Onder een bedstee in Stompwijk vond
deurwaarder een ondergedoken kapelaan
Koninklijke onderscheiding
voor 50 jaar trouwe dienst
m -
sterling
WOENSDAG 1 SEPTEMBER 1954
DE LE1DSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 2
«JUCCESVOLLE MISSIE BEHIELD ZOETERWOUDE voor het Katholi-
cism e. Hoe komt het dat de geloofspreiding, het percentage Katholie
ken zo varieert voor verschillende gebieden van ons vaderland? Deze vraag
dringt zich op als men bedenkt dat (bijv.) de bevolking van Zoeterwoude
voor 75 procent Katholiek is, terwijl in het nabijgelegen Benthuizen,
dat percentage practisch nul is. Men kan over dit eigenaardige verschijnsel
de meest uiteenlopende theorieën horen verkondigen. Zo wordt wel beweerd,
dat de oorzaak van het gering percentage katholieken in een bepaalde plaats
de apostasie van een pastoor js en hoewel de geloofsafval van een zieleher-
der wel invloed gehad zal hebben op de godsdienstige constellatie, is door
prof. Rozier echter aangetoond, dat de hoofdoorzaak is gelegen in het slagen
of mislukken van de Hollandse Missie tijdens de contra-reformatie. Ja, nog
sterker, of in een bepaalde plaats de Hollandse Missie de zielzorg actief ter
hand genomen heeft of niet, dat is uiteindelijk beslissend geweest voor de
percentages van de godsdienst in zo'n plaats.
Strijd
strijdbare Christian us Vermeulen,
bekend onder de Latijnse naam Mo
lina, zet het werk van zijn voorgan
ger met grote ijver en buitengewone
welsprekendheid voort. Hij kent de
streek op zijn duimpje, want hij was
een tijdlang assistent geweest van
pastoor van Velden in de grote pa
rochie tussen Leiden en Gouda. De
protestanten waren zo verbolgen
over het succes van Vermeulens mis-
sioneringswerk, dat Sebastiaan
Francken, deurwaarder uit Den
Haag, in 1643 naar Stompwijk komt
om te zien of Molina niet te betrap
pen is op het overtreden van de plak
katen, die door het Hof van Holland
tegen de Katholieken zijn ingesteld.
Het verslag van dit onderzoek geeft
een treffend beeld van de omstan
digheden, waaronder pastoor en ge
lovigen hun geloof konden beleven.
Er blijkt uit dat in de pastorie van
Stompwijk drie klopjes wonen, die
Molina behulpzaam zijn met het aan
kondigen van de H. Diensten, het ge
ven van catechismuslessen. In de
buurt wonen twee kleermakers die
als klopbroeders pastoor Vermeulen
ook helpen met het geven van cate
chismuslessen en de oprichters zyn
van geestelijke verenigingen voor
„jonge ende oude luyde".
Francken scheen nog net een
van Vermeulen, die zich verborg in
het vertrek waar de H. Mis gelezen
werd voor de Stomp wij kse gelovi
gen. De deur naar dit vertrek wordt
opengebroken en dan vindt de deur
waarder onder de bedstede in een
hoek van de kamer de kapelaan, die
om behoud van
het geloof
Omstreeks 1600 was het gebrek aan
priesters zo groot, dat uitgestrekte
gebieden verstoken bleven van de
zo nodige herderlijke leiding en dit
leidde er toe, dat de scheuring in de
christenheid in Nederland zo'n cata-
strophale omvang aannam. Sasbout
Vosmeer, de eerst apostolisch-vicaris
en grondlegger van de Hollandse
Missie vestigde zich te Delft en van
uit deze plaats verspreidden zich de
missionarissen. Op de kaart die de
godsdienstige samenstelling van de
bevolking weergeeft naar de tellin
gen van 1830, dus vóór de grote bin
nenlandse migratie, die de oorspron
kelijke godsdienstige constellatie ver
stoort, is de heilzame invloed, uitge
gaan van dit centrum, nog goed te
bespeuren. Phillipus Rovenius, Sas-
bout's opvolger, werkte volgens het
zelfde plan en tijdens diens bewind,
treedt als eerste pastoor na de her
vorming in de contreien van Zoeter
woude op de missionaris primaris
Martinus van Velden.
NA VIJFTIG JAAR.
