Een
der
handjevol dapperen legde basis voor één
drie hechte peilers van arbeidersklasse
TYPEN
STENO
De Vebo zal in
wat hoeven aan
Leiden weer heel
de grond krijgen
Duur en goedkoper bont, blouses
en jumpers in „Het Gulden Vlies"
Leidato vluchtte bij het
gepijp van een orgel
PLEISTERZONDAG
f25.000.. aanprijzen
BIOSCOPEN
LeióAto-nieuws
ZATERDAG 18 SEPTEMBER 1954
■E.-
DE LE1DSE COURANT
EERSTE BLAD PAGINA 2
60 jaar K.A.B. in Leiden
DE GOEDE GEEST HAALDE DE BOND DOOR
ALLE MOEILIJKHEDEN HEEN
De Leidse K.A.B. zal zich hedenavond met ere de kroon der grijsheid op
de nog steeds we zouden haast zeggen wilde haren kunnen drukken.
Zestig jaar is weliswaar een leeftijd, die over het algemeen nog binnen
het bereik van iedereen ligt, maar de strijd welke de jeugdige arbeiders
partij reeds in de prille jeugd moest voeren, maakt de overleving van deze
jaren feestwaardig. Men kan het zich tegenwoordig dan ook bijna niet meer
indenken, dat de rechten van de arbeiders, die nu vanzelfsprekend zijn,
toen nog stuk voor stuk bevochten moesten worden. Het is daarom wel eens
interessant de klok een zestig jaar terug te draaien en deze werkzaamheden
van nabij gade te slaan,
nï
Op de 10de Juli 1894 zond de 24- logsjaren brachten de bond naast
jarige horlogemaker W. de la Rivière
aan het centraal bestuur van de R.K.
Volksbond te Amsterdam het ver
zoek om in Leiden, een afdeling van
de bond te mogen oprichten. In Am
sterdam vond men het initiatief wel
iswaar prijzenswaardig, maar men
verzocht de heer de la Rivière toch
eerst een aantal gelijkgerichte zielen
op te willen zoeken. Een vorige po
ging om tot oprichting van een afde
ling te komen was namelijk reeds
door gebrek aan enthousiasme
in het ei gesmoord. De nieuwe op
richter ging echter met meer kennis
te werk en op Maandag 17 September
schaarde zich een twintigtal perso
nen rond de vergadertafel in het
Zuid-Hollands koffiehuis, een in
richting met een enigszins verwar
rende benaming, welke aan de Sta
tionsweg stond. Al snel was men het
er over eens, dat de heer G. J. Bik
de voorzittershamer zou moeten han
teren, terwijl de heer W. Peeters, die
zich thans nog in goede welstand be
vindt, het beschrijvende gedeelte
voor zijn rekening kreeg.
Goed begin.
Enkele weken later kwam men
weer bijeen. Buiten het bestuur en
de mede-oprichters, waren het vol
tallige bondsbestuur en enkele hon
derden genodigden aanwezig. Na een
spreekbeurt van de heer W. C. J.
Pastoors, voorzitter van het Centraal
bestuur, gingen vele ogen open en
traden maar liefst 150 personen tot
de bond toe. Een tiental dagen latei-
bezat de afdeling reeds een geeste
lijk adviseur in de persoon van pa
ter Ph. van Kessel, kapelaan aan de
Hartebrugkerk. Omdat men naast
deze geestelijke steun ook de finan
ciële niet uit het oog mocht verlie
zen, benoemde men een bode tot in
ning van de contributie, die de toe
passelijke naam J. B. Beurze droeg.
Van vercnigingslijst geschrapt.
In November van het zelfde jaar
trad de bond reeds naar buiten op.
Een adhaesiebetuiging werd aan het
adres van de centrale organisaties
verzonden, voor het benoemen van
een commissie, die een pensioenrege
ling voor de oude werkman moest
voorbereiden. Nog in het eerste ver
enigingsjaar werden vier vakvereni
gingen gesticht. Hiervan heeft alleen
het houtbewerkersgilde „St. Joseph"
een onafgebroken bestaan geleid.
De jeugdbeweging de „Josephge-
zellen" had het in de eerste jaren
niet gemakkelijk. De leden moesten
lijdelijk toezien, hoe zij van alle ker
kelijke verenigingslij sten geschrapt
werden. Hier en daar klonk hun
naam zelfs als een kwalijk voorbeeld
door het kerkgebouw.
