijksweg no. 4,
gedeelte Den HaagOegstgeest, wel
de kostbaarste want dit werk dat in
1960 gereed zal zijn vraagt totaal 18
millioen gulden waarvan dan weer
volgend jaar het eerste millioen een
besteding zal vinden. Ook de verbe
tering van de verbinding Rotterdam -
Vlaardingen is een dure beginneling
want totaal bedragen deze kosten 16
millioen gulden. Deze millioenen zal
men echter over een aantal jaren
verdelen want in 1961 zal men met
deze werkzaamheden gereed zijn.
Naast deze belangrijke punten staan
er nog verschillende wegverbeterin-
gen op het program, o a. Coevorden-
Dalen en de aanleg van een rijksweg
door het Drostambt Tudderen.
SCALA-ORKEST IN AMSTERDAM
II
Maandag 3 October a.s. getfft het
Scala-orkest uit Milaan o.l.v. Guido
Cantelli één enkel concert in de grote
zaal van het concertgebouw te Am
sterdam.
Het Scala-orkest wordt beschouwd
als een der stevigste fundamenten
waarop het prestige van de Scala te
Milaan berust.
Vooral Toscanini beijverde zich het
orkest tot bloei te brengen en maak
te o. m. in de herfst van 1920 t/ 1921
een langdurige propaganda-tournee
met het orkest, eerst door geheel
Italië en vervolgens door 41 steden
der U.S.A. en Canada.
IIIOIIOIIOIIOIIOIIOIIOIIOII
0
Wijziging van de
Armenwet
In de vergadering der Eerste Ka
mer is gistermiddag aangenomen het
wetsontwerp tot wijziging van de
Armenwet. Het wetsontwerp beoogt
in afwachting van een eventuele
totstandkoming v^n een nieuwe Ar
menwet en van uitbreidingen op het
gebied van de sociale verzekering
een betere regeling te geven voor de
betaling van de kosten en verpleging
en verzorging, indien en voorzover
deze kosten niet op andere wijze
zijn gedekt.
Volgens het ontwerp zal ten aan
zien van armen voor alle vormen van
verpleging en verzorging, zowel van
lichamelijke zieken, lichamelijke
hulpbehoevenden als krankzinni
gen, zonder meer als domicilie van
onderstand worden aangewezen de
gemeente, waar de verpleegden of
verzorgden thuis behoren.
In het ontwerp is een regeling ge
schapen ten aanzien van de ge
meente, die getroffen zou worden
uitsluitend doordat de patiënt ook in
die gemeente op eigen kosten of
voor rekening van een derde reeds
in een inrichting was opgenomen,
hoewel afkomstig uit een andere ge
meente. Omdat gebleken is, dat een
afdoende regeling niet is te berei
ken, indien een sluitstuk ontbreekt
voor de zogenaamde opoplosbare ge
vallen (b.v. zwervers) zal hiervoor
het Rijk voortaan optreden.
Wanneer de nieuwe regeling tot
stand komt dan zullen alle subsidie
regelingen, voorzover zij verpleging
of verzorging van de gevallen be
treffen, die hoe onbillijk ook
zijn gelegd op de gemeente van toe
vallig verblijf, voor de toekomst" kun
nen vervallen. Dit zal enige compen
satie kunnen geven voor de nieuwe
lasten, die de nieuwe werkelijk on
oplosbare gevallen voortaan voor
's Rijks schatkist zullen geven.
Bij Gorinchem gaat men het vol
gend jaar een brug over de Merwede
bouwen die in 1960 gereed zal zijn en
waarmede een bedrag van 17 mil
lioen gemoeid is. Naast de werken
die in 1956 een eerste begin vinden
zijn er ook enkele projecten die vol
gend jaar geheel gereed komen-
Hiervan noemen wij de brug over de
Rijn bij Rhenen, de herbouw van de
brug over de Maas te Venlo, die 4,5
millioen gulden vroeg, de rijwielpa
den langs de Zuiderzeestraatweg en
een viaduct te Sittard. Totaal zullen
er volgend jaar 8 projecten, of delen
van projecten, geheel gereed komen.
Het goedkoopste wei-k waar men
volgend jaar aan bezig zal zijn is een
wegverbetering in de gemeente Ha
ren die totaal 0,3 millioen zal kosten
en in één jaar gereed zal zijn. Van
alle projecten zal men volgend jaar
het minste geld uitgeven aan het
viaduct in Sittard n.l. 0,1 millioen.
