9^
Uiósföéhutspot
k
Uitstekende „Mariken van Nieumeghen'
Subliem spel van Andrea Domburg
unstleven in
Leiöen
L-A-K* besluit
concert-seizoen
COMMISSIE VOOR VOLKSKUNST
Ned. Genealogische Vereniging
DONDERDAG 8 APRIL 1954
DE LE1DSE COURANT
EERSTE BLAD PAGINA 3
Rotterdams Toneel in Leiden
Rotterdams Toneel gisteravond
in de Leidse Schouwburg een grote
schare toeschouwers geconfronteerd
met de eeuwige strijd tussen goed en
kwaad, tussen God en de duivel, die
ten grondslag ligt aan het laatmid
deleeuwse mirakelspel „Mariken van
Nieumeghen", dat omstreeks 1500
tijd der Rederijkers vermoedelijk
door een Antwerpse dichter geschre
ven werd. Een spel uit het volle
leven, met personen die na vier
eeuwen in wezen niet veranderd zijn
en ook in onze tijd nog voorkomen.
Een spel daarom, dat ook vandaag
nog aanslaat, ondanks de plechtige
gedragen Middel-Nederlandse taal êfl
de traagheid van actie, die wéinig
mogelijkheden voor een verrassende
ontknoping overlaat.
Het verhaal mag bekend Veronder-
steld worden. Mariken gaat bood
schappen doen in Nijmegen en vraagt
haar tante om een nachtverblijf. De
laatste overlaadt de jonge maagd ech
ter met hevige scheldwoorden en ver
wijten over haar losbandig en zede
loos leven. In wanhoop vlucht Ma
riken en geeft zich over aan de dui
vel, die haar in de persoon van Moe-
nen verschijnt en haar alles belooft,
wanneer zij maar met hem mee wil
gaan. Via 's Hertogenbosch bereiken
zij Antwerpen, waar Mariken zeven
jaar in gemeenschap met de duivel
leeft. Op de duur krijgt zij echter
heimwee naar Nijmegen en eenmaal
terug in de stad wordt Mariken ge
troffen door het Wagenspel van Mas-
scheroen, waarin Maria God om er
barmen voor de zondaars smeekt, ook
voor de grootste zondaar die berouw
heeft. Dit brengt Mariken tot in
keer; zij wordt zich haar zondig le
ven bewust en breekt met Moenen,
die echter alle pogingen in het werk
stelt om haar ziel voor Lucifer te be
houden.
Zo vindt haar Oom, de pastoor,
Mariken terug. Hij kan haar zonden
echter niet vergeven; zelfs de Bis
schop van Keulen kan dit niet. Ten
slotte gaan Mariken en haar oom
naar Rome, waar de Paus bereid is
haar van de zonde te ontslaan. Hij
legt.Mariken drie ijzeren boeterin
gen om. Wanneer die afgesleten zijn
of vanzelf afvallen, zullen haar zon
den vergeven zijn. Mariken trekt zich
terug in een klooster te Maastricht
en doet boete, vele jaren lang. Ten
langeleste worden haar de ringen
door een Engel afgenomen, teken dat
Mariken van haar zonder bevrijd is.
Enige jaren later sterft zij.
EEN GEGEVEN, dat mogelijkheden
biedt voor uitbeelding van de
Succes voor de
Raad van Overleg
HET DEED PRETTIG AAN dc
Schouwburg gisteravond zo goed
gevuld te zien. De zaal was weliswaas
niet geheel uitverkocht de minste
rang toonde enige gapingen maar
toch mochten de organisatoren zeer
tevreden zijn over de belangstelling,
die katholiek Leiden voor deze avond
hoeft getoond.
De Plaatselijke Raad van Maat
schappelijk en Cultureel Overleg (sa
mengesteld uit de R.K. organisaties
van Leiden) belegde deze avond in
het kader van de buiten-kerkelijke
viering van het Maria-Jaar door
de geestelijkheid van Leiden en
Oegstgeest opgesteld en heeft met
vreugde mogen constateren, dat zijn
werk met succes bekroond is ge
worden.
