Verzekering kreeg in bezetting
millioenenvordering op de staat
Als hoge heren bakkeleien, moet
de kleine man zifn huid bergen!
Achter de corso-coulissen
wordt reeds hard gewerkt
Reeds dertig
inschrijvers
De regering wil niet betalen
Haagse gemeenteraad deed
een tegenstrijdige uitspraak
De overweg was te smal
Meisje stopte haar vriendje
drie uren lang in een muurkast
Vragen over het
„Buro Irian"
Zoonlief stak
schuur in brand
PARADIJS I
DINSDAG 16 MAART 1954
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BI.AD
- PAGINA 1
Melodie in bloemen
Ergens tweehoog in het Hillegom-
se gemeentehuis klopt het hart van
't bloemencorso Bollenstreek. Daar
vindt ge tussen de paperassen en de
ontwerpen de secretaris van het cor
so-comité, de heer Jacobs, die over
de gang van zaken tot nu toe lang
niet ontevreden is. Hij heeft in zijn
kaartsysteem reeds meer dan dertig
firma's ingeschreven die met een
praalwagen in het corso 1954 zullen
uitkomen. En dat is een aantal, dat
men in deze tijd van het jaar nog
nooit heeft kunnen registreren.
Integendeel! Want eigenlijk was
het zo, dat sedert de dag waarop
men het corso in de wereld hielp,
men beter geen lid kon zijn van het
organiserend comité, om de dood
eenvoudige reden, dat dit een van de
ondankbaarste baantjes was. Men
kon vragen wat men wilde, maar de
geachte deelnemers hadden helemaal'
geen haast. Men liet het corso-comi
té vrolijk in het onzekere ovér het
aantal wagens, dat in het corso zou
meerijden tot enkele dagen voor de
sluitingsdatum. Opmerkelijk was ook
de geringe belangstelling van de
groep mensen, die er het meeste be
lang bij hadden: de boUenexpor-
teurs. We herinneren ons 'nog goed
een bijeenkomst in het Hillegomse
Treslong, waarbij een der corso-
pioniers, de heer Warmenhoven uit
Hillegom, vertelde, dat men toen
geen bollenfirma's warm kon krij
gen, om aan het corso mee te doen.
Men liet het liever aan de grote
scheepvaartmaatschappijen over.
Het gekke was, dat de belangstel
ling van de bollenfirma's voor het
corso nog eerder taande dan toe
nam en drie jaar geleden fluisterde
men dan ook niet ten onrechte, dat
de laatste dagen van het corso wa
ren geteld.
De wagen is gebouwd op een jeep,
is acht meter lang, stelt voor „Drie
kleine kleutertjes zaten op een hek".
De foto werd genomen in de schuur
van Gebrs. Driehuizen aan de Hee-
reweg te Lissc. Foto S. Mieloo
Bij de eerete aanwijzing
van Rbenmatisehe Pijn
moet gij xeker
Krnschen nemen.
De zes minerale zouten die Kruschen
bevat sporen lever, nieren en inge
wanden aan tot actievere werking,
het bloed gaat sneller stromen, on
zuiverheden worden afgevoerd en zo
worden rheumatische pijnen ge
smoord in de kiem. In duizenden
zelfs hardnekkige gevallen bracht
Kruschen baat. Waarom zoudt gij
dan Uzelf te kort doen?
(Advertentie)
Dader moordaanslag
in arrest
Man van 77 jaar uit
Baarle-Nassau
De Rijkspolitie is er in geslaagd de
hand te leggen op de dader van de
moordaanslag te Baarle-Nasati, die
gepleegd werd in de nacht van Vrij
dag op Zaterdag op de 67-jarige mej.
L. M. S. Martens. Dé dader, die reeds
bekend heeft, is de 77-jarige H. uit
Baarle-Nassau. Vermoed wordt, dat
de oude man in een vlaag van drift
de vrouw heeft gedood.