Vijftig jaar had Zoeterwoude geen x
zielzorger gehad en de gelovigen S*imP gez*en te hebben van Johan
moesten gedurende die periode naar Y311 fïff56!'..,™331"?. kapelaan
Leiden, om daar een schuilkerk te
bezoeken, hoewel er soms een rei
zende priester de H. Mis opgedragen
zal hebben aan het altaartje, dat op
gesteld was in de boerderij nu be
woond door W. van der Salm, welk
altaar nu geëxposeerd staat achter in
de kerk van de Zuidbuurt. Martinus
van Velden kwam in 1627 naar de
contreien van Zoeterwoude en ves
tigde zich te Stompwijk in een huis,
dat gelegen was op de hoek van de
Meerlaan, tegenover café „Het Blesse
Paard". Hij was 'pastoor over Stomp
wijk, Vilsveen, Sluiswijk, Zegwaard,
Zoetermeer, Zoeterwoude. Randen-
burg en Middelburg (bij Gouda).
Zijn polemische vaardigheid, in die
tijd waren godsdienstige twistge
sprekken aan de orde van de dag,
joeg velen tegen hem in harnas.
Die vijandige stemming is zo erg
geworden, dat hij op Zondag Quin
quagesima, 6 Maart 1639, in de ka
pel te Middelburg tijdens de H. Mis
overvallen is door een bende ge wa
penden onder aanvoering van Nico-
laas Vermeyde. Hij werd zo zwaar
aan het hoofd gewond, dat zijn albe
door het bloed gekleurd werd. Via
Gouda werd hij naar Den Haag op
gebracht.
Tegen een grote som gelds gelukte
het zijn ouders, door voorspraak van
invloedrijke personen, hem op vrije
voeten te krijgen. Hij werd verban
nen, maar mocht spoedig weer in het
ouderlijk huis terugkeren.
De hoofdwond was echter zo slecht
behandeld tijdens zijn nachtelijk ver
blijf in de gevangenis van Gouda, dat
pastoor van Velden 6 April 1639 aan
de gevolgen hiervan overleed.
Hij werd begraven in de St. Pie
terskerk, zijn graf is echter niet meer
te vinden. De gemoederen van zijn
tegenstanders waren zo verhit, dat
tijdens de begrafenis de lijkbaar met
stenen bekogeld werd.
NIET TE VANGEN.
Gelukkig was Phillipus Rovenius,
ondanks het gebrek aan priesters, in
staat om een opvolger te benoemen
voor de statie in Stompwijk. De
echter beweert voor zyn plezier een
paar dagen in Stompwijk te verblij
ven, maar geen „verblijfsvergunning"
heeft als priester en daarom onder
gedoken is. Francken gelooft dit ver
haal en daarmede loopt dit onder
zoek goed af, want de activiteiten
van de pastoor blijken binnen de per
ken gebleven te zijn die door de
plakkaten werden voorgeschreven.
HET LAND UIT.
In 1654 wordt Molina aangeklaagd
bij het Hollandse Hof door de oud
schepen en enig protestant in Stomp
wijk, Pieter Jansz. van Becken en
door een Zoetermeerse schoolmees
ter.
Als daar nog bijkomt dat Molina
2 Juni 1655 een openbaar twistge
sprek voert met ds Petrus Cabbeljou
uit Leiden, en dat gesprek ten voor
dele van de pastoor verloopt, dan is
de maat vol en wordt Christianus
Vermeulen wegens „paapsche stou
tigheden" uit het land verbannen.
Dit twistgesprek, dat op uitnodiging
van Cabbeljau plaats vond, omdat
Molina tegen protestanten gezegd
had. dat de katholieke eredienst niet
strijdig was met de H. Schrift, werd
voor Vermeulen de aanleiding het
apologetische boekje te schrijven,
dat de weinig irenische titel draagt:
„Den oprechten schriftuurlij eken
Rooms Catholieken Mondtstopper"
ofwel, „Het Mondstoppertje", dat
lange tijd zeer populair was en in
1745 zijn 15e druk beleefde.