Wij wijzen hierop met enige na
druk omdat wij het zo'n bijzonder ge
lukkig verschijnsel achten, dat de ka
tholieke organisaties elkaar gevon
den hebben in vruchtbare samenwer
king om datgene te doen wat de or
ganisaties afzonderlijk niet kunnen
bereiken. Gezamenlijk brachten zij
voor het gehele katholieke volksdeel
een cultureel hoogstaande.avond, die
zeer wel paste in de Vastentijd en
ook uit dit oogpunt beschouwd zeer
geslaagd mag heten.
Men zou de vraag kunnen opwer
pen waarom de Raad heeft terugge
grepen op een Middeleeuws spel, dat
voor velen bovendien zeer moeilijk
zou zijn te begrijpen. Het antwoord
kan eenvoudig zijn; er wordt in Lei
den voldoende modern toneel ge
bracht, doch zelden vindt men er zo'n
fijne religieuze strekking in als in
„Mariken" het geval is.
Het is ons bekend, dat de Raad
wel enige huiver had voor deze on
derneming; in het recente verleden
zijn enige activieiten voor het ge
hele katholieke volksdeel van Leiden
uit het oogpunt van belangstelling
niet bepaald een succes geweest. Men
moest dus afwachten hoe de belang
stelling voor deze avond in zekere
zin een experiment zou zijn. Ge
lukkig is het vertrouwen van de Raad
in Leidens katholieken niet be
schaamd geworden.
Wij mogen ons hierover oprecht
verheugen, omdat het de Raad moed
zal geven op de ingeslagen weg voort
te gaan. Er wacht in October nog
een bijzondere Maria-avond en daar
naast heeft Raad nog een aan
tal punten op t(jn programma staan,
die verwezenliDit moeten worden.
Met het eupces van gisteravond
op de achtermond zal de Raad zich
ongetwijfeld tr.et nieuwe moed be
zield aan zij» verdere werk zetten.
Moge katholieV. Leiden er ook in de
toekomst zc/veel belangstelling en
(waardering voor opbrengen als gis-
steravond hei geval is geweest. Dan
izal deze belangrijke vorm van ka-
I tholieke samenwerking ook in de toe
komst vruchtbaar zijn.
personen in hun deel aan de strijd:
de zonde, het berouw, het gebed, de
inwerking van Gods genade en ten
slotte de begeerte naar boete. Hoe
wel realistisch, bewaart het spel toch
een zuiver geestelijke lijn, die de in
werking van Gods genade op Maria's
voorspraak tot gegeven heeft.
Regisseur Max Croiset heeft dit
zeer fijn aangevoeld. Hij voerde een
strakke sobere regie, die tussen de
décors vanr Lucas Wensing uitstekend
töt haar recht kwam. Het spel be
staat voor een aanzienlijk deel uit
dialogen, hetgeen echter de spanning
niet doet verslappen, omdat er telkens
slechts fragmenten gespeeld worden,
die door de uitstekende proloogzeg-
ger tot één geheel worden gevoegd.
Het zeer eenvoudige, maar sterk aan
sprekende gordijn-décor, waarin tel
kens slechts enige zetstukken ver
anderd behoefden te worden, en de
sterk accentuerende belichting con
centreerden de aandacht volledig op
het spel. Het kostte moeite de niet
gemakkelijk verstaanbare taal te be
grijpen, maar juist daardoor werden
de toeschouwers gedwongen zich
sterk te concentreren en mee te le
ven.
ANDREA DOMBURG speelde een
voortreffelijke Mariken. Eerst het
eenvoudige meisje, later de wufte
zondares, die in de kroeg zelfs op
tafel spring om een lied te zingen,
daarna de vertwijfeld wanhopige en
tenslotte de boetvaardige, die vrede
vindt in haar straf. Zuiver, beheerst
er. diep doorleefd.
Max Croiset had als duivel enige
moeite om niet te overdrijven; in en
kele scènes zette hij het effect iets
te sterk aan, waardoor zijn overigens
geraffineerd knap gespeelde rol soms
aan overtuigingskracht inboette. Veel
sterker echter chargeerde Loudi Nij-
hoff als tante; haar climax in de zelf
moord was geen climax meer; haar
spel was een voortdurend spelen met
alle registers uitgetrokken. Razend
knap weliswaar, maar niet waar
achtig.