Maar dit is dan ook het laatste deel
van de totaal 0,35 millioen die dit
viaduct heeft gekost.
Indien de werkzaaheden aan Rijks
weg no. 4 a over het gedeelte van
Ypenburg tot enige kilometers ten
Noorden van de Leidse Rijn naar
wens verlopen, kan dat gedeelte in
1957 in gebruik genomen worden.
De provincie Zuid-Holland hoopt
dan gereed te hebben een verbinding
van het Noordelijke einde van dit
weggedeelte met de provinciale weg
LeidenRijpweteringHaarlemmer
meer, zodat tijdens de werkzaamhe
den aan het noordelijke gedeelte van
Rijksweg 4 a het verkeer reeds van
het zuidelijke gedeelte gebruik kan
maken en het verkeer tussen Ypen
burg en de Haarlemmermeer de door
gang door Den Haag kan vermijden.
E55-prijs naar Engeland
Er gaat 13 liter water verloren,
wanneer men door onachtzaamheid
gedurende vijf minuten een emmer
water laat overlopen. Dit was de
oplossing van een prijsvraag, die de
gemeentelijke drinkwaterleiding te
Rotterdam op de E 55 had uitge
schreven. De bedoeling was de aan
dacht te vestigen op het vaak zo
nodeloos verloren gaan van water.
Met het aanschouwelijk voorstellen
op de stand van de E 55 werd echter
1400 kubieke meter water verspild.
maar, de kosten gaan voor de baat,
zo meende de directie van het drink
water leidingbedrijf, waar vanmiddag
de oplossing van de prijsvraag werd
bekend gemaakt.
De organisator van de E 55, Jac.
Kleiboer, trok uit de bak met de 819
goede oplossingen er waren 250.000
inzendingen in totaal binnengeko
men de kaart, die de winnaar van
de eerste prijs, ƒ500, moest vermel
den. Het bleek mrs M. F. Turnur,
18 Dogsthorpe, Petersborough in En
geland te zijn. Op de tweede kaart,
die de heer Kleiboer trok, bleek de
naam te staan van de heer G. van
der Werff, Petrus Camiperssingel 173
in Groningen. Hij krijgt de tweede
prijs, 250.
Een 30-jarige losarbeider uit Meers-
sen was na het bedrijven van dief
stallen in Nederland naar België ge
vlucht. Hij had zich ook hier schuldig
gemaakt aan enkele diefstallen en
was daarvoor tot een zware straf ver
oordeeld. Een flink deel van die straf
was hem kwijtgescholden, maar toen
hij in Nederland terugkwam, werd hij
gepakt voor de misdrijven in Grons-
veld en Maastricht. De eis was één
jaar voor het stelen van de koe en
een fiets.
BROMFIETSER VERONGELUKT
De 64-jarige H. Slaper te Stads
kanaal is gisteravond door een auto
bus overreden. Het slachtoffer, dat
op een bromfiets reed, is bij aankomst
in het Academisch Ziekenhuis te Gro
ningen overleden.
S. wilde, komende van een brug,
de weg oversteken, waarbij Hij vol
gens de politie geen voorrang ver
leende aan het verkeer op deze weg.
n Eensheel lang geleden
y om precies te zijn tien-en-een-
n half jaar was een korst brood
r in Nederland zijn gewicht in
0"~ goud waard. Een sneed je brood
was een bezit, waarover men als
0"" een vrek moest waken en de
grote wensdroom van iedere
Z rechtgeaarde Nederlander was:
U nog eens de dag te beleven, dat
jr hij zomaar het mes in een heel
U brood zou kunnen zetten en daar-
van net zoveel zou mogen eten,
0 als hij zelf wilde.
p Eensnog niet zo erg lang
y geleden om precies te zijn in
r de eerste week van deze maand
U September sloot een Arnhem-
jr se ingenieur zijn statistiek af en
0 kwam tot de ontdekking, dat de
bevolking van de Gelderse hoofd-
0 stad per jaar ongeveer 3 kilo-
gram brood weggooit in vuilnis-
0 bakken en in schillen-emmers.
Daar een heel brood 800 gram
0 weegt, betekent dit, dat iedere
Arnhemmer ongeveer 4 broden
Q per jaar weggooit.
