Jmmisiim
HET GEHEIM 1
Voor de Haagse
gevangenisstraf
rechtbank werd twee jaar
geëist tegen bankhouder
DE CIRCUSBARON
Op klaarlichte dag werd 15-jarige jongen
bij Montfoort neergestoken
Maximumstraf voor hazardspel
Verouderde hoest
WCwi.- .G 24 NOVEMBER 1954
DE LEIDSE COURANT
VIERDE BLAD - PAGINA 2
Omstanders dachten,
dat het een grap was
Gistermorgen is in de buurtschap
Heeswijk onder de rook van Mont
foort een 15-jarige jongen, terwijl
verschillende getuigen onbewust van
het drama, dat zich afspeelde, toe
keken, door 5 dolksteken van het le
ven beroofd.
De dader, een 27-jarige boeren
knecht, die geestelijk niet geheel nor
maal schijnt te zijn, wist zelfs na zijn
daad nog te ontsnappen op een mo
tor; hij is echter later op de dag te
Utrecht aangehouden en heeft een
volledige bekentenis afgelegd.
Omtrent het motief van de moord
bestaat nog geen zekerheid.
De 15-jarige jongen, Gé Loom an
uit Montfoort, reed omstreeks half
elf met een bestelmandje door Hees-
wijk toen hij de 27-jarige boeren
knecht ontmoette, met wie hij in
gesprek raakte.
Omstanders zagen, dat er plotseling
«en verschil van mening ontstond,
waar de 15-jarige jongen een einde
aan maakte, door op zijn fiets te
springen en weg te rijden.
De 27-jarige boerenknecht zette de
achtervolging op zijn motor in en de
jongen moest het spoedig opgeven.
Hij smeet zijn fiets tegen de grond en
vluchtte een bietenveld op in de
hoop daar assistentie te vinden.
De jongen scheen toen reeds te be
grijpen, dat het geen gewone ruzie
betrof, maar dat hij in levensgevaar
verkeerde, want hij riep luide om
hulp. Getuigen, die in de buurt wa
ren, verkeerde echter nog steeds in
de mening, dat het een gewone jon-
gensherrie was en beperkten zich tot
toekijken.
Bij een bietenwagen, waarop zich
een vriendje van het slachtoffer be
vond haalde de boerenknecht de
jongen in, greep hem beet, trok een
dolk uit zijn zak en diende de jon
gen daarmede 5 steken toe; de jon
gen moet onmiddellijk dood geweest
zijn.
Arrestatie.
Voordat het ontstelde vriendje, die
de moord onder zijn ogen zag ge-
„Gemeente-P.B.O."?
Binnenkort zullen B. en W. var
Dordrecht een verordening ontwer
pen, die de instelling van zogenaam
de „medezeggenschaps-commissies"
voor het personeel van daarvoor ir
aanmerking komende takken van de
gemeentelijke dienst zal regelen, al
dus delen B. en W. mede op vragen
gesteld bij het afdelingsonderzoek
van de gemeentebegroting voor 1955.
„Velser-affaire"
loopt ten einde
Wederom vrijspraak
Nadat in Mei van dit jaar het
„staartje" van de „Velsèr-affaire"
einde scheen gevonden te hebben,
doordat de twee politiemannen, ver
dacht van omkoping, waren vrijge
sproken, bevonden deze beiden zich
gisteren weer in de verdachtenbank,
nu van het Amsterdams gerechtshof,
waar zij zich in Hoger Beroep moes
ten verantwoorden.
In het kort komt het hyn ten laste
gelegde hierop neer, dat zij in 1946
van een politieke delinquent pakjes
levensmiddelen aangenomen zouden
hebben, in ruil voor de belofte, dat
zij zouden zorgen, dat de betreffende
delinquent spoedig vrij zou komen.
Verwarde verklaringen.
De getuigenverklaringen, die gis
teren werden afgelegd, waren vrij
verward, hetgeen de president meer
dere malen noopte te waarschuwen,
omdat men zo zei hij beter kon
verklaren, dat men de toedracht niet
meer precies wist, dan een niet ge
heel juiste verklaring af te leggen,
die over het lot van de beide beschul
digden zou beslissen.
