D
Tien jaar jeugdwerk bekroond
»v met prettig feest
MAANDAG 12 SEPTEMBER 1955
DE LEIDSE COURANT
DERDE BLAD PAGINA 2
ZOETERWOUDE
Het tienjarig bestaan van de jeugd
beweging in de parochie van de H.
Kruisverehffing is een tweevoudig
succes geworden. Allereerst toonden
de respect afdwingende prestaties
van gidsen, kabouters, welpen en
verkenners aan hoe onnoemeiilijk
veel er in die periode bereikt is on
der de bezielende leiding van een
enthousiaste groep leidstérs en lei
ders. Bovendien demonstreerde de
overweldigende belangstelling, dat
het opvoedingssysteem van B.P. ook
in Zoeterwoude geaccepteerd is en
naar waarde wórdt aangeslagen. De
breedgerande hoed is ingeburgerd en
men weet, dat er meer achter steekt
dan louter excentriciteiten. Deze al
gemene waardering zal de werkers
voor jeugd in de toekomst stimule
ren.
Het Kampweek-end.
Zaterdagochtend werd er al vroeg
gezeuld met tenten, masten en pio-
nierhout en het was verbazingwek
kend te zien, hoe in enkele uren dê
véle handen een compleet tenten
kamp uit de grond stompten. Menig
zweetdruppeltje werd er geplengd
om het kamp zijn florissante aan
schijn te geven. Maar dit harde wer
ken, Voor de ware verkenner een
amusement, Werd ten volle bekroond.
Tóen hopman Barendse 's middags
óm vijf uur hét kampweek-end open
de, stonden er dertien, tenten, vijf
vlaggemasten (waarvan één van
twaalfmeter) en hadden de drie pa
trouilles bovendien 'Kaïn kfeukeïl al
keurig op orde.
Bij de opening kon de staf dan Ook
al geluiden van tevredenheid laten
horen en dit heeft het gehele week
end niet anders hoeven te zijn!
's Avonds was er 'n groot kamp
vuur waar rond zich ook verkenners
van groepen uit Leiden geschaard
hadden. Hoewel daardoor de intimi
teit van een kleine kring rond het
vuur verloren ging, wisten de be
kwame kampvuurlelders toch allen
tot laaiend enthousiasme te begees
teren, dat bij het dovende vuur te
rug-ebde tot de rustige bezinning die
aan een kampvuur dat waardevolle
karakter geeft. Het slot van de com
pleten, dat ontroerende avondgebed,
was altijd weer, een prachtige af
sluiting van een welbestede dag. Om
half elf werd de taptoe geblazen en
naar men -ons vertelde heerste er
daarna een volkomen stilte.
Plechtige H. Mis.
Zondagochtend stonden na de ge
bruikelijke ochtendgymnastiek
alle leden van de jeugdbeweging om
half acht opgesteld bij de grote ka
peltent waar pastoor G. Klaverweij-
den voor het eerst in zijn vijf tig-ja
rig priesterleven de H. Mis in de
openlucht opdroeg. De pastoor, die
in de afgelopen tien jaar de St.
Christoffel- en de Maria Goretti-
groep met raad en daad terzijde
stond, neemt a.s. Woensdag afscheid
van de parochie en steldé het daar
om zeer op prijs bij dit feest de H.
Mis nog te kunnen celebreren te
midden van zijn jeugdige parochia
nen. Oud-aalm. A. Benschop, nu ka
pelaan in IJsselffionde, preekte over
Petrus die bij de gedaanteverwisse
ling op de berg Thabor, waar Chris
tus Zich in Zijn volle heerlijkheid
openbaarde, de wens uitsprak daar
Aan het eind van deze distriehts-
drie tenten te bouwen en te blijven
in de omgeving waar Gods glorie
zichtbaar werd. Maar dezelfde Pe
trus richtte in de Hof van Olijven
geen tent óp voor de lijdende Chris
tus. Is deze ommezwaai ook niet de
§rote bekoring voor de jeugd die tij-
ens de zonnige jaren en in prettige
omstandigheden graag het idéaal van
de jeugdbeweging volgt maar in
moeilijke tijden dat zelfde ideaal
verloochent? Laten we het verken-
nersspoor nooit verlaten en de eens
afgelegde belofte nooit vergeten zelfs
niet in dé moeilijkste omstandighe
den. Als dat levendig beseft wordt
en goed onthouden, dan kunnen die
enkele jaren gids of verkenner zijn
richting gevend zijn voor het gehele
leven.