De schillenboeren in Arnhem
0 werklozen, die door de ge-
meente voor deze inzameling
y aangewezen worden verdie-
r nen er tussen de 3 en 5 duizend
y gulden per jaar mee, ongerekend
de hoeveelheden, die zij „clan-
0 destien" aan veeboeren verko-
pen, omdat dezen er meer voor
0 geven dan de officiële inzame-
lingsinstantie.
0 Beide verhaaltjes hebben dit
met sprookjes gemeen, dat zij
onnatuurlijk schijnen, maar ook
nu weer blijkt, dat de felste fan-
0 tasie niet opgewassen is tegen de
tragische werkelijkheid.
Z3IIOIIC3IIOIIOIIOIIOIIOIK
Wat l®rers schrijven
DE ONTGROENING.
Zondag 25 Sept. '55.
Geachte Redactie,
Met een waar genoegen las ik uw
artikel over de ontgroening. Ik ben
er zeker van, dat ik schrijf namens
veel andere weldenkende oudere en
jongere Nederlanders, wanneer ik u
voor dit schrijven langs deze weg
hartelijk bedank. De ontgroening-
zelf is werkelijk niet zo grijs!
Waarom toch willen zoveel Ne
derlanders, die ontgroening afschaf
fen? Weten zij dan niet, dat de ont
groening in het grijze verleden reeds
meerdere malen afgeschaft is ge
weest, doch ook weer steeds en vast
besloten, als een Zeeuwse Leeuw, de
kop boven water heeft gestoken en
steeds weer een stukje verder, dan
tevoren het geval was. Hebben zij
dan nog nooit gehoord: „Actie is re
actie" en „L'histoire se répète".
Geachte redactie, ik hoop, dat u
minstens de hier volgende gedachten
zult publiceren.
Is iets, dat 2000 jaar bestaat, niet
méér dan een verzinsel van onze
studenten. Is iets, dat reeds vele ma
len bij wet en strenge tegenmaatre
gelen verboden werd, doch steeds
weer in onze samenleving is terug
gekeerd, niet een traditie, die in het
leven moet worden gehouden. Ik hoor
lezers zeggen, dat „kwaad" zich ook
niet laat uitroeien en dat de ontgroe
ning dit ook wel eens kon zijn, maar
dan wijs ik u toch op een rede, ge
steld in gloedvolle bewoordingen, die
Luther eens uitsprak bij gelegenheid
van zo'n ontgroening en dan wijs ik
nog verder terug, naar de Grieken
en Romeinen; in litteratuur uit deze
tijd lees ik n.l., dat de heilige Basi-
lius, niet aan de ontgroening be
hoefde deel te nemen, vanwege zijn
grote deugden!
Edoch, zoals bij alles in het leven,
doen zich ook bij de ontgroening
excessen voor, maar is daardoor de
ontgroening-zelf slecht? Ik zeg en
herhaal: Neen!
U weet, dat over de ontgroening
zeer veel te schrijven is en ik weet,
dat ik er zeer veel over schrijven zou
kunnen, vooral wanneer men alles
wil verklaren, het doel ervan wil
duidelijk maken en het nut ervan
wil bewijzen. Daar biedt deze ru
briek echter geen plaats voor.
Vanaf deze plaats kan ik alleen
maar trachten, de lezers te doen in
zien, dat zij er met afschaffen niet
komen. Neen, wat hun te doen staat
is, de studenten aan te sporen de
ontgroening in betere banen te lei
den en er zichzelf begrip voor te le
ren bijbrengen, zodat ze, wanneer de
ontgroening weer eens beschaafd en
goed is, er hun medewerking aan
kunnen geven en hun kinderen zo'n
ontgroening rustig kunnen laten on
dergaan.
Ze moeten bijvoorbeeld -le
ren inzien, dat de beste methode om
iemand snel te leren kennen, js'om
hem (in het openbaar) „gekke" din
gen te laten doen en te zien hoe-die
iemand hierop spontaan reageert.
Immers welke, ogenschijnlijk, absur
de onderdelen bevatten onze moder
ne psychotechnische testen piet!
Wanneer ze dit bijvoorbeeld r^eds
inzien, dan kunnen ze voor vele din
gen een gulle lach over hebben, i.p.v.
er zich over te ergeren.
En dacht u, geachte redactie, dat
onze studenten, die later in de maat
schappij de leidende functies moe
ten innemen, met de medewerking
van alle lezers, niet in staat zouden
zijn, de ontgroening in betere banen
te leiden.
Ik word bang voor de toekomst,
wanneer hierop' „neen" moet wor
den geantwoord!