Eerste beslissingen.
Talrijk waren de daden, waarmee
de jonge bond het sombere leven van
de arbeiders verlichtte. Een onder
steuningsfonds werd opgericht, dat
bij ziekte van de werkman voor de
inkomsten van het gezin borg stond;
aan behoeftige arbeiders werd een
Kerstgave uitgereikt en adressen
werden aan het gemeentebestuur ge
richt om een beslissing te forceren
over minimumloon en arbeidsduur
van de werkman in gemeentedienst.
De ontspanning had echter van al
deze krachtontplooiingen niets te
lijden. De leden zongen het hoogste
lied in een zangvereniging en speel
den de planken kapot in de toneel
vereniging „Vondel". De vechtlusti-
gen kruisten de degen in de scherm-
vereniging Jeanne d'Arc. Deze ver
eniging overleed echter reeds spoe
dig aan bloedarmoede.
Aalberse, juridisch adviseur.
Grote steun ondervond de bond
van de grote Aalberse, die in zijn
studententijd te Leiden de vergade
ring bij verschillende gelegenheden
moed insprak. Later werd de staats
man juridisch adviseur van de Volks
bond afdeling Leiden.
In November 1896 kwam de bond
in het bezit van het verenigingsge
bouw Maresingel 1. Drie jaar later
verhuisde men echter naar Rapen
burg 10, waar in de tuin een grote
zaal gebouwd werd. De eerste oor-
POSTKANTOOR TE LEIDEN OPEN
VOOR KRANTENABONNé'S.
Met ingang van vandaag is de voor
lopige regeling, dat postabonné's zon
der voorafgaand schriftelijk verzoek
op Zaterdagavond bij het postkantoor
hun krant 'kunnen halen, definitief
geworden.
Deze regeling geldt voor alle ste
den van Nederland, ook voor Leiden,
zoals ons na informatie gebleken is.
Niet echter voor Rotterdam, Den
Haag, Amsterdam en Utrecht. De be
langstelling voor het Zaterdagavond-
krantje in de grote steden bleek
uiterst gering te zijn.
veel ongemak van leden, die de rijen
verlieten om elders de linies te slui
ten, groot geldgebrek. De bond nam
zelfs de exploitatie van een bioscoop
ter hand maar moest deze voorlich
tende taak al spoedig stopzetten. In
1914 werd een actie op touw gezet
om de St. Josephgezellen een vrije
Zaterdagmiddag te bezorgen.
Ruil met Leidse Courant.
De verstandhouding met de vak
verenigingen werd er echter niet be
ter op en daarom kwam men tot de
oprichting van een vakkern, samen
gesteld uit de besturen der vakver
enigingen. De oorlog nag al spoedig
bezit van het bondsgebouw. Solda
ten maakten in de vier volgende ja
ren een drastisch einde aan alles wat
de hoop op behoud van het interieur
in stand moest houden. Met veel
moeite kreeg men voor de aange
richte schade ten lange leste 18.780,
vergoed. Om zich echter alle moeite
en kosten van het herstel te bespa
ren werd het gebouw geruild met
dat van de Leidse Courant aan de
Steenschuur. De penningmeester kon
bovendien nog een toegift van
15.000 opstrijken. Op deze wijze
kwam de bond de geldelijke moeilijk
heden te boven.
Gestadige groei.
Het gebouw aan de Steenschuur
werd in gebruik genomen en men
maakte de oude oprichter, van de
bond, de heer W. la Rivière, con
cierge.
De bond consolideerde zich en in
de jaren tussen de beide wereldoor
logen nam zij toe in innerlijke en
uiterlijke kracht. De tweede wereld
oorlog legde het hele verenigings
leven lam. Woudenberg trachtt te
vergeefs de arbeiders voor zijn met
wolfsangeltjes doortrokken theo
rieën te winnen.
De na-oorlogse periode bracht
weer een versterking van het ar
beidersfront.
En nu bij het zestigjarig jubileum
is de Leidse afdeling van de K.A.B.
groter dan ooit en vormt een van de
drie hechte peilers van de arbeiders
klasse.
GEM. AANKONDIGING
AFSLUITING VERKEER.
Burgemeester en Wethouders van
Leiden brengen ter openbare kennis,
dat de weg langs de molen „de Valk"
op 23 September a.s., van 7 uur tot
15 uur gesloten zal zijn voor voet
gangers en voor het verkeer in beide
richtingen met voertuigen, met uit
zondering van veewagens.
