Dc Vrouw voor wie een
uitzondering werd gemaakt
De golven van de hongerige „Dochters
van de Nijl" gingen vele lezers te hoog
HOE DACHT U ER OVER
Slechts twee dames als één man
achter de benarde heren
MENING GEVRAAGD
ZATERDAG 3 APRIL 1954
DE LElDSt; COURANT
DERDE BLAD PAGINA 1
Beter dan „De Dochters
van de Gedempte Mare'j
Zoals bij een dergelijk onderwerp
gebruikelijk, waren er weer enige
heren die zich in hun mening zo ver
gaten, dat zij ons verzochten hun
naam in het vergeetboek te schrij
ven. Wat bijvoorbeeld te denken van
de sterkstaande vrijgezel, die ons om
de adressen van de Dochters ver
zocht, om door middel van deze hon
gerige, doch zuinige vrouwen een
einde aan zijn goed uitgebuite een
zaamheid te maken. Toch kunnen
we ons wel voorstellen, dat dergelij
ke heren onbekend wensen te blij
ven, daar de dames hier niet alleen
een vinger maar ook een paplepel in
het slijmerige goedje hebben staan.
Het doet ons toch goed te lezen,
dat de dochters van de Nijl nog zo
veel spraakwater overgehouden heb
ben, om voor iets nobels te vechten.
Onze dames zou men, wat dit aan
gaat, soms beter de dochters van de
gedempte Mare, kunnen noemen.
Onze vaste tegenwerker.
Natuurlijk hebben wij ons deze
week weer mogen verbijten op de
harde zure regels van onze vaste te
genwerker. Dit maal heeft hij ech
ter kans, dat hij een deel niet het
beste, dames van de heren achter
zich krijgt.
Eindelijk eens een vraag, die
op een fatsoenlijk geestelijk peil
ligt. Eindelijk eens de grote kans
om te zeggen, te schreeuwen, wat
ons al jaren op het hart ligt; ein
delijk eens de mogelijkheid om
de bange lafheid van de gehele
pers. die verwerpelijk beeft voor
de dictatuur der vrouw, tot bló-
zens toe aan de kaak te stellen.
Weg met het slappe bewind, dat
de stoere aarde heeft moeten ver
dragen, sinds opgewonden juffer
tjes, die eens iets anders wilden,
bevende kereltjes in een hoek ge
dreven hebben: Stevig de duim
er op geplant en alle voorzorgs
maatregelen genomen, om te voor
komen dat nog ooit een van hen
haar schelle stem verheft.
Laten wij met grote eendracht
hier in ons goede Nederland het
inspirerende voorbeeld van Egyp
te volgen.
Laten we de vrouwen weer een
sluier voorbinden en tijdens ge
noeglijke kaartpartijtjes verdob
belen.
Oh, welk een reeks beloningen
staan nu trappelend van onge
duld klaar voor hen, die durven.
Aarzel niet, laat iedereen mede
werken
Laat de minister van openbare
werken officieel de eerste sluier
ombinden en laat de man, die het
eerste zijn vrouw verdobbelt in
het geschiedenisboek vereeuwigd
worden.
De tijd voor grote daden is
thans aangebroken! -
Als antwoord hierop zullen we
even het woord aan de damesjury
leden geven:
De sluiers voor!! Dat persoon
grijpt er niets van. En de voile
dan, meneer?? Ons verdobbelen?
Het mocht wat. We geven er geen
cent voor!!
Weet u wat u bent meneer:
een.een.
Hier hebben gemeend dit antwoord
te moeten onderbreken voor het ant
woord van onze vaste medewerkster,
dat ons tevens meer terzake voor
komt.
Liever villen!!!
Het was wel te voorzien dat mej.
Dora Kniest, Oegstgeest zich het lot
van Doria Nijl zeer sterk aan zou
trekken. Zij weet zich overigens zeer
goéd in de zaken die Doria moeten
knellen in te leven, doch pok in haar
overwint tenslotte de drang naar het
materiële.
