American
star
bickrpan
Nederlandse volleybalploegen
wonnen van de Belgische
1
miimin
Het I.O.C* bestaat zestig jaar
MAANDAG 17 MEI 1954
DE LE1DSE COURANT
TWEEDE BLAD - PAGINA
Damesi 3-1, heren 2-0
Driemaal i ik Zaterdagavond het
Nederlandse volkslied op bij de vol
leybalwedstrijden in de Stadsge
hoorzaal tegen slechts eenmaal het
Belgische. Dat was geen onvriende
lijkheid tegenover de gasten van de
ze avond, doch louter een gevolg van
het feit, dat zowel de dames als de
heren van de oranjeploegen op ver
dienstelijke wijze wonnen van hun-
Belgische tegenstanders.
Het zijn wedstrijden gewórden,
waarvan de talrijke toeschouwers van
het begin tot het einae volop hebben
De wedstrijden vingen te onge
veer half negen aan met een voorstel
ling der damesploegen, waarbij de
volksliederen ten gehore waren ge
bracht en reeds onmiddellijk na de
aanvang van de wedstrijd der dames
kwam de spanning erin. Mej. Wich-
gers begon voor Nederland te serve
ren en bracht twee punten op het sco.
ringbord. De Belgische dames scoor
den daarop tegen, maar door slecht
serveren gingen enkele kansen voor
de onze verloren. Dan weer twee pun
ten voor Oranje (51) en België
vroeg voor de eerste maal time out.
De opmontering van de Belgische
coach bracht evenwel geen resultaat
en toen de stand 112 was, kwam
voor de tweede maal time out. Daar
na ging het voor de gasten iets beter,
doch zij verloren de game tenslotte
toch met 159.
De tweede game was voor de Bel
gische dames. Reeds vanaf het begin
gelukte het niet bij Oranje. Er werd
teveel dubbelspel aan het net ge
speeld, inplaats van een derde speel
ster bij de afwerking der aanvallen
te betrekken. Daardoor kon de Bel
gische verdediging steeds goed ge
bruik maken van het blokkeersysteem
en na 02 werd de stand tot 39
opgevoerd. Toen volgde time out voor
de Oranjespeelsters, maar ook deze
baatte niet. De stand werd 714,
waarop een der Belgische speelsters
werd vervangen, hetgeen echter geen
verbetering werd, want de achter
stand werd ingehaald tot 10—14
waarop België time out vroeg, maar
ook dit baatte niet, want door stevig
combinatiespel met drieën haalde de
Ned. ploeg op tot 1414, maar door
enkele netfouten ging de game voor
Oranje verloren: 1416.
In de derde game waren de Oran-
POSTDUIVEN
„Het Oosten" (Leiden). Wedvlucht
vanaf Chimay; in concours 203 duiven,
om 11 uur met N.O. wind gelost; aan
komst eerste 3.10.48 uur, snelheid 937.04
m. p. m.; laatste 3.49.3 uur, snelheid
823.56 m. p. m. Uitslag: J. Braxhovcn 1;
W. Ruis 2. 15, 30; W. Nagtegaal 3, 34,
37; J. v. Leeuwen 4, 7, 29, 38, 40, 41:
B. Singeling 5; Jac. Marijt Sr. 6; W.
Wolters 8. 11; H. Kettenis 9, 20, 21; L.
Burgers 10, 23.
jespeelsters weer in oude vorm te
rug. Het werd 6—0, 7—1, 7—4, 11—5
en tenslotte won Oranje met 157.
De vierde game leverde een vrij
wel gelijkopgaande strijd op doordat
de Belgische dames zich uitstekend
weerden en het tempo bij de oranje
speelsters danig begon te verslap
pen. Het werd tenslotte 157, zodat
de Ned. dames met 31 de strijd
wonnen.
Bij de wedstrijd der heren ging het
nog veel vinniger toe, in het speel
veld zowel als daarbuiten. Het kwam
zelfs tot een klein conflict tussen de
twee scheidsrechters en de coach van
de Ned. plc:g, die het blijkbaar niet
eens was met enikele beslissingen
van de tweede arbiter, zodat deze
zijn beklag moest doen bij de hoofd-
scheidsrechter, die van Zweeden een
tereohtwijzing gaf en hem vroeg zich
te matigen.