Uitstekend in zijn samenspel met
Mariken was Lucas Wensing als oom,
een fijne oude priester, vol liefde, be
grip en mededogen. Van de kleinere
rollen moeten we Nell Knoop nog
noemen als Maria en Johan Fiolet als
Paus, een machtige liguur, maar be
halve heerser ook een begrijpend
priester. Het was naar ons gevoelen
de meest ontroerende scène, waarin
Mariken vol wanhoop de Paus om
vergeving vraagt en hij haar weg
zendt:
„Gaat in Gods hoeden, dochtere.
Ende blijft volstandigh in u pe-
nltencie".
EEN OPVOERING, die zware eisen
stelde aan de toeschouwers. Hier
was geen sprake van passief aanwe
zig zOn. Slechts hij, die vol spanning
deze moraliteit meebeleefde, kon er
de schoonheid van proeven en er de
lessen uit trekken, die deugd en on
deugd, zinnebeeldig ten toneele ge
voerd, hem boden.
Het was dan ook geen avond van
amusement, dat trouwens kwalijk
zou passen in de Vatsentijd. Ook niet
alleen een avond van cultureel genot.
Maar vooral een les van onsterfelij
ke inhoud, die na ruim 400 jaren
vandaag ook ons nog veel te zeggen
heeft.
Het enthousiaste publiek bedolf de
spelers na afloop onder langdurig
applaus en riep hen herhaaldelijk te
rug. Andrea Domburg en Max Croi
set ontvingen fraaie bloemen.
Hutspot-nteuws kan tot 1.30 uur
telefonisch of schriftelijk doorge
geven worden. Zaterdags tot 12
uur. Tel. 20015.
Donderdag 8 April, vangen door een grote spiegelruit.
Hedenavond wordt de laatste bij- i Het interieur werd geheel ve*-
eewkomst in dit winterseizoen ge
houden door de Ned. R.K. Midden
standsbond, afd. Leiden. Dra. H. J. J.
Neefs komt in „In den Vergulden
Turk" spreken over de Midden
standsnota, die weliswaar veel goede
elementen bevat, maar toch wel aan
leiding tot enige critiek gegeven
heeft. Een zeer belangrijke lezing
dus, die de leden beslist niet mogen
verzuimen. Bovendien zal de heer
Neefc iets vertellen over de nieuwe
regeling van de omzetbelasting. Ten
slotte zal er ook iets verteld wor
den over de grote Actie U, die de
bond onderneemt om meer leden tot
zich te trekken. Deze drie punten
nieuwd, zodat het er nu keurig uit
zien. Bovendien heeft men er een
prachtige collectie rijwielen en 'brom
fietsen tentoongesteld, die menigeen
in vervoering brengen zal. Er was
veel belangstelling bij de opening
en talrijke mooie bloemstukken ge
tuigden van veler medeleven op deze
voor de fa. Van Zijp zo belangrijke
dag.
De leden van de R.K. Gym.ver.
„Sportief", die hedenavond hun les
sen zouden hebben in de gym.-zaal.
MET EEN ZELDZAAM MOOI
CONCERT heeft het L.A.K. de
serie concerten van dit seizoen beslo
ten met een recital van de Franse
fluitist Jean Pierre Rampal, aan de
vleugel bijgestaan door Robert Vey-
ran Lacroix, een landgenoot van hem.
Jean Pierre Rampal beschikt over 'n
gevoelige techniek, maar meer dan
dat boeit zijn prachtige welluidende
toon, transparant en, men mag haast
zeggen bovenaards. En wat hij doet,
alles is tot in de perfectie af wat be
treft toon, vingervaardigheid en
juiste ademverdeling. Zijn partner
aan de vleugel is geheel op de fluitist
ingesteld, zeer vaardig en bekwaam.
Eerst werd Teleman's „Sonate in
F" gespeeld, waarin prachtige klank
effecten bereikt zijn en de virtuoze
behandeling van de de instrumenten
door Telemann uitzonderlijk aan het
licht kwam.
Ook Bach's „Sonate in Es" werd
ondermooi geïnterpreteerd. Moge
lijk, dat de tempi in de vlugge delen
iets te gemoderniseerd waren, omdat
op een vleugel wel zulke tempi mo
gelijk zijn, maar of dit op een clave-
cimbel (het toenmalige instrument)
mogelijk zou 2ijn is een vrac^{.
Voorts kregen wij een Mozort So
nate, bewerkt voor fluit en piano te
horen, wat niet vermeld was, maar
heel mooi en bijzonder klonk.
