DE GROTE PAAS-PUZZEL VOOR „STERRENKIJKERS" GEEN EIEREN RAPEN MAAR STERREN PLUKKEN l Beneden de II jaar 1 i m A Boven de II jaar Een mooie autoped Voor I Mei Het trotse to vena arsleerlinge t j e Mecanodoos ZATERDAG 17 APRIL 1954 3E LEIDSE COURANT Veertien wéken achter elkaar heb ben we nu met onze sterrenkijker sterren geplukt, die pater Loop zo royaal aan de hemel-van-grote-men- sen heeft geplant. We hebben jonge sterretjes gezien en steren-met-een- baard; er waren sterren, die honder den jaren geleden geleefd hebben en sterren, die nu nog leven; er waren Jongens en meisjes, vrouwen en man nen, arm en rijk, avontuurlijk en hui selijk; en allen waren ze feitelijk heel gewone mensen, zoals je ze dagelijks tegen kunt komen. Maar een ding hadden ze samen gemeen: top de een of andere manier waren ze bijzonder Paul Kruger goed voor hun medemensen, hadden ie een groot vertrouwen op Onze Lieve Heer en konden ze goed offer tjes brengen, als dat nodig was. Er staan nog veel meer sterren aan aan onze hemel, maar voor de Paas- vacantie houden we eens een weekje op met sterrenplukken en gaan we Koningin Emma eens kijken, wat we de afgelopen maanden allemaal binnen onze kijker gekregen hebben. Terwijl we bezig waren al de ster ren op een rijtje te leggen om ze daarna netjes met de naam er on der en een nummertje er boven in de krant te zetten, is er een klein onge il maal niet te zetten, maar wel hoe oud je bent; dus achter op de enve loppe schrijf je je naam en daar onder je leeftijd. Nou, en nu maar vlug aan de slag, want het is een heel karweitje. En terwijl de kleintjes aan het zoe ken zijn, gaan wij een werkje op knappen, dat wel een beetje moei lijker is, maar jullie zijn dan ook al weer een paar jaartjes ouder. Toen je de afgelopen maanden iedere week de „Ster van de week" las, zul je er wel één tegengekomen zijn, die je heel erg graag mocht. Vele jongens zullen b.v. grote be wondering hebben gehad voor de Kim Ki Chong ste plaatje de foto van Elsie Fey is en als je nu goed zoekt, zul je de naam Elsie Fey onder een andere foto zien staan. Wanneer je het nu klaar speelt om onder alle foto's weer de goede naam te zetten, dan heb je kans te winnen. Wanneer je dus denkt, dat je ze allemaal gevonden hebt, vraag je een mooi velletje papier en schrijft Louis Braille de oplossing op de volgende manier op: 1: Elsie Fey Wanneer je hiermede klaar bent, neem je een enveloppe en schrijf daarop: Antoine de Saint Exupéry Aan Sterrenkijker Leidse Courant Papengracht 32 Leiden. Natuurlijk zet je onder aan je op lossing je naam en adres en meteen je leeftijd en of je een jongen of een meisje bent. Op de enveloppe behoef je dat alle- 13 Eve Lavallière lukje gebeurd, waardoor de namen en de plaatjes door elkaar zijn ge raakt. Als je de plaatjes nu bekijkt, zul je wel merken, dat het helemaal niet meer klopt. Want ond t dat eerste plaatje staat Kim Ki Chong en je ziet zo, dat dit niet klopt Je hebt na tuurlijk al direct gezien, dat het eer- Enrico Caruso dappere Antoine de Saint Exupéry, Karei Doorman, Paul Kruger of Roald Amundsen; anderen zullen de manier, waarop Charles Ruys de Beerenbrouck, Hei-man Boerhaave, Louis Braille, Buziau of Enrico Ca ruso hun toekomst opbouwden, weer echt knap vinden. En de meisjes zullen een moeilijke keuze hebben tussen Elsie Fey, Mia v. d. Kallen, Koningin Emma en Eve Charles Kuys de Beeren r u:k Voorts zijn er nog een stuk of tien troostprijzen, die onder alle inzen- dertjes verloot zullen worden. Bij de kleintjes kun je lezen, waar je je verhaaltje heen moet sturen. De oplossingen en verhaaltjes moe ten voor 1 Mei ingestuurd zijn. We zullen dan zorgen, dat zo vlug mo gelijk de uitslagen in de krant staan. Mia van der Kallen Je hebt dus de hele Paasvacantie de tijd om aan de oplossing te wer ken en we verwachten dan ook, dat 10 Elsie Fey Lavallière, terwijl er dan nog voor allebei het parmantige Koreaanse kereltje Kim overblijft. In ieder geval zul je uit deze ster ren een keuze moeten maken en over die, waar je het meest voor voelt, schrijf je een kort verhaaltje niet meer dan 150 woorden, minder mag wel waarin je vertelt, waarom je jouw ster boven de anderen verkiest. Als een meisje het beste verhaaltje schrijft, ontvangt ze een Uitgebreide borduurdoos met alles er in, wat je maar voor borduren nodig hebt. 12 Herman Boerhaave Roald Amundsen Schrijft een jongen het beste ver haaltje, dan krijgt hij een waarmede beweegbare toestelletjes te maken zijn. Karei Doorman we een flinke stroom oplossingen in de brievenbus zullen vinden. STERRENKIJKER. 