In het begin ging het miserabel in
de Oranjeploeg voor zover het serve
ren betreft. Reeds spoedig was de
stand 03. Daarna kwam Nederland
weer aan bod om te serveren, maar
de volgende service kwam op het net,
Bakker sloeg in het net.maar ge
leidelijk aan kwam de Oranjeploeg er
toch beter in en de stand werd 44,
waarop de onzen de leiding namen.
Het werd nog 77, maar daarna
werd het Ned. offensief steeds feller
en feller: 107 met time out voor
de Beigen, doch na de hervatting
smashte Tuinman op bijzonder fraaie
wijze 117 en het einde van de eerste
game kwam met 159, precies als bij
de dames.
De tweede game dreigde voor Ne
derland ook hetzelfde te verlopen. De
Belgen namen een 40 voorsprong,
maar weer haalde Oranje op: 44. Bij
58 was het tin-out voor Neder
land, maar het baatte niet en bij 7
12 scheen de game verloren te gaan.
Weer spande de Ned. aanval zich
meer in en hij haalde niet alleen de
achterstand in: 1212, doch scoorde
ook de drie laatste punten, zodat het
1512 werd.
De derde game kon de beslissing
brengen in het voordeel van Oranje,
doch het leek er aanvankelijk toch
niet erg op. Eerst na 3—3 en 6—6
kwam er weer meer tekening in de
strijd in het voordeel van de Ned.
ploeg en door uitstekende aanval
enerzijds en verdediging anderzijds
werd de score opgevoerd tot 138.
Nog twee punten en Nederland ser
veerdeHet werd evenwel 13—11
en v. Zweeden vroeg weer time out
aan, maar de spanning bleef, want bij
14—11 volgde er van beide kanten
drie mislukte services en eerst toen
België tot 1413 had ingehaald volg
de het beslissende punt en Oranje
won de derde game met 15—13 en
'daarmee de wedstrijd met 30.
Tijdens de pauze van de wedstrijd
recipieerde De Professor en wijk in de
receptiekamer ter gelegenheid van
haar eerste lustrum en mocht het be
stuur van vele zijden gelukwensen in
ontvangst nemen.
Bij het diner, dat 's middags Ie 5
uur in Der» Burcht werd gehouden
werden eveneens verschillende har
telijke woorden gesproken aan het
adres van de vereniging en in het
bijzonder aan dat van haar voorzit
ter, de heer J. van Egmond, de pro
motor van de volleybalsport in Lei
den. De wethouder van Onderwijs
en Sportzaken der gemeente Leiden,
de heer J. van Sohaik namens het ge
meentebestuur, de heer Stikvoort na
mens de Leidse Volleybalbond, de
Voorzitter van het bondsbestuur na-
mans de bond en de heer H. Zonderop
namens de leden voerden daarbij het
woord, waarbii door laatstgenoemde
een clubvlag werd aangeboden, welke
onder hartelijke dank door de héér
van Egmond werd aanvaard.
Het was voor de propaganda Van
de volleybalsport een mooie dag.
minui
Maagklachten
Al, Uw maag hel voediel moei-
lilt ol niet verteelt.
qtstina, ate de maagwand
ifAc CACHETS-AKKE«-
smaakloos.
\snel. zeker
WIELRENNEN
DE RONDE VAN LUXEMBURG.
Het eerste gedeelte van de tweede
etappe van de Ronde van Luxemburg
van Differdange naar Luxemburg over
een afstand van 86 km. is gewonnen
door de Luxemburger Ernzer in 2 uur
20 min. 19 sec. vóór Gaul (Lux.), Zager
(Belg.) en Schmitz van de Luxemburgse
B-ploeg.
Het tweede deel van de tweede etappe
LuxemburgPetange (120 km.) is ge
wonnen door Croci-Tori (Zwitserland)
in 3 uur 23 min. 55 sec. Hij werd ge
volgd door de Luxemburgers Ernzer en
Gaul, en de Engelsman Jobe, allen de
zelfde tijd als Croci-Torti.
De Fransman Ruffet heeft het eerste
gedeelte van de derde etappe gewon
nen. Hij reed het traject Petange—Gre-
venmacher (98.8 km.) in 3.2.18. Tweede
werd Krebs (G. B.) z. t.. derde Desmet
(B.) z. t.f vierde Preiskeit (Did.) in
3.03.37.
Het tweede deel van de derde etappe
Grevenmacher—Diekirch (143 km.), is
gewonnen door Levèvre (België) i
uur 2 min. 43 sec. vóór de Fransman
Vertaz, die dezelfde tijd noteerde. Op de
derde plaats volgde Gelhausen (Lux. B)
De lekkerste Amerikaanse
sigaretten rookt"u, wanneer
u ze zelf rolt van
American Slar!