Na de pauze waren het moderne
werken: Hindemith's sonate voor fluit
en piano in 1936 geschreven opende
de rij. Een zorgeloos eerste deel, ge
volgd door een zangerig middenge
deelte, een levendige Tarantella met
als coda een kernachtige mars, voor
treffelijk voor de fluit geschreven.
Ook de sonate op. 04 van de Sowjet-
Russischc componist Serge Proko-
fieff geeft een juist inzicht in 't spel
karakter van de fluit; een boeiend,
interessant werk.
't Was in één woord een grootse
interpretatie, waarbij de beide instru
mentalisten een volkomen homogeni
teit bereikten. Na lang en enthousiast
applaus speelden de beide kunste
naars in dank hiervoor twee delen
van Bach's sonate in e kl. t. Een
wondermooi werk in een hoogge
stemde wedergave. Een prachtig be
sluit van een belangrijke reeks con
certen.
J. KORTMANN.
Leids Studententoneel
speelde een-acters
terug te keren, maar dc bezeten zee
man stelt het walvistraan boven haar
tranen, en drijft haar do waanzin in.
Na de pauze bracht hot studenten
toneel „Le casseur d'Asslettes" van
Armand Salaerou. Ofschoon het stuk
in 1923 geschreven werd beleefde
het, om overigens begrijpelijke rede
nen, eerst gisteren zijn wereldpre
mière. Salaerou doet in deze tragi-
comedie alles wat de puber knelt
omstandig uit dc doeken, zonder dat
men echter hét idee krijgt dat het de
jongeling in kwestie merkbaar op
lucht. „Te metaphysisch voor het be
roepstoneel" zegt het programma
wijs. Gelukkig, want wij geloven niet
dat deze pseudo-diepzinnige nonsens
door het grote publiek „gepruimd"
zou worden. Hulde echter voor de
manier, waarop de heer R. A. Nagel
de door Weltschmerz overmande pu-
toch nog boeiend wist weer te
geven.
Leidse Universiteit
Geslaagd voor het candidaatsexa-
men Wijsbegeerte de heer A. Kroon
te Rotterdam.
SPORT
VALSE INTERLANDKAARTJES IN
OMLOOP GEBRACHT.
De Amsterdamse rechtbank heeft
vandaag uitspraak gedaan in de za
ken tegen zeven verdachten uit Am
sterdam, die betrokken zijn geweest
bij het in omloop brengen van valse
toegangsbewijzen voor de staan
plaatsen bij de interlandwedstrijd
NederlandBelgië op 25 November
1951 in het Feyenoordstadion te Rot
terdam.
Een strenge controle voor, tijdens
en na deze wedstrijd had uitgewe
zen, dat een groot aantal valse kaar
tjes in omloop was gebracht. Na een
onderzoek, dat een jaar duurde,
slaagde de Rotterdamse recherche er
in de zaak op te rollen. Uiteindelijk
kwam men terecht bij de 37-jarige
koopman M. M. uit Amsterdam, die
bekende van een hem onbekende
Belg in een broodjeswinkel aan de
Lange Niezel te Amsterdam 3000 val
se staanplaatsen gekocht te hebben.
Hij werd veroordeeld tot zes
maanden gevangenisstraf, waarvan
vijf maanden voorwaardelijk met
een proeftijd van drie jaar. Tegen
hem was zes maanden onvoorwaar
delijke gevangenisstraf geëist.
WAAR KOMEN DE ZEEPAARDJES VANDAAN?
Mariënpoelstraat, moeten weten, dat éénacters.
deze zaal vandaag bezet is, zodat zij
er niet terecht kunnen. De lessen zul
len hedenavond daarom gegeven wor-
rechtvaardigen een massale gang I den in de gym.zaal Pieterskerkhof.
de Turk heren middenstan- Mogen wij de Leidse Jongeren, die drag de argwaan van zijn tot het
dit jaar voor het eerst ter stembus uiterste gespannen collega's op. Zij
gaan, nog even herinneren aan de proberen hem als spion te ontmaske-
uitnodiging, die zij gekregen hebben ren, maar komen slechts achter het
morgenavond om 8 uur aanwezig ge£?im van. mislukt leven. De
naar
ders!
Over de middenstand gesproken.