Hier in ons kleine Nederland
Gebruikt een ieder zijn verstand
Geen vrouw zou aan het staken
gaan
En al haar eten laten staan
Om iets wat zij graag zou willen.
Liever zou zij de man villen
Maar elk land zijn eigen aard
Dus het overdenken waard
Niet alleen deed dit Doria
Zelfs zeven volgden haar dra.
Deze dochteren van de Nijl
Dronken alleen bij tijd en wijl
Een klein beetje vruchtensap
Nou, dat was wel reuze knap.
Waarom is het toch de man
Die alleen maar alles kan?
WIJ schijnen met dc vraag over de dochters van de Nijl een zeer delicaat
onderwerp te hebben aangeroerd. Daarom hebben wij ons gehaast enige
dames in onze jury op te nemen. Bovendien wordt het voor ons op deze
manier makkelijker, de gevolgen te overzien en met sterke argumenten op
de proppen te komen. Het lijkt ons namelijk, dat de dames in Nederland
wel bereid zijn, politiek gesproken, een vinger in de pap te houden, maar
niet om zich, wanneer dit hun moeilijk gemaakt wordt, de pap te ontzeggen.
Sterker gezegd, het lijkt ons niet uitgesloten, dat de vaderlandse dames,
indien mogelijk, gaarne haar kiesrecht voor een appel en een ei aan de
Dochters verkocht zouden hebben. Sinds Eva, door middel van de appel,
Adam naar het paradijs stond, zijn er betrekkelijk weinig doorslaggevende
initiatieven van de vrouw uitgegegaan. Gelukkig, zullen sommigen van U
mompelen. Wij zouden bereid zijn dit te beamen, als wij niet onpartijdig
waren en er geen vrouwelijke juryleden achter ons stonden-
Het is zeker heus niet slecht
Dat een vrouw staat op haar recht
De allereerste dokteres hier
Had toen ook niet veel plezier
En als zij ondanks veel verzet
Niet zo heftig had doorgezet
Was de vrouw met al haar kracht
Eeuwigdurend het zwak geslacht
Nu is er geen man of heer
Die dat nog durft zeggen meer
Daarom Doria je hebt goed gedaan
Ook jullie kiesrecht zal eens
bestaan
Maar je moet echt niet vergeten
Dan van blijdschap niet te eten!!!
DE PRIJSWINNAARS.
Een werkelijke topmening was er
deze week niet, daarom hebben we
besloten de vijf gulden maar te de
len. Bovendien kan er dan een in
zender meer in de drup staan. De heer
A. Pont, Morskade 20A, Leiden, geeft
uitstekend weer, wat er in de gemid
delde man omgaat. Wij stellen ons
voor, dat hij voor zijn rijksdaalder,
tijdens de schoonmaak, elders gezel
ligheid kart vinden.
Te strijden voor het vrouwen
kiesrecht,
is altijd goed en zeer terecht.
Maar honger is nu juist niet fijn,
al is hef goed voor de slanke lijn.
Daarom laat u goed raden
spoedig wat te koken of braden
Neen!!! laten de vrouwen staken,
met in het voorjaar schoon te
maken.
Dan kan er geen man meer fitten,
op rommel of het muurtjes witten
Geen grote schoonmaak meer,
dat is mijn idee.
Daar win je 't kiesrecht misschien
maar zeker de mannen mee!
Gesluierde dwaasheid.
De sluier zit sommige dames wel
hoog. Toch schijnt dit veelgesmade
doekje menige Oosterse voor alge
hele innerlijke verstoffing, in dit
warme land, bewaard te hebben.
Mevr. H. J. M. Jongmans-Stad-
houder, Geversstraat 1, Oegstgeest,
is zich in haar mening bewust van
de verantwoordelijkheid die de
emancipatie met zich meebrengt.
Hiervoor ontvangt zij de volgende
2.50.
Wat ik denk van de Dochters
van de Nijl?
Ze hebben gelijk!
Hoe lang hebben juist deze
- vrouwen alles moeten ontberen
wat op vrijheid lijkt!
Gesluierd werden zij aan de
blikken van anderen onttrokken,
volledig afgesloten leefden zij en
ze hadden een zéér ondergeschikte
rol in 't leven.