U zult verrast zijn hoe geurig
en heerlijk zacht deze
rijpbruine tabak is!
Let op het merk:
TABAK OP Z'N BEST!
(Advertentie)
Herdenking door het N.O.C. op
Sportcongres te Den Haag
Zaterdagmiddag werd te Den Haag
door het Ned. Olmpisoh Comité een
sportcongres gehouden, waar door
drs. K. Rijsdorp en dr. A. G. M. Car-
lier inleidingen werden gehouden,
naar aanleiding waarvan een geani-
meerde gedachten wisseling werd ge
houden. I
In zijn herdenkingsrede van het
zestigjarig bestaan van het Interna-.j
tionaal Olmpisch Comité wijdde het
lid van het I.O.C. kol. b.d. P. W.
Scharroo enkele woorden aan het
ontstaan, het doel en het wezen van
de Olympische beweging.
De spelen, hoe belangrijk deze
ook zijn, vormen slechts een van de j
middelen, waarmede de Olympische
beweging zijn doel wil bereiken. De
beweging streeft naar de harmonieu- i
ze ontwikkeling van lichaam, geest
en karakter als een onverbreekbare
drie-eenheid, de mens. De beweging j
wil leren begrijpen wat mooi en J
waar is, waardering bijbrengen voor i
de kunst en 'besef van de waarde van
de godsdienst.
Spreker schetste uitvoerig de die-1
pere betekenis van de beweging en
wees met nadruk op het streven
naar een betere verstandhouding tus
sen de volkeren onderling, waarbij
geen politiek onderscheid wordt ge
maakt. Geen verschillen in ras of in
stand of in godsdienstige overtui
ging mogen een beletsel vormen om
de verbondenheid van allen op deze
aarde aan te tonen. De sportbeoefe
ning neemt in deze opvoeding een
zeer belangrijke plaats in. De sport
leert tucht, volharding, zelfbeheer-
met 4 uur 3 min. 23 sec.
In het algemeen klassement na de
derde etappe heeft Schmitz (Lux. B) de
leiding met 18.32.48; Ernzer (Lux. A) en
Gaul (Lux. B) staan ex aequo geklas
seerd op de tweede plaats, beiden met
dezelfde tijd 18.35.16. In het ploegen-
klassement staat Luxemburg B aan de
top met 55.50.38. Tweede is België met
55.52.42.
DE RONDE VAN ROMANDIE.
Het eerste gedeelte van de derde
etappe van de Ronde van Romandie.
NyonLausanne, een tijdrit over 48.5
km. werd gewonnen door de Zwitser
Koblet in 1.13.9. Tweede Kubler (Zw.)
1.14.17.
Het tweede gedeelte van Lausanne
naar Vallorbe (104 km.) is gewonnen
door de Zwitser Brun in 2.50.25. die de
eindsprint won vóór de Italiaan Astrua.
De vierde en laatste etappe van Val
lorbe naar Le Locle (224 km.) is gewon
nen door de Zwitser Winterberg, die de
224 km. aflegde in 6 uur 12 min. 39 sec.
Koblet en Kubler (beiden Zwitserland)
volgden resp. op de 2e en de 3e plaats
met 6.13.44 en 6.15.22.
Winnaar van de ronde was de Frans
man Forestier, die de eerste plaats in het
eindklassement bezette met 21 uur 16
min. 12 sec. Het eindklassement luidt
verder: 2. Fornara (It.) 21.18.24; 3. Cle
rici (Zwits.) 21.19.02; 4. Schaer (Zwits.)
21.19.19; 5. Huber (Zwits.) 21.20.20.
Swift-combinatle. De tweede rit van
de voorjaarscompetitie gaf als uitslag:
A-klasse 80 km.: 1. J. Slingerland 2.07.45;
2. B. Rijkelijkhuizen; 3. J. Vermeulen;
B-klasse 60 km.: 1. A. Veltmaat 1.35.—;
2. L. Sikking; 3. Th. de Vroomen; C-kl.
40 km.: 1. Gens 1,6.30; 2. J. Boezaard;
3. A. Bos.
sing en plichtsbesef, vlotheid, het
durven nemen van initiatief, het sa5
menwerken met anderen, eigenschap
pen, die in het practische leven en
zeker in de tegenwoordige tijd van
zo'n groot nut zijn. Het is daarom
begrijpelijk, dat de Olympische be
weging zich ten doel stelt te bevorde
ren, dat in elk land kan worden be
schikt over een voldoende aantal
oefenlokalen, sportterreinen en
zwembaden. Op dit terrein van de
volksopvoeding moet in Nederland
nog een belangrijke achterstand wor
den ingehaald, alhoewel hulde aan
het N.O.C. dient te worden betuigd
voor hetgeen in de afgelopen jaren
gedaan werd.