Na de gezongen H. Mis werd met
een de vlaggeparade gehouden en in
een kórt woordje dankte pastoor
Klaverweijden de hele staf voor het
vele werk, dat zij verricht heeft
om de verschillende groepen tot hét
peil te brengen waar zé nu, voor zo
ver dat ooit mag, tèVredèn over mo
gen zijn.
Het feêstontbijt in het jeugdhuis
werd dóór dé hongerige gidsen, ka
bouters en welpen met smaak geno
ten.
Pannekoeken en thee.
De verkenners zétten al gauw
weer hun beste beentje voor, want
,of elf uur.kwamen de eerste belang
stellenden-hét- kamp al bezichtigen
en dié gasten werden royaal ont
haald rn^t pannekoeken. De jongens
bakten '\vat ze konden, anderèh
stookten en hakten hout om de
nieuwsgierigen té laten genieten van
de kookkunst bedreven dóór vol
bloed kampeerders! Het was een ge
zellige drukte ên het dééd aalmoeze
nier Van Beurden goed, dat hij nu
iets proèfbaans aan de begunstigers
van het jeugdwerk kon aanbieden!
Ieder liet het zich goed smaken ên
dé gezellige stemming verhoogde
nog de feestvreugde bij de jongens.
Om drie uur kwamen veel oud-
gidsen bijeen in hèt jeugdhuis waar
tijdens de genoeglijke reünie veel
goede herinneringen opgehaald wer
den. De liedjes van jaren her en de
foto's van vroegere kampen deden
de géést gewillig in het vêrlêdén
toeven. En wat zou êen gidsên-krans-
je zijn zonder thee? Dus ook daar
was voor gezórgd. Enfin, veèl leut
en de liedjes uit de oude doos deden
de vervlogen jaren weer helder voor
de geest staan.
Om half zes kwamen van wijd en
zijd ruim honderdvijftig verkenners
en welpen van het district Leiden,
die deelgenomen hadden aan het na
tionale verkennersspel op het kamp
terrein aan. De aanwijzingen voor
het spel waren gegeven per radio
maar aan het eind van de middag
was de lijn naar Hilversum zó bezét
dat een telefoongesprek over de uit
slag niet mogelijk was. Maar ondanks
dit euvel was districtscommissaris
Scholten toch in staat verschillende
vaantjes en startddaards uit te rei
ken aan troepen en horden die zich
in het afgelopen jaar bijzonder on
derscheiden hebben door intensieve
Verkennerstraining. Er waren o.a.
troepen uit Katwijk, Hazerswoude,
Leiderdorp, Oegstgeest en Leiden.
Grote uitvoering.
Het kamp was nóg maar net afge
broken en de tenten waren amper op
geborgen of het was alweer tijd voor
de grote uitvoering in het parochie
huis. De zaal was stampvol en onder
de aanwezigen merkten we o.a. _op
pastoor G. Klaverweijden, loco-bur
gemeester G. v. Leeuwen, districts
aalmoezenier van de gidsen, G. van
Ingen, prior Y. Snabel, kap. G. Feliks,
oud-aalm. A. Benschop en districts
commissaris A. Vlasveld.
De St. Franciscus-band verzorgde
het openingsnummer, ouders en ge
nodigden werden met oorverdovend
tromgeroffel en bazuingeschal wel
kom geheten. Het was een machtige
Show en zonder van militairistische
neigingen verdacht te worden zal
iedere aanwezige graag bekend heb
ben, dat dit rythmisch en uiterst ge
disciplineerd begin hartveroverend
was. Niet minder stoer was de acro
batiek die vaandrig Vork liet zien
met zijn verkenners. Tumbling was
weer enerverend en oogstte veel ap
plaus. Zes verkenners demonstreer
den op perfecte wijze een krijgshaf
tige Schotse zwaarddans, die onder
de deskundige leiding van de heer A.