Totdat, ook voor deze vrouwen
de dageraad begon te gloren en
de emancipatie schuchter, aarze
lend, begon door te breken.
Nu, willen zij méér, allereerst
het kiesrecht zodat zij in staat
zullen zijn hun voormannen in
's lands bestuur te kiezen en, om
later, veel later misschien, zelf in
de volksvertegenwoordiging en
regering een voorname plaats te
kunnen innemen. Dit is hun goed
recht!
Een andere vraag is of in ons
land waar 't_ vrouwenkiesrecht
reeds bestaat de vrouwen wel vol
ledig beseffen dat dit een voor
recht is?
Gezien de onwetendheid en de
vaak geringe belangstelling, is dat
zéér de vraag. Toch hebben zij,
die dit recht voor ons verwier
ven, een zware pioniersstrijd ge
streden. ZÜ het op nuchtere kal
me wijze, onze volksaard eigen.
In Engeland leverden de suf
fragettes slag om hun doel te be
reiken!
Dat nu de vrouwen in Egypte
in hongerstaking gingen, is voor
de Oosterse volken niets nieuws,
denk aan Gandhi, die in honger
staking ging om zijn doel te be
reiken. Dit is hun manier van
strijd geworden. Ook hier geldt
weer ,,'s lands wijs, 's lands eer!"
Dat gaat te ver.
We vinden dat raej. J. Sclirama,
Ammonslaan 26, Wassenaar, de za
ken verbazend scherp ziet. Ook bij
haar komt de neiging naar voren om
zich als één man achter Doria te
scharen. En kijk dat vinden wij man
nen maar raar. De volgende rijks
daalder is voor harar.
Levenslag fungeren,
Als slaaf van de heren
En dan nog bovendien
Niets van de wereld zien!
Dat is het leven van dc dochters
aan de Nijl
Hoe ik het vind? GEEN STIJL!
Ik kan me dus heel goed
voorstellen
Dal zc zich niet langer laten
kwellen
Het is goed dat ze naar
verbetering streven
Maar al die betogingen vind ik
overdreven!
En dat ze er hun eten voor
laten staan
Dat vind ik wel wat te ver gaan.
Ze moeten zich als één man
scharen
cn rustig cn duidelijk verklaren
Dat ze ook iets willen zeggen
en zich niet altijd bij dc mening
van de man neer willen leggen.
Dat ze willen kiezen en een ambt
bekleden
Wat meer op dc voorgrond
treden
Als ze het zo doen ben ik er
zeker van
dat ze gelijk komen te staan
met de man.
Dc heer G. J. Alkemade, Mors-
straat, Leiden, die met zijn „vijftien
mille, om te gillen" al een gooi naar
het meesterschap deed, is hard op
weg zijn mening over de dochters
in de categorie der vastgesalarleer-
den opgenomen te worden, 2.50).
De dochters van den Nijl
U zult het ook wel weten
Komen weer snel op peil
Want zij gingen weer eten
Zij hadden als protest
De vleespot afgezworen
Dat was voor hun niet best
Dan gingen zij verloren
Maar nu zijn zij weer sterk
En zullen desnoods vechten
En is hun eerste werk
Te pleiten voor hun rechten
O, zonen van den Nijl
Geef vrijheid aan uw vrouwen
Het strekt u vast tot heil
En 't zal u niet berouwen
Wil dus nu ook aan haar
Het vrouwenkiesrecht geven
Dan zult U met elkaar
In vreugd en blijdschap leven.
De laatste rijksdaalder bewaren
we voor een volgende keer.
MENINGSVERSCHILLEN.
Wij zijn gelukkig weer in staat de
inzenders in twee kampen onder te
brengen. Opvallend is dat de tegen
standers voor het grootste gedeelte
onbekend wensten te blijven, een
veiligheidsoverweging, omdat de
vrouwen hier nogal wat te vertellen
hebben. Sterk vinden wij het zeer
zeker niet.
Voorstandsters (ders)
De volgdhde Inzenders konden stuk
voor stuk, voor het ten minste de
honger niet betreft, met Doria
meevoelen.