Hedenmiddag heeft de fa. J. vaa
Zijp en Zoon, rijwiel- en motoren'oe-
drijf aan de Haarlemmerstraat, in het
pand Haarlemmerstraat 179 een nieu- i TT
we showroom geopend. Voorheen had I o gemeentebestuur waar- oovenaien zeiaer
f, de hecht aan deze bijeenkomst blijkt ,DOVenai,Ln, zeiuei,
voniwJSTwSi v£! I wel hieruit, dat de uitgenodigde jon-schTaa*d horen vloeken-
i «eren niet zomaar door de Vismarkt-eveneens van O".
Mevrouw M. C. Blöte-Obbes uit
Voorschoten was wel de rechte vrouw
om te vertellen over zeepaarden, en
zij deed dat op de rechte plaats, in de
gasten-bijecnkomst van de Commis
sie voor Volkskunde, gisteravond in
de Pleyte-kamer van de Lakenhal.
Mevrouw Blote heeft reeds enige bi
zonder interessante werken gepubli
ceerd over natuur-folklore. Ofschoon
zij nog niet aan de uitgave toe is,
heeft zij al een heir van gegevens
verzameld voor een nieuw boek over
de rol van het dier in de volkskunde.
Nu zijn zeepaarden weliswaar eigen
aardige dieren, welke men tegen
woordig op straat niet meer ontmoet.
Men kan ze in een radio-raadselwed
strijd aankondigen als zowel dierlijk,
mineraal als abstract. Maar voorheen
kwam men zeepaarden toch wel op
de openbare weg tegen, namelijk als
versierings-motlef op boerenwagens,
Hoe kwamen onze boerenwagen-
makers ertoe een zeepaard, een paar-
den-voorlichaam, dat met wat ge-
kroel en gekronkel eindigde in een
visse-staart, uit te beelden Op wa
gens? Deze vraag moest mevr. Blöte
in de gasten-bijeenkomst beantwoor-
den. Daartoe dook zij diep in het ver
leden. in de Veda's, de oudste ge
schriften van de Hindoes, waarin hei
lige paarden worden beschreven, wel
ke als zinnebeelden kunnen worden
opgevat van vruchtbaarheid
kracht en ook als drager van het
licht. Een symbolische verering van
het paard is ook terug te vinden in
het Boeddhisme en later bij de Ro
meinen, die paardenrennen hielden
ten besluite van godsdienstige plech
tigheden ter herdenking van de ge
storvenen. Het paard bracht in zijn
snelle gang uit de dood het nieuwe
leven voort, in welke zienswijze het
zowel een „dodenpaard" was als een
drager van nieuw licht en leven,
Bij de Grieken vindt meri een gevleu
geld paard, Pegasus, dat oorspronke
lijk een vruchtbaarheids-symbool
was, later een zinnebeeld van de we-
beklemmende sfeer aan boord van I dergeboorte der ziel, dat de zielen
een met torpedering bedreigd schip J naar het land der zaligen bracht. De
werd uitstekend weergegeven. We j rol, welke Pegasus in het volksgeloof
hebben bovendien zelden zo be- i van het binnenland vervulde, werd
aan de kusten toegedacht aan een vis,
maturg Eugene O'Neill heeft zich
in zijn jeugdjaren sterk aangetrok
ken gevoeld tot de zee. Uit deze tijd
stammen dan ook vele verhalen en
éénacters, waarin hij zijn belangstel
ling voor het leven van de zeeman
onderbracht. Het Leids Studenten
toneel gaf gisteravond voor het Aca
demisch Kunstcentrum in de Burcht
een opvoering van twee van deze
Het cerate, „In the Zone", speelt
j in de eerste wereldoorlog, aan boord
I van een met dynamiet geladen schip.