Met u voor de plaatsruimte te be
danken, en een en ander bij de le
zers ter overweging aan te bevelen,
verblijf ik met de meeste hoogach
ting.
L. G. J. DEIMANN.
Over de visserij op de Langeraar-
se plassen zijn moeilijkheden gere
zen. Deze betreffen zowel de be-
roepsbinnen vissers als de sportvisse-
rij. Mede door wijziging van de Vis-
serijwet moest verandering gebracht
worden in het tot dusverre gevolgde
systeem van het verlenen van de no
dige visvergunningen. De Kamer
voor de Binnenvisserij had bezwaar
gemaakt tegen het afgeven van ver
gunningen voor het vissen met een
of meer hengels en met de peur in
wateren van de Langeraarse plassen
door beroepsvissers. Dit bezwaar
was hoofdzakelijk gegrond op de om
standigheid, dat het water van de
beroepsvissers zonder zichtbare af
scheiding overgaat in de overige
plassen. Hierdoor zou controle op het
vissen in een andermans water prac-
tisch onmogelijk zijn, vooral voorzo
ver dat betrof het vissen door sport
vissers. die vergunningen van de be
roepsvissers hadden gekregen.
Ook waren er bezwaren tegen
verpachting van viswater door ver
schillende tuinders aan beroepsvis
sers, omdat dat viswater uitmondt in
wateren, waarvan het visrecht door
anderen was gepacht en waarin door
die anderen pootvis was uitgezet.
De hoofdzaken van de wettelijke
regeling komen hierop neer, dat het
verboden is te vissen in een water,
op het visrecht waarvan een ander
rechthebbende is, tenzij men voor
zien is van een schriftelijke vergun
ning van de rechthebbende. Zo'n
vergunning kan door de rechtheb
bende slechts worden uitgereikt met
toestemming van de Kamer voor de
Binnenvisserij. Ook de verhuur van
viswater heeft goedkeuring dier Ka
mer nodig.
De beroepsvissers Hendrik Kraan
uit Ter Aar en Klaas Hoogervorst
uit Langeraar en verschillende tuin
ders, die bereid waren aan hen hun
viswaters te verpachten, hadden de
nodige vergunningen niet verkregen.
Zij maakten daartegen door tussen
komst van de rechtskundige Th. J.
van der Heijden te Leiden bezwaar
bij de voorzitter dier Kamer. Een van
hun grieven was, dat zij door een
ambtenaar van de inspectie voor de
visserij te Utrecht, die een onder
zoek had ingesteld en een rapport of
advies voor de Kamer voor de Bin
nenvisserij had uitgebracht, niet wa
ren gehoord.
Betrokkenen werden heden, 23
September 1955 gehoord in het
gebouw van 't Ministerie van Land
bouw, Visserij en Voedselvoorziening
te 's-Gravenhage door de Kamer
voor de Binnenvisserij, welke stond
onder presidium van mr. M. J.
Broekhuijsen Jr. Deze hoorde de bei
de vissers en vier tuinders, die mei
hen waren mede gekomen. Hij wees
er op dat er in Nederland een groot
tekort aan viswater is en dat daar
tegenover een bijzonder groot aantal
beroepsvissers staan. De Kamer heeft
tot taak de binnenvisserij te regelen
en de wettelijke regeling beoogt ver
betering van de binnenvisserij. Men
moet zich er wel van bewust zijn,
dat de binnenvisserij wordt geregle
menteerd en dat ook de beroepsvis
ser moeten medewerken aan verbe
tering van de visstand. Het moet bijv.
niet zó zijn, dat de ene visser daar
voor al het nodige doet en dat de
ander, die niets doet, van diens werk
kan profiteren.
Mr Broekhuijzeri vroeg aan Hen
drik Kraan of deze er bij bleef, dat
de ambtenaar van de visserij uit
Utrecht niet met hem had gesproken
over de aangevraagde vergunningen.
Kraan hield vol, dat hij de betref
fende ambtenaar nimmer had ont
moet en hem in 't geheel niet kende.
De voorzitter van de Kamer ging
voorts met betrokkenen minutieus
de ligging van de verschillende vis
waters in de polders en plassen na
aan de hand van de ter zitting aan
wezige kaarten. Toen echter de door
belanghebbenden opgegeven kada-
N00RDWIJKERH0UT
Volgende stap:
ruilverkaveling 1
In een spoedeisende vergadering
van stemgerechtigde ingelanden van
de Noordzijderpolder te Noordwijker-
hout, welke vergadering, gisteren
avond in de zaal van de gebrs. Brama
werd gehouden, is een belangrijke
beslissing gevallen inzake de water
staatkundige toestand van de polder.
