Solo-rush in grote stijl bracht Daan de Groot
ruim twintig minuten voorsprong in Albi
ALed. ploeg, temde Het peiaton
muw
2MHT!
Weer 'n debutant étappe-winnaar]
Sportief en financieel was
het een van de betere dagen
Daan dacht aan Trascati
van
DONDERDAG 21 JULI 1955 DE LEIDSE COURANT TWEEDE BLAD_—^AGINA_1_
Chioula
1449 m
I362m.
I260nx
TOULOUSE
Rjisaqupl
Toulouse
LeVerner
15e etappe
16e etappe
Auterive
NARBONINJÉ;
Saver-üunC
Bonac
Middellandse
■T-~;jZee_-~~-^-
lattin
prBedosl540m
lonthoumet
Esperaza
I SpfTPS
Varilles
Fchx
•Pontd'Orlieu
Paradis 622
TarrasconJ
Nog te rijden
SPANJE'"
©Vliegende controle
Q Ravitaillering
19erg-elappe
aVIakke wegen
Etappeplaats ABerg
De 22-jarige Amsterdammer Daan de Groot heeft de 13e etappe van de Ronde
van Frankrijk, van Millau naar Albi gewonnen. Van de 207 km. heeft hij 150 km.
km. alleen gereden, in een solorush dus, zoals Gerrit Schutte dat in zijn grote
dagen kon doen, zoals Wim van Est kon wegvluchten en als een complete rouleur
de strijd aandurfde met het gehele peloton. Daan de Groot,die reeds dagenlang zat
te loeren om weg te komen, hetzij in zijn eentje, hetzij met een klein groepje, heeft
op prachtige wijze revanche genomen voor zün zware tactische nederlaag tijdens
de Ronde van Italië, toen hij op het Circuit van Frascati eveneens alleen weg kon
komen, maar de strijd verloor in de laatste ronde van die étappe. Onervarenheid,
dat was toentertijd de oorzaak van zijn mislukte poging om een etappe te winnen
in de Ronde van Italië. Maar in die knaap staken grote mogelijkheden, zeiden de
Italiaanse deskundigen en dezelfde experts, die ook de Ronde van Frankrijk vol
gen, waren opgetogen over de prestatie van De Groot, wiens capaciteiten door een
betere krachtsverdeling de Amsterdammer heeft al veel geleerd op fascine
rende wijze naar voren kwamen.
v. Est neemt de
groene trui over
Het peloton bijeen, uitrustend van de
vermoeienissen, terwijl kilometers
der Daan de Groot aan zijn eerste etap
pe-zege werkt.
Fris, zijn gezicht niet getekend, kwam
hij over de streep, nadat hij op de laat
ste 40 km. alles had gegeven Want Kees
Pellenaars was onderweg een keer naar
hem toe gegaan. „Niet forceren, Daan,
doe het rustig aan. Denk aan Frascati.
Maar als je tijdwinst hebt, geef dan op
de laatste 40 km alles", zo luidden onge
veer de raadgevingen van de ploeglei
der. Maar Daan had geantwoord: „Ik
rijd rustig, ik wandel bijna, ik zal me
niet forceren, maar houd me af en toe
op de hoogte hoeveel, kilometers ik nog
moet afleggen en hoeveel tijdwinst ik
dan nog heb".
Zelfvertrouwen
Die taak werd aan Joossen opgedra
gen, die met zijn liaison wagentje al
gauw de eenzame vluchteling had op
gezocht. Onderweg wilde hij al weten
of er nog meer bergen voor de finish
in het parcours waren opgenomen en
toen hem werd meegedeeld, dat tien km
voor Albi nog zo'n lastig stijginkje zou
komen, grijnsde hij maar zo'n beetje,
blijkbaar in het onwankelbare zelfver
trouwen van de heel sterken, die na
140 kilometer solorijden tegen zo'n
bergje helemaal niet meer opkijken.