5097
Burgerlijke Stand
Geboren: Claus Jan Tristan, z. v.
J. Eleveld en H. Grissen; Gijsbert
Hans, z. v. J. van Duijn en W. M. H.
Muelink; Theodorus, z. v. A. Rijns
burger en J. Oudshoorn; Elisabeth,
d. v. H. van Rhijn en C. Klaverwij-
den; Dirk Leendert, z. v. J. Ketting
en M. J. v. Duijverubode; Johannes,
z. v. A. Nieuwenburg en S. van den
Berg; Agathe Jasperina, d. v. M. de
Jong en L. Herweijer; Johanna Mar-
garetha Maria, d. v. W. Münker en
C. W. van Rhijn; Adrianus Petrus
Cornelis, z. v. A. P. v. d. Krogt en
P. J. Ouwerkerk; Eric Carel Alexan
der, z. v. E. H. v. d. Mooren en J.
Koster; Judith en Jansje, drs. van
M. v. d. Meij en A. C. Roodakker.
Overleden: J. C. v. d. Tuin, man,
jaar; E. C. M. v. d. Reijden, wed.
van Berkhout, 70 jaar.
10 vinger syst.
blind rhythm.
4talen (130 letter
grepen p. minuut)
DOORLOPENDE CURSUS
Kon. Erk. PITMANSCHOOL
Plantsoen 65 Telefoon 26558
(Advertentie.)
STEEDS GROTER EN STEEDS BETER
Van afvalbak voor slachtvee tot toonruimte
van veredeld fokproduct
Bedriegen de voortekenen niet, dan
zal de VEBO-tentoonstelling 1954, die
op 23 en 24 September gehouden
wordt, zowel wat kwaliteit als kwan
titeit van het vee, alle tot nu toe
verzorgde exposities met stukken
slaan. Leiden is dan ook, mede door
de VEBO, van een vergaarbak van
slachtvee tot een van de voornaamste
veemarkten van ons land geworden.
Een andere factor, die verantwoor
delijk is voor deze verbetering, is het
landbouwonderwijs, dat nu overal
haar rijke vruchten begint af te wer
ken. Zo zal men op de VEBO niet
minder dan vijfhonderd geregistreer
de koeien kunnen bewonderen, die
het de jury bij beoordeling stuk voor
stuk zeer moeilijk zullen maken.
Aan deze Vebo zijn enkele fokvee-
dagen voorafgegaan, waarop een se
lectie voor deze tentoonstelling werd
gemaakt. Hoewel natuurlijk vele
boeren deze tentoonstelling zullen be
zoeken is het bezoek in verhouding
tot sommige tentoonstellingen elders
in het land betrekkelijk gering te
noemen. Nog steeds valt in de om
geving van Leiden en zekere stug
heid waar te nemen, die verantwoor
delijk zou zijn voor deze teleurstel
lende opkomst. Het aantal aangiften
is echter Over de gehele linie groter
dan verleden jaar.
24 boeren uit eigen groep.
De aangifte van blaarkoppen is dit
jaar alleen al reeds 100 meer dan
het vorig jaar. De kalveren, die tij
dens de tentoonstelling een boel na
righeid veroorzaken, zijn dit keer
niet ingeschakeld. Mededinging was
trouwens niet meer nodig, omdat er
nu genoeg volwassen veredelde fok-
dieren beschikbaar waren.
Ook de gewone productieklasse is
dit jaar zeer behoorlijk bezet, terwijl
Propaganda-avond
colonne Rode Kruis
De belangstelling gisteravond voor
de propaganda-avond van de colonne
Roode Kruis corps Leiden is ver be
neden de maat gebleven. Een kleine
veertig mensen voor het meren
deel dames konden over de gehe
le ruimte verspreid de leegheid van
de gehoorzaal in het Academisch
Ziekenhuis niet maskeren.
Dr. H. P. Veldhuyzen, de comman
dant, meende dat de teleurstellende
opkomst wellicht te wijten was aan
de te verwachten veertigduizendste
bezoekers van de Leidato
In ieder geval hoopte hij dat het
grootste gedeelte van de aanwezigen
zich in de pauze bij het corps zou
aanmelden.