Deze beslissing was nodig, omdat men
bij de uitvoering van het plan Lange -
veld moet weten, waar men inzake
de afwatering van dit meest Noorde
lijke deel van de polder aan toe is.
strale nummeringen werden vergele
ken, bleek wel dat de kadastrale in
deling. zoals de eigenaren en vissers
die schriftelijk hadden opgegeven,
misschien mede door de veelheid
van gelijkluidende geslachtsnamen
niet klopten met de officiële gege
vens.
De heer Van der Heijden hield een
kort pleidooi.
Hij verklaarde dat zijn cliënten
ongetwijfeld bereid waren alle me
dewerking aan een doelmatige be
vissing van de Langeraarse wateren
en plassen te verlenen. Er bestond
z.i. niet de minste reden om aan de
waarheidsliefde van deze eenvoudige
vissers te twijfelen, wanneer zij ver
klaarden, dat zij niet bij het onder
zoek waren gehoord. Hij achtte het
voor een goede rechtsbedeling van
evidente betekenis, dat zulks ge
schiedde en stelde het op prijs dat
de volledige Kamer voor de Binnen
visserij de zaak in onderzoek nam
en zijn cliënten gelegenheid had ge
geven hun zienswijze te berde te
brengen. Pleiter kon zich indenken,
dat men soms bezwaren had tegen
uitreiking van dagvergunningen aan
niet-beroepsvissers, speciaal voor wat
de palingvangst betrof, omdat mis
schien enkelen de ondermaatse
vangst, welke een behoorlijke teelt
in de weg stond, behielden. Aan de
andere kant stond dat het toch wel
de morele plicht van de beroepsvis
sers was, dat zij aan de tuinders, van
wie zij water pachtten, vergunning
afgaven om te mogen vissen of peu
ren. Beperking van het aantal peur-
vergunningen achte pleiter wel mo
gelijk.
De afscheiding van de wateren
vond pleiter een theoretische moei
lijkheid. Voorzover hem bekend had
het ontbreken van een afscheiding
nimmer moeilijkheden tussen de vis
sers onderling gegeven. Iedereen
kent wel ongeveer zijn eigen vister-
rein en de Rijkspolitie ter plaatse is
uitstekend op de hoogte omtrent de
ligging van ieders eigendom. Boven
dien kijkt men in de plassen niet op
overschrijding van enkele meters.
De heer Van der Heijden Jjeriep
zich op de historische vechten van
zijn cliënten. Meer dan 30 jaren heb
ben zij in de Langeraarse plassen
hun brood verdiend en niemand eni
ge last bezorgd. Beiden worden gun
stig beoordeeld. Bij reglementering
is het een eis van billijkheid en re
delijkheid, terdege rekening te hou
den met hetgeen in het verleden was
gegroeid.
De voorzitter van de Kamer voor
de Binnenvisserij gaf als zijn aan
vankelijk oordeel te kennen, dat het
onderzoek in deze zaak, speciaal dat
naar de afbakening van ieders vis-
gebied, tijdrovend zou worden. In
dien de beroepsvissers de handen in
een slaan en samen willen werken,
speciaal ter bevordering van een
doelmatige bevissing, dan zou de Ka
mer zulks wel toejuichen. Wanneer
zij het onderling eens kunnen wor
den, ook met de eigenaren van de
waters en het polderbestuur, dan zal
de Kamer voor de Binnenvisserij
een doelmatige regeling niet in de
weg staan. Hij meende dat hier een
vruchtbaar arbeidsveld voor de heer
Van der Heijden open lag om de be
trokkenen tot een samenwerking te
bewegen. Deze deed ten slotte de
toezegging, dat hij contact zal opne
men met de Inspectie voor de Visse
rij om te zien of in een vergadering,
onder leiding van een deskundige en
objectieve voorzitter, een bevredi
gende oplossing is te bereiken.
Ir. Kuiperi van de provinciale wa
terstaat, «die men zijn collega ir. Fer-
nades in deze vergadering aanwezig
was, gaf 'n heldere uiteenzetting van
de huidige toestand en de plannen tot
verbetering.
Twee manieren.