Mevr. Cambier, Leiden (de
Dochters hebben net zoveel recht
van spreken).
Mej. Joh. Barendse, Warmond
(dames brengen de gezellige noot
in de parlementen).
Mevr. Bakker, Roelofarends-
veen (Laat hen het regcreji ook
eens proberen).
Mevr. Barends, Warmond (vele
verstandige vrouwen, waarop de
regering kan vertrouwen).
En de heren H. Th. Verdegaal,
Hazerswoude (Afwachten maar
tot Juli, (verkiezingsdatum)).
W. van Wijgerden, Alphen (hoe
eerder hoe liever, laat ze zelf
maar eens voelen wat het is)
Jac. Verdegaal, Hazerswoude
(Staat, een groot gezin, man en
vrouw dus gelijkgerechtigd!)
J. F. M. van Leeuwen, Zoeter-
woude (Het Westen moet de
Dochters eventueel steun verle
nen.)
J. Klein, Roelofarendsveen
(Voorzag Naguib drooglegging
van de Nijl, dat hij toegaf. De
Dochters dronken immers alleen
water).
U moet weten dat ook de jur/geplaugd wordt door dc chronische
schoonmaakdrlft, dlo de vrouwen op het ogenblik bezeten heeft. Zo
heeft het bijvoorbeeld uren geduurd voor we de letters voor dit stukje
weer terug konden vinden.
Daarom vinden we het zo aardig om de heren over dit onderwerp
in het openbaar hun gal eens te laten uitspuwen. Het is volstrekt
ongevaarlijk, dames, en het lucht op.
Bovendien heeft U wanneer de meningen gepubliceerd worden dc
grootste ravage achter de rug. Het zal dan do man weer mogelijk
zijn op een kapot geklopte stoel een boek te lezen ln het donker
weliswaar do stoppen zijn gesprongen maar dan ziet hij geluk
kig niet, dat het werkje uit de band geslagen is. Tenslotte vliegt hij
y er eens uit met een boek, naar z(jn stamtapjokaal.
Om ook de dames recht van spreken te geven, hebben wc dc vraag
y dubbelzinnig opgesteld:
Wat te denken van schoonmaakwoede?
y De dames hebben hierbij dus de kans om de woede van haar man onder
Y woorden te brengen. Meningen van ten hooestc .'{00 woorden tot en
y met Woensdag 14 April aan het bureau van ons blad. Op dc enveloppe
„Mening gevraagd" vermelden.
Met de overgebleven prijs van de „Dochters" mee, zijn er zes geld-
prijzen van een rijksdaalder beschikbaar.
Tegenstanders:
De heren: A. H. B„ Rijpwete-
rlng (Hun haan zal victorie
kraaien over het sterke geslacht).
Th. v. W., Lelden (zo gauw mo
gelijk onderduiken).
J. W. Muilwijk, .Noordwijk (al
tijd heer der schepping blijven).
P. W. Stolwijk, Hazerswoude
(over vijftig jaar volledige over
heersing).
En verder als g'sten:
Prof. Wilbert Demper, US.A.,
(gooi ze maar voor de rioolrag-
gers! hl, hl).
Dr. W. van Tegenwaarde (zand
er over).
De tegenstandsters (beduidend
minder fanatiek dan de heren).
Mevr. W. F. Fisser-Simons,
Oegstgeest (zouden de dames zich
op het hellend vlak der wereld
politiek staande kunnen hou
den?)
Mej. R. Rietmeyer, Noordwijk
(De vrouw behoort aan haar ge
zin).
Club van Vrije Vrijdenkers
XII
HET historisch feit van een open-1 van leerstellingen en tijdstromingen
harf» .Tnnrfcf» preHipnst. nn dp7.p afpewimnpld pn nitophannpn alc
bare Joodse eredienst op deze
wereld als wegbereider voor de
komst van Jezus, is na de verzoe
ningsdood van de Zoon van God
voortgezet in het historisch feit van
de openbare christelijke eredienst.