Een zeeman wekt door vreemd
weren niet zomaar door de Vismarkt
ingang het stadhuis zullen betreden,
maar via het deftige bordes aan de
Breestraat. Speciaal voor hen zal omringende pakijs. Een halsstar-
morgenavond de hoofddeur plechtig r'Se kapitein, door een slechte vangst
1 I aotorcrrJ otirnKm J
openzwaaien:
Emmabloemcollecte
Het bevolkingsonderzoek op tu
berculose in Leiden is vrijwel afge
lopen. Dankbaar zijn wij voor de
medewerking, die van alle zijden en jetfabrieken P. Clos Leembruggen.
op ve.er.ei wijee ondervonden werd. Jn^ênoS
En het resultaat? Zeven en dertig j 0p directie-kantoor ontvangen
'Neill is
de naam van een walvisvaarder,
waarop 't kraakt van de waanzin en
getergd, stuurt zijn schip, tegen de
wil van zijn bemanning, steeds ver-
Gisteren was het 25 jaar geleden j 1 -...
dat de heer J. Houps, Kooilaan 3, te der het P°ol!->s in- Z^jn vrouw, die de
Leiden, in dienst trad bij de N.V. Sa-1
de dolfijn. Op verschillende plaatsen
langs de Middellandse Zee vindt men
op grafstenen en soms op munten
een samenvoeging van deze twee
symbolen, namelijk een gevleugeld
paard met een visstaart en soms met
een slangenstaart ons „zeepaard"!
Hoe dat zeepaard op en onder onze
reis meemaakt, smeekt hem naar huisboerenwagens geraakte, is niet meer
nieuwe gevallen zijn ontdekt; helaa;
toch nog zeven en dertig zieken,
doch anderzijds gelukkig, dat ze ont
dekt zijn en dat er dus maatregelen
tegen verdere verspreiding genomen
kunnen worden.
Tevens is bewezen, dat deze ziek
te nog lang niet bedwongen is en
haar verradelijk karakter nog niet
heeft verloren. Door nuttige maat
regelen is het gevaar van uitbrei
ding van het ziekteproces, bij ont
door mr. C. J. Leembruggen, die hem
namens de directie toesprak en zei-
de, dat J. Houps nu behoort tot de
„ouderen" onder de werknemers. I
Deze ouderen zijn balangrijke steun-
pilaren van het bedrijf. Door hun er
varing en verknochtheid aan de zaak
zijn zij voor de arbeidsvrede en de
arbeidsprestatie van de overigen een
Lezing door de heer C. Postma
Voor de Nederlandse Genealogische
Vereniging, afd. Leiden en Rijnstreek
sprak gisteren in de Kleine Burcht
de heer C. Postma, gemeente-archiva
ris van Vlaardingen, over: „De bron
met stelligheid na te gaan, doch de
Kelten, welke in hun kunstuitingen
sterk onder Etruskische invloed ston
den, hebben er vrij zeker een handje
in gehad. Maar óók do latere inheem
se Germaanse mythologie, want het
heilige paard Sleipnir, waarop de
god Wodan reed, bracht de zielen der
gestorvenen naar het hiernamaals.
Er heeft dus in do zin der voorstel
ling een eeuwenlange vermenging
6laats gehad. Do vraag, die mevr.
löte te beantwoorden kreeg, wilde
zij, waar er zoveel ongewis is, veran
deren in eon andore vraagstelling:
wanneer op onze boerenwagens het
zeepaard voorkomt, dat in allerlei
mythologieën 'n betekenis had van
dodenpaard. dat do dood tot het leven
bracht, is dan zijn aanwezigheid op
de oude boerenwagens, waarop de
dode (gelijk nog in enkele streken
van ons land geschiedt) naar zijn laat
ste rustplaats word gereden, mis
schien een symbool der opstanding?
Deze als een vraag aan de hand ge
dane oplossing, is heel plausibel,
maar het is als met het kinderliedje:
er is geen ene timmerman.... Boe
renwagens met zeepaarden-versiering
worden reeds lang niet m*er ge
maakt en öf de zin, welke mevr.
Blöte aan dat versieringsmotief ver
onderstellend gaf, inderdaad de juiste
is, zal niet meer bevestigd kunnen
worden. Vermoedelijk was het, zoals
zovele volksgebruiken, reeds eeuwen
een gebruik zonder diepere beteke
nis geworden, maar deze diepere be
tekenis heeft het ongetwijfeld gehad.
Het is jammer voor mevr. Blöte dat
zij de bevestiging vnn haar suggestie
niet heeft gekregen ook niet uit
de discussie met haar belangstellend
gehoor ook niet uit de kleine at
tentie, welke de voorzitter, de heer
A. Bicker Caarten, haar dankend aan
bood: een koperen zeepaardje als
presse-papier. Maar dat was weer een
ander zeepaardje. De commissie voor
Volkskunde hoopt in het najaar we
derom een gasten-bijeenkomst te hou
den, dan over het boerenleven rond
Leiden, waarvan de thans aanwezi
gen reeds een geurig vóórsnufje heb
ben kunnen opsnuiven
RUSSISCH VOLKSDANSTHEATER.
