Het wonder van de wenende
Madonna van Syracuse
Mgr. Baranzini voelde de tranen over zijn handen vloeien
Een bezoek aan het
huisje der Jannuso's
Matiging van schadevergoeding
HUIBERS
De „Ster" van de week
ZATERDAG 27 MAART 1954
DE LE1DSE COURANT
WCKDE BLAD - PAGINA 1
De aartsbisschop van Syracuse Mgr. Ettore Baranzini viert vandaag, 27
Maart, zijn gouden priesterfeest. Ter gelegenheid van dit feest werd aan de
bisschop, die zoveel bijgedragen heeft tot het onderzoek naar de echtheid
van de Tranen der Wenende Madonna, een rijk versierde schrijn aangebo
den, waarin tranen van de Madonna worden bewaard.
Bij de aanbieding van het geschenk waren alle bisschoppen van Syracuse
tegenwoordig.
Mgr. Baranzini heeft niet alleen de wonderlijke verschijning van het1
wenen der Madonna meegemaakt, hij heeft niet alleen de tranen over zijn
hand voelen vloeien, hij heeft ook de storm van verering, welke zo spontaan
over Syracuse gekomen is, moeten inperken en beheersen tot op het ogen
blik, dat de wetenschappelijke en kerkelijke onderzoekingen een dwaling
ten aanzien van de echtheid van het verschijnsel uitsloten. Hij was een van
de medeondertekenaren van de officiële verklaring, welke de bisschoppen
van Sicilië begin December uitgaven, nadat hdj op 29 September namens de
bisschoppen aan Rome persoonlijk verslag was wezen uitbrengen.
Het jubileum van mgr. Baranzini is een gerede aanleiding om het verhaal
te publiceren van een medewerker van onze krant, die als eerste Neder
landse pelgrim de plek bezocht, waar zich deze wonderbare verschijnselen
hebben voorgedaan.
Hoe het begon
Het wonder geschiedde in een klein,
voor onze begrippen onbewoonbaar
huisje te Syracuse, waarin behalve
een jong echtpaar ook nog enige
bloedverwanten woonden. De jonge
vrouw, Antonia Giusto, was op 21
Maart 1953 in de Pantheonkerk in de
echt verbonden met Angelo Jannuso,
een los arbeider.
Enige maanden later was zij in
verwachting, doch alles verliep niet
naar wens; er bleken vergiftigings
verschijnselen op te treden,, welke
volgens de doktoren voor 't ongeboren
kind, en waarschijnlijk ook voor de
a.s. moeder een vroegtijdig einde
zouden betekenen. De toestand was
hopeloos.
Op 29 Augustus lag zij in de klei
ne achterkamer, reeds gedeeltelijk
verlamd, onder verschrikkelijke pij
nen te bed, door haar woeien en
krampachtig trekken voor het groot?-
ste deel aan het voeteneinde. Boven
het bed hing een reliëf beeldje van
Maria, in eenvoudige uitvoering; het
was van geglazuurd gips, in fraaie
kleuren uitgevoerd en bevestigd te
gen een halfronde zwarte glazen
plaat.
Tegen de zin van Angelo in had
dit huwelijkscadeau toch een plaats
je gekregen aan de muur.
Onwillekeurig vielen de ogen van
de lijdende vrouw op de beeltenis
van O.L. Vrouw, en zag bij hoe het
de ogen der beeltenis tranen wel
den.
Zij riep haar schoonzuster en
schoonmoeder, die het ook waarna
men. Deze vrouwen hielden het feit
niet stil en na een korte tijd stroom
den de mensen uit geheel Syracuse
naar de Via degli Orti. No. 11.
Het gaf een drukte van belang en
allen constateerden hetzelfde feit.
Het beelde weende, 's Avonds komt
Angelo van zijn werk naar huis, en
bij het zien van al die mensen grijpt
een hevige angst hem aan; zoü het
einde dan toch gekomen zijn? De j
laatste meters welke hem nog res
ten, loopt hij zo snel hij kan; doods
bleek gaat hij binnen, zonder zich
te storen aan het door elkaar praten
van al die nieuwsgierige mensen. In
de slaapkomer ontwaart hij weer een
opeengepakte meroenkluwen en
l-P.K.-taxi in de straten van
Syracuse.
