Deze domme doorn is m'n vrouw, maar
welke vermaarde Prins was Uw vader?
De „Mammoth-loterij" is
het grote kerstgebeuren
MAANDAG 27 DECEMBER 1954
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD - PAGINA i
Niet alleen bij ons is theevisite vormelijk
De dochters zijn geen fonkelende goudstukken, maar
vier nutteloze sloffen, die veel geld kosten
Wat een heerlijk gezicht is toch een oerwoud!
Het begon duizenden jaren geleden met een eenzame eik, die zijn zaad
uitstrooide en jonge eikjes naast zich deed oprijzen.
De oude eik staat er mogelijk nog en heeft zijn gigantische wortels diep
geankerd in de aarde. Het nageslacht volgde dit voorbeeld en zo rijst daar
voor ons die rimboe op, machtig als een sterk leger in slagorde. De meest
verwoede stormen zijn machteloos, dank zij de stevige fundering en de
hoog opklimmende stammen, die elkaar stutten en beschermen naar het
voorbeeld van de stamvader.
Zo is het ook in de maatschappij der mensen. Wij gaan even die oor
spronkelijke funderingen bezoeken en op visite bij de familie in het oud
ste rijk der wereld,/China.
deurposten beplakt met lange rode
tabellen van papier.
Rood is de kleur der vreugde. In
sierlijke lettertekens staat bovenaan
het woord „Loe", d.i. Voorspoed.
Verder staan op de zij posten de
Woorden „Ho", goedheid, uitge
drukt door een mond en twee koren
aren, dus verzadiging. Links is het
woord „Hoeo", dat „eenheid" aan
geeft. Ook „Tshai" (rijkdom) er
„Foe" (eer) en „Hsie" (vreugde).
Nu vragen wij fatsoenshalve de
naam van de familie, naar zijn
vrouw en kinderen.
Stom van verbazing horen wij
grootvader zeggen: „De nutteloze, on
benullige naam van mij is Wong.
Daar staat het vermolmde 'binnen
werk, of ook wel „de domme doorn"
(zijn vrouw). Uw nietsbetekenende
jonge broer (d.i. de oude man zelf)
bezit vijf jonge honden (zonen).
„En"„ wagen we dan te vragen,
„hoeveel fonkelende stukken goud,
welriekende leliebloemen versieren
uw hoogedele stam? (d.i. hoeveel
dochters heeft u?) En prompt komt
het antwoord: „Ik heb vier nutteloze
sloffen, die geld* kosten en een gaat
spoedig de deur uit".
Vader bedoelt volgens ons spraak
gebruik: er zijn vier dochter en een
gaat spoedig trouwen. U begrijpt, dat
al deze ceremoniële woorden slechts
dienen om zichzelf niet op te heme
len en dat gasten te eren door hen
buitensporig voorname titels te' ge
ven.
's Lands wijs, 's Lands eer!
De grootste families
Hier leeft nog voort het aloude,
maar echte fundament der maat
schappij! In zijn typische letterte
kens van hiëroglyphen drukt de Chi
nees het begrip „familie" zo echt ty
perend uit. U weet, dat het schrift
een schilderij is van ideeën. In het
Chinese schrift schildert men een
huiselijk tafereeltje: een oud vrouw
tje voor het venster van een land
huisje met wat bloemen er voor, een
paar klompen voor de huisdeur en
een oud mannetjes rustend op een
omgevallen boomstam. Het schrift in
China is een kunst. Ons alfabet is
een stel raderen van een machine.
Vader X
Welnu, hoe wordt het idee „fami
lie" uitgeschilderd?
Het stelt een dak voor, dat alles
overkoepelt en daaronder staat de af
beelding van een varken. Varkens
vlees is de grootste lekkernij van dat
volk. Het teken beeldt dus heel schil
derachtig een samenwoning uit, be
schut tegen regen en warmte en
waarbinnen goedheid heerst. Het
hoofd van de familie is de vader.
Ja, inderdaad! Zo komt er eenheid
en orde in dit kleine rijk. Het woord
„vader" is ook weer echt uitgedrukt
door het beeld van een mens, dus 2
handen en 2 benen, dus iets van een
X, terwijl dan de hand, dus een bo
venstreepje van de X, een streepje
omhoog heft, dat een stok beduidt,
de autoriteit en macht van de vader.
Hoogedel.
Bij de familie Wong stappen we
binnen.
Vader Wong en grootvader, ja
zelfs overgrootvader, leunend op een
kunstig besneden stok, komen ons
tegemoet ter verwelkoming.