Om het werk van het Roode Kruis
te verduidelijken deed dr. Veldhuy
zen een greep in de geschiedenis,
waarbij de namen Henri Dunant en
de slag bij Solferino, de conventie van
Genève in 1864 en het Koninklijk Be
sluit van 1909 genoemd werden.
Vervolgens gaf spreker een uiteen
zetting van de taak van het Roode
Kruis en de cursus, die daartoe op
leidt.
Na de pauze werden er drie films
getoond: een film over de hulp aan
het getroffen Zeeland, een boottocht
met chronische zieken en invaliden
en een propaganda-film voor het
Roode Kruiscorps.
ook bij de groepen-keuringén een rui
me aangifte is. Vier en twintig boe
ren komen met 'n groep van eigen be
drijf naar de Vebo. Zodat men een
prachtig beeld zal kunnen krijgen
van de stand van zaken in één be
drijf.
Over hele linie vooruit.
Het zwartbonte vee maaka het dit
jaar oók al belangrijk bonter, ten
minste wat de opkomst betreft, dan
de voorafgaande jaren. De productie
gaat zichtbaar omhoog. Hetzelfde
geldt voor de varkens, schapen en
geiten, die allen op de Vebo meer
hoeven aan de grond zullen hebben
dan in 1953. Deze hogere aangifte
komt voort uit het feit, dat er in de
Rijnstreek een grotere belangstelling
voor geregistreerde kleinveefokkerij
begint te ontstaan.
De sohapenmerkt van Leiden
wordt in Europa slechts gepasseerd
door de bekende markt in de hal
len van Parijs, waar het grootst aan
tal slachtschapen worden aangevoerd.
kelijk begint af ie vragen, waar deze
edele dieren vandaan komen. Al de
inzendingen zijn bovendien reeds op
de plaatselijke premiekeuringen als
bekroningswaardig gekenmerkt.
Wedstrijd fokveebeoordeling.
Dit jaar zullen de landbouwscholen
wederom aan de wedstrijd van fok
veebeoordeling deelnemen. Tien groe
pen komen uit in de afdeling zwart
bont, terwijl slechts vier groepen el
kaar in de afdeling zwartblaar zul
len ontmoeten. Betreft het hier de
veredelde dieren, in de afdeling vet-
vèe 'zullen de koeien een kans krij
gen, die niet zo zeer het oog als wel
de tong kunnen streden. De talrijke
producten van oordeelkundige vet
mesterij zullen een beeld geven van
Hollands welvaren.
In een speciale tent op het tentoon
stellingsterrein op het Schuttersland
dus niet in het Waaggebouw zal
het romige product van het vee te
zien zijn, 64 inzendingen Goude kaas
bewijzen dat de zelfkazerij nog lang
niet tot het verleden behort. Minder
góed is echter de Leidse kaas ver
tegenwoordigd; slechts tien inzen
dingen zullen de faam van dit pro
duct hoog moeten houden. De Vebo
zal gecompleteerd worden door een
H- en S-lijn
op de achtergrond
De bontwerkerij Albert de Vries
en de firma De Groot streven naar
éénzelfde doel: de Leidse vrouwen
er van te overtuigen, dat zij haar
kwaliteitsinkopen op modegebied nèt
zo goed in de Sleutelstad kunnen
doen als in welke grote stad ook.
Meer dan eens heeft dit gemeen
schappelijk streven hen te zamen
voor het voetlicht gebracht. Zo ook
Donderdag toen zij in 't Gulden Vlies
's middags en 's avonds hun collec
ties toonden voor een zeer groot en
geïnteresseerd publiek.
Beide kwamen met een eigen col
lectie van inderdaad grote distinctie.
De modeproblemen van de dag (H's
en S'en) werden geheel op de ach
tergrond gedrongen door de klassieke
tendenz van beide collecties, die nog
versterkt werd door het optreden van
de drie mannequins, die hierop vol
ledig waren ingespeeld. De heer Alb.
de Vries leverde zéér vakkundige
commentaren op het getoonde bont.
daarbij ook de nadelen niet verzwij
gend. En een verkoopster van de
firma De Groot, die overigens voor
De aanvoer van eerste klas fókmer- grote tent van de gezondheidsvoor-
ries is weer zo gróöt, dat zich wer- lichtingsdienst.
Vandaag moet Gehoorzaal
leeg zijn voor K.A.B.