Molina hoopte in het geheim naar
Stompwijk terug te kunnen keren
en daarom aanvaardde hij niet het
pastoraat in Leeuwarden dat hem in
1656 aangeboden werd. Hij kwam
ook werkelijk terug, werd spoedig
verraden. Gerechtsdienaren kwamen
hem zoeken en hij werd haast nog
gewond, toen de rakkers met degens
de boeken doorstaken waarachter hij
zich verborgen hield; met een grote
losprijs werd hij losgekocht, maar
moest binnen acht dagen het land
verlaten hebben. Hij liet zich in 1658
in Kevelaer als oratoriaan inschrij
ven en werd pastoor in Rees bij
Kleef. In de geschiedenis van pas
toor Vermeulen zien we nog de treu-
Het altaar uit de schuilkerk werd
teruggevonden op een rommelzolder
en in ere hersteld. Het staat thans in
de dekenale kerk.
rige staat van de Katholieken, ook
nog na de vrede van Munster.
OVERLOPER.
Na het vertrek van Vermeulen
wordt de grote parochie met 3000
zielen, in drieën gedeeld: Zoeter
meer, Zoeterwoude en Stompwijk.
Vermeulen's kapelaan Willem Ype-
laer wordt pastoor in Zoeterwoude;
ook deze pastoor muntte uit in wel
sprekendheid.
Of de druk der tijden hem vrees
inboezemden voor ballingschap en
gevangenis, of dat hij niet in staat
was het coelibaat te onderhouden of
verstrikt is geraakt in Calvinistische
theologieën: na tien jaar ambtsver
vulling verlaat hij in 1668 de dolen
de schapen van Zoeterwoude en
hangt de Calvinistische leer aan.
Dank zij de prediking van Vermeu
len en Van Velden was -'t katholieke
volk al zo zelfstandig geworden in
het bepalen van haar houding, dat
deze droevige passage voor de statie
in Zoeterwoude geen catastropnale
gevolgen heeft gehad. De apostolisch
vicaris Joannes van Neercassel be
noemde tot pastoor te Zoeterwoude
zijn persoonlijke vriend Johan
Vosch, die voorheen kapelaan was
geweest bij Ypelaer. Pastoor Vosch
was ook orde-geestelijke van het ora
torium; hij had de geestelijke eigen
schappen van de strenge richting in
de orde. Hij moet een verstorven as
ceet geweest zijn met een duidelijke
voorkeur voor het beschouwende le
ven. Johan Vosch bleef maar twee
twee jaar in Zoeterwoude, toen werd
hij benoemd tot superior van he"t col
lege voor priesterstudenten dat
Neercassel in Huissen opgericht had.
Die twee jaren zullen echter na het
dèbacle rond Ypelaer zeer heilzaam
geweest zijn voor de Zoeterwoudse
parochie. Na Johan Vosch, die op late
leeftijd Karthuizer werd in Genaa,
kwam Johannes Dobbius als pastoor
in Zoeterwoude.
P ASTO OR-TIMMERMAN.
De 30-jarige pastoor Dobbe had ln
1670 al een bewogen leven achter de
rug. Geboren uit Armeniaanse
ouders was hij als 20-jarige timmer
mansknecht in aanraking gekomen
met de Haagse pastoor Caesareus tij
dens herstelwerkzaamheden aan
diens pastorie. Dit contact leidde tot
zijn bekering; hij ging in Leuven
voor priester studeren en werd na
zijn wyding kapelaan by zijn eerste
geestelijke leidsman. Tot 1676 leidde
hij de parochie te Zoeterwoude met
lof; daarna werd hij pastoor in „he^
Kacheltje" te Leiden (op de hoek
van de Hoegwoerd en de St. Joris-
steeg). Na een pastoraat in Zwolle
trad hij in bij de Karthuizers te Wed-
deren bij Munster en stierf in 1711
als prior van de abdij te Xanten.
Als zesde pastoor na de Hervor
ming komt Gerrit Pelt, die door zijn
ruime geldelijke middelen in staat
was het oude en bouwvallige schuur-
kerkje te vervangen voor een, naar
die dagen geoordeeld, fraaie kerk en
een ruime pastorie.
Volgens het rapport van de aarts
bisschop van Mechelen uit 1716 heeft
pastoor Pelt in onberispelijke levens
wandel en herderlijke ijver de pa
rochie geleid. In 1701 dreigde het ge
vaar van het Jansenisme. De grote
verdienste van deze pastoor is dat
hij het gevaar van deze leer inzag
en weerde. Hij stelde met 22 andere
geestelijken, meest allen uit de
buurt, een rapport op waarin de Btij- j
gen de invloed van het Jansenisme in
Holland geméld werd aan de H.
