Nadat gistermiddag de tram èèn uur weer reed
overspoelde nieuwe stakingsgolf de hoofdstad
De rosse
handiet
Grootste troef is: Holland-Belgie!
Een matig verloop van
de voorjaarsbeurs
Heine
bij 't
Culemborg
Opgang naar t Paasfeest
ME
ZATK 'ij
'RIL 1955
DELETDSE COURANT
TWEEDE BLAD - PAGINA 2
Derde A'damse stakingsdag
Nadat gistermorgen aanwijzingen aanwezig schenen, die duidden op een
verloop van de Amsterdamse staking en nadat gistermiddag zelfs gedu
rende korte tijd alle trams weer door de stad reden, is gisteravond het
stakingsparooi weer in volle hevigheid van kracht geworden en dit had tot
gevolg, dat vele diensten, die gistermorgen het werk hadden hervat,
wederom het werk neerlegden, zodat de staking momenteel aanzienlijk
in omvang is toegenomen.
Toch krijgt men de indruk, dat de meningen verdeeld zijn; een grote
groep toont bereidheid om aan het werk te gaan, wanneer bepaalde eisen
worden ingewilligd; een kleine groep voornamelijk te vinden in de
stakingsleiding poogt met leuzen en brallende toespraken de stakers
op te zwepen en schildert hen de „aantrekkelijke" mogelijkheden, die er
schuilen in „de voortzetting van het gevecht, totdat B. W. zullen
capituleren".
Burgerauto's vervangen
tram
Gistermiddag werd in Krasnapols-
ky een uiterst rumoerige vergadering
van „Vervoer'' gehouden, waarin de
hartstochten soms fel oplaaiden. Hier
was de splitsing tussen de stakers
duidelijk merkbaar. Nadat met veel
lawaai ieder gepoogd had zijn me
ning te zeggen, kregen de meer ge
matigden de overhand en werd be
sloten de eis van burgemeester
d'Ailly in te willigen, die gezegd had,
dat hij de onderhandelaars niet kon
ontvangen, voordat de staking opge
heven zou zijn.
EEN UUR WEER NORMAAL.
Om goed vijf uur stroomden de
tram- en buschauffeurs naar hun
remises en garages on terwijl een
commissie onderhandelaars zich naar
•het stadhuis begaf, begonnen de trams
v/eer te rijden en scheen de normale
toestand in de hoofdstad hersteld te
zyn.
Op het stadhuis begonnen de moei
lijkheden echter weer. De afgevaar
digden wilden onderhandelen over
de eisen en wilden met tastbare be
wijzen van deze onderhandelingen
naar de stakers terugkeren; de bur
gemeester was echter van oordeel,
dat hij niet de bevoegdheid had om
een bindende overeenkomst te tref
fen, daar dit op de weg ligt van het
gehele bestuurscollege. Hij deeldö
dit aan de afgevaardigden mede,
doch dezen dreigden, dat de staking
onmiddellijk hervat zou worden,
wanneer de burgemeester niet toe
zegde, dat de lonen geherclassifi-
ceerd zouden worden. De burgemees
ter antwoordde, dat het niet op zijn
weg lag hierover te beslissen en dat
hij het een taak van de georgani
seerde vakbonden vond om dit on
derwerp bij B. en W. in discussie te
brengen.
De burgermeester voegde hieraan
toe, dat eerst hedenmorgen het pro
bleem bezien zou kunnen worden,
wanneer de wethouders aanwezig
zouden zijn.
NIEUWE STAKINGSGOLF.
De stakingscommissie verliet daar
op het stadhuis en onmiddellijk werd
aan de remises het stakingsparool af
gegeven; een uur daarna was de laat
ste tram van de Amsterdamse stra
ten verdwenen.
Het gevolg van deze hernieuwde
staking was eohter, dat zeer vele
diensten, die in de loop van gisteren
de staking opgeheven hadden, uit so
lidariteit met „Vervoer" het werk
onmiddellijk neerlegden, terwijl vele
andere diensten zowel gemeente
lijk als particulier -- ook in staking
gingen.