H. heeft verklaard, dat hij Vrij
dagmorgen aan mej. M. ƒ100 had te
ruggevraagd, die hij haar had ge
leend. Hij had dat verzoek gedaan
naar aanleiding van het feit. dat mej.
M. over twee weken haar intrek in
een gesticht te Gilze zou nemen. Mej.
M. had dit bedrag niet direct bij de
hand. Vrijdagavond heeft H. nog
maals getracht om in het Ibezit van
zijn geld te komen. Toen nog geen af
rekening volgde heeft hij de vrouw
geslagen, alhoewel zij volgens H. te
voren de verzekering zou hebben
gegeven, dat het wel in orde zou ko
men. Hij geraakte volgens zyn ver
haal buiten zichzelf, greep een pook
en heeft zijn slachtoffer daarmee
gedood.
De dader is gedurende 38 jaar bij
de Spoorwegen werkzaam geweest.
Hij was niet onbemiddeld.
Uitbreiding hotelruimte
Kamers met bad en
jazzmuziek
Ommekeer
Maar toen ineens werd er nieuw
leven in geblazen. Het comité werd
gereorganiseerd en de heer Jos van
Driel, de bekende praalwagenbou
wer, kreeg de supervisie. De man
uit Amstelveen, die het midden houdt
tussen een artist, een kunstschilder
en een tovenaar-met-bloemen, ging
met zo veel ijver aan de slag, dat
men de resultaten daarvan in het
volgende corso al duidelijk kon zien
zowel aan de kwaliteit als aan de
kwantiteit!
Met het fraaier worden van het
corso werd de belangstelling van d^
zijde van het publiek nog groter,
terwijl blijkbaar ook het bollenvak
begon in te zien, dat men in het
corso een van de grootste publicity-
stunts heeft! Maar niettemin kostte
het altijd veel gezanik, om de bol
lenfirma's te bewegen zich tijdig op
geven. Meestal wachtte men zo
lang met een beslissing te nemen,
dat het geraamte van de praalwagen
op een holletje in elkaar gezet moest
worden.
Enfin: men kwam meestal nog op
tijd klaar, maar intussen begon men
in te zien, dat het toch wel wat een
voudiger was als men vroeger in
schreef en het geraamte van de
praalwagen 's winters maakte als
men toch niet zo bar veel werk had.
Winter-geraamten
Verleden jaar begon men daarmee
op bescheiden schaal. En hoewel het
overdreven zou zijn te beweren, dat
rnen nu tussen Sassenheim en Ben-
nebroek geen bollenschuur kan bin
nenstappen zonder tegen een praal
wagengeraamte op te lopen, wordt
er1 zo hier en daar achter do coulis
sen al hard gewerkt.
We liepen tenminste deze week
even binnen bij Gebrs. Driehuizen
te Lisse en daar is de praalwagen al
klaar ophet steken van de bloe
men na. In de vorstperiode heeft men
het acht meter lange geraamte op
een jeep gebouwd en nu is men
klaar. De wagen zal het bekende
liedje „Drie kleine kleutertjes zaten
op een hek'' uitbeelden. En zowel
hét hek, als de bij deze wagen be
horende korenbloemenblauw en kre
kels hebben al vorm gekregen.
En dit voorbeeld zag het Comité
Eloemencorso Bollenstreek graag
door velen gevolgd!
Bij het op een achteruit rijdende
auto klauteren, is een 9-jarig meisje
op een fabrieksterrein te Amsterdam
komen te vallen. Zij werd door een
der achterwielen overreden en ge
dood.
Hulpactie Hongarije
Kard. Mindszenty vijf
jaar in gevanenis
19 Maart a.s. is het feest van St.
Joseph, patroon van de Kerk en te
vens de schutspatroon van kardinaal
Mindszenty. Voor de vijfde maal zal
hij dit voor hem en tevens voor
heel Hongarije zo grote feest in de
gevangenis vieren, waar hij lijdt voor
zijn arme volk. Meer dan anders nog
zal hit die dag Zijn Volk in het H.