Het rumoer van de Leidato was
nog maar nauwelijks verstorven toen
gisteravond om half twaalf al weer
een groot pijporgel voor de poorten
van de Stadsgehoorzaal stond. Het
was het orgel, dat hedenavond de
receptie-avond van de K.A.B. muzi
kaal moet opluisteren. De stands
werden met koortsachtige snelheid
afgebroken, want vandaag moest al
les leeg zijn.
Hoe dat moet gebeuren is ieder,
die de chaos in de Gehoorzaal gezien
heeft, een raadsel.
Met de boze blikken van K.A.B.-
bestuurders op de achtergrond, zal
er echter wel niemand zijn, die het
zal wagen ook maar één prulletje op
de grond achter te laten. Om drie
uur vannacht stond het orgel, dat ge
bouwd is door de orgelbouwer Van
Leeuwen Gz. te Leiderdorp, óp zijn
plaats.
Tot vijf uur in de morgen waren
stemmers bezig om het orgel op de
juiste toon te krijgen.
Hedenmiddag komen deskundigen
op muzikaal en accoustisch gebied
het geluid van het orgel in de Ge
hoorzaal beluisteren en beoordelen.
het eerst voor een microfoon stond,
leverde eveneens ter zake dienende
commentaar op de blouses, de jum
pers, de rokjes en de jersey-pakjes.
Er was bewonderenswaardig duur
bont, zoals petit gris, persianer, nerz
(staarten) en zilvervos (poten), maar
het huis De Vries toonde ook „goed
kope" bontsoorten, zoals zobel-feh,
seal électrique en mol. Het sympa
thieke was echter, dat deze laatste
met evenveel zorg verwerkt leken als
de andere en óók goed van snit,
royaal en mooi getekend waren.
De firma De Groot toonde zich
expert op het gebied van jumpers,
blouses en jersey-pakjes. Niet goed
koop: letterlijk niet en figuurlijk niet.
Er was veel import by: uit Engeland,
uit Zwitserland en uit Wenen.
Vooral de geborduurde jumpers
vonden veel bijval. Met zo'n warm
kledingstuk kan men toch gevoeglijk
naar een wat deftiger gelegenheid
gaan en dat lijk de practische Ne
derlandse vrouw wel. Maar ook de
meer sportieve jumpers, al of niet
gecombineerd met een vest,, waren
smaakvol en gedistingueerd. Wat ook
van de blouses gezegd kon worden.
En dat alles dan op rokken, die niet
kreuken, gegarandeerd niet, ja waar
zelfs de plooien en plisée's niet uit
gaan.
Tenslotte de jersey-pakjes, die het
nog steeds „doen". Zo'n pakje heeft
soms zelfs de allure van een com
pleet mantelcostuum. Bijzonder aan
trekkelijk was, dat veel, zo niet het
meeste óók geschikt was voor maten
boven de 4244.
De accessoires waren over het al
gemeen goed gekozen, zoals ook de
(schaarse) hoedjes. Ook de byoux
„deden" het. Een hartelijk applausje
toonde telkens aan, dat een en an
der het talrijke publiek góed beviel.
C. TH. R.
VOLGENDE WEEK
Een niet verplichte collecte
met een attractief spanend
geheim!
(Advertentie)
IN DE LEIDSE
Casino. De verfilming van een
wonderbaarlijke verschijning is op
zich zelf reeds een hachelijke onder
neming; als zij bovendien nog door
Hollywood ter hand wordt genomen
is men geneigd, zonder voorbehoud,
de rol celluloid slechts als een zelf
gemaakt aureooltje rond het hoofd
van een of andere filmmagnaat te
beschouwen. Toch heeft men in Ame
rika nog wel eens meer bewezen een
serieuze verfilming aan te durven.
Velen zullen zich ongetwijfeld de niet
onverdienstelijk verfilmde roman van
Franz Werfel „Het lied van Berna-
dette" herinneren. Deze film wordt
in vele opzichten echter geslagen
door „Het wonder van Fatima", een
product dat onder regie van de vrij
onbekende John Brahm tot stand
kwam. Het is opmerkelijk hoe Hol
lywood, waarvan men slechts starre
pseudo-heiligen met behoud van
glamour-glans zou verwachten, hier
een aantal mensen gecreëerd heeft,
die ondanks hun verheven roeping
met beide voeten tussen ons zijn blij
ven staan. Grotendeels is dit o.i. te
danken aan de toevoeging van een
fictieve figuur, een charmante los
bol, die ondanks dat hij in de ver
schijning slechts handel ziet, de kin-
deren met raad en daad' bijstaat. Het
begenadigde jeugdige drietal kreeg 'n
uitstekende vertolking. Door alle ge
beurtenissen heen blijven het echte
kinderen, die door hun vast geloof
het wonder aanvaarden, zonder er
innerlijk door verscheurd te worden.