Juffermans ingestudeerd oyas. Het
zweet gutste de jongens van 't voor
hoofd; het was volwaardig mannen
werk. Twee welpen zongen een leuk
cowbowlied en hierna liet de hele
hórde de vachtenschouw zien: de in
spectie bij de welpen. De welpendans
liet de jongens in hun element zien:
hoe de prooi beslopen en gegrepen
wordt! Als hoogtepunt voor de pau
ze speelden dê verkenners het toneel
spel „Dodendans", een uit het Duits
bewerkt stuk waarin de dood op
treedt en verschillende typen oproept
voor Gods rechterstróon. Aan het slot
wordt ook de verkennersgroèpen zijn
leuze „Weest bereid" gestand te doen
tot aan gene zijde van het graf. De
verschillende rollen werden stuk vóór
stuk uitstekend gespeeld.
Wij danken
Tijdens de pauze reikte hópman
Barendse drie onderscheidingstekens
van dankbaarheid uit, die ter gele
genheid van het jubileum doof dè
Nationale Padvinders Raad verleend
waren aan pastoor Klaverweijden,
burgemeester Sméets en aan de
heer W. J. van Niekerk, enige jaren
Voorzitter en thans penningmeester
Van het financieel comité. De jeugd
beweging heeft zich kunnén ont
plooien dank zij de medewerking en
dè steun die de geestelijke en wereld
lijke overheid verleende en vooral
ook dank zij dè góede zórgen van dè
ouders, diè allen d.m.V. hèt finan
cieel comité hun steentje bijdroegen.
Een hartelijk applaus volgde Op déze
mededeling. Bij afwezigheid van bur
gemeester H. J. J. A. SmeetS nam
loco-burgemeester G. van Leeuwen
dè bijbehorende versierselen in ont
vangst.
Aan alle leidstérs, dié in die tlen:
jaar- vóór de Marla-Gorêtti-groêp gê-
ijverd hebben werden fraaie herinne
ringsvaantjes aangeboden die spe
ciaal daarvoor gemaakt Waifën door;
de Fraficoiïiajo's.
Hierna beklom dokter Kortmann
het toneel en bood naméns de oudêrs
aan dê verkenners een signaalhoorn
aan én To Paardékooper, groepleid-
ster vaii dé gidsen, kreeg vóór dè hut
een electrische klok. Kees van Crom-
voirt, roemrucht oud-verkenner,
overhandigde aan hopman Barendse
het cadeau van de oud-leden: een in
brons gegoten St. Joris-beeld, terwijl
de gidsen een practisch geschenk
kregen nl. een paar schenkkannen.'
Aan hèt slot van de geschenken-re
gen was êr gul applaus vóór aalmoe
zenier Van Beurden, die als attentie
van leiders en leidsters een envelop
pe met inhoud kreeg.
Gidsen en kabouters in actie.
Na de pauze konden dé popelende
meisjes aan de gang en begonnen
met een rythmische lintendans, ge
leerd door mêj. A. Wisse ên daarna
dansten de Francomajö's éên door de
heer A. Juffermans ingestudeerde
reidans. De kabouters vermaakten dê
zaal met hun geestige acteernummers
„De baard van Koning Dagobert" en
„Tommie en Bettie", hoewèl dit laat
ste met een ernstige noot eindigden
en veel belövends inhield voor de
moeders want volgens Tommie én
Bettie zijn kabouters thuis zeer be
hulpzaam.
De gidsen hadden erg veel werk
gemaakt van een komische operette
„De vrolijke kampkeuken" Nu hoor
den we eens van de leant van het
keukengerei wat het betekent op
kamp te gaan. Het slot van het feest
was wel een gezellige bruiloft maar
eerst werd het zondenregister open
gedaan van gidsen die pannen „mis
handelen". Het was buitengewoon
verzorgd en de duidelijk gezongen
liedjes hadden veel succes.