Het huisje van de Jannuso's, waar
het Madonna-beeldje begon
te wenen.
langzaam dringen de feiten tot hem
door. Hij wil het echter niet gelo
ven en wordt kwaad, omdat deze
drukte zijn vrouw geen goed zal
doen.
Plotseling grijpt hij het kleinood
van de muur, om het tegen de grond
aan stukken te gooien, en terwijl hij
het opheft, voelt hij de tranen op zijn
hand. Verbaasd kijkt hij naar het
gipsen beeldje en draait zich dan
om, om het weer op zijn plaats te
hangen. Hij luistert naar het ver
haal van zijn familieleden en als
hij dan hoort dat zijn vrouw vanaf
het moment, dat zij de eerste tra
nen zag, weer haar krachten terug
kreeg, en vrij was van de helse pij
nen, moet ook hij hier aan geloven.
En overgelukkig kijlct hij nu naar
het bed, waar zijn vrouw ondanks de
drukte rustig ligt.
Op last van de politie, wordt dan
het beeldje aan de overzijde der
straat tegen een gevel geplaatst, want
de „sterke arm" kan de toeloop niet
meer in goede banen leiden en vreest
ongeluken.
Gedurende 29, 30, 31 Augustus en 1
September bleef het beeld hier we
nen.
Tot nog toe waren het alleen men
sen uit Syracuse, maai- al gauw ko
men zij ook' toestromen uit Catania,
Palermo, Messina, ja, zelfs vanuit het
vasteland van Italië. Hetzelfde mo
ment begint ook de grote stroom
van wonderen, waarover straks meer.
GEEN GEZICHTSBEDROG.
Degenen, die voor het eerst van
dit wonderlijk verhaal horen, denken
onwillekeurig aan gezichtsbedrog of
massa-suggestie. Maar deze moge
lijkheid moet direct uitgeschakeld
worden, daar de tranenvloed gecon
stateerd is niet door enkelen, maar
door duizenden.
Bovendien is er het rapport van zes
geleerden, 3 katholieke en 3 niet-ka-
tholieke, waaruit blijkt, dat
le. het beeldje uit een volkomen
droge gips substantie bestond.
2e. de glazuurlaag absoluut alles
afsloot.
3e. de tranen tot in de grootste
nauwkeurigheid aan de samenstel
ling van menselijke tranen gelijk
waren.
4e. en in de tranen geen chemi
sche producten, of sporen hiervan,
van het beeldje aanwezig waren.
WONDERBARE GENEZINGEN.
Wat de wonderbare genezingen be
treft, weike het wonder van Syracuse
hebben begeleid, dient allereerst ge
noemd te worden de genezing van de
jonge vrouw Antonia Jannuso. De
vrouw is weer geheel in orde en vol
komen normaal van lijf en leden, ter
wijl het kind op Kerstmis normaal
geboren en buitengewoon gezond en
sterk is.
Dan hebben wij de genezing van
een verlamde vrouw uit Catania,
haar beide benen en linkerarm wa
ren verlamd, terwijl haar linkerhand
onwrikbaar dicht geklemd was. Na
veelvuldig vragen harerzijds, besloot
de familie de vermoeiende reis te
ondernemen, en terwijl zij aan de
voet van de Madonna vurig smeek
te om genezing, sprong plotseling
haar hand open en keerden de krach
ten in haar ledematen terug.
Er was een stom meisje, dat tij
dens het bidden van de rozenkrans
voor het eerst in haar 8-jarig leven
de beschikking kreeg over haar stem.
Een ander meisje met verlamde
arm kreeg na aanraking met een in
de tranen gedrenkt stukje watten het
gebruik van haar arm terug. De dove
knaap Ferrachini kan weer horen.
Signor Compolata (20 j. blind) kan
weer zien.
Een lamme had dagenlang de Ma
donna gesmeekt hem te genezen, tot
dat hij 's morgens bij het terugslaan
van zijn dekens merkte, dat zijn spie
ren weer werkten.
En zo zijn er nog vele andeer gene
zingen.
EEN PERSOONLIJK BEZOEK.
