.TRAFFIC Dramatische slotwoorden van de verdachte brachten beroering op de publieke tribune luidt een nieuw tijdperk in. Hulp van reclassering liet zich met gestolen goed betalen Woensdag 1 Dec* valt het vonnis S.O.S.-vlaggetjes uit auto's, alarmeren Wegenwacht DONDERDAG 18 NOVEMBER 1954 DE LEIDSE COURANT TWEEDE BLAD PAGINA 1 MINISTER ANTWOORDT: Koppelingen voldoen aan technische eisen 5 e Procesdag van Berkelse moordzaak in H.B. Onmiddellijk aansluitend aan het requisitoir, dat de openbare aankla ger gistermorgen hield in het Hoger Beroep van het proces tegen de Ber kelse arts, maakte de verdediger, mr. Huygens, een aanvang met zijn plei dooi. De verdediger zeide dat hij het niet eens is met de procureur-gene raal over de partijdigheid van het Openbaar Ministerie. „Het werk van de getuigen, de deskundigen, het openbaar ministerie, was dat vlekke loos, was daar niets op aan te mer ken?" vroeg de verdediger. „Eén in sinuatie, één slag onder de gordel kan fataal zijn, voor deze verdachte". Wat waren de getuigen? Een in tuïtieve schoonmoeder, een teleurge steld dienstmeisje. „Ik moet u waarschuwen tegen de schoonmoeder, mijnheer de president. Deze getuige is vervuld van haat. Deze getuige heeft tweemaal bewust gelogen. Ik bid en smeek u, schenk geen enkele aandacht aan deze ge tuige, mijnheer de president". Critiek op deskundigen. De verdediger viel hierna de ver klaring van de apothekers-assistente aan. „Het gewicht van de eed heeft vederlicht op hun schouders gerust, mijnheer de president", riep pleiter uit. De processen verbaal, die waren opgemaakt werden voorts gelaakt door mr. Huygens. Hij noemde ze niet accuraat, aangedikt en overdre ven. Voorts meende hij dat deskun digen, die hun rapporten in deze zaak hadden uitgebracht, dr. Nelemans en professor Froentjes, enigszins partij dig waren. Pleiter stond enige tijd stil bij de verklaring welke dr. Hulst had afge legd en de sectie welke door deze deskundige was verricht. Hij uitte critiek hierop. Hij be treurde het dat de verdediging geen contra-expertise had kunnen ver richten, dat geen deskundige een on derzoek had kunnen instellen voor de verdediging. Pleiter zeide te be twisten dat blauwzuurvergiftiging, duidelijk de oorzaak van de dood is geweest. Hij nam het de procureur- generaal kwalijk, dat deze niet de door de verdediging gewenste des kundige dr.-Purchase had laten dag vaarden als getuige. „Burgermanspraatzin". „Alles tegen zich, zelfs de staat, die geen armzalige 300,beschik baar wilde stellen en deze alom er kende deskundige door het hof te doen horen", zeide pleiter. Over het feit dat verdachte steeds weer tegen iedereen had gesproken over de ziekte van zijn vrouw zeide spreker dat dit slechts voortsproot uit de burgermanspraatzin van de dorpsdokter. „Een groot misdrijf eist een groot motief", zeide pleiter. En hiermede sneed hij de kwestie aan welke mo tief verdachte gehad zou kunnen hebben voor een moord op zijn vrouw. Er is een keten van aanwij zingen; daarin past een motief uit stekend. De verhouding met het dienstmeisje achtte pleiter niet be langrijk genoeg geweest om deze als steekhoudend motief voor moord te kunnen aanmerken. De zitting werd hierna geschorst tot de middag. „Het paard van Troje". Tijdens de middagzitting ging plei ter in op 't toedienen van de kinine- poeder op de bewuste avond. Ver-, dachte zou toch wel een bijzonder gevaarlijke weg hebben gekozen om zijn vrouw cyaankali in te geven (welk vergif zeer snel werkt), toen zij te midden van haar familiekring verkeerde. Het zou een krankzinnige daad zijn geweest, meende de ver dediger, die de schoonmoeder in deze situatie „het paard van Troje" wilde noemen. „Er was geen enkele aan leiding voor dat de arts juist op die avond, toen hij niet alleen met zijn vrouw thuis