Dringende „leidertjes" konden geen van allen vooraan komen 't Vroor en 't dooide in „De Overdekte" vanmiddag van Leiden Jnugea tand CLntaan Mu&&&d Europees- en wereldkampioen gezamenlijk in de wolken „April doet wat ie wil VRIJDAG 1 APRIL 1955 DE LEIDSE COURANT DF.RDE BLAD - PAGINA 1 HERINNERINGEN UIT DONKERE DAGEN Mussert heeft eens gedroomd, dat bij aan het hoofd zou komen te staan van het Dietse rijk, waaronder hij verstond Nederland, Vlaanderen en Noord-Frankrijk, en aan deze droom heeft hij tegen beter weten in vast gehouden Zijn gebied, dat minstens veertien millioen zielen moest tellen, zou in militair opzicht meer waard zijn dan een Zuid-Europees volk van veertig millioen Het zou bovendien tot kustverdediging bereid zijn en in geval van oorlog met Rusland troe pen voor het Oosten kunnen afstaan. Hitier en zijn plaatsvervangers in Nederland zijn van dit plan nooit onder de indruk geraakt. Seyss-In- quart schreef reeds in zijn eerste rapport over Nederland, dat Mussert in capaciteiten niet hoger kon wor den aangeslagen dan een middelma tige gouwleider. Men nam er echter goede nota van, dat de N.S.B. uiteen viel in twee groepen, waarvan de ene tegen inlijving bij Duitsland was, terwijl de andere, onder leiding van Rost van Tonningen, een creat'e van de Gouw Westland (Nederland) toe juichte. Flinke wrijving. In de gelederen van de N.S.B. Is de gehele oorlog een strijd gaande geweest om de leiding. Weliswaar verkondigde Mussert vrij kort na de capitulatie op parmantige toon: „Het klinkt wel arrogant, maar 6 het is de waarheid als ik,ver tel, dat de N.S B.'ers de eni ge goede vaderlanders zijn!", doch daarna is de leider al spoedig tot andere gedachten gekomen. Hij ondervond, dat vele kameraden in de partij een instituut zagen om voor uit te komen in de wereld en dat daarbij niet altijd even nette metho den werden gebruikt. Reeds voor de oorlog had Mussert Rost van Tonningen als contactman naar Duitsland gezonden en de laat ste heeft daarvan gebruik gemaakt, om bij de toekomstige bezetters „de leider" om even in de kleuren van de oartij te blijven zo zwart mo gelijk te maken Rost van Tonnineen heeft altijd staan dringen voor de eerste plaats en hij nam daarvoor meestal zijn vriend Rauter in de arm. De chef van de laatste, Himmler, vond Rost geen beroerde kerel, maar hij deelde Rauter mede, dat de man teveel ka rakterfouten had. Om die reden heeft hij waarschijnlijk de Neder landse geldmarkt mogen slopen. Naaste medewerkers. Feldmeijer, de chef van Musserts lijfwacht, viel ook tegen in het ge bruik en kwam tenslotte bij de S.S. terecht, waar hij zich een vurig voor stander toonde van de inlijving van Nederland bij het Germaanse Rijk. Stuk voor stuk zou men de belang rijkste figuren uit de N.S.B. voor het voetlicht kunnen roepen, om aan schouwelijk te maken, hoe diep hun ideaal zat". Een prachtig voorbeeld daarvan is Van Geelkerken. In 1943 publiceerde hij zijn boek „Alles voor het vaderland". Hij beweerde daar in, dat het Nederland van 1940 „gees telijk Vuil, geestelijke verrotting en pornogfafie was". Het was een tijd perk van „verheerlijking van een troep parasieten". Toen de schrijver-volksveredelaar op Dolle Dinsdag het land verliet, riep hij echter uit: „Als ik hier nog eens terugkom, steel ik tien maal zo veel als ik gedaan heb". Van Geel kerken vertrok met een geweldige lading levensmiddelen en een voor raad jenever voor een hele scheeps bemanning. Tussen al deze mannetjes liep Mus sert van het kastje naar de muur, om zijn Dietse rijk er door te krijgen, dat