uefmaaeteri Eerste stormaanval op Leidse «Leidato» gisteravond tamelijk goed doorstaan Verlokkingen van modern comfort en nog moderner amusement Slechte toestand Uiterstegracht Jacques Fath komt begin October met millioenencollectie naar Wassenaar EAT'ERDAG 11 SEPTEMBER 1954 DE LEIDSE COURANT DERDE BLAD PAGINA 1 Links: Vrolijkheid in Leidacabana.We zien onder meer de heer Wolfslag van het Leidato-comité, de commissaris van politie te Leiden R. J. Meijer en de zangeres Maria Zamorra. Tussen de tekst: De aantrekkelijke muurschilderingen in de kelders zijn allen van de heer Jansma. (Foto's: „De Leidse Courant"). tentoonstellingsruimte behoeft. Hij sprak zijn twijfel er over uit of de bouw van een aparte ruimte econo misch verantwoord zou zijn. Wel meende hij verwachtingen te mogen koesteren van de hal, die op het nieu we veemarktterrein gebouwd zal worden. De Leidato is open. De tentoonstelling stelt niet teleur in de verwachtingen. Van de eerste hal tot de laatste kelder wordt de bezoeker van de sfeer der zakelijkheid en het huishoudelijk praatje langzamerhand naar een verlok kend amusement getrokken. Daar zit climax in stijging hadden we eerst willen zeggen ware er *in werkelijkheid geen sprake van een stijging, maar van een daling, die de bezoeker steeds dieper in het „inferno" van modern amusement voert. In de kelder klinkt de bezoeker het zachte ge- koer van de saxofoon tegemoet en om een hoekje ontwaart hij e®n mys terieus keldertje, waar een enigszins gespannen grotestadssfeer hangt. In de tweede kelder wordt zijn bloed tot bruisen gebracht bij het enerverende rhythme van de Zuid-Amerikaanse'muziek van Maria Zamorra en haar spelers. Dan voelen wij ons eigenlijk het beste bij de bolle muziek van „Die Alpen Freunde", die in het derde keldertje lustig hun getoeter laten klinken. Daar voelt een ronde Hollander zich thuis, terwijl hij na zijn, bezoek aan de andere kelders toch altijd even het gevoel met zich mee-> dragt van een verboden vrucht geproefd te hebben. Heeft Leiden tentoonstellings ruimte nodig? Wethouder Van Schaik sprak over, de Leidato als van een baby, die zeer voorspoedig misschien al te voor spoedig gegroeid is en nu levens ruimte nodig heeft. Vaak heeft men tot de wethouder gezegd, dat Leiden Spreker maakte de Leidse midden stand menig compliment over het ini. tiatief, dat dank zij goede organi satie tot grote resultaten heeft ge leid. De middenstand is zeer belang rijk, aldus de wethouder. Meer dan de helft van het nationale inkomen komt in de distribuerende handen van de middenstand. In Leiden als centrum van een uitgestrekt gebied, speelt naast de veemarkt, de scholen, het culturele leven enzovoorts, ook de middenstand een voorname rol. Hij kan door aantrekkelijke étalages en goede waar een stroom van kopers naar Leiden trekken. Daarom is deze tentoonstelling van belang. Samenwerking van de mid denstand komt er in tot uiting. Tot slot sprak de wethouder na mens het gemeentebestuur de wens uit, dat de Leidato zou slagen tot heil van de organisatoren en de gemeen te Leiden. Hierop begaf het gezelschap zich naar de stand van de B.B., waar wet houder Van Schaik met de door de telefoon van het zend- en ontvang apparaat gesproken woorden: „Hier mede verklaar ik de tentoonstelling voor geopend" alle hindernissen voor het publiek bezoek wegnam. Wethouder Van Schaik opent door de telefoon van de B.B.-stand de ten toonstelling. gen mochten bestaan, maatregelen te treffen, die aan de toestand van de Uiterstegracht een einde zullen ma ken. De aanwezige apparaten en produc ten geven een doorsnede van de Leidse middenstand. Kiezend en ko pend in de Leidato zou men een heel huis in kunnen richten, men zou er voedsel vinden voor enige jaren en voldoende van die machines vinden, die het leven zo kunnen veraange-1 namen. Wonderpannen, wonderhaar-1 den, wonderklokken en wonderdran- ken. Alles is wonderlijk in de Lei- dato en dat is uiteindelijk de opzet I van de organisatoren geweest. De opening 's middags. 