De schrijver was in de gelegen
heid om een bezoek te brengen aan
het gezin Jannuso in het huis, waar
zich de wonderbare gebeurtenissen
het eerst hadden voorgedaan. I
Na binnenkomst vroeg Antonia Jan
nuso ons plaats te nemen en eerst
een kopje koffie te drinken. Dit
vriendelijke gebaar van deze eenvou
dige onder zeer zorgelijke omstandig
heden levende mensen deed ons
goed en werd dankbaar aanvaard.
Ik kreeg nu tevens de gelegen-
heid om mijn omgeving eens op te
nemen, en ik moet eerlijk zeggen, het
was eigenlijk verschrikkelijk. Zoals'
heel Syracuse had ook dit huis be-1
hoorlijke oorlogsschade opgelopen en j
was dermate slecht hersteld, dat een
blik naar boven mij behalve een pri- i
mitief plafond ook grote stukken I
blauw liet zien van de lucht, die
hier gelukkig weinig regen brengt.
Maar als het ook regent, dan moet
het daar binnen verschrikkelijk zijn.
Mevrouw Jannuso, geheel gezond
en blozend als een Hollandse boerin,
brengt ons na het koffie drinken
naar het slaapvertrek waar de ge
beurtenissen hebben plaats gehad.
Boven het bed hangt nu een dupli
caat Madonna en hier vertelt pater
Jongen mij in het kort de ware toe
dracht van het wonder. Nadat en
kele, door mij meegenomen reliquiën
aan de muur, waarlangs de tranen
tot op de grond stroomden, zijn aan
gestreken, draaien wij ons om en
slaan een blik in het hemelsblauwe
wiegje, dat naast het bed een plaatsje
heeft gekregen.
De pater licht een tip op van het
dekentje en daar ligt dan een forse
baby van twee en een halve maand,
die van dit gebaar ontwaakt en di
rect een forse huilbui inzet.
Dan gaat er veel in je om, vooral
als je bedenkt, dat dit kind weten
schappelijk nooit het daglicht had
mogen aanschouwen.
Gods wegen zijn wonderlijk. Dat is
voor de zoveelste maal weer bewe
zen en zal nog vaak 'bewezen wor
den.
SCHRIJFT DUIDELIJK.
Op de Piazza Euripide, waar het
beeld thans staat opgesteld en welk
plein plaats biedt aan enige duizen-
De Madonnina delle Iacrime, de Madonna der tranen.
Hec voetstuk, waarop het wonderbare Madonna-beeldje op de Piazza Euri
pide voorlopig is geplaatst.
En het nieuwe B.W.
Het proces van de Nederlandse
chauffeur de Baat toont aan, hoe een
kleinigheid oorzaak kan zijn, dat wij
aansprakelijk worden gesteld voor
enorme schade. Deze aansprakelijk
heid is zelfs niet eens beperkt tot
schade, welke het gevolg is van onze
eigen daden.
Ouders en voogden zijn aanspra
kelijk voor de schade, veroorzaakt
door de bij hen inwonende minder
jarige kinderen. Wij denken hier aan
het jongetje in Enschede, dat met lu
cifers speelde en voor een paar mil-
lioen gulden schade aanrichtte.
Werkgevers zijn aansprakelijk
voor de schade, welke hun onderge
schikten hebben veroorzaakt „in de
werkzaamheden, waartoe zij dezelve
gebruikt hebben".
Tenslotte moet de schade, welke
door een dier teweeg is gebracht,
vergoed worden door de eigenaar of
gebruiker van dat dier.
Als vrouwlief zonder uit te kijken
de straat oversteekt en zodoende
oorzaak is van een ernstig verkeers
ongeval, is de huwelijksgemeenschap
en dus ook de man aansprakelijk.
Alleen in het geval dat de gemeen
schap van goederen bij huwelijkse
voorwaarden uitgesloten is, zijn man
en vrouw niet voor elkaar's hande
lingen aansprakelijk.
In verband met de voorbereiding
van het nieuwe Burgerlijk Wetboek
heeft de Minister van Justitie de vol
gende vraag aan de Tweede Kamer
voorgelegd: „Dient aan de rechter
een algemene bevoegdheid toegekend
te worden om een verplichting tot
schadevergoeding uit hoofde van bij
zondere omstandigheden te mati
gen?"