De beide politiemannen bleven hun
onschuld volhouden en de procureur-
generaal kwam na een langdiirige
zitting tot de overtuiging, dat zij in
derdaad niet schuldig waren aan het
hun ten laste gelegde.
Hij vroeg vrijspraak, waarmee de
beide verdedigers zich accoord ver
klaarden.
schieden, voldoende alarm kon ma
ken, was de dader ogenschijnlijk
rustig naar zijn motor teruggelo
pen en in volle vaart weggereden
in de richting Utrecht.
Signalement en motornummer wa
ren echter bekend en enkele uren la
ter kon de Utrechtse politie hem aan
houden.
De jongeman bleek geheel over
stuur en legde een volledige beken-,
tenis af.
De dader wordt in het dorp niet
geheel normaal beschouwd. Hij is een
stille jongen, die zich met heel wei
nig mensen bemoeit, en in zijn fami
lie komen vele gevallen van geestes
ziekte voor.
Regering koopt in V. S.
'n schip voor emigranten
De regering heeft besloten, behou
dens goedkeuring van de Staten-Ge
neraal, het Amerikaanse s.s. „Ameri
can" aan te kopen voor het vervoeren
van emigranten. Het ligt in het voor
nemen de nodige verbouwingen in
Nederland te doen geschieden, waar
na het schip naar verwachting in be
gin 1956 in dienst zal kunnen worden
genomen. Met het aankopen van het
schip en het overbrengen van een
Amerikaanse naar een Nederlandse
haven is een bedrag van 6.520.000
gemoeid. Hiertoe is bij de Tweede
Kamer een wetsontwerp ingediend
tot wijziging van de begroting van
het scheepvaartfonds voor het dienst
jaar 1954.
Brand te Maastricht
Brandweerlieden bedwelmd
Gistermiddag is brand uitgebroken
in een der kelders van de Technische
School te Maastricht. Het vuur vond
gretig voedsel in een daar opgesla
gen partij houtkrullen.
Door de grote rookontwikkeling
geraakten twee brandweerlieden, de
41-jarige H. van der Broeck uit
Maastricht en de 22-jarige W. P. G.
Spronck uit Gronsveld bewusteloos.
Er werd hun ter plaatse zuurstof toe
gediend en vervolgens zijn zij over
gebracht naar het ziekenhuis Sint
Annadal. Omtrent de oorzaak van
de brand, die tot de kelder beperkt
bleef ,is nog niets bekend.
Gehele weeklonen verdwenen met vals spel
De hoogst mogelijke straf, welke
staat op het gelegenheid geven tot
hazardspel twee jaar gevangenis
straf heeft de officier van justitie
bij de rechtbank te 's-Gravenhage
gistermiddag na een zeer lange zit
ting gerequireerd tegen een 37-ja-
rige bloemenkoopman uit 's-Graven
hage. Tegen de beide andere bank
houders, die met hem samenwerkten,
een 33-jarige en een 40-jarige koop
man, eiste de officier van justitie res
pectievelijk één jaar en zes maanden
en één jaar gevangenisstraf, alles met
aftrek van voorarrest.
Dit trio zou in de afgelopen twee
jaren in café's in 's-Gravenhage de
argeloze bezoekers hebben overge
haald mee te doen aan het hazard
spelletje „mijn en dijn". Veelal was
dan het resultaat dat gehele week
lonen werden vergokt. Huismoeders
klaagden er herhaaldelijk over bij
de politie dat haar echtgenoten al hun
geld verspeelden.
Verbitterde getuigen.
De bloemenkoopman, de enige van
de drie, die hardnekkig bleef ontken
nen en zelfs beweerde: ,,Ik kan dat
spelletje niet eens", bezat 15.000.
dit geld was bij zijn vrouw in beslag
genomen. Eerst had hij gezegd niets
van dit geld af te weten, later zeide
hij dat het zijn handelskapitaal was.
