Knipogende Wagtmans rende over
de Vlaamse keien de zege tegemoet
Eerste-étappe allround Nederlandse overwinning
Wout je Wagtmans weet wel hoe
'n étappe gewonnen moet worden
Publiek zorgde met hulde aan „dwang
arbeiders van de weg" voor verrassing
De Maastunnel mondde voor
Nederlanders uit in overwinning
Mengelmoes van sport, reclame
en sfeer; amusement voor iedereen
Ereronde met nog 4855 k.m. voor de wielen
„Luie Hollanders gebruiken hoge
sturen om hun kin op te leggen"
VRIJDAG 9 JULI 1954"
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA I
Wout Wagtmans heeft aan de lijst van etappeoverwinningen in interna
tionale ronden een fraaie zege toegevoegd. In de ronde van Frankrijk van
het vorige jaar is hij enkele malen als winnaar van een etappe door de
finish gegaan, dit seizoen is hij er in geslaagd in de Giro d'Italia de etappe
naar Turijn en de zeer moeilijke bergrit naar San Martino di Castrozza op
zijn naam te brengen en in de eerste de beste etappe van de Tour de France
kon hij te Brasschaat weer het bekende gebaar maken: de hand los van het
stuur, de arm opgeheven, op het ogenblik, dat hij in de hoofdstraat van het
Vlaamse plaatsje over de eindstreep ging, groetend de duizenden toeschou-
werd op de tribunes en met een slimme grijns op zijn kwajongenstronie.
Toen zich een kopgroep van 21 man sterk uit het peloton had losgewerkt
was hij 30 km. voor de finish achteraan gaan zitten, niet om te slapen,
maar om te kijken wat de anderen, geen kleine jongens overigens in de
Europese wielerwereld zouden doen.
„Nog iets voor de
anderen overlaten"
In hotel Withof, aan de grote weg
tussen Antwerpen en Breda, waar de
Nederlandse ploeg was ondergebracht,
vertelde Wagtmans ons het verhaal van
de laatste paar kilometers. Op het cir
cuit van Brasschaat moesten nog 5 km.
worden gereden. Steeds bleef hy ach
ter in zitten om maar te voorkomen, dat
Koblet, Ockers, Schaer, Bobet, Dar-
rigade en de anderen zouden bemerken,
wat hij in zijn schild voerde. Een kilo
meter voor de finish, toen de groep nog
op het fietspad reed om de Vlaamse
kasseien te vermijden, zette hij aan.
Gelanceerd vloog hij over het groepje,
dat volkomen verrast werd. heen. Toen
hij op kop lag verwisselde hij het fiets
pad voor de straatkeien, om elk risico
te vermijden.
Kwestie van feeling.
Op 200 meter voor de finish zag Wagt
mans, dat hij nog 50 meter voorsprong
had.
„Wat ik in die laatste kilometers
had gevoeld", zegt de kleine man nit
Breda, die inlassen bewonderend naar
de gele trni, waarop in kleine zwarte
letters Henri Desgranges Is gemerkt,
kijkt, „wist Ik toen zeker: ik kon die
etappe winnen. En al Hepen de beste
sprinters uit het groepje op de laatste
200 meter op mijn In want pas
toen lagen zU op volle snelheid
de overwinning kon mij niet meer
ontgaan. Trouwens", en dan volgt het
bekende knipoogje, „ik weet nu zo
langzamerhand wel hoe ik een etappe
moet winnen, onder welke omstan
dlgheden ook".
Met vaan en wimpel.
Ploegleider Kees Pellenaars, die voor
de start te Amsterdam zijn pupillen had
toegesproken en daarvoor slechts drie
minuten nodig had om de te volgen
tactiek vast te stellen, trad de hotel
kamer binnen, in zijn handen een kleur
rijk vaantje, waarop met grote letters
was gedrukt: „Eerste etappe Ronde van
Frankrijk 1954". „Een nieuwigheid in de
tour", zegt Pellenaars. „na elke etappe
wordt zo'n vaantje ten geschenke ge
geven".
Jan Nolten, die zelf vele kostbare mi
nuten had verloren, kwam Wagtmans
gelukwensen. „Nog een keer of tien,
Wout", zegt hij, „meer niet, want dan
blijft er ook nog iets voor de anderen
over".
Hoewel het nog veel te vroeg is om
conclusies uit de resultaten van deze
eerste etappe te trekken, ziet het er, en
misschien neemt Pellenaars ons deze
boute bewering wel kwalijk, naar uit,
dat voor het persoonlijk klassement
Wout Wagtmans in de Ronde van Frank
rijk van dit jaar als kopman van de
Nederlandse ploeg zal moeten worden
beschouwd.