De matrozen, die de pontdiensten
vei-vuld hadden en daarna het work
weer aan het burgerpersoneel had
den overgegeven, moesten in ijltempo
weer naar hri IJ gedirigeerd wor
den, omdat het verkeer over het wa
ter stagneerde.
GROTE OMVANG.
Alle gemeentediensten, die tot nu
toe voor kortere of langere tijd bij
de staking betrokken zijn geweest,
gingen wederom in staking, zodat
momenteel behalve „Vervoer"
waaronder te verstaan de trams, de
bussen en de veren ook de ge-
meentelijke haven- en handelsinrloh-
tingen kraandrijvers, magazijnbe
dienden en onderhoudswerklieden
Publieke Werken stratenmakers,
landmeters, werklieden bestratings-
werf, riolering^arbeiders en perso
neel reinigingsdiensten, in staking
zijn.
Met deze hernieuwde stakingsgolf
zijn plannen ontworpen om ook nog
andere diensten bij de staking te be
trekken. Zo ligt het in het voorne
men om vandaag posters te plaatsen
bij vitale gemeentebedrijven clec-
triciteit, waterleiding, abattoir e.d.
om het personeel aldaar over te
halen eveneens aan de staking deel
te nemen.
„DE GROOTSTE TROEF!"
De grootste troef van „Vervoer" is
de interland-wedstrijd Holland—Bel
gië, die morgen te Amsterdam ge
speeld wordt en waardoor in nor
male tijd reeds een zware kracht
proef van het Amsterdamse verkeer
vereist wordt.
Diverse malen hebben de stakings
agitatoren op de in de laatste dagen
gehouden stakingsvergaderingen de
verlokkende chaos geschetst, die zou
ontstaan, wanneer op deze drukke
1 dag de trams en bussen niet zouden
rijden.
PARTICULIER-INITIATIEF.
Inmiddels heeft het meer nuohtere
deel van de Amsterdamse bevolking
maatregelen genomen om de moei
lijke situatie niet tot een chaos te la
ten uitgroeien.
Een groot aantal Amsterdamse
automobilisten is gisteren bijeenge
komen en heeft van burgemeester
d'Ally toestemming gekregen om met
hun auto's langs de tramstopplaatsen
te rijden. Zij zullen pogen om de
mensen, die het meest door het uit
vallen van de tram gedupeerd zijn,
van een lift te voorzien.
Dit initiatief is gisteren al in be
perkte mate in practijk gebracht met
vrij goed succes. Do particuliere
auto's reden langs de stopplaatsen en
daar vonden zij de passagiex-s in rijen
van bestemming ingedeeld, zodat zy
hen vlot konden meenemen.
Het Amsterdamse publiek heeft tot
nu toe op gedisciplineerde wijze blijk
gegeven dit persoonlijk initiatief te
waarderen, want alleen mensen, die
verre afstanden moesten afleggen,
meldden zich bij de stopplaatsen voor
een lift aan.
19 TRAMS UITGEREDEN.
Vanmorgen om acht uur waren ne
gentien tramstellen uitgereden. Er
deden zich nergens moeilijkheden
voor. De gemeenteveerdiensten wor
den met vier ponten, bemand door
marinepersoneel, ondex-houden. Van-
moi-gen verliep alles vlot en was er
nog geen stagnatie in het overzet
ten.
Nylon vlag sloeg
niet kapot
Traditie-getrouw heeft de directeur
van de Nederlandse Jaarbeurs daags
na het sluiten van de gehouden beurs
de pers ingelicht over de gang van
zaken. Uit de mededelingen van mr.
H. Schuit kregen we de algemene in
druk, dat het resultaat misschien wel
bevredigend is geweest, maar toch
niet om over te juichen. Terwijl wij
reeds op de Textiel-afdeling hadden
vernomen, dat het verloop er had ge
leid tot volledig succes, was de re
actie van de heer Schuit aldus: „niet
wild, maar goed".
Met name de kapitaalgoederen in
het algemeen zijn in hun resultaat
niet meegevallen. Het gevolg is uiter
aard, dat het kalm-aan zal gaan met
de investeringen.
Wij hebben gevraagd naar de be-
lingstelling voor de afdeling leder.