Er waren vele getuigen; sommigen
legden aarzelend en ontwijkend
verklaringen af, anderen, die in één
jaar tijds duizenden guldens hadden
verloren, spraken verbitterd over
hun ervaringen, temeer verbitterd
omdat zij hadden gehoord dat 't drie
tal mogelijk met gemerkte kaarten
Oneerlijke samenwerking
Strenge straffen geëist
De officier van justitie bij de recht
bank te 's-Gravenhage heeft gister
morgen gevangenisstraffen van een
jaar en zes maanden gerequireerd te
gen een 44-jarige boekhouder-kassier
uit 's-Gravenhage en een 47-jarige
brandstoffenhandelaar, eveneens uit
's-Gravenhage, die ee zamen een coö
peratieve brandstoffenvereniging had
den opgelicht voor enige tienduizen
den guldens
De boekhouder en de brandstoffen-
handelaar werkten samen. De eerste
vervalste de bonnen, waarmede de
tweede uit de opslagplaats kolen haal
de. De handelaar betaalde de boek
houder de halve prijs voor de kolen,
welke hij zich onrechtmatig toe
eigende.
De verdedigers vroegen voor beide
verdachten een voorwaardelijke
straf.
Uitspraak over veertien dagen.
had gespeeld; de politie had nl. bij
de bloemenkoopman dit soort speel
kaarten in beslag genomen.
het geluk!'
„Ik zou nooit iets gezegd hebben
als getuige, als ik dit niet had gewe
ten. Dit is gemeen. Men hele week
loon pikten ze in", zei een getuige.
Mistroostig voegde hij er aan toe:
„En ik dacht altijd, dat het geluk
eens todh mee moest zitten...."
Moeizaam, na vele vragen gesteld
te hebben kreeg de rechtbank ein
delijk een beeld van de ware toe
dracht.
Wisseltruc dupeerde
A'damse zakenlieden
Een cassière van een winkelbedrijf
aan het Damrak te Amsterdam kwam
Maandag, nadat zij geld had gewis
seld met buitenlanders, tot de ont
dekking, dat zij ƒ75,miste,
vreemdelingen hebben gebruik ge
maakt van de „wisseltruc", waarbij
zij behalve met het wisselgeld ook
met het bankbiljet, dat zij ter beta
ling aanboden, verdwenen. De cas
sière deed aangifte bij de politie en
gaf een vaag signalement. De politie
vermoedt, dat hier Zuid-Amerikanen
aan het werk zijn geweest.
Een uur later vervoegden zich
twee mannen, naar het uiterlijk te
oordelen Spanjaarden of Zuid-Ame
rikanen, aan een sigarenzaak in de
Vijzelstraat. Zij kochten voor 5,
sigaretten en betaalden ieder met een
bankbiljet van 100,Tot tweemaal
toe verzochten de vreemdelingen te
rugbetaling van andere coupures,
dan de bankbiljetten van 10,en
25,die de dame in de winkel
haar klanten wilde teruggeven. Een
der mannen nam zelfs uit een geld
kistje enkele bankbiljetten om aan
te duiden in welke biljetten moest
worden terugbetaald. Nadat zij te
vreden waren gesteld, vertrokken
beiden en de dame miste even later
uit het geldkistje een bedrag van
300,zij heeft aangifte gedaan bij
de politie.
De officier van justitie vröeg
voorts vernietiging van de inbeslag-
genomen gelden, o.m. 15.000 van de
bloemenkoopman en ongeveer ƒ300
van de 33-jarige koopman.
De verdediger meende dat het hier
ging om het misdrijf van uitoefenen
van hazardspel en bedrijf en niet het
gelegenheid geven tot hazardspel.
Pleiter vroeg onmiddellijke invrij
heidstelling, hetgeen werd afgewe
zen.
De rechtbank zal over veertien da
gen uitspraak doen.
Kraak was afspraak
Zoals destijds is gemeld werd op
Zondag 19 September j.l. ingebroken
zo luidde althans de aangifte
bij de groothandelaar in horloges C.
P. G. te Rotterdam, die het weekeind
buiten de stad doorbracht.
De groothandelaar nam na terug
komst de schade op, zei dat er voor
23.000 aan goederen en ƒ24700 aan
kasgeld was verdwenen en incasseer
de later van de verzekering 19.000.
Maar in de loop van de vorige week
is de recherche er achter gekomen,
dat de inbraak gefingeerd was. G. had
met zijn klant, de 34-jarige koopman
H. M., een afspraakje voor de kraak
gemaakt. M. engageerde op zijn beurt
de 47-jarige behanger A. E. N., die
do vernielingen voor zijn rekening
nam, nadat de buit al lang was ver
dwenen.