Terwijl de gidsen, kabouters, wel
pen en verkenners zich opstelden om
op, te marcheren naar het toneel liet
de heer A. Juffermans, leider van de
volksdansgroep „Nieuw Holland",
zien wat volksdansen is. Met ver
bluffend gemak danste hij de moeilij
ke Goudse pijpendans en de lange,
broze pijpen overleefden de dans ten
volle.
Toen alle jongens en meisjes op 't
toneel stonden bliezen 'n paar hoorn
blazers de taptoe en werd de avond,
die zo vlot verlopen was, met het
Wilhelmus gesloten.
brand in een hooiberg.
De löèiende sirenes van de Leidse
Brandweer waren gistermiddag te
gen 5 uur voor d erustigethee
drinkers aan de Hoge Rijndijk en
Voor de vele wandelaars, wielrijders
en bromfietsers een uitnodiging om
zich met spoed te begeven naar het
erf van de landbouwer H. Roest aan
de Hoge Rijndijk, om getuige te zijn
bij de brand van een hooiberg.
Even nadat de heer Roest met zijn
personeel was gaan melken, werd
door voorbijgangers en omwonende
een felle opkomende brand gezien
boven in de in top staande hooiberg,
die zich zo snel uitbreide dat binnen
énkele ogenblikken de gehele kap
in vuur stond.
Toen de Leidse Brandweer met
veel materiaal arriveerde, stónd de
gehele hooiberg rondom in de vlam-
men. In zenuwachtige haast werden
de slangen aangesloten en gaf men
binnen enkele minuten met 6 stralen
voldoend.e water, zodat het -direct
was te zien dat de brand mede
ook doör de gunstige wind tót de
hooiberg beperkt zou blijven. Dê
naast staande stallen en schuren
kwamen ér mét Wat gesprongen rui
ten af.
Hoe de brand is ontstaan? De heêr
Roest een rustig en verstandige boer
Weet hiervóór geen oplossing, höoi-
bfoei is bijna niet mogelijk'en een
andere oorzaak weet hij ook niet te
vinden.
Feit is, dat in enkèle ogenblikken
êen product van hard werken verlo
ren is gegaan.
Katholiek Thuisfront. Deze week
zullen dé werkers van Katholiek
Thuisfront weer rondgaan om leden
té werven. Dit geldt alleen voor dé
parochie St. Jans Onthoofding. De
medewerkers dienen hedenavond om
half acht aan de SChenkelWèg fio. 41
aanwezig te zijn.
Parochianen, wij hebben onze sol-
daten nodig; Katholiek Thuisfront u.
ZOETERWOUDE-
LEIDERDORP
voortvluchtige
aangehouden.
Öp aanwijzing van de exploitant
Van Het Witte Huis atn de Högè
Rijndijk, de héér A. v. d. Geer, heeft
de Rijkspolitie te Leiderdorp Zater
dag aangehouden een zekére G. dê
Vogel, die sinds 18 Augustus in het
politieregister als Voortvluchtig stolid
gesignaleerd. Aanlëldlng~\vas"taürfÓê
hét zonderlinge gedrag van de man,
die in Haarlem een lift had gekregen
van èen automobilist en samen in Het
Witte Huis een kop koffie kwamen
drinken.
De bedoeling van de automobilist
was echter zich zekerheid te ver
schaffen over zijn passagier, die voor
gaf makelaar te zijn in Bodegraven
en zich onderweg zo zonderling had
gedragen dat de automobilist, een
reclame-adviseur, die vrij veel geld
bij zich droeg zich steeds onrustiger
begon te voelen en met grote snel
heid reed om te voorkomen dat hem
iets zou overkomen. In Het Witte
Huis stelde hij zich in verbinding met
de politie te Bodegraven, waar men
geen makelaar van die naam kende.
De zonderling, die intussen lont had
geroken, maakte zich opeens ijlings
Uit de voeten.
Daar de gemeentepolitie van Zoe
terwoude telefonisch niet te bereiken
was, besloot de heer v. d. Geer hem
achterna te gaan. In Leiderdorp ach
terhaalde hij hem bij de Van der
Volk Boumanweg, waarop de ver
dachte omkeerde en de Kerklaan in-
rende. Juist ontmoette de heer v. d.