Slimme Wout
eerste in geboortestad
KLASSEMENTEN
De uitslag van de eerste etappe van
de Ronde van Frankrijk van Amsterdam
naar Brasschaet (Antwerpen) over een
afstand van 216 km. luidt: 1. Wout Wagt
mans (Ned.) 5.23.27 2. Bauvin (Frankr.
N.O.C.) 5.23.28; 3. Ockers (Belg.); 4.
Hendrickx (Belg.); 5. Bobet (Frankr.);
6. Deledda (Frankr.)7. Koblet (Zwits.)
8. Alomar (Spanje); 9. Dacquay (Frankr.
NOC): 10. Desmet (Belg.); 11. Schaer
(Zwits.); 12. Gerrit Voortlng (Ned.); 13.
Schneider (Lux./Oostenr.)14. Carle
(lie de France); 15. Robic (Frankr.-W.)
16. Wim van Est (Ned.); 17. Remangeon
(Fr. Z.W.) alien in dezelfde tijd als
Bauvin; 18. Darrigade (Frankr.) 5.23.58;
19. Hassenforder (Fr. NOC) 5.25.28;
20. Schmit (Lux./Oostenr.) 5.27.17; 22.
Kübler (Zwits.) 5.32.21.
De Nëderlanders Faanhof, Maenen,
Nolten, Roks, Suykerbuyck, Van Bree-
nen en Nico van Est eindigden mèt o.a.
Forestier (Frankr.), Geminiani (Frankr.)
en Teisseire (Fr.) in een groep van 83
renners ex aequo op de 26e plaats.
Na de eerste etappe luidt het ploegen-
klassement: 1. Nederland (Wagtmans,
Voorting, Wim van Est) 16.09.23; 2. Bel-
gie (Ockers, Hendrickx, Desmet) 16.10.24;
3. Frankrijk 16.10.54; 4. Frankrijk NOC
16.11.54; 5. Zwitserland 16.19.17; 6. Lux./
Oostenrijk 16.23.06; 7. Frankrijk W.
16.28.10; 8. Spanje z.t.; 9. Ile de France
z.t.; 10. Frankrijk Z.W. z.t.; 11. Frank
rijk Z.O. 16.43.09.
De prijs voor de strijdlustigste renner
werd toegekend aan de Zwitser Koblet.
Hij kreeg vier stemmen en Wagtmans
twee. Slechts zes van de tien stemmen
werden uitgebracht.
Amsterdam gedurende de dagen, welke
vooraf gingen aan de start, reeds groot,
op de eerste etappe stonden de nieuws
gierigen, de kenners, de twijfelaars, de
geestdriftigen, de ouderen en de jonge
ren met vele honderdduizenden langs
de wegen geschaard, waarover de route
was uitgestippeld. Wij hebben reeds vele
malen de Tour de France gevolgd, waar
bij wy uit ervaring weten, welke plaats
de Ronde van FrankrUk in de publieke
belangstelling van dat land inneemt. Wy
kennen ook de overweldigende interesse,
welke in Italië voor de Giro bestaat.
En juist daarom hadden wij niet kun
nen vermoeden, dat het Nederlandse pu
bliek, dat voor de eerste keer kennis
maakte met de karavaan der renners,
leiders, officials en journalisten, de
werkplaats, de school, de boerderij, het
kantoor, het huis in massa zou verlaten
om in Amsterdam, in de Haarlemmer
meer, in Haarlem en Heemstede, in de
Bollenstreek, in Scheveningen, Den Haag
Voorburg, in Delft en Rotterdam, in
Breda en in de grensstreek, een glimpje
op te vangen van de kleurrijke stoet der
„dwangarbeiders van de weg", de man
nen, die in de lage landen hun tocht van
bijna 5000 km. zijn begonnen en daar
straks de toppen der Pyreneeën en Al
pen met behulp van hun uitgebalan
ceerd fietsje zullen overwinnen.
Van auto tot auto.
Jacques Goddet, de directeur van de
tour en Jean Garnault, de man, die tij
dens deze cirkelgang als een generaal de
organisatorische lakens uitdeelt, lieten
het ons halverwege de etappe, in een
vluchtig gesprek, gevoerd van auto tot
auto, onverbloemd weten: deze hagen
van toeschouwers, waartussen door zij
tientallen kilometers reeds hadden gere
den, hagen van vijf, zes rijen dik, had
hun volkomen verrast.