De uitverkiezing van het Joodse volk
werd omgezet in een uitverkiezing
van al de mensen over de gehele
wereld, die, door doping met water
van de erfschuld gezuiverd, ingelijfd
werden in Jezus' genade-bond, zijn
„Kerk" of „Gemeente". Deze Kerk
of gemeente is uit de aard der we
reld-uitverkiezing, bedoeld als 'n we
reld-gemeenschap en uit de aard van
haar éénhoofdige herkomst de
Zoon van God één en onwankel
baar in het verkondigen van de
Weg, de Waarheid en het Leven.
Aan zijn ontluikende wereldge
meenschap heeft Jezus zijn taak
overgedragen. „Mij is alle macht ge
geven in de hemel en op aarde; gaat
dan, onderwijst alle volkeren en
leert hen onderhouden al wat Ik u
geboden heb. En zie, Ik ben met u
alle dagen tot aan het einde der
wereld". En Jezus beloofde over zijn
gemeenschap Gods heilige Geest uit
te storten, welke haar „binnen zou
voeren in alle waarheid".
Er moet dus op aarde een wereld
gemeenschap worden gevonden, wel
ke zonder breuk of onderbreking de
aanwijzingen door de Goddelijke
Zoon gegeven, doorgeeft van eeuw
op eeuw en dat doet met het gezag
van de Heilige Geest.
Bedankt voor
het complimentje
I^EN MOET AL EEN VREEMDE-
LING op deze wereld zijn om te
ontkennen, dat de christelijke we
reldgemeente, welke gegrondvest
werd en door de eeuwen heen steeds
steviger uitgebouwd is op de Rots,
d.w.z. Petrus en zijn opvolgers, aan
alle voorwaarden voldoet en zich
ook steeds dienovereenkomstig heeft
gedragen.
Men kari. het verwijt maken, dat de
Katholieke Kerk in zoverre zij een
gemeenschap is van zwakke en tot
verdorvenheid geneigde mensen (zo
als trouwens alle mensen) meermalen
in de geschiedenis haar roeping
heeft beschaamd; men kan haar ons
inziens moeilijk het verwijt maken,
dat zij als hoedster en uitdraagster
van de goddelijke waarheid, ons in
Jezus geopenbaard, door zijn H.
Geest gewaarborgd, in haar taak te
kort is geschoten.
Zij heeft altijd ronduit en vierkant
pal gestaan voor de waarheid en de
onvervalste zeden. Dat ook dit haar
dikwijls wordt verweten, is wel het
beste complimentje
In haar lange levensduur sinds
Jezus' dood heeft zij een hele reeks
afgewimpeld en uitgebannen als
zijnde in strijd met de zuivere waar
heid, en door vele verdrukkingen en
aanslagen heen heeft zij manmoe
dig haar boven-nationaal en zelfs ge
deeltelijk bo ven-werelds karakter
staande gehouden.
Zij heeft degenen, die in haar ge
loofsgemeenschap waren opgenomen,
steeds de weg naar het eeuwig ge
luk gewezen door hen aan te sporen
tot een geloof, zich uitend in goede
werken, ter liefde Gods en ter lief
de van de evenmens verricht (ge
dachtig Jezus' eigen woorden o.a. in
het 25ste hoofdstuk van het Mat-
theus-evangelie opgetekend).. Zij
heeft «iet geschroomd, omdat Je
zus het wilde, de mensen zelfverloo
chening voor te houden: het onhuw-
baar zijn „omwille van het konink
rijk Gods", het prijs geven van alle
aards bezit om beter Jezus te kun
nen volgen, en de volledige „ontledi-
ging" door afstand te doen zelfs van
de vrije beschikking over eigen le
ven, om des te meer van nabij Jezus
in het dragen van zijn kruis na te
volgen.
Haar gehele leer van levenswijs
heid heeft als enig middelpunt Je
zus.
Zij maakt geen keus uit wat de
mens bevalt of niet bevalt.
Wat Hij wil, is voor haar wet.