ook Indonesië en Belgisch Congo zou omvatten. Hij had plannen om Nederlanders uit de Verenigde Sta ten terug te roepen, om op die ma nier het Dietse element in Zuid-Afri- ka en Noord-Frankrijk te verstevi gen^ -In Nederlands Guyana zouden de Joden mogen wonen. Loos gebaar. Na heel veel moeite heeft Mussert het zover gekregen, dat hij tot leider van het,Nederlandse volk werd uit geroepen, maar Himmler zei onge veer in dezelfde periode: „Ik geloof niet, dat de heer Müssert geestelijk al zover is als zijn laatste recruut". De reactie in Nederland was fel. Illegale protest-pamfletten deden de ronde en de N.S.B.-figuren generaal Seyffardt, mr. H. Reydon en dr. F. i E. Posthuma werden door verzets mensen neergeschoten. Het leiderschap bleek een wassen neus. Mussert kreeg geen kans, om I de macht over te nemen. De dienst- Klicht is er ook nooit gekomen der- alve en het blijft een open vraag, ol Mussert daarnaar streefde. Hij be- loofde af en toe wel een millioen sol- daten, maar daar is het bij gebleven. I Hitler zag er zelf ook niet veel in. I Gezien de last welke hij ondervond van de arbeiders, die gedwongen te werk waren gesteld in Duitsland, zei hij in 1943 tegen Mussert „gedwon gen niets aan Nederlanders te heb ben". Alleen binnenskamers. Mussert heeft duidelijk gevoeld, dat hij omgeven was met mannetjes, die hem de eer niet gunden. De een knipoogde tegen de S.S., de ander tegen de N.S.D.A.P. Het was een net van intriges. Zijn Nederlands Le gioen was volkomen Duits geworden en zelfs de roep Houzee werd ver vangen door Heil Hitier. Binnenska mers had Mussert schoon genoeg van do heleboel. Maar naar buiten bleef hij dezelf de houding aannemen. Een trieste figuur! Toen het Duitse rijk begon te wan kelen, hield de leider eens een toe spraak. Een krantenverslag geeft daaruit o.a. weer: „Waar zult gij. Leider zijn, als de invasie in ons land komt? Staat uw auto al klaar? Waar zult ge zijn?" (Geroep uit de zaal: „Bij ons!"). „Ja, mijne kameraden. Ik heb mijn besluit genomen. Als de invasie komt, zal ik onder alle omstandig heden in Utrecht zijn. Vanmorgen heb ik een nieuw uniform gekregen, die van vrijwillig soldaat bij de Duitse Weermacht. Dat uniform zal ik aantrekken als de invasie in ons land komt!" (luid applaus). Overigens heeft Mussert het be loofde pakje nooit gedragen en hij is ook niet in Utrecht gebleven. Zijn hoofdkwartier was het laatste geves tigd in Almelo, maar toen speelde Van Geelkerken en Feldmeijer al de baas. Hij had zelf niets meer iri de melk te brokkelen, zoals Mussert voor de Raad van Cassatie zuchtend toegaf. Afcicheidi.'ieceptie dUecfeuA, tuin de. ÏHj,üi.poi.'lpaa>i&ank De heer Mr. J. H. Groen, directeur van de Rijkspostspaarbank, die wegens het bereiken van de pensioen, gerechtigde leeftijd zal aftreden, heeft gistermiddag in het gebouw van de spaarbank aan de Van Baerlestraat te Amsterdam een afscheidsreceptie gehouden. Onze foto werd tijdens deze receptie genomen, men ziet links de scheidende directeur en rechts zijn opvolger, mr. H. J, W. Stegeman. Zie de luisterrijke collectie in Bata's SCHOENEN PALEIS ^Haarlemmerstraat 96-100 Wilt U iets weten? Vraag: Hedenmorgen werd ons te lefonisch gevraagd, of men de de monstraties in de Overdekte moet bijwonen in avondcostuum of wol len deken. Antwoord: Kleding is niet voorge schreven, maar het is wel wenselijk, dat men iets aan heeft. In Engeland draagt men bij der- gelijke^ gelegenhedeij vaak badpak ken, die gevoerd zijn met wollen de kens. Mensen met Poolervaring kun nen volstaan met een voering van