14 Buziau Eens, HEEL LANG geleden leel- de er in Egypte bij de Nfjl een klein jongetje, Orientus genaamd, dat erg graag tovenaar wilde worden. Zijn moeder vond dat maar een ge vaarlijk beroep en had veel liever ge had, dat haar zoon smid of timmer man was geworden, maar omdat hij zo bleef aandringen, beloofde zij, dat ze eens naar een goede tovenaar uit zou zien, bij wie de kleine Orien tus in de leer kon gaan. Nu wilde het toeval, dat vlak in de buurt doctor Galcanus woonde, die zo goed kon toveren, dat zelfs de koning van Egypte bij hem raad kwam vragen, wanneer hij in moei lijkheden was. Ieder jaar nam doctor Galcanus twee leerlingetjes in dienst, die 5 ja ren hard moesten studeren en dan als beloning de geheimzinnige to verspreuk kregen, die een heel gro te kracht 'had. Toen de moeder van Orientus bij doctor Galcanus kwam vragen, of haar zoontje misschien bij hem to venaarsleerlingetje kon worden, keek doctor Galcanus eerst heel bedenke lijk; er waren al twee leerlingetjes voor het volgend jaar aangewezen en drie vond de geleerde doctor eigen lijk een beetje te veel. Maar toen hij hoorde, dat Orientus zo heel erg graag tovenaar wilde worden, stem de hij toe: „Goed", zei hij, „laat hem de volgende maand maar komen. Geef hem echter een grote zeef en een zak spliterwten mee, want die heeft nodig bij de lessen. OVERGELUKKIG TROK Orientus een maand later naar het huis van de geleerde doctor Galcanus. In zijn broekzak droeg hij de spliterw ten en de grote zeef hield hij stijf onder zijn rechterarm gekneld. In het begin viel het hem niets mee. Niet alleen moest hij razend vlug achter elkaar de tafels van 1 tot 105 kunnen opzeggen, maar ook moest hij uit zijn hoofd van tiende lige gewone breuken maken, nou en dat was helemaal moeilijk. Maar Orientus studeerde vlijtig en doctor Galcanus was erg tevreden over hem. Na 6 maanden gaf de ge leerde tovenaar hem al het boekje „Toverspreuken voor de eerste klas" en toen voelde Orientus, dat hij echt tovenaar ging worden. Wanneer hij de spliterwten op de zeef legde en de spreuk van de eerste bladzijde uit sprak, vielen de erwten niet meer door de gaatjes heen, omdat een ge heimzinnige macht hen tegen hield. Toen de vacantie aanbrak, moesten alle tovenaarsleerlingetjes bij doctor Galcanus komen. Deze gaf ieder van hen een rapport, waarop te lezen stond, of ze naar de volgende klas bevorderd waren of niet. Alle tove naarsleerlingetjes hadden goed hun best gedaan en niemand bleef dus zitten. Aan de tv/ee leerlingetjes uit de hoogste toverklas reikte de goede dotor Galcanus het einddiploma uit en toen de jongere leerlingetjes hun koffertjes gingen pakken om naar huis te gaan, riep doctor Galcanus de twee leerlingetjes uit de hoogste klas bij zich. Zij waren afgestu deerd en zouden als beloning voor hun ijver de machtige spreuk krij gen. 'T'OEN ORIENTUS met het koffer- tje en zijn mooie rapport het huis van doctor Galcanus wilde verla ten, kwam hij langs de kamer van de geleerde doctor, waarvan de deur op een kiertje stond. Plotseling kreeg Orientus een idee: Wanneer hij stie kum aan de deur luisterde, kwam hij misschien de machtige toverspreuk nu al te weten en behoefde hij daar niet nog vier lange jaren op te wadi- ten. Zachtjes sloop hij naar de open staande deur en hoorde nog net hoe de doctor zei: De grote machtige spreuk is „Sebalidona", wanneer je deze spreuk uitspreekt, zul je nooit meer behoeven te werken, want al les zal voor je gedaan worden. Vlug schreef Orientus de spreuk op een papiertje en holde het huis uit. Natuurlijk was iedereen thuis erg blij, dat Orientus weer terug was en zijn moeder was in haar 'hart een beetje trots op haar knappe zoontje, dat zo'n mooi rapport van doctor Galcanus gekregen had. |y|AAR AL HEEL GAUW kreeg "ze in de gaten, dat haar zoontje erg trots geworden was. Hij keek minachtend naar zijn broertjes, die schoenmaker