was, zijn vrouw moest vermoorden. Hij had een veel betere gelegenheid en tijdstip kunnen af wachten. Daarom acht ik in ieder geval voorbedachte raad uitgesloten. Doodslag, dan? Kunt u zich herinneren, mijnheer de president, edelgrootachtbare he ren, ooit een doodslag te hebben be recht, waarbij van een aandoening geen sprake was? Voor doodslag is een aandoening vereist. In een dergelijke toestand grijpt men naar een bijl bijvoor beeld. Doodslag is niet aanvaardbaar". „Voetangels en klemmen". De cyaankali wilde de arts gebrui ken voor de Boedekerproef. Of hij zou slechts als voorwendsel deze proef nebben genoemd om op accep tabele manier aan het vergif te ko men. „Staat het naar uw mening vast, dat blauwzuur de dood heeft veroorzaakt? Ik heb helaas mijn deskundigen niet kunnen laten horen. Maar naar' mijn mening staat de doodsoorzaak wetenschappelijk niet vast. Wel staat vast dat het slachtoffer na een half uur tekenen van herstel vertoonde. Het herstel is verhinderd door de morphine-injectie. Er zijn zo zeer vele punten van overwegingen. De hele zaak, mijnheer de president, krioelt van voetangels en klemmen", zeide pleiter. „Iedere moordenaar wil ontsnap pen en vermijdt naar beste weten en kunnen iedere risico. Hij denkt, dat zijn daad een „perfect crime" is. Kan de arts werkelijk hebben gedacht, als hij het gedaan zou hebben, dat zijn misdaad volmaakt was?" vroeg plei ter. ,-,Geen motief". „Ik beschouw zelfmoord als iets zeer mysterieus", zeide de verdediger, daarmede de mogelijkheid aansnij dend dat het slachtoffer toch, zelf moord zou hebben gepleegd. „Zelfmoord komt altijd" onverwacht. Het is in hoge mate onwaarschijnlijk, dat zij zelfmoord zou plegen in te genwoordigheid van haar moeder, maar even onwaarschijnlijk is het dat de arts in tegenwoordigheid van zijn schoonmoeder moord zou ple- gen". In één week werden in Nederland dertien zelfmoorden gepleegd, mijn heer de president en in de helft van deze gevallen kan men geen motief voor deze daad aantonen. Daarom kan men niet de mogelijkheid van zelfmoord uitschakelen, omdat er geen motief te vinden zou zijn." Vernietiging gevraagd. „Ik vraag u dus, mijnheer de pre sident, vernietiging van het vonnis van de rechtbank, eventueel her nieuwde instructie, maar bovenal vrijspraak-voor mijn cliënt", zo be sloot mr. Huygens zijn pleidooi. Daarna nam de verdediger, mr. P. van 't Hoff Stolk, het woord. Pleiter zeide niet de onwettigheid van de verrichte sectie te willen be pleiten, maar wel, dat de toestand in dit opzicht buitengewoon ongezond is in ons land. Het is een tekort in de wetgeving, dat op dit gebied geen moderne voorschriften bestaan. Plei ter vond het spijtig en achtte het een gevolg van dit tekort, dat in dit geval de hersenen niet zo onderzocht waren, als wel gewenst werd door de verdediging. De. psyche van verdachte. „Ik heb van het begin van deze zaak af het gevoel gehad dat het uiterst onwaarschijnlijk is dat deze man reeds in Januari 1952 met moordplannen heeft rondgelopen", zeide pleiter, die de mogelijkheid van voorbedachte raad uitvoerig besprak. „Ik geloof dat professor Carp eerst langzamerhand voor zijn wetenschap pelijk gevoel een dieper inzicht in de psyche van de verdachte heeft ge kregen", zeide pleiter. „Hij is na langere tijd tot de conclusie gekomen dat de arts eerder staat tussen de verminderd en geheel ontoereke ningsvatbaarheid dan toerekenings vatbaarheid en verminderde toere keningsvatbaarheid. Dit is een zeer belangrijk punt. Dr. Hoelen daaren tegen acht de verdachte toereke ningsvatbaar. Als hij de misdaad verricht zou hebben, zou hij dit heb ben gedaan in een bepaalde ge moedstoestand, zegt de heer Hoelen. Daarom zou het dan toch doodslag zijn geweest". Mr. Van 't Hoff Stolk vroeg even tueel een derde psychiatrisch rapport