Daar is het succes slechts matig ge
weest, hetgeen te voorzien was, om
dat de tijd van het jaar niet gunstig
voor expositie was.
De Russen schijnen zaken te heb
ben gemaakt zoals we hebben ver
nomen: nog al onder de prijs. Maar
Arbeider vond hem
Omstreeks half twaalf gisteroch
tend heeft een arbeider, die bezig
was langs het perron van het station
Culemborg een betonnen talud te
maken, een projectiel aangetroffen.
De stationschef heeft onmiddellijk na
dat hij van de vondst in kennis was
gesteld, de personentreinen over
enkel spoor geleid.
Zij passeerden de plaats waar het
projectiel lag, een kleine bom van
naar schatting zestig kg., met een
snelheid van vijf kilometer per uur.
Het rijden met goederentreinen werd
gestaakt.
De mijnopruimingsdienst heeft de
bom verwijderd. Het spoorwegver
keer was om 17.35 uur weer nor
maal.
dat schijnt minder belangrijk te zijn
dan het feit van de gemaakte propa
ganda. Na het sluiten van de deuren
heeft men in hal Q uitverkoop ge
houden, ook van de aanwezige Russi-
sches cigaretten en snoeperijen.
Het nylon-vlaggedoek op de Dom
toren heeft het uitstekend gedaan.
Ondanks de felle wind tijdens de
Beursdagen is er geen scheur in ge
komen, terwijl vroeger bijna om de
drie dagen de linnen vlaggen moes
ten worden vernieuwd.
Het eigenlijke nieuws is de pers
toch nog onthouden. Mr. J. Milius
wilde namelijk iets vertellen over de
nieuwbouw-plannen; maarex-
mocht niet over worden geschreven.
En dat nu konden de journalisten
niet garanderen!
Automatisch lid van
de kruisvereniging
in Rotterdam
De ziekenfondsvei-zekerden in Rot
terdam, die zich ook aanvullend ver
zekerd hebben, hebben thans niet al
leen recht op onbeperkte verpleeg-
duur in een ziekenhuis en verple
ging van onbeperkte duur in een sa
natorium. Zij zijn nu ook automatisch
lid van een der Kruisverenigingen,
t.w. het Groene Kruis of het Oranje
Groene Kruis, of het Wit Gele Kruis.
Dit laatste was het gevolg van be
sprekingen tussen de Rotterdamse
Ziekenfondsen, de Kruisverenigingen
en 't Gemeentebestuur van de Maas
stad. Het betekent dus, dat het lid
maatschap van de Kruisverenigingen
betaald wordt met gelden van het
aanvullingsfonds.
NCRV beloont dromen
met waardebon
Voor inrichting luchtkasteel
De NCRV gaat op Paasmaandag
een verloofd paartje verrassen. Op
de avond dc tweede Paasdag wordt
onder de titel „voetsporen van het
voorjaar" een klankbeeld uitgezon
den, waarin ook enkele rechtstreek
se elementen zijn opgenomen.
Daarin zal o.a. een waax-debon
voor de aankoop van een woningin
terieur worden uitgereikt aan een
verloofd paar, 'dat een wedstrijd zal
winnen. In samenwerking met de
stichting propaganda woninginrich
ting wordt nl. een wedstrijd georga
niseerd, waarin verloofde paartjes
vóór Woensdag 6 April in een ge
dichtje moeten schrijven hoe zij zich
de inrichting van hun eigen huis
dromen.
De inzendingen moeten onder het
motto „zo droom ik van mij home"
aan de NCRV te Hilversum worden
gericht.
BIETENVELDJES OP DE R.A.I.
De aankondiging, dat van 15 tot 26
April in het R.A.I -gebouw de derde
internationale tentoonstelling van de
suiker zal worden gehouden, kan ge
dachten wekken aan de onlangs ge
houden dag van de chocolade, die een
étalage van zoetigheden is geworden.
Met de suiker zal dat stellig anders
zijn, zo is ons tijdens een gehouden
pei-sconferentie meegedeeld. De ko
mende tentoonstelling in verband
met de suiker zal namelijk in hoofd
zaak een industrieel karakter dragen
en heeft kennelijk de bedoeling soort
gelijke exposities in het buitenland
voox-bij te streven.