Ongewone maaltijd
TPOEN Jezus aankondigde, dat Hij
zijn vlees en bloed aan de men
sen te eten en te drinken zou geven,
opdat wie hem at ook door hem zou
leven, liepen velen, die hem tot dan
toe gevolgd waren, bij hem van
daan.
Het is duidelijk, dat Jezus aan het
nuttigen van ?ijn vlees en bloed
grote waarde hechtte, want Hij vroeg
de apostelen: „Wilt ook gij ook soms
heengaan?" Zo ln de zin van: als ge
dit niet wilt doen, ga dan maar.
De apostelen, bij monde van Pe
trus beleden hun geloof. Zo ook de
gehele apostolische kerk der eeuwen.
Jezus heeft, vlak voor hij zijn
martelgang ging naar het kruis, on
der de gestalte van brood en wijn,
zichzelf aan dc tafelgenoten ter nut
tiging gegeven, en hun opgedragen
deze ongewone spijziging voort te
zetten, zo dikwijls zij het zouden
doen, „ter gedachtenis aan Mij", en,
zoals Paulus er aan toevoegde „tot
dat Hij komt".
Uit het gesprokene by deze vreem
de dis wereldbekend als het
Laatste Avondmaal blijkt, dat de
Zoon van God op plechtige zinne
beeldige wjjze Zijn naderend lijden
en dood opdroeg voor de zonden der
wereld.
Daartoe koos Hij als symbolen
var. een leeggebloed lichaam: brood
en wijn, maar dit symbool was Hij
zelf.
Overal waar ter wereld of wan
neer ook dit zinnebeeldig, bloedeloos
kruisoffer zou worden herdacht, is
Hij daar in zijn menselijke gestalte
als waarlijk spijs en waarlijk drank,
en is Hij daar, zoals Hij bij het laat
ste avondmaal was, het goddelijk ver
zoeningsoffer. het offer van het
Nieuw Verbond.
Het was bij het laatste avondmaal
de plechtige opdracht van zijn kruis
offer en het is dat nog steeds.
Het is het kruisoffer voortgezet in
de tijd „totdat Hij komt".
In overeenstemming met de oudste
christelijke overleveringen zich die
per bezinnend op de overigens on
doorgrondelijke waarde van deze
goddelijke spijziging en 's Heren per
soonlijke, menselijke aanwezigheid
onder de vorm van brood en wijn,
beeft de Kerk het in oorsprong een
voudige offer met luister omkleed en
bevorderd, dat Jezus (niet door de
macht van enig mens, maar krach
tens zijn eigen volmacht) overal in
iedere katholieke kerk aanbeden,
geofferd en gegeten wordt.
Vrienden van
onze Vriend
PVE Kerk is, volgens het woord van
Paulus: Jezus. Wat de Kerk als
goddelijke instelling leert en doet
door middel van de mensen als werk
tuig, leert en doet Jezus zelf.
Het is helaas zo, dat de werktui
gen, de mensen, die Christus' ge
meenschap vormen vroeger en nu,
vaak Christus' kruis te schande ma
ken door hun gedrag en de uitver
koren wereldgemeenschap zich even
weerbarstig en ontrouw toont als het
uitverkoren volk!
Maar desondanks schittert de Kerk,
goddelijk getuigenis, als een Licht in
de duisternis, ligt zij neergeknield in
aanbidding voor de Zoon Gods, die op
geheimzinnige, of zo ge een modern
woord mooier vindt, op occulte wijze
haar dagelijks offer en haar dage
lijks voedsel is.
Alles wat Jezus toebehoort, is de
Kerk heilig
Zijn vrienden zyn haar vrienden
en voorsprekers.
Zijn moeder Is haar moeder. Ma
ria wordt door de Kerk zo hoog ver
heven. omdat zij zo hemelhoog ver
heven werd door God.
Diens uitverkoren deelgenote werd
zij in de volvoering van het godde
lijk heilsplan met 'betrekking tot
deze in de slavernij van de duivel
gevallen wereld.
Moeder
A BR AH AM heeft Mijn dag gezien
ff*^en zich verheugd."