Met dit probleem heeft de Tweede
Kamer zich geruime tijd bezig ge
houden. De risico's die men tegen
woordig loopt, zijn veel groter dan
vroeger. Een kleine verkeersfout kan
grote schade tengevolge hebben, die
in geen enkele verhouding staat tot
de mate van schuld van de aanspra-
kelijke persoon. Er valt dan wat voor
te zeggen, dat de schadevergoeding
gematigd wordt.
De moeilijkheid is echter, dat de
schade blijft. Zij verdwijnt niet als
sneeuw voor de zon, zoals één der
Kamerleden opmerkte. Als de aan
sprakelijke persoon niet het volle
pond behoeft te betalen, blijft een
deel van de schade ten laste van het
slachtoffer, het lijdend voorwerp,
dat geen enkele schuld aan het onge
val heeft. Een oplossing, die ons voor
100 bevrediging schenkt, is hier
niet te vinden.
Ofschoon de Tweede Kamer een
open oog had voor de bezwaren, was
de algemene opinie toch wel, dat
men het in de moderne samenleving
niet zonder een zeker matigingsrecht
kan stellen. Veel hangt hier natuur
lijk af van de wijze, waarop de rech
ter het matigingsrecht zal hanteren.
Degene, die niets bezit, heeft geen
belang bij een matigingsrecht. Hij
betaalt toch niets. Van een kikker
kan men geen veren plukken. Het
matigingsrecht zal dus alleen prak
tische betekenis hebben voor iemand,
die wel in staat is de volledige scha
devergoeding te betalen, maar daar
door b.v. volkomen geruïneerd zou
worden.
Matigingsrecht en verzekering.
De Tweede Kamer gaf tenslotte
als haar oordeel te kennen, dat aan
de rechter een algemene bevoegd
heid gegeven moest worden om een
schadevergoedingsverplichting te ma
tigen wegens bijzondere omstandig
heden. Zij maakte evenwel het voor
behoud, dat er uitzonderingen zou
den komen voor de volgende geval
len.
Geen matiging mag plaats hebben,
indien de aansprakelijke persoon
verzekerd is. De verzekeringsmaat
schappij zal dus altijd het volle pond
moeten betalen. Evenmin zal iemand
van het matigingsrecht mogen pro
fiteren, indien hü zich niet heeft ver
zekerd, ofschoon hij daartoe ver
plicht was. Hetzelfde geldt ook voor
degene, die zich in afwijking van het
gebruik niet heeft verzekerd. Indien
het totaalbedrag van de verzekerings
premies hoger is dan de gemiddelde
schade, kan het voor een groot be
drijf voordeliger zijn in afwijking
van het gebruik zelf het risico te
dragen en zodoende de winst, die de
verzekeringsmaatschappij maakt, zelf
te behouden. In dat geval zal men
echter geen beroep op het matigings
recht mogen doen.
Mr. C. A. Baron Bentinck.
den bedevaartgangers, bevindt zich
ook het gebouw van het comité, dat
de binnenkomende intenties behan
delt.
Hier komen dagelijks honderden
brieven binnen uit tientallen landen
in vele talen. Dit laatste brengt reus
achtige moeilijkheden met ziöh mee,
daar het comité nog niet op een zo'n
omvangrijke correspondentie is in
gesteld. Tijdens de uren, welke ik
hier heb doorgebracht, heb ik ca. 200
Hollandse brieven voorgelegd gekre
gen, welke alle doorgelezen moesten
worden om eventuele speciale wen
sen er uit te halen. Een gelijk aan
tal enveloppen moest worden geschre
ven, tenminste wanneer de afzender
vermeld stond. Vele afzenders had
den helaas ook een dermate ondui
delijk adres vermeld, dat het zelfs
voor mij als Hollander soms ondoen
lijk was, hieruit een enigszins be
trouwbaar adres samen te stellen, laat
staan voor de leden van het comité,
die met Hollandse namen en plaat
sen totaal onbekend zijn. Het comité
gaf mij dan ook het verzoek mee om
brieven met intenties te voorzien van
duidelijke naam en adres van de af
zender, liefst getypt of in bloklet-
ters.
Wanneer de selectie heeft plaats ge
had, en de enveloppen ter verzen
ding, gereed zijn, worden de brieven
aan de voet van de Madonna neerge
legd, en wordt voor al deze intenties
door de aanwezige gelovigen gebe
den.