De beschikbare ï-uimte is niet min
der dan 18.000 vierkante meter,
waarvan 40 percent door machinerieën
zal worden ingenomen. De ingang van
het gebouw zal worden bezet door en
kele bieten veldjes, waarmee men de
aanvang van het suikerproees wil de
monstreren. Doze bieten zijn extra
vroeg gekweekt en dat nog wel in zes
soorten. Na dit begin van de rondgang
krijgt de bezoeker een indruk van de
suikercultuur in het algemeen. Niet
minder dan dertig soorten zullen ge
toond worden. Maar ook de glucose,
die eigenlijk geen suiker is, zal hier
plaats vinden, omdat deze zoetstof,
in ons land uit aardappelen-zetmeel
bereid, zixlk 'n belangrijke grondstof
voor de menselijke voeding xs.
De aanwezige machines zullen ko
men uit verschillende landen en in
grote verscheidenheid, zowel op het
gebied van de fabricage, de verwer
king, de verpakking en de ontkleu
ring. Wat die verpakking betreft, zul
len in enkele stands demonstraties
worden gegeven om de hygiëne aan
te tonen, die hier wordt in acht geno
men. Ook het decoreren van taarten
en het bakken van brood zal men
kunnen volgen. Kenners van de
„kunst in de suiker" zullen nu en dan
shows houden; en een kleine tentoon
stelling zal de geschiedenis geven
„Van Suykerbrot tot Soetigheit anno
1855".
Men is nu reeds verzekerd van be
zoek tot uit het verre buitenland.
Vishandelaar stopte
niet voor verkeers-
brigadiertje
Strenge straf
De kantonrechter te Winschoten
heeft een 47-jarige vishandelaar uit
Ter Apel veroordeeld tot ƒ100,
boete of 25 dagen hechtenis, met een
half jaar voorwaardelijk ontzegging
van de rijbevoegdheid en een proef
tijd van twee jaar. De man werd ver
weten, dat hij rijdende in een vracht
auto te Musselkanaal ondanks het
door een dienstdoend jeugd-verkeers-
brigadiertje gegeven stopteken zon
der noodzaak was doorgereden.
Een twintigtal schoolkinderen, dat
juist de weg overstak, alsmede en
kele verkeersbrigadiertjes, die hen
beleidden, moesten zich in allerijl in
veiligheid stellen.
De ambtenaar van het openbaar
ministerie had 50,boete of 20 da
gen hechtenis en twee jaar ontzeg
ging van de rijbevoegdheid geëist.
'ET PALMZONDAG begint de Moederkerk de tweede fase van de
passietijd. Het allergrootste lijdensdrama van alle eeuwen zal
weer opnieuw aan onze geest voorbijgaan en de liturgische plechtig
heden zullen de christenen in staat stellen Christus in de laatste week
voor Pasen als het wax-e op de voet te volgen. Vanaf Passiezondag
werden we steeds meer en meer attent gemaakt op het lijden van de
Zaligmaker. In de Evangeliën van de misfoxmulieren van de zojuist
afgelopen week kwam de gespannen sfeer tus
sen Christus en zijn tegenstanders sterk naai'
PalmTOnfl zxrt vorta1» roaar vanaf vandaag zullen wij niet
JL ctlllizunucty slechts treden in het voetspoor der Moederkerk,
doch veel meer in het voetspoor van Christus
zelf en wel tezamen met de Moederkex'k.
De liturgie van de grote of goede week opent met een indrukwek-
kende, koninklijke hulde aan Christus. Hij treedt op als Heer en
Meester, als Koning en Priester. Christus Jesus zal als Koning de
„hosanna's" van het enthousiaste volk aanvaarden, en op de meest
heilige Vrijdag als de Hogepriester bij uitstek vrijwillig instemmen
met het „kruisig Hem", dat het opgezweepte volk tegen de muren
van het paleis deed weergalmen. Het „hosanna" en het „kruisig Hem"
vormen de twee uitersten die vooral in de liturgie van Palmzondag
tegen elkaar opbotsen. Zij vormen het tragische van de plechtig
heden van deze dag.