Stoel. Vele Franse Jansenistische
kopstukken waren naar Nederland
j gevlucht en werden met open armen
ontvangen door ap.-vicaris Petrus
Codde en door enige pastoors gastvrij
opgenomen. Het rapport had succes,
want ondanks een tegen-rapport van
de Jansenistische geestelijkheid ten
gunste van Codde, werd de vicaris
die aangetast was door het rigoristi-
sche Jansenisme afgezet door paus
Clemens XI.
SCHILD DES GELOOFS.
Een tweede maal, ln 1718 deed pas
toor Pelt zich kennen als een schild
des geloofs. Hij voelde de oude dag
naderen en deed daarom zijn uiterste
best om Antonius Dierhout, pastoor
LEIDERDORP
De cantine van de N.V. Verenigde I van samenwerking, welke tussen de
•-
t&iuO..' V.ÜB&tl
MSI
v t mmm
Touwfabrieken te Leiderdorp was
I gisteren fraai door de heer Gips met
bloemen versierd voor de huldiging
j van de heer L. Dijkxhoorn, die het
heuglijke feit herdacht, dat hij een
halve eeuw geleden in dienst van dit
concern trad.
De jubilaris, die vergezeld was van
zijn echtgenote, dochter, schoonzoon
en kleinkind, werd allereerst toege
sproken door de directeur, de heer
J. van Deventer. Spr. memoreerde de
werkzaamheden van de jubilaris ge
durende het vijftig-jarig dienstver
band. De heer Van Deventer prees
het vakmanschap van de heer Dijkx
hoorn, die van de grote vaart kwam,
om dienst te nemen als machinist,
later als hoofd van de bankwerkerij
i nde fabriek te Edam. In alle fa
brieken, welke tot het concern be
horen, zowel in het binnen- als in
het buitenland, heeft de jubilaris
fewerkt; de laatste twintig jaren als
aas in de fabriek te Leiderdorp.
De directeur bracht hem namens
de hoofd-directie, in het bijzonder
namens de heer W. Hoos, dank voor
het vele, moeilijke en verantwoorde
lijke werk, dat hij heeft verricht. Het
deed spr. dan ook goed, hem naast
het gouden V.T.-eremetaal, een gra
tificatie en een gouden horloge te
kunnen aanbieden. Mevrouw Dijkx-
hoorn-Zijlstra deelde met een fraaie
ruiker anjers in de hulde.
Koninklijke onderscheiding.
Aan de burgemeester van Leider
dorp, de heer K. van Diepeningen,
was het bekend, dat de heer Dijkx
hoorn pleizier in zijn werk heeft. Dit
heeft niet iedereen en daarom wilde
spr. dit extra beklemtonen. Een hal
ve eeuw bij één werkgever is een
prestatie. Hieruit spreekt de sfeer
leiding en haar medewerkers be
staat. Het was de burgemeester een
genoegen op de dag. welke voor de
jubilaris van zo'n buitengewoon gro
te betekenis is, te kunnen medede
len, dat het H. M. de Koningin had
behaagd de heer Dijkxhoorn de me
daille in zilver verbonden aan de
Orde van Oranje Nassau te verlenen.
Hierna spelde de burgemeester de ju
bilaris onder applaus van de aanwe
zigen de versierselen op.
De rij van sprekers werd voortge
zet door de heer P. J. G. Polhuys,
wiens eerste samenwerking met de
jubilaris dateert van 1923. Hij prees
de uitstekende samenwerking. Met
de beste wensen voor de toekomst
bood spr. namens het personeel der
bankwerkerij een grote kist sigaren
en een barnstenen sigarenpijpje aan.
De chef der weverij, de heer A.
Kluvers, bood met enkele toepasse
lijke woorden namens het kantoor
en technisch personeel der afdeling
een groot bloemstuk aan.
De heer A. de Kruiff, baas in de
weverij, die ook al twintig jaren
met de jubilaris heeft samengewerkt,
roemde de uitstekende verstandhou
ding. Namens ba-zen en personeel der
weverij bood de heer De Kruiff een
fraaie koperen electrische klok aan.
Mevrouw Dijkxhoorn ontving een
bouquet anjers. De heer B. Kisman,
lid van de Ondernemingsraad, sloot
zich bij de woorden van de vorige
spreker aan.
Van de bedrijfsleider, de heer P.
Kuiper ,die buitenlands vertoeft, ont
ving de jubilaris een kist sigaren en
een felicitatiebrief.