Naar 's lands gebruik vouwen we
de handen en maken een sierlijke
buiging.
Overgrootvader spreekt ons aan
met: „Ping Ang", dat is: „Gezond
heid, Vrede". „En", vraagt hij: „Wat
is uwe hoogadellijke afkomst en van
welke roemruchte natie zijt U? Wat
is de naam van de vermaarde
Prins uw edelgeboren vader?"
Schuchter geven we een kort ant
woord en wandelen voort naar de
ingang der woning.
We gaan binnen in een kleine voor
hal, waar een tafeltje staat met twee
dikke rode kaarsen en een pot zand,
waarin de brandende wierookstokjes
worden geplaatst. Achter de tafel,
tegen de muur prijkt een dikke,
grijzende welgedane afgod, die teke
nen van hoge goedkeuring schijnt te
knikken.
De domme doorn.
We gaan de algemene spreekzaal
binnen en zien in 't voorbijgaan de
Honderd families.
Er wordt ons t'hée aangeboden zon
der suiker en melk. De kleine, ron
de kopjes moet men met beide han
den aanpakken en een buiging ma
ken. Zo hoort het.
Nu eens iets over de families. De
woorden Wong of Lie of Lim etc.
betekenen juist als bij ons aandui
dingen van plaatsen of kwaliteiten.
Behalve de familienaam heeft iedere
Chinees ook nog twee andere na
men, die iets schoons aangeven, b.v.
waterlelie of gouden regen. Verder
krijgt een baby al direct een „melk-
naam", die moeder geeft, zoiets als
schattebout of honneponnie.
Gaat de jongen naar school, dan
geeft soms de onderwijzer een
naam.
Tenslotte krijgt een buitengewoon
bekend man nog een „posthume
naam" na zijn dood. Er zijn onder die
500 millioen Chinezen maar een
honderdtal familienamen. Het ligt
dus voor de hand, dat er soms in
een huis tientallen Wongen of Lieën
rondlopen en zo komen ook de na
men met de attributen als b.v.: Wong
met bet grote hoofd of Lim met de
dikke buik voor.
Solidair.
Een Chinees mag nooit trouwen
Koningin Elisabeth met haar kroost
Een recente opname van Kr
Anne van Engeland.
en Prins Charles en Prinses
met iemand van dezelfde familie
naam. De dochters gaan naar het fa
miliehuis van haar mannen. Naast
de grootvader en vader wonen in het
huis ook de zonen en somtijds nog
andere familieleden, steeds mannen
van dezelfde familienaam. De onge
huwde jongens en meisjes dragen
ook dezelfde naam. Alleen de vrou
wen hebben oorspronkelijk een an
dere familienaam gehad voor haar
huwelijk. Door deze huwelijkswet
groeit de familie tot een sterke
band. Mensen met dezelfde naam
steunen elkaar meer dan anderen, die
tot een verschillende familiegroep
behoren. Er vormt zich dus een
hechte band van families, ook geeste
lijk, om n.l. de oude beproefde ge
woonten en wetten te bewaren en te
verstevigen.
De vrouw niet in tel!
Misschien is er wel geen ander
heidens volk, dat zo diep en prac-
tisch doordrongen is van de hogere
machten dan het Chinese volk. De
„hemel" is voor een ieder een rijk,
nauw verbonden met dit aardse, er
zelfs één volkomen geheel mee uit
maakt. Zijn leven hier, met alles
rondom hem, wordt volkomen be
heerst door de hemelse machten
Daarom wordt ook zijn leven en
werken één groot offer, opgedragen
aan de hemel.
Nu ligt het voor de hand, dat de
sterken en de werkers op aarde de
kans bezitten de offers van geld en
natura door hun arbeid te verkrij
gen.
Dit is een van de redenen, dat in
China de man de hoogste plaats in
neemt, terwijl het zwakke geslacht
bij alles in dit ondermaanse geen rol
speelt.
Onder deze hoogstaande heidenen
is de vrouw niet in tel!
Toch 't laatste woord.
Ik voorzie, dat na deze uitspraak
menige lezeres in heilige toorn los
barst en de oorlog verklaart aan het
gehele Hemelse rijk. (Bij gebrék aan
een slachtoffer zal mogelijk de krant
het moeten ontgelden en in de wre-
Wederom stuwde de zee en de wind het water over Nederland
Wederom heeft Nederland met grote bezorgdheid een paar angstige nachten doorgemaakt; storm en water be
laagden de dijken, die de erfvijand van het daarachter gelegen gebied moesten beschermen. Nederland was
echter paraat zodat ernstige overstromingen konden worden voorkomen. Op sommige plaatsen echter slaagde
het water er toch in bezit van het land te nemen, zoals bijv. in Slikkerveer, waarvan onze fotograag deze lucht
foto maakte. (Luchtfoto A. N. P.).
vel worden verfrommeld).