's Middags tegen half drie verza melden zich in de koffiekamer van de Gehoorzaal genodigden, die aan de officiële opening van de Leidato de nodige luister moesten bijzetten. Er heerste een geanimeerde stemming. Wachtend op de (aangename) dingen De saxofoon Iaat een koerend geluid horen in de „Cave du jazz". Slechte toestand van de kademuren en de onwelriekende geuren van de Uiterstegracht zijn reeds enige malen in de kolommen van de Leidse pers in de publieke aandacht gebracht. Stemmen om de Uiterstegracht maar te dempen en op deze wijze een radjcaal einde te maken aan dit ongerief zijn nu ook door leden van de Leidse gemeenteraad overgeno men. Zo spreekt het raadslid de heer Meester in schriftelijke vragen aan het college van B. en W. te Leiden van een „noodtoestand aan de Uiter stegracht, waaruit de bewoners van deze gracht zo spoedig mogelijk ver lost dienen te worden." Hij vraagt of het college van B. en W. bereid is, indien er voor demping van de gracht bepaalde belemmerii. (Advertentie) S-LIJN die nog moesten komen, gebruikte men een verversing en liet men zich goedmoedig een corsage opspelden. Om ongeveer drie uur verhief de voorzitter van het Leidato-comité, de heer A. B. G. Sanders, zich van zijn zetel om de aanwezigen onder wie alle wethouders, de commissaris van politie, R. J. Meijer, de garnizoens commandant, de heer Gerth van Wijk, mr. dr. P. G. Knibbe, secretaris van de Kamer van Koophandel, ver tegenwoordigers van V.V.V., en de Leidse Middenstands Centrale een| De H-bom van Dior heeft de ge hele zomer boven onze hoofden ge hangen, maar hij is nu neergekomen: we weten, waar we in het a.s. sei zoen aan toe zijn met tailles en heu pen, tenminste bij hem. Hoe de andere mode-koningen op deze bom hebben gereageerd, weten de mees ten van ons óók, want de kranten hebben er al het een en ander over losgelaten. Zo weten we, dat Fath de nieuwe tendens niet in de H-linie, maar in de S-lijn interpreteert. Wat dat be tekent, zal de meerderheid van ons pas beseffen, wanneer de Neder landse confectie-industrie met haar nieuwe producten voor de dag komt, maar een klein getal gelukkigen zal échte Fath-modellen, gedragen door de eigen mannequins van de beroem de mode-koning, kunnen zien, in Ne derland, en er de al of niet bruik baarheid voor de eigen klerenkast van kunnen beoordelen op het levend model. sloten bij de Club Marcel. Fath liet zijn make-up ontwerpen door Elisa beth Arden, die de Parma-stijl creëerde: een bleke teint, donker omrande ogen en zéér weinig rode lippen. Zelf zorgt hij verder voor de kousen, de beroemde. Op de eerste plaats de van donker naar licht uit lopende en dan het nieuwste: kousen met Chantilly-kant er op. En met gouddraad doorweven kousen! Men "zou zeggen: weinig passend bij het jongensachtige silhouet, dat thans ge dicteerd wordt; maar Fath zal wel weten, wat hij doet. De mannequins zullen voorts sie raden dragen naar eigen ontwerp van de Parijse mode-koning. Schoenen en handschoenen zijn óók al „tout Parisien". Zodat wij zeven ideaal ge klede vrouwen zullen zien, althans zeven idealen van Fath in alle moge lijke toiletten, van wandel- en visite- costuum tot groot avondtoilet toe. Vader en zoon? De show wordt zó belangrijk ge acht, dat de Avro er een reportage van zal geven. Polygoon komt óók al. En er wordt gefluisterd, dat Fath zélf er óók over denkt naar Wasse naar te gaan. In ieder geval komt Faths oude vader, die het sprekend evenbeeld van zijn beroemde zoon moet zijn. Maar belangrijk of niet belangrijk: düür wordt het zeker. Fath spreekt van de duurste collectie, die hij ooit getoond heeft. Zij vertegenwoordigt dan ook maar eventjes een waarde van één millioen gulden. Dat neemt men trouwens direct aan, want er wordt gesproken van o.a. de kost baarste bontsoorten, zoals hermelijn. De collectie komt dan ook regelrecht uit Londen, waar de eerste Engelse Fath-show wordt gehouden in het Dorchester-hotel. Op Zaterdag 2 October worden in kasteel Oud Wassenaar twee shows gehouden, één thee en één bij het diner. Op Zondagmiddag wordt er nóg een thee gegeven. C. Th. R. Burgemeester baron v. Wijnbergen en zijn echtgenote tonen steeds hun belangstelling voor de modeshows rn kasteel „Oud Wassenaar". De eerste stormaanval