Duidelijk dient evenwel te worden ge
stipuleerd, dat het peloton het Daan de
Groot gemakkelijk heeft gemaakt. Want
enerzijds voelde men weinig voor een
gevecht op leven en dood, na de zeer
zware étappes der laatste dagen en an
derzijds deden de vijf in het peloton
zittende Nederlanders hun afstoppings-
werk op meesterlijke wijze. Op deze
wijze kon Daan de Groot een tijdwinst
nemen van 10 min., van een kwartier,
van 20 minuten, ja zelfs van meer dan
20 minuten.
De gevolgen voor de Amsterdammer
en voor de Nederlandse ploeg zijn on
getwijfeld ingrijpend geweest. Het dag-
ploegenklassement werd gemakkelijk
gewonnen. Daan zelf steeg meer dan
10 plaatsen in het algemeen klassement,
I Kleine.De Krot
De tourdebutant Daan de Groot
heeft door zijn spectaculaire étap-
pezege van vandaag ongetwijfeld
een grote populariteit verworven
bij de voor de wielersport zo warm
voelende Franse bevolking. HU is
overal allerhartelUkst toegejuicht en
met echt ZuidelUk temperament
aangemoedigd. Langs heuvels en da
len klonk onophoudelUk zijn naam,
al werd die met een geheel ander
accent uitgesproken dan in de Am
sterdamse, Frederikstraat, waar
Daan woont. „De Krot" riepen
de tienduizenden langs de wegen
door elkaar krioelende Fransen.
Een dame van middelbare leef- x
tijd riep, terwUl zU vertederd de
opgeheven armen ineensloeg: „Ah X
mon petit". Zij wist natuurlUk
niet, dat Daan de Groot, met zUn
1.95 meter zijn naam 'eer aandoet en
de grootste renner van de Neder- x
X landse ploeg is b
hij veroverde namelijk ook de prijs van
de meest strijdlustige renner, met 61
punten tegen 10 punten voor Jan Nolten,
en de Nederlandse ploeg steeg in de al
gemene rangschikking der équipes tot
I de vierde plaats, achter Frankrijk, Italië
en België. Sportief dus prachtige resul
taten voor de Nederlandse ploeg, finan
cieel niet te verwaarlozen successen, zo
kon de conclusie luiden na afloop van
deze étappe.
Groene trui voor Van Est
En Wout Wagtmans stond zijn groene
trui welwillend af aan Wim van Est,
waarbij wij sterk de indruk kregen, dat
hij liever dit keer het tricot niet meer
droeg.
Een jubellied, waarvan de klanken uit
hoge zuivere bergstromen schenen neer
te dalen, speelde de wereldkampioene
acco/rrdeonniste Yvette Honer, toen
Daan de Groot, de benjamin van de Ne
derlandse brigade, als winnaar van de
13e étappe op het autocircuit van Albi,
de geboorteplaats van de beroemde
schilder Toulouse Loutrec, arriveerde.
Dolblij arriveerde, met een jongens
hart dat overvloeide van geluk over een
geslaagde vlucht over een afstand van
meer dan 150 km door de prachtige,
sterk geaccideerde landstreek Aveyron,
welke "de kenners een ideaal slagveld
voor een wielerwedstrijd hadden ge
noemd. In dat slagveld, dat zich ver uit
strekte langs de rijk beboste boorden
van de Tarn, vocht de 22-jarige Am
sterdammer, die zich in de loop' van de
dag de bijnaam van „de kleine Schulte"
verwierf, de strijd met de minuten en
met het peloton, dat achter lag, alleen
uit.
Alle smalende opmerkingen ten spijt
van de wielerprofessoren, die nadat
zijn solorit op 50 km na de start In Mil-
lau onmiddellijk na het passeren van de i
Col de Lagarde was begonnen met t
verveelde gezichten verklaarden, dat
zo'n poging van één-renner-alleen met
nog 150 km voor de boeg, in 99 van de
100 gevallen toch op niets uitliep. Niet
temin groeide de Groots voorsprong ge
stadig: van 30 seconden tot 5 min.