Misoffer gedenken en hun zwaar lot
aan de Hemelse Vader opdragen.
Maar hij zal ook met veel dank
baarheid 'bidden voor de weldoener;
van hen, die in verdrukking leven
en bijzonder denken aan het Neder
landse volk, in wier handen hij spe
ciaal de zorgen gelegd heeft voor
hen, die zelf niet meer zorgen kun
nen. Zouden we dan juist op die dag
nog niet eens extra de arme ver
volgde Hongaren mogen aanbevelen
in de milddadigheid van het Neder
landse volk? De nood is zeer groot
en de middelen allen te helpen, ont
breken. En u 'behoeft niet te vragen
wat er nodig is. Voor duizenden Hon
garen in het moederland vrijwel al
les op het gebied van kleding, die
ze geheel ontberen. Daarnaast voor
enkele tienduizenden in de kampen
kleding, voedsel, dekking, enz. enz,
Anderhalf millioen gulden vormt de inzet van een even ingewikkelde als
belangwekkende civiele procedure, welke de Centrale Onderlinge, bedrijfs
vereniging voor ziekengeld- en kinderbijslagverzekering in Den Haag, aan
hangig heeft gemaakt tegen de Staat.
Een geschil, dat stamt uit de bezettingstijd en een nasleep vormt van de
„Organisatie-Todt" en waarin gisteren, bijna negen jaar na de oorlog, het
getuigenverhoor voor het Haagse Hof werd voortgezet.
Gedurende de tweede wereldoorlog traden op bevel van de „Orga-
nisatie-Todt" alle Nederlandse werkgevers, die voor deze organisatie op
drachten uitvoerden, toe tot De Centrale Onderlinge, die daarmee het risico
van de wettelijk verplichte ziekengeldverzekering der Nederlandse O.T.-
arbeiders op zich nam.
Staat was niet thuis.
Slecht risico
Dat risico werd voor De Centrale
Onderlinge een bijzonder slecht risico,
toen de Nederlandse arbeiders (voor
een groot deel tegen hun wil bij de
O.T. werkzaam) naar hartelust sabo
teerden en ziekten simuleerden, en
voeding, kleding en huisvestting bo
vendien steeds grotere problemen
gingen vormen. Waarbij nog kwam,
dat de O.T. een premie van slechts
2lA% van het bruto-loon had gewenst,
zonder nadere omslagen over de le
den van de Centrale Onderlinge.
Grote tekorten.
Deze premie bleek veel te laag om
de dreigende tekorten te dekken. In
1943, toen de verliescijfers over '42
bekend waren, liet de Centrale On
derlinge het Departement van Sociale
Zaken weten, dat het haar onmoge
lijk was, met deze verzekeringen
voort te gaan en dat een regeling
diende te worden getroffen om het
verlies aan de C.O. te vergoeden.
De toenmalige waarnemend secre
taris-generaal van het departement,
ir. R. A. Verwey, had bezwaar tegen
het stopzetten van de uitbetalingen
Dat tekort kwam. Van 1 Juni 1943
tot het einde der verzekering in Ï945
bedroeg dit tekort liefst 2.095.163.76.
Na de oorlog presenteerde De Cen
trale Onderlinge de nota aan de Staat,
die echter „niet thuis" gaf. Toen po
gingen van de C.O. om de zaak in der
minne te schikken schipbreuk leden,
daagde zij de Staat voor de Haagse
rechtbank en eiste haar twee mil
lioen. Welk bedrag werd verminderd
tot de toch altijd nog interessante
som van 1.501.057.20.