Spreker stelde vast, dat voor de be
vloering van het Langeveld thans bij
de Ruigenhoek een gemaal in aan
bouw is. Waterlozing kan op 2 manie,
ren geschieden n.l.: Ie door uitwate
ring op het Steengrachtkanaal en 2e.
door lozing op de rest van de polder
via de Woensdagse Watering. De eer
ste manier maakt van het Langeveld
een afgesloten waterstaatkundig ge
heel, waarvan de rest van de polder
geen last zal hebben, maar waarvan
zij ook nimmer zal kunnen profite
ren. De tweede manier bergt de mo
gelijkheid in zich om naast een per
fecte waterbeheersing in het Lange
veld ook voor de rest van de polder
eenzelfde perfecte waterbeheersing
tot stand te brengen. De capaciteit
van het inlaatgemaal bij de Ruigen
hoek is aan de zeer veilige kant ge
nomen, zodat het zelfs mogelijk zal
zijm om ook voor het midden- en wes
telijk deel van de polder water in te
malen. De watergangen in het plan-
Langeveld moeten gericht worden
naar de afwatering. Geschiedt deze
afwatering nu via de Woensdagse wa
tering, dan worden de watergangen
in het plan-Langeveld in die richting
gelegd naar de rest van de polder te
leiden. Daarvoor is natuurlijk een
groot en goed uitgekiend plan no
dig, maar verbreding van de Woens
dagse Watering met lozing op de
Bavosloot kan als een eerste stap in
de richting van algehele verbetering
van de waterhuishouding voor de ge
hele polder, de hoogst en meest wes
telijk gelegen gedeelten inbegrepen,
worden gezien.
Kwam er door.
Deze uiteenzetting opende voor de
ingelanden geheel nieuwe perspectie
ven. Ir. Kuiperi sprak zelfs er over
om bij de algehele verbetering van
de waterhuishouding tegelijkertijd
ook de ruilverkaveling van het mid
den. en westelijk deel van de polder
aan te vatten. U begrijpt, dat deze
uiteenzetting op haar beurt weer tot
uitvoerige discussie aanleiding gaf.
De vrees voor teveel water ir» het
middendeel van de polder bleek bij
diverse ingelanden nogal sterk te le
ven, doch ir. Kuiperi kon de verze
kering geven, dat de Woensdagse
Watering zo breed en diep zal wor
den, dat voor deze vrees geen aanlei
ding meer kon zijn. Een belangrijke
factor in het voordeel van het voor
gestelde plan is ook een overheids
subsidie van 68 pet. Zelfs deze subsi
die kon echter niet alle ingelanden
tot voorstemmers maken. Een belang
rijke rol in deze vergadering werd
ook nog gespeeld door het gemaaltje
bij Keukendel, dat in een vrij slechte
toestand schijnt te verkeren. Afwate
ring van het Langeveld via de
Woensdagse Watering maakt dit ge-
maaltje echter overbodig, zodat de
polder zich dan de kosten van een
nieuw gemaaltje kan besparen. Na
dat ir. Kuiperi echter nogmaals aan
de hand van tekeningen de hele zaak
uitvoerig had belicht, werd het be
stuursvoorstel aangenomen met 163
stemmen tegen 21. 33 Stemmen wa
ren blanco. Wij vermoeden nu, dat
in een volgende vergadering de ruil
verkaveling aan de orde zal worden
gesteld.
Geb.: Raymundus Adrianus Maria,
z. v. A. C. Schouten en E. W. T.
Ruiter; Johannes Gerardus Antonius,
z. v. J. Broekhof en G. M. Hooger
vorst; Simon Cornells Clemens Maria,
z. v. J. van Wetten en M. T. Zoet;
Albertus Cornelis, z. v. B. Broekhof
en J. A. van der Aart; Huberta Mar-
garetha, d. v. P. G. J. Geerlings en
A. M. Langeveld.
Getr.: J. van der Voet, 22 jr. en
J. W. van der Niet, 23 jr. P. S. van
Leeuwen. 44 jr. en C. A. van der
Slot, 27 jaar.
Nee, ie Ijkt nu meer \6e mier eens op het
op een directeur m J tussendek keken!
een beweerschoolt
'Je, meer ik ducht: grote kinderen! Vooruit...
opschieten...iedereen teruo mer huis! tie re
metskepitein ven een rröbelschip! j—
Meer die kinderen moeten gered
worden, tembiek' Leet toch je
hert spreken!
18!
Mint hert is geen sprekende klok'
dttemeehren boord en vlug!!