moltondekens. Baas boven baas Gisteren arriveerde op Schiphol per KLM-convair „Pieter Brueghel" de heer J. Stilling uit Denemarken, die Zondag j.l. een pijprookwedstrijd won, welke was uitgeschreven door de Canadese pijprokersorganisatie „Maple Leafe" en waaraan werd deelgenomen door o.a. dertien perso neelsleden van de KLM, werkzaam in Europa, Azië en Amerika. De deelnemers aan deze wedstrijd bevonden zich overal ter wereld en werden ter plaatse gecontroleerd door scheidsrechters. De leiding be rustte bij het bestuur in Montreal. De heer Stilling slaagde er in zijn met 3.3 gram burleytabak gevulde pijp 99 minuten en 15 seconden brandende te* houden en verkreeg daarmee de titel van Europees kam pioen. Daar de heer Stilling te Ko- penhage als sales-manager werk zaam is bij de KLM, werd hij door deze maatschappij in de gele genheid gesteld het land van wereld- pijprookkampioen opa Klijzing te be zoeken. Bij zijn aankomst op Schip hol waren aanwezig de bestuursleden van de Purmerender pijprokersclub „de gesellighe dampkring". De voorzitter van de vereniging, de heer N. G. Klijzing een zoon van de wereldkampioen bood de heer Stilling een Goudse pijp aan en een pakje „Opa Klijzing-tabak". De heer Stilling was zeer verrast door deze geschenken en vond de pijp een „prachtige parel aan zijn collectie". Gisteravond bracht de heer Stil ling een bezoek aan „de geselligha dampkring". RIJKSDIENSTEN GESLOTEN OP 5 MEI. Overeenkomstig een besluit van de raad voor de burgerlijke rijks dienst, heeft de minister van bin nenlandse zaken aan de overige mi nisters per circulaire doen weten, dat aangezien de viering van de bevrij ding dit jaar door de tienjarige her denking daarvan een bijzonder ka rakter zal dragen, aan het rijksper soneel op 5 Mei a.s. vrijaf kan wor den verleend, voorzover het bijzon der belang van de dienst zich niet daartegen verzet. STICHTING „ACTIE VOOR HET ASTHMATISCHE KIND". Bovengenoemde Stichting, die twee asthmacentra exploiteert, Heideheu- vel te Hilversum en Bosch en Heide te Blaricum, voert dit jaar een grote landelijke actie, genaamd „Het. Twee Ton Plan". Deze actie is noodzakelijk gewor den om te kunnen komen tot uitbrei ding van Heideheuvel met een klein ziekenhuis, waardoor de opname-ca paciteit kan toenemen en een doel matige controle in verband met de nazorg en de gezinsverpleging moge lijk wordt. Tot de activiteiten welke in het kader van „Het Twee Ton Plan" worden ondernomen, behoren o.m. een grote bazar op 2, 3 en 4 Juni in de Grafeliike Zalen op het Binnen hof te 's-Gravenhage en een loterij met 500 prijzen, o m. twee auto's, ra diotoestel, wasmachine, breimachinet electrische naaimachine, eetservies, scooter, complete encyclopaedie Winkler Prins, dames- en herenrij wiel, §nz. enz. Er zijn 200.000 loten en de prijs per lot is 0,50. Reeds thans kan men lcten bestellen en na ontvangst van een giro-overschrijving op giro-reke ning 537000 ten name van de Stich ting A.V.A.K., Molenstraat 15 te 's-Gravenhage, worden de loten toe gezonden. Ook kan men per postwis sel bestellen. De trekking vindt plaats op 4 Juni aanstaande. Als u bedenkt, dat in Nederland 15000 kinderen aan asthma lijden en in de beide centra maar 150 patiën tjes kunnen worden opgenomen, dan zult u begrijpen dat uitbreiding een dwingende eis is en dat de actie „Het Twee Ton Plan" aller.steun no dig heeft en die ook waard is, omdat het om het belang van het kind gaat. SIR JEFFERSTON: Een breedlachende Sir Jefferston Townbridge stapte hedenmiddag om half een bij de Overdekte in de Haar