De heer Scharroo stipte aan, dat de
wetenschap zich met verschillende
vraagstukken op het gebied van de
sport is gaan bezighouden. Er mag
niet worden onderschat wat de Olym
pische beweging heeft bereikt en nog
hoopt, te bereiken voor de verbroe
dering van de volkeren, al ben ik
nuchter genoeg, aldus de heer Schar
roo, om te beseffen, dat de spelen
niet de wereldvrede kunnen brengen.
Maar gebleken is, dat in deze door
haat en naijver verscheurde tijd de
Olmpische Spelen een belangrijk mid
del zijn om onder de Olympische vlag
jonge mensen van alle landen van
de wereld tot elkaar te brengen, on
derlinge waardering en begrijpen te
bevorderen en vriendschapsbanden
aan te knopen.
Prins Bernhard op het congres.
Prins Bernhard, beschermheer van
het Ned. Olympisch Comité, gaf
biyk van zijn grote belangstelling
voor de onderwerpen, op dit congres
behandeld, en was in de middaguren
naar Den Haag gekomen om de zit
ting, speciaal gewijd aan de herden
king van het 60-jarig bestaan van de
Olympische beweging bij te wonen.
Dr. J. Linthorst Homan, presi
dent van het N.O.C., verwelkomde de
Prins en herinnerde aan de grote be
langstelling, welke de Prins in zeer
vele gevallen daadwerkelijk heeft be
toond voor diverse takken van sport.
„Het is ons bekend", aldus dr. Lint
horst Homan, „dat u meeleeft met de
problemen, aan de sport en de licha
melijke opvoeding verbonden. Wij
zijn u daar zeer dankbaar voor".
Rede minister Luns.
De Minister zonder portefeuille mr.
J. M. A. H. Luns, pas teruggekeerd
van de conferentie te Genève, wees
er op, dat een minister van buiten
landse zaken van zijn belangstelling
voor dit jubileum dient blijk te ge
ven, ware het slechts omdat de on
getwijfeld 'betekenisvolle arbeid van
het I.O.C. een zo bij uitstek inter
nationaal' karakter draagt. Dat de
vrede overal in de wereld niet aan
wezig is of niet is hersteld mag ze
ker niet worden geweten aan tekort
komingen van de stichter van de
Olmpische beweging, de Coubertin.
Het bewijst alleen maar de ontoerei
kendheid van de mens, die de taal
van de Couberton niet heeft begre
pen. Spreker was van óórdeel, dat de
betekenis van he Olmpische Spelen
voor het bevorderen van een goede
verstandhouding tussen de volkeren
niet onderschat mag worden. En dat
die betekenis groter is dan de staats
lieden op hun conferenties wel eens
denken. Van de Olympische bewe
ging en van de spelen gaat een geest
van verbroedernig en samenwerking
uit, veroorzaakt door het leggen van
persoonlijke contacten tussen de
sportleiders en de actieve beoefe
naars van de diverse landen. Minis
ter Luns wees op het feit, dat de
Olympische beweging grote aantrek
kingskracht heeft uitgeoefend op de
jeugd, want de jongeren zijn ontvan
kelijk voor hoog opgevoerde techni-
sohe prestaties. De spelen hebben er
toe meegewerkt, dat via de interna
tionale sportfederaties duizenden en
nog eens duizenden jonge mannen en
vrouwen over de nationale grenzen
trekken om elkaar op het sportveld
te ontmoeten. Namens de regering
wenste hij het internationaal Olym
pisch Comité voor diens prachtige en
traditionele arbeid in het verleden, 60
jaren uitgevoerd, geluk.
De president van het N.O.C., dr.
J. Linthorst Homan, gaf na de rede
van minister Luns een samenvat
ting van deze congresdag. Het was de
bedoeling, aldus de voorzitter van
het N.O.C. om weer wakker te wor
den. We hadden het gevoel, dat we
in de dut zijn. De problemen, waar
wij op het ogenblik in Nederland mee
zitten, zijn glashelder gesteld, al zul
len wij er niet een, twee. drie een
Oplossing voor kunnen vinden. We
willen graag in 1956 in Cortina.