M«dl< een eind aan dat
gekuch. Zuiver Uw
luchtwegen van gevaarlijke
ziektekiemen met de
snelwerkende
Misbruik van vertrouwen
1^/2 Jaar geëist
Voor de arrondissementsrechtbank
te Maastricht heeft gisteren terecht
gestaan een 34-jarige chef de recep
tion uit Assen, werkzaam in een ho
tel te Valkenburg, waar hij zich be
langrijke bedragen had weten toe te
eigenen. Uit de kas van het hotel
heeft hij ƒ2781,— weggenomen; bo
vendien eigende hij zich nog gelden
toe van hotelgasten, die hem dit toe
vertrouwden ter opberging ined safe;
dit laatste bedrag*was in totaal 2630
en 2500 Belgische francs.
Met dit geld was hij op Zondag 18
April uit Valkenburg verdwenen; hij
had de gestolen en verduisterde gel
den in Frankrijk verteerd en voor
het grootste deel op speelbanken ver
loren. Hij werd op 25 Juli door de
Franse politie als ongewenste vreem
deling, zonder middelen van bestaan,
aangehouden en op 25 September
over de grens gezet; spoedig daar
na volgde zijn aanhouding.
De officier van justitie vroeg we
gens diefstal en verduistering ander
half jaar gevangenisstraf.
Mej. mr. M. Crijns uit Maastricht
bepleitte meer clemente strafopleg
ging.
Uitspraak 7 December.
BOTSING BIJ GRONINGEN.
Aan de Friese straatweg te Gronin
gen is gisteren een Duitse personen
auto in volle vaart tegen een met
pulp geladen vrachtauto gereden. De
bestuurder der personenauto wilde
de vrachtauto passeren, maar zag te
laat een van de tegenovergestelde
richting komende auto. De Duitse
auto kwam by het naar rechts gaan
in botsing met de vrachtauto. De
chauffeur, Peter Ernst Stahl en mej.
Ingeborg Treess, beiden uit Ham
burg, werden ernstig gewond; de toe
stand van de dame baart zorg. Beide
slachtoffers zijn naar het academisoh
ziekenhuis te Groningen overge
bracht.
De burgemeester van Sliedrecht,
de heer J. H. Winkler, is gistermor
gen om 7 uur in het Diaconessenhuis
te Dordrecht overleden.
DE SLUWE
EINDH0VENAAR
Een Eindhovense automobilist
die naar het Duitse Roergebied
moest, wilde zich tegen de weg-
piraten beveiligen, aldus vertelt
de „Volkskrant". Hij hing een
bordje „Polizei" achter op zijn
wagen. De Duitse politie die het
toch maar verdacht vond, hield
de goede man liefst negen maal
aan. Toen had hij zo de smoor en
de zenuwen in, dat hij het bordje
weggooide. Nauwelijks een mi
nuut later drukte een snelle wa
gen met piepende remmen hem
in de wegberih. Aan de bedoelin
gen van de Duitse chauffeur viel
niet te twijfelen. Met veel mis
baar werd de Nederlander tot
stoppen gedwongen. De Eindho-
venaar greep al niet bevend hart
naar zijn portefeuille, toen de
Duitse chauffeur zijn bibberende
collega het bordje met „polizei"
er op overhandigde. „U heeft dit
bordje verloren ,i'k zag het uit uw
wagen vallen."
VLUCHTELINGENHULP: 1.601.000.
ƒ30.000 is gisteren binnengekomen
voor de actie tot hulp aan de vluch
telingen in Oostenrijk en Grieken
land. De opbrengst tot en met giste
ren is daardoor 1.601.000,
Bankoverval
te Maastricht
Jeugdige rover gegrepen
Naar eerst thans bekend wordt,
heeft de gemeentepolitie van Maas
tricht Maandagmorgen vroeg een 18-
jarige constructieschilder uit Wijk-
Maastricht van zijn bed gelicht, om
dat zij hem ervan verdacht te zijn
betrokken geweest bij de Vrijdag jl.
te Maastricht gepleegde overval op
de kassier van de gemeentekas admi
nistratie.