De verschijning zelf in „Het lied
van Bernadette" een der zwakste
punten is in deze film omhuld
met de nevels van het voorstellings-
loze en wordt hierdoor behoed voor
de gipsenbeeldjesfantasie van de
kitschfilm. Als wij dan toch nog een
kleine aanmerking zouden willen
maken dan is het op het einde van
de film. Na een zeer indrukwekken
de reeks beelden van de laatste gro
te bedevaarten naar Fatima, heeft de
maker niet aan de verleiding kun
nen weerstaan enige hoofdfiguren
nog eenmaal voor de camera te ha
len. En de verbaasde toeschouwer
'krijgt in een decorachtig kerkinte
rieur plotseling een door middel van
veel smink verouderde Lucia te zien,
die met een zeer duidelijke kinder
stem enkele wijsheden tegen haar
vroegere beschermer mompelt. Een
volmaakt overbodige en storende
scène, die gelukkig echter de uitmun
tende totaalindruk nauwelijks meer
kan schaden. Van harte aanbevolen.
Lido John Wayne en Geraldine
Page spelen de hoodfrollen in de film
„Hondo", een Warner color-film, die
een interessant beeld brengt uit de
strijd, die in het midden der vorige
eeuw werd gevoerd tussen het Ame
rikaanse leger en de Apachen. Het
is natuurlijk een strijd op leven en
dood, waarbij vooral de taferelen
van massa-regie in de steppen en
bergstreken van Californië' de bij
zondere aandacht opeisen. De film
brengt daarnaast een detail uit die
grote strijd in de vorm van een sa
menspel tussen een met haar zoontje
eenzaam wonende vrouw Angie
Lowe en Hondo, een ruiter van
de U.S.-cavalerie. De man van Angie
is, beducht voor de Apachen, ge
vlucht en heeft zich aangesloten bij
de cavalerie. Als Hondo daar terug
komt, bemerkt hij, dat de man van
Angie niet voornemens is naar zijn
vrouw en zoontje terug te keren,
zodat hij besluit naar de ranch te
gaan te hunner bescherming. Als hij
door de Apachen overvallen wordt,
wordt hij bovendien nog belaadg
door de trouweloze echtgenoot en
zijn vriend, maar deze beiden maakt
hij onschadelijk. Gevangen genomen
door de Apachen wordt Hondo gered
door een foto van de kleine Lowe
Een aardig verhaal, maar bovenal
schitterende kleurenweergave.
Door de KFC gekeurd voor 14 jaar.
Lux°r. „De Ongenaakbaren" van
Yves Allegret met in de hoofdrollen
Michèle Morgan en Gerard Philipe
was een van de Franse successen op
de Biennale te Venetië. Het is een
merkwaardige film, welke zich af-
'speelt in een vies, rommelig dorp
van Mexico, waar men maag en le
ven vult met alcohol. Het dorp wordt
uit zijn sleur getild, als er een auto
bus stopt met een zieke, die aan nek
kramp blijkt te lijden. De man sterft
en zijn verloofde blijft alleen achter
in het plaatsje, dat het toneel wordt
van een nekkrampepidemie. De clou
van de geschiedenis wordt de bio
scoopbezoeker al spoedig duidelijk.
Een Franse ex-dokter is aan de
drank verslingerd en wordt door de
dorpelingen als een imbeciel be
schouwt, zodat het voor de hand ligt,
dat de alleen achtergebleven juf
frouw, die een Francaise is, hem op
het goede pad moet helpen. Dat ge
beurt dan ook en zelfs zonder de ge
bruikelijke op goedkoop succes ge
richte kunstgrepen.
Niettemin, of misschien juist daar
om, weet deze film sterk te boeien.
De sfeer is buitengewoon knap ge
troffen en de karakters zijn raak ge
tekend. Men voelt de ontzetting, die
over het dorp valt, als de epidemie
om zich heen gaat grijpen en dezé
beklemming blijft hangen tot het
slot, dat voor de nodige verademing
zorgt dank zij het gelukkige paar op
de laatste meters celluloid.