Volgende week Dinsdag komt in de
Leidse Schouwburg het Sovjet-Russi
sche Volksdanstheater „Berjozka",
dat een korte tournee door Neder
land maakt. Leiden is één van de
zes plaatsen in Nederland waar dit
gezelschap de karakteristieke Russi
sche volksdansen toont. Het gezel
schap bestaat uit 40 meisjes onder
leiding van Nadezjda Nadezjddina.
Ofschoon Nederland weinig lust heeft
zich door de Russen te laten verove
ren, heeft het geen bezwaar tegen
deze vreedzame verovering. Waar dc
dansgroep tot nu toe is opgetreden
oogstte zij groot succes.
De verhouding tussen archivaris en
genealoog wil wel eens niet goed zijn,
omdat de laatste steeds weer grijpt
naar de burgerlijke stand en de retro-
acte, d.w.z. de verzameling van doop-
voorbeeld. Spr. overhandigde de ju- j nen van ons onderzoek" Hij gaf een
bilaris namens de directie een en-inzicht in de veelzijdigheid van bron-
veloppe met inhoud en wenste hem nen en vindplaatsen, waar de genea-
nog vele dienstjaren toe. De volgen-loog terecht kan om te komen tot
de sprekers waren de heer J. de meer dan een dorre stamboom waar-
dekking in het beginstadium, wel Tombe, chef afd. opmakerij, die de t toe verreweg de meeste amateur-ge-
zeer gereduceerd en wordt de duur- 1
der genezing doorgaans sterk be
kort. Bovendien is de kans van be
smetting der omgeving minimaal
geworden.
U begrijpt, dat voor de behande
ling en uitzending van deze nieuwe
patienen extra geld nodig is.
Wilt U hieraan medewerken, om
zoveel mogelijk patiënten naar sa
natoria te kunnen zenden?
Weet U, dat sanatoriumverpleging
op heden ongeveer ƒ10.per dag
kost?
A.s. Vrijdag en Zaterdag krijgt U
de gelegenheid mede te helpen aan
de bestrijding van de kosten voor
deze verplegingeh. De Emmabloem
collecte, waarvan de opbrengst uit
sluitend ten bate van de Leidse pa
tiënten komt, wordt dan gehouden.
De collecte moet slagen, juist nu.
Draagt, dankbaar voor Uw eigen ge
zondheid, op royale wijze bij.
Wie wil collecteren, melde zich
a.s. Vrijdagavond tussen 7 en 8 uur
op Steenschuur 6.
Vereniging tot bestrijding
der tuberculose
J. de Bruijne, arts
Voorzitter
Burgerlijke Stand
jubilaris namens de collega's van de I nealogen zich bepalen,
afdeling een aandenken overhandig-
de; de heer A. van Rossen als ver
tegenwoordiger van de onderne
mingsraad en de heer I. Hartevelt
Sr., als voorzitter van het jubileum
fonds. De heer IIoups, man van wei
nig woorden, zoals hij zelf zei, dank
te de directie en collega's voor hun
attenties, waarna men nog even ge
zellig bleef napraten.
De besteller aan het postkantoor
te Leiden, J. Evers en I. Pauw, zijn
benoemd tot bestellers eerste klasse.
In de bovenzaal van de Kleine
Burcht kwamen de leden van de
Leidse Motorclub „De Sleutelstad"
Dinsdagavond bijeen. Men had een
tweetal sprekers uitgenodigd, die
hun gehoor uitermate wisten te
boeien. Voor de pauze hield de heer
Kwak een interessante causerie over
„Het motorrijwiel voorheen en
thans", welke causerie verlucht werd
met lichtbeelden. Na de pauze ver
telde de heer Bosch, lid van het da
gelijks bestuur van de K.N.M.V., op
de hem eigen humoristische wijze
over zijn belevenissen tijdens zijn
zwerftochten per motor door vrij
wel geheel Europa..
Geboren: Maria Hendrika Agatha
dr van W. H. A. van Haren en A. J.