De Haagse rechtbank liet de C.O.
niet toe tot getuigenbewijs. Waarop
deze in appèl ging en jhr. mr. G. W.
v. d. Does, procureur voor de Staat,
en mr. A. E. J. Nysingh, procureur
Daarom juist op die dag op alle van ziekengeld. Volgens dc C.O. zou
Nederlanders een extra beroep. Geef deze functionaris hebben geweigerd
de gevangen kardinaal een mooi ge-1 maatregelen te nemen om het reeds
schenk op zijn Patroonsfeest. Hij zal i geleden tekort te vergoeden, maar hij
u zeker ten voorspraak zijn.
I zou hebben toegezegd te willen be-
Het adres is: Stichting Hulpactie werkstelligen, dat de C.O. het tekort
voor Hongarije, Zeeburgerdijk 236, op de O.T.-arbeidersverzekeringen
Amsterdam, Giro: Ned. Credietbank j niet meer zou behoeven te dragen van
14378 ten name van de Stichting. Juni '43 af.
„Pijnlijk bewijs van
wantrouwen
Dc gemeenteraad van Den Haag
heeft Maandagavond een min of
meer merkwaardig besluit genomen
door enerzijds een voorstel van B.
en W. aan te nemen (2420 stem
men) en anderzijds een motie te aan
vaarden, die zo op 't oog genomen min
of meer in tegenspraak was met het
genoemde voorstel.
Het betrof hier een adres, dat de
bewoners van het Stokroosplein bij
de raad had ingediend. Zij verzoch
ten daarin om schadevergoeding
krachtens de gemeentelijke schade
vergoedingsverordening voor het
feit, dat voor hun huizen een school
gebouw zal verrijzen, waardoor zij
een vrij uitzicht zullen kwijtraken
en de waarde van hun huizen zou
verminderen.
Verdediging aangevallen.
B. en W. stelden de raad voor het
verzoek af te wijzen op grond van
dc overweging, dat tot de 'bouw
van de school reeds besloten werd,
voordat de schadevergoedingsveror
dening rechtsgeldigheid kreeg. Het
voorstel van B. en W. werd ver
dedigd door de wethouder van we
deropbouw ir. Feber, die betoogde,
dat een verzoek tot schadevergoe
ding door een gemeentelijke com
missie reeds onderzocht en afgewe
zen was.
Van VVD-zijde werd hiertegen
opgemerkt, dat deze commissie des
tijds niet als objectief kon worden
aangemerkt, daar zij als gemeente
commissie een zaak moest onder
zoeken waarin de gemeente partij
was.
Twee wethouders in opposite.
Hierna kwamen twee moties van
ongeveer gelijke strekking ter ta
fel, verdedigd door de KVP-er
Hangelbroek en de WD-er Nie-
kerk, die tot strekking hadden als
nog een onderzoek in te stellen naai
de vraag of de requestranten al dan
niet schade hadden geleden door
het v/ederopbouwplan.
Wethouder Feber betoogde dat als
de raad zou uitspreken, dat alsnog
een onderzoek gewettigd was, dit
„een pijnlijk bewijs van wantrou
wen" voor het college van B. en W.
zou zijn.
Niettemin nam de raad de meest
vèrtrekkende der twee moties, n.l.
die van de heer Hangelbroek aan,
waarbij twee wethouders, de heren
Dettmeijer (WD) en Van Aartsen
(AR) voorstemden.
B. en W. hadden hierop verder
geen commentaar.
Doordat een stuk wasgoed op
een brandende kachel viel, is giste
ren in Sliedrecht een felle uitslaan
de brand ontstaan, waarbij een
woonhuis volkomen in de as werd
gelegd.
voor De Centrale Onderlinge, de be
langen van partijen in November 1953
voor het Haagse Hof bepleitten. Re
sultaat was, dat het Hof de C.O. wel
toeliet tot getuigenbewijs van de vol
gens haar met net departement van
Sociale Zaken getroffen regeling.
Risico afgewend.