De heer W. J. de Koning, voorzit
ter van de Ver. van Kantoor- en
Technisch personeel, bood met vrien
delijke woorden, \yaarbij hij de ju
bilaris gaarne als voorbeeld stelde,
namens deze vereniging een bloem-
stukje aan.
MET EEN
te Noorwijkerhout, als zijn opvolger
benoemd te krijgen. Dat deed hij om
zekerheid te hebben dat de parochie
geleid zou worden door een herder
die zuiver in de leer was. Pastoor
Pelt was, evenals zijn voorgangers
van Velden, Vermeulen en Vosch
oratoriaan. De Franse oratorianen
hadden een eigen spiritualiteit die
sterk beïnvloed was door het Janse
nisme en men mag dan ook gevoege
lijk aannemen dat de saeculiere
priesters van de Hollandse Zending,
waarvan er zeer vele oratorianen
waren, o.a. de vicarissen Vosmeer,
Rovenius, Neercassel en Codde, zij
het niet dogmatisch dan toch wel
door hun levensstijd vertegenwoor
digers v/aren van de pessimitische
natuur-opvatting. Dit had een
vroomheidsrichting tot gevolg die in
de zielzorg werd toegepast en leidde
tot het alleen in uitzonderingen toe
staan van de veelvuldige H. Com
munie en grote terughoudendheid
met het geven van de absolutie.
Vele aanhangers van deze „strenge
richting verwierpen echter het dog
matische Jansenisme. Vooral aposto
lisch Vicaris Neercassel had een, van
Jansenistische motieven doordrenk-
Johannes Vos, de Zoeterwoudse pas
te, geloofsopvatting en zijn vriend
toor zal deze ideeën ook wel in prak
tijk gebracht hebben te Zoeterwoude.
Petrus Codde een latere aposto
lisch vicaris dreef deze praktijk meer
en meer op de spits en gaf zelfs ver
dreven Jansenisten uit Frankrijk
plaatsen in de Hollandse missie. Na
de rapporten van de Jezuieten, de
Franciscanen en de 22 saeculiere
priesters, waaronder Pelt, werd hij
te Rome ontboden en wegens dog
matische afwykende opvattingen ge
schorst.
Ondanks deze veroordeling heeft
het nog twee eeuwen geduurd voor
dat de Jansenistische invloed teniet
gedaan is. Pas met het decreet van
Pi us X over de veelvuldige H. Com
munie is een eind gemaakt aan deze
rigoristische geloofspraktijk.
Aetherklanken
DONDERDAG.
HILVERSUM I, 402 M.
7.00 AVRO, 7.50 VPRO, 8.00—24.00
AVRO.
AVRO: 7.00 Nws. 7.10 Gram. VP
RO: 7.50 Dagopening. AVRO: 8.00
Nws. 8.15 Gram. 9.00 Morgenwij
ding. 9.15 Gram. 9.30 v. d. huisvr.
9.35 Waterst. 9.40 Gram. 10.50 v. d.
kleuters. 11.00 Gram. 11.05 Gevar.
muz. 12.00 Twee piano's. 12.25 „In
't spionnetje". 12.30 Land- en tuinb.-
meded. 12.33 Lichte muziek. 12.50
„Uit het bedrijfsleven", caus. 13.00
Nws. 13.15 Meded. of gram. 13.20
Dansmuz. - 13.50 Filmprogr. 14.30
Viool en piano. 15.00 v. d. zieken.
15.45 Gram. 16.15 Voordr. 16.30
Gram. 17.00 v. d. jeugd. 17.30 Euro
pese zwemkampioenschappen te Tu
rijn. 17.45 Regeringsuitz.: Klankb.:
„Nieuw Guinea leeft en werkt",
door N. van Vliet. 18.00 Nws. 18.15
Marinierskapel. 18.45 v. d jeugd.
19.00 Lichte muz. 19,40 „Het Delta
plan, klankb. 20.00 Nws. 20.05 Ka-
merork. en solist. 21.15 Meded. 21.20
„Rechter Thomas", hoorsp. 22.25
Gram. 22.45 Sportact. 23.00 Nws.
23.15—24.00 Gram.
HILVERSUM II, 298 M.
7.00 KRO, 10.00 NCRV, 11.00 KRO,
14.00—24.00 NCRV.
WRO: 7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.15
Gym. 7.30 Gram. 7.45 Morgengebed
en lit. kal.. 8.00 Nws. en weerber.