Deze eerste en enige etappe van de
Tour de France door Nederland heeft
duidelijk bewezen, dat de Nederlandse
schijnlijk voor goed gewonnen. En
daarom behoeft het ook geen verwonde
ring te wekken, dat reeds vele stemmen
in Amsterdam zijn opgegaan om het
daarheen te leiden, dat het volgend jaar
de start wederom in de hoofdstad van
ons land zal worden gehouden. Maar het
hangt voor een belangrijk deel af van
de resultaten van de Nederlandse ploeg.
Overwinning op alle fronten.
Het begin was goed, buitengewoon
fraai zelfs. En wij zijn er van overtuigd,
dat het onderwerp van gesprek van de
honderdduizenden Nederlanders, die de
karavaan op zo'n prettige en enthou
siaste wijze langs de vlakke wegen van
ons land hebben omlijst, Donderdag
avond en Vrijdagmorgen de overwinning
van Wout Wagtmans zal zyn.
Henk Faanhof heeft de eerste uitloop
poging ondernomen, Klaas van Est kreeg
de eerste lekke band, en Wout Wagt
mans heeft de eerste etappe gewonnen.
Zo zou men in het kort de wederwaar
digheden van de Nederlandse ploeg in
de eerste etappe kunnen samenvatten.
Maar een charmante Franse collega
drukte het bij aankomst te Brasschaat
als volgt uit: dit is inderdaad een Ne
derlandse zege over het hele front ge
weest. Want ook de organisatie van het
vertrek te Amsterdam, en de enorme
alles overtreffende belangstelling langs
de hele route, zijn voor ons onvergete
lijk. Zoiets hebben wij nog maar zelden
meegemaakt en zeker nooit buiten
Frankrijk.
Reeds even na Den Haag legde Wagt
mans de eerste grondslagen voor deze
overwinning. Nadat Koblet tussen de
residentie en Voorburg door een uit
looppoging de lont In het kruitvat had
gestoken, besloot Wagtmans van de ver
warring te profiteren door uit een van
de voorste moten weg te lopen ln een
lang aangehouden spurt.
„Ik kwam los, maar kreeg een meute
van zeker dertig renners achter mij aan,
onderverdeeld in tal van groepen en
groepjes. Er werd fel gejaagd en telkens
weer gedemarreerd, met het gevolg, dat
een kopgroep van 21 man ontstond, die
byna tot aan Brasschaat bijeen zou blij
ven, en die steeds verder uitliep op het
grote peloton.
Na bevoorrading.
Die groep bestond uit drie Nederlan
ders: Wout Wagtmans, Wim van Est en
Gerrit Voorting deze laatste had, ge-
gangmaakt door Faanhof aansluiting
kunnen krijgen, maar Faanhof zelf viel
daarna terug, twee Zwitsers: Koblet en
Schaer, drie Franse nationalen: Bobet,
Darrigade en Deledda, drie Belgen: De
smet, Ockers en Hendrickx, drie man
van de ploeg van Noord Oost centrum
van Frankrijk, tw. Bauvin, Hassenforder
en Dacquay, twee leden van de Lux.-
Oostenr. ploeg: Schmit en Schneider, en
verder nog Robic, Siguenza, Remangeon,
Alomar en Carle. Te Rotterdam kwamen
zij aan met een voorsprong van minder
dan een minuut, maar na de bevoorra
ding vlogen eerst Ockers en Voorting
weg. en daarna Van Est. In express-
tempo ging het door de Maastunnel,
maar andere renners van het eerste pelo
ton zetten meteen de achtervolging in,
zodat voorbij Feyenoord de orde in deze
voorhoede hersteld was.
Rust ln geboortestad.
Wagtmans ging er nog even vandoor
by de passage van Breda, maar men liet
hem zijn gang niet gaan en bovendien
vond de slimme Wout het, welbe
schouwd, toch wel wat te vroeg voor
een serieuze uitlooppoging. Hy liet zich
dus zonder meer inlopen.
Intussen werd het verschil tussen
deze voorhoede en het peloton steeds
groter. Het werd 4, 5, 7 minuten en
zelfs byna 9 min. na het passeren
van de grens. In hoog tempo, en om
beurten de kop nemend, yiden de 21
over het macadam heen, afgewisseld
door slechte stukken met hobbelige
kasseien, en af en toe van de fiets
paden gebruikmakend, op de finish af.