te laten uitbrengen door professor dr. mr. P. Baan te Utrecht, dit om dat de conclusies van de rapporten van professor dr. Carp en dr. Hoelen niet gelijk zijn. Moord, geen doodslag. De procureur-generaal repliceerde. Slechts enkele punten uit de plei dooien besprak hij. Hij was het met de verdediging eens dat enige voorzichtigheid moet worden betracht bij de beoordeling van de woorden van die getuigen, van wie men weet dat zij vooringe nomen zijn tegen de verdachte, om dat er een conflict tussen hen be stond. Al vóór de zitting had de procu reur-generaal met de verdediging overlegd of Sir Bentley Purchase moest worden gehoord. De redenen waarom deze Engelse deskundige niet was gehoord, lag niet in het niet wil len verschaffen van het benodigde geld hiervoor. Het was hier moord en zeker geen doodslag, meende de procureur-geriè- raal. „Doodslag sluit elke voorbe dachte raad uit". „Naar mijn mening is hier sprake van moord of vrijspraak wegens ge brek aan bewijs. Een tussenweg is er niet. Dit is misschien een beetje ge waagde opmerking, maar zo zie ik bet", zeide procureur-generaal. Mr. Huygens en mr. Van 't Hoff Stolk antwoordden kort in dupliek. Verdachte releveert. Tenslotte sprak de verdachte het laatste woord van de zitting. „Zoudt u er rekening mee willen houden, dat ik geen jurist ben en soms niet ge ijkte uitdrukkingen zou kunnen ge bruiken? Ik had in mijn apotheek een blauwzuurhoudende vloeistof, voldoende om iemand te vermoor den. Waarom zou ik dan cyaankali hebben moeten kopen?" „Het spijt mij, dat pater Verhaar niet heeft willen spreken op deze zitting, want dan zou de mogelijkheid van zelfmoord niet aan de denkbeel dige draad van mijn eigen bewerin gen hangen, maar aan een dikke draad, eigenlijk aan een ankerket ting". De verdachte sprak voorts over 't u wis,t wel, dat u een man, die we gens diefstal was veroordeeld, in huis kreeg", repliceerde de president. De vrouw zei niet te zijn ingelicht dooi dereclasseringsambtenaar, maar de ze getuigde haar wis en degelijk te hebben verteld over het verleden van de verdachte. De officier wilde mild zijn in zijn eis, omdat hij rekening wilde houden met wat de verdachte voor de re classering heeft gedaan. In plaats van een gevangenisstraf wegens opzette, lijke heling eiste hij 100 boete. Uit spraak over 14 diagen. KERSTTENTOONSTELLING TE DELFT. In het stedelijk museum „Het Prn- senhof' te Delft zal een kersttentoon- stelling worden gehouden, die op Za terdag 18 December zal worden ge opend en ongeveer zes weken geopend zal blijven. De tentoonstelling heet „Reken schap" en zal kunstwerken omvatten, die na de oorlog door het Rijk van diverse Nederlandse kunstenaars werden aangekocht. De kunstwerken bestaan uit schil derijen, grafiek, bealdhouwwerk, ta pisserie, ceramiek enz. Naar aanleiding van de vragen, be treffende ongelukken met aanhang wagens, die de minister van Verkeer en Waterstaat in de Eerste Kamer zijn gesteld en waarin gevraagd werd, of de minister het niet noodzakelijk achtte verscherpte controlemaatrege len uit te vaardigen en zo nodig de bestaande bepalingen op het koppe len van aanhangwagens te verscher pen, heeft de minister geantwoord, dat sinds 1952 reeds verscherpte keu ringseisen betreffende koppelingen worden toegepast. De minister toonde met cijfers aan, dat in verhouding met de jaren 1952 en 1953 het afgelopen jaar het aan tal ongevallen met aanhangwagens verminderd is en dat de koppelings- eisen momenteel in overeenstemming zijn met de huidige toestand van de techniek. Zowel de eisen als de controle daarop zullen ongetwijfeld verscherpt worden, wanneer daarvan gunstig ef fect rfiag worden verwacht. VOOR VLUCHTELINGENHULP GISTEREN 32.000 GULDEN. Het comité Vluchtelingenhulp 1954 heeft gisteren 32.000 gulden ontvan gen. In totaal