Nu Jesus zich op de eerste dag van de lijdensweek vertoont als
Koning aan al degenen, die Hem als Messias erkennen, ziet de liturgie
in de ontvangst te Jeruzalem een triumftocht van de overwinnaar
reeds voordat de overwinning is bevochten. Inderdaad zou de Heer
ten strijde trekken tegen de vorst der duisternis en het samentreffen
zou zo fel mogelijk zijn. De overwinning echter zou absoluut zeker
aan de kant van Christus zijn en blijven, want de Zaligmaker zou
tot de kruisdood toe aan Zijn hemelse Vader gehoorzaam zijn.
De palmprocessie is in Jeruzalem ontstaan. Een zekere pelgrim
Aetheria of Silvia uit Zuid-Gallië of Noord-Spanje, die in de vierde
eeuw leefde en een pelgrimstocht van drie jaren naar het heilig Land
maakte, heeft tot in de kleinste bijzonderheden de plechtigheden die
te Jeruzalem in de vierde eeuw werden gehouden, beschreven. Deze
Jeruzalemse viering heeft Rome toen overgenomen. De oorsprong van
de palmprocessie gaat zeker teru gtot in de tweede eeuw, want de
geschiedschrijver Justinus heeft het over de uitdrukking „Hosanna
Deo David Hosanna aan de God van David". Men kende dus toen
reeds de herdenking van Christus' intocht in Jeruzalem.
Deze feestelijke intocht van Jesus in Jeruzalem heeft een twee
voudige betekenis. Allereerst dienen wij hem te zien als een blijde
intrede van een Koning, die door het volk als een redder wordt be
groet omdat hij de strijd gaat aanbinden tegen de verschrikkelijke
vijand van het volk. In de tweede plaats moeten wij de blijde intocht
in Jeruzalem zien als een triumftocht als ware de strijd reeds ge
streden en de overwinning behaald. Daarom is het te verklaren dat
deze twee betekenissen, deze beide gedachten van triumf on strijd
in de liturgie van Palmzondag door elkaar zijn geweven.
De processie wil een navolging zijn van Christus' intrede in en
zegetocht door Jeruzalem. Daarom hebben de antiphonen, die gedu-
x'ende de processie gezonden worden en bijna alle in het Oosten ont
stonden, betrekking op de uitbundige vreugde die de Jeruzalemmers
en ons nu weer! bezielden.
De gebeden, die de wijding van de palmtakken vex'gezellen en van
westerse oorsprong zijn (de wijding dateert pas uit de tiende eeuw),
geven reeds een voorklank van de komende smartvolle ontknoping
van het conflict met de pharizeeërs en schriftgeleerden. Aan deze
wijdingsgebeden gaat een z.g. „dx-oge mis" vooraf want we hebben
een introitus, een gebed, een epistel met graduale, een Evangelie
alsmede een praefatie die door het sanctus wordt gevolgd.
In de middeleeuwen was er slechts één processie in de stad en toen
trok men tot buiten de stad. De dialoog, die thans bij de kerkdeur
plaats heeft, werd toén vóór de stadspoort gezongen. Het „Gloria,
laus et honor", dat we ook nu nog kennen, wordt toegeschreven aan
Theodulphus, die in 821 als bisschop van Orleans is gestorven.
Koning Lodewijk had de bisschop in de gevangenis van Angers opge
sloten en Theodulphus zou de hymne toen gemaakt hebben. Terwijl
de koning op Palmzondag voorbijtrok, zong de bisschop do lofzapg
uit volle borst, waarop de koning, die zeer ontroerd was, hem de
vrijheid teruggaf.
Het kloppen op de deur met de onderkant van het kruis dateert
uit het begin van de 15de eeuw.
Het hoogheilige Offer staat in zijn geheel in het teken van Jesus'
lijden. Voor de viering ervan zijn wij bijeen in de basiliek van Sint
Jan in het Lateraan. Hoe juist is het om in deze patriarchale tempel
de statieviering te houden! Het godshuis werd immers tot roem en
glorie van de Verlosser opgericht. Het is dus aangewezen tempel voor
de Mis van deze Palmzondag.