Boven 18 jaar.
Rex. Indien er jacht gemaakt
wordt op een misdadiger met als
hoofddoel de beloning die op hem ge
steld is wordt dit een sinistere jacht
partij. In de film „Opgejaagd" wordt
de voortvluchtige misdadiger als een
levende zak geld beschouwd. Boer
Kemp maakt door woeste streken
uitsluitend om de beloning jacht op
hem, geholpen door enkele andere
avonturiers. Als ze gezamenlijk na
veel vecht- en schietpartijen er in
geslaagd zijn de misdadiger te van
gen, ontstaat er ruzie over de verde
ling van de buit.
In een spannend verhaal laat de
film zien hoe Kemp met zijn trawan
ten de bandiet langs onherbergzame
wegen naar de stad moeten brengen
cm hun buit in te wisselen. Doch ten
slotte komen edeler gevoelens boven
drijven en weigert Kemp het bloed
geld aan te nemen. Een spannend
verhaal voor personen boven 18 jaar.
TrianonProgramma door K.F.C.
niet toelaatbaar geacht.
Einduitslag Leidato
ruim 40.000
Met een brute armzwaai heeft de
heer A. Sanders, voorzitter van het
actie-comité, gisteravond afscheid
van de Leidato genomen. Met deze
armzwaai wuifde hij tevens een „tot
wederziens" naar duizenden zorgen
en zorgjes, beslommeringen en drup
pels transpiratie, die het deel zijn
geworden.van alle organisatoren.
Slagregens opgeklaard.
Gisteravond is ook een einde ge
komen aan slagregens geschenken, die
over de hoofden van niets vermoe
dende bezoekers zijn neergedaald. De
40.000ste werd om half tien binnen
de poorten begroet, wederom een be
zoekster. Het was mevr. A. M. Maar-
seveenSpanjer, uit de Duijvenbode-
straat 12a, die samen met haar man
A M. Maarseveen een bezoek bracht.
Echtelijke trouw werd beloond,
want de heer Maarseveen had om 7
uur al een bezoek gebracht met twee
van zijn drie kinderen en terecht ge
dacht: „Dit moet mijn vrouw ook
zien."
Kort gezegd: het gevolg van deze
goede gedachte was, dat het echtpaar
op het frontbalcon verblijd werd met:
een Solex, tafelzilver, allerlei soor
ten dranken, een strijkplank, een wol
len deken, enzovoorts, enzovoorts.
Op de fiets naar huis.
De 35.000ste bezoeker, die al om
een uur of zes was toegelaten bleek
de 14-jarige Lida de Jong, Buiten
huisstraat 45 uit Katwijk aan Zee.
Zy kreeg een arm vol mooie ca-
deau's en mocht deze op een fonkel
nieuwe fiets naar huis meedragen.
Het ensemble Eddy Christiani hield
de duizenden bezoekers tot over 11
uur in een echte Leidato-stemming
bijeen.
Revue der
Leidato-meningen
life hebben in de loop van de
Leidato aan verschillende
mensen hun mening over de Lei-
dato-als-tentoonstelling gevraagd
Uit de antwoorden op de vraag:
„Hoe vond U de Leidato" doen
wij efcn greep.
Johan Bodegraven: prima ge
organiseerd, je zou niet zeggen
dat het outsiders in het tentoon
stellingswezen waren, die dit
alles hebben opgezet.
Frans Poptie: Ik heb het nog
wel eens drukker gezien maar
niet dikwijls.
Eddy Christiani: Volgend jaar
air-conditining (toevoer van
frisse lucht) dan ben je een heel
eind in de goede richting.
„De 40.000ste bezoekster (zij
kreeg o.m. een bromfiets) „Een
énige tentoonstelling!"
Een student: Die kelder moet
blijven, geschikte ruimte voor
een lustrumviering.
Een standhouder: te grote
drukte en te veel afleiding.
De muziek, die mensen moest
aantrekken, maakte dat de stands
niet voldoende aandacht trok
ken. (Volgend jaar kom ik weer)
De heer Sanders (terwijl hij
met een zakdoek langs de ach
terkant van zijn halsboord strijk)
pffffff
De heer Wolfslag: „De resul
taten zijn mijlen boven de ver
wachting".