is nu bij het comité 074.000 gulden binnengekomen. feit dat hij steeds de diagnose over een hersentumor bij zijn vrouw had vastgehouden en over de sectie, die op het lijk van zijn vrouw was ver richt. Verder besprak hij de rapporten, die in deze zaak waren opgèsteld. De verdachte bleef lange tijd deze rapporten bespreken. Twee maal ging de verdediger mr. Huygens naar hem toe om hem hoofdschuddend enige woorden toe te voegen. De verdachte bleef echter doorpraten. Pathetisch slot. De verdachte ging de zaak op nieuw vertellen: „Er is een platte landsarts, die een eigen apotheek heefthij wil zijn vrouw ver moorden. Als ik u dit verhaal had verteld, zoals het is, dan is toch uw reactie: Vertel geen sprookjes. Zoiets kan toch niet." „Ik ben voor mijn gevoel onschul dig. Of u mij schuldig verklaart is niet het belangrijkste. Het belang rijkste is dat ik hier onschuldig ben en daarbij wees de verdachte naar zijn hart maar ik vraag geen ge nade. Ik vraag slechts recht. Recht voor mij en mijn kinderen". De laat ste woorden werden met trillende stem uitgesproken. Voor de eerste maal sinds het proces was begonnen toonde de verdachte nu enige emotie. De president schorste hierna de zit ting. Op Woensdag 1 December a.s. zal het hof arrest wijzen. Na deze laatste mededeling van de president riep een man op de pu blieke tribune luidkeels: „Spreekt hem vrij". Hij werd door twee par ketwachten in een hoek geleid waar hij zachtjes ging huijen. Delft is niet ongezond men leeft er 'eeuwen, En voor de zwartkijkers, die al eens mochten beweren, dat Delft een onge zonde stad is, door studentengrappen of wat dan ook, is hier het „wettig en overtuigend bewijs" van het tegendeel! Onze foto toont de heer W. H. Kostering uit Delft, die op Maandag 22 November a.s., als oudste inwoner van deze goede stad, zijn 103e verjaardag gaat vieren De heer Kostering maakt, ondanks zijn hoge leeftijd op deze recente opname, nog een zeer krasse indruk. Ontsporing na voortreffelijke hulp „Een bijzonder merkwaardig ge val. Ik heb toch al heel wat jaartjes toractijk, maar dit maakte ik nog niet mee". Dit zei de officier van ju stitie bij de Almelose rechtbank gis teren in zijn requisitoir tegen een 50- jarige Almelose. Deze vrouw werd verdacht van heling van vlees. De A.N.W.B. introduceert binnen kort een nieuw waarschuwingssys teem. Een geel vaan dat met reflec terende vernis bestreken is draagt de letters 'S.O.S. in het zwart. Men kan deze vaan aan zijn wagen be vestigen om bij pech de aandacht van de wegenwacht te trekken. Men wil hiermee ook de hulpvaardigheid onder de autobobilisten onderling versterken, daar verwacht wordt dat deze, wanneer „noodsein" wordt op gemerkt, de dichtbijzijnde „gele rij der,, zullen waarschuwen. Dit sys teem heeft ook het voordeel dat men direct wagens met pech kan oïidér- scheiden van geparkeerde wagens. Het eerste S.O.S. slachtoffer krijgt hulp. Ze zou het hebben aangenomen van een kostganger, die haar zijn dankbaarheid voor de goede verzor ging wilde tonen en die deswege uit het Almelose abattoir het vlees zou hebben meegenomen. De kostganger, een 38-jarige loonslager uit Almelo, was in Juli van dit jaar door de reclassering in het huis van de vrouw geplaatst. Zij had reeds eerder een tweetal reclassanten opgenomen en dezen met succes in het rechte spoor weten te houden. In vol vertrouwen plaatste de reclassering toen de man na zijn ontslag uit de gevangenis bij de dame. Ditmaal echter zou ze zelf hebben gefraudeerd. Tamelijk milde eis. „Ik wist niet dat het vlees was gestolen", verweerde ze zich. „Maar Rook hem en U zegt: De komst van TRAFFIC betekent een nieuw tijdperk voor iedere critische liefhebber van een echte, pure Virginia-sigaret.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1954 | | pagina 7