Geer een wachtmeester der rijkspoli
tie en zette hem het geval uiteen.
Tijdens dit gesprek kwam de man
weer te voorschijn' en rende de Brug-
gestraat in, waaróp de politieman
hem aanhield en naar de reden vroeg
van zijn zonderling gedrag.
De man gaf daar geen verklaring
Voor maar zeide naai' Leiden te gaan
voor familiebezoek, waarop de wacht-
i meester hem weer liet gaan.
Inmiddels verscheen de automobi
list en vertelde zijn wedervaren met
zijn lifter, waarop dê man opnieuw
achterhaald Werd en weer mocht lif
ten, maar nu onder politiegeleide
naar het bureau aan de Acacialaan
waar al spoedig bleek, dat zijn naam
inderdaad Vogel was maar ook dat
hij voortvluchtig was uit een Rijks
inrichting te Rekken, gem. Eibergen,
waarheen hij inmiddels, onder gelei
de, op transport is gesteld.
OEGSTGEEST
Gemeentestukketi. In de Woens
dag te hóuden vergadering van de
gemeenteraad zal o.m. worden be
noemd een buurcommissie, nodig
worden door de récente wijziging
van de Huurwet.
B. en W. stéllen voor in deze com
missie te benoemen: voorzitter: ar.
K. Simon Thomas, pü.v. voorzitter
de heer C. Óosterom, lid verhuur
der: A. T. de Roöy en J. J. Van Se-
vestér; lid huurder J. S. van Mame
ren én L. Ouds'hoorn J.P.zn.
Verder vragen B. en W. een cre-
diet van 14.'00Ó vóór aankoop van
een 5 tons vrachtauto en een crediet
van 10.000 Voor 't plaatsen van
lichtmasten aan dé Rijsjes; om nieu
we kleding en uitrusting van hét
het brandweerpersoneel 9000. Ver
der een crediet Van 500 voor de
aankoqp van fótó-cópiéèfapp'araat
en een aanVulend crediet van 3500
voor het opschilderen Van het ge
meentehuis.
Ook wordt voorgesteld aan het be
stuur van de Hofdijkéchool een aan
vullend crediet te géven van 20.000.
"(Het éérst' gegeven crediet was
250.000), alsook ƒ1450 voor kunst-
versierlng in de school,
i B. en W. stellen tevens o.m. nog
voor aan de R.K. Meisjesschool
Duinzicht medewerking te geven
voor de aanschaffing van 2 n'iet-elec-
trische trapnaaimachines voor de
VGLO-af deling.
Aan het bestuur van de R.K. Jon
gensschool wensen B. en W. mede
werking te verlenen voor de inrich
ting van twee leslokalen voor han
denarbeid en voor de aanschaffing
van meubilair en leermiddelen voor
dit vak.
Voor de verbouwing is 7000 én
voor meubilair en leermiddelen
ƒ4375 nodig.
Op het verzoek van het beBtuur
van de Montessorischool voor aan
schaffing van een radiotoestel stel
len B. en W. voor hier op afwijzend
itè besdiikken.
Vragen over bouw brandweer
kazerne.
Naar aanleiding van de te bou-
ibrandweeOkazcme en bureau van
gemeentewerken aan de Rijngeêster-
straatwège heeft mevr. Smits—Wit
vliet de volgende vragen tot B. en
W. gericht:
1. Blijft achter de te bouwen ga
rage voldoende opén terrein?
Indien er twee woningen bij
gebouwd worden, is er dan eveneens
voldoende ruimte volgens de bebóü-
wingsvoörschriften tussen de nieuw
te 'bouwen woningen en de bestaande.
3. Ligt het in het voornemen Op
het terrein achter de brandweer ga
rage een uitbouw van de garage te
lbouwen plus een werkplaats, die in
dat geval belemmerend zal werken
op zon en licht voor de huizen aan
de Rijnzichtweg, die ook geen ruimte
laat voor een noodibrand-uitgang aan
de achterzijde van deze hulzen.