Op 8 Maart werden drie getuigen
gehoord: ir. R. A. Verwey, mr. B. A.
v. d. Schaik, directeur van Centraal
Beheer, en mr. A. J. Leliveld, tijdens
de bezetting plv. voorzitter van het
bestuur der C.O. Uit deze getuigen
verklaringen kwam naar voren, dat
ir. Verwey als wn. secretaris-generaal
wel degelijk de verzekering zou heb
ben gegeven, dat de C.O. het risico
niet langer behoefde te dragen.
De secretaris-generaal zou hebben
bepaald, dat het C.O.-tekort zou wor
den omgeslagen over de gezamenlij
ke Raden van Arbeid en alle erkende
bedrijfsverenigingen. Een besluit, dat
echter slechts voor een klein deel
werd uitgevoerd en dat bij een bij
zondere wet in 1947 met terugwer
kende kracht onverbindend werd ver
klaard.
Gisteren heeft het Hof de vierde ge
tuige, een bekende Amsterdamse ad
vocaat, toentertijd raadsadviseur, ge
hoord. De vroegere directeur van De
Centrale Onderlinge, de heer Buning,
zal ir» Zuid-Afrika worden gehoord.
Thans zit hij er
wederom in
Twee oude mensjes uit Overschie
vonden het enige tijd geleien echt
leuk, dat hun 23-jarig kleindoch-
tje eens op bezoek kwam, maar de
motieven van de jongedame waren
minder liefdevol, dan op het eerste
gezicht scheen, want zij verborg tij
den het bezoek haar 28-jarig vriend
je in een kast om later op de avond,
wanneer de oudjes naar bed zouden
zijn gegaan, het huis aan een nauw
keurige inspectie te onderwerpen.
De oudjes waren kennelijk echter
erg uitgeslapen, want zij dachten er
Gistermorgen omstreeks
half elf kwamen een
vrachtwagen en een per-
sonenautootje op een on
bewaakte overweg nabij
Roermond, tot de ontdek
king, dat de overweg pre
cies te smal was om elkaar
te passeren.
Nu was de eenvoudigste
oplossing geweest, dat een
van de wagens eventjes
teruggereden was en de
ander voorbij had laten
rijden, maar de vracht
auto-chauffeur achtte het
beneden zijn waardigheid
om voor zo'n klein perso-
nenautootje uit de weg te
gaan en de andere be-
een metertje vooruit reed,
kwam ook zijn grotere
broer aan de overkant op
zetten en ondertussen rie
pen de bestuurders elkaar
als om strijd minder leu
ke dingen toe.
Na verloop van tijd was
de vrachtwagen het mid
den van de overweg gena
derd en zelfgenoegzaam
glimlachend meende de
en daar deze weer stukken
sterker is, dan een vracht
auto, was de uitslag van
deze nieuwe phase in de
strijd geen probleem.
Nu is een trein er echter
minder op ingesteld om te
stoppen, een praatje te
maken, langzaam terug te
rijden en dan weer eens
proberen om doortocht te
krijgen.
Kleine radiotoestellen, voorzien van
een automatisch kwartjes-apparaat aHH|
(een uur lang muziek voor 25 cent) duurder" had "er^genoeg
zijn aangebracht ra de negen nieuwe van om maai. voortdurend
en moderne kamers (totaal 17 bed-het veld te moeten ruimen
den), die gisteren in gebruik werden j Voor die logge vrachtwa
genomen op de zolderverdieping van 1 gens, alsof de kleine
Een klein autootje, een grote vracht
wagen en een nog grotere dieieltrein
zo heel veel reden tot Ju
belen, want de trein stop
te en een vergramde
spoorwegman kwam hem
vertellen, dat de diesel to
taal ingedeukt was aan de
voorkant.