Siguenza verdween na een val uit de
leidersgroep, Schmit kreeg een in
zinking en moest lossen, later vielen
Darrigade en Hassenforder wat terug.
Ondanks mannetjesputters.
Zo bleven er 17 over, die te Bras
schaat in een groep, aangevoerd door
Van Est en Dacquay arriveerden. Toen
moest er nog een ronde van 4 km. ge
reden worden en in deze laatste fase
van de strijd wist onze intelligentste
renner, alhoewel hij met zulke man
netjesputters als Koblet, Bobet, Schaer
en anderen te doen had, om hen allene
te noemen, als eerste door de finish te
gaan en zo deze te Amsterdam gestarte
tour met een prachtige Nederlandse zegt
in te luiden. Aangezien Wim van Est en
Gerrit Voorting zich bij de groep bevon
den, die ex aequo vijfde geplaatst werd
achter Wagtmans, Bauvin, Ockers en
Hendrickx, viel aan Nederland ook de
eerste plaats in het landenklassement
ten deel.
Door niemand misgund.
Verschillende buitenlandse collega's
kwamen ons met dit schitterend begin
gelukwensen, wij geloven niet dat er
iemand onder de volgers is geweest, die
ons dit eerste succes misgunde.
De zeven andere Nederlanders kwa
men met het grote peloton binnen, on
geveer negen minuten later. Ook bij hen
zag men lachende gezichten toen zij het
nieuws vernamen.
Het oordeel van Jean Garnault over
deze etappe was: „In een woord for
midabel. De rijkspolitie zei my, dat naar
schatting 2*4 millioen Nederlanders
langs de route stonden. Dat is een kwart
van de bevolking, en daarmee is Frank
rijk overtroffen. Ik wens Nederland van
harte geluk met de prachtige zege vmi
Wagtmans".
„Hoera voor Woutje Wagtmans",
aagt Wollel/e
Na zijn zege in de eerste etappe geniet
Woutje Wagtmans een welverdiende
rust in zijn Neveda trui. Heerlijk warme wol
houdt de spieren soepel. Neveda wol is
favoriet bij de renners, bij de damesI
handbreiwol
superieur In kwaliteit en kleur
Doe meo aan de groto Neveda Tour da France-prijsvraag. Zie Uw radioblad v
Coppi door val
ernstig gewond
Toen Coppi tijdens een trainingsrit in
de buurt van Milaan in de loop van
Woensdagmorgen ten val was gekomen,
werd bekend gemaakt dat de „campio-
nissimo" slechte lichte schaafwonden had
opgelopen. Bij een radiographisc onder
zoek kwam echter aan het licht, dat
Coppi een scheur in het linker slaapbeen
bevolking door dit evenement, een won- heeft opgelopen.
Nederlanderse fietsen onder de loupe
Bobet over zijn
touren
Onder overweldigende belangstelling
heeft Donderdagmorgen Burgemees
ter mr. Am. J. d'Ailly van Amster
dam op de Sloterstraatweg aldaar
het startschot gelost voor de
de France.
Van links naar rechts: Henk Faan
hof, Hein van Breenen, Jules Mae
nen, Thijs Roks, Jan Nolten, Nico
van Est, Wout Wagtmans, G. Voor-
tint en Wim van Est. Achter de ploeg
de ploegleider Pellenaars in zijn
speciale wagen.
„Bonjour Rroks, bonjour Noltenn, bon
jour Swiekerrblek
Henri Boudard, president van de wed-
strijdcommissarlssen en opperste kamp
rechter van de Ronde van Frankryk,
komt de Nederlandse ploeg begroeten,
die onder de galeryen van het stadion
op een bankje wacht op het startschot.
En als hy „Swiekerrblek" segt, gaat
er meteen een daverend gelach op. Hy
heeft ons wel eens verteld, dat hy in
zyn hele carrière, en dat is een lange,
met geen enkele andere naam zoveel
moeite heeft gehad.
Wy hebben hem die naam bij een
vorige tour zeker op 25 verschillende
manieren horen uitspreken en telkens
met een aarzeling aan het begin, een
struikeling in het midden en een bin
nensmonds gemompel aan het eind. Men
naakte weddenschappen tydens elke
etappe, wat hy er 's middags bU de
inish weer van zou maken. Maar Bou-
tard is er nu achter: de naam is Swie-
-.errbiek, definitief, en hij kan het zeg-
;en zonder hakkelen.
Niet het ravyn ln.
Van tevoren was Jacques Goddet onze
jongens de hand komen drukken. Op de
hem eigen sportieve en charmante ma
nier, waaraan hy zijn populariteit onder
de renners dankt. En voor ieder had hy
een vriendelijk woord, of een grapje.