Om de diepe betekenis van de liturgische plechtigheden zo goed
mogelijk te beleven zal de christen zich innig met de lijdende Zalig
maker verenigd moeten voelen. Immers Christus heeft voor ons allen
gedaan wat wij eigenlijk zelf behoorden te doen, maar waartoe wij
niet in staat waren. Vele gebeden pasten daarom niet alleen op de
lippen van de Godmens maar ook op die van de gelovigen. Bij her
haling wekt de Moederkerk haar christenen dan ook op tot een
levendig geloof om niet zoals de leerlingen de lijdende Ver
losser alleen te laten, maar met Maria en Joannes te staan onder het
kruis op de berg van Calvarië opdat iedere christen het waard moge
zijn om in het holst van de paasnacht met de Zaligmaker te verrijzen!
W
'A DE MOOIE EN BETEKENISVOLLE plechtigheden van de Palm
zondag volgen nu een drietal dagen die ons nog beter moeten
voorbereiden en inleven op de laatste drie dagen van deze Heilige
Week, het heilig triduum. Op deze Maandag komt de christenheid bij
een in de kerk, die onder de bescherming gesteld is van de heilige
Praxedis. Zij was een zuster van Sint Puden-
Maanrlan in tiana en bleef gedurende haar leven maagd. Zij
IVlcictllUcsg JU heeft haar gehele leven door de naastenliefde
- I beoefend en verzorgde bovendien de bloedge-
V3O0CIC W66K tuigen. Sommige verborg zij in ha-r hirs, an
deren wekte zij op tot een koene belijdenis van
liet geloof, weer anderen heeft zij begraven, terwijl zij aan de ge
vangenen het nodige bracht. Haar kerk staat vlak bij de Maria
Maggiore.
De grondtoon van het gehele misformulier wordt beheerst door het
ïxanstaande lijden van Christus. Reeds in de introitus roepen wij met
Jesus om hulp tegen de vervolgers: „Vonnis, o Heer, die rij benadelen
en vecht tegen hen die mij bestrijden, naam wapen en schild, o Heer,
en sta op om mij te helpen". Een zelfde gedachte ligt in de andere
zangstukken en in de gebeden. Het epistel laat lezen uit de profeet
Isaias, die de enige messiaanse voorspellingen over het lijden geeft.
Het Evangelie verhaalt 't is zes dagen voor Pasen! de maaltijd
ten huize van Lazarus, waarbij Maria Magdalena en Judas optreden.
Zeer waarschijnlijk heeft men om de handelwijze van Maria Magda
lena de kerk van Praxedis voor vandaag als statiekerk genomen. Bei
de personen beoefenden de naastenliefde.
Drs KOEN PIKET.
door
HENRY CAUVAIN
37)
Hij hield een stoffig boek tussen de
vingers en scheen het met gespannen
aandacht te lezen. Ik was genood
zaakt, hem een tikje op de schouders
te geven. Hij keek op; zijn gezicht
drukte noch verwondering, noch ver
legenheid uit. Hij legde het boek
neei', drukte mij de hand en zei:
„Waarlijk dokter, ik zie met ge
noegen, dat ge uw oude vriend nog
zo gemakkelijk herkent".
„Wat mij betreft", zei ik lachend,
„ik constateer met leedwezen, dat
gij de uwe geheel vergeten schijnt
te hebben. Ik stond reeds een paar
minuten achter u, en.
„Neem mij niet kwalijk", hernam
hij levendig, „ik was verdiept in mijn
navorsingen".
„Van filosofische aard?"
„Neen", antwoordde Maximilien,
op een toon, die verried, dat er een
pijnlijke herinnering bij hem op
kwam. „Ik heb de filosofie over
boor geworpen en houd mij nu met
geschiedkundige studiën bezig".
„Zo!!"
„Ja, ik werk aan een grote ver
handeling over de historische monu
menten in Frankrijk".
„Zo, dan zult u heel veel moeten
reizen".
„Je weet, hij werd weer fami
liair, „dat ik veel van de eenzaam
heid houd. Ik heb geen aanleg voor
reiziger, en ik heb geen toeristen
temperament. Het énige prettige uit
stapje dat ik ooit met plezier heb ge-
maakt, is dat, waarvan Xaviér de
Maistre een zo aantrekkelijke be
schrijving heeft gemaakt".