Wee het pindamannetje, dat arge
loos met zijn negotie aan de deur
belt. De pook of bezem staat klaar
om hem mores te leren wegens zijn
gedrag om het schone geslacht zo
openlijk en onbeschaamd te degra
deren!
Wees kalm en bezin u, gij lezeres
sen, welriekende lotusbloemen van
dit blanke paradijs.
De practijk is steeds anders dan
de theorie en ook de bewoners van
het hemelse rijk neuriën de bekende
vanwege het verschaffen van gele
genheid tot gokken en drinken;
„De mammoth loterij is een gevolg
van populaire vraag, doch het Par
lement kan er van verzekerd zijn,
dat we de juiste dingen zullen doen
in het belang van het publiek", zei
Mr. Cahill, toen1 hij nog zo 'n paar
mammoths aankondigde rond Kerst
mis, Pasen en „other occasions".
Hij vertelde erbij, dat het afgelo
pen jaar de loterijen het Gouverne
ment aan een „handsome prbfit" van
31-: millioen pound hadden geholpen,
van dat liedje: „Ach, zonder I waarvan bijna 2 millioen aan zieken-
haar, wat zal mij 't leven baten!
Werkelijk, het is een storm in een
glas water.
Practisch heeft de vrouw ook in
China haar plaats en zelfs heeft zij
zoals bij ons het laatste woord!
TOENG SIENG FOE.
(Van onze correspondent i
Australië).
Wie dezer dagen door de Barrack
Street in het hartje van Sydney wan
delde, kon er een lange rij geduldig
wachtende mensen zien; meer dan
duizend waren het er.
Wat was er aan de hand?
De verkoop van loten voor de
30.000 pound 275.000) Kerstmis
loterij begon.
De loten vlogen weg voor een
pound (plm. 8.40) per stuk; in
twaalf uur tijds waren de 100.000
loten uitverkocht.
Gezien dit „succes", zullen er nog
enkele van deze „Mammoth-lotte-
ries" volgen.
Het is de eerste grote „Kerst-stunt"
van de Staats-loterij.
Tijdens de jongst b.egrotings-de
batten in de State New South Wales,
constateerde een spreker dat de
Staats-loterij een winst van
2.800.000 had opgeleverd, mede
doordat het aantal trekkingen per
jaar sterk was gestegen.
Echter was de productie van boter
zeer verminderd, als gevolg van het
gebrek aan arbeidskrachten.
„Deze feiten tonen de dwaze eco
nomie in Australië aan", zo betoogde
bedoelde spreker.
Nu moet ik eerlijk verklaren het
betoog niet zo heel duidelijk te vin
den; de productie van boter vraagt
heel wat meer arbeidskrachten, dan
om een loterij te laten draaien, doch
het Parlementslid voelde blijkbaar
wel, dat de jacht naar het gemakke
lijke loterij-geld in Australië gevaar
lijk uitbreidt.
Een illustratie: tijdens verkoop
van loten voor de „Mammoth-lotte-
rie", waren er personen die duizend
loten tegelijk kochten; er waren ver
schillenden die 100 of 200 loten koch
ten.
En nu maar hopen dat „de" prijs
er bij is
Honderdduizenden, zoal niet mil-
lioenen, zijn in Australië door de „lo
terij-koorts" aangetast!
Grof geld!
New South Wales is wel de State,
waar het .loterij-hart het sterkste
klopt.
Men kan er over praten of dit een
oorzaak dan wel gevolg is van de
enorn* goklust in dit dichtst bevolk
te deel van Australië; in elk geval,
men is er achter grof geld aan.
Vandaar dat men het hier uitge
vonden heeft, om rond Kerstmis, de
„Mammmoth (niet: Mammon!) lotte-
rie te laten draaien, met de bijna
300.000 gulden als hoofdprijs.
Laat ik hierbij vermelden, dat de
normale" hoofdprijs ruim 50.000
gulden bedraagt met een „bijzonde
re" hoofdprijs voor dat dubbele be
drag.
De „normale" hoofdprijs is iedere
dag en de „bijzondere" een maal per
week beschikbaar.