De jongen heeft bekend deze over
val te hebben bedreven; het wordt
niet onwaarschijnlijk geacht dat hij
niet de enige is geweest die deze
overval heeft gepleegd.
In de nacht van Vrijdag op Zater
dag heeft de schilder, naar hij heeft
bekend, ingebroken in een dames-
confectiebedrijf te Maastricht.
Daar ontvreemdde hij mantels en
japonnen ter waarde van ongeveer
duizend gulden. De goederen zijn
door de politie in beslag genomen.
De arresteerde wordt er van ver
dacht nog enkele inbraken op zijn
kerfstok te hebben.
p cMliilA* 0 n t
(de 7 wijzerplaten^
door AGATHA CHRISTIE
26)
Nu heb ik een massa rommel en
bestudeer die... Je weet wel Parle-
ments- en regeringsrapporten. Afgrij
selijk saai... maar als je iets doet moet
je het goed doen. Heb je ook gehoord
van de grenskwestie van Santa-Fé?"
„Nooit", zei Bundie.
„Nu daar geef ik me speciaal moei
te voor. Die heeft jaren geduurd en
was heel ingewikkeld. Ik ga er diep
op in. Tegenwoordig moet men zich
wel specialiseren".
„Ik heb ook een massa van die din
gen", zei Bundie. „Tante Marcia heeft
ze me gegeven".
„Tante... wie?"
„Tante Marcia... vaders schoonzus
ter, gaat erg op in politiek. Ze zal dan
ook zorgen dat ik uitgenodigd wordt
op de partij die George geeft".
„Nee? O zeg, dat zal vreselijk leuk
zyn".
Hy zweeg even en toen zei hij:
„Zeg, dat moesten we Loraine maar
liever niet vertellen, hè?"
„Misschien niet".
„Ja, zie je, misschien vindt ze het
niet leuk, dat men haar er buiten
laat. En ze moet er heus buiten ge
houden worden".
„Ja".
„Ik bedoel, dat je zo'n meisje geen
gevaar kunt laten lopen".
Bundie bedacht dat het mynheer
Thesiger enigszins aan tact ontbrak.
Hij scheen helemaal geen gewetens
bezwaren te hebben over het feit dat
zij gevaar liep.
„Ben je al weg?"
„Nee, ik dacht maar even na".
„O zeg, ga jij morgen naar de lijk
schouwing?"
„Ja, en jij?"
„Ja en tussen twee haakjes, het
staat in de avondbladen, maar ver
scholen in een hoek... ik had gedacht
dat ze er nogal ophef van gemaakt
zouden hebben".
,,Ja... ik ook".
„Nu", zei Jimmy, „moet ik een
beetje gaan opschieten met mijn
taak. Ik ben juist gekomen, dat Boli
via ons een nota gezonden heeft".
„Ik moet ook opschieten met myn
afdeling", zei Bundie. „Ga je de hele
avond zitten vossen?"
„Ik denk het wel. En jij?"
„O waarschijnlijk wel. Goeden
avond".
Ze waren beiden leugenaars van de
meest schaamteloze soort. Jimmy
Thesiger wist heel goed .dat hy met
Loraine uit ging dineren. En wat
Bundie betreft ze had nog niet afge
beld of zij doste zich in verschillen
de vreemde gewaden, die dan ook
haar kamenier behoorden. En nadat
zij ze aangetrokken had trok zij er te
voet op uit, terwijl ze overpeinsde of
de bus of de ondergrondse de beste
manier zou zijn om de Zeven Wijzer
platen-club te bereiken.
DERTIENDE HOOFDSTUK
De Zeven Wijzerplatenclub
Bundie bereikte de Hunstanton-
street 14 om circa 6 uur n.m. Op dat
uur, zoals zij juist voorzien had, was
de Zeven Wijzerplatenclub een dooie
boel. Bundle's doel was zeer eenvou
dig. Ze wilde de ex-lakei Alfred te
spreken zien te krijgen. Ze was over
tuigd, als ze hem maar eenmaal zag
dat het overige zich wel zou redden.
Bundie ha£ een eenvoudige autocra
tische methode om bedienden te be
handelen. Die mislukte zelden en ze
zou niet weten waarom die nu mis
lukken zou. Het enige waarvan zij
niet zeker was, was het aantal men
sen, die het clubgebouw bewoonden.