Daar het beantwoorden van een
dergelijke stapel brieven dagelijks
reeds enorme bedragen gaat kosten,
verdient het naar mijn persoonlijke
mening aanbeveling eventuele inten
ties vergezeld te doen gaan van een
internationale antwoordcoupon, wel
ke men aan ieder postkantoor a 40
cent kan krijgen.
Het adres van het comité is:
„Comitato Cittadino Santuario della
Madonna delle Lacrime".
Siracusa,
Sicilië,
Italia.
Haarlemmerstr. 123, Leiden
de speciaalzaak voor al e
RELieiEUSE ARTIKELEN
(Advertentie*
Roald Amundsen
Zoals je wel eens gehoord zult
hebben, is de aarde een grote
bol, waarvan de punten, die de
mensen Noord- en Zuidpool noe
men, helemaal bedekt zijn met
ijs en sneeuw.
In het begin van deze eeuw
was er nog nooit iemand op die
twee punten geweest en een
Noorse jongen, Roald Amundsen,
wilde eens proberen, of hij die
twee punten niet kon bereiken.
In 1911, toen hij 39 jaar was,
kwam hij na een heel gevaarlij
ke tocht met een schip op de
Zuidpool aan en na deze over
winning wilde hij ook proberen
de Noordpool te bereiken.
Deze tocht was echter veel
moeilijker, dan zijn eerste reis;
hij begreep al spoedig, dat hij de
Noordpool nooit met een schip
zou kunnen bereiken en daarom
nam hij een vliegtuig.
Maar in die tijd waren de
vliegtuigen nog helemaal niet
sterk en de eerste tocht naar de
Noordpool mislukte dan ook.
Roald ging echter niet bij de
pakken neerzitten; hij sloot
vriendschap met een beroemde
Italiaanse piloot, Nobile, en sa
men zouden zij het opnieuw
proberen.
Weer werd het een misluk
king, maar nog gaf Roald het
niet op.
Doch terwijl hij bezig was om
een nieuwe tocht voor te berei
den, hoorde hij op zekere dag in
1928 dat Nobile in het geheim
ook een tocht uitgestippeld had
en dat deze vertrokken was,
zonder hem mee te nemen, om
dat Nobile graag de roem van de
ontdekking voor zich alleen wil
de hebben.
Natuurlijk was Roald eerst erg
kwaad; het was zijn plan en nu
ging een ander met de eer strij
ken!
Nobile had echter enorme te
genslag onderweg; zijn vliegtuig
verongelukte en al de mannen,
die met hem meegegaan waren,
dreigden in het barre ijsgebied
de dood te vinden.
Men vertelde dit aan Roald
Amundsen en wat deed deze?
Begon hij te lachen en zei hij:
„Net goed, dan moet Nobile
maar niet zonder mij gaan!"'
Roald zei niets, maar dacht
aan zijn ontrouwe vriend, die op
dat ogenblik door de woeste ijs
vlakten dwaalde en een vrese
lijke dood tegemoet ging.
Zonder iets tegen de mensen
te zeggen, ging hij naar zijn
vliegtuig en laadde het vol met
dekens, levensmiddelen en ben
zine. De ontrouw van Nobile was
hij vergeten; zijn vriend was in
nood en hij zou proberen hem te
gaan redden.
Het is Roald Amundsen niet
mogen lukken; boven het barre
poolgebied kwam hij met zijn
vliegtuig in een vreselijke
sneeuwstorm terecht en nooit
heeft iemand meer iets van hem
gehoord.
Werd Roald Amundsen nu al
leen beroemd, omdat hij zo'n
dapper ontdekkingsreiziger was?
Natuurlijk vonden alle mensen
dat heel erg moedig; maar hij
werd eerst een echte ster toen
hij de ontrouw van zijn vriend
wist te vergeven en hem te hulp
snelde, toen deze in de grootste
nood verkeerde. Daar is pas
echte moed voor nodig, want
daarvoor moet je geen ijsberg,
maar jezelf overwinnen en dat
is het moeilijkst, wat er op de
wereld bestaat.
STERRENKIJKER.
Nu hebben we de vorige week
een klein foutje gemaakt, dat we
toch even verbeteren willen. De
voornaam van minister Ruys de
Beerenbrouck was niet Chris,
maar Charles.