8.15 Gram. 9.00 v. d. huisvrouw.
NCRV: 10.00 Gram. 10.30 Morgen
dienst. KRO: 11.00 v. d. zieken.
11.45 Kamerkoor. 12.00 Angelus.
12.03 Amus. ork. 12.30 Land- en
tuinb,meded. 12.33 „Wij van het
land". 12.40 Gram. 12.50 Europese
zwemkamp. te Turijn. 13.00 Nws.
en Kath. nws. 13.20 Sopr. en piano.
13.50 Gram. NCRV: 14.00 Gram.
14.45 v. d. vrouw. 15.15 Amus. ork.
15.45 Gram. 10.00 Bijbellezing. 16.30
Pianorecital. 17.00 v. d. jeugd. 17.20
Franse volksliedjes. 17.45 Gram.
18.05 Amus. muz. 18.30 Gram. 18.40
Een goed woord voor een goede
zaak. 18.45 Gram. 19.00 Nws. en
weerber. 19.10 Lichte muz. 19.30
Gram. 20.00 Radiokrant. 20.20 Amus.
muz. 21.00 Wonderlijke wetens
waardigheden, 21.15 Gram. 22.00 Ra
dio feuilleton. 22.15 Orgelconc. 22.45
Avondoverdenking. 23.00 Nws. en
SOS-ber. 23.15 Tweede assemblée
v. d. Werelraad v. Kerken te Evan-
ston. 23.2524.00 Gram.
Door O. Straminoff
4)
Mackay, jij wilt zo vriendelijk zijn
een en ander in de juiste juridische
vorm te gieten, en de bedragen, wel
ke als inzet der weddenschap be
stemd zijn, in de overeenkomst te
vermelden. Het personeel gaat een
jaar met vacantie met behoud var.
salaris. De naam, die ik gedurende
het jaar van mijn afwezigheid zal
dragen, blijft geheim, evenals dc
plaats of het land, waar ik vertoef.
Jij stelt eveneens mijn vader op de
hoogte van het feit, dat zijn enige
spruit weer een van zijn bekende
„dolle streken" heeft uitgehaald, een
streek overigens, die hem, Francis P.
ditmaal het voordeeltje oplevert, dat
hij gedurende de tijd van een jaar
zijn chèque-boekje rustig in het laad-
je van zijn schrijfbureau kan laten
liggen. Dat is alles."
Ifet was laat in de nacht, toen de
vrienden scheiden. De massieve to
ren der Westminster-abdy deed vier
zware slagen horen, toen e ndelijk
de grote, eiken deuren van het sta
tige flatgebouw zich opnieuw open
den en de zes vrienden, nog altijd
mïi of meer onder de indruk van
het sensationele slot van deze avond,
hun wagens opzochten. In stilte had
ieder voor zich geprotesteerd. Maar
allen waren zij sportief genoeg aan
gelegd om geen blijk te geven van
hetgeen er werkelijk in hen omg'ng.
Bij een fles champagne en ender
vrolijke kout, was de overeenkomst
opgemaakt, en in het bijzijn van al
len ondertekend. John P. ging zijn
eerste daad in. het leven volbregen.
Het mocht dm naar de opvatting
van allen een dolzimige daad zijn,
het was en bleef niettemin een daad.
Maarwat allen het meest be
treurden was het feit, dat zij nu ge
durende de tijd van een jaar het
amgename gezelschap van een opge
wekte levenslustige kameraad zou
den moeten missen. Echterwie
ter wereld ken er iets aan verande
ren, wanneer een Norman eenmaal
een besluit genomen had?!
De antieke staande klok ;n de
prachtige hall van Regents Palace
wees precies tien minuten voor
twaalf aan, toen een sober geklede
jongemm de hand legde op de knop
van de zware, eiken deuren, die de
wereld van. zorgeloosheid scheidden
van het oord, waar de strijd van
vraag en aanlbod in al zijn onver
biddelijke hevigheid gevoerd werd.
Hij keek de papieren in, die hem
zo juist gebracht waren en welke bij
zijn portret vermeldden: Ben Mor
ris. Zorgvuldig stak hij ze in zijn
binnenzak.
Voor de laatste maal wierp de
jonge man een blik door de stijlvolle
hal. Zijn oog gleed over da wit-mar-
meren vloeren, waarop uitgezochte
perzische tapijten lagen, over de
zeldzame gobelins, die de wanden
sierden, het massieve, soliede meu
bilair en de wapenrustingen, die aan
weerszijden van de brede, met zware
iopers belegde trap stonden.