Natuurlijk wenste ze, dat haar tegen
woordigheid aan zo weinig mogelijk
mensen bekend was. Terwijl ze nog
aarzelde hoe ze het best de zaak zou
aanpakken, werd het probleem voor
haar opgelost op een buitengewoon
gemakkelijke wijze. De deur van no.
14 ging open en Alfred zelf k\yam
naar buiten.
„Goede middag Alfred", zei Bund
ie vriendelijk.
Alfred ontstelde.
„O goede middag, freule. Ik... ik
herkende de freule niet zo dadelyk".
Terwijl ze in haar geest lof toezwaai
de aan de kleding van haar kamenier,
ging ze over tot 't zakelijke gedeelte.
„Ik wil je even spreken Alfred.
Waar kunnen we dat doen?"
„Ja... heus freule... ik weet het niet
dit is geen erg nette buurt, weet
u...'' Bundie viel hem in de rede.
„Wie is er in de club?"
„Op het ogenblik niemand, freule".
„Dan zullen we binnen gaan".
Alfred haalde een sleutel voor de
Jag en deed de deur open. Alfred
verschrikt en schaapachtig volgde
haar. Bundie ging zitten en keek de
niet op zijn gemak zijnde Alfred recht
in het gezicht.
„Ik veronderstel, dat je wel weet",
zei ze beslist, „dat wat je hier doet,
absoluut in strijd is met de wet".
Alfred in de war gebracht ging dan
op de ene, en dan op de andere voet
staan.
„Er is inderdaad al twee keer een
inval gedaan", gaf hij toe. „Maar er
werd niets compromitterends gevon
den, daar mijnheer Mosgorovsky alles
zo netjes geregeld heeft".
„Ik heb 't niet alleen over spelen",
zei Bundie. „Er gebeurt nog meer....
waarschijnlijk veel meer dan je weet.
Ik zal je op de man af iets vragen,
Alfred, en ik zou graag hebben dat je
alsjeblieft de waarheid vertelde. Hoe
veel heeft men je betaald om op
Chimneys weg te gaan?"
Alfreds blik gleed twee keer langs
de kroonlijst, alsof hij daar inspira
tie zocht, hy slikte drie of vier keer
en toen deed hij wat gewoonlijk het
onvermijdelijk gevolg is als 'n zwak
ke wil tegenover een sterke staat.
„Het is zo gegaan, freule. Op zeke
re dag komt mijnheer Mosgorovsky
met een gezelschap Chimneys bekij
ken op een van de bezichtigingsda-
gen. Mijnheer Tredwell was niet he
lemaal in orde.... hy had namelijk aan
zijn teen een nagel die naar binnen
groeide... dus moest ik het gezelschap
rondleiden. Nadat ik dat gedaan had
bleef Mosgorovsky achter en na me
goed bedacht te hebben, begon hij te
praten".
„Ja", zei Bundie aanmoedigend.
„En om kort te gaan", zei Alfred,
terwijl hij zijn relaas verhaastte, „hij
bood me direct honderd pond aan als
ik ogenblikkelijk mijn dienst opzegde
en voor deze club wilde zorgen. Hij
moest iemand hebben die gewend was
in de beste families... om de plaats
karakter te geven, zoals hij zeide, en
sfeer. Het zou hemeltergend geweest
zijn, als ik het afgeslagen had... en
dan laat ik nog buiten beschouwing
dat 't loon dat ik hier krijg juist drie
keer zo hoog is als hetgeen ik als
tweede lakei verdiende".
„Honderd pond, dat is een heel gro
te som, Alfred. Hebben ze er iets
over gezegd wie jouw plaats op
Chimneys zou innemen".
„Ik maakte er een beetje bezwaar
tegen, dat ik direct moest weggaan.
Zoals ik uitlegde was het niet gebrui
kelijk en kon ongemakken veroorza
ken. Maar mijnheer Mosgorovsky
kende een jonge kerel... die al in een
goede dienst geweest was en bereid
ten alle tyde te komen. Dus sprak ik
over hem met mijnheer Tredwell en
werd alles in der minne geschikt".
(Wordt vervolgd).