„Toch dunkt mij, dat die fameuze
reizen binnen de muren van je ka
mer je niet kunnen inspireren bij
het werk, dat je ondernomen hebt".
„Ik x'aadpleeg degenen, die zich de
moeite hebben getroost, navorsingen
te doen, om de mijne te vergemak
kelijken. Veel van de stof die ik ver
werk put ik uit hun boeken".
„Je doet verkeerd, vx-iend", zei ik
op doctorale toon, „je zo in de een
zaamheid terug te trekken. De lucht
van Parijs deugt niet voor je; geloof
me! Je moet voor enige maanden
naar de zee in het Noox'den of het
Zuiden, dat komt er niet op aan. Je
hebt dringend behoefte aan ontspan
ningen en niets verstrooit meer en
beter dan reizen. Ik herinner mij nog
dat je gezondheid flink had geprofi
teerd van die lastige expeditie in
Bretagne".
Hij maakte een driftig ontkennend
gebaar.
„Spreek me niet tegen'."hernam ik
opgeruimd. „Ik weet wat ik heb ge
constateerd. Kom, ik maak gebruik
van de gelegenheid en neem je mee".
Hij ging een paar stappen achter
uit. „Mij meenemen?"
„Ik heb vorig jaar op de Nor man -
dische kust een bekoorlijk dorpje
ontdekt, hoog op de standrotsen ge
legen en alleen door vissers bewoond.
Zijn maagdelijke gx-ond werd nooit
door de voet van een Parijs bour
geois" ontwijd. Ik heb er enige maan
den zoete rust en heerlijke afleiding
genoten. Daar breng ik je heen!"
Ik zag wel, dat mijn voorstel hem
niet mishaagde, maar hij poogde nog
weerstand te bieden.
„Onmogelijk riep hij uit. „Neen ik
mag noch wil mijn werk in de steek
laten. Ik ben in mijn eerste vuur en
je begrijpt
„Je wilt toch niet, dat ik mijn bi
bliotheek meeneem?"
„Ik kan je iets beters aanbieden
dan een bibliotheek. Op een paar mij
len van het dorp, dat ik bedoel, lig-1
gen de ruïnen van een oude x'idder-
burcht en ik mag je verzekeren,
dat ze wel een bezoek waard zijn.
Ik lever je een prachtige buit, die
de „officiële" archeologen tot nu toe
onaangeroerd hebben gelaten. Wie
weet, wat al kostbare ontdekkingen
je op die plaats gaat maken!"
„En die burcht...."
„Is het kasteel van Tréviban",
Hij scheen zijn geheugen te raad
plegen.
„O", hernam ik, die naam kan je
niet bekend zijn; je zou hem tever
geefs in je folianten zoeken. Wat er
van zij ik ben er van overtuigd,
je iets aan de hand te doen, waar
voor je mij dankbaar zult zijn".
Hij poogde niet langer weei stand
te bieden. Drie dagen later waren
wij op weg naar Marseilles.
Het was avond, toen wij te Mar
seille aankwamen. Heerlijk weer had
onze reis begunstigd. Wij lieten ons
naar de beste herberg van het dorp
brengen; zij lag op een voox'uitsprin-
gend gedeelte van de kust, een soort
van „voorvbergte" en men genoot
er een prachtig uitzicht op de onme
telijke zee.
Twee weken lang maakten wij ie
dere dag wandelingen op het schil
derachtige strand. Wanneer wij des
morgens de herberg verlieten, vroeg
Maximilien wel eens:
„Wel dokter, krijg ik nu eindelijk
de ruïnen van de oude burcht te
zien?"
Maar telkens, wanneer hij dat
vx'oeg, gaf ik een ontwijkend ant
woord, waarmee hij zich trouwens
tevreden scheen te stellen. De lezer
heeft waarschijnlijk wel vermoed,
dat het oude kasteel van Troviban
slechts in mijn verbeelding bestoixd.
Tegen het einde van de derde week
van ons verblijf te Marseille stelde
ik hem nochtans voor:
(Slot volgt).