Toen draaide hij zich resoluut om,
opende de deur en trad naar buiten.
Het was een mistige morgen, een
dier grauwe ochtenden, zoals alleen
Londen ze kent. Dikke, wazige
sluiers kronkelden zich om de da
ken en hulden de toppen der bomen
in een welhaast spookachtige tint.
Een ogenblik Dleef de jongeman op
het bordes van zijn wening staan.
Waarheen zou hij zijn schreden rich
ten, links of rechts? Hij peinsde een
ogenblik, doch kwam tot geen oplos
sing. Ten 'laatste besloot hij nog
links, nog rechts te gaan, maar stapte
hij de brede trappen van het bordes
af, en liep Regents Park in. Eerst nu
merkte hij, dat het virnig koud was.
Hij zette de kraag van zyn jas op en
trok de pet wat dieper over zijn
voorhoofd. Een venijnige Noord
westenwind drong hem door merg
en been. Alle mensen schenen haast
te hebben en voor de eerste maal
ven zijn leven bemerkte hij, dat ie
der een doel had, 'behalve hij.
Behalve hij? Wis en waarachtig
had hij een doel. Zijn-doel was van
af dit ogenblik zichzelf een weg te
maken door het leven en om dat te
bereiken moest hij zich vooral niet
te leng op een mistige morgen in
December in een Londens park op
houden. Want afgezien van het feit,
dat overpeinzingen hem op het mo
ment niets opbrachten, voelde hij de
kou door al zijn ledematen snijden.
Zo snel mogelijk verliet hij 't plant
soen derhalve weer en liep Bucking
ham Palace, dat als een grijze sil
houet tegen de grauwe lucht afstak,
voorbij. Een seconde hield hij de pas
in om te kijken naar de statige
schildwachten met hun enorme be
renmutsen op, die onbewegelijk
voor hun huisjes stonden, toen snel
de hij verder.
Hij had een doel, een doel.
Die gedachte alleen reeds deed het
b'oed sneller in zijn aderen strpmen.
Hoe vreemd zag Londen eruit op dit
uur van. de dag. Enhoe vol van
beloften.
Eensklaps bleef hij met een ruk
staan. Hij bevond zich voor een der
grootste hotels van de wereldstad,
een dier weelderige paleizen, waar
hij vaak met zijn vrienden had gedi
neerd, en schitterende partijen had
gegeven. Zonder zich te bedenken
stapte hij de draaideur door, de pret
tig verwarmde hall binnen. Onmid
dellijk kwam een rijk gegalonneer
de portierop hem tocgestapt, die
hem van het hoofd tot de voeten op
nam. Toen fronste hij de wenkbrau
wen en met een dreigende uitdruk
king op het gelaat kwam hij op de
jongeman toe.
„Wat moet jij hier? Wil je eens
gauw maken, dat je wegkomt!"
John P. herinnerde zich op dat
ogenblik heel goed, hoe de zelfde
portier hem nog slechts enkele da
gen geleden met een diepe buiging
r.aar zijn auto had gebracht, nadat
hij deze na een vrolijk diner een
pond sterling in de vingers had ge
stopt. Bij de wagen had de man zijn
pet nog afgenomen bovendien, en
was als een verstard beeld in bui
gende houding op de stoep blijven
staan, tot ziji two-seater verdwenen
was.
En nu!
„Vriendje", zei John P„vertel jij
me eens gauw waar ik d" chef van
het nersrneel kan vinden!"
„Vriendje?" siste de beledigde
portier, terwijl hij haast, stikte in
zijn woorden, „als jij hier komt om
te solliciteren, dan moet je dat toch
zeker niet od die marner doen. Voor
lui als jij hebben we hier een dienst
ingang. Maar vlegels zoals jii er een
bent, kunnen we hier niet gebruiken.
Er uit!"
En meteen duwde de man hem met
zijn dikke buik naar de draaideur.
John P. voelde even het verlangen
n zich opkomen die buik volgens
alle regelen der bokskunst te be
werken. doch op het allerlaatste
ogenblik bedacht hy zich. Dat was
toch niet de manier om zijn 'ntrede
te doen in een wereld, waar de men
sen een doel hebben.
(Wordt vei 1)