T. van den Berg; Tannetje Jacoba,
dr van M. J. Steenland en E. Kra
mers; Louise Wilhelmino, dr van J.
v. d. Reijden en A. J. de Groot; Wil
lem Alfons René. zn van A. Ravens-
berg en E. Verleysen; Ursula dr van
C. Stol en P. Biesbroek; Sara Hen-
dfika Jansje, dr van J. van Rijn en
A. J. Krocsemeijer.
Gehuwd: J. C. de Kruiff en W. J.
Koekkoek; A. W. Kervezee en P.
Barends.
Overleden: J. Pannekoek, man 69
jr; A. van Egten, huisvr. van Mulder
72 jr; M. Varkevisser, huisvr. van
Krijgsman 67 jr; J. P. Segers, man
65 jr; D. Bol, wednr. 80 jr; W. P. E.
STA'DSKOK. I Ochs, vrouw 94 jr.
trouw- en begrafenisdocumenten,
vaak zeer waardevolle, bronnen wei-
terwijl hij vele, voor zijn onderzoek
gert te gebruiken.
Hoe de archieven zijn ingericht en
waaruit deze andere bronnen, zoals
notariële archieven, leenarchieven en
procesarchieven van oudere rechtscol
leges e.d„ bestaan, werd door spreker
op onderhoudende en vanzelfsprekend
beknopte wijze toegelicht. Tevens gaf
hij daarbij een uiteenzetting over de*
wijze waarop men in deze doolhoven
zijn weg kan vinden, of liever dc
sleutel tot die weg. Men moet zich
daarbij niet laten afschrikken door
verschillende systemen van inventari
satie. Hierbij komt de noodzaak om
als genealoog ook inzicht te hebben
in de wijze van administratievoering
in vroeger tijden.
Vele interessante wetenswaardig
heden stipte spreker nog aan en hij
besloot zijn causerie met de soms wat
scheve verhouding tussen archivaris
en amateur-genealoog te verklaren
door de laatste te vergelijken met de
chef-kok uit de keuken van de histo
rie, die met zijn lekkerste gerechten
blijft zitten.
Uit de lezing kreeg de leek een
goed beeld van de geweldige accumu
latie van archiefmateriaal waarmee
men door de tijden heen moest wor
stelen. Dit werpt problemen op, die
zelfs met de modernste middelen nog
niet afdoende kunnen worden opge
lost..
De afdeling Leiden en Rijnstreek
van de Vereniging gaat 28 April een
excursie maken naar het gemeente
archief te Leiden.
Marktberichten
GOUDA, 8 April. Kaas Aanvoer
30 partijen, le soort 2,162,23;
2e soort 2.052.15. Handel kalm.
's-HERTOGENBOSCH 7 April. Vee.
Op de markt van heden werden
aangevoerd 7.178 stuks vee, zijnde:
3.185 runderen, 444 vette kalveren,
1.276 nuchtere kalveren, 84 fokzeu-
gen, 241 slachtzeugen, 42 lopers, 1.655
biggen, 168 schapen, 68 lammeren,
15 geiten. De prijzen waren als volgt:
Melk- en kalfkoeien 2751050;
gulste koeien 560800; zWare soor
ten boven notering; kftlfvaarzen
660975; klamvaarzen 570—670;
guiste vaarzen 560685; pinken
7 400540; graskalveren 245365;
fokkalveren 90160; nuchtere
slachtkalveren 35—47.50; zware
soorten 5577.50; drachtige zeu
gen 275—380; lopers 80—105; big
gen 4470; schapen 6075; ooien
met lammeren 110140; vette
schappen 85110 per st..
Aanvoer van slachtvee: 946 stuks.
Prijzen: extra kwaliteiten: vaarzen
3.05, le kwal. 2.75—2.95, 2e kw.
2.55—2.75, 3o kw. f 2.40—2,50, vet
te stieren f 2.552.65, worstkoeien
2.10—2.50, alles per kg. gesl. gew.
Vette kalveren, zware soorten 2.15
2.40; vette kalveren, middenklasse
1.802.05; vette kalveren, lichtere
soorten f 1.501.70; nuchtere slacht
kalveren ƒ1.001.15; zware soorten
1.201.45; slachtzeugen 1.57
1.62, met 4 kg tarra; jonge slachtvar-
kens 1.721.78 per kg. lev. gew.
I met 4 kg tarra.