en tuinman geworden waren en had aan tafel doorlopend het hoogste woord. De moeder van Orientus wilde hem dat vlug afleren en daarom zei ze de volgende dag tegen hena: „Orientus, alle kinderen hier in huis moeten mij tijdens de vacantie hel pen, want anders kom ik nooit met het werk. Jij moest vanmorgt de keuken -hiaar eens flink gas schrobben. Nu, dat vond Orientus helei niet leuk. Hij was een tovenaarslee; lingetje en vond zichzelf veel t i goed voor dergelijk werk. Daaro: begon hij te mopperen, maar zï, moeder maakte daar vlug een einc- aan en ten slotte greep Orientus bo: j de bezem om te beginnen. Toen ineens dacht hij aan de l: verspreuk, die hij aan de deur doctor Galcanus gehoord had. Wac nu zou hij zijn moeder, z'n broe jes en z'n zusjes eens laten zien, ht> j v knap hij was. Hij smeét de beze r in een hoek en riep: „Sebalidona!' d Onmiddellijk begon de bezem te li ven; zij pakte twee emmers, gii d naar buiten, putte water, smeet d r over de keukenvloer en ging wei r weg om nieuw water te halen. Wat genoot die Orientus! j Met een onverschillig gi f ZICHT en zijn handen in I zakken, stond Orientus midden int c keuken en keek toe, hoe de beze i steeds maar weer nieuw water ovt i de grond smeet. 1 Na een kwartiertje stond er al ei flinke laag water in de keuken t l) Orientus vond, dat het nu wel genot was: „Schei er mee uit en ga mas j schrobben", zei hij tot de beze: Maar deze luisterde niet naar hem t 1 ging rustig door met nieuwe emnu water te halen. „Ik zeg je toch, dat er nu geno-^il water is", riep Orientus kwaad, toi f het water al hoger en hoger stee Maar de bezem stoorde zïch niet a j zijn boosheid. Toen werd Orientus heel kwaï Hij greep een bijl en hakte de beze midden door. Doch ogenblikkelt veranderde de stukken in twee nie; we bezempjes, die vlug ieder tut emmers pakten en nu samen wak gingen halen. 1UU WERD ORIENTUS toch w 1^ heel erg bang. Hij begon te hu len en smeekte de bezems op te w: len houden, maar de bezempjes lui j terden niet. Buiten stroomde al een woeste termassa dwars door de stad, -het w; een vreselijke toestand. De poliü kwam kwaad naar Orientus toe t zei hem onmiddellijk op te houdt met dit kwajongens werk, want di_! hij anders een bekeuring zou krï*' gen. Maar het was geen grap meere Orientus kon de bezems echt ni-: 1 meer stilzetten. Toen dacht het jongste zusje vs- Orientus aan doctor Galcanus e 1 rende naar het huis van de geleerd doctor om hem alles te vetrellen. Toen de doctor hoorde, wat er gf beurd was,ging hij onmiddellijk m: het kleine meisje mee en even lak kwam 'hij boos de keuken binnen^ stapt, waar Orientus hard huiiet naar de bezems keek, die maar wilden ophouden. „O, slecht tovenaarsleerlingetje' sprak doctor Galcanus vergramd, hebt stiekum aan mijn deur gelui terd en het eerste deel gehoord v» de machtige spreuk, die vlijtige tv venaarsleerlingetjes van mij krijge: wanneer ze 5 jaren lang goed gf werkt en gestudeerd hebben. En oir dat je alleen maar het eerste de van de machtige spreuk gehoor: hebt, kon je alleen de bezems mat' aan het werk zetten, hoe je ze eer. ter moest laten ophouden wist j| niet." Toen sprak de geleerde doctó vlug: „Sabelidano" en onmiddellC zetten de bezems de emmers neer e werden weer gewone stukjes hout pERST WILDE DE DOCTO! Orientus nooit meer als tovf naarsleerlingetje in zijn huis teru; hebben, maar toen Orientus heel droefd begon te huilen, kreeg de gof de doctor medelijden met hem. Toe moest Orientus gestraft worden f daarom nam de doctor hem zjjt mooie rapport af en vertelde Oriet tus, dat hij voor straf het eerste ja* over moest maken; hij zou na de va cantie niet in de tweede klas moge komen Ook de moeder van Orientus wf! heel erg boos, want Orientus had it zijn kwaadheid de levende beze' doormidden gehakt en nu lagen da» twee stukjes bezem op de grond. Zjjn moeder wilde geen nieuwe ko pen en Orientus moest met de hal- J ve bezem de gehele keuken schrob j ben tot zij blonk. Nu, dat was geat i makkelijk karweitje, maar Orients begreep, dat hij straf verdiend 'had -i omdat hij stiekum aan de deur vat j de doctor geluisterd had en voora ómdat hij zo trots was geweest.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1954 | | pagina 12