Daan profiteerde in zijn eenzaamheid
dankbaar van de talrijke geniepige
bochten in het parcours, welke hij stuk
voor stuk afsneed, iets wat de renners
in het dicht opeengedrongen peloton
natuurlijk minder gemakkelijk konden.
Overtrof verwachtingen
Toch geloofde zelfs Pellenaars 't niet,
dat 5 minuten voldoende waren voor de
zege, toen in de verte de 13e eeuwse
Notre Dame van Rodez, de vroegere
hoofdstad van Rouergue, waar de ver-
zorgingspost was gevestigd, opdoemde.
Hij maande Daan tot voorzichtigheid
en herinnerde hem aan zijn teleurstel
ling in de Frascati-étappe van de ronde
van Italië. Daan, losjes met een hand op
het stuur, en in de andere hand zijn bi
donnetje met spuitwater, verklaarde
echter en het had er alle schijn van
dat hij op zijn gemak zat en dat Pel
lenaars zich niet ongerust hoefde te ma
ken. Daan bleef inderdaad voorzichtig,
forceerde niet, maar zorgde ervoor, dat
zijn voorsprong niet slonk. Zonder dat
hij het wist werd hij erbij geholpen
door zijn ploegmaats Jan Nolten
Hein van Breenen, die een jacht van
Italiaan Barozzi en de Fransen Darri-
gade en Lauredi listig verhinderden. Na
de ravitaillering, toen er nog 90 km wa
ren af te leggen, schakelde Daan over
naar een hogere versnelling om te
trachten definitief uit het keurslijf van
het knechtschap te treden en ook eens
een flinke duit in de geldbuidel
zijn ploeg te laten vallen.
Gestimuleerd door het geestdriftig ap
plaus en de aanmoedigingskreten in al
lerlei variëteiten van de sportieve Zui
delijke bevolking, drukte hij steeds ste
viger op de pedalen, zich slechts nu en
dan verheffend van het zadel om de
stijfheid uit been- en rugspieren te laten
wegvloeien. Het tijdverschil tussen
Daan de Groot en het peloton, waarin
het maar niet tot een uitbarsting kwam,
groeide snel: 10, 11, 12 minuten. 13 min.
en 45 sec. in het schilderachtige plaatsje
Cassagnes weerkaatste de roep „huup
Hollande" duizendvoudig van de gevels
,Daan de Groot hoefde nu eigenlijk
alleen nog te dalen. Slechts zou hij 10
km voor de finish nog 150 meter om
hoog moeten om over de Foncouverte
te komen. Voorlopig schakelde hij
over op 52x14, het grootste mes, dat hem
ter beschikking stond. Op de rechte
stukken daalde hij snel met een snel
heid rond 60 km per uur en het was
geen wonder, dat toen zijn voor
sprong tot "20 min. was opgelopen de
filmreportagewagens zich door de rijen
volgers naar voren persten, om achter
eenvolgens het gezicht, de benen en het
rugnummer 41 van de vrijwel zekere
étappewinnaar al rijdend tot op 'n halve
meter met de lens te benaderen. Na de
laatste lastige klim over de Foncouverte,
die hem geen moeilijkheden opleverde,
kon onze volhardende en zeker ooft niet
onfortuinlijke landgenoot zich tussen de
hagen van juichende mensen nog een
In Hotel Pujol, waar de Nederlandse
ploeg altijd is ondergebracht als Albi
étappeplaats is, vonden wij Daan de
Groot. Hein van Breenen en Jan Nolten
in druk gesprek. Jos Hinsen, die nooit
veel zegt, maar goed luistert, lag er stil
letjes bij. Het verhaal van Daan de Groot
15e ETAPPE NARBÖNNE-AX-22JULI 151 KM Officieel berekende gem snelheid 38km.p.u
16e ETAPPE AX-T0UL0USE-24 JULI 123 KM. Officieel berekende gem snelheid 32 km. p. u.
kan met weinige woorden weergegeven:
„Hein, Jan en ik demarreerden voortdu
rend. Toen kwam die kleine berg, de La-
garde, die voor het bergklassement mee
telde. In een grote kom in de afdaling
sprongen Hein van Breenen en Jan
Nolten weg. Ik zette het grote mes op,
passeerde beiden en liet de versnelling
staan bij de klim op de volgende heuvel.