4. Zou het geen voorkeur verdié
nen déze werkplaats op een ander
terrein in de naaste obgeving te
plaatsen t.z.t.
B. en W. hebben hierop geant
woord:
1. De gemiddelde open ruimte
tussen de te bouwen brandweergara
ge en de êrfafscheid'ing van dè per
celen Rijnzichtweg 1 t.m. 9 bedraagt
25 m.
2. De bebouwingsvoorschriften
als bedoeld in art. 43 der woningwet,
bepalen dat de minimum onbebouw
de ruimte deel uitmakende van dte
bij de woning behorende grond, ter
weerszijde van jhet gebouw aan de
Rij ngeesterstraatweg 3 meter moet
bedragen.
Aan deze éis zullen t.z.t. de te bou
wen woningen voldoen. De Vrije
ruimte aan deze woningen mét hét
iperceè'l Rh ij ngeesterstraatweg 33a
zal dan ruim 9 meter bedragen.
3. Het is de bedoeling t.z.t. ach
ter de brandweergiarage êen werk
plaats te bpuwen. Plannen van dit
Object zijn nog niet gemaakt.
Art. 4 lid 5 van de bebouwings-
voorschriften luidt: „in geval van
hoekbetoouwing kunnen B, en W. van
het bepaalde in de kolommen 3 en 4
van de staat bedoeld art, 2, lê lid
Ontheffing verlenen. Bouwèri op dè
achtererfscheiding is dus mógelijk.
4. fieen. Ligging direct bij de
ibrandweergarage verdient de voor
keur.
de vrolijke speurder
EEN HUMORISTISCHE DETECTIVE-ROMAN
door JOHAN BERNDT
39)
Reggie, denkend aan de onbeschei
den nieuwsgierigheid van mijnheer
Bruinhoed de vorige dag, verliet het
hotel door een achterdeur van het
personeel en enterde een taxi.
Gedurende de rit kwam meermalen
het verklikkertje in actie, maar zo
ver hij kon nagaan, werd hij niet
gevolgd. Hij glimlachte tevreden en
zou heel teleurgesteld zijn geweest,
indien hij het rapport van Bruinhoed
had kunnen zien, dat luidde: „E. ho
tel- achterdeur verlaten; taxi geno
men. Wordt gevolgd".
De auto bracht Reggie volgens zijn
opdracht in een flink vaartje naar
Montmartre en stopte op de hoek
van Boulevard Haussmann en Rue du
Temple.
Hij betaalde de rit en slenterde
kalm de straat in.
Het was triest, druilerig weer. Reg
gie had de kraag van zijn regenjas
opgeslagen en trok bij het voortgaan
nu en dan eens aan de rand van zijn
hoeddat gaf hem de gelegenheid,
het spiegeltje in zijn handschoen te
raadplegen.
Aan het eind van de nauwe, mor
sige straat vond hij een vrij onfrisse
comestibleszaak en bleef voor de
etalage staan; dergelijke ruiten zijn
nuttig voor het observeren van de
omgevbig. Dan ging hij naar binnen
en traa voor de toonbank. Een man
slofte naar voor en vroeg naar zijn
verlangens.
„Verpakt Engels Zout!", zei Reggie,
volgens „protocol".
De 'ogen van de man werden plot
seling minder lodderig en hij keek
Reggie scherp aan. Hij wierp een
blik naar buiten, tussen de opgesta
pelde consumptie-artikelen in de eta
lage door en wenkte Reggie hem te
volgen, terwijl hij een zijdeur opende.
Reggie liep achter hem aan een don
kere, uitgesleten trap op en daarna
een muffe gang door.
Aan het eind van deze gang klopte
de man op één verveloze deur en
bracht hem in een laag vertrek.
„Monsieur Couvain komt; wilt u
een ogenblik plaatsnemen?", zei hij
waarna hij zeif verdween, de deur
achter zich sluitend.
Reggie legde zijn hoed op tafel en
keek belangstellend het vertrek rond,
dat overigens weinig bezienswaardigs
bood.
„Morning!", klonk plotseling een
stem achter hem. Reggie draaide zich
om en keek in het gelaat van een
man, die op de een of andere wijze
geruisloos was binnengekomen.