De grijze aartsvader heeft zich ge
wis ook verheugd in de liefelijke ge
hoorzaamheid van zijn dochter Ma
HYPOTHEKEN
«o voor alle andere aaken
op het gehiod ran on-
roorondo goederen
Bouw- an Makaloarabedrijf
v. dl. Drift
Oud» Vost 29 Loidan
Tolal. 20513
(Advertentie).
ria. de dochter van zijn volk, die
evenals de aartsvader, haar enige
Zoon, de Zoon van God, offeren
moest voor het heil der mensen.
Vol zorg en smart is haar leven ge
weest; „een zwaard van droefheid"
heeft haar hart doorboord. Naast de
Man van Smarten, staat zij als de
Moeder van Smarten, toch van zich
zelf voorzeggend, dat alle geslachten
haar zouden zalig prijzen. „Want gro
te dingen heeft de Almachtige aan
mij gedaan".
Grote dingen, wondervolle uitver
kiezing.
Zoals Jezus zijn moeder bemint,
zo bemint ook dc Kerk zijn Moeder
met kinderlijke liefde en verering.
Hoe meer zij in de lichtbundel van
de Heilige Geest beschouwt, welke
plaats Maria in de uitverkiezing in
neemt, wordt de Kerk vervuld van
eerbied en bewondering voor dit ne
derige Joodse meisje, dat „Moeder
van God" werd.
Deze benaming is niet louter een
eretitel, haar op de kerkvergadering
te Ephese in 431 huldigend toege
kend: deze benaming is haar bevoor
rechting boven enig ander schepsel.
Zij werd bij de ontvangenis in de
moederschoot reeds geheiligd, om
dat zij maagd blijvend de Hei
lige God in menselijke gedaante zou
baren.
In de onderdanige instemming, de
wil van God te vervullen, bevestigde
zij harerzijds de goddelijke begenadi
ging.
Deze begenadiging, de heiliging en
reiniging, al bij haar ontvangenis,
werd over haar uitgestort niet omdat
Maria méér was dan enig ander, in
erfschuld geboren mensenkind, maar
omdat de menselijke openbaring van
de Eeuwig-Zijnde in de goddelijke
Persoon va* Jezus, zijn menselijke
natuur onrhogelijk in zondige om
standigheden kon vormen.
Zyr schitterende heiligheid eiste
voor de openbaring zijner menselijk
heid een geheiligde mens als moe
der.
Zy is de om Jezus' wille gemaakte
uitzondering op de erfschuld" der
mensen. Zij bleef onschuldig en
werd daarom toen haar levensein
de gekomen was als zielelichaam
de heerlijkheid Gods binnengevoerd.
Zij verrees. Zij verrees omdat het
gevolg der erfzonde, de lichamelijke
dood, op haar geen vat had.
Hoewel er nergens ook maar met
een woord over wordt gerept, dat
Maria verrezen-is, was deze mening
reeds eeuwen gemeengoed van het
volle christendom. Enige jaren gele
den heeft de Kerk, bij monde van de
levende Petrus, Pius XII, in het be
wustzijn van haar apostolische ver
antwoordelijkheid in de moderne
tijd, de ten-hemel-opneming van
Maria plechtig als geloofswaarheid
verkondigd. Dit houdt dus in, dat
het lichaam van de Joodse vrouwe,
die de Moeder was van Gods Zoon,
bij haar laatste inslapen niet van dc
ziel werd gescheiden, en spoorloos
van de aarde verdween.
lyAAROM de Kerk, die toch ook
wel weet, dat de mensen tegen
woordig aan twijfelzucht lijden, het
noodzakelijk achtte onder het gegier
en getier van straaljagers en raket
ten en bij het proefontploffen van
atoombommen, de ten-hemel-opne
ming van Jezus' moeder eens even
extra aan de wereld in te scherpen,
is een hernieuwd getuigenis, dat zij,
luidspreker van Gods Heilige Geest,
spreekt als de Geest haar tot spre
ken dringt. „Opportune, importune"
of het gelegen komt of ongelegen:
zij spreekt. Dan, in zulke omstandig
heden, is haar taal niet meer van
deze wereld
MAR IUS