Spoedig had ik 200 meter voorsprong.
Door die vele bochten was ik zo weg.
Lange tijd ben ik op vijf minuten tijd
winst blijven staan. Maar ik wilde me
niet forceren, in hetzelfde tempo door
rijden, soepel draaien. Want reeds na 60,
70 km. begon ik aan Frascati te denken.
Beheers je, zei ik aldoor tegen mezelf.
Doe verstandig, luister naar Pellenaars.
Maar ik draaide gemakkelijk en af en toe
hield men mij gelukkig van de stand op
de hoogte. Maar dat het meer dan 20
min. zou worden, had ik niet gedacht. Ik
kreeg op dat laatste bergje pijn boven I or
mijn knieën, na die lange afdaling".
Waarop Jan Nolten interrumpeerde en I
zei, dat dat eigen schuld was. „Je moet u1
ook als je langdurig afdaalt, je benen la
ten meedraaien en niet stil houden,
Daan. Doe je dat wel, dan zit je bij de
volgende klim met een ram. Daar kom je
wel doorheen, maar het is beter om pijn
in de benen te voorkomen".
Daan de Groot tikte met de hand aan
zijn wang als blijk, dat hij de wijze raad
va'n zijn ploegmakker had begrepen.
Waarop Jos Hinsen eindelijk ook iets zei:
„De twee leergastei^ (debutanten) heb-
ben een étappe gewo'nnen, het kan won- I
derlij k lopen!"
Een dolgelukkige, vermoeide Daan de
Groot rijdt moederziel alleen over de fi
nishlijn van de dertiende etappe, te Albi.
Voor de jonge renner is dertien wél een
geluksnummer geworden
keer in een vrij scherpe afdaling wer
pen. Op het circuit van Albi, waar de
belangstelling tot vreugde van de plaat
selijke organisatoren groot was, wilde
de Groot, begerig naar de bloemen, al
afstappen. Nederlandse journalisten
moesten hem toeroepen, dat hij er nog
niet was: dat hij nog een ronde over de
2.9 km lange circuit moest maken. Ook
dat fcippenendje kon er echter nog wel
bij. En toen de Groot door twee van de
mooiste meisjes uit het land van Tarn
onder stormachtig applaus stevig werd
gezoend, moest de jury toch nog 20 min.
wachten op Darrigade en het peloton.
HULDIGING TOURPLOEG IN HET
OLYMPISCH STADION
De Nederlandse ploeg in de Ronde van
Frankrijk wacht Maandagavond 1
Augustus in het Olympisch Stadion een
grootse huldiging. De ploeg met Pelle
naars zal die avond door het Nederland
se wielerpubliek worden ingehaald en
zal ook een nog nader vast te stellen
programma rijden.
De KNWU grijpt deze gelegenheid aan
om onze amateurs voor de wereldkam
pioenschappen te oefenen. De achtervol
gers Van Heusden en Van Houwelingen
zullen uitkomen tegen respectievelijk een
Fransman en een Belg. De amateur
sprinters Captein, Mahn en Post krijgen
eveneens buitenlandse tegenstanders.
Tenslotte staat een wedstrijd achter
grote motoren op het programma.
\J\V g\tüa
"is'n PraC
Ga zachter, maar ook geuriger roken.
«oop dadelijk ee„ pakje Stewardesji
(Advertentie)