Stockholm en Melbourne goed voor
de dag komen. Aan de andere kant
dienen wij al onze aandacht te beste
den aan een gezonde ontwikkeling
van de sport in ons land. Het begin
is goed geweest en misschien kunnen
wij op de resultaten van dit congres
voortbouwen.
Onder leiding van de heer J. H. F.
Sohmer vond aan het slot van het
congres een korte herdenking plaats
van het jubileum. Gymnasten kwa
men een voor een op het toneel naar
voren, telkenmale met de vlag van
het land, dat van 1896 af de Olym
pische Spelen binnen zijn grenzen
had gehad. En een kunstrijdstertje
en een skliloper symboliseerden de
winterspelen. Met toepasselijke mu
ziek kwam de fakkelloper binnen,
die de Olympische vlam aanstak als
symbool van de wereldomvattende
beweging. Toen levensgroot het por
tret van de stichter Pierre de Cou
bertin werd geprojecteerd neigden de
vlaggen der landen als bewijs van
eerbiedige hulde, aan de man, die de
stichter van dit grootste internationa
le sportevenement is geweest.
LIMBURGS SCHUTTERS OPENDEN
SEIZOEN.
De Baarloseweg te Blerick, die
dicht bij het stuifgebied van de as-
pergevelden te Venlo is gelegen, was
in de vroege Zondagmorgen van ge
meentewege zoveel mogelijk stofvrij
gemaakt om de 23 schuttersvereni
gingen van de Midden-Limburgse
bond „Juliana", die te Blerick het
eerste bondsconcours van het nieuwe
seizoen zouden houden, een aange
name mars naar het schietterrein
mogelijk te maken. In uniform en
met schutterszilver en andere uit
rustingsstukken trokken de koningen
en koninginnen, voorafgegaan door
klaroen- en trommelcorpsen, in op
tocht naar de markt om te defileren
voor de jury.
DE BESLISSENDE
C RONDE
Door Percy King
76)
„Ik hield ook rekening met de om
standigheid, dat Chrichton, die lang
met mijn oom op vertrouwelijke
voet verkeerde en ongetwijfeld zijn
collectie meermalen heeft moeten
verwonderen, er genoeg van weten
zou, om te bemerken, dat hij met imi
taties te doen had. Het was, om zo
te zeggen, een psychologische spe
culatie van me, dat Chrichton, wan
neer hij eenmaal van Oldfield de
echte stukken in ontvangst genomen
had, er verder geen ogenblik aan
twijfelen zou wat in zijn koffer zat
sir Malcolm's verzameling na
tuurlijk. Daarbij verzeker ik u, dat
de imitaties, mij door Fingleton ge
leverd, ware juweeltjes in haar soort
zijn, aanmerkelijk beter dan die,
welke Oldfield in uw hut voor de
echte ruilde. Zo zit de zaak in el
kaar."
„Ja, maar als u er nu eens niet in
geslaagd was, Chrichton's hut bin
nen te dringen en op uw beurt de
ruiling tot stand te brengen?"
„Dat zou minder prettig voor u
geweest zijn, miss Chrichton, want
dan was je vader niét over de brug
gekomen met de vijftien duizend
pond, die ik u nu ter hand heb kun
nen stellen. Aan de zaak zelf had
het niets veranderd. Noemenswaar-
dig gevaar, om de collectie van mijn
oom te verspelen was niet aanwezig,
want met hulp van Holliday en
BarbA- had ik Chrichton, Oakton en
Oldfield wel klein gekregen. In het
ergste geval was er echte Parijse po
litie aan te pas gekomen, en geen
imitatie, hoe verdienstelijk die zich
ook geweerd heeft. Gelukkig bleek
nog het een, nog het ander nodig.
Het kon niet beter gelopen zijn, dan
het liep."
Sybil lachte spontaan. „Wat een
gewaarwording voor de compagnons
als ze straks de collectie voor een
dikke prijs van de hand willen doen
en ervaren, dat hun dezelfde poets
gebakken is, die ze mij dachten te
bakken! En dat ze bovendien een
aderlating van vijftien duizend pond
hebben moeten ondergaan! Wel, mr.
Cullingwood, het is hun gegund!
Jammer alleen, dat we hun gezicht
niet kunnen zien, als ze merken, hoe
kostelijk u ze hebt beet gehad!"