Twee scherpe ogen onder samenge
trokken, borstelige wenkbrauwen na
men hem op. Een sterke, pezige hand
werd hem toegestoken.
„Blackfield!"
„Felham".
Zij drukten elkaar de hand en
Reggie nam op de hem toegeschoven
6toel plaats, aan tafel, tegenover de
heer Blackfield.
Een ogenblik keek deze zijn be
zoeker zwijgend aan. Dan nam hij
het woord.
„U hebt een boodschap voor mij,
nietwaar?"
Reggie knikte.
„Jawel. De stelling van Pythagoras
berust op een dwaling!", was zijn
duidelijk uitgesproken, raadselachtig
antwoord.
Het gelaat van de geleerde klaarde
op.
„All right, ik ben tevreden!", zei
hij levend% en stond op.
Regie's woorden hadden hem ten
volle overtuigd van zijn betrouwbaar
heid, want dit was het overeengeko
men wachtwoord, dat zijn broer nooit
aan een oningewijde zou hebben toe
vertrouwd.
„Wilt u me even volgen, mijnheer
Felham?", verzocht hij.
Hij opende een deur, welke Reggie
nog niet had opgemerkt en ging hem
voor een naastgelegen groter ver
trek in.
Zodra zij beiden binnen waren,
sloot hij zorgvuldig de deur, die, zo
als Reggie zag, met plaatijzer was
beslagen.
„Hier is mijn laboratorium", zei de
heer Blackfield.
Het ruime vertrek bezat geen en
kel raam en was electrisch verlicht.
Overal in het rond stonden veelsoor
tige instrumenten, welker betekenis
hem, de leek, volkomen vreemd was.
In een hoek stond een veldbed.
„Daar slaap ik", wees de geleerde.
„Ik laat nooit mijn laboratorium al
leen, dag of nacht".
Hij legde zijn hand op een klein
ijzeren kastje.
„Hierinzit de volledige formu
le van mijn vinding".
Reggie kwam naast hem staan en
beschouwde het kastje,
„Voor het bezit van deze inhoud",
vervolgde de heer Blackfield, „zou
den alle regeringen een onnoemelijk
vermogen over hebbenMet de
uitgewerkte gegevens zou men be
schikken over een wapen, dat zijn
weerga niet kent.zou men iedere
oorlog, hetzij ter verdediging, hetzij
ter verovering, onherroepelijk win
nen
Hij staarde voor zich uit en Reggie
nam vol belangstelling de ietwat
grimmige figuur van zijn gastheer op.
Deze wendde zich weer tot Reggie,
met een eigenaardige blik in zijn
staalgrijze ogen.
,U zult misschien een begrijpelijke
twijfel hechten aan mijn woorden",
zei hij glimlachend. „Welu zult
buiten mijzelf, de eerste zijn, die
i zich met eigen ogen overtuigen mag!"
1 Hij wees op een tweede, grotere
ijzeren kist, staande onder eon der
werktafels.
„Hierin bewaar ik een model op
kleine schaal van mijn toestel. Het
is daar even veilig weggeborgen als
de papieren in Het eerste kastje.
Mocht iemand zonder mijn voorken
nis een der beide bergplaatsen
openendan vliegt hij met dit
hele laboratorium de lucht inl"
„Gompie!", liet Reggie zich ontval
len en hij deed een stap achteruit.
Bi&c'kfield sloeg een klepje open
en manipuleerde aan een ingewikkeld
letterslot, dat daarachter te voor
schijn kwam; Reggie zag een weinig
onrustig toe en knipte met de oog
leden.
De kist ging open en de uitvinder
plaatste een ingewikkeld toestel op
de werktafel, terwijl Reggie nieuws
gierig toekeek.
Het instrument had iets weg van
een radiotoestel, gecombineerd met
een projectie-lantaarn.
De heer Blackfield legde zijn hand
op Reggie's schouder en wees op het
toestel.
„Dit", sprak hij, met iets van
triomf in zijn stem, „dit is de ver
vulling van mijn levenswerkde
Dodende Straal!
(Wordt vervolgd)