heeft de Leidato gisteravond moeten door staan. Al spoedig liep de ?aal van de Stadsgehoorzaal vol en was er in het eenrichtingsverkeer een zekere volu me en massa gekomen. In de kelders werd het tegen negen uur overvol. Er waren veel kijkers en luisteraars, die in de kelders bleven plakken, omdat er (overigens terecht) geen verplich te consumptie is. Vooral bij Maria Zamorra en in de Franse kelder was er na verloop van tijd geen doorko men meer aan. Gezien de omvang van deze kelders krijgt men feitelijk de indruk, dat de samenstellers van het Leidato-plan zich de enorme toeloop naar dit ondergrondse amusement niet gerealiseerd hebben. De Holzhacker Bub'n lieten zich in de grote zaal van him vrolijkste kant kennen. Dat de heer Sanders goed dirigeren kan wisten wij al. Gister avond heeft hij bewezen, dat hij dit met de stok in de hand óók voor een orkest kan. welkom toe te roepen en de openings plechtigheid met een enkel woord in te leiden. Hij dankte allen, die aan de Leidato hun beste krachten had den gegeven. Hij betuigde zijn erken telijkheid aan B. en W. en de ge meentediensten voor de prettige sa menwerking en gaf de standhouders een plüim voor de bijzondere goede verzorging van de stands. Hij prees de artistieke talenten van de ontwer pers van de tentoonstelling, in het bijzonder de heer Jansma, die alle muurschilderingen heeft gemaakt. Vervolgens gaf de heer Sanders het woord aan de wethouder voor diens openingsrede. Begin October Ten bate van de kankerbestrijding in Nederland zal n.l. op 2 en 3 Octo ber in kasteel Oud Wassenaar te Wassenaar een show worden georga niseerd, waarvan de netto-opbrengst bestemd is voor het Koningin Wil- helminafonds. Tijdens deze show zul len bovendien 1100 flesjes Fath-par- fum aan de bezoekers worden ver kocht; de prijs, die men hiervoor be taalt, is vrij en het totale bedrag van de opbrengst is eveneens bestemd voor het genoemde fonds. Er zal genoeg belangstelling voor deze show zijn, gezien de ervaringen van een vorige maal, toen er voor 1200 plaatsen meer dan 8000 aan vragen kwamen. Maar he't zal dan ook de moeite waard zijn. Fath brengt op de eerste plaats een uit gebreide collectie, 140 modellen, te demonstreren door zeven manne- quins onder wie Patricia, Jane (de „katvrouw", waarover men ongetwij feld al gelezen heeft), Stella en Rose-Marie. Parma-stijl. Licht en ruimte. Zoals wij al schreven: boven is het anders. Daar is licht en ruimte. Licht om de bezoeker alle verlokken de waren (wat is er sinds het eind van de oorlog toch weer een hoop te koop, weet u het nog die winkels van 1945?) voor de ogen te laten glinste ren. Een Hollandse huisvrouw wil zien wat ze koopt, dat ze koopt, daar staat deze tentoonstelling borg voor. Kijk maar eens even bij de stand van een radio-apparaten-firma. Zie welk een doos van Pandörra deze man kan verkopen; een glimmend luxe-meubel, dat „radio met druk knopafstemming", gramofoon en bandrecorder bevat. Of het wonder van een moderne wasmachine of frigidaire. Het is alle maal op de Leidato te koop, en je mag het eerst proberen ook. De B.B. laat zien hoe paraat zij wel kan zijn tegen de tijd, dat zij haar glinsterende apparaten, die nu nog in handen van de argeloze een aller - verrukkelijkst kinderspel kunnen ge geven, werkelijk zal moeten gebrui ken. De draadloze verrespreker, die daar staat opgesteld (o.m. in verbinding met de brandweerkazerne) komt straks nog even terug, omdat deze machine bij de opening nog een be langrijke rol heeft vervuld. Eerst wandelen wij nog even rond over het tentoonstellingsterrein, ge nietend als een kind-op-de-kermis van de muziek, de lichtjes en het la waai. Het lawaai komt deels van de roezemoezende mensenmenigte, deels uit de luidsprekers. De muziek komt van een podium. Bovenop zitten mannen met jagershoedjes en korte leren broeken aan, de Holzhacker Bub'n. Dat was tenminste vandaag zo. Gauw maken zij weer plaats voor een ander orkest, Zo blijft de spanning en de trek er in. Verder zullen de kapsels verzorgd worden door kappers, die zijn aange-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1954 | | pagina 5