De politie kwam er aan
te pas en de bezitter van
de (halve) vrachtauto
moest precies vertellen,
hoe hij heette en waar hij
woonde, terwijl de be
droefde spoorwegman
moest toezien, hoe zijn
trein door een hulploco
motief weggesleept werd.
het Parkhotel te Amsterdam
Door allerlei verbouwingen en uit
breidingen heeft dit hotel sinds 1945
zijn capaciteit meer dan verdub
beld: 65 bedden in 1945, 140 bedden
thans.
auto's geen rechten op de
weg hebben!
U voelt het al, het werd
een prestige kwestie van
de hoogste orde; telkens
als het personenwagentje
chauffeur de overwinning
al in zijn zak te hebben,
waarneer hij nu maar vol
hield.
Het pleit zou echter vlot
ter beslecht worden, dan
een van beiden vermoedde
•Met een vaartje van
honderd kilometer naderde
een sneltrein uit Roermond
Een trein houdt van fors
optreden en de chauffeur
van de vrachtauto zat een
seconde, nadat de trein op
het strijdtoneel verschenen
was, in een halve vracht
auto cn mocht erg blij
zijn, dat hij zelf nog heel
was.
Voor de rest had hij niet
,,Als grote heren gaan
bakkeleien, moeten dc
kleinen zorgen, dat ze uit
de buurt blijven", zal het
kleine personen-autootje
gedacht hebben, want toen
de vrachtwagenbestuurder
de politie wilde vertellen,
wie volgens hem de schuld
van alle ellende droeg,
was het wagentje in geen
velden of wegen meer te
bekennen.
Waardevol sieraad
uit kerk geroofd
Te Tilburg, in de parochie van Onze
Lieve Vrouwe van Fatima, heeft een
dief zich meester gemaakt van een
gouden ketting van 1.60 meter lengte,
waaraan een eveneens gouden kruis
versierd met een juweel, dat was ge
hangen om de hals van het beeld van
O.L.Vr. van Fatima.
Waarschijnlijk heeft een dief een
van de bidstoelen uit de kerk voor
het beeld geplaatst om er zo gemak
kelijk bij te kunnen. Het is niet uit
gesloten dat een handlanger bij de
kerkdeur de wacht hield. Kruis en
ketting vertegenwoordigen een grote
waarde.
Gisteravond is er een plechtig Lof
van eerherstel gecelebreerd. Naar de
dader wordt nog steeds gezocht.
Het Tweede Kamerlid de heer Van
Rijckevorsel heeft de minister van
Buitenlandse Zaken en de minister
zonder portefeuille schriftelijk ge
vraagd of de ministers de Kamer
willen inlichten over het doel van het
onlangs door de Indonesische rege
ring ingestelde („Buro Irian", over
de middelen, waarmede de Indonesi
sche regering door voormelde instel
ling haar doel wil bereiken, over de
vraag, of de Nederlandse regering
daardoor niet gehinderd dreigt te
worden in de vervulling van haar
verplichtingen tegenover de bevol
king van Nieuw-Guinea, ingevolge
de artikelen 73 en 74 van het hand
vest der Verenigde Naties en of die
bevolking daardoor niet geschaad
dreigt te worden in haar maatschap
pelijke en staatkundige ontwikke
ling.
Is het voorts waar, dat de Indone
sische regering een protestnota heeft
gezonden aan de Nederlandse rege
ring naar aanleiding van in Neder
land bestaande voornemens tot her
denking van het vierjarig bestaan der
R.M.S. (Republiek Maluku Selatan)
in April aanstaande.
Zo ja, willen de minister een af
schrift van de betreffende nota aan
de Kamer ter inzage verstrekken?
Ten slotte: Is bij het voorlopig In
donesisch parlement een wetsontwerp
ingediend, blijkens welk wetsont
werp al degenen,, die zich een zekere
tijd in Indonesië hebben bevonden en
niet in het bezit van een Nederlands
of ander vreemd paspoort zouden
zijn of zouden kunen komen, de In
donesische nationaliteit zouden ver
krijgen?