„Ga jy dezelfde kant op als je broer?"
zei hij tegen de jonge Van Est.
„Ja meneer Goddet", knikte Nico.
„Maar toch niet het ravijn in?"
Algemeen gelach.
„Als het kan niet", zei Nico grinne-
kend.
„Wat zegt u van die mooie Hol
landse fietsen, monsieur Jacques",
vroeg Hassenforder, die er by stond,
„met die hoge sturen?"
„Hollanders zijn op hun gemak ge
steld. Daar leggen ze onder het rijden
hun kin op", zei Goddet, en hy ging
verder, naar de Zwitserse tent
Maar Koblet c.s. waren er nog niet.
el de Fransen. Voorop Louis Bobet die
.ands hy verleden jaar de tour won op
de handles van zijn remmen inscripties
draagt: „A Louison Bobet avec tout mon
admiration", en dan de naam van de
fabrikant van het apparaat. Bobet, Dins
dag gearriveerd, heeft gisteren nog en
kele tientallen kilometers gefietst. Dat
behoort zo by zyn voorbereiding. Zo
heeft ieder zijn eigen methoden. Onze
jongens doen het niet, die laten hun
fietsen staan, en daar is ongetwijfeld
ook wat voor te zeggen.
Tourbeurt voor de
radio
Vrydag.
Vanaf 15 uur 30 kan programma
402 meter onderbroken worden
voor een directe reportage van de
finish in Ryssel van de 2e etappe
(Brasschaet—Ryssel) door Jan Cot-
taar. 18 uur 40: Herhaling finish-
reportage; 21 uur 35 Nabeschou
wing tweede etappe.
Zaterdar-
Tussen 16 en 17 uur wordt pro
gramma 298 meter onderbroken
voor finishreportage derde etappe
LilleRouaan door Jan Cottaar. 19
uur 10: Herhaling finishreportage;
20 uur 20: Nabeschouwing derde
etappe.
Ronde van Katwijk
Doortocht van de tour
werd compleet renfestijn
Het «ai gisteren in Kalwyk al Tour
de France wat de klok sloeg: 's morgei»
was er ongekende drukte voor de Tour
karavaan, die op weg van Amsterdam
naar Antwerpen door Katwyk aan Zee
haar route nam, 's middags waren het
de leden van de wielerverenigingen
Swlft-combinatle uit Leiden en de HSV
De Kampioen uit Haarlem, die elkaar
in een sportieve stryd van ongeveer
tachtig kilometer de eer der overwin
ning betwistten.
Meer dan vijftig wielrenners hebben
deze middag in het zonovergoten Kat
wijk, dat na Hemelvaartsdag weer de
eerste zomerse dag beleefde, interes
sante wielersport laten zien, waarnaar
duizenden langs het parcours van 1950
meter lengte, dat van de Zuid Boule
vard over de Achterduinweg en de
Drieplasenweg weer naar de Zuid Bou
levard liep, enige uren met onafgebro-
kèn belangstelling hebben staan kijken.
Een der favorieten van deze race was
de kampioen van 1954, Adri Voorting,
die vorig jaar nog in de Tour de France
heeft meegereden en hy begon ook deze
middag goed, want de eerste uitgeloofde
premie van deze wedstrijd wist hy te
veroveren, zodat men terecht veel van
hem verwachtte. Maar meer dan enkele
premies zijn het toch niet geworden,
omdat de verrassing in deze wedstrijd
eigenlijk kwam van de Sassenheimer A.
van Houwelingen, die voor de Swift-
combinatie uitkwam. Ongemerkt was hij,
toen er nog vyftien tien ronden te tij
den waren naar voren gekomen, zich
aansluitend bij de achterblyvers, die dit
maal eerst tegen het einde van de race
uit de stryd werden genomen. Zo heb
ben de koplopers waarschynlijk niet
eens bemerkt, dat een hunner 'n goede
voorsprong had genomen en hij werd
slechts gevolgd door de Haarlemmer W.
Rusman. De laatste ronden vermochten
evenwel die voorsprong niet meer teniet
te doen, zodat de uitslag werd:
1. A. v. Houwelingen (Swifteomb.)
in 1 uur 50 min. 25 sec.; 2. W. Rusman
(Haarlem); 3. W. Vreeswijk (Sw.); 4. D.
Wallet (Sw.); 5. A. Voorting (Hurlam):
6. P. v. Roon (Haarlem).