Dat was niet genoeg naar het oor
„Geef ons iets bijzonders met
Kerstmis", drongen zij bij het Gou
vernement hetwelk de loterij exploi
teert, aan.
Toen werd dan de „Mammoth"
aangekondigd.
Resultaat: alle loten in één dag
uitverkocht.
„Iedereen krijgt z'n kans", werd
de leus van het Gouvernement, en
het kondigde nog een paar „Man-
moths" voor en na Nieuwjaar aan.
„The right thing.
Het zal wel aan mij liggen, doch ik
heb moeilijk de verklaring kunnen
volgen, welke Mr. Cahill, de minis
ter-president van N.S.W. «dezer da
gen in het Parlement aflegde, n.l.
dat het Gouvernement niet voorne
mens is zich bekendheid te geven
huizen was besteed.
Van kleine naar grote prijzen.
De loterij begon in 1931 haar twij
felachtige triomftocht door New
South Wales met eenmaal per twee
weken een trekking.
De „winst" voor de State bedroeg
dat jaar 680.000 pound, welke bed-rag; pound aan prijzen uitgekeerd,
dus aardig is gestegenEn ook in de overige Staten van
De snelle groei van de loterij ver- de Commonwealth draait iedere dag
der niet volgend, zij vermeld dat' de loterij-trommel en wordt „heet
thans met uitzondering van Za-van de naald" per radio het resultaat
terdag en Zondag iedere dag eenl van de greep daarin gedaan, aan ge-
trekking plaats vindt; soms zelf j spannen luisteraars medegedeeld.
en 100 pound, benevens een groot
aantal kleine bedragen.
Aldus worden iedere dag enkele
honderden naar hun geld-geluk hun
kerende Australiërs van grote of
kleiner bedragen voorzien. En dit
feit werkt als de sneeuwbal, want
steeds mee rmensen worden naar de
gokmachine getrokken.
Geld of geen geld, doch het briefje
voor de loterij moet er komen
Men zet z'n hart, hoop en ver
wachtingen op het loterijbriefje.
„Als we de zesduizend winnen.."
begint menig gesprek over een huis,
een auto, een buitenlandse reis.
En menige immigrant is in de lo
terij-roes opgenomen....
In 1953 duurde het twee weken al
vorens een „special" was uitver
kocht; het afgelopen jaar was dat tot
een week gereduceerd.
Sinds de loterij in New South Wa
les begon, is voor ruim 27 millioen
twee per dag.
Met inbegrip van de 100.000 loten
voor de „mammoth" werd ?en record
van 225.000 loten op één dag bereikt,
bij een normaal gemiddelde verkoop
van 132.000 loten.
Zoals gemeld, is de prijs van een
lot in de „mammoth" een pound;
voor de 50.000 gulden plm. 2.50 en
voor de 100.000 gulden 5.
Voor elke loterij" zijn 100.000 loten
en zodra die aan de man zijn ge
bracht, gaat er een nieuwe serie uit.
Loterij-jacht.
De loten-verkoop is „big bussiness"
in Australië. Men kan de loten ko
pen in vrijwel elke boekhandel,
kiosk en vele winkels.
Behalve de hoofdprijzen, vindt
men prijzen van 1000, 500, 350, 250,
Doch veler ogen zijn thans reeds
gericht op Kerstmis, niet zozeer van
wege het grote heil hetv/elk de we
reld op die dag werd gebracht, dan
wel voor het belangrijke feit, dat op
29 Dec. de 30.000 pound uit de lote
rij gaat komen.
Er is "in dit land nog iets méér ont
wricht dan de economie.
Meui politie wetd gematati&eeid
I deel van de jagers naar grof geld; moloi k.elke loopt op 240 volt.
De politieagent op onze foto maakt van een heel nieuw middel gebruik om het verkeer in de Holland-tunnel in
New York te controleren. Hij zit nl. in een electrisch wagentje dat heen en weer langs het zijpad in de tan-
nel rijden kan. Het „nieuwste op vielen" draaide proef op een rails van 2.200 voet lengte welke in cle tunnel
was aangebracht. Men verwacht, dat door deze nieuwe vinding het toezich op het verkeer gemakkelijker en
met grotere intensiviteit zal kunnen worden uitgevoerd. Het wagentje ,dat 600 kg. weegt, is ongeveer 60 c.m.
breed, 3.30 m. lang, en 1.80 m. hoog. Er is een draaibare stoel in aangebracht en twee knc~pen, - respec
tieve' "k een snelheid van 6 of 12 mijl per uur garanderen. De aandr 0r-3 di door een 3 iro-