„Neen, miss Chrichton, dat kunnen
we niet. We gaan morgen met de
middagboot terug. In de gegeven om
standigheden lijkt het me secuurder
zo gauw mogelijk weer de Londense
lucht in te ademen."
j Toen Sybil haar kamer had opge-
j zocht zaten Margaret en Culling-
i wood een tijdje zwijgend naast el
kaar. Tenslotte verbrak Keith de
stilte.
„Ziezo, deze plaat is afgedraaid. Een
nieuwe, en betere dient 'te volgen."
„O ja?" vroeg Margaret m?t een
lach in haar ogen.
I Cullingwood zuchtte. Eigenlijk
I moest je niet zeggen, dat er iets is,
als je niet zeker bent, dat er iets is."
„Natuurlijk niet," verzekerde Mar
garet doodernstig. „Die plaat bedoel
je?"
„Ze is er wel en ze is nieuw en
naar mijn smaak beter, o, veel beter!
Je zou zonder overdriiviu? van pen
ideaal-plaat kunnen spreken. Vast.
Het ongelukkige is, dat het op mijn
oordeel alléén niet aankomt. Neen,
de beslissing ligt bij een ander
hoe die er over denkt."
„Ik vermoed, dat je Sybil Chrich
ton op het oog hebt. Waarom liet je
ze naar haar kamer gaan, zonder
eerst die nieuwe plaat voor haar af
gedraaid te hebben?"
„Sybil Chrichton!" Cullingwood
lachte zuur. „De gedachte aan haar
is niet in me opgekomen! Ze ziet er
net naar uit, of ze in haar slaap
snorkt. Dat zijn onmogelijke vrou-
wen, Peg. Niets is zo funest voor de
j permanente huwelijksvrede als een
snorkende ega."
i „Dat doet Sybil beslist niet. Ik
ben vannacht in haar hut gebleven
en kan er dus over oordelen."
„Jij hebt natuurlijk aan één stuk
doorgeslapen het loon der recht
vaardigen." Hij nam Margaret's hand.
„Wil je er oir. denken, dat we in
de hall van hotel Modern zitten,
beste jongen? En dat we niet alleen
zijn?" Maar zij liet haar hand, waar
ze was.
Om nm iHp -nltint tem? te knmpn
j Peg het is mijn schuld, dat er een
misverstand kon ontstaan. Ik be-
doelde in het geheel geen gramofoon-
j plaat. Meer een lithografie. Ja, een
oude Manor met een hoog bordes.
Een uitgestrekt park met slinger
paden. Een vijver met een massa
zwanen. Op een heuveltje een knus
prieel. Een aantrekkelijke plaat.
Maar toch ontbreekt het voornaam
ste er aan."
„Aan alle dingen in het menselijk
leven ontbreekt wat, Keith."
„Het behoeft tooh eigenlijk niet,
Peg, en op deze plaat beslist niet.
Het is een leegte, die alleen aan een
i verzuim geweton worden moet. De
slotvrouw ontbreekt, snap je? Daar
om trek ik de stoute schoenen aan
I en ik ga een zekere Margaret Town-
ley vragen, ol ze het niét roerend
met me eens is, dat lady Margaret
Beveridge voor haar veel welluiden-
der klinkt. Wat zou ze zeggen, denk
■je?"
I „O, dat lijkt me helemaal zo'n las
tige vraag niet. Ik denk, dat ze zeg-
Igen zou, wat zekere Keith Culling-
vr>oH nl lan* mr.net „1« hJi
niet een knaap was met een onge
looflijk grote dosis
„Verlegenheid!" vulde hij geest
driftig aan, terwijl hij haar hand
vaster in de zijne drukte.
„Zelfingenomenheid", verbeterde 't
meisje strak. „Diezelfde Margaret
Townley vroeg aan die Keith Cul-
I lingwood, met wie ze een compag-
I nonschap aangegaan heeft, of hij
haar vóór ieder ander de oplossing
aan de hand wou doen van een
raadsel, waarin enige cassettes een
I belangrijke rol speelden Hij ant
woordde: wacht je tijd af en je zult
het weten. Keith Cullingwood, nu is
de beurt aan Margaret Townley ge
komen. Jou zal gemeten worden met
1 deizelfde maat, waarmee jij hebt ge
meten. Wacht dus je tijd af. En pre
pareer je er op, dat jouw wachten
wel eens héél lang duren kan. Wraak
is zoet."
I Maar de zachte glans in de ogen
van het meisje was in lijnrechte te-
I genspraak met het dreigement, dat
haar mond had uitgesproken.
EINDE