Zijn de ministers in staat en bereid
om een exemplaar van het betref
fende wetsontwerp aan de Kamer ter
inzage te verstrekken?
Heeft de Indonesische regering, al
vorens dit wetsontwerp in te dienen,
overleg gepleegd met de ëederlandsc
niet aan om naar bed te gaan en toen
het vriendje 3 uren in de kast gezeten
had, vond hij de aardigheid er finaal
af en verlangde hevig naar de buiten
lucht.
Daar de oudjes toch in een andere
kamer zaten, wilde hij door het raam
naar buiten slippen, doch tijdens zijn
vlucht trapte hij op een kledingstuk,
waarin zich een portefeuille bevond.
„In ieder geval heb ik niet voor
niets in die donkere kast gezeten",
meende de jongeman, toen hij bui
ten 35.in de portefeuille vond,
maar de politie, die van de oudjes
hoorde, dat hun kleindochter op be
zoek was geweest op de avond, dat
de portefeuille gestolen werd, had
niet veel moeite om de misdaad tot
klaarheid te brengen.
Nu zit de jongeman weer in de kast
en dit keer zal het wel langer dan
drie uurtjes duren.
Toen zijn vader op het land was
zag de zesjarige Luppo T. te Kol-
ham kans een doosje lucifers te be
machtigen. Hij stapte hiermee naar
de schuur die achter de boerderij
van zijn vader in Geleen lag en stak
de zaak in brand. In een ommezien
stond de grote voorraadschuur, die
gevuld was met stro en hooi alsme
de met 200 Ihl. pootaardappelen, in
lichter laaie. De brandweer van
Slochteren was spoedig ter plaatse
doch kon niets uitrichten.
Men beperkte de werkzaamheden
tot het nathouden van het woon
huis en slaagde er in dit te behou
den. De schade is aanzienlijk, doch
wordt, op de pootaardappelen na,
door verzekering gedekt.
Wordt 't paspoort nog
dit jaar goedkoper?
Wanneer het interdepartementaal
overleg, dat momenteel gevoerd
wordt, met succes bekroond wordt,
zal de komende vacantie voor vele
Nederlanders, die naar het buiten
land willen, geen schatten meer vra
gen om een paspoort te verkrijgen.
De commissie heeft aan de minis
ter voorgesteld om dc zegelrechten,
die het rijk op de paspoorten legt, te
verlagen tot 2.50, hetgeen 7.50 la
ger is, dan het tot nu toe gebruike
lijke zegelrecht.
Zoals men zich zal herinneren, Is
er tevens overleg gaande om het ze
gelrecht, waarmede de gemeenten de
paspoorten bezwaren en dat varieert
van ƒ2.tot 5.50, voor het gehele
land uniform te maken en dan tevens
een zo laag mogelijk tarief aan te ne-
regering, zoals bij briefwisseling is
overeengekomen ter R.T.C., opdat
door dit overleg nationaliteitsconflic
ten tussen de Indonesische en de Ne
derlandse wetgevingen zouden kun
nen worden voorkomen?
Finsterwolde is een plaatsje f-
dat zo voor zich zelf de geneuch-
ten van het Sovjet-paradijs aan g
het beproeven is. Hiertoe wordt '0
ze in staat gesteld door een ge-
meenteraad die voor meer dan
50% communist is.
In dit zelfde Finsterwolde nu, 5
keek de heer J. Uuldriks Maan- o
dag vreemd op toen hij vernam
de 50.000ste te zijn, die om aan-
sluiting op het provinciale wa-
terleidïngnet verzocht had. Als ij
tegenprestatie zal de heer Uul- :i
driks gratis water voor het le-
ven krijgen. Een beloning overi-
gens die in een sovjet-paradijs, k
waar men het gewoonlijk al g
gauw met water en brood moet
stellen, uitstekend te pas komt. v
I fi