lemmerstraat uit zijn hel groene Fiat. Nauwelijks stond de wagen stil, of honderden scholieren renden toe, om de sympathieke Engelsman toe te juichen. De autogrammenja- gers vochten om in de voorste gele deren te komen en de politie had de handen vol, om een verkeersopstop ping te voorkomen. Op de bumper van zijn wagen pende Sir Jefferston zijn handtekening op de papiertjes,1 die hem aan de lopende band werden voorgescboven. In de hal van de zweminrichting overhandigde de 17-jarige Lenie de Vink, het jongste bestuurslid van de in oprichting zijnde Leidse IJshoc- keyvereniging voor dames, de En gelse uitvinder, die aan de sport zo'n enorme dienst heeft bewezen, een bouquet botanische tulpen uit de grote kas van De Keukenhof. De glimlach van Sir Jefferston werd zo mogelijk nog breder, toen deze bloe- Zodra het ijs gereed was, ging jong en oud het proberen. Foto: Leidse Courènt. men vergezeld bleken te gaan van een kus. Er was een drukte en een sfeer in De Overdekte, die haar weerga niet heeft. In conferentie. Maar niet alleen in De Overdekte. Ook buiten was er een geweldige bedrijvigheid en het was met één oogopslag duidelijk, dat men zelfs met twee demonstraties de nieuws gierigen niet zou kunnen bergen. Besloten werd om koppen te tel len. Na vijf minuten kon men vast stellen, dat er vier demonstraties no dig waren. Sir Jefferston streek peinzend met de hand over de brui ne schedel en raadpleegde daarna zijn horloge. Opnieuw verscheen de brede glim lach op zijn gelaat en hij merkte op, dat men zo'n sympathiek publiek niet teleur mocht stellen. Zijn medewerker deelde mede, dat er nog een grote voorraad A-pulp met dunne vluchtige plastic was en de demonstraties derhalve niet erg lang behoefden te duren. „Doe de schaatsen maar aan!", riep een bestuurslid van het N.O.C. tegen de jeugd en de ouderen, die op de rand van het bassin zaten te popelen. „Over een paar minuten kunnen jullie starten!" Voor ons gewoon. Wat daarna geschiedde was voor ons oud, maar degenen, die voor de eerste maal een demonstratie bij woonden, keken hun ogen uit. Sir Jefferston wierp eerst de verbinding met vluchtig plastic en daarna de verdinding met ouwel in het water. Kort daarna lag er v/eer een stevige yskorst in De Overdekte. Het was een lieve lust, om de jeugd te zien rondzwieren en tien- tallen fotografen lieten hun blitz- lampen lichtstralen rondschieten, om de aardige tafereeltjes vast te leg gen. De verkoop van het boekje ,,'t Kan vriezen, 't kan dooien", de vertaling van het werkje, waarmede Sir Jef ferston zijn uitvinding bij het En gelse publiek inleidde, vond gretig aftrek. Avonddemonstraties. Intussen waren vertegenwoordi gers van het organiserend comité naar het Stadhuis, om toestemming te vragen ook in de avonduren meer demonstraties te mo°en geven. Volgens programma zal begonnen worden om half acht. Daarna zullen er nog minstens drie demonstraties volgen. Men wordt echter verzocht zo mogelijk tussen half acht en acht uur te komen, opdat er een overzicht is van het aantal belangstellenden. Na elf uur zal'er definitief gestopt worden. Aan het einde van de eerste de monstratie hedenmiddag is reeds ge bleken, dat de stofzuigers op het dak van de zweminrichting buitengewoon voldoen. De enorme damp bij de overgang van het ijs naar de vloeibare toe stand was binnen enkele minuten buiten het gebouw gezogen. Het bestuur deelde tenslotte me de, dat er na hpden 1 April voor lopig geen demonstraties meer moge lijk zullen blijken